സ്വാതിയുടെ പതിവ്രത ജീവിതത്തിലെ മാറ്റങ്ങൾ 11
(എന്റെ പ്രിയ വായനക്കാരോട്,
ഇംഗ്ലീഷ് നോവലിലെ ഓരോ പാർട്ട് ചെറിയ കൂട്ടിച്ചേർക്കലോടെ ഇവിടെ അവതരിപ്പിക്കുക ആണ് ഞാൻ ചെയ്യുന്നത്. മുന്നേ ടോണി ചെയ്തതും അത് ആണ്. അതുകൊണ്ടു അവിടെ ഉള്ള പാര്ട്ടുകളുടെ നീളം പോലെ ഇരിക്കും ഇവിടെ വരുന്ന ഭാഗങ്ങളും.
പിന്നെ എന്റെ എഴുത്തു അധികവും ആയും വെള്ളി രാത്രിയും ശനി പകലും രാത്രിയും ആണ്. ബാക്കി ഉള്ള ദിവസങ്ങളിൽ ഓൺലൈൻ ക്ലാസ്, assignemnt തുടങ്ങി പല കാരണങ്ങളാൽ നല്ല തിരക്ക് ആണ് പലപ്പോഴും ഒരു പാരഗ്രാഫ് പോലും എഴുതാൻ കഴിയാറില്ല. ഞായർ ആഴ്ച പകൽ മൊബൈൽ/ ലാപ്ടോപ് തൊടാൻ ഉള്ള അനുവാദം ഇല്ല വീട്ടിൽ. അന്ന് വൈകുനേരം വെള്ളി ആഴ്ച തന്ന പണി തീർക്കണം. അതുകൊണ്ടു ആണ് എല്ലാ ശനി ആഴ്ചയും രാത്രി ഉറങ്ങാൻ പോകുന്നതിനു മുന്നേ ഒരു പാർട് ഞാൻ ഇടുമെന്നു പറയുന്നത്. പിന്നെ ഞമ്മക്കും ഇവിടെ വരുന്ന ബാക്കി കഥകൾ വായിക്കേണ്ടേ. സ്വന്തം കഥ വായിച്ചാൽ ഒരു ഫീലും ഉണ്ടാകില്ല 😔😔😔
ദയവായി എന്റെ സാഹചര്യം മനസ്സിൽ ആക്കി കൂടെ ഉണ്ടാകും എന്ന് കരുതുന്നു. എന്നാൽ നമ്മൾക്ക് ഈ പാർട്ട് അങ്ങ് തുടങ്ങാം അല്ലെ. എല്ലാ വിധ അഭിപ്രായങ്ങൾക്കും സ്വാഗതം പറഞ്ഞു കൊണ്ട് തുടങ്ങുവാട്ടോ കൂടെ കട്ടക്ക് ഉണ്ടാക്കണം ചങ്കുകളെ…. 🙏🙏🙏🙏 )
അന്ഷുളിൽ സംശയങ്ങളുടെ വിത്തുകൾ മുളക്കുന്നുവോ…?
സ്വാതിയുടെ പതിവ്രത ജീവിതത്തിൽ ഒരു വലിയ മാറ്റത്തിന്റെ നാന്ദി കുറിച്ച രാത്രി ആയിരുന്നു അത്. അയാളുടെ കൈകളിൽ തളർന്നു കണ്ണും അടച്ചു കിടന്നപ്പോൾ തന്റെ ജീവിതത്തിൽ ജയരാജിനെ കണ്ടത് പോലുള്ള ഓരോ സംഭവ വികാസങ്ങളും മനസ്സിലൂടെ കടന്നു പോയി… പെട്ടെന്നു അവളുടെ താലി അവളുടെ മാറിൽ പിണച്ചു വെച്ച വിരളിൽ ഉടക്കി… ഇത് കെട്ടിയപ്പോൾ താൻ എടുത്ത പ്രതിജ്ഞ അവൾ വീണ്ടും ഓർമിച്ചു… ഇല്ല തനിക്കു തന്റെ താലിയെ വഞ്ചിക്കാൻ കഴിയില്ല… പക്ഷെ ഇതേ താലി കെട്ടി തന്ന ആൾ തന്നെ അല്ലെ ജയരാജിന്റെ കൂടെ കിടക്കാൻ നിർബന്ധിച്ചത്… താൻ ഒരിക്കൽ പോലും ഭർത്താവ് അല്ലാത്ത ഒരാളും ആയി കിടക്ക പങ്കിടുവാൻ ആഗ്രഹിച്ചിട്ടില്ല… എന്നാൽ കഴിഞ്ഞ ഒരാഴ്ച ആയി താൻ വേറെ ഒരാളും കൂടെ ശയിക്കുന്നു… താൻ എങ്ങനെ തന്റെ ഭർത്താവിന്റെ മുഖത്ത് നോക്കും… പക്ഷെ താൻ പറ്റില്ല എന്ന് നിർബന്ധം പിടിച്ചിട്ടും തന്നെ ഇയാളുടെ കൂടെ കിടക്കാൻ നിർബന്ധിച്ച ഭർത്താവും തന്റെ സാഹചര്യങ്ങളും കൂടി അല്ലെ തന്നെ ഇവിടെ എത്തിച്ചിരിക്കുന്നുത്… എന്തൊക്കെ ആയാലും താൻ ചെയ്യുന്നതു ശെരി അല്ല… എന്നാൽ അന്ഷുലിനു ആ വീൽ ചെയറിൽ നിന്നും എന്നെങ്കിലും മോചനം ഉണ്ടാകുമോ എന്ന് അറിയില്ല… ഇവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങിയാൽ എങ്ങനെ തന്റെ കുടുംബം ജീവിക്കും… തന്റെ മുന്നിൽ ആകെ ഉള്ള മാർഗം ഇനി തന്നെ പുണർന്നു കിടക്കുന്ന ആളിന്റെ സംരക്ഷണയിൽ കഴിയുക എന്നത് തന്നെ ആണ്… എന്നാൽ അയാൾക്കു ഏറ്റവും ആവശ്യം തന്റെ ശരീരം ആണ്…
ജയരാജ്: എന്റെ പ്രിയതമേ, നീ മുകളിൽ കയറി ഇരിക്കാമോ? അവളുടെ ചെവിയിൽ മന്ത്രിച്ചു.
അത് രണ്ടു പേരെയും ഒരു പോലെ ഞെട്ടിച്ചു. എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് അറിയാതെ അവർ പരസ്പരം നോക്കി. സ്വാതിയുടെ ഹൃദയം പെരുമ്പറ പോലെ കൊട്ടാൻ തുടങ്ങി. അവളുടെ ഹൃദയമിടിപ്പുകൾ ജയരാജന് വ്യക്തം ആയി കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അപ്പോൾ ആണ് അടുത്ത കൊട്ട് വീണ്ടും കേട്ടത്. ജയരാജ് ഒരു ദീർഘശ്വാസം എടുത്തു സ്വയം ഒന്ന് ശാന്തം ആയി ചോദിച്ചു… “ആരാ അത്…?” അത് അൻഷുൽ ആയിരുന്നു.ജയരാജിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടതും അവൻ പ്രതികരിച്ചു… “ഞാൻ ആണ് അൻഷുൾ… ” അൻഷുൾ ആണ് എന്ന് അരിഞ്ഞതും ജയരാജിന്റെ മുഖം ചുവന്നു. അയാൾ ദേഷ്യത്തോടെ സ്വാതിയെ നോക്കി. അവൾ പക്ഷെ എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് അറിയാതെ അയാളുടെ തുടയുടെ മുകളിൽ കാലു രണ്ടു ഭാഗത്തും ഇട്ടു അസ്ത്രപ്രജ്ഞയായി ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു.
കാമച്ചൂടിൽ തൊട്ടു അടുത്ത റൂമിൽ ഉള്ള അന്ഷുളിനെ പറ്റി അവളെ പാടെ മറന്നിരിക്കുക ആയിരുന്നു. അവൾ കുറ്റബോധം കൊണ്ട് ഉരുക്കി. താൻ ചെയ്യുന്ന പാതകത്തെ പറ്റിയുള്ള ചിന്ത ഒരു കൊടുങ്കാറ്റു പോലെ അവളെ പിടിച്ചു ഉലച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. തന്റെ ലിംഗം എടുത്തു കയ്യിൽ പിടിച്ചു അല്പം ദേഷ്യം കലർന്ന ശബ്ദത്തോടെ ജയരാജ് ചോദിച്ചു. “എന്ത് പറ്റി..? എന്തിനാ ഇത്ര രാവിലെ തന്നെ വാതിലിൽ മുട്ടുന്നേ…?” ജയരാജിന്റെ ഇതുവരെ കേൾക്കാതെ അധികാരത്തോടെ ഉള്ള ദേഷ്യം കലർന്ന ശബ്ദം കേട്ട അന്ഷുലിന് എന്തോപോലെ തോന്നി. താൻ ചെയ്യാൻ പാടില്ലാത്ത എന്തോ ചെയ്ത പോലെ ഒരു വികാരം. തന്റെ വിഷമം പിടിച്ച സമയങ്ങളിൽ തന്നെ സഹായിച്ച ജയരാജിനെ ബുദ്ധിമുട്ടിച്ചതിൽ അവനു കുറ്റബോധം തോന്നി. എങ്കിലും അവൻ പറഞ്ഞു. “ജയരാജ് സർ, രാവിലെ 5 മണി ആയി ഇനിയും സ്വാതി എഴുന്നേറ്റില്ല, എനിക്ക് ചായ കുടിക്കണംആയിരുന്നു…?” അവന്റെ ഉത്തരം കേൾക്കുമ്പോൾ ജയരാജ് തന്റെ ലിംഗം ഒന്ന് തൊലിച്ചു വലതു കൈകൊണ്ടു അവളുടെ അറയിൽ പിടിച്ചു സ്വതിയോടു കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് അതിൽ കയറി ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞു. സ്വാതിയുടെ മനസ്സിൽ ചെയ്യാൻ ഒട്ടും ഇഷ്ടം ഇല്ലായിരുന്നു. എങ്കിലും അയാൾ തന്റെ മകൾക് വേണ്ടി ചെയ്ത കാര്യങ്ങളും അവളുടെ സ്കൂളിൽ പാരന്റ് മീറ്റിംഗിന് പോയതും എല്ലാം വീണ്ടും തെളിഞ്ഞു വന്നു.
( രാത്രി എഴുന്നേറ്റു വീൽ ചെയറിൽ വന്നു തങ്ങളുടെ റൂമിന്റെ അടുത്ത് വന്നു തങ്ങളുടെ രതിമേളത്തിന്റെ ശബ്ദം അൻഷുൾ കേൾക്കാതെ ഇരിക്കാൻ വേണ്ടി സ്വാതി ഉറങ്ങാൻ പോകുന്നതിനു മുന്നേ സമർത്ഥമായി അന്ഷുലിന്റെ വീൽ ചെയർ മടക്കി മുറിയുടെ വെളിയിൽ വച്ചിരുന്നു. ഇടേയ്ക്ക് എപ്പോഴോ മൂത്രം ഒഴിക്കാൻ എഴുന്നേറ്റ സോണിയ ആണ് അൻഷുൽ പറഞ്ഞിട്ട് വീൽ ചെയർ എടുത്തു കട്ടിലിന്റെ അടുത്ത് വെച്ചത്.)
അൻഷുൽ തന്റെ കിടക്കയിലേക്ക് തിരിച്ചു പോയി. സ്വാതിയ നനഞ്ഞ തന്റെ പൂറിൽ ജയരാജിന്റെ ലിംഗവും വെച്ച് അനങ്ങാതെ ഇരുന്നു. ലജ്ജയും കുറ്റബോധവും കാരണം അയാളുടെ ലിംഗത്തിന്റ മുകളിൽ ഇരുന്നു ചലിക്കാൻ ആ വീട്ടമ്മക്കു പറ്റുന്നില്ലായിരുന്നു.
സ്വാതിയുടെ വിടർന്നു പൂറിലേക്ക് തന്റെ ലിംഗത്തെ മെല്ലെ മെല്ലെ വേഗത്തെ കൂടി അയാൾ കയറ്റി ഇറക്കി കൊണ്ടിരുന്നു… കൂടെ അവളുടെ തലയിൽ തഴുകി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു “സ്വാതി, ഇവിടേയ്ക്ക് നോക്ക്…” ഏതോ ചിന്തകളിൽ വലഞ്ഞ അവൾ അയാളുടെ വിളി കേട്ടില്ല. ജയരാജ് വീണ്ടും അവളെ വിളിച്ചു. “സ്വാതി നിന്നോട് ഒന്ന് നോക്കാൻ അല്ലെ പറഞ്ഞെ…” അത് കേട്ടതും അവൾ മെല്ലെ തന്റെ തല അയാൾക്കു നേരെ തിരിച്ചു എങ്കിലും അവളുടെ കണ്ണുകൾ അടഞ്ഞിരുന്നു.
ആഹ്……………… ആഹ്……………… ആഹ്……………… ആഹ്………………ആഹ്………………ആഹ്……………… ആഹ്………………ആഹ്………………ആഹ്………………ആഹ്………………ആഹ്………………ആഹ്………………
ജയരാജ് അവളെ അതെ നിലയിൽ അഞ്ച് മിനിട്ടോളം പണിതത്തിനു ശേഷം അവളുടെ പൂറിൽ നിന്നും കുണ്ണ ഊരാതെ കിടക്കയിൽ ഉരുണ്ടു അവളുടെ മുകളിൽ കിടന്നു… ചുണ്ടുകളെ വേർപെടുത്താതെ അയാൾ അവളുടെ പൂറിനെ മൃഗീയം ആയി പണികൊണ്ടു ഇരുന്നു… അയാളുടെ ശക്തിയായ അടിയിൽ അവൾ കാമം നിറഞ്ഞ മൂളലുകൾ ഉതിർത്തുകൊണ്ടേ ഇരുന്നു…
ആഹ്……………… ആഹ്……………… ആഹ്……………… ആഹ്………………ആഹ്………………ആഹ്……………… ആഹ്……………… ആഹ്……………… ആഹ്……………… ആഹ്……………… ആഹ്……………… ആഹ്………………
അവസാനം അയാൾ ക്ലൈമാക്സ് അവൻ ആയപ്പോൾ ചുണ്ടുകൾ വേർപെടുത്തി അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്കു നോക്കി താഴ്ന്ന ശബ്ദത്തിൽ മുരണ്ടു….
ഘ്രാഹ്ഹ……
സ്വാതി ആ സമയത്തു കണ്ണുകൾ മുകളിലേക്ക് ഉരുട്ടി രതിമൂര്ച്ഛയിൽ എത്തി…. ആആആഹ്….. ആആആആഹ്….. ആആആആഹ്….. ആആആആഹ്….. ജയരാജ് തന്റെ അവസാനത്തെ അടി അതിശക്തം ആയി അവളുടെ പൂറ്റിലേക്ക് അടിച്ചു അവളിലേക്ക് തുടം കണക്കിന് തന്റെ പാൽ ഒഴുക്കി… ആആആആഹ്….. ആആആആഹ്….. ആആആആഹ്….. ആആആആഹ്…..
അവളുടെ ചുണ്ടുകളിൽ ഉമ്മവെച്ചുകൊണ്ടു രണ്ടു മിനിറ്റോളം തന്റെ പാൽ ഒഴുക്കിയിട്ടു അയാൾ അവളുടെ ദേഹത്തേക്ക് വീണു.
ശക്തം ആയ പണ്ണൽ കാരണം എ.
ജയരാജ്: എന്തിനാണ് എന്നോട് നന്ദിയൊക്കെ… അതെന്റെ കടമ മാത്രം ആണ്… നീ എന്നെ സ്നേഹിച്ചാലും ഇല്ലെങ്കിലും ഞാൻ നിന്നെ അത്രയേറെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു… എനിക്ക് നിന്റെയും സോണിയയുടെയും സന്തോഷം കണ്ടു ഒരുപാട് സന്തോഷം ഉണ്ട്…” പിന്നീട് ജയരാജ് അവളുടെ ചുണ്ടുകളെ വീണ്ടും വിഴുങ്ങി സ്വാതിയും ആയാലും ആയി ചെറുങ്ങനെ സഹകരിക്കാൻ തുടങ്ങി. അയാളുടെ വാക്കുകൾ അവളെ വളരെ അധികം സന്തോഷിപ്പിച്ചിരുന്നു. തന്റെ മകളുടെ സന്തോഷവും അയാൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നു എന്നത് അവൾക്കു അയാളോടുള്ള അകലം വീണ്ടും കുറച്ചു. ഒരു മിനിറ്റു നേരം ഉമ്മ വെച്ചിട്ടു അവൾ നഗ്നയായി ബാത്റൂമിൽ പോയി ഫ്രഷ് ആയി.
ബാത്റൂമിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയ അവൾ തന്റെ അഴിച്ചിട്ട സാരി ഉടുത്തു അടുക്കളയിൽ പോയി ചായ ഉണ്ടാക്കാൻ തുടങ്ങി. അടുക്കളയിൽ നിന്നും ശബ്ദം കേട്ട അൻഷുൽ തന്റെ വീൽ ചെയറിൽ കയറി ലിവിങ് റൂമിൽ എത്തി അവളോട് ഗുഡ് മോർണിംഗ് പറഞ്ഞു. അന്ഷുലിനു മുഖം കൊടുക്കാതെ അവളെ തിരിച്ചു പ്രതിവാദ്യം ചെയ്തു.
അൻഷുൽ: സ്വാതി, രാത്രി ശെരിക്കും കിടന്നു ഉറങ്ങിയോ… എ.സി. ഇല്ലാതെ പ്രശനം ഒന്നും ഉണ്ടായില്ലല്ലോ…?
കഴിഞ്ഞ 3-4 ദിവസങ്ങളായി ചോദിക്കാത്ത ചോദ്യം കേട്ട അവൾക്കു പെട്ടെന്ന് ദേഷ്യം വന്നു അവനെ നോക്കി എങ്കിലും താൻ ഇത്രയും നേരം ചെയ്തതിനെ ആലോചിച്ചു സങ്കോചത്താല് അവൾ പറഞ്ഞു. “പകൽ മുഴുവൻ പണി എടുത്തു ക്ഷീണിച്ചതു കൊണ്ട് എനിക്ക് വേഗം ഉറക്ക് വന്നിരുന്നു…” അവൾ തന്റെ സങ്കോചം വിദഗ്ധമായി അവനിൽ നിന്നും മറച്ചു പടിടിച്ചു അപ്പോൾ.
അൻഷുൾ : പിന്നെ ജയരാജിനോ…? സ്വാതി തന്റെ മുഖത്തെ ഭാവം കണ്ടു പിടിക്കുമോ എന്ന പേടിയിൽ അവനെ നോക്കാതെ ഗ്ളാസ്സിൽ ചായ ഒഴിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ” അതെ അയാൾക്കും രണ്ടു ദിവസം ആയി നല്ല ഓട്ടം ആയതു കൊണ്ട് നല്ല ക്ഷീണം ഉണ്ടായിരുന്നു. ആയാലും വേഗം ഉറങ്ങി…” അവൾ ഒരു ഗ്ലാസ് ചായ എടുത്തു അന്ഷുലിനു കൊടുത്തു വേറെ രണ്ടു ഗ്ലാസ് എടുത്തു ജയരാജ് കിടക്കുന്ന മുറിയിൽ കയറി കാലുകൊണ്ട് വാതിൽ തള്ളി. അവളുടെ തള്ളലിന്റെ ശക്തിയിൽ അന്ഷുളിന്റെ മുന്നിലേക്ക് വാതിൽ പൂർണം ആയി അടഞ്ഞു ലോക്ക് വീണു. (കഴിഞ്ഞ ദിവസങ്ങളിൽ ജയരാജ് താനും ആയി എന്ത് ചെയ്യുന്നതും അൻഷുൽ കണ്ടാലും അയാൾക്കു പ്രശ്നം ഒന്നും ഇല്ല എന്ന് പറഞ്ഞതും അവരുടെ ബന്ധത്തിൽ ഉണ്ടായ വളർച്ച കാരണം അയാൾ
അടുത്ത പതിനഞ്ചു മിനിറ്റ് നേരം ജയരാജ് പത്രം വായിക്കുകയും ഇടയ്ക്കു അന്ഷുലിനെ നോക്കാതെ തന്നെ അവനോടു സംസാരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അയാൾക്കു അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാൻ എന്തോ ചളിപ്പ് തോന്നി. അൻഷുൽ ആണെങ്കിൽ അയാളോട് സംസാരിച്ചു കൊണ്ട് ഇരിക്കുമ്പോൾ എല്ലാം ഇടേയ്ക്കിടെ അന്ഷുലിന്റെ മുറിയിലേക്ക് (അവിടെ ആണ് സ്വാതിയും ജയരാജ്ഉം ഇന്നലെ കിടന്നിരുന്നത്) നോക്കി കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പതിനഞ്ചു മിനിട്ടിനു ശേഷം സ്വാതി കുളികഴിഞ്ഞു വളരെ സുന്ദരിയായി ഫ്രഷ് ആയി പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങി വന്നു. അവള് കുളിക്കാൻ പോകുന്നതിനു മുന്നേ അണിഞ്ഞ അതെ സാരി തന്നെ ആണ് അണിഞ്ഞിരുന്നത്. പുറത്തേക്കു വന്നു രണ്ടു പേരെയും നോക്കി ചിരിച്ചിട്ട് അൻഷുൽ ഇന്നലെ കിടന്ന ജയരാജിന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. അവൾ സോണിയയെ ഉറക്കത്തിൽ നിന്നും എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു പല്ലു തേക്കാൻ വിട്ടിട്ടു അവൾക്കു അണിയാൻ ഒരു സാരി എടുത്തു. കുറെ കാലത്തിനു ശേഷം അവൾക്കു ചെറുതായി സന്തോഷം തോന്നുന്നുണ്ടായിരുന്നു. വളരെ അധികം അല്ലെങ്കിലും കഴിഞ്ഞ കുറച്ചു മാസങ്ങളേക്കാൾ സമാധാനവാറും സ്വസ്ഥതയും അവൾക്കു അനുഭവപ്പെടുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവൾ കുറച്ചു സുതാര്യം ആയ മഞ്ഞ സാരിയും ബ്ലൗസും അണിഞ്ഞു അല്പം പൗഡറും തൊട്ടു. പിന്നീട് തന്റെ മകളെ സ്കൂളിലേക്ക് പോകാൻ വേണ്ടി യൂണിഫോം ധരിപ്പിച്ചു ലിവിങ് റൂമിലേക്ക് വന്നു. ലിവിങ് റൂമിലേക്ക് വന്ന അവളുടെ ഭംഗി കണ്ടു അന്ഷുലും ജയരാജ്ഉം നോക്കി ഇരിക്കുന്നുപോയി. അൻഷുൽ സ്വാതിയെ ഇതുപോലെ ഭംഗിയിൽ കുറെ കാലത്തിനു ശേഷം കാണുക ആയിരുന്നു. രണ്ടു പേരും അവളെ തന്നെ നോക്കി കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു എങ്കിലും അവൾ രണ്ടാളെയും ശ്രദ്ധിക്കാതെ അടുക്കളയിലേക്കു പോയി. സ്വാതി രണ്ടു ദോശയും ചട്ട്ണിയും എടുത്തു അപ്പോഴേക്കും ഡൈനിങ്ങ് ടേബിളിൽ ഇരുന്ന സോണിയക്ക് കൊണ്ട് കൊടുത്തു.
ഇതിനിടയിൽ ജയരാജ് റൂമിൽ പോയി തന്റെ വസ്ത്രങ്ങൾ മാറ്റി ഒരു പാന്റും ഷർട്ടും അണിഞ്ഞു പുറത്തേക്കു വന്നു. അയാളെ ഒന്ന് നോക്കിയതിനു ശേഷം സ്വാതി അന്ഷുലിനോട് പറഞ്ഞു…. ” അത് ജയരാജ് സർ ഇന്ന് മുതൽ സോണിയയെ ദിവസവും സ്കൂളിൽ കൊണ്ട് ആക്കും. പാരന്റ് ടീച്ചർ മീറ്റിങ്ങിന്റെ അന്ന് സ്കൂളിൽ പോയപ്പോൾ സോണിയക്ക് ഉണ്ടായ സന്തോഷം കണ്ടിട്ട് അങ്ങേർക്കു ഭയങ്കര സന്തോഷം ആയി. അതുകൊണ്ടു ഇനിമുതൽ എന്നും അവളെ സ്കൂളിൽ രാവിലെ കൊണ്ട് ചെന്ന് ആക്കും എന്ന് പറഞ്ഞു. വൈകുന്നേരം ഞാൻ പോയി കൂടി കൊണ്ട് വന്നോളാം അവളെ…” അന്ഷുലിന്റെ സ്വാതിയുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് സന്തോഷം തോന്നി. അയാളുടെ നല്ല മനസ്സിന് അവൻ അപ്പൊ തന്നെ നന്ദി പറഞ്ഞു.സോണിയയും ഇതുകേട്ട് അത്ഭുതപ്പെടുകയും സന്തോഷിക്കുകയും ചെയ്തു. ( സത്യത്തിൽ രാവിലെ കിടക്കയിൽ വെച്ച് സ്വാതി മകളുടെ സ്കൂളിൽ പോയത് കൊണ്ടുള്ള സന്തോഷത്തെ പറ്റി പറഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് അയാൾക്കു ഇങ്ങനെ ഒരു ഐഡിയ തോന്നിയത്. അവളിലേക്ക് വേഗത്തിൽ കൂടുതൽ അടുക്കാൻ ഉള്ള വഴി അവൾ തന്നെ തുറന്നു കൊടുക്കുക ആയിരുന്നു. രാവിലെ ചായയും കൊണ്ട് റൂമിലേക്ക് വന്നപ്പോൾ ആണ് അയാൾ അവളോട് അതിനെ പറ്റി പറഞ്ഞത്. അപ്പോൾ അവൾക്കു വന്ന സന്തോഷം കണ്ടപ്പോൾ തന്റെ ഐഡിയ വർക്ക് ചെയ്യുന്നു എന്ന മനസ്സിൽ ആയി)…..
സ്വാതി ആദ്യം സോണിയയെയും പിന്നെ അന്ഷുലിനെയും നോക്കി എന്നിട്ടു ജയരാജിനെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് നാണിച്ചു. സോണിയ ബ്രേക്ക് ഫാസ്റ്റ് കഴിച്ചു എഴുന്നേറ്റു അവളുടെ ഷൂസ് ഇടാൻ പോയി. ജയരാജ് ഗേറ്റിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു. സ്വാതി അവൾക്കു ബൈ പറയാൻ വേണ്ടി കൂടെ പോയി. സോണിയ ഗേറ്റ് കടന്നു കാറിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നതും സ്വാതി അന്ഷുലിനോട് വീടിന്റെ അകത്തേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് അന്ഷുളിനോട് പറഞ്ഞു ” അതെ സോണിയ ഡയറി റൂമിൽ വെച്ച് എന്ന് തോന്നുന്നു… എടുക്കാതെ പോയാൽ പ്രശ്നം ആവും അവൾക്കു… ഒന്ന് ബെഡ്റൂമിൽ പോയി നോക്കാമോ..?” അപ്പോഴേക്കും സോണിയ കാറിന്റെഅടുത്ത് എത്തിയത് അവൻ കണ്ടിരുന്നില്ല. അൻഷുൽ അവനും മകളും ഇന്നലെ ഉറങ്ങിയ ജയരാജിന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. അവൻ മുറിയിലേക്ക് കടന്നതും ഒരു സ്ത്രീ തന്റെ കൈകൾ ചലിപ്പിക്കുമ്പോൾ ഉണ്ടാകുന്ന പോലെ വളകളുടെ കിലുക്കം കേട്ട്. രണ്ടു മൂന്ന് മിനിട്ടു അവൻ അവിടെ എല്ലാം ഡയറി നോക്കുമ്പോഴും വല കിലുക്കം കേട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവിടെ ഒന്നും ഡയറി കാണാത്ത കൊണ്ട് അയാൾ അലറി ” ഇവിടെ ഒന്നും ഡയറി കാണുന്നില്ല…” കുറച്ചു സെക്കന്റുകൾക്കു ശേഷം സ്വാതിയുടെ മറുപടി അവൻ കേട്ട്.” അത് സോണിയയുടെ ബാഗിൽ തന്നെ ഉണ്ട്, വിട്ടേക്കൂ…”
അൻഷുൽ ബെഡ്റൂമിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കു വന്നപ്പോഴേക്കും സ്വാതി മെയിൻ ഗേറ്റ് ക്ലോസ് ചെയ്തു തിരിഞ്ഞു വന്നു അന്ഷുലിനെ നോക്കി ചിരിച്ചു. എന്നിട്ടു ബാക്കി ഉള്ളവർക്കെല്ലാം വേണ്ടി ദോശ ചുടാൻ തുടങ്ങി. അൻഷുൽ തന്റെ വീൽ ചെയർ മെല്ലെ ഉരുട്ടി അടുക്കളയിലേക്കു പോയി ദോശ ഉണ്ടാക്കുന്ന സ്വാതിയുടെ അടുത്തെത്തിയിട്ടു അവളുടെ നഗ്നമായ ഇടുപ്പിൽ മെല്ലെ ഉമ്മ വെച്ച്… ഇത് കണ്ടു ചെറുങ്ങനെ ഞെട്ടിയ സ്വാതി ( അൻഷുൽ ആക്സിഡന്റിനു ശേഷം ആദ്യം ആയി ആണ് അവളെ അങ്ങോട്ടേക്ക് ചെന്ന് ഇങ്ങനെ ഉമ്മ കൊടുക്കുന്നത്) മെല്ലെ തല ചെരിച്ചു അന്ഷുലിനെ നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “എന്തെ ഇന്ന് അങ്ങ് നല്ല മൂഡിൽ ആണല്ലോ…?” അവളെ വീണ്ടും നോക്കി ഒന്ന് കൂടി അവളുടെ ഇടുപ്പിൽ ഉമ്മ വെച്ചിട് പറഞ്ഞു. ” നീ ഇന്ന് നല്ല സുന്ദരി ആയിരിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ടു ആണ്…” സ്വാതി ദോശ ഉണ്ടാക്കുന്നതിലേക്കു ശ്രദ്ധിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു ” എന്താ ബാക്കി ദിവസം ഞാൻ വിരൂപ ആണോ…?”
സ്വാതി മറുപടി കേട്ടപ്പോൾ അന്ഷുലിനു സന്തോഷം തോന്നി, പ്രതെയ്കിച്ചു സോണിയയയെ പറ്റി പറഞ്ഞപ്പോൾ. അവൻ ഒന്നും കൂടി സ്വാതിയുടെ ഇടുപ്പിൽ ഉമ്മ വെച്ച്. സ്വാതി അവന്റെ മുഖം പിടിച്ചു ചെറിയ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു “അതെ, എന്നെ ദോശ ഉണ്ടാക്കാൻ സമ്മതിക്കുമോ..? ഇങ്ങനെ പോയാൽ ദോശ കല്ലുകൊണ്ട് ആർക്കെങ്കിലും പൊള്ളും കേട്ടോ…”
അത് കേട്ടതും അവൻ അവളെ വിട്ടു ലിവിങ് റൂമിൽ പോയി പേപ്പർ എടുത്തു വായിക്കാൻ തുടങ്ങി. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഡോർ ബെൽ അടിച്ചു. സ്വാതി പോയി വാതിൽ തുറന്നപ്പോൾ ജയരാജ് അവളെ നോക്കി കൊണ്ട് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അകത്തേക്കു വന്നു. അവളും അയാളെ നോക്കി ലജ്ജയോടെ ചിരിച്ചു. ഇതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ അൻഷുൽ പത്രം വായിക്കുക ആയിരുന്നു. ജയരാജ് ആകത്തേക്കു വന്നപ്പോൾ അൻഷുൽ അയാളെ നന്ദിയോടെ നോക്കി. പക്ഷെ ജയരാജ് അവനെ ശ്രദ്ധിക്കാതെ അകത്തേക്ക് പ്പോയി മുറിയുടെ വാതിൽ പാതി അടച്ചു. അയാൾ അതുകഴിഞ്ഞു കുളിക്കാൻ പോയി. അതിനിടയിൽ സ്വാതി ബ്രേക്ക് ഫാസ്റ്റ് ഉണ്ടാക്കി പാത്രം എല്ലാം എടുത്തു ടിന്നിങ് ടേബിളിൽ നിരത്തി വെക്കുമ്പോൾ ആണ് ജയരാജിന്റെ വിളി കേട്ടത്. “സ്വാതി എന്റെ മഞ്ഞ ഷർട്ട് എവിടെ മൂന്നു നാല് ദിവസം ഞാൻ ഇവിടെ ഇല്ലാതെ ആകുമ്പോഴേക്കും എന്റെ ഡ്രസ്സ് എല്ലാം അവിടെ ഇവിടെ വാരി വലിച്ചിട്ടിരിക്കുന്നു…”
സ്വാതി: ഒരു മിനിറ്റ ഞാൻ വരുന്നു… അയാൾക്കു ഉത്തരം കൊടുത്തു അവൾ ചെറിയ ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞു “ഇയാള് എന്ത് മനുഷ്യൻ ആണ്? സ്വന്തം വീട്ടിൽ സ്വതം സാധനം നോക്കി എടുക്കാൻ വയ്യ. അതിനും എന്റെ സഹായം വേണം…” അതും പറഞ്ഞു അവൾ അന്ഷുലിനെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി. ഇതെല്ലം നിങ്ങൾ കാരണം ആണ്, അയാളുടെ പണിയും ഞാൻ ചെയ്യേണ്ടി വരുന്നത് നിങ്ങൾ കാരണം ആണ് എന്ന ധ്വനി ഉണ്ടായിരുന്നു അവളുടെ നോട്ടത്തിൽ. അൻഷുൽ അവളുടെ നോട്ടം നേരിടാനാകാതെ തല കുനിച്ചു.
അവൾ ജയരാജിന്റെ മുറിയിൽ പോയി രാവിലത്തെ പോലെ കാലു കൊണ്ട് വാതിൽ അടക്കാൻ വേണ്ടി തട്ടി. ശക്തി കുറവായതു കൊണ്ട് വാതിൽ പൂർണം ആയും അടഞ്ഞില്ല, അൻഷുൽ വാതിലിലേക്ക് നോക്കിയതിനു ശേഷം വീണ്ടും പേപ്പറിലേക്കു നോട്ടം മാറ്റി. പക്ഷെ മുറിയിൽ നിന്നും വളകളുടെ കിലുക്കം വന്നു കൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ അവൻ വാതിൽക്കലേക്കു നോക്കി എന്തോ ചിന്തിച്ചു. പിന്നീട് അവന്റെ ചിന്തകളെ മാറ്റി വെച്ച് അവൻ വീണ്ടും പേപ്പറിൽ ശ്രദ്ധിക്കാൻ തുടങ്ങി.
ജയരാജ് നേരെ വന്നു ആറു പേർക്ക് ഇരിക്കാവുന്ന ആ മേശയുടെ തലഭാഗത്തു ഇരുന്നു. സ്വാതി ജയരാജിന്റെ ഇടതു ഭാഗത്തെ കസേര വലിച്ചു ഇട്ടു. അൻഷുൾ വീൽ ചെയർ ഉരുട്ടി അവിടേക്കു വന്നിരുന്നു. സ്വാതി ജയരാജിന്റെ വലതു ഭാഗത്തുള്ള കസേര വലിച്ചു അന്ഷുലിനു അഭിമുഖം ആയി ഇരുന്നു. അവരെല്ലാവരും നിശബ്ദവും ആയി ഭക്ഷണം കഴിക്കുമ്പോഴും ജയരാജ് അൻഷുൾ കാണാതെ സ്വാതിയെ പാളി നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവൾ അയാളുടെ നോട്ടം കണ്ടു എങ്കിലും ഒരു ഭാവവും വരുത്താതെ ഇരുന്നു. തന്റെ മുഖത്ത് വല്ല മാറ്റങ്ങളും വന്നു അന്ഷുലിനു വീണ്ടും സംശയത്തിന് ഇടം കൊടുക്കാൻ അവൾ താല്പര്യപ്പെട്ടില്ല. ഭക്ഷണത്തിനു ശേഷം ജയരാജ് പുറത്തേക്കു പോയി. സ്വാതി ഇത്തവണ അയാളെ യാത്ര ആക്കാൻ വേണ്ടി ചെന്ന്. അയാൾ അവൾക്കു യാത്ര പറഞ്ഞപ്പോൾ സ്വാതി അയാളുടെ നേരെ ചിരിച്ചു. അവളോട് ആറു മണി ആകുമ്പോഴേക്കും തിരിച്ചു വരാം എന്നും പറഞ്ഞു അയാൾ പോയി. ഈ സമയം എല്ലാം അൻഷുൽ മുറിക്കുള്ളിൽ ആയതിനാൽ ഒന്നും കാണുന്നില്ലായിരുന്നു. അൻഷുൽ താൻ ഇന്നലെ ഉറങ്ങിയാ ജയരാജിന്റെ റൂമിൽ എത്തി . മരുന്ന് എടുത്തു കുടിച്ചു കിടക്കയിൽ കയറി കട്ടിലിന്റെ കൈയിൽ തലയിണ വെച്ച് എന്തോ വിഷമത്തോടെ കിടന്നു. കുറച്ചു നിമിഷങ്ങൾക്കു ശേഷം ജയരാജിനെ യാത്ര ആക്കി സ്വാതി റൂമിലേക്ക് വന്നു അവളുടെ രാവിലെ അഴിച്ചിട്ട കോട്ടൺ സാരിയും ബ്ലൗസും എടുത്തു ബാത്റൂമിലേക്കു പോയി. അൻഷുൽ അവളെ തന്നെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും സ്വാതി അവനെ ശ്രദ്ധിച്ചതേ ഇല്ല. അവനെ നോക്കിയാൽ രാവിലത്തെ എന്തെങ്കിലും കാര്യത്തിനെ പറ്റി അവൻ ചോദിക്കുമോ എന്ന പേടി അവൾക്കു ഉണ്ടായിരുന്നു. അഞ്ചു മിനിറ്റിനു ശേഷം അവൾ ആ കോട്ടൺ സാരിയും ഉടുത്തു പുറത്തേക്കു വന്നു അന്ഷുലിണെ നോക്കി ഒന്ന് നിർജീവം ആയി ചിരിച്ചു. അൻഷുൽ അവളെ നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. ” എന്ത് പറ്റി നിനക്ക് നീ എന്തിനാ സാരി മാറിയത്…?” സ്വാതി അവനെ നോക്കി സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു “നിങ്ങൾക്കു അറിയാലോ എന്റെ കൈയിൽ നല്ല ഒന്ന് രണ്ടു സാരി മാത്രമേ ഉള്ളു എന്ന്. അത് ഇട്ടു അടുക്കളയിൽ പെരുമാറിയാൽ വേഗം നശിച്ചു പോകും…”ഇത് കേട്ടതും വിഷമത്തോടെ അവൻ തന്റെ തല കുനിച്ചു പിന്നീട് ഒന്നും പറയാതെ ഇരുന്നു. സ്വാതിക്ക് ഒരേ സമയം സങ്കടവും ആശ്വാസവും തോന്നി. തനിക്കു ഒന്നും ചെയ്തു തരാൻ കഴിയാതത്തു കൊണ്ട് വിഷമിക്കുന്ന അന്ഷുലിനെ കണ്ടപ്പോൾ അവൾക്കു സങ്കടം തോന്നി എങ്കിലും രാവിലത്തെ കാര്യങ്ങളെ പറ്റി ഒന്നും ചോദിക്കാത്ത കൊണ്ട് ആശ്വാസവും ഉണ്ടായി. എന്തായാലും അവനു സംശയം ഇല്ല എന്ന് അവൾക്കു മനസ്സിൽ ആയി. എങ്കിലും പൂർണം ആയും ആശ്വാസം തോന്നിയില്ല. അവൻ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു ചോദിക്കുമോ എന്ന പേടിയും അവൾക്കു അപ്പോഴും ഉണ്ടായിരുന്നു…. അവൾ അവന്റെ തലയിൽ തഴുകി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അങ്ങ് ഇങ്ങനെ വിഷമിക്കല്ലേ.നല്ല കാലത്തു ഞാൻ വേണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടും എല്ലാം വാങ്ങി തന്നിട്ടില്ലേ ഞങ്ങൾക്ക് രണ്ടു പേർക്കും. ഇപ്പൊ ഇങ്ങനെ ഒരു അവസ്ഥ ആയതുകൊണ്ട് അല്ലെ. എനിക്ക് അതിൽ ഒരു സങ്കടവും ഇല്ല” അവൾ അവന്റെ നെറുകയിൽ ചുംബിച്ചു മെല്ലെ അടുക്കളയിലേക്കു നടന്നു.
അടുത്ത കുറച്ചു മണിക്കൂറുകൾ സ്വാതി വീട്ടു പണികളിൽ മുഴിക്കി അൻഷുൽ ആണെങ്കിൽ സ്വാതിയുടെയും സോണിയയുടെയും ഇപ്പോൾ ഉള്ള അവസ്ഥകളിൽ സങ്കടപ്പെട്ടു കൊണ്ട് ഇരുന്നു…
ആ ആക്സിഡന്റിൽ താൻ മരിച്ചിരുന്നു എങ്കിൽ തനിക്കു ഇതൊന്നും കാണേണ്ടി വരില്ലായിരുന്നു… ഇതിപ്പോ താൻ ആണ് അവളുടെ ഏറ്റവും വലിയ ഭാരം… തന്റെ മരുന്നിനു തന്നെ നല്ല പൈസ ആവുന്നുണ്ട്… എല്ലാം ആലോചിച്ചു സ്വയം പഴിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ മുകളിലേക്ക് നോക്കി കണ്ണുകൾ നിറച്ചു കിടന്നു… കുറച്ചു മണിക്കൂറുകൾക്കു ശേഷം സ്വാതി റൂമിൽ വന്നു അന്ഷുലിനെ എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു കുളിപ്പിച്ച്. അവനെ ഡ്രസ്സ് എല്ലാം ഇട്ടു കൊടുത്തു എന്നിട്ടു രണ്ടു പേരും കൂടി ഇരുന്നു ഭക്ഷണം കഴിച്ചു. അവന്റെ മുഖത്ത് സങ്കടം കണ്ടു എങ്കിലും അവൻ ചോദിച്ചാൽ എന്തായിരിക്കും പറയുക എന്ന് സംശയിച്ചു അവൾ മിണ്ടാതെ ഇരുന്നു ഭക്ഷണം കഴിച്ചു.
ഭക്ഷണത്തിനു ശേഷം അൻഷുൽ റൂമിലേക്ക് പോയി അവൾ പാത്രം എല്ലാം കഴുകി ഡൈനിങ്ങ് ടേബിൾ വൃത്തിയാക്കി… കുറച്ചു കഴ്ഞ്ഞു അവൾ മുറിയിലേക്ക് വന്നു എന്നിട്ടു ബാത്റൂമിൽ പോയി മുഖം എല്ലാം കഴുകി അന്ഷുലിന്റെ അടുത്ത് വന്നു അവന്റെ തലയിൽ തഴുകിയിട്ടു പറഞ്ഞു “അതെ ഞാൻ പോയി സോണിയയെ കൂട്ടിയിട്ടു വരാം…” എന്നിട്ടു അവൾ വീടിനു പുറത്തേക്ക് പോയി. അവൻ വീട്ടിൽ ഒറ്റയ്ക്ക് ആയപ്പോൾ വീണ്ടും ഓർമകളിലേക്ക് പോയി. ആക്സിഡന്റിനു മുന്നേ ഉള്ള നല്ല നാളുകൾ ഓർത്തു വീണ്ടും സങ്കടപ്പെട്ടു… താൻ കാരണം സ്വതിക്കും സോണിയയ്ക്കും ഉണ്ടായിരിക്കുന്ന ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ അവനിൽ അസ്വസ്ഥതകൾ ഉണ്ടാക്കി… അവൻ പോലും അറിയാതെ അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു ഒഴുക്കൻ തുടങ്ങി…
നാല്പതു നാല്പത്തഞ്ചു മിനിട്ടുകൾക്ക് ശേഷം ഏകദേശം രണ്ടു മണി ആയപ്പോൾ സോണിയയും സ്വാതിയും തിരിച്ചു വന്നു. സോണിയ ഭയങ്കര സന്തോഷത്തോടെ ഓടി വന്നു അന്ഷുളിനെ കെട്ടിപിടിച്ചു സ്കൂളിൽ നടന്നതൊക്കെ പറയാൻ തുടങ്ങി.” അച്ഛന് അറിയാമോ, ഇന്ന് ജയരാജ് അങ്കിൾ എനിക്ക് വലിയ ചോക്കലേറ്റ് വാങ്ങി തന്നു… എനിക്ക് ഒറ്റയ്ക്ക് കഴിക്കാൻ പറ്റാത്തത് കൊണ്ട് ഞാൻ അത് എന്റെ ബെഞ്ചിൽ ഉള്ള കൂട്ടുകാരികൾക്കും കൊടുത്തു… അവർക്കെല്ലാം അത് ഇഷ്ടായി…”
അൻഷുൽ: അപ്പൊ മോൾക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ലേ…? സോണിയ: എനിക്കും ഒരുപാട് ഇഷ്ടായി… പക്ഷെ വലുത് അല്ലെ അതുകൊണ്ടു അവർക്കും കൊടുത്തേ. അൻഷുൾ : നല്ല മോള്… നല്ല കുട്ടികൾ അങ്ങനെ ആവണം… നമ്മൾക്ക് കിട്ടുന്നത് മറ്റുളവർക്കും കൊടുക്കണം. സോണിയ: കൊടുക്കാം അച്ഛാ… അങ്കിൾ നാളെ മുട്ടായി വാങ്ങി തരുമോ…? അൻഷുൾ: അറിയില്ല മോളെ… അങ്കിളിനെ പക്ഷെ മുട്ടായി വാങ്ങി തരണം എന്ന് പറഞ്ഞു ബുദ്ധിമുട്ടിക്കരുത്… അങ്കിൾ വാങ്ങി തരിക ആണെങ്കിൽ മോള് വാങ്ങിചോ… സോണിയ: അച്ഛന് അസുഖം വന്നില്ല എങ്കിൽ എനിക്ക് പണ്ടത്തെ പോലെ അച്ഛനോടു പറയായിരുന്നു അല്ലെ… അച്ഛന്റെ അസുഖം വേഗം മാറാൻ ഞാൻ ദിവസവും പ്രാര്ഥിക്കുന്നുണ്ട്…
ഇത് കേട്ടതും അന്ഷുലിന്റെ മുഖം സങ്കടം കൊണ്ട് ചുരുങ്ങി. എല്ലാം കണ്ടു നിന്ന സ്വാതി അന്ഷുലിന്റെ മാറ്റം കണ്ടു സോണിയയോട് പോയി കൈയും കാലും മുഖവും കഴുകി വരാൻ പറഞ്ഞു.
(അൻഷുൾ മനസ്സിൽ തന്റെ മകളുടെ സന്തോഷത്തിനു കാരണക്കാരൻ ആയ ജയരാജിനോട് നന്ദി പറഞ്ഞു. അയാൾ തന്റെ ഭാര്യയും ആയി രാത്രിയിലും പുലർച്ചെയും ചെയ്ത രതിലീലകൾ ഒന്നും അറിയാതെ, അയാളുടെ ചെയ്തികളുടെ ഉദ്ദേശം മനസ്സിൽ ആക്കാതെ ആ പാവം അയാളുടെ ആരോഗ്യത്തിന് വേണ്ടി പ്രാർത്ഥിച്ചു.)
സോണിയയെ ബാത്റൂമിലേക്കു പറഞ്ഞയച്ചു സ്വാതി അടുക്കളയിലേക്കു പോയി സോണിയക്ക് വേണ്ട ഭക്ഷണം എടുത്ത് ഡൈനിങ്ങ് ടേബിളിൽ വന്നു ഇരുന്നു. സോണിയ എല്ലാം കഴുകി ഫ്രഷ് ആയി നേരെ ഡൈനിങ്ങ് ടേബിളിൽ പോയി ഇരുന്നു സ്വാതി എടുത്തു വെച്ച ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി.
അവൾ കഴിക്കാൻ തുടങ്ങിയതും സ്വാതി നേരെ മുറിയിൽ അന്ഷുലിന്റെ അടുത്തുപോയി ഇരുന്നു അവന്റെ കവിളിൽ തഴുകി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. ” എന്താ പറ്റിയെ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ വിഷമിച്ചു .ഇരിക്കുന്നെ…?” അത് കേട്ടതും അവന്റെ ഉള്ളില്ലേ എല്ലാം പൊട്ടി ഒഴുകി. അവളുടെ തോളിലേക്ക് ചാഞ്ഞു കൊണ്ട് കരഞ്ഞു.”എന്നോട് ക്ഷമിക്കു സ്വാതി. എനിക്ക് നിങ്ങൾക്കു വേണ്ടി ഒന്നും ചെയ്യാൻ കഴിയുന്നില്ല.എന്നാൽ എന്നെ കൊണ്ട് നിങ്ങൾക്കു രണ്ടു പേർക്കും വിഷമം മാത്രമേ ഉള്ളു…” അവന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ടതും സ്വാതിക്ക് അവനോടു അനുകമ്പ തോന്നി. അവനു തന്റെ മുകളിൽ സംശയം ഉണ്ട് എന്ന ചിന്ത ആസ്ഥാനത്തു ആണ് എന്ന് അവൾ നൂറു ശതമാനം ഉറപ്പിച്ചു. അവൾ തന്റെ തോളിൽ തല വെച്ച് കരയുന്ന അന്ഷുലിന്റെ മുടിയിലും പുറത്തും തഴുകി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു ” അങ്ങ് അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് ചെയ്തത് അല്ലല്ലോ ഇങ്ങനെ ആയതു… അതിനെ പപറ്റി ഓർത്തു കരഞ്ഞിട്ട് എന്താ…? ഇപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥയോടു പൊരുത്തപ്പെട് സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കുക… അല്ലാതെ ഇങ്ങനെ കരയല്ലേ… ഒന്ന് കരച്ചിൽ നിര്ത്തു…” അത് പറയുമ്പോഴും തന്റെ ഭാവി എങ്ങനെ എന്നു അവൾക്കു കൂടുതൽ വ്യക്തം ആയി കൊണ്ടിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അതിനു വേണ്ടി അവൾ ഒന്നും കൂടി തയ്യാറാവുകയും ചെയ്യുക ആയിരുന്നു മനസ്സിൽ…
പക്ഷെ സ്വാതിയുടെ വാക്കുകൾ കേട്ടിട്ടും അൻഷുൽ കുറച്ചു നേരം കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ഇരുന്നു. അപ്പോഴാണ് സോണിയ ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞു റൂമിലേക്ക് വന്നത്.അവളെ കണ്ടതും അൻഷുൽ സ്വയം കരച്ചിൽ നിയന്ത്രിച്ചു സ്വാതിയുടെ തോളിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു. സോണിയ വന്നു അപ്പുറത്തു ഇരുന്നിട്ട് അന്ഷുലിനോട് ചോദിച്ചു. “എന്ത് പറ്റി അച്ഛാ…?”
അൻഷുൾ : ഒന്നും ഇല്ല മോളെ… ഒന്നും ഇല്ല…
അപ്പോൾ ആണ് സ്വാതിക് ഒരു കാൾ വന്നത്. അവൾ ഫോൺ എടുത്തു ലിവിങ് റൂമിലേക്ക് പോയി… സോണിയ അവന്റഡ് അടുത്ത് കിടന്നു ഉറങ്ങി പോയി. അൻഷുൽ അടുത്ത പതിനഞ്ചു മിനിട്ടു നേരം സ്വാതി ആരോടോ സംസാരിക്കുന്നതു അവ്യക്തം ആയി കേട്ട്. അവൾ പറയുന്നത് എന്ത് ആണ് എന്ന് അവനു മനസിലാക്കാൻ പറ്റിയില്ല. മെല്ലെ അവൻ ഉറക്കത്തിലേക്കു ഊളിയിട്ടു. തുടരും…. ( ഈ കഥ വായിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ ഒരു കഥാപാത്രത്തിന്റെയും കൂടെ അല്ലായിരുന്നു. പക്ഷെ ഈ ഭാഗം എഴുതി തുടങ്ങിയപ്പോൾ എന്റെ മനസ്സ് ജയരാജിലേക്കും അന്ഷുളിലേക്കും സ്വാതിയിലേക്കും പരകായ പ്രവേശം നടത്തി കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്നു. കഴിഞ്ഞ ഭാഗത്തെ ചിന്തകളും സംഭാഷണവും ഞാൻ കഥാപാത്രങ്ങളെ കൊണ്ട് ചെയ്യിച്ചത് ആണ് എങ്കിൽ ഈ ഭാഗത്തു അത് അവർ എന്നെ കൊണ്ട് എഴുതി ചേർപ്പിക്കുന്ന പോലെ തോന്നി. പലപ്പോഴും ഞാൻ അവരുടെ കൈയിലെ ടൈപ്പ് റൈറ്റർ ആണ് എന്ന അവസ്ഥ. ഈ കഥ ആദ്യം ആയി വായിച്ച കഴിഞ്ഞപ്പോഴും കഴിഞ്ഞ ഭാഗം എഴുതിയപ്പോഴും എന്റെ മനസ്സിൽ ഒറിജിനൽ കഥയിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തം ആയി ഒരു ക്ലൈമാക്സ് ഉണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ ഈ ഭാഗം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അത് എന്നിൽ ആ ക്ലൈമാക്സ് ഇല്ല. എങ്ങനെ ഇത് അവസാനിപ്പിക്കും എന്ന് എനിക്ക് ഒരു ഐഡിയയും ഇല്ല. പക്ഷെ നിങ്ങൾക്കു ഒരു വാക് ഞാൻ നൽകാം. ഇതിലെ കഥാപാത്രങ്ങളെ ആരെയും എന്നെ ജയിക്കാൻ ഞാൻ അനുവദിക്കില്ല. ഇതിന്റെ അവസാന ഭാഗം വരെ ഞാൻ എഴുത്തും വേണ്ടത് നിങ്ങളുടെ മനസ്സ് തുറന്ന അഭിപ്രായങ്ങളും സഹകരണവും മാത്രം ആണ്.
എന്ന് സസ്നേഹം അജ്ഞാതൻ )
Comments:
No comments!
Please sign up or log in to post a comment!