💖💖കലിപ്പന്റെ കാന്താരി 1

എല്ലാവർക്കും നമസ്കാരം,

കഴിഞ്ഞ കഥകൾക്ക് നിങ്ങൾ നൽകിയ പ്രോൽസാഹനങ്ങൾക്കും അഭിപ്രായങ്ങൾക്കും ആദ്യമേ നന്ദി പറയുന്നു. കഥകൾക്ക് സ്പീഡ് കൂടി പോകുന്നു എന്ന കമന്റുകൾ ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു അതിന് ആദ്യമേ ക്ഷമ ചോദിക്കുന്നു. ഈ കഥയുടെ ആദ്യ പാർട്ട് കുറച്ച് പേജേ ഉണ്ടാകൂ അടുത്ത പാർട്ടിലാണ് കഥയുടെ ഭാഗം കൂടുതലും ഉള്ളത്.

പതിവുപോലെപുതിയ ഒരു പ്രണയ കഥ ഞാനിവിടെ അവതരിപ്പിക്കുകയാണ് നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങൾ തീർച്ചയായും കമന്റു ചെയ്യണം

എന്നാൽ തുടങ്ങട്ടെ ,

“പഴയതൊക്കെ മറക്കണം എന്നു പറഞ്ഞാൽ എന്റെ മോന് അതൊന്നും മറക്കാൻ സാധിക്കില്ല എന്ന് ഈ അമ്മയ്ക്ക് അറിയാം കാരണം നീ ഈ ഇരുപത്തിമൂന്നാം വയസ്സിനുള്ളിൽ തന്നെ പലതും അനുഭവിച്ച് കഴിഞ്ഞു . ഇനി നീ നിന്റെ പഴയ സ്വപ്നത്തിനു വേണ്ടി ജീവിക്കണം. ഈ അമ്മയ്ക്ക് നീ മാത്രമേ ഉള്ളൂ. നീ ഒരു പ്രശ്നത്തിനും പോകരുത് .നീ ആരോടും കൂട്ടുകൂടാനും പോകണ്ട. ആദിത്യൻ നിന്റെ ഒപ്പം ഉണ്ടാകും നീ അവനെ സുഹൃത്തായി അല്ലല്ലോ കൂടെപിറപ്പായി അല്ലേ കാണുന്നേ. ”

മെയിൽ ഗേറ്റ് കണ്ടപ്പോൾ വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങാൻ നേരം അമ്മ പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ എന്റെ ചെവിയിൽ മുഴങ്ങി.

അമ്മ പറഞ്ഞത് ശരിയാണ് ഈ ഇരുപത്തിമൂന്നാം വയസ്സിനുള്ളിൽ ഞാൻ അനുഭവിച്ചത് കുറച്ചൊന്നുമല്ല.

കാേളേജ് ക്യാമ്പസ് കണ്ടപ്പോൾ പഴയ ചില ഓർമ്മകൾ മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞു അത് എന്റെ കണ്ണ് നിറച്ചു.

എന്റെ പേര് അജയ് (23) . എനിക്ക് അമ്മ മാത്രമാണ് ഉള്ളത്. അച്ഛൻ എന്റെ ഓർമ്മയിൽ പോലും ഇല്ല ,ഞാൻ ജനിച്ച് കുറച്ച് ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ ഈ ലോകം വിട്ടു. അമ്മ വീട്ട് ജോലിക്ക് പോയി കിട്ടുന്ന പണം കൊണ്ടാണ് ഞാൻ +2 വരെ പഠിച്ചത്. പിന്നെ ഞാൻ തന്നെ എനിക്ക് പഠിക്കാൻ ഉള്ള പണം ഒരു ഹോട്ടലിൽ സപ്ലയറായി പാർട്ട് ടൈം നിന്ന് സമ്പാദിച്ചു. ഡിഗ്രി കോളേജ് ലൈഫാണ് എന്റെ ജീവിതം തന്നെ മാറ്റിമറിച്ചത് …………..

ഒരു വക്കീലാകണമെന്നാണ് എന്റെ ആഗ്രഹം അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഞാൻ ഇപ്പോൾ ഒരു ലോ കോളേജിന്റെ മുൻപിലാണ് നിൽക്കുന്നത്. ഇനി എനിക്ക് എന്റെ അമ്മയ്ക്ക് വേണ്ടി പഠിക്കണം , അമ്മയുടെ സ്വപ്നങ്ങൾ നടത്തിക്കെടുക്കണം എന്ന ലക്ഷ്യം മാതമേ ഉള്ളൂ. കാരണം എന്നെ ഓർത്ത് ഒരുപാട് കണ്ണുനീർ കുടിച്ചതാണ് എന്റെ അമ്മ

ഞാൻ പതിയെ മെയിൽ ഗേറ്റ് കടന്ന് അകത്തു കയറി ക്ലാസ്സ് തുടങ്ങിയിട്ട് കുറച്ച് ദിവസമായി . അഡ്മിഷൻ കിട്ടാൻ താമസിച്ചതു കൊണ്ടാണ് എനിക്ക് കുറച്ച് ക്ലാസ്സ് മിസ്സായത്. നടന്നു പോകുന്ന വഴിക്ക് ഇരുവശവും ബൈക്കുകൾ പാർക്ക് ചെയ്തിരിക്കുന്നു.

അൽപം മുന്നിൽ ഒരു ബുള്ളറ്റ് ബൈക്ക് സ്റ്റാന്റിൽ ഇട്ട് ഒരാൾ ഇരിക്കുന്നു അതിന് ചുറ്റം മൂന്നുപേർ നിൽക്കുന്നുണ്ട്. കോളേജിലെ സീനിയേഴ്സ് എന്ന് കണ്ടാൽ തന്നെ അറിയാം.

ഞാൻ പതിയെ മുന്നോട്ട് നടന്നു .എന്നെ കണ്ടതും അവർ എന്നെ അങ്ങോട്ട് വിളിച്ചു.

“ഫസ്റ്റ് ഇയർ ആണോ ടാ മുൻപ് കണ്ടിട്ടില്ല.”

ബുള്ളറ്റിന്റെ മുകളിൽ ഇരുന്ന ചേട്ടൻ താടി തടവിക്കൊണ്ട് എന്നോട് ചോദിച്ചു ”

“അതെ” ഞാൻ ഒരു നേരിയ ശബ്ദത്തിൽ മറുപടി കൊടുത്തു.

“എന്താടാ നിനക്ക് ശബ്ദമില്ലേ , എന്താ നിന്റെ പേര് ”

“അജയ് ” ഞാൻ വീണ്ടും നേരിയ ശബ്ദത്തിൽ തന്നെ മറുപടി കെടുത്തു.

“എടാ കണ്ടാൽ തന്നെ അറിയാം ഇതൊരു പേടിത്തൊണ്ടനാ ഇവനോട് പോകാൻ പറ.”

ബുള്ളറ്റിന്റെ പുറത്ത് കയ്യും ചാരി നിന്ന ചേട്ടൻ അതിൽ ഇരുന്ന ചേട്ടനോട് പറഞ്ഞു..

“ആ ശരി പോ”

എന്നെ നോക്കി ഒരു ദേഷ്യം കലർന്ന ഭാവത്തിൽ ബൈക്കിന് മുകളിൽ ഇരുന്ന ചേട്ടൻ പറഞ്ഞു.

ഞാൻ നടന്ന് കോളേജ് കെട്ടിടത്തിനകത്ത് കയറി. ആരോടും ക്ലാസ് എവിടെയാണെന്ന് ഞാൻ തിരക്കിയില്ല കുറച്ചു നടന്ന ശേഷം കണ്ടുപിടിച്ചു.

ക്ലാസ്സിൽ ആൺ കുട്ടികളും പെൺകുട്ടികളും സമാസമമാണ്. ഞാൻ അകത്ത് കയറി മുൻപിൽ ഒഴിഞ്ഞു കിടന്ന ബഞ്ചിൽ ഇരുന്നു.

“ആരാ , പുതിയ അഡ്മിഷനാണോ? ” .

ക്ലാസ്സിലെ ഒരു പയ്യൻ എന്റെ അടുത്തു വന്നു ചോദിച്ചു.

” അതെ പുതിയ അഡ്മിഷനാ ”

മറുപടി കൊടുത്തത് ആദിത്യനാണ്. അവൻ അവന്റെ ബാഗുമെടുത്ത് എന്റെ അടുത്തു വന്നിരുന്നു.

ആദിത്യൻ എന്റെ ഉറ്റ സുഹൃത്ത് അഞ്ചാം ക്ലാസ്സു മുതൽ ഡിഗ്രി വരെ ഒന്നിച്ച് കളിച്ചു പഠിച്ചു വളർന്ന കൂട്ടുകാരൻ .ഞങ്ങളുടെ സൗഹ്യദം കണ്ട് ചിലർ സഹോദരങ്ങളാണോ എന്ന് വരെ കേട്ടിട്ടുണ്ട്. ഒരേ വയറ്റിൽ പിറന്നില്ല എങ്കിലും അവൻ എനിക്കും ഞാൻ അവനും സഹോദരൻ തന്നെയാണ്. എന്റെ എല്ലാ കഥയും അറിയുന്നവനാണ് , എന്റെ സന്തോഷത്തിലും അതിലുപരി ദു:ഖത്തിലും കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നവൻ. അതുകൊണ്ടാണ് സിഗ്രിയോടെ പഠിത്തം നിർത്തി ജോലിക്ക് പോയിക്കൊണ്ടിരുന്ന ആദിത്യൻ ഞാൻ തുടർന്ന് പഠിക്കുന്നുവെന്ന് അറിഞ്ഞ് ജോലി ഉപേക്ഷിച്ച് എന്റെ കൂടെ വീണ്ടും പഠിക്കാനായി പുറപ്പെട്ടത്. അവനറിയാമായിരുന്നു അവനും കൂടെ ഇല്ലെങ്കിൽ ഞാനിവിടെ തീർത്തും ഒറ്റപ്പെടുമെന്ന് .

അവന് നേരത്തെ തന്നെ അഡ്മിഷൻ കിട്ടി ക്ലാസ്സിന് വന്ന് തുടങ്ങിയിരുന്നു. കോളേജിനെ കുറിച്ചുള്ള ഏകദേശരൂപം അവൻ മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നു.

“നീ നാളെ വരുമെന്നല്ലേ പറഞ്ഞത് രാവിലെ പറഞ്ഞിരുന്നുവെങ്കിൽ എന്റെ ബൈക്കിൽ ഒന്നിച്ചു വരാമായിരുന്നല്ലോ ”

അവന്റെ ചോദ്യമാണ് ചിന്തകളിൽ നിന്ന് എന്നെ ഉണർത്തിയത്.

” ഞാൻ ആലോചിച്ചപ്പോൾ എന്തിനാ വെറുതെ ക്ലാസ്സ് മിസ്സാക്കുന്നേ എന്ന് തോന്നി അതു കൊണ്ടാ വന്നത്.”

ഞാൻ ആദിത്യന് മറുപടി കൊടുത്തു.

” അതും ശരിയാ ”

അപ്പോഴേക്കും ക്ലാസ്സിലെ മറ്റുള്ളവർ എന്നെ പരിചയപെടാനായി എന്റെ മുന്നിൽ വന്നു. ഞാൻ ആരോടും മിണ്ടിയില്ല തലയും കുനിച്ച് ഇരുന്നു.

” ഇവൻ എന്ത് ഷോയാടാ ഒന്ന് പരിചയപ്പെടുന്നു പോലുമില്ല ”

ക്ലാസ്സിലെ പല കുട്ടികളും ഈ വാക്കുകൾ സംസാരിക്കുന്നത് ഞാൻ കേട്ടു , ഞാൻ ഒന്നും ശ്രദ്ധിക്കാൻ പോയില്ല.

ആദിത്യൻ എന്നെ പരിചയപ്പെടാൻ വന്നവരെ ഒഴിവാക്കി വിട്ടിരുന്നു. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ക്ലാസ്സിൽ ഒരു അദ്യാപകൻ വന്ന് എന്നെ എല്ലാവർക്കും പരിചയപ്പെടുത്തി കൊടുത്തു പക്ഷെ അത് ആരും ശ്രദ്ധിച്ചില്ല. എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി ഒരു പുച്ഛത്തോടെയുള്ള ചിരിയാണ് ഞാൻ എല്ലാവരിലും കണ്ടത്. ഞാൻ തിരിച്ച് എന്റെ സീറ്റിലിരുന്നു .മുൻപിലുള്ള ബഞ്ചായതു കൊണ്ട് ഞാനും ആദിത്യനും മാതമേ ഉള്ളൂ. അവൻ എന്റെ തോളിൽ തട്ടി ചിരിച്ച് കാണിച്ചു അതോടെ മനസ്സിലെ സങ്കടങ്ങൾ കുറച്ച് നേരത്തേക്കെങ്കിലും പോയി.

അങ്ങനെ രണ്ട് മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞതും ഇന്റർവെല്ലായി ഞാൻ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങാൻ നേരം ഒരു കമന്റ് കേട്ടു.

“എടാ ഇവൻ ആണ് തന്നെയാണോടാ എന്തോന്ന് ജന്മം ” .

ഞാൻ ഒരു നിമിഷം നിശ്ചലനായി ഉടനെ തന്നെ ആദിത്യൻ എന്റെ തോളിൽ തട്ടി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ‘ പോകാം ‘ എന്നു പറഞ്ഞു ,ഞങ്ങൾ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.

ഞങ്ങൾ ക്യാമ്പസിനുള്ളിലെ ഒരു മരത്തണലിൽ ഇരുന്നു.

” അവന്മാർ പലതും പറയും നീ അതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കണ്ട ,നീ നിന്റെ കാര്യം മാത്രം നോക്കിയാൽ മതി. നിന്നെ നിന്റെ അമ്മ എന്റെ കയ്യിലാണ് ഏൽപിച്ചിരിക്കുന്നത്.ഇവിടെ പാർട്ടി ഒന്നുമില്ല എങ്കിലും ക്ലാസ്സുകൾ ബെയ്സ് ചെയ്ത് ഗ്യാങ്ങുകൾ ഉണ്ട് നീ അതൊന്ന് ശ്രദ്ധിക്കണം. പിന്നെ ഇവിടെ തല്ല് പതിവാണ് നീ അതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കണ്ട .” അവൻ അതും പറഞ്ഞ് എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി , ഞാനൊന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.

“ഞാനുണ്ടടാ കൂടെ ”

അതും പറഞ്ഞ് ആദിത്യൻ എന്നെ തോളോട് തോൾ ചേർത്തു.

തൊട്ടടുത്ത ഒരു മരച്ചുവട്ടിൽ ഒരു പ്രണയ ജോഡി കൈകോർത്ത് ഇരുന്ന് സംസാരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ എന്റെ കണ്ണുകൾ അറിയാതെ തന്നെ നിറഞ്ഞു . ആദിത്യൻ അത് കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“നിന്റെ ഒരു കാര്യം ,ഓരോന്ന് ഓർത്ത് കരയാനാണോ നീ ഇവിടെ വന്നത് . വാ ക്ലാസ്സിൽ പോകാം ”

അതും പറഞ്ഞ് എന്റെ കണ്ണുകളിൽ നിന്ന് വന്ന കണ്ണുനീർ അവന്റെ വിരലുകൾ കൊണ്ട് തുടച്ച ശേഷം എന്നെയും കൂട്ടി ക്ലാസ്സിലേക്ക് നടന്നു.

ഞങ്ങൾ ക്ലാസ്സിൽ എത്തി ബഞ്ചിലിരുന്നു. ക്ലാസ്സ് മുഴുവൻ ഞാൻ തന്നെയാണ് ചർച്ച . കേട്ട് സഹിക്കവയ്യാതെ ആദിത്യൻ എണീറ്റു.

“ദയവ് ചെയ്ത് ഇവനെ വെറുതേ വിടണം നിങ്ങൾക്ക് വേറെ എന്തൊക്കെ ഉണ്ട് സംസാരിക്കാൻ . ഇങ്ങനെ ഒരു കുട്ടി ക്ലാസ്സിൽ ഇല്ല എന്ന് വിജാരിച്ചാൽ മതി” .

ഇത്രയും പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ അവന്റെ കയിൽ പിടിച്ചു ,അവൻ സീറ്റിലിരുന്നു.

“ഓ മറ്റവനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഇവന് ദഹിച്ചില്ല ഇവന്മാർ ഭാര്യാ ഭർത്താക്കന്മാരാണോടാ? ”

ഒരുത്തന്റെ കമന്റിന് ആദിത്യന്റെ വക പുളിച്ച തെറിയായിരുന്നു മറുപടി പിന്നെ ആരും മിണ്ടിയില്ല.

ദിവസങ്ങൾ കഴിയവെ കളിയാക്കലും പരിഹാസവും കൂടിവന്നു. പക്ഷെ ഞാൻ പ്രതികരിച്ചില്ല.

ഞാൻ ക്ലാസ്സിൽ പോയി തുടങ്ങി മൂന്നാം ദിവസം ഇന്റർവെൽ സമയത്ത് ഞങ്ങളുടെ തേർഡ് ഇയർ ചേട്ടന്മാർ ഞങ്ങളുടെ ക്ലാസ്സിൽ വന്നു.

“ഇവിടെ ഏതാടാ ഒരു മിണ്ടാ പൂച്ച ഉള്ളത് ” .

വന്നപാടെ ഒരു ചേട്ടൻ ചോദിച്ചു. എല്ലാപേരും എന്റെ നേരെ കൈ ചൂണ്ടികാണിച്ചാണ് അതിന് മറുപടി കൊടുത്തത്.

ആരോ എന്നെ കുറിച്ച് സീനിയേഴ്സിനെ അറിയിച്ചതിനെ തുടർന്നാണ് അവർ വന്നത്.

വന്ന ചേട്ടന്മാരെല്ലാം എന്നെ വളഞ്ഞു.

” നിനക്കെന്താ ക്ലാസ്സിലെ ബാക്കി പിള്ളേരോടെ സംസാരിച്ചാൽ ” .

കയ്യിൽ കിടന്ന ഇടിവളയിൽ പിടിച്ച് കറക്കിയാണ് ഒരു ചേട്ടൻ എന്നോടിത് ചോദിച്ചത്. ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.

” ചേട്ടാ ഇവൻ ഒരു പാവമാണ് .ഇവനെ വെറുതേ വിടണം”.

ആദിത്യൻ അവരോട് അപേക്ഷിക്കുന്നത് ഞാൻ കേട്ടു.

“നീ മിണ്ടരുത്. ”

ഒരു ചേട്ടൻ അതും പറഞ്ഞ് ആദിത്യനെ തള്ളി മാറ്റി.

” ഇവൻ ഒന്നും മിണ്ടുന്നില്ലല്ലോ ,ഇവനൊരു പണി കൊടുക്കണം ”

ഒരു സീനിയർ ചേട്ടൻ അതും പറഞ്ഞ് ഞങ്ങളുടെ ക്ലാസ്സിലെ ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ നേരെ വിരൽ ചൂണ്ടി അവളെ മുന്നിലേക്ക് വിളിച്ചു.

ഗീതു അതാണ് ആ പെൺകുട്ടിയുടെ പേര്. ക്ലാസ്സിൽ അൽപമെങ്കിലും തന്റേടമുണ്ടെങ്കിൽ അത് അവൾക്കാണ്. ഒരു കോടീശ്വരന്റെ മകൾ , അതാകാം അവളുടെ ആ തന്റേടത്തിന് കാരണം. അവൾ കൂളായി വിളിച്ച ചേട്ടന്റെ മുൻപിൽ പോയി നിന്നു.

“നീ ഇവളോട് ‘ഐ ലവ് യു ‘ എന്ന് പറയണം , പറയടാ. ”

ആ ചേട്ടൻ എന്നോട് പറഞ്ഞു പക്ഷെ ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ മുഖം കുനിച്ച് നിന്നു .

“എടാ നിന്റോടെ പറയാനല്ലേ പറഞ്ഞത് ”

എന്നും പറഞ്ഞ് വന്ന ചേട്ടന്മാരിൽ ഒരാൾ എന്റെ ഷർട്ടിന്റെ കോളറിൽ പിടിച്ചു.

“ഞാൻ പറയില്ല ”

അന്നുവരെ എന്റെ പതുങ്ങിയ ശബ്ദമാണ് എല്ലാവരും കേട്ടിട്ടുള്ളത് എന്നാൽ ഇത് പറഞ്ഞപ്പോൾ എന്റെ ശബ്ദം ഉറച്ചതും ഒപ്പം ദേഷ്യം കലർന്നതുമായിരുന്നു. ക്ലാസ്സിലെ എല്ലാപേരും ഒന്ന് ഞെട്ടി. ആദിത്യൻ തലയിൽ കൈ വച്ച് നിൽക്കുകയാണ്.

“ഇനി എന്ത് സംഭവിക്കുമെന്ന് അറിയില്ലല്ലോ ഭഗവാനേ”

അവൻ പതുക്കെ പറഞ്ഞത് ഞാൻ കേട്ടു.

“സീനിയേർസിന്റോടെ കയർത്ത് സംസാരിക്കുന്നോട്ടാ നായീ ….മോനേ”

എന്നും പറഞ്ഞ് അതിൽ ഒരു ചേട്ടൻ എന്നെ വലിച്ച് പുറത്തിട്ടു.

ഞാൻ ക്ലാസ്സിൽ നിന്നും പുറത്തു വീണു. ഞങ്ങളുടെ ക്ലാസ് ഏറ്റുവും താഴത്തെ നിലയിലാണ്. നാലു സൈഡും മൂന്ന് നിലകളുള്ള കെട്ടിടങ്ങളാണ് നടുക്ക് ചെറിയ ഒരു മൈതാനം പോലെയും എന്നെ അവിടേക്കാണ് തള്ളിയിട്ടത്.

നാലുചുറ്റു നിന്നും വിദ്യാർത്ഥികൾ എന്നെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ട് ,ഫ്രീ ആയി ഒരു അടി കാണാൻ കിട്ടിയ അവസരം.

ഞാൻ പതിയെ വീണ ഇടത്തു നിന്നും എണീറ്റു ഉടൻ തന്നെ ആ ചേട്ടന്മാർ എന്നെ വളഞ്ഞു.

” പറഞ്ഞാൽ നിനക്ക് അനുസരിക്കാൻ വയ്യ അല്ലേടാ . ”

എന്നും പറഞ്ഞ് അതിൽ ഒരു ചേട്ടൻ എന്റെ നെഞ്ചത്ത് ചവിട്ടി ഞാൻ പുറകിലുള്ള ഒരു ചെറിയ മൺതിട്ടയിലേക്ക് വീണു.

ഞാൻ പതിയെ എണീറ്റു. എന്റെ കൈമുട്ട് മുറിഞ്ഞ് ചോര വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“അമ്മേ ഞാൻ തല്ലിനൊന്നും പോകുകയോ മറ്റുള്ളവരുടെ കാര്യത്തിൽ ഇടപെടുകയോ ചെയ്യില്ല പക്ഷെ എന്റെയോ ആദിത്യന്റെയോ ശരീരത്തിൽ നിന്ന് ഒരു തുള്ളി ചോര പൊടിഞ്ഞാൽ അമ്മയ്ക്ക് തന്ന വാക്ക് ഞാൻ മറക്കും. ”

ആദ്യ ദിവസം അമ്മ എന്നോട് പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾക്ക് ഞാൻ കൊടുത്ത മറുപടി എന്റെ മനസ്സിൽ വന്നു.

ഞാൻ ആദിത്യനെ നോക്കി അവൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.

” ഇനി ഒന്നും നോക്കണ്ട നീ പൊളിക്കടാ അവന്മാരെ ”

എന്നെ അടിക്കാൻ വന്ന ചേട്ടന്റെ അടുത്ത് നിന്ന് അടവ് തിരിഞ്ഞ് വെട്ടി മാറിയ കണ്ട എന്നെ എല്ലാവരും അൽഭുതത്തോടെ നോക്കി നിന്നു.

എന്നെ തല്ലാൻ വന്ന ഓരോരുത്തരെയും ഞാൻ പഠിച്ച അഭ്യാസ മുറകൾ ഉപയോഗിച്ച് ഞാൻ അടിച്ചിട്ടു . അഞ്ച് മിനിട്ടിന് ശേഷം തറയിൽ കിടന്ന് പുളയുന്ന ആറ് സീനിയേഴ്സിനെയാണ് കോളേജ് മൊത്തം കാണുന്നത്. പിന്നെ എന്നെ അടിക്കാൻ വന്നവർ ഒന്ന് പേടിച്ച് തിരിഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ ഓടി വന്ന് എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.

“ഇപ്പോഴാ നീ പഴയ അജയ് ആയത് ” അവൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഇല്ലടാ എനിക്ക് ഒരിക്കലും പഴയ അജയ് ആവാൻ കഴിയില്ല ”

എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞതും അവൻ എന്നെയും കൊണ്ട് ക്ലാസ്സിലേക്ക് നടന്നു.

ആരൊക്കെയോ വന്ന് തറയിൽ കിടന്ന ചേട്ടന്മാരെ അവിടെ നിന്നു മാറ്റി.

ഞങ്ങൾ ക്ലാസ്സിൽ കയറി ഞങ്ങളുടെ സീറ്റിൽ ഇരുന്നു. എന്നെ പുശ്ചത്തോടെ നോക്കിയവരുടെ കണ്ണുകളിൽ ചെറിയ ഭയം നിഴലിച്ചിരുന്നു.

“എടാ ഇവന് കരാട്ടെ അറിയാമോ ? ”

ഒരു ഭയത്തോടെയാണ് ക്ലാസ്സിലെ റപ്രസെന്റീവ് ആയ ഹരി ആദിത്യനോട് ചോദിച്ചത്.

“എടാ പൊട്ടാ ഇത് കരാട്ടെ ഒന്നുമല്ല, കളരിപ്പയറ്റാണ്. ഇവൻ എട്ടാം വയസ്സു മുതൽ തുടങ്ങിയതാണ് കളരിപ്പയറ്റ് പഠിക്കാൻ . അതു മാത്രമല്ല ഇവൻ കളരി ഗുരുകുലത്തിൽ കുറച്ച് നാൾ കളരി പഠിപ്പിക്കാനും പോയിട്ടുണ്ട്. കളരി ആശാനണിവൻ ” .

ഇത്രയും ഉച്ചത്തിൽ പറഞ്ഞ് തല ഉയർത്തി ഇരിക്കുന്ന ആദിത്യനെയാണ് ഞാൻ കണ്ടത്.

അപ്പോൾ തന്നെ ക്ലാസ് ടൂട്ടർ ക്ലാസ്സിൽ വന്ന് എന്റെ മുൻപിൽ നിന്നു.

“താനൊരു പാവമാണെന്നാ ഞാൻ കരുതിയത് സീനിയേഴ്സിനെ അതും ആ പണത്തിന്റെ ആഹങ്കാരവും കൊണ്ട് നടക്കുന്ന അവന്മാരെ തന്നെ തല്ലണമായിരുന്നോ തനിക്ക്. ”

സാർ എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി ചോദിച്ചു.

“സർ അത് അവർ എന്നെ തല്ലിയപ്പോൾ ” .

“ആ മതി പ്രിൻസിപ്പാൾ നിന്നെ അന്വേഷിക്കുന്നുണ്ട് ചെല്ല് , എന്ത് പണിഷ്മെന്റെന്ന് കണ്ടറിയാം ”

സാർ ഇത്രയും പറഞ്ഞ് ക്ലാസ്സിൽ നിന്ന് പോയി.

ഞാൻ ക്ലസ്സിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി.

“നീ എങ്ങോട്ടാ ”

ആദിത്യൻ എന്നോട് തിരക്കി

“പ്രിൻസിപ്പാളിന്റെ റൂം വരെ ”

” ഞാനും വരുന്നു ”

” നീ വരണ്ട ഇതിന്റെ പേരിൽ നിനക്കൊന്നും ഉണ്ടാകരുത് .നീ ക്ലാസ്സിൽ ഇരിക്ക് ഞാൻ പോയിട്ട് വരാം ”

ഞാനതും പറഞ്ഞ് പ്രിൻസിപ്പാളിന്റെ റൂമിലേക്ക് പോയി. പോയ വഴിക്ക് എന്നെ എല്ലാപേരും ഒരു ആകാംഷയോടെ വീക്ഷിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു.

“മെ ഐ കമിംഗ് സർ ”

ഞാൻ പ്രൻസിപ്പാളിന്റെ റൂമിനുള്ളിലേക്ക് നോക്കി ചോദിച്ചു.

മുടിയൊക്കെ നരച്ചു തുടങ്ങിയ ഒരു മധ്യവയസ്കനായിരുന്നു പ്രിൻസിപ്പാൾ .

“ആ കേറി വാ. താൻ എന്ത് പണിയാ കാണിച്ചേ അവന്മാർ ആരാണെന്ന് അറിയോ . തെറ്റ് അവന്മാരുടെ ഭാഗത്താ എന്നാലും , അവന്മാരെ ഇപ്പോൾ ഹോസ്പിറ്റലിലോട്ട് കൊണ്ട് പോയിട്ടുണ്ട് . അവന്മാർ കേസിനൊന്നും പോകില്ല താൻ ഒന്ന് സൂക്ഷിച്ചോ……താൻ നാളെ അച്ഛനെ വിളിച്ചോണ്ട് വന്നിട്ട് ക്ലാസ്സിൽ കയറിയാൽ മതി. ”

അത്രയും പറഞ്ഞ് പ്രിൻസിപ്പാൾ ഒന്ന് ശാന്തനായി.

“സർ എനിക്ക് അച്ഛനില്ല .”

ഞാൻ മുഖം കുനിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു

” സോറി, എങ്കിൽ താൻ അമ്മയെ വിളിച്ചോണ്ട് വാ”

“ശരി ,സർ ”

ഞാൻ തിരിച്ച് ക്ലാസ്സിലേക്ക് നടന്നു. ക്ലാസ്സിൽ ഒരു പ്രഫസർ ക്ലാസ്സ് എടുക്കുകയായിരുന്നു.

“മെ ഐ കമിംഗ് സർ ”

“ആ താൻ എത്തിയോ, താൻ കോളേജിലെ ഹീറോ ആയല്ലോ . പ്രിൻസിപ്പാൾ എന്ത് പറഞ്ഞു. ”

“നാളെ അമ്മേ വിളിച്ചോണ്ട് വന്നിട്ട് ക്ലാസ്സിൽ കയറിയാൽ മതിയെന്ന് പറഞ്ഞു.”

ഞാൻ അത്രയും പറഞ്ഞ് അകത്ത് കയറി ബാഗെടുത്ത് ആദിത്യനെ നോക്കി ചിരിച്ചിട്ട് പുറത്ത് ഇറങ്ങി. ക്ലാസ്സിലെ എല്ലാപേരും എന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുകയാണ്.

“നിൽക്കടാ ഞാനും വരുന്നു. ”

അതും പറഞ്ഞ് ആദിത്യനും എന്റെ കൂടെ ഇറങ്ങി.

ഞങ്ങൾ ക്യാമ്പസിന് പുറത്തിറങ്ങി. അവൻ ബൈക്ക് എടുത്ത് ഞാൻ പുറകിൽ കയറി.

“എടാ ഇനി നിന്റെ അമ്മയോട് ഇത് എങ്ങനെ പറയും. ”

ആദിത്യൻ ഒരു ആവലാതിയോടെ ചോദിച്ചു.

” അത് നമുക്ക് നോക്കാം ”

കോളേജിൽ നിന്നും ഏകദേശം ഇരുപത് കിലോമീറ്റർ ദൂരമുണ്ട് വീട്ടിലേക്ക് എന്റെ വീട്ടിൽ നിന്നും കുറച്ച് ദൂരം പോയാൽ ആദിത്യന്റെ വീടായി.

അവൻ എന്റെ വീടിന്റെ മുൻപിൽ ബൈക്ക് നിർത്തി. ഞാൻ ഇറങ്ങി.

“എടാ ഇറങ്ങ് .”

ഞാൻ അവനോട് പറഞ്ഞു.

“വേണോടാ . ”

അവൻ ഒരു ചെറിയ ഭയത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“പിന്നേ നീ തന്നെ ഇന്ന് നടന്ന കാര്യങ്ങൾ അമ്മയോട് പറയണം ”

” ഞാനോ, ?”

അവൻ ഒരു പേടിയോടെ ചോദിച്ചു.

“അല്ലാതെ നീയല്ലേ എന്റോടെ തല്ലാൻ പറഞ്ഞത് വന്ന് പറ അമ്മയോട് ”

അവൻ ഇറങ്ങി .

അപ്പോഴേക്കും അമ്മ ഞങ്ങളുടെ അടുത്ത് എത്തി.

“എന്താടാ നേരത്തെ ”

“അത് അമ്മേ ”

ആദിത്യൻ നടന്ന കാര്യങ്ങൾ അമ്മയോട് പറഞ്ഞു.

“എടാ നീ എന്താ ഈ കാണിച്ചേ ”

അമ്മ സങ്കടത്തോടെ ചോദിച്ചു.

” അമ്മേ ഞാൻ തന്ന വാക്കി തെറ്റിച്ചിട്ടില്ല. ദാ അവന്മാർ തള്ളിയിട്ട് എന്റെ കൈമുറിച്ചു. എന്റെ ദേഹം നോവിച്ചവരെ ഞാൻ വെറുതേ വിടണോ? അമ്മ നാളെ കോളേജ് വരെ വരണം ” .

“ഇനി വന്നാലല്ലേ പറ്റൂ മകനായി പോയില്ലേ ”

അമ്മ ഒരു തേങ്ങലോടെ അതും പറഞ്ഞ് അകത്തു കയറിപ്പോയി.ആദിത്യൻ യാത പറഞ്ഞ് അവന്റെ വീട്ടിലേക്കും തിരിച്ചു.

രാത്രി ഉറങ്ങാൻ നേരം മനസ്സിൽ പഴയ ചിന്തകൾ വന്ന് നിറഞ്ഞു അത് കണ്ണുനീർ ആയി പുറത്ത് വന്നു.

“ഗൗരീ …………..”

ഉറങ്ങികിടന്ന ഞാൻ ഉറക്കത്തിൽ നിന്ന് ഞെട്ടി ഉണർന്ന് ഉറക്കെ വിളിച്ചു.

“എന്താ എന്താടാ മോനേ” പേടിയോടെ അമ്മ എന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടി വന്നു.

“ഞാൻ അവളെ സ്വപ്നം കണ്ടു അമ്മേ ഗൗരിയെ”

എനിക്കതും പറഞ്ഞ് അമ്മയുടെ നെഞ്ചിൽ ചാരികിടന്ന് കരയാൻ മാത്രമേ സാധിച്ചുള്ളൂ …

“മോൻ വിഷമിക്കാതെ പോയവർ പോയി ഇനി തിരിച്ച് വരില്ലല്ലോ കരയാതെ ”

അമ്മ അതും പറഞ്ഞ് എന്നെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. പക്ഷെ എന്റെ കരച്ചിൽ നിന്നില്ല കരഞ്ഞ് തളർന്ന് അമ്മയുടെ മടിയിൽ കിടന്ന് ഞാൻ എപ്പോഴോ ഉറങ്ങിപ്പോയി.

പിറ്റേന്ന് ഞാനും അമ്മയും കോളേജിൽ എത്തി. എന്നെ പുറത്ത് നിർത്തി അമ്മ പ്രിൻസിപ്പാളിന്റെ റൂമിൽ പോയി. കോളേജിലെ പല കണ്ണുകളും എന്റെ മേൽ പതിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു.

കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ എന്നെ അകത്തേക്ക് വിളിപ്പിച്ചു. ഞാൻ അകത്ത് കയറി.

“ഇനി നിന്റെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് ഒരു പ്രശ്നവും ഉണ്ടാകരുത്. അടി കൊണ്ടവർ പരാതിയൊന്നും തന്നിട്ടില്ല ,താൻ ഒന്ന് സൂക്ഷിക്കണം ചെല്ല് .”

ഞാൻ റൂമിൽ കയറിയപാടെ പ്രിൻസിപ്പാൾ എന്നോട് പറഞ്ഞു.

“ശരി നിങ്ങൾ പൊയ്ക്കോളൂ … ”

പ്രിൻസിപ്പാൾ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞങ്ങൾ ഓഫീസിന് പുറത്തിറങ്ങി. എന്നാൽ പ്രിൻസിപ്പാളിന്റെ കണ്ണുകളിൽ നിന്ന് ഞാനത് വായിച്ചെടുത്തു ,അമ്മ എന്നെ കുറിച്ച് എല്ലാം പറഞ്ഞ് കൊടുത്തു എന്ന്.

ഞാൻ അമ്മയെ യാത്രയാക്കി നേരെ ക്ലാസ്സിൽ വന്നു അപ്പോഴേക്കും ഫസ്റ്റ് ഇന്റർവൽ ആയിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

എന്നെയും കാത്ത് ആദിത്യൻ സീറ്റിൽ ഇരുപ്പുണ്ടായിരുന്നു.

“എന്ത് പറഞ്ഞു പ്രിൻസിപ്പാൾ ”

കണ്ടപാടെ ആദിത്യൻ എന്നോട് തിരക്കി. ഞാൻ എന്റെ സീറ്റിൽ ഇരുന്ന ശേഷം നടന്ന കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു.

“എന്തായാലും നീ ഒന്ന് സൂക്ഷിക്കണം അവന്മാർ തല്ലിപ്പൊളികളാണ്. ”

ആദിത്യൻ എന്നോടിത് പറഞ്ഞപ്പോൾ പഴയ ഓർമ്മകൾ അലതല്ലി വന്നു. അത് കണ്ണുനീർ ആയി പുറത്തു വന്നു.

” നീ അന്ന് ഇത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ അനുസരിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ എന്റെ ഗൗരിയെ എനിക്ക് നഷ്ടപ്പെടില്ലായിരുന്നു ”

“എടാ എല്ലാം വിധിയാണ് നടന്നതൊക്കെ നടന്നു. ”

അതും പറഞ്ഞ് ആദിത്യൻ എന്നെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.

ഞാൻ കരയുന്നത് ക്ലാസ്സിലെ എല്ലാപേരും കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു പക്ഷെ ആരും കാര്യം തിരക്കീല, പേടി കൊണ്ടാവണം.

അപ്പോഴേക്കും ഗീതു എന്റെ മുൻപിൽ വന്ന് നിന്നു .

“എന്തിനാടാ കരയുന്നേ ”

അവൾ ചോദിച്ചെങ്കിലും ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.

” അത് അവന്റെ പേഴ്സണൽ കാര്യമാ താനിടപെടണ്ട ”

ഉടനെ തന്നെ ആദിത്യൻ മറുപടി കൊടുത്തു.

” ഓ ഇയാളുടെ ശബ്ദം ഇവിടെയാണോ ഇരിക്കുന്നേ ”

അവൾ അതും പറഞ്ഞ് ചിരിച്ചു.

“തനിക്ക് എന്താ എന്നോട് ‘ഐ ലവ് യു ‘ എന്ന് പറയാൻ മടി .എന്നെ കാണാൻ കൊള്ളില്ലേ, അത്യാവശ്യം നല്ല സുന്ദരി ആണല്ലോ ഞാൻ . ”

അവൾ അതും പറഞ്ഞ് അവളുടെ മുടിയിൽ ഇരുന്ന ഒരു റോസാപ്പൂ എടുത്ത് എന്റെ നേരെ നീട്ടി

‘ഐ ലവ് യു ‘

അവൾ ഇത് എന്നോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ ക്ലാസ്സ് മുഴുവൻ നിശംബ്ദമായി കാരണം ഒരുപാട് ആൺപിള്ളേർ അവളുടെ പുറകേ നടന്നതാണ്.

“എനിക്ക് ഇനി ഒരു പെണ്ണിനെ ഇഷ്ടപെടാൻ സാധിക്കില്ല ”

ഇത് ഞാൻ അവളോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു .

“അതെന്താ അജയ് നിന്നെ ഏതെങ്കിലും പെണ്ണ് തേച്ചോ? ”

അവൾ ഇതും പറഞ്ഞ് പൊട്ടിചിരിച്ചു.

എന്റെ ഉള്ളിൽ ദേഷ്യം കത്തിക്കയറി ,കണ്ണുകൾ ചുവന്നു.

” നീ എന്താ പറഞ്ഞേ എന്റെ ഗൗരി എന്നെ ചതിച്ചെന്നോ ?”

ഉച്ചത്തിൽ ഇത്രയും വിളിച്ച് അലറിക്കൊണ്ട് ഞാൻ അവളുടെ കരണത്തടിച്ചു. ക്ലാസ്സ് ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് നിശ്ചലമായി. ക്ലാസ്സിലെ എല്ലാപേരും എന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയാണ്. അടുത്തും അടിക്കാൻ ഓങ്ങിയ എന്റെ കൈ ആദിത്യൻ തടഞ്ഞു.

“നീ എന്താ ഈ കാണിക്കുന്നേ ”

അവൻ ഇത്രയും പറഞ്ഞ് എന്നെയും വലിച്ചോണ്ട് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി .എന്റെ ഉള്ളിൽ ദേഷ്യം തിളച്ച് മറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

കരണത്ത് കയ്യും വച്ച് നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ നിൽക്കുന്ന ഗീതുവിനെയാണ് ഞാൻ കണ്ടത്.

ആദിത്യൻ എന്നെയും വലിച്ചോണ്ട് ക്യാമ്പസിനുള്ളിൽ ഞങ്ങൾ ഇരിക്കുന്ന മരച്ചുവട്ടിൽ കൊണ്ട് വന്ന് എന്നെ പിടിച്ച് അവിടെ ഇരുത്തി.

“എടാ നീ എന്താ ഈ കാണിച്ചേ .അവൾ കൊണ്ട് പ്രിൻസിപ്പാളിന് പരാതി കൊടുത്താൻ നിന്നെ ഇവിടുന്ന് പുറത്താക്കും. പോലീസ് കേസ് വേറെയും ‘വയലൻസ് എഗയിൻസ് റ്റു വുമൺ’ അതാണ് കേസ് നിനക്കറിയാല്ലോ?”

അവൻ ഇത്രയും പറഞ്ഞ് അടുത്ത് നിന്ന മരത്തിൽ കൈമുറുക്കി ഇടിച്ചു.

“എടാ അവൾ പറഞ്ഞത് കേട്ടില്ലേ ,എന്റെ ഗൗരി എന്നെ വഞ്ചിച്ചെന്ന് . എനിക്കത് സഹിക്കാൻ പറ്റുമോടാ ” .

ഞാനതും പറഞ്ഞ് പൊട്ടി കരഞ്ഞു.

“എടാ അതിന് അവൾക്ക് നിന്റെ പാസ്റ്റ് അറിയില്ലല്ലോ? അവൾ ചുമ്മാ പറഞ്ഞതല്ലേ, അതിന് നീ അവളെ അടിക്കണമായിരുന്നോ ? ”

“എടാ അറിയാതെ ആണെങ്കിൽ കൂടി ആരെങ്കിലും എന്നോട് ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞാൽ എനിക്ക് സഹിക്കില്ല എന്ന് നിനക്ക് അറിയാമല്ലോ?”

“എന്തായാലും നടന്നത് നടന്നു നീ അവളോട് മാപ്പ് പറ ,അവൾ പരാതി കെടുക്കുന്നതിന് മുൻപ് ”

“ഇനി നീ പറഞ്ഞത് ഇനി കേട്ടില്ല എന്നു വേണ്ട വാ ക്ലാസ്സിൽ പോകാം ”

ഞാനതും പറഞ്ഞ് എണീറ്റ് എന്റെ മുഖത്തെ കണ്ണുനീരും തുടച്ച് നടക്കാനൊരുങ്ങിയതും ഞങ്ങളെ ലക്ഷ്യമാക്കി വരുന്ന ഗീതുവിനെയാണ് ഞങ്ങൾ കണ്ടത്.

“എടാ അവളിങ്ങോട്ട് വരുന്നു ”

ആദിത്യൻ അതും പറഞ്ഞ് എന്നെ നോക്കി. ഞാൻ വീണ്ടും ആ മരത്തണലിൽ ഇരുന്നു.

അവൾ വന്ന് എന്റെ എതിരെ ഇരുന്നു ഞാൻ അടിച്ച പാട് അവുടെ കവളിൽ ചുവന്ന് കിടപ്പുണ്ട്.

“സോറി” ഞാനതും പറഞ്ഞ് തലകുനിച്ച് ഇരുന്നു.

” എനിക്ക് നിന്റെ സോറി ഒന്നും വേണ്ട ”

അവൾ എടുത്തടിച്ച പോലെ പറഞ്ഞു.

“പിന്നെ നിനക്ക് എന്ത് വേണം . നീ പരാതിയെന്നും കൊടുക്കരുത് ഇവന് കഷ്ടപ്പെട്ടാണ് ഇവിടെ അഡ്മിഷൻ കിട്ടിയത്.”

ആദിത്യൻ ഇത്രയും പറഞ്ഞ് അവളെ നോക്കി

“എനിക്ക് ഗൗരിയെ പറ്റി അറിയണം ” അവൾ ഉടനെ തന്നെ പറഞ്ഞു.

“അത് നടക്കില്ല ” ഉടൻ തന്നെ ആദിത്യൻ മറുപടി കൊടുത്തു.

“വേണ്ടടാ ആദി ,……..ഞാൻ ചെയ്ത തെറ്റിന് എന്റെ പാസ്റ്റ് ആണ് തനിക്ക് അറിയേണ്ടതെങ്കിൽ ഞാനത് പറയാം ”

ഞാനത്രയും ഗീതുവിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു. അവളുടെ മുഖത്ത് ഗൗരിയെ പറ്റി അറിയാൻ അതിലുപരി എന്നെ പറ്റി അറിയാൻ ഉള്ള ആകാംഷ ഞാൻ കണ്ടു.

(തുടരും) …………………….…