സൂര്യ വംശം 1

ജനുവരി 2018 ബാംഗ്ലൂർ നഗരം…

‘യാത്രക്കാരുടെ ശ്രദ്ധക്ക്, ബാംഗ്ലൂർ നിന്നും തൃശൂർ ലേക്ക് പുറപ്പെടുന്ന ബസ് അൽപ്പസമയത്തിനകം മൂന്നാം ട്രാക്കിൽ‌ എത്തിച്ചേരുന്നതാണു.’

വെയ്റ്റിങ് റൂമിലെ കസേരയിൽ എന്തൊ ആലോച്ചിച്ചുകൊണ്ട് ഇരിക്കുകയായിരുന്ന അഞ്ചലി , ആ ശബ്ദം കേട്ട് ചെറുതായൊന്ന് ഞെട്ടി…

ഒരു ദീർഘനിശ്വാസം പുറപ്പെടുവിച്ച് അവൾ തന്റെ ബാഗുമെടുത്ത് നടന്നു.. അവൾ നടന്ന് മൂന്നാം ട്രാക്കിൽ എത്തി..

“ശൊ.. വന്നില്ലെ ഇനിയും”..

അവൾ പിറുപിറുത്തുകൊണ്ട് അവിടെയുള്ള കസേരയിൽ ഇരുന്നു..

” കുട്ടി തൃശൂർ ക്കാണൊ”?..

പെട്ടന്ന് തന്റെ വലത് ഭാഗത്ത് നിന്ന് കേട്ട ആ സ്ത്രീശബ്ദം.. അഞ്ചലിയൊന്ന് തിരിഞ്ഞുനോക്കി..

“ഉം.”. അവളൊന്നു മൂളി..

“തൃശ്ശൂരെവിടാ…? ഞാനും തൃശ്ശൂർ ക്കാ”!!

” മണ്ണുത്തി”. അവൾ ചെറിയ സ്വരത്തിൽ മറുപടി പറഞ്ഞു..

“ഓഹ്.. ഞാൻ ഇരിഞ്ഞാലകുടയാ…”

അഞ്ചലി മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല.

” എന്തെ മുഖം വല്ലാതിരിക്കുന്നത്”.. ആ സ്ത്രീ വീണ്ടും..

പെട്ടന്ന് ബസ് ട്രാക്കിലേക്ക് കയറി.. അഞ്ചലി തന്റെ ബാഗുമെടുത്ത് നടന്നു.. ബസ്സിൽ കയറി റിസർവ് ചെയ്ത സീറ്റ് കണ്ടെത്തി അതിലിരുന്നു..

പതിനഞ്ച് മിനിറ്റിനു ശേഷം ബസ് പുറപെട്ടു. എട്ട് മണിക്കൂർ യാത്രയുണ്ട് തൃശ്ശൂർക്ക്..

അവൾ എന്തൊക്കെയൊ ചിന്തിച്ചുകൊണ്ട് ഇരുന്നു.. അവളുടെ മനസ്സ് അസ്വസ്ഥമായിരുന്നു..

നേരം ഇഴഞ്ഞുനീങ്ങി.. ബസ് ഒരോളത്തിലെന്നപോലെ പോയികൊണ്ടിരുന്നു..

ബസിൽ അതികം യാത്രക്കാരുണ്ടായിരുന്നില്ല.. പകുതി സീറ്റുകളും കാലിയായിരുന്നു..

അടച്ചിട്ട ഗ്ലാസ് വിൻഡോയിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി അവളിരുന്നു.. നഗരപ്രൗഡിയുടെ അടയാളമായിരുന്ന വലിയ ബിൽഡിങ്ങുകളും പ്രകാശപൂരിതമായ ഷോപ്പിങ്ങ് മാളുകളും‌ പിന്നിലേക്ക് ഓടിമറഞ്ഞു…

തന്റെയൊപ്പം എത്താനുള്ള ഓട്ടത്തിലെന്നപോലെ അമ്പിളിമാമനും, മലകളെയും മരങ്ങളേയും പിന്നിലാക്കി ഓടികൊണ്ടിരിക്കുന്നപോലെ…

വിചനമായ വഴിത്താര ഇരുൾ മൂടിയങനെ കിടക്കുന്നു. വീടുകൾ അങ്ങിങ്ങ് മാത്രമായി.

ഏസി ബസിലെ സുഖമുള്ള തണുപ്പ് അവളെ നിദ്രയുടെ ആഴങ്ങളിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി.

നേരം പിന്നെയും കടന്നുപോയികൊണ്ടിരുന്നു..

പെട്ടന്ന്,

ഗ്ലാസ്സ് വിൻഡോയിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി യിരിക്കുകയായിരുന്ന തന്നെ ലക്ഷ്യമാക്കി പാഞ്ഞടുക്കുന്ന ആ കറുത്ത രൂപത്തെ അവൾ കണ്ടു.. കറുത്ത നിറമുള്ള , രൂപമില്ലാത്ത എന്തൊ ഒന്ന് .

കരിമ്പടം പുതച്ചുകൊണ്ട് ഒരാൾ ഓടി വരുന്നതായിട്ടൊ ഒക്കെ തോന്നിയവൾക്ക്. ആ രൂപം പാഞ്ഞ് വന്ന് ഗ്ലാസ്സ് വിൻഡോയിൽ ശക്തമായ് വന്നിടിച്ചു.. ഗ്ലാസ്സ് പൊട്ടിചിതറി ഒപ്പം അവൾ നിലവിളിച്ചുകൊണ്ട് ഉറക്കത്തിൽ നിന്ന് ഞെട്ടിയെണീറ്റു…മുഖം പൊത്തികൊണ്ട് തലയൊന്ന് തിരിച്ചു… ബസ് പെട്ടന്ന് ചവിട്ടി നിർത്തി..

ബസ്സിലുണ്ടായിരുന്നവർക്ക് എന്താണു സംഭവിച്ചതെന്ന് മനസിലായിരുന്നില്ല. ഉറങ്ങുകയായിരുന്ന കണ്ടെക്ടർ പെട്ടന്ന് അഞ്ചലിയുടെ അടുത്തെത്തി ചോദിച്ചു..

“എന്തുപറ്റി കുട്ടി…”?..

മുഖം പൊത്തി പേടിച്ചുവിറച്ചിരുന്ന അവൾ മെല്ലെ തലയുർത്തി കൊണ്ട്..എന്തൊ പറയാൻ ശ്രമിച്ചു… വാക്കുകൾ പുറത്തുവന്നില്ല.

” ആ കുട്ടി വല്ല സ്വപ്നവും കണ്ടതാവും”!..

യാത്രകാരിലൊരാൾ വിളിച്ചുപറഞ്ഞു‌.

ബസ് വീണ്ടും ചലിച്ചു തുടങ്ങി..

അഞ്ചലി ആ ഗ്ലാസിലേക്ക് നോക്കി. ഒരു കുഴപ്പവുമില്ലാതെ ഗ്ലാസ്സ് വിൻഡോ.

അവൾ അതിലൊന്ന് തൊട്ടു തലോടികൊണ്ട്..

‘സ്വപ്നമാണൊ കണ്ടത്.. ആകും’ . അവൾ മനസിൽ പറഞ്ഞു..

അവൾ പതിയെ ചാരുസീറ്റിൽ‌ തല ചായ്ച്ചു വെച്ചു. അങ്ങെനെയിരിക്കുമ്പോൾ അതുവരെയില്ലാത്ത ഒരാൾ തന്റെ തൊട്ടപ്പുറത്ത് ഇരിക്കുന്നു..

സംശയഭാവത്തോടെ അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കി…

നിർവികാരനായി, അവളെ തന്നെ നോക്കികൊണ്ട് ഇരിക്കുന്ന യുവാവ്. ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരി ആ മുഖത്തുണ്ട്. പ്രസന്നമായ മുഖം.

“ഇയ്യാളെപ്പൊ ഇവിടെ ഇരുന്നു..?” അവൾ ചോദിച്ചു..

അയാളൊന്നും മിണ്ടാതെയിരിക്കുന്നത് കണ്ട് അഞ്ചലി വീണ്ടും..

“എടോ .. തന്നോടാ ചോദിച്ചത്! ”

“കുറച്ച് മുമ്പ്”!! അയാൾ മറുപടി പറഞ്ഞു..

അവൾ കണ്ണുകൊണ്ടൊന്ന് ഉഴിഞ്ഞു … എന്നിട്ട് നീട്ടിയൊന്ന് മൂളി. അവളങ്ങോട്ട് തിരിഞ്ഞ് പുറത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു.

അപ്പോഴും അയാൾ അവളെ തന്നെ നോക്കിയിരിക്കുകയാർന്നു..

സെക്കന്റുകൾക്ക് ശേഷം അഞ്ചലി പതിയെ തിരിഞ്ഞ് അയാളെ നോക്കി…

‘ങേ‌. … ഇയാളെന്തെ സ്ത്രീകളെ കണ്ടിട്ടില്ലെ:!.. പോങ്ങൻ.. നോട്ടം കണ്ടില്ലെ”!.. അവൾ മനസിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ട്…

” ഉം… ” അവളൊന്ന് ചോദ്യഭാവത്തിൽ നീട്ടിയൊന്ന് മൂളി.

അയാൾ ‘ഒന്നുമില്ലെന്ന്’ തലയാട്ടി..

“ഹാാ.. എന്താ നോക്കണെന്ന്..”? അവൾ ചെറിയ ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു..

അയാൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ തിരിഞ്ഞിരുന്നു..

അവളും തിരിഞ്ഞ് പുറത്തേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു..

നേരം കടന്നുപോയികൊണ്ടിരുന്നു..

തന്നെ ആരോ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് മനസിലാക്കി, അഞ്ചലി ഇടക്കിടെ തിരിഞ്ഞ് അയാളെ നോക്കികൊണ്ടിരുന്നു..

അവളുടെ മനസിൽ ചെറിയ ഭയം നിഴലിച്ചു.. എന്നാലും കണ്ണുകളിറുക്കിയടച്ച് ഇരുന്നു അവൾ.

കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ്

തൊട്ടിരിക്കുന്ന ആ മനുഷ്യൻ എന്തൊ പിറുപിറുക്കുന്നത് കേട്ട അഞ്ചലി കണ്ണ് തുറന്നു.. ഇടക്കണ്ണിട്ട് അയാളെയൊന്ന് നോക്കി..

‘ഇയാളെന്താണീ പിറുപിറുക്കണെ. .. ഇനി വട്ടാണൊ ദൈവമെ’?..

അവൾ മനസിൽ വിചാരിച്ചു..

അവൾ കാതുകൂർപ്പിച്ച് പറയുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചു..

‘സംസ്കൃതാണൊ..? ഹെയ്.. അല്ല… പിന്നെന്താണീ ഈ പറയണെ”? അവൾ മനസിൽ…

പെട്ടന്ന് അയാൾ തിരിഞ്ഞ് അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി…

അവരുടെ കണ്ണുകൾ തമ്മിലുടക്കി..

അയാളുടെ മുഖത്ത് നേരത്തെ കണ്ട പ്രസന്നതയും പുഞ്ചിരിയും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

അയാളുടെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കികൊണ്ട് തന്നെ അവൾ വിൻഡോ സൈഡിലേക്ക് കുറച്ചുകൂടി ചേർന്നിരുന്നു. പതിയെ കണ്ണുകളെ പിൻവലിച്ചു അവൾ.. പുറത്തേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു…

രണ്ട് മിനിറ്റിനു ശേഷം അവൾ ചെറുതായൊന്ന് തിരിഞ്ഞ് അയാളെ നോക്കി..

അയാൾ അപ്പോഴും ആ നോട്ടം അങ്ങനെ തന്നെ അവളെ നോക്കിയിരിക്കുന്നു..

അവളുടെ ഉള്ളിൽ ഭയം നിറയാൻ തുടങ്ങി..

അവൾ അയാളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു.. ആ കണ്ണുകൾ തന്നെ വലിയ രീതിയിൽ ആകർഷിക്കുന്നു, വലിച്ചടുപ്പിക്കുന്നു എന്നവൾക്ക് തോന്നി..

മുമ്പെങ്ങൊ കണ്ട് പരിചയമുള്ള കണ്ണുകൾ എന്നവൾക്ക് തോന്നി.. ആ വശ്യമായ നോട്ടത്തിൽ അവൾ മുഴുകി… ആ കണ്ണുകൾക്കടിമപെട്ടപോലെ…

പെട്ടന്ന് അയാൾ..

” വരാനുള്ളത് വഴിയിൽ തങ്ങില്ല… അത് വരികതന്നെ ചെയ്യും”….

പെട്ടന്നാണു അയാളുടെ നാവിൽ നിന്നത് വന്നത്.. അവളൊന്ന് ഞെട്ടി.

അയാളുടെ ആ വാക്കുകളിൽ അവളൊന്ന് ഭയന്നു…

അയാൾ തിരിഞ്ഞ് ബസ്സിന്റെ മുമ്പിലേക്ക് നോക്കി.. എണീറ്റ് നടന്നു..

എണീറ്റ് പോകുന്ന അയാളെയൊന്ന് എത്തിനോക്കി അവൾ ഇരുന്നു. അയാൾ കണ്ണിൽ നിന്ന് മറഞ്ഞു..

‘ഇയാളെവെടെക്ക്യാ പോയത്.. ?.. ആ പോട്ടെ.. കുറച്ച് സമാധാനം കിട്ടൂലൊ”.. അവൾ പിറുപിറുത്തുകൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് നോക്കികൊണ്ടിരുന്നു..

‘എന്നാലും… അയാൾ പറഞ്ഞതിന്റെ അർഥമെന്താണു..’?.. അവൾ ആലോചിച്ചു..

“ശ്ശൊ… ഉള്ള മനസമാധാനവും കൂടി പോയല്ലൊ ദൈവമെ”!.. അവൾ പിറുപിറുത്തുകൊണ്ടിരുന്നു..

കാടും മലയും തെങ്ങിൻ തോപ്പുകളും തരിശ് ഭൂമികളും കടന്ന് ബസ് തന്റെ ലക്ഷ്യ സ്ഥാനത്തേക്ക് കുതിച്ചു…

നേരമങ്ങനെ പിന്നെയും കടന്നുപോയ്കൊണ്ടിരുന്നു…

വീണ്ടും അവളുടെ കണ്ണൊന്നടഞ്ഞു..

അതികനേരം വൈകാതെ വലിയ ശബ്ദത്തോടെ ബസ് എന്തിലൊ ചെന്നിടിച്ചു..തലകീഴായി മറിഞ്ഞു.. വണ്ടിയിലുള്ളവരെല്ലാം ആർത്തുനിലവിളിക്കാൻ തുടങ്ങി.. ചുരം ഇറങ്ങുകയായിരുന്ന ബസിന്റെ പകുതി ഭാഗം കൊക്കയുടെ ആഴങ്ങളിലേക്ക് ഞാണ്ട് കിടന്നു… വണ്ടിയിലുണ്ടായ സാധനങ്ങളും ആളുകളും അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും പരക്കം പാഞ്ഞു.. ബസ് ആടിയാടി മെല്ലെ കൊക്കയിലേക്ക് കൂപ്പുകുത്തി..തൊട്ട് ഉണ്ടായിരുന്ന ആ വലിയ മരച്ചില്ലയിൽ ബസിന്റെ ബാക്ക് ഭാഗം കുരുങ്ങി… മെയ്ൻ ഗ്ലാസ്സ് തകർന്ന് സാധനങ്ങളും ചിലയാളുകളും കൊക്കയിലേക്ക് പതിച്ചു…

ചിലയാളുകൾ ബസിന്റെ ഇടകമ്പിയിലും ജനൽ കബിയിലുമൊക്കെ പിടിച്ച് തൂങ്ങി കിടന്നു..

ബസിന്റെ ആദ്യ മറിച്ചിലിൽ തന്നെ അഞ്ചലിക്ക് കാര്യമായി പരിക്ക് പറ്റി. തലയിൽ നിന്ന് ഒലിച്ചിറങ്ങിയ ചോര, അഞ്ചലിയുടെ മുഖമാകെ പടർന്നു കിടന്നു. അവൾ സിറ്റിൽ മുറുകെ പിടിച്ചങ്ങനെ കിടന്നു…

രാത്രിയുടെ ഏഴാം യാമത്തിൽ രക്ഷിക്കാനെത്തുന്ന കൈകൾ കാത്തിരിന്നിട്ട് കാര്യമില്ലെന്ന് പലർക്കും തോന്നി. സ്വയം രക്ഷപെടാൻ പലരും ശ്രമിച്ചു‌. തൽഫലമായി താഴെക്ക് പതിക്കുകയും ചെയ്തു.

തലയിൽ നിന്നൊഴുകുന്ന രക്തം കുറവില്ലാതെ ഒലിച്ചിറങ്ങികൊണ്ടിരുന്നു.. അഞ്ചലിയുടെ ബോധം നഷ്ട്ടപെട്ടു തുടങ്ങി..

പാതിയടഞ്ഞ കണ്ണിൽ അവൾ കണ്ടു… തനിക്ക് നേരെ നീളുന്ന ആ ബലിഷ്ട്ടമായ കരങ്ങളെ…

ആ കൈകളിൽ അവൾ തന്റെ കൈയെത്തിച്ച് തൊട്ടു.. അയാളതിൽ പിടിച്ചു…

പെട്ടന്നാണു , ബസിന്റെ മുകളിലെ പിടുത്തം വിട്ടത്.. ബസ് ആഴങ്ങളിലേക്ക് കൂപ്പുകുത്തി.

അഞ്ചലി, ആ കരങ്ങളിൽ തൂങ്ങി, തകർന്ന വിൻഡൊയിലൂടെ പുറത്തേക്ക്.

പാതിമറഞ്ഞ ബോധത്തിലും അഞ്ചലിയറിഞ്ഞു, ആ കരങ്ങൾ തന്നെ വലിച്ചടുപ്പിക്കുന്നെന്ന്.

അഞ്ചലിയുടെ ബോധം പൂർണ്ണമായി നഷ്ട്ടപെടുന്നതിനു തൊട്ട് മുമ്പ് അവൾ അറിഞ്ഞു… തന്നെ ആരോ പുണർന്ന് പിടിച്ചിരിക്കുന്നെന്ന്… ആ നെഞ്ചിലെ ചൂട് തനിക്ക് പുതുജീവൻ നൽകുന്നെന്ന്.. ബലിഷ്ട്ടമായ കരങ്ങൾ തന്നെ കെട്ടിവരിഞ്ഞ് ഇരിക്കുന്നുവെന്ന്…

— പതിനെട്ട് മണിക്കൂർ മുമ്പ് —-

ബാംഗ്ലൂർ നഗരത്തിലെ ഒരു ഫൈവ് സ്റ്റാർ ഹോട്ടെലിലെ ഒരു ഫ്ലാറ്റ്..

കോളിങ് ബെൽ കേട്ട് ചിത്ര വന്ന് വാതിൽ പാതി തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് നോക്കികൊണ്ട്..

“യെസ്”…

“ഞാൻ രാജ രത്നം.. ഞാനാണു നേരത്തെ വിളിച്ചത് .. അജയൻ പറഞിട്ട്..”!.. അയാൾ പറഞ്ഞു..

” ഓഹ്.. വരൂ..”. ചിത്ര അയാളെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു..

അയാൾ വന്ന് അകത്തെ സോഫയിലിരുന്നു.. തൊട്ട് ഓപ്പൊസിറ്റ് ചിത്രയും..

കയ്യിലെ പത്ത് വിരലിലും തിളങ്ങുന്ന മോതിരങ്ങൾ… കയ്യിൽ വിലകൂടിയ വാച്ച്. കഴുത്തിലുമുണ്ട് സ്വർണമാലകൾ. സിൽക്കിന്റെ ജുബ്ബയണിഞ്ഞ ആ മനുഷ്യനെ ചിത്രയൊന്ന് അടിമുടി നോക്കി.. പത്തെഴുപത് വയസ്സ് തോന്നിക്കും.. ഇരു നിറത്തിൽ മെലിഞ്ഞ കവിളൊട്ടിയ ഒരസ്ഥികൂടം..

‘ആ.. എന്തായാലെന്താ നമുക്ക് കാശ് കിട്ടിയാപോരെ..’. ചിത്ര മനസിലോർത്തു..

ആ ഏസിയിലും അയാൾ വിയർക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു… കയ്യിലെ ടവൽ കൊണ്ട് ഇടക്ക് നെറ്റിയിലും കഴുത്തിലുമൊക്കെ ഒപ്പികൊണ്ടിരുന്നു അയാൾ.

“എന്തെ ഇരിക്കണെ.. വേഗമായിക്കോട്ടെ… ” ചിത്ര അയാളോട്…

അയാളെണീറ്റ് ചിത്രയുടെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നു..

ചിത്രയുടെ തോളിൽ കയ്യ് വെച്ച്‌ കവിളിൽ ചുമ്പിച്ചു..

വിറയാർന്ന ശബ്ദത്തിൽ അയാൾ ചിത്രയോട്..

“ഇത്രക്കും ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല..”

“ഉം.. എന്ത്”?..

” അല്ല.. സൗന്ദര്യം..”..

“ഉം..”. ചിത്രയൊന്ന് മൂളി..

അയാൾ അവളുടെ മുഖത്ത് കൈവിരലോടിച്ചു… കൊണ്ട്..

” കുട്ടിക്ക് അനു സിത്താരയുടെ അതേ മുഖമാണു.. ”

കൈ പതുക്കെ കഴുത്തിലൂടെ താഴെ അവളുടെ ഉയർന്ന് നിൽക്കുന്ന വലിയ മുലകളിൽ തട്ടി… അവിടെ തഴുകികൊണ്ട്…

“അനുസിത്താരയുടെ അതേ ശരീരവും”..

അയാൾ ആ മുലകളിൽ പതിയെ അമർത്തി..

ചിത്ര തന്റെ കൈകൊണ്ട് അയാളുടെ കുട്ടനെ മുണ്ടിനു മുകളിൽ തഴുകി കൊണ്ട്..

” ഇതെണീക്കൊ”!?..

അയാളൊന്ന് ചമ്മി.. ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല..

“ഉം..” ചിത്രയൊന്ന് അമർത്തി മൂളി..

അവളവിടെ കൈകൊണ്ട് തലോടുകയും തപ്പിനോക്കുകയും ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു..

അയാളവളുടെ മുലകളെ ഡ്രെസ്സിനു മുകളിലൂടെ ഉടച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.. കവിളിലും കഴുത്തിലും ചുണ്ടുകൾ പരതിനടന്നു..

കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ്.. അവളെണീറ്റു..

അയാളേം വിളിച്ച് ബെഡ്രൂമിലേക്ക്..

അയാൾ ചെന്ന് ബെഡിലിരുന്നു..

അവൾ തന്റെ ഡ്രെസ്സ് ഓരോന്നായി അഴിക്കാൻ തുടങ്ങി.. അത് കണ്ട് അയാളും..

ചിത്ര തന്റെ എല്ലാ വസ്ത്രങ്ങളുമഴിച്ച് ബെഡിൽ അയാളുടെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നു..

ഗ്രഹണിപിടിച്ചവർ ചക്ക കണ്ട പോലെ അയാൾ അവളുടെ നഗ്നമായ മുലകളിലും രോമവൃതമായ കക്ഷത്തിലും ചുണ്ടും നാവും കൊണ്ട് കളിച്ചു.. മുലകളിൽ പിടിച്ചു ഞെരിച്ചും വയറിൽ പിച്ചിയും അയാൾ തന്റെ ആക്രാന്തം കാണിച്ചു..

“താനെന്താടൊ പെണ്ണുങ്ങളെ കണ്ടിട്ടില്ലെ”?.. അയാളുടെ പരാക്രമങ്ങൾ കണ്ട ചിത്ര..

” ഇത് പോലൊരു ഐറ്റത്തെ ആദ്യമായി‌കാണുകയാ..”. അയാളൊരു വളിഞ്ഞ ചിരിയും പാസ്സാക്കി..

അയാളുടെ ചുണ്ടും നാവും തതാഴെക്കിഴഞ്ഞു..

ചിത്ര ഇരുന്നുകൊണ്ട് തന്നെ തന്റെ കാലൊന്ന് അകത്തി വെച്ച് അയാളെയൊന്ന് നോക്കി..

കാര്യം മനസിലായപോലെ അയാൾ താഴെക്ക്.. അവളുടെ , കൃത്യതയോടെ വെട്ടിയൊതിക്കിയ പൂർതടത്തിൽ ചുമ്പിച്ച് പൊയ്കയിലെത്തി. അയാളുടെ നാവ് കൊണ്ട് ചിത്രം വരച്ചു അവിടെ.

ചിത്ര തന്റെ കൈ കുത്തി ബാക്കിലേക്കൊന്ന് ചാഞ്ഞിരുന്നു അയാൾക്ക് എളുപ്പമാക്കികൊടുത്തു…

ചിത്ര ആസ്വദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..

ചിത്ര തന്റെ കൈകൊണ്ട് കന്തിൽ ഞെരടി കൊണ്ടിരുന്നു.. അയാൾ പൊയ്കയിൽ വിരൽ കടത്തിയും ചുണ്ട് കൊണ്ട് ഈമ്പിയും സുഖിപ്പിച്ചു..

ചിത്ര കുറച്ച് ബാക്കിലേക്ക് നീങ്ങി നിവർന്ന് കിടന്നു.. അയാൾക്ക് കുറച്ച് കൂടി സൗകര്യപ്രദമായി തന്നെ സുഖിപ്പിക്കാൻ അവസരമുണ്ടാക്കികൊടുത്തു..

നാവുകൊണ്ട് പൂറിൽ കളിക്കാൻ അയാൾ മിടുക്കനാണെന്ന് തെളിയിക്കും വിധമായിരുന്നു അയാളുടെ‌പ്രകടനം.. ചിത്രക്ക് നന്നായി സുഖിച്ചു അത്.

ആർത്തിപിടിച്ചപോലെ എന്തൊക്കെയൊ ചെയ്യുന്നു അയാൾ.. കാട്ടായങ്ങൾ കണ്ട് ചിത്രക്ക് ചിലപ്പൊഴൊക്കെ ചിരിയും വരുന്നുണ്ട്…

ചിത്ര തന്റെ മുലകളെ കൈകൊണ്ട് തലോടി കൊണ്ട് … താഴെ രാജരത്നം എന്ന പടു കിഴവന്റെ വികൃതികൾ ആസ്വതിച്ചങ്ങനെ കിടന്നു..

കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് അയാളെണീറ്റു.. ചിത്രയുടെ കാലിനിടയിലേക്ക് നീങ്ങിയിരുന്നു..

ചിത്ര അയാളുടെ കുട്ടനെ കയ്യിലെടുത്തൊന്ന് നോക്കി..നീളമില്ലാതെ നല്ലവണ്ണത്തിൽ… അവൻ ചെറുതായ് പൊങ്ങിയാണു നിൽപ്പ്. കൈകൊണ്ട് ഒന്നടിച്ചു.. കുറച്ച് നേരം അങ്ങെനെ ചെയ്ത് അവൾ അതിൽ ഉറയിട്ടു. ശേഷം അത് തന്റെ മദനപൊയ്കയിലേക്ക് വിട്ടു..

അയാൾ പതിയെ അടിച്ചുതുടങ്ങി..

ചിത്ര മലർന്നങ്ങനെ കിടന്നു..

അയാൾ സർവ്വശക്തിയുമെടുത്ത് ആഞ്ഞടിച്ചു.. നാലടി അടിച്ചപ്പോഴെക്കും അയാൾ തളർന്ന് ചിത്രയുടെ മേൽ വീണു.. കാറ്റുപോലെ എന്തൊ കുറച്ച് പുറത്ത് വന്നെന്ന് തോന്നി ചിത്രക്ക്.

ചിത്രയെണീറ്റു ബാത്രൂമിൽ പോയി.. ഫ്രെഷായി വന്നു..

കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് അയാളും.

അയാളിറങ്ങാൻ നേരം..

“ഞാനിയും വരാം..”

“ഓഹ്..”. അവളൊന്നാക്കി..

നാണം കുണുങ്ങികൊണ്ട് അയാളിറങ്ങി.. ഡോർ തുറക്കാൻ ശ്രമിക്കവെ കോളിങ്ങ് ബെൽ..

അയാളൊന്ന് ഞെട്ടി..തിരിഞ്ഞു നോക്കി..

” ഹാ തുറക്ക്..”. ചിത്ര പറഞ്ഞു..

അയാൾ വാതിൽ തുറന്നതും വന്നയാളെ കണ്ട് അയാൾ അന്തം വിട്ടു..

“ങേ.. ഇതെന്താണിത്”… അയാളതും പറഞ്ഞ് തിരിഞ്ഞു ചിത്രയെ നോക്കി…

” ആ ഉണ്ടല്ലൊ… അപ്പൊ ഇതാരാ..”?

ആ മനുഷ്യനെ ഒന്നടിമുടി നോക്കിയിട്ട് അഞ്ചലി ഉള്ളിലേക്ക് കയറി.

“ആ.. നീയായിരുന്നൊ… വാടി..”

ചിത്ര അഞ്ചലിയെ അകത്തേക്ക് വിളിച്ചു..

“ഹാ.. താൻ പോയില്ലെ..”

“ആ.. പോയി…” അതും പറഞ്ഞ് അയാളിറങ്ങി…

ഇറങ്ങുമ്പോൾ , കാണാൻ ഇരട്ടകളാണെങ്കിലും വസ്ത്രധാരണം കൊണ്ട് ഇത്തിരികൂടി ചന്തം കൂടുതലുള്ള അഞ്ചലിയെ അയാളൊന്ന് കണ്ണുകൊണ്ട് ഉഴിഞ്ഞു.. വെള്ളമിറക്കി.

അത് കണ്ട അഞ്ചലി ദേഷ്യം കൊണ്ട് മുഖം വെട്ടിച്ചു..

“ആരാ ഇയ്യാൾ”. അഞ്ചലി ചിത്രയോട്..

” ആ… അത്… അതുപോട്ടെ…. നീയെന്താ ഒരു മുന്നറിയിപ്പില്ലാതെ”.. ചിത്ര വിഷയം മാറ്റാൻ ശ്രമിച്ചു..

“നീയിത് പറ… അയാളാരാ… എന്താ നീയുമായി ഇടപാട്…?”…

മറുപടിയൊന്നും പറയാതെ ചിത്ര അടുക്കളയിലേക്ക്…

അഞ്ചലി പിന്നാലെ ചെന്ന് ചിത്രയുടെ ഷോൽഡറിൽ പിടിച്ച് തിരിച്ച് നിർത്തി..

” നിക്ക്… പറഞ്ഞിട്ട് പോയാമതി.. നാട്ടീന്ന് വരുമ്പോഴെ കേട്ടിരുന്നു ഇവിടെ ഭാര്യയും ഭർത്താവും കാട്ടികൂട്ടുന്ന തോന്നിവാസം… ഇപ്പൊ നേരിട്ട് കണ്ടു. ഇത് അജയേട്ടനും അറിഞിട്ടാണൊ”?

ചിത്രയുടെ മൗനം മറുപടിയായി..

അഞ്ചലി സോഫയിലിരുന്നു… ചിത്ര അനുനയിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് അടുത്തിരുന്നു…

“പോട്ടെടി.. നീയത് വിട്…'”

അഞ്ചലി ഒന്നും മിണ്ടാതെയിരുന്നു..

“നീ വല്ലതും കഴിച്ചോ..”?

ഇല്ലെന്ന് തലയാട്ടിയവൾ..

ചിത്ര അഞ്ചലിയെ വിളിച്ച് അടുക്കളയിലേക്ക്..

കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ്..

” അല്ലെടി.. നീയെന്താ ഒരു മുന്നറിയിപ്പില്ലാതെ..?

“കോളേജീന്ന് സ്റ്റഡീ ടൂറാണു… വൺ ഡേ’!..”

“അപ്പൊ ബാക്കിയുള്ളവരൊ”?..

” അവരൊക്കെ തിരിച്ചുപോയി..”

“ഉം”. ചിത്രയൊന്ന് മൂളി..

” അജയേട്ടൻ എപ്പൊ വരും”?.. അഞ്ചലി ചോദിച്ചു..

“ആ.. അറിയില്ല… അതുപോട്ടെ

” ഉം.. അതൊക്കെ ഇപ്പൊ നോക്കി നടത്തുന്നത് അവരല്ലെ… എന്തിനു അതികം പറയണം നമ്മടെ കുടുമ്പഭരണം മൊത്തം അവരല്ലെ… അമർ നാഥും അവന്റെ അച്ചനും “!!..

അഞ്ചലി പുച്ചത്തോടെ പറഞ്ഞു..

“നിനക്കിഷ്ട്ടമില്ലെങ്കിൽ അത് തുറന്ന് പറയ്.. ഇനിയും വൈകണ്ട…” അഞ്ചലിയോട് ചിത്ര.

“പറയാത്ത കുഴപ്പമേയുള്ളു…. ഇപ്പൊ സമ്മദിക്കും..”. അഞ്ചലിയുടെ മറുപടി..

” എന്നാ പിന്നെ നീ ഞാൻ ചെയ്തപോലെ ഏതെങ്കിലും ഒരുത്തനെ പ്രേമിച്ച് ഒളിച്ചോട്..”

“ഉം.. ബെസ്റ്റ്. എന്നിട്ട് വേണം എനിക്ക് നിന്റെ ഗതി വരാൻ..അല്ലെ”?..

” നീയെന്തായാലും കുറച്ച് ദിവസം ഇവിടെ നിന്നിട്ട് പോയാമതീ…” ചിത്ര…അഞ്ചലിയോട്

“ഉം… ആലോചിക്കാം..”

“എന്നാ നീ കുറച്ച് നേരം കിടന്നൊ.. യാത്രാക്ഷീണം ഉണ്ടാകും ” ചിത്രയെണീറ്റ് റൂമിനു പുറത്തിറങ്ങി ഡോറ് അടച്ചു..

അഞ്ചലി കുറെ നേരം ബെഡിൽ വെറുതെ കിടന്നു…

കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ്,

പെട്ടന്ന് ഫോൺ ബെല്ലടിച്ചു അവളുടെ..

അവളെടുത്ത് നോക്കിയപ്പോൾ… അത് അമർ നാഥ് ആയിരുന്നു.

“ഹലൊ”…

ഗൗരവഭാവത്തോടെ കനത്ത ശബ്ദത്തിൽ അമർനാഥ്

” നീയെത്തിയില്ലെന്ന് ഞാനറിഞ്ഞു… ”

“അത് ഞാൻ ചിത്രയുടെ വീട്ടിലൊന്ന് കയറി..”

“ഉം.. ഇന്ന് രാത്രി 10 മണിക്കുള്ള ബാംഗ്ലൂർ- തൃശ്ശൂർ ബസ് ടിക്കറ്റ് ബുക്ക് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. നിന്റെ മെയ്ലിൽ ഞാൻ ഡീറ്റൈൽസ് അയച്ചിട്ടുണ്ട്. നാളെ രാവിലെ ഞാൻ നിന്റെ വീട്ടിൽ വരുമ്പോ നീയവിടുണ്ടാകണം.. മനസിലായൊ”?..

മറുപടി കേൾക്കാൻ നിൽക്കാതെ അമർനാഥ് ഫോൺ വെച്ചു..

” ശ്ശെ… ഇതെന്തൊരു തൊന്തരവാണു.. എവിടെം സമാധാനം തരില്ലെ”!?..

അതും പറഞ്ഞവൾ എണീറ്റു..

ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ വിളിക്കാൻ വന്ന ചിത്ര… അഞ്ചലിയോട്..

“ഹ.. നീയിതെന്താ ഡ്രെസ്സൊക്കെ പാക്ക് ചെയ്യണെ…”?..

ദേഷ്യഭാവത്തിൽ അഞ്ചലി..

” ആ വൃതികെട്ടവൻ വിളിച്ചിരുന്നു..”

“ആരു..”?

” ആ.. അമർനാഥ്.. ഇന്ന് രാത്രി പത്ത് മണിക്ക് ബസ് ടിക്കറ്റ് ബുക്ക് ചെയ്തിട്ടുണ്ട് കേറി പോരാൻ..”

“രാത്രി പത്തിനൊ”..?

” ഉം..”

“ഇപ്പൊ തന്നെ ആയല്ലൊ … നീ പോവ്വാണൊ അപ്പൊ”?..

” ആ.. അല്ലാതെന്ത് ചെയ്യാൻ..”

“ഉം.. ശരി ഭക്ഷണം കഴിക്കാം.. വാ”!.. ചിത്ര അവളേം വിളിച്ച് ഹാളിലേക്ക് ചെന്നു..

അവർ ഒരുമിച്ചിരുന്ന് ഭക്ഷണം കഴിച്ചു.. ശേഷം അഞ്ചലിയിറങ്ങി..

ശ്രീ മുലം തിരുനാൾ വലിയവർമ്മ തമ്പുരാന്റെ യും ലക്ഷ്മി അമ്മതമ്പുരാട്ടിയുടേയും ഇരട്ട പെണ്മക്കളായി തെക്കേടത്ത് മന എന്ന കൊട്ടാരത്തിൽ ജനിച്ച ചിത്രയും അഞ്ചലിയും. രാജകുടുമ്പം.

രാജഭരണമൊക്കെ മണ്മറഞ്ഞെങ്കിലും നാട്ടിൽ ഇവർക്ക് പ്രത്യേക പരിഗണനയുണ്ട് ഇപ്പോഴും. അളക്കാനാകാത്ത സ്വത്തുക്കൾ ഉണ്ടെങ്കിലും അതെല്ലാം കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നത് ലക്ഷ്മിയമ്മയുടെ സഹോദരൻ ഗംഗാദരമേനോനും അയാളുടെ മകൻ അമർനാഥ് മേനോനും ആണു. രാജകുടുമ്പത്തിന്റെ പേരിൽ ഷൈൻ ചെയ്യുന്നത് അമർനാഥും അച്ചൻ ഗംഗാദരനും ആണെന്ന് സാരം.

വലിയ വർമ്മക്ക് അവരെ വലിയ കാര്യമായിരുന്നു.. അതുകൊണ്ട് തന്നെയാണു മകളെ കെട്ടിച്ചുകൊടുക്കാൻ തയ്യാറായതും.

അമർനാഥിന്റേം അച്ചന്റേം മനസിലിരുപ്പ് അതായിരുന്നില്ല… വലിയ വർമ്മയുടെ അളവില്ലാത്ത സ്വത്തിലും പദവിയിലും ആയിരുന്നു അവരുടെ നോട്ടം..

ചിത്ര ഡിഗ്രിക്ക് പഠിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോഴായിരുന്നു അജയ് മായി ഇഷ്ട്ടത്തിലാവുന്നതും ഒളിച്ചോടുന്നതും. അതോടെ ആ ചാപ്റ്റെർ, വലിയ വർമ്മ ക്ലോസ് ചെയ്തു. അല്ല, അമർനാഥ് ചെയ്യിച്ചു അതാവും ശരി.

അഞ്ചലി, ടീച്ചറാാണു. ഗവെണ്മെന്റ് കോളേജിൽ …

ബാക്കി വഴിയെ…………

വലിയ വർമ്മ തമ്പുരാന്റെ ആയോധനകലാപരിശീലന കേന്ദ്രത്തിൽ കളരി മുതൽ നാടൻ തല്ല് വരെ പഠിപ്പിക്കുകയും അഭ്യസിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു. അവിടുത്തെ പരിശീലകൻ അമർനാഥ് ആയിരുന്നു.പാശ്ചാത്യൻ ആയോധന കലകളിലും‌ അമർനാഥ് സമർഥനായിരുന്നു.

അവിടുത്തെ ഒരു സായാഹ്നം…

മുഖ്യപീഢത്തിൽ വലിയ വർമ്മ തമ്പുരാൻ ഇരിക്കുന്നു.. തൊട്ട് ഗംഗാധര‍ മേനോൻ.. ഒന്ന് രണ്ട് മറ്റ് പ്രമുഖരും.

ചുറ്റും , ആരവങ്ങളുമൊക്കെയായി കാണികളായി നാട്ടുകാരും.

ആയുധവുമായി നിൽക്കുന്ന തന്റെ ഇരുപത് അഭ്യസ്ഥവിദ്യരായ ശിഷ്യന്മാരെ നിരായുധനായി നേരിടാനൊരുങ്ങുന്ന അമർനാഥ്…

കച്ച കെട്ടി നിരായുധനായി അമർനാഥ് , ആയുധങ്ങളുമായി നിൽക്കുന്ന ശിഷ്യന്മാരുടെ മുന്നിലേക്ക് വന്നു.. എങ്ങും അമർനാഥിന്റെ നാമം മാത്രം വിളിച്ചൊതുന്നു..

അമർനാഥ് നടന്ന്, തൊട്ട് നിരത്തി വിച്ചിരിക്കുന്ന ആയുധങ്ങളിൽ ഉറുമി എടുത്തു… ഒന്നല്ല നാലെണ്ണം.

രണ്ട് കയ്യിലും ഈരണ്ടെണ്ണം .. അത് പക്ഷെ ശിഷ്യന്മാരെ നേരിടാനായിരുന്നില്ല. ചുമ്മാ ഒരു ഷോ…

അമർ നാഥ് ഉറുമി ചുഴറ്റാൻ ആരംഭിച്ചു… നാലു ഉറുമി തലപ്പുകളും നാലു ദിശകളിലൂടെ സഞ്ചരിച്ചു.. അമർനാഥിന്റെ കൃത്യതയോടെയുള്ള ഉറുമി ചുഴറ്റൽ കാണികൾക്ക് വിരുന്നായി.. കുറച്ച് നേരത്തിനു ശേഷം ഉറുമി മാറ്റി വെച്ച് വെറും കയ്യാൽ അമർനാഥ് നടന്നടുത്തു..

ഉറുമി ചുഴറ്റലിൽ തന്നെ ശിഷ്യന്മാരുടെ പകുതി ആത്മവിശ്വാസം നഷ്ട്ടപെട്ടിരുന്നു..

ഇരുപത് ശിഷ്യന്മാരും അമർനാഥിനെ വളഞ്ഞു നിന്നു..

പിന്നിൽ നിന്ന് വാളുകൊണ്ടുള്ള വീശൽ അമർനാഥ് അറിഞ്ഞു ഒന്ന് ഒഴിഞ്ഞു മാറി.. ആ ശിഷ്യൻ വീണ്ടും ശ്രമിച്ചു.. ഇത്തവണ കുത്തുകയാണു ചെയ്തത്.. അമർനാഥ് ചാടിയുയർന്ന് വലത് കാൽ കൊണ്ട് നെറ്റിയിൽ ചവിട്ടി… ശിഷ്യൻ കുറച്ചകലെ പിന്നിലേക്ക് വീണു..

ഞൊടിയിടയിൽ ഇടത്ത് നിന്ന് വാൾ വന്നു അമർനാഥ് ബാക്കി ലേക്കൊന്ന് മലർന്നെണീറ്റു മുമ്പിലുള്ള ശിഷ്യനെ ചവിട്ടി..

വലത്ത് നിന്ന് കത്തികൊണ്ടുള്ള കുത്തലിൽ ഒന്നൊഴിഞ്ഞ് ആ ശിഷ്യന്റെ പുറത്ത് കൈകൾ കുത്തിയുയർന്ന് ഇരുവശങ്ങളിൽ നിന്ന് വന്ന രണ്ട് ശിഷ്യൻ മാരെ ചവിട്ടിയെറിഞ്ഞു. ശേഷം തറയിൽ മുട്ടുകുത്തി വലം കയ്യ് ഉപയോഗിച്ച് ആ ശിഷ്യന്റെ നെഞ്ചിൽ പിടിച്ച് ഉയർത്തി മുന്നിലേക്കെറിഞ്ഞു..

ഉറുമികൊണ്ടുള്ള വീശൽ തന്റെ കാലുകൾക്ക് നേരെ വരുന്നത് കണ്ട് വായുവിൽ ഉയർന്ന് മലക്കം മറിഞ്ഞു .. ഉറുമി ഉയരത്തിലേക്കും ഉയർന്ന് വന്നു.. അമർനാഥ് തറയിൽ രണ്ട് കാലും വശങ്ങളിലേക്ക് വിടർത്തി ഇരുന്നു… അവിടെ വെച്ച് ഒന്ന് കറങ്ങി തിരിഞ്ഞ് ഉറുമി പിടിച്ച ശിഷ്യന്റെ കാലുകളിൽ തന്റെ കാൽ കൊണ്ടടിച്ചു.. അമർനാഥ് എഴുന്നേറ്റു..

ഓടിവന്ന് തന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചവിട്ടിയ കാലിൽ നിന്നിടത്ത് നിന്ന് പിടിച്ച് കയ്യ് കൊണ്ടൊന്ന് കറക്കി വിട്ടു.. ആ ശിഷ്യൻ കറങ്ങിയടിച്ച് തറയിൽ തലടിച്ച് വീണു.

തനിക്ക് നേരെ വരുന്ന കയ്യ് കാലുകളും ആയുധവുമെല്ലാം കാണുന്ന മാത്രയിൽ ഞൊടിയിടയിൽ അതിനെ കയ്കാര്യം ചെയ്യാനുള്ള അമർനാഥിന്റെ മിടുക്കാണു എല്ലാത്തിലും ഉപരി.

എതിരാളി, തനിക്കെന്താണു സംഭവിച്ചതെന്ന് മനസിലാക്കും മുമ്പ് അടുത്ത പ്രഹരങ്ങൾ ഏൽപ്പിക്കാൻ അമർനാഥിനു കഴിയും. . അവിടെയാണു അമർനാഥിന്റെ വിജയം.

എല്ലാ ശിഷ്യമാരേയും പരാജയപെടുത്തി അമർനാഥ് കാണികൾക്ക് നേരെ കൈവീശികാണിച്ചു..

വലിയ വർമ്മ തമ്പുരാൻ പൊന്നാടയണിയിച്ച് ആനയിച്ചിരുത്തി….

തുടരും