ബാലതാരത്തിന്റെ അമ്മ

രാജു എന്ന് എല്ലാവരും വിളിക്കും.. ഒരു നമ്പൂതിരി കുടുംബത്തിലാണ് ജനനം. അതുകൊണ്ട് വെജിറ്റേറിയനാണ് വീട്ടിൽ. പക്ഷേ വീടിന് പുറത്തിറങ്ങിയാൽ സൗഹൃദ സദസ്സിൽ എന്നെപ്പോലെ വളരെ മാന്യനായ ആരുമില്ല.. കള്ള്, കഞ്ചാവ്. സ്ത്രീവിഷയം.. ഇതിൽ ഞാൻ വളരെ മാന്യനാണ്.. സുഹൃത്തുക്കളിൽ ഈ വിഷയങ്ങളെക്കുറിച്ച് ഞാൻ മാത്രമേ സംസാരിക്കൂ.. ഫിറ്റ് ആയി കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ഏതെങ്കിലും വീടിന്റെ സൺ സൈഡിൽ കയറി സീൻ പിടിച്ചിട്ടെ വീട്ടിൽ പോകു.. ഈ കഥ നടക്കുന്നത് ഒരു പതിനൊന്നു വർഷം മുമ്പാണ്. പ്രീഡിഗ്രി വിദ്യാഭ്യാസം കഴിഞ്ഞ് തെണ്ടി തിരിഞ്ഞു നടന്ന സമയത്ത് അച്ഛന്റെ മേഖലയിൽ എത്തപ്പെട്ടു… അങ്ങനെ തിരുവനന്തപുരത്തെ ഒരു വലിയ പ്രൊഡക്ഷൻ കമ്പനിയിൽ പ്രൊഡക്ഷൻ എക്സിക്യൂട്ടീവ് സഹായിയായി ഞാൻ ജോലിക്ക് കയറി.. വലിയ പണിയൊന്നുമില്ല. ഷൂട്ടിംഗ് ലൊക്കേഷനിൽ കറക്റ്റ് ആഹാരം എത്തിക്കുക, പിന്നെ അഭിനയിക്കാൻ വരുന്നവരെ ലൊക്കേഷനിൽ എത്തിക്കുക, ഷൂട്ടിംഗ് കഴിഞ്ഞ് എല്ലാവരെയും അവരവരുടെ റൂമിൽ തിരിച്ചെത്തിക്കുക ഇതൊക്കെയായിരുന്നു പണി.. താരതമ്യേന പണി കുറവായതിനാൽ ശമ്പളവും കുറവായിരുന്നു..

സിനിമയിലും സീരിയലിലും ആദ്യം പ്രൊഡക്ഷൻ കൺട്രോളർ, രണ്ടാമത് പ്രൊഡക്ഷൻ എക്സിക്യൂട്ടീവ്, മൂന്നാമത് പ്രൊഡക്ഷൻ മാനേജർ.. അതിനും താഴെ പിന്നെ പ്രൊഡക്ഷൻ ബോയ്സ് ഉള്ളൂ, ലൊക്കേഷനിൽ എല്ലാവർക്കും ആഹാരം കൊടുക്കുന്നവർ..

ഒരുദിവസം രാവിലെ നാലരയ്ക്ക് പ്രൊഡക്ഷൻ എക്സിക്യൂട്ടീവ് ചേട്ടന്റെ കോൾ.. ചാടിയെഴുന്നേറ്റ് മനസ്സിൽ തെറി പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഫോൺ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു, “ഹലോ” “എടാ ഇത് ഞാനാ” ” പറ ചേട്ടാ എന്താ നേരം വെളുക്കും മുമ്പേ” ” രാവിലെ അഞ്ചുമണിക്ക് റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ ഒന്ന് പോണം അവിടെ ഒരു കൊച്ചും ഫാമിലിയും വരുന്നുണ്ട്. കൊച്ചു കുട്ടി അഭിനയിക്കാനാണ് അവരെ വിളിച്ചു കൊണ്ട് നേരെ ലൊക്കേഷനിൽ വരണം”

ശരി ചേട്ടാ എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഞാൻ ഫോൺ വെച്ചു… പ്രൊഡക്ഷൻ എക്സിക്യൂട്ടീവ് ചേട്ടന്റെ കാറ് ഷൂട്ടിംഗ് സെറ്റിൽ ഓടുന്നുണ്ട്.. സാധാരണ ആ കാർ രാത്രി വീട്ടിൽ കൊണ്ടുപോകും ഞാൻ.. കുളിച്ച് റെഡിയായി കാറിൽ കുട്ടിയെ വിളിക്കാൻ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിലേക്ക് തിരിച്ചു. കുറച്ചുകഴിഞ്ഞ് അറിഞ്ഞുകൂടാത്ത നമ്പരിൽ നിന്ന് ഒരു കോൾ

ഹലോ

ഒരു അഞ്ച് മിനിറ്റിനുള്ളിൽ കാറെടുത്ത് ഒരു 30 ന് അകത്ത് പ്രായമുള്ള ഒരു യുവതിയും, അഞ്ച് വയസ്സ് പ്രായം തോന്നിക്കുന്ന ഒരു കുട്ടിയും വന്നു…

ഞങ്ങൾ പരിചയപ്പെട്ടു ഹായ് തിരിച്ചും “ഹായ്” പറഞ്ഞു. സത്യം പറഞ്ഞാൽ അന്തം വിട്ട് നിൽക്കുവായിരുന്നു ഞാൻ.

. നല്ല ഒരു ഉഗ്രൻ ചരക്കിനെ കണ്ടതോടെ എന്റെ ഉറക്കം പോയി…

അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ ലൊക്കേഷനിൽ എത്തി… കൊച്ചിനെയും അമ്മയെയും ലൊക്കേഷനിൽ ഇറക്കി മേക്കപ്പ് മാൻന്റെ അടുത്ത മേക്കപ്പ് ചെയ്യാൻ എത്തിച്ചു…

ആ കൊച്ചു കുട്ടിയെ സ്ക്രീൻ ടെസ്റ്റിന് കൊണ്ടുവന്നതായിരുന്നു… മേക്കപ്പ് കഴിഞ്ഞുവന്ന കുട്ടിക്ക് ഒരു സീൻ കൊടുത്തു, കുട്ടിയെ കൊണ്ട് അഭിനയിപ്പിച്ചു നോക്കി. കുറച്ചു മെനക്കെട്ട് ആണെങ്കിലും കുട്ടിയെ കണ്ടു ചെയ്തെടുക്കാം എന്ന തീരുമാനത്തിൽ കുട്ടിയെ ഫിക്സ് ചെയ്തു.. കുട്ടി കാണാൻ നല്ല വെളുത്തു നല്ലൊരു സുന്ദരി പെൺകുട്ടിയായിരുന്നു. പുരാണ സീരിയലിലെ ഒരു ദൈവത്തിന്റെ കുട്ടി വേഷമായിരുന്നു ആ കുട്ടിക്ക്… പിറ്റേദിവസം കൊച്ചിന് വെച്ച് ചിത്രീകരണം തുടങ്ങിയപ്പോൾ കൊച്ചു ഒരുവിധത്തിൽ ഒക്കെ ആകുന്നില്ല… ഒരു ഉച്ചവരെ കുഞ്ഞിന്റെ സീൻസ് വെച്ച് ഷൂട്ടിംഗ് നടത്തി.. ഉച്ചയ്ക്ക് പ്രൊഡ്യൂസർ വന്നപ്പോൾ ഡയറക്ടർ പ്രൊഡ്യൂസറോഡ് പറഞ്ഞു…അത് ശരിയാകില്ല കുട്ടി അഭിനയിക്കുന്നില്ല .. കുറച്ചുനേരം കൂടി ഷൂട്ടിങ് ചെയ്തു നോക്കി പക്ഷേ കുട്ടിയെ കൊണ്ട് പറ്റുന്നില്ല.. അങ്ങനെ കുട്ടിയെ മാറ്റാമെന്ന ഒരു തീരുമാനത്തിലെത്തി.. അത് കുട്ടിയുടെ അമ്മ അറിഞ്ഞു ആകെ വിഷമമായി കുട്ടിയുടെ അമ്മയ്ക്ക്.. ഞാൻ പോയി സമാധാനിപ്പിച്ചു.. അപ്പോഴാണ് അവളുടെ പേര് ലക്ഷ്മി എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായത്… അവളുടെ വിഷമം കണ്ട് എനിക്കെന്തോ പോലെയായി… അങ്ങനെ നിൽക്കുമ്പോൾ സീരിയൽ ഡയറക്ടറും, പ്രൊഡക്ഷൻ എക്സിക്യൂട്ടീവ് ചേട്ടനും കൂടി അങ്ങോട്ട് വന്നു.. പ്രൊഡക്ഷൻ കമ്പനിയുടെ തീരുമാനം ഇങ്ങനെയാണ് കുട്ടിയെക്കൊണ്ട് പറ്റുന്നില്ല അതുകൊണ്ട് ഒഴിവാക്കുകയാണെന്ന് അവരെ ബോധിപ്പിച്ചു.. കുട്ടിയുടെ അമ്മ വിഷമിക്കുന്ന ഒരു അവസ്ഥയിലേക്ക് നിൽക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ എന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു ഐഡിയ ഉണ്ടായി… ഞാൻ ഡയറക്ടറോട് പറഞ്ഞു ” സാറെ ആ കുട്ടി ഷൂട്ടിംഗ് ആദ്യമായിട്ട് കാണുകയാണ്.. അതുകൊണ്ടാണ് ആ കുട്ടിക്ക് ഇത്ര പേടി തോന്നുന്നത്.. രണ്ടുദിവസം ലൊക്കേഷനിൽ നിന്ന് ഷൂട്ടിംഗ് ഒന്ന് കാണട്ടെ.. അതു കഴിഞ്ഞു കുത്തിവെച്ച് കുട്ടിയുടെ സീൻ ഷൂട്ട് ചെയ്യാം.. രണ്ടുദിവസം ഈ സോർട്ടിംഗ് കാണുമ്പോൾ കുട്ടിയുടെ പേടി മാറിയാലോ”… ഇത് ഡയറക്ടർക്കും, പ്രൊഡക്ഷൻ എക്സിക്യൂട്ടീവ് ചേട്ടനും നല്ലതാണെന്ന് തോന്നി.. അവർ അങ്ങനെ പ്രൊഡ്യൂസറെ അറിയിച്ചു.. പ്രൊഡ്യൂസറും അത് ഓക്കെ പറഞ്ഞു..

അങ്ങനെ ഞാൻ അവരെ റൂമിൽ കൊണ്ടാക്കി… പിറ്റേന്ന് അവർക്ക് അവരുടെ നാട്ടിലേക്ക് അതായത് ഡൽഹിക്ക് പോകാനുള്ള ടിക്കറ്റ് കയ്യിൽ കൊടുത്തു.. “ചേച്ചി ഞാൻ രാവിലെ വരാം റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ കൊണ്ടാക്കാൻ”എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് അവിടുന്ന് ഇറങ്ങി..

അപ്പോൾ ലക്ഷ്മി എന്നോട് ചോദിച്ചു” നിനക്ക് ചെലവ് വേണ്ടേ”

“അടുത്ത ഷെഡ്യൂളിൽ വരുമ്പോൾ മതി” എന്ന് ഞാൻ..

വീട്ടിൽ വന്ന് ഡ്രസ്സ് ഒക്കെ മാറി കുളികഴിഞ്ഞ് ഭക്ഷണം കഴിച്ച് കിടക്കാൻ നേരം വാട്സ്ആപ്പ് നോക്കിയപ്പോൾ ലക്ഷ്മിയുടെ മെസ്സേജ്

ഗുഡ് നൈറ്റ് ആൻഡ് ടാങ്ക്സ് ഫോർ എവെരിതിങ്

ഞാൻ തിരിച്ചു ഒരു സ്മൈലി അയച്ചു… രാവിലെ എഴുന്നേറ്റ് കാറോടിച്ച് ഹോട്ടലിലെത്തി അവരെ വിളിച്ചു റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിലേക്കു തിരിച്ചു.. അപ്പോഴാണ് ഞാനും ലക്ഷ്മിയും ശരിക്കും സംസാരിക്കുന്നത്… ലക്ഷ്മി…” നന്ദി രണ്ടുമൂന്നു പ്രാവശ്യം ഞാൻ പറഞ്ഞെങ്കിലും ശരിക്കും നേരിട്ട് ഇപ്പോ ഒന്നുകൂടെ പറയുകയാണ്”

ഡൽഹിയിലാണ് പഠിച്ചതും വളർന്നതും അതുകൊണ്ട് ഇവളോട് ഒക്കെ സംസാരിക്കുന്നത് വളരെ സൂക്ഷിച്ചുവേണം മോനേ എന്ന് എന്റെ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു

ഞാൻ ” അതോ അത് സാരമില്ല കാരണം വേറെ ഒന്നുമല്ല അന്ന് ചേച്ചി വിഷമിച്ചു നില്ക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് എന്തോ ഒരു ഫീൽ ആയി”

ലക്ഷ്മി ” എനിക്ക് അഭിനയിക്കാൻ നല്ല താല്പര്യം ഉണ്ടായിരുന്നു.. പക്ഷേ എന്റെ വീട്ടുകാർ സമ്മതിച്ചില്ല.. ഇപ്പോ എന്റെ കുഞ്ഞിനെ അഭിനയിക്കാൻ ഒരു താല്പര്യം ഉള്ളപ്പോൾ കുഞ്ഞിനെ ഒന്ന് അഭിനയിപ്പിക്കണം എന്ന് തോന്നി.. വീട്ടിൽ എല്ലാവർക്കും എതിർപ്പാ എന്റെ മോള് അഭിനയിക്കുന്നതിൽ.. അന്ന് എന്റെ മോളെ ഒഴിവാക്കിയിരുന്നെങ്കിൽ എന്റെ വീട്ടുകാരുടെ മുമ്പേയും, എന്റെ ഭർത്താവിന്റെ വീട്ടുകാരുടെ മുമ്പെയും ഞാൻ ഒരുപാട് അപഹാസ്യ ആയേനെ..

( ഒന്ന് തള്ളി വെച്ചു നോക്കി) അങ്ങനെ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ എത്തി.. എന്റെ കൈയുടെ മുകളിൽ ലക്ഷ്മി കൈ വെച്ചിട്ട് എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി

നന്ദി”

ആ മൃദു സ്പർശനത്തിൽ ഞാൻ എന്തുചെയ്യണമെന്നറിയാതെ ആയിപ്പോയി… ഞാൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു. അവൾ പെട്ടെന്ന് ഡോർ തുറന്ന് ഇറങ്ങി കാറിന്റെ ഡിക്കിയിൽ നിന്ന് ബാഗുമെടുത്ത് റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിലെ അകത്തേക്ക് നടന്നു… അകത്തെ തിരക്കിൽ തൊട്ടുരുമ്മി സ്റ്റെപ്പ് കയറി ട്രെയിൻ കമ്പാർട്ട്മെന്റ് അടുത്തുപോയി അവൾക്ക് സീറ്റ് കാണിച്ചു കൊടുത്തു അവിടെ ബാഗും വെച്ച് ഞങ്ങൾ പുറത്തിറങ്ങി.. അവളുടെ കണ്ണിൽ എവിടെയോ ഒരു നനവ് കണ്ടു.. ഞാൻ” എന്താ ലക്ഷ്മി ഒരുമാതിരി കരഞ്ഞ പോലെ”

ലക്ഷ്മി ” ഏയ് ഒന്നുമില്ല ഒന്നുമില്ല രാജു”

പറയാൻ വിഷമം ആണെങ്കിൽ പറയണ്ട.. ഞാൻ

ട്രെയിൻ പുറപ്പെടാൻ നേരം ആയി.. ഞങ്ങൾ പോട്ടെ എന്ന് പറഞ്ഞു അവൾ കുട്ടിയേയും കൂട്ടി ട്രെയിനിനു അകത്തു പോയി ഇരുന്നപ്പോഴേക്കും ട്രെയിൻ അനങ്ങി തുടങ്ങി..

അടുത്ത ഷെഡ്യൂളിൽ വരുമ്പോൾ കാണാം എന്നും പറഞ്ഞ് എന്നെ കൈവീശി കാണിച്ചു.. ഞാൻ തിരിച്ചും കൈവീശി കാണിച്ചു..

അങ്ങനെ ഞാൻ തിരിച്ചു വീട്ടിലേക്ക് വന്നു.. ഇനി ഷൂട്ടിംഗ് തുടങ്ങണമെങ്കിൽ 15 ദിവസം കഴിയണം.. അങ്ങനെ വെള്ളമടിയും, വാണമടിയും, സ്വന്തം അനിയത്തിയുടെ കുളി സീൻ കാണലും ഒക്കെയായി അഞ്ചു ദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഫോണിലേക്ക് അവളുടെ മെസ്സേജ് വന്നു.. ലക്ഷ്മിയുടെ.. ഞാൻ തിരിച്ച് ഹായ് അയച്ചു…

സുഖമാണോ??

ഞാൻ.. 😞

അവൾ “എന്താ എന്ത് പറ്റി”

ഞാൻ “ഏയ് ഒന്നൂല്ല”

അവൾ “shooting എന്ന് തുടങ്ങും”

ഞാൻ.. “10 days കഴിയും ”

പിന്നെ അവളുടെ മെസ്സേജ് കണ്ടില്ല.. ഞാൻ കുറെ നേരം റിപ്ലൈ നോക്കിയിരുന്നു. മറുപടി കിട്ടാത്തതുകൊണ്ട് ഞാനും ഫോൺ ഓഫ് ലൈൻ ആക്കി വെച്ചിട്ട് ഭക്ഷണം കഴിച്ചു വന്നു.. ഫോൺ എടുത്തതും അവളുടെ കോൾ വന്നു ഞാൻ കോൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു..

ഹായ് രാജു

ഹായ് ചേച്ചി

എനിക്ക് 2 സഹായം ചെയ്യാമോ..?? (ശബ്ദം ഒരു ഇടർച്ച)

ഒന്ന് എന്റെ വീട്ടിൽ അറിയിക്കണം ഷൂട്ടിംഗ് രണ്ടുദിവസം കഴിഞ്ഞ് ഉടനെ തുടങ്ങും എന്ന്.. രണ്ട്.. അവിടെ വന്നാൽ താമസിക്കാൻ ഒരു വീടോ ഫ്ലാറ്റോ സംഘടിപ്പിച്ച തരാമോ??

ഞാൻ.. “തരാല്ലോ.. എന്താ ചേച്ചി പ്രശ്നം വല്ലതും ഉണ്ടൊ ”

അവൾ ” അതൊക്കെ വന്നിട്ട് പറയാം… ഞാനിപ്പോൾ എന്റെ ഫോൺ സ്വിച്ച് ഓഫ് ചെയ്തു വയ്ക്കും… നീ എന്റെ രണ്ടാമത്തെ നമ്പർ എന്റെ അമ്മയുടെ കൈയിൽ ആണ് ആ നമ്പറിൽ വിളിച്ചു പറയണം ഷൂട്ടിംഗ് രണ്ടുദിവസം കഴിഞ്ഞ് തുടങ്ങുന്നു എന്ന്”

ഓക്കേ പറഞ്ഞിട്ട് ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു… എന്തോ പ്രശ്നം ഉണ്ടല്ലോ എന്ന് ഞാൻ മനസ്സിൽ ആലോചിച്ചു.. ഒന്നുമറിയാതെ ഇതിന്റെ ഇടയിലേക്ക് ഇറങ്ങണമോ?? വരുന്നടം വച്ച് നോക്കാം. ഷൂട്ടിംഗ് മൂന്നുദിവസം കഴിഞ്ഞ് തുടങ്ങുമെന്ന് അവളുടെ അമ്മയെ വിളിച്ച് അറിയിച്ചു.. അവർ മറുപടിയൊന്നും പറയാതെ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു.. പിന്നെ ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വിളിക്കാനോ മെസ്സേജ് അയക്കാനോ പോയില്ല… പിറ്റേന്ന് രാവിലെ ഒരു 11 മണി ആയപ്പോൾ എനിക്ക് ഫോൺ കോൾ വന്നു.. ലക്ഷ്മിയുടെ കോളായിരുന്നു അത്.. അറ്റൻഡ് ചെയ്ത ഹലോ പറഞ്ഞു..

ലക്ഷ്മി.. എടാ ഞാൻ ട്രെയിനിൽ കയറി.. ഡൽഹി തിരുവനന്തപുരം ട്രെയിൻ എത്താൻ രണ്ട് ദിവസം എടുക്കും.. ഈ രണ്ടു ദിവസം കൊണ്ട് നീ എനിക്ക് ഒരു വീട് കണ്ടുപിടിച്ചു തരണം.. മറ്റൊരു പ്രധാനപ്പെട്ട കാര്യം.. ഇതാരും അറിയരുത്.. കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഞാൻ വന്നിട്ട് പറയാം..

ഞാൻ.. ശരി ചേച്ചി ഞാൻ വീട് നോക്കി കണ്ടു പിടിക്കാം.. ചേച്ചിയുടെ ശബ്ദം വല്ലാത്തൊരു വിഷമം അവസ്ഥയിലാണെന്ന് തോന്നിയത് കൊണ്ട് ഞാൻ അങ്ങോട്ട് ഒന്നും ചോദിക്കുന്നില്ല ചേച്ചി…

ലക്ഷ്മി… താങ്ക്സ് ഡാ എന്റെ കണ്ണ് നിറയുന്നത് നീ കാണുന്നു, എന്തേ ശബ്ദം മാറുന്നത് നീ ഫോണിലൂടെ തിരിച്ചറിയുന്നു. നീ എന്നെ മനസ്സിലാക്കിയതുപോലെ എന്റെ വീട്ടുകാർ എന്നെ മനസ്സിലാകുന്നില്ലല്ലോ…. ( ശബ്ദം കരച്ചിലിന്റെ വക്കോളം എത്തുന്നു)

ഞാൻ.. ചേച്ചി ഇപ്പൊ കരയരുത് ചുറ്റും ആൾക്കാർ ഉണ്ടെന്നു തോന്നുന്നു.. രണ്ടു ദിവസത്തെ യാത്രയുണ്ട്.. ചേച്ചി കരയുന്നത് കണ്ടാൽ ഈ രണ്ട് ദിവസവും അവർ ചേച്ചിയെ സഹതാപത്തോടെ കാണൂ..

ലക്ഷ്മി… ഓക്കേ ഡാ ഓക്കേ ഡാ.. ഞാൻ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞ് ചാറ്റിൽ വരാം..

കോൾ കട്ട് ചെയ്തു.. എന്റെ മനസ്സിൽ ഞാൻ പറഞ്ഞു.. ഇവൾ എനിക്കുള്ള ലക്ഷണം ആണെന്ന് തോന്നുന്നു… ഞാൻ പിന്നെ അവൾക്കുവേണ്ടി വീട് അന്വേഷിക്കുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു വൈകുന്നേരം 5 മണി വരെ… എന്റെ വീടിനടുത്ത് ഒരു വീട് അവസാനം കണ്ടു.. വീടിന്റെഫോട്ടോ എടുത്തു അവൾക്ക് വാട്സാപ്പിൽ മെസ്സേജ് അയച്ചു കൊടുത്തു.. അവൾ പറഞ്ഞോ ഏതെങ്കിലും മതി ഇത് കുഴപ്പമില്ല.. അങ്ങനെ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും മെസ്സേജ് അയച്ചു തുടങ്ങി.. തിരുവനന്തപുരത്ത് ട്രെയിൻ എത്തുന്ന വരെ നമ്മുടെ ചാറ്റിങ് നടന്നു… ആ ചാറ്റിങ്ങിൽ അവൾ അവളുടെ വീട്ടിലെ അവസ്ഥയെ കുറിച്ച് എന്നോട് പറഞ്ഞത്… ഭർത്താവ് ഹൈസ്കൂൾ അധ്യാപകൻ ആണെങ്കിലും ഭയങ്കര സംശയം ആയിരുന്നു.. അവൾ വീടിനു പുറത്തു പോകുന്നത് ഇഷ്ടമല്ല.. അധ്യാപകൻ ആണെങ്കിലും നന്നായി മദ്യപിക്കും മദ്യപിച്ചിട്ട് ഉപദ്രവിക്കും.. ചിലസമയം മാനസികരോഗികളെ പോലെ പെരുമാറും.. സഹിക്കാൻ വയ്യാതെയാണ് കുഞ്ഞിനേയും വിളിച്ച് അഭിനയിക്കാൻ എന്ന കാരണം പറഞ്ഞ് അവിടെ നിന്ന് പുറപ്പെട്ടത്… താരതമ്യേനെ നിർധനരായ അവളുടെ മാതാപിതാക്കൾ ഇതിൽ നിശ്ശബ്ദരായിരുന്നു… ഞാൻ അവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.. ധൈര്യമായിട്ട് പോന്നോളൂ ഇവിടെ ആരും ഒരു പ്രശ്നത്തിന് വരില്ല എന്ന്..

” രാജു മാത്രമേ ഉള്ളൂ എനിക്ക് ഒരു ആശ്വാസത്തിന്” എന്ന അവളുടെ വാക്കുകൾ എന്നെ കുളിരു കോരിച്ചു…

തുടരണമോ.. നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായം. നല്ലതായാലും മോശമായാലും ഒരു ഭാഗം കൂടെ എന്തായാലും ഉണ്ടാവും.