നീലത്തടാകത്തിൽ

അതിന് പണം വേണം… ഇപ്പോഴത്തെ ജോലിയിൽ അത് പറ്റില്ല… കുട്ടികളും കുടുംബവുമായി കഴിയുന്ന എനിക്ക്….

അതിനു പറ്റിയത് കപ്പലിൽ ജോലി നേടുക എന്നുള്ള തിരിച്ചറിവിന്റെ ഫലം… കഴിഞ്ഞ ദിവസങ്ങളിൽ നടന്ന ആറേഴു റൗണ്ട് ഇന്റർവ്യൂൽ നല്ലപോലെ വിജയം നേടാൻ സാധിച്ചു…

എനിക്ക് കപ്പലിൽ ജോലി ശെരിയായി…. ആരുടെയൊക്കെയോ പ്രാർത്ഥനയുടെ ഫലം…. എന്റെ കഠിനമായ ആഗ്രഹസഫലീകരണം……

ഇനി ഇന്ന് വൈകിട്ടു ചെയ്ത മെഡിക്കലിന്റെ റിപ്പോർട്ട്‌ കൂടി ശെരിയായാൽ എനിക്ക് അടുത്ത മാസം അതായത് 2013 ഒക്ടോബർ 15 നു ഓസ്ട്രേലിയയിലെ സിഡ്‌നിയിൽ നിന്നും കപ്പലിൽ ജോയിൻ ചെയ്യാം…..

മുംബൈ സി എസ് ടി യിലെ നടപ്പാതയിലെ തിരക്കുകൾക്കോന്നും എന്നേ ചിന്തകളെ എന്നിൽ നിന്നും മാറ്റുവാൻ കഴിഞ്ഞില്ല….. ഞാൻ ഏതോ സ്വപ്ന ലോകത്തിലാണ് നടന്നു റൂമിലെത്തിയത്…..

ഇനിയൊന്നു കുളിക്കണം… ഡ്രെസ്സെല്ലാം മാറുന്നതിനിടയിലാണ്.. പേഴ്സിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കു നീണ്ടുനിന്ന നാളത്തെ ട്രെയിൻ ടിക്കറ്റ് ശ്രദ്ദിച്ചത്… അപ്പോഴത്തെ ആവേശത്തിൽ ടിക്കറ്റു വേണ്ടവിധം ശ്രദ്ദിച്ചില്ല…. ടിക്കറ്റ് എടുത്തു നോക്കി… ഭാഗ്യം എല്ലാം കറക്റ്റ് ആണ്… നാളെ ചെയ്യേണ്ട കാര്യങ്ങളെല്ലാം ഒന്ന് കൂടി പ്ലാൻ ചെയ്തു….. രാവിലെ 8 മണിക്ക് എഴുന്നേൽക്കുന്നു…… റെഡിയാകുന്നു … റൂം വെക്കേറ്റു ചെയ്യുന്നു… ബ്രേക്ഫാസ്റ് കഴിക്കുന്നു… നേരെ നരിമാൻ പോയിന്റിലുള്ള മെഡിക്കൽ സെന്ററിൽ നിന്നു റിപ്പോർട്ട്‌ വാങ്ങുന്നു…

ആഹാ.. അടിപൊളി !!!

11 മണിക്ക് മെഡിക്കൽ റിപ്പോർട്ട്‌ റെഡി ആകും എന്നാണ് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നതു… . അവിടുന്ന് കുർളയിലുള്ള ഓഫീസിൽ എത്തുന്നു…. റിപ്പോർട്ട്‌ സബ്മിറ്റു ചെയ്യുന്നു…. അവിടുന്ന് നേരെ സി എസ് ടി യിലേക്ക്….. വൈകിട്ടു 5 മണിക്ക് ട്രെയിൻ…. നേരെ നാട്ടിലേക്ക്…..

എല്ലാം ഒന്നുകൂടി റെഡി യാക്കി വച്ചിട്ട്… കുളിച്ചു ഫ്രഷായി ഉറങ്ങാൻ കിടന്നു….

രാവിലെ അലാറം അടിക്കുന്നതിനു മുൻപേ തന്നെ ഉണർന്നു… ഇഷ്ടം പോലെ സമയം ഉണ്ട്…. ചുമ്മാ ഒന്ന് പുറത്തേക്കിറങ്ങി…. മുംബൈ സ്പെഷ്യൽ കട്ടിങ് ചായ അടിച്ചു…. (മുംബൈയിൽ പോയിട്ടുള്ള വർക്ക് അറിയാം ആ ചായയുടെ പ്രത്യേകത). കൂടെ ഒരു ഗോൾഡും…

പുലർകാല മുംബൈ… റോഡിലെങ്ങും അധികം തിരക്കില്ല… ആളുകൾ കുറേശ്ശേ വന്നു തുടങ്ങുന്നതെയുള്ളൂ… നോക്കി നിൽക്കെ റോഡിൽ തിരക്ക് കൂടി കൂടി വന്നു…

സമയം രാവിലെ ഏഴര… എട്ടുമണി ആകുന്നെയുള്ളൂ… ഞാൻ ചായ കുടിക്കാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ വിജനമായിരുന്ന റോഡും നടപ്പാതകളും കുടിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും മുന്നോട്ട് നീങ്ങാൻ നേരാംവണ്ണം കഴിയാത്ത അവസ്ഥ….

ആളുകൾ രാവിലെ അവരവരുടെ ഓഫീസുകളിലും മറ്റും എത്തിപ്പെടാനുള്ള തിരക്കിലായിരുന്നു….

ഒട്ടും തിരക്കില്ലാതെ ഞാനും…

എല്ലാ കാര്യങ്ങളും വെൽ പ്ലാനിംഗ് ആയിരുന്നത് കൊണ്ട് കൃത്യം പത്തേമുക്കാലിന് തന്നെ നരിമാൻ പോയിന്റിലുള്ള മെഡിക്കൽ സെന്ററിൽ എത്തി….

ടാക്സിക്ക് കാശ് കൊടുത്തു….. എൻട്രി ലിസ്റ്റിൽ പേര് രജിസ്റ്റർ ചെയ്തു ഉള്ളിൽ കടന്ന്….. റിസപ്ഷനിൽ എത്തി…. രണ്ടു തരുണിമണികളിൽ ഒന്ന് ഫോണിൽ വളരെ സീരിയസ് ആയി സംസാരിക്കുന്നു….. മറ്റേതാണേൽ ഇന്ന് ആദ്യമായ് കിട്ടിയ കമ്പ്യൂട്ടർ ആണെന്ന് തോന്നുന്നു… അതിൽ നിന്നു കണ്ണെടുക്കുന്നേയില്ല… രണ്ടു തവണ ഗുഡ് മോർണിംഗ് പറഞ്ഞു…. വെറുതെ വേസ്റ്റ് ആയി… ചുമ്മാ… ഒന്ന് ചമ്മി…. തിരിഞ്ഞു നോക്കി… ഒരു പത്തു പതിനഞ്ചുപേർ ഇരിക്കുന്നു…

അവരൊക്കെ… മെഡിക്കൽ എടുക്കാൻ വന്നതായിരിക്കും… അങ്ങനെ ആശ്വാസിച്ചു തരുണിമണികളുടെ ശ്രദ്ധ പിടിച്ചു പറ്റാനായി ശ്രമിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു… ഒടുവിൽ ആ ഫോൺകാരി പെൺകൊടി.. എന്റെ മുന്നിൽ തോറ്റു… അവൾ ഫോൺ വച്ചു… എന്നിട്ട് ഒരു വല്ലാത്ത മുഖഭാവത്തിൽ

“യെസ് സർ ”

“ഞാൻ ഇന്നലെ വന്നു മെഡിക്കൽ ചെയ്തിരുന്നു…. ഇന്ന് പതിനൊന്നു മണിക്ക് റിപ്പോർട്ട്‌ തരാമെന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു ” വളരെ മൃദുലമായി അവളോട് എന്റെ ആവശ്യം പറഞ്ഞു… കൂടാതെ ഇന്നലെ ക്യാഷ് പേ ചെയ്ത രസീതും കാണിച്ചു… ആ തരുണിയാണേൽ എനിക്ക് മറുപടിയൊന്നും പറയാതെ… മറ്റേ മണിയോട് എന്തോ പറയുന്നു…അതും മറാത്തിയിൽ… ഇംഗ്ലീഷോ ഹിന്ദിയിലോ ആണേൽ നമ്മ പിടിച്ചു നിൽക്കും പക്ഷെ മറാത്തി അത് പറ്റില്ല… ഉടനെ ആ ഭവതി എന്റെ മുഖത്തേക്ക് ഒരു നിസ്സംഗഭാവത്തിലുള്ള ഒരു നോട്ടം…

ദൈവമേ… പണി വല്ലതും പാളിയോ… മെഡിക്കൽ ഫെയിൽ ആയാൽ സ്വപ്നങ്ങളെല്ലാം തകരും… വെറും കയ്യോടെ നാട്ടിലേക്ക് പോകേണ്ടിവരുമല്ലോ…. വീട്ടുകാരോട് പറയുകയും ചെയ്തു ജോലി കിട്ടിയ കാര്യം… അവരിപ്പോ എല്ലാരോടും പറഞ്ഞു കാണും…. ഈശ്വരാ… എന്താ ചെയ്ക… മൊത്തം നെഗറ്റീവ് ആണല്ലോ അടിക്കുന്നത്… “എസ്ക്യൂസ്‌ മി സർ…. ക്യാൻ യു വെയിറ്റ് ഫോർ സം മോർ ടൈം…? ” കമ്പ്യൂട്ടർ മണിയുടെ കിളി നാദം എന്റെ നെഗറ്റീവ് ചിന്തകൾക്കു തടയിട്ടു. “യെസ്… ഷുവർ “… ഒരു പാൽ പുഞ്ചിരിയുടെ സഹായത്തോടെ അവളോട്‌ മറുപടി പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഞാൻ മറ്റുള്ളവരുടെ കൂടെ ആസന്നസ്ഥനായി……..

ഇപ്പോൾ സമയം പന്ത്രണ്ടു….

വന്നിട്ട് ഒരു മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു…. എന്റെ അപ്പുറത്തും ഇപ്പുറത്തും ഇരുന്നവരെല്ലാം അവരുടെ ആവശ്യം സാധിച്ചു പോയി…. ഇതിനിടയിൽ പുതിയ ആളുകൾ എന്നെ പോലെ തന്നെ വന്നു ഇരിപ്പടങ്ങളിൽ സ്ഥാനം പിടിച്ചു… ഞാൻ പതിയെ എഴുന്നേറ്റു പെൺകൊടിമാരുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു…പതിയെ മൊഴിഞ്ഞു

“എനിക്ക് പതിനൊന്നു മണിക്ക് റിപ്പോർട്ട്‌ തരാം എന്ന് പറഞ്ഞതി ന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ഞാൻ ടിക്കറ് ബുക്ക്‌ ചെയ്തു… ഇപ്പോൾ ഒരു മണി ആയി…. ഇനിയും താമസിച്ചാൽ.. എനിക്ക് ആ ട്രെയിനിൽ പോകാൻ പറ്റില്ല… ദയവു ചെയ്തു.. എത്രയും പെട്ടന്ന്.. റിപ്പോർട്ട്‌ തന്നിരുന്നെങ്കിൽ.. അത് എന്റെ ഓഫീസിൽ സബ്മിറ്റ് ചെയ്തു എനിക്ക് സ്റ്റേഷനിൽ കൃത്യസമയത്തു തന്നെഎത്താമായിരുന്നു… ” എന്റെ അവസ്ഥ മനസ്സിലാക്കിയത് കൊണ്ടാകണം ഒരു പുഞ്ചിരി കലർന്ന ദൈന്യ ഭാവത്തിൽ… ” എന്തായാലും ഇത്രയും വെയിറ്റ് ചെയ്തില്ലേ… കുറച്ചു കൂടി വെയിറ്റ് ചെയ്യൂ… റിപ്പോർട്ട്‌ ആകുന്നെ ഉള്ളു… ”

” അര മണിക്കൂർ കൂടി എടുക്കുമായിരിക്കും അല്ലേ…? ”

“അതെ…. അതെ…. “പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു

“എന്നാൽ ഞാൻ പോയി ലഞ്ച് കഴിച്ചു വരാം “…. അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ” ഓക്കേ……ആയിക്കോട്ടെ “എന്ന് പറഞ്ഞു….

ഞാൻ പതിയെ പുറത്തേക്കിറങ്ങി… ഇത്രയും നേരം ഏസി യുടെ തണുപ്പിലായിരുന്നത് കൊണ്ടാകണം…. പുറത്തു വെയിലിനു ഭയങ്കര ചൂട് തോന്നിച്ചു….

പതിയെ.. മതിൽ കെട്ടിന് പുറത്തേക്കിറങ്ങി….. അവിടെ എന്തൊക്കെയോ തട്ടുകട മാതിരി ഭക്ഷണ സാധങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കി വിൽക്കുന്നു… അത്യാവശ്യം നല്ല തിരക്കുമുണ്ട്…. ആളുകളെല്ലാം അതൊക്ക വാങ്ങി കഴിക്കുന്നുമുണ്ട്…. പക്ഷെ എന്തോ… എനിക്ക് കഴിക്കാനൊന്നും തോന്നുന്നില്ല….. ഞാൻ അങ്ങനെ തന്നെ കുറച്ചു നേരം അവിടെ തന്നെ അങ്ങനെ നിന്നു കാഴ്ചകണ്ടു നിന്നു…

എന്റെ മുന്നിൽ കൊണ്ട് നിർത്തിയ ഒരു ടാക്സിയിൽ നിന്നും മലയാളത്തിലുള്ള സംസാരം കേട്ട്.. നോക്കിയപ്പോൾ ഡ്രൈവർ ആയ ടാക്സിക്കാരൻ… യാത്രക്കാരനോട് ഏതോ അഡ്രെസ്സ് പറഞ്ഞു കൊടുത്തു അദ്ദേഹം അവിടെയിറങ്ങി…. ബാക്കി ക്യാഷ് എണ്ണി നോക്കി പോക്കറ്റിൽ വെക്കുന്നതിനിടയിൽ എന്റെ മുഖത്തുകണ്ട പുഞ്ചിരിക്കു മറുപടി ഒരു ചിരി സമ്മാനിച്ചു അയാൾ എന്നെയും കടന്നുപോയി…… അയാൾ വന്ന ടാക്സി മുന്നോട്ടു പോകാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ… എന്റെ പിന്നിൽ ഒരു പെൺ ശബ്ദം… “ടാക്സി……. ” തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയ ഞാൻ കാണുന്നത് ഒരു പെൺകുട്ടി ഓടി വരുന്നതാണ്… അവളെ സഹായിക്കാണെന്നവണ്ണം ഞാൻ ടാക്സിക്കാരനെ വിളിച്ചു….” ടാക്സി….. ” അപ്പോഴേക്കും ഡ്രൈവർ ആ പെൺകുട്ടിയെ കണ്ടു.. കാർ നിർത്തി… അവൾ അടുത്ത് വന്നപ്പോഴാണ് എനിക്കതിനെ മനസ്സിലായത്… രാവിലെ റിസപ്ഷനിൽ കണ്ട ആ ഫോൺകാരി തരുണിമണി. അവളെ കണ്ടു ഒന്ന് പുഞ്ചിരിക്കാൻ ഞാൻ ഒരു ശ്രമം നടത്തി… അവൾ ആരെയും ശ്രദ്ദിക്കാതെ ഓടി കാറിൽ കയറിപ്പോഴാണ് അവൾ കരഞ്ഞു കൊണ്ടാണ് ഓടി വന്നതെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായത്… അവളുടെ കണ്ണീർ ധാര ധാരയായി അവളുടെ കവിൾതടം നനച്ചു… കഴുത്തിൽ ചുറ്റിയിരുന്ന ഷാളെടുത്തു തുടച്ചുകൊണ്ട് ഡ്രൈവറോട് എന്തോ പറഞ്ഞു…. കാർ പതിയെ മുന്നോട്ടു നീങ്ങി തുടങ്ങി…

റിസപ്ഷനിൽ നമ്മുടെ കമ്പ്യൂട്ടർ മണി നില്പുണ്ട്…. സമയം അതിക്രമിച്ചിരിക്കുന്നു എനിക്കാണേൽ ദേഷ്യം വരുന്നുണ്ട്… ഞാൻ നടന്നു കൊണ്ട് അവളോട്‌ ചോദിച്ചു…. “എന്തായി എന്റെ കാര്യം? ” എന്നോട് ഒരു മിനുട്ട് എന്ന് ആംഗ്യം കാണിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ ആർക്കോ ഫോൺ ചെയ്തു എന്തോ ചോദിച്ചു…എന്നിട്ട് എന്തോ തമാശ പറഞ്ഞു ചിരിക്കുന്നു… എനിക്കെന്റെ നിയന്ത്രണം വിട്ടു… എന്റെ തൊണ്ടപൊട്ടുമാറുച്ചത്തിൽ ” നീയൊക്കെ എന്താ കളിയാക്കുകയാണോ… രാവിലെ മുതൽ ഇവിടെ നിൽക്കാൻ തുടങ്ങിയതല്ലേ… അരമണിക്കൂർ… ഒരുമണിക്കൂർ എന്ന് പറഞ്ഞു നീയൊക്കെ എന്നെ പറ്റിക്കുകയാണോ… എവിടെ എന്റെ റിസൾട്ട്‌… ആരാ നിന്റെ മാനേജർ….. എനിക്കവനെ ഇപ്പോൾ ഇവിടെ കാണണം…..”

കയ്യെടുത്തു റിസപ്ഷൻ കൗണ്ടറിന്റെ പുറത്ത് എന്റെ സർവ്വശക്തിയെമെടുത്തു അടിച്ചു….. ഇതെല്ലാം കണ്ടും കെട്ടും നിന്ന നമ്മുടെ പെൺകൊടി പേടിച്ചു വിറച്ചു ഉള്ളിലേക്കോടി…. എനിക്കെന്റെ ദേഷ്യം ഇരട്ടിച്ചു… കൗണ്ടറിലിരുന്ന പേപ്പർ വെയിറ്റ് എടുത്തു കയ്യിൽ പിടിച്ചു ചുമ്മാ ഉരുട്ടി ഞാൻ എന്നെ തന്നെ കണ്ട്രോൾ ചെയ്യാൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു…. അകത്തു പോയി തിരികെ വന്ന പെൺകൊടി “ഒരഞ്ചുമിനിറ്റിൽ വിടാം… ” എന്ന് പറഞ്ഞു തീരുന്നതിന് മുന്നേ എന്റെ കണ്ണിലിരുട്ടു കയറി……. വീണ്ടും പറ്റിക്കപ്പെടാൻ പോകുന്നവന്റെ മാനസികവസ്ഥയിൽ കയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന പേപ്പർവെയിറ്റ് എടുത്തു എവിടെക്കൊ എറിഞ്ഞു…

അതു ചെന്നു കൊണ്ടതാകട്ടെ അവിടിരുന്ന ഒരു സ്റ്റീൽ റാക്കിൽ…. അതെല്ലാം കൂടി വലിയ ഒച്ചപ്പാടോടു കൂടി മറിഞ്ഞു താഴേക്ക് വീണു……. ഈ റാക്കിനു ഇത്ര ബലമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളോ…. അതോ അത്രയും ശക്തമായിട്ടാണോ ഞാൻ എറിഞ്ഞത്….

ഒരാളോഴികെ…

നമ്മുടെ റിസപ്ഷനിലെ പെൺകുട്ടി…

അവളാണേൽ എന്നെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നു…. വിഷമിച്ചു നിന്ന അവളുടെ മുഖത്തു ഒരു സന്തോഷം പകരാൻ എന്റെ ആ നോട്ടത്തിനു സാധിച്ചു…. പക്ഷെ ഒന്ന് മിണ്ടാനോ.. പറയാനോ… കുറഞ്ഞത് ആ പേരെങ്കിലും ഒന്ന് ചോദിക്കാനുള്ള സമയം ഇനി എനിക്കില്ല…. എത്രയും പെട്ടെന്ന് ഓഫീസിൽഎത്തണം… മെഡിക്കൽ സർട്ടിഫിക്കറ്റ് സബ്മിറ്റ് ചെയ്തു.. തിരികെ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ എത്തണം… അതും രണ്ടു മണിക്കൂർ തികച്ചില്ല… ഡ്രൈവറോട് കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു…

***** ****** ******

ഒരു വട്ടമേശക്ക് ചുറ്റും കൂടിയിരുന്നു കൊണ്ട് കയ്യിലിരിക്കുന്ന മദ്യ ഗ്ലാസ്സുകൾ ചേർത്ത് ഉച്ചത്തിൽ ചിയേർസ് പറയുകയായിരുന്നു ഞങ്ങൾ നാലഞ്ചു പേർ… കൂടെയുള്ള ഫിലിപ്പൈൻകാരിയായ റോസ്‌ലിന്റെ ബെർത്ത്‌ ഡേ ആഘോഷമാണ് നടക്കുന്നത്…

സൗഹൃദത്തിനു ഞാൻ കൊടുക്കുന്ന വിലയാണ് ഇവരുടെ കൂടെ ഇന്ന് ഇങ്ങനെയൊക്കെ ഇരുന്നു പാർട്ടികളിൽ പങ്കെടുക്കാൻ പറ്റുന്നത്. റോസ്‌ലിൻ പൊതുവെ ആരുമായും കൂട്ടുകൂടുന്ന പ്രകൃതമല്ല…. എന്നാലും ഞാനും അവളും ഭയങ്കര സൗഹൃദത്തിലാണ് …. കളങ്കമില്ലാത്ത സൗഹൃദം.. പിന്നെ ഞങ്ങളുടെ കൂടെയുള്ളവർ എന്ന് പറഞ്ഞാൽ വിവിധ രാജ്യങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള ആളുകൾ….

അവരൊന്നും ഇതിൽ പ്രാധാന്യം ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് അവരെ ഇവിടെ പരാമർശിക്കുന്നില്ല….. എന്നാൽ ഇക്കൂട്ടത്തിൽ മറ്റൊരു ഇൻഡ്യാകാരനും ഉണ്ട്… ക്കാരൻ അല്ല… ക്കാരി… ഇന്ത്യാക്കാരി… അങ്ങ് നോർത്ത് ഇന്ത്യയിൽ ജനിച്ചു വളർന്ന ഒരു മലയാളിപെൺകൊടി അരുണിമ…

ഇപ്പോഴും ആർക്കും പശ്ചാത്തലം മനസ്സിലായിട്ടില്ല അല്ലേ… ഒരു ബ്രിട്ടീഷ് ആഡംബര കപ്പൽ…. അച്ഛനെയും അമ്മയെയും ഒഴികെ വേറെന്തും ലഭിക്കുന്ന ഒരു അത്യാധുനിക ആഡംബര കപ്പൽ.

അതിലെ വിവിധ ഡിപ്പാർട്മെന്റ് കളിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നവരാണ് ഞങ്ങളെല്ലാം..

അന്നവിടെ… 2013ൽ മുംബൈയിൽ നിന്നും പേപ്പറുകളെല്ലാം ശെരിയാക്കി…. ഏഴുവർഷത്തിനിപ്പുറവും അതെ കമ്പനിയിൽ ജോലി ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു… കുറെയധികം രാജ്യങ്ങളിൽ പോയി… വിവിധ രാജ്യങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള ആളുകളെ കണ്ടു… ആഗ്രഹിച്ചപോലെ എല്ലാം നടക്കുന്നു..

ഇത് ഞങ്ങളുടെ ക്രൂ ബാർ ആണ്… ഇവിടെ ഞങ്ങൾക്കാവശ്യമുള്ള എല്ലാം കിട്ടും… ദിവസവും ഓരോ പാർട്ടികൾ ഉണ്ടാവാറുണ്ട്… അങ്ങിനെയുള്ള ഒരു കൊച്ചു പാർട്ടി ആണിത്…

അരുണിമയെ കുറിച്ച് പറയുകയാണെങ്കിൽ ഒരു കൊച്ചു സുന്ദരി… വായാടി… ആരോടും എന്തും തുറന്നു പറയുന്ന പ്രകൃതം… ആരും ശ്രദ്ദിക്കുന്ന ശരീരം… എന്നാലും അവളെ ഒരിക്കലും സെക്സിയായി ഡ്രസ്സ്‌ ചെയ്യുന്നത് കണ്ടിട്ടില്ല… എന്നാലും ജീൻസിലും ടീഷർട്ടിലും അവളുടെ അഴകളവുകൾ എടുത്തറിയാം…

ഞാൻ ഒരു മലയാളി എന്ന പരിഗണനയിലാണോ എന്നറിയില്ല എന്നെ അവൾക്ക് വലിയ കാര്യമാണ്… എന്തിനും ഏതിനും എന്നോട് അഭിപ്രായം ചോദിക്കാറുണ്ട്… ഞങ്ങൾ മെസ്സിൽ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നത്‌ പോലും ഒരുമിച്ചു തന്നെയാണ്…. എന്തിനേറെ പറയുന്നു… എല്ലാവർക്കും ഒരു സംശയം തന്നെയാണ് ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ഇഷ്ടത്തിലാണോ എന്ന കാര്യം… അല്ല അവരെ കുറ്റം പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല.. രാത്രി ഒരു മണിക്കും രണ്ടുമൂന്നു മണിവരെയും കപ്പലിന്റെ അവിടെയും ഇവിടെയും നിന്ന് സംസാരി ക്കുന്നത് കണ്ടാൽ ആർക്കാണ് സംശയം വരാതിരുന്നത്…

എന്തായാലും ഞങ്ങൾ നല്ല ഫ്രണ്ട്‌സ് ആണ്… ഞാനാണേൽ കല്യാണം കഴിഞ്ഞു രണ്ടു കുട്ടികളുടെ അച്ഛനുമാണ്… അവളാണെങ്കിൽ ഉള്ള ലൈൻ പൊട്ടി പാളിസായി നിൽക്കുന്നു… അതും പത്തു വർഷമായിട്ടുള്ള പ്രണയം… വീട്ടുകാർക്കും നാട്ടുകാർക്കും എല്ലാം അറിയാം അവർ തമ്മിൽ ഇഷ്ടമാണെന്നും.. കല്യാണം കഴിക്കും എന്നും….. എന്നാൽ ബ്രേക്ക്‌ അപ്പ്‌ ആയ കാര്യം അവൾ എന്നോട് മാത്രേ പറഞ്ഞിട്ടുള്ളു…

അതിനുമുണ്ട് കാരണം

ഞാൻ അവളുമായി പരിചയപ്പെടുന്നതിനു മുൻപ് ഞാൻ എപ്പോഴും അവളെ ശ്രദ്ദിക്കുമായിരുന്നു.. ഒത്തിരി ആഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നു അവളുമായി കൂട്ടുകൂടാൻ… ആ സമയത്ത് അവൾ നാട്ടിൽ അവധിക്ക് പോയിട്ട് ജോയിൻ ചെയ്തതെ ഉള്ളു… എങ്കിലും അവളെ എനിക്ക് നല്ല മുഖപരിചയം.. ചിലപ്പോൾ തോന്നിയതാകം…… അവൾ എല്ലാവരോടുമുള്ള കളിച്ചു ചിരിച്ചുള്ള സ്വഭാവം എന്നെ ഒത്തിരി ആകർഷിച്ചു…… അയ്യോ.. ഇതിനിടയിൽ ഞാൻ പറയാൻ വിട്ടുപോയി… ഞാൻ ഈ കപ്പലിലെ ഒരു ഷെഫ് ആണ് കേട്ടോ…. അവളാണങ്കിൽ അസിസ്റ്റന്റ് വെയ്റ്ററും.. .. ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ മിണ്ടിയിട്ട് പോലുമില്ല… ഒരു ദിവസം അവൾ കാണിച്ച ഒരു തെറ്റിനെ എല്ലാവരുടെയും മുന്നിൽ വച്ചു ഞാൻ അവളെ വഴക്ക് പറഞ്ഞു… അവളുടെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു… അത് കണ്ടു ഞാൻ തണുത്തു… അവളോട് റൂമിൽ പോയി ഫ്രഷ് ആയി വരാൻ പറഞ്ഞു… പൊതുവെ ആരോടും അങ്ങനെ ദേഷ്യപെടാത്ത ഞാൻ എന്റെ സീനിയർ ഷെഫ് നോടുള്ള അമർഷം അവളോട്‌ തീർത്തതാണ്… അതെന്നെ വീണ്ടും വിഷമത്തിലാക്കി. അന്ന് വൈകുന്നേരം അവളെ കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് ഭയങ്കര സങ്കടം വന്നു… എപ്പോഴും കളിച്ചു ചിരിച്ചു ജോലി ചെയ്യുന്ന കുട്ടി ഇപ്പോൾ മുഖത്തു ഭയങ്കര ദുഃഖം തളം കെട്ടി നിൽക്കുന്നു…

ഞാൻ: എന്നിട്ടെന്തേ എന്നോട് ഇതുവരെ പരിചയപ്പെടാൻ വന്നില്ല.. ഒന്നുമില്ലേലും നമ്മളൊക്കെ മലയാളീസ് അല്ലേ.. അവൾ : ഷെഫ് എപ്പോഴും തിരക്കല്ലേ… പിന്നെ എനിക്ക് തോന്നി ഭയങ്കര ജാഡ ആണെന്ന്…

എന്നിട്ടും അവളുടെ മുഖത്തു ആ പഴയ സന്തോഷം ഇല്ലാത്തതിനാൽ.. ഞാൻ പറഞ്ഞു.

“ഇന്ന് രാവിലെ വഴക്ക് പറഞ്ഞതിൽ വിഷമിക്കണ്ട.. അത് ഞാൻ വേറെ എന്തോ ടെൻഷൻ ആയിരുന്നപ്പോൾ… അങ്ങനെ താൻ ആ മിസ്റ്റേക്ക് ചെയ്തത് കണ്ടപ്പോൾ……. അറിയാതെ… പൊട്ടിത്തെറിച്ചു പോയതാണ്.. ” എനിക്ക് എന്റെ വാക്കുകൾ ഒന്നും പൂർത്തികരിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല… അത് മനസ്സിലാക്കി എന്നവണ്ണം അവൾ പറഞ്ഞു അത് സാരമില്ല… ഞാൻ തെറ്റ് ചെയ്തിട്ടല്ലേ… അങ്ങനെ കുറച്ചു നേരം സംസാരിച്ചു….. ഇതിനിടയിൽ ഞാൻ ചോദിച്ചു… “കപ്പലിൽ ജോലി കിട്ടുന്നതിനു മുൻപ് എവിടെയാ വർക്ക്‌ ചെയ്തിരുന്നത് നാട്ടിൽ ഏതേലും ഹോട്ടലിലോ.. മറ്റോ ”

“ഇല്ല.. ബോംബയിൽ ഒരു റെസ്റ്റോറന്റൽ ജോലി ചെയ്തിരുന്നു… അപ്പോഴേക്കും എനിക്ക് കപ്പലിൽ ജോലി ശെരിയായി…. ഇങ്ങോട്ട് പോന്നു…… എന്തെ? സംശയം കൊണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചു

“അല്ല എനിക്ക് അരുണിമയെ നല്ല മുഖപരിചയം… അതാ.. ചോദിച്ചേ ”

“എനിക്കും നല്ല പരിചയം തോന്നുന്നു … പക്ഷെ ഞാൻ നാട്ടിൽ പോലും അധികം വന്നിട്ടില്ല ”

“വേറെ എവിടെയെങ്കിലും വർക്ക്‌ ചെയ്തിട്ടുണ്ടോ ”

“ഞാൻ ഹോട്ടൽ മാനേജ്മെന്റ് പഠിക്കുന്നതിനു മുൻപ് ഒരു ഹോസ്പിറ്റലിൽ റിസപ്ഷനിൽ ജോലി ചെയ്തിട്ടുണ്ട്… ”

“മുംബൈ യിൽ…. ”

“മുംബൈയിൽ എവിടെ? ”

“നരിമാൻ പോയിന്റ്‌.. ൽ “”

അതുകേട്ടു.. അവളുടെ മുഖം ഞാൻ ഒന്ന് കൂടി സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി….. 2013ലെ സംഭവം ഞാൻ ഓർത്തു…. ഉച്ചത്തിൽ ചിരിച്ചു……

“എന്തെ “?

“ഡോക്ടർ അശോക്സ് ക്ലിനിക് അല്ലെ അത്… ”

“അതെ.. എങ്ങനെ മനസ്സിലായി… ‘”

“എന്നെ എവിടെ വച്ചാണ് മുഖപരിചയം എന്ന് പറഞ്ഞെ….. ഒന്ന് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയേ… ”

ഞാൻ അവളെ സാകൂതം വീക്ഷിച്ചു

“എനിക്കിപ്പോ മനസ്സിലായി….. ഒരിക്കൽ ക്ലിനികിൽ വന്നു ബഹളം വച്ച്.. പ്രശനം ഉണ്ടാക്കിയാ ആൾ അല്ലേ…. എനിക്കിപ്പോ ഓർമവന്നു… ” അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു

അങ്ങനെ അന്ന് നടന്ന സംഭവം ഞങ്ങൾ ഒന്ന് കൂടി പറഞ്ഞു ചിരിച്ചു… പക്ഷെ ഞാൻ അവിടുന്ന് പോകാൻ നേരം എന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന ആ മുഖം… ആ മുഖഭാവം എന്റെ ഓർമയിലേക്ക് വന്നു….

അന്നത്തെ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു ഞങ്ങൾ രണ്ടു പേരും ഒത്തിരി ചിരിച്ചു… ഇതിനിടയിൽ ഞങ്ങൾ നടന്നു.. ഞങ്ങളുടെ കോഫി ഷോപ്പിൽ എത്തി… അവിടുന്ന് കോഫി എടുത്ത് ഒരു ടേബിളിൽ ഇരുന്നു… അന്ന് അവിടെ നടന്ന കാര്യങ്ങൾ പറയുകയായിരുന്നു

അന്ന് അവളുടെ അവസാനദിവസവും ആയിരുന്നത്രെ അവിടെ.. ഇങ്ങനെ എല്ലാരുടെയും മെഡിക്കൽ സർട്ടിഫിക്കറ്റ് വച്ച് താമസം വരുത്തി.. തെറി മുഴുവൻ കേൾക്കുന്നതോ.. റിസപ്ഷനിലെ പെൺകുട്ടികൾ… അതും പറഞ്ഞു മാനേജ്മെന്റ് മായി പിണങ്ങി അവിടുത്തെ ജോലി ഉപേക്ഷിച്ചു… പിന്നെ ഹോട്ടൽ മാനേജ്മെന്റ് കോഴ്സ് ചെയ്തു… കുറച്ചു നാൾ മുംബൈയിൽ ജോലി ചെയ്തു.. പിന്നെ ഇങ്ങനെ ഇവിടെഎത്തി……

കുറേ നേരത്തെ മൗനത്തിനു ശേഷം…

അരുണിമ : “ഇന്ന് നമ്മളിങ്ങനെ സംസാരിച്ചിരുന്നില്ലേൽ ഒരു പക്ഷെ ഞാൻ ഇന്ന് രാത്രി ആത്മഹത്യ ചെയ്തേനെ…. ” ഞാൻ അത് കേട്ട് ഞെട്ടി “എന്താ… താൻ.. ഈ പറേന്നെതു… ഞാൻ രാവിലെ വഴക്ക് പറഞ്ഞതിനാണോ ” അവൾ ചിരിച്ചു….. ഹേയ്… അതൊക്ക ഒരു കാരണമാണോ മരിക്കാൻ… എനിക്ക് മുപ്പതു വയസ്സായി… ഇനിയും എന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല…( പക്ഷെ കണ്ടാൽ ഒരു ഇരുപത്തിയഞ്ചേ പറയുള്ളൂ കേട്ടോ ) എനിക്ക് ഒരു പ്രേമം ഉണ്ട്….. അല്ല… ഉണ്ടായിരുന്നു…. ഇന്ന് രാവിലെ….. അതായത് നിങ്ങള് എന്നെ തെറി വിളിക്കുന്നത്‌ കുറച്ചുമുൻപ് ബ്രേക്ക്‌ അപ്പ്‌ ആയി……. ങ്ങൾക്ക് അറിയുമോ.. പത്തു വർഷമായി.. ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ഇഷ്ടത്തിലായിട്ട്… ഞങ്ങളുടെ വീട്ടുകാർക്കും ഇഷ്ടമാ… പക്ഷെ… ഈയിടെയായ്.. അവനു എന്തോ അകൽച്ച പോലെ എന്നോട്… അങ്ങനെ ഒന്നും രണ്ടും പറഞ്ഞു… ഒരാഴ്ച കൊണ്ട്… രണ്ടും രണ്ടു വഴിയിൽ…….. ഇന്നെനിക്കു ഇതെല്ലാം തുറന്ന് പറഞ്ഞു കരയാൻ നിങ്ങളെ കിട്ടിയില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ……..ഒരു പക്ഷെ… ഞാൻ…. . ”

അവൾ പറഞ്ഞു മുഴുവൻആക്കുന്നതിന് മുന്നേ അവൾ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു…. ഞാൻ അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു.

അവളുടെ കൈയിൽ എന്റെ കയ്യ് കൂട്ടി ചേർത്തുപിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു …

“ഒരുനല്ല സുഹൃതായി ഞാൻ ഉണ്ട് കൂടെ “….

അവൾക്കതായിരുന്നു അപ്പോൾ ആവശ്യം…. എല്ലാം തുറന്നു പറഞ്ഞു.. ആശ്വാസം കിട്ടാൻ ഒരു സുഹൃത്ത്…

******** **********

അന്നുമുതലിന്നുവരെ…… ഇപ്പോൾ ഈ ബാറിലിരുന്ന്…. റോസിലിന്റെ ബെർത്തഡേ ആഘോഷിക്കുമ്പോഴും.. എന്റെ വശത്തുള്ള ചെയറിൽ അവളുമുണ്ട്… എന്റെ കൈയിൽ അവളുടെ കൈ കോർത്തു കൊണ്ട്…… ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ സംസാരിക്കാത്ത വിഷയങ്ങളില്ല… അവർ തമ്മിലുള്ള സ്വകാര്യ നിമിഷങ്ങളും… ഞാനും ഭാര്യയും തമ്മിലുള്ള സെക്സ് വിശേഷങ്ങളും എല്ലാം ഞങ്ങളുടെ വിഷയങ്ങളയിരുന്നു… പലപ്രാവശ്യം ഞാനും അവളുടെ റൂമിലും, അവൾ എന്റെ റൂമിലും പോകുകയും വരികയും ചെയ്തു.. എന്നിരുന്നാലും ഒരിക്കൽ പോലും ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ അത്തരം അവിഹിതമായ ഒരു ചിന്ത വന്നിട്ടില്ല… ഈ കറ തീർന്ന സ്നേഹബന്ധത്തെ.. ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ അവിഹിതം എന്നുവരെ കപ്പലിൽ പാട്ടായി..

അതൊക്ക പോട്ടെ

ഇന്നേക്ക് രണ്ടു മാസത്തിലധികമായി ഞങ്ങൾ കൂട്ടായിട്ട്… പക്ഷെ അവളിന്നേവരെ എന്നോട് ചോദിക്കാത്തതും.. ഞാൻ അവളോട് പറയാത്തതു മായ ഒരു കാര്യമുണ്ട്…. എന്റെ വെക്കേഷൻ ദിവസം… സാധാരണ ആറ്… ഏഴു.. മാസത്തെ അഗ്രിമെന്റ് ആണ് ഞങ്ങൾക്ക്… അത് കഴിയാൻ എനിക്ക് ഇനി ആറുദിവസം കൂടിയേ ഉള്ളു…. ഇനി രണ്ടു മാസം വെക്കേഷനു ശേഷം ഞാൻ പോകുന്നതോ.. ഞങ്ങളുടെ കമ്പനിയിൽ തന്നെയുള്ള മറ്റൊരു ഷിപ്പിലേ ക്കാണ്.. അത് കൂടി അറിഞ്ഞാൽ ആ പാവത്തിനു സഹിക്കില്ല…. പക്ഷെ ഇന്ന് ഈ പാർട്ടിയിൽ അത് ഞാൻ അവളെ അറിയിക്കാൻ പോകുന്നു… അതിനു ഞാൻ കണ്ട പ്ലാൻ.. റോസ്ലിനെ കൊണ്ട് എന്നോട് ചോദിപ്പിക്കണം…അവളുടെ മുന്നിൽ വച്ച്…… അല്ലാതെ പറയാൻ എന്തോ എനിക്ക് ധൈര്യമില്ല….. അത് ഞാൻ നേരത്തെ റോസ്ലിനോട്‌ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടായി രുന്നു…. അങ്ങനെ കൃത്യസമയത്തു തന്നെ റോസ് ലിൻ എന്നോട് ചോദിച്ചു…… “ഷെഫ്, ഹൌ മെനി ഡേയ്‌സ് ടൂ ഗോ ഫോർ യുവർ വെക്കേഷൻ? ”

ഞാൻ അതിന് സാധാരണ മറുപടി പറയുന്ന പോലെ പറഞ്ഞു… “സിക്സ് ഡേയ്‌സ് മോർ ”

ഞാൻ അതും പറഞ്ഞിട്ട് അരുണിമയെ നോക്കി

പറഞ്ഞു തീർന്നതും.. എന്റെ കൈയിൽ കോർത്തിണക്കിവച്ചിരിന്ന അവളുടെ കൈവലിചൂരി കൈയിലുണ്ടയിരുന്ന വിസ്കി എന്റെ മുഖത്തെക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞു.. അവൾ അവിടുന്ന് എഴുന്നേറ്റു പുറത്തേക്ക് പോയി …

എന്റെ മുഖവും ഡ്രെസ്സുമെല്ലാം ജാക്ക്ഡാനിയേലിൽ കുളിച്ചു… അത് തുടക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നതിനിടയിൽ.. എന്റെ കണ്ണിലൂടെ ഇടി മിന്നൽ പിണർ പാഞ്ഞു …. ആരുടെയോ കൈപ്പത്തി ആയിരുന്നു… മുഖം പൊത്തി കണ്ണ് തുറന്നു ഒരു മിന്നായം പോലെ അവളെ ഒരു നോക്ക് കൂടി കണ്ടു… അവൾ വീണ്ടും പുറത്തേക്കു പോകുന്നത്…

“ഇതെപ്പോ അവള് തിരിച്ചു വന്നു..”.

ഏതായാലും… അടിയും കിട്ടി..

അല്ല… എനിക്കിതു തന്നെ വേണം… ഒരു സർപ്രൈസ് കൊടുത്തതാ..

വിസ്കിയിൽ കുളിക്കുകയും ചെയ്തു… റൂമിൽ പോയി അവളോട് ക്ഷമ പറയാം…. എന്ന് കരുതി എണീറ്റപ്പോൾ…. ഇതുവരെക്കും ഇത്രയും ആൾക്കാരെ ആ ബാറിൽ ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല… എല്ലാവരും എന്നെ നോക്കുന്നു…. ഈ സീൻ ആരും കാണാതിരിക്കൻ വഴിയില്ല….. എല്ലാവരോടും പതിയെ തലയും കുലുക്കി… ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയും സമ്മാനിച്ചു കൊണ്ട്… ചമ്മി നാറി പതിയ്യെ അവളുടെ റൂം ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു…..

“ആരു… ആരു…. ആരു….”

(അരുണിമയെ ഞാൻ അങ്ങിനെയാ വിളിക്കാറ് ). അവളുടെ ഡോറിൽ മുട്ടി വിളിച്ചു…. ഒരനക്കവും ഇല്ല… എനിക്കാണേൽ സങ്കടവും വരുന്നു… ഡോറിലേക്ക് മുഖം ചേർത്ത് വച്ചു ചാരി നിന്ന് വീണ്ടും വിളിച്ചു…

” ആരു…. ആരു… ” അങ്ങിനെ അവസാനം ഡോർ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു… ശബ്ദം മാത്രേ ഉള്ളോ… ഡോർ തുറന്നില്ലല്ലോ… അപ്പോൾ പിറകിൽ നിന്ന് ഒരലർച്ച ” വാട്ട്‌ ഹാപ്പെൻഡ്…. വൈ യു മേക്കിങ് നോയിസ് ഹിയർ? “.. ഒരു മദാമ്മപെണ്ണ്…. ഡോർ തുറന്നത് മദാമ്മ ആയിരുന്നു… അവളുടെ ഡോർ…

“സോറി… സോറി… സോറി ” പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഞാൻ തിരിച്ചു റൂമിലെത്തി… അവളുടെ റൂമിലേക്ക് ഫോൺ ചെയ്തു…. അനക്കമില്ല…

ഉറങ്ങാൻ പറ്റുന്നില്ല….

അവളെ എന്ത് പറഞ്ഞു ആശ്വസിപ്പിക്കണം എന്നറിയില്ല….. രാവിലെയായി… അവളെ ഡ്യൂട്ടിയിൽ കണ്ടു…. അടുത്തുചെന്ന് പറഞ്ഞു

“ഗുഡ് മോർണിങ് ”

കയ്യിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരു ട്രെ ആയിരുന്നു…

ഒറ്റയടി…..

അടുത്ത് കണ്ട ടേബിളിലേക്ക്…. ഇതിപ്പോ… കൂടെ പണിയെടുക്കുന്ന എല്ലാരും കണ്ടു…. എന്നെ ആട്ടിപായിക്കുന്നതു…. എന്നാലും സാരമില്ല….

ഇനി രണ്ടു നാൾ… കൂടി മാത്രം

“നാളെ വൈകിട്ട് ലഗേജ് സെക്യൂരിറ്റി ചെക്കിങ്നു കൊടുക്കണം… മറ്റെന്നാൾ രാവിലെ 10 മണിക്ക് ഷിപ്പിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങും… വൈകിട്ടു മൂന്നുമണിക്ക് ഫ്ലൈറ്റ് ”

ഓഫീസിൽ നിന്ന് കിട്ടിയ ക്ലിയറൻസ് പേപ്പർ വായിച്ചിട്ടു അവൾ കേൾക്കാൻ പാകത്തിന് ഉച്ചത്തിൽ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ആരോടോ പറഞ്ഞു………. അത് കേട്ടപ്പോൾ.. അവൾ തല ഉയർത്തി എന്നെ നോക്കി… ഞാൻ നോക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ അവൾ മുഖം മാറ്റി…..

അന്നത്തെ ദിവസവും അവൾ മിണ്ടിയില്ല

പിറ്റേന്ന് രാവിലെ… അവളെ കണ്ടു…. ” ഞാൻ നാളെ പോകുകയാണ് ”

മൗനം

ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നടന്നു….

“ലഗേജ് പാക്ക് ചെയ്തോ.. ” പിറകിൽ നിന്നും അവളുടെ ചോദ്യം

“ഇല്ല ” ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നിന്ന്… അവളുടെ മുഖത്തെക്കു നോക്കി……. ഒരു ഭാവവ്യത്യാസവുമില്ല

“വൈകിട്ടു ഞാൻ വരാം…. പാക്ക് ചെയ്യാൻ ഹെല്പ് ചെയ്യാം ”

ശെരി എന്ന രീതിയിൽ തലയാട്ടി… ഒന്ന് പുഞ്ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു… പക്ഷെ.. നടന്നില്ല…

വൈകിട്ടു അവളെ കാണാതായപ്പോൾ.. പാക്കിങ് ഞാൻ തന്നെ തുടങ്ങി….

എല്ലാം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ… ഡോറിൽ ആരോ മുട്ടുന്നു…

ചെന്ന് തുറന്നപ്പോൾ അവളായിരുന്നു…. അരുണിമ

“എന്താ ഇത്? ” കയ്യിൽ കണ്ട പാക്കറ്റ് നോക്കി ഞാൻ ചോദിച്ചു…

എന്റെ നേരെ നീട്ടി…

“ഇതിട്ട് വേണം നാളെ പോകാൻ ”

തുറന്നു നോക്കിയപ്പോൾ എന്റെ ഫേവ്റേറ്റ് കളർ ടീഷർട്… അത് ഞാൻ എന്റെ മുഖത്തു ചേർത്ത് പിടിച്ചു…

താങ്ക്സ് പറയണോ… വേണ്ടയോ..

എന്നാലോചിക്കുമ്പോൾ….

“പാക്കിങ് എല്ലാം കഴിഞ്ഞില്ലേ… ഇനി ഞാൻ പോകട്ടെ”

പറഞ്ഞു തീരും മുൻപേ അവൾ വാതിൽ തുറന്നു പുറത്തിറങ്ങി.

“നാളെ എപ്പോഴാ ഡ്യൂട്ടി… പോകുന്നതിനു മുന്നേ കാണാൻ പറ്റുമോ ” ഞാൻ ചോദിച്ചു..

“രാവിലെ 5.30….. 8 മണിക്ക് കഴിയും …

പിന്നെ ഉച്ചക്ക് പോയാൽ മതി…. ഞാൻ വരാം റൂമിലേക്ക് പോകുന്നതിനു മുന്നേ ”

മുഖത്ത് ഒരു ഭാവവും വരുത്താതെ.. പറഞ്ഞു…

അവൾ പോയി…

ചെക്കിങ്നു ലഗേജ് കൊടുത്ത്… ഇനി അത് നാളെ ഷിപ്പിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങുമ്പോൾ കിട്ടും..

ഇനി ഹാൻഡ് ബാഗിൽ ആകെ ഉള്ളത് സർട്ടിഫിക്കറ്റ്ഉം ലാപ്ടോപ്ഉം മാത്രം…

ഇതിനിടയിൽ.. ഞാൻ ഭാര്യയും കുട്ടികളുമായി മായി വീഡിയോ കാൾ ചെയ്യുന്നതിനിടയിൽ ഇട്ടുവരുന്ന ടീഷർട് കാണിച്ചു… അവർക്കും ഒത്തിരി ഇഷ്ടമായി…..

അങ്ങനെ ആ രാത്രിയും കടന്നു പോയി… പിറ്റേന്ന് റൂമിൽ ലാൻഡ് ഫോൺ ബെൽ കേട്ട് കൊണ്ടാണ് ഉറക്കമുണർന്നതു….

“എണീറ്റോ… ബ്രേക്ക്‌ഫാസ്റ്റ് കഴിച്ചോ…? “അവളായി രുന്നു.. സമയം നോക്കി… ഏഴര

“കഴിക്കാം ‘ “ഞാൻ കൊണ്ട് വരാം ” “ശെരി ”

അപ്പോഴേക്കും… ഞാൻ കുളിച്ചു റെഡിയായി… ഡ്രെസ്സ് ചെയ്തു… പോകാൻ റെഡിയായി.. ബെഡിൽ ഇരുന്നു കൊണ്ട് ഫോൺ എല്ലാം ക്ലിയർ ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കെ അവൾ വന്നു… എന്തോ പൊതി കയ്യിലുണ്ട്… അവളതു മേശപ്പുറത്ത്‌ വച്ചു……

അവള് യൂണിഫോമിൽ തന്നെയാ… പാന്റ്സ്.. ടീഷർട്

അവളുടെ മുഖത്തു നോക്കി ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു.. …

എന്നെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയ… പാവം

“വല്ലതും കഴിച്ചോ ” ഞാൻ ചോദിച്ചു

“മ്മ്മ്… ‘ഒന്ന് മൂളി

ഞാൻ ആ കണ്ണിൽ തന്നെ നോക്കി…. എന്നെയും

“ഞാൻ പോട്ടെ… ”

അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്ന്… കണ്ണീരോഴുകാൻ തുടങ്ങി

“ആരു…. ആരു… പ്ലീസ്… കരയല്ലേ… ആരെലും കണ്ടാൽ എന്താ വിചാരിക്കുക ”

ഞാൻ കൈഎത്തി ഡോർ ക്ലോസ് ചെയ്തു…

അവളുടെ കരച്ചിൽ ഉച്ചത്തിലായി….

“നിങ്ങള് ആരാ എന്റെ “?

“ആരു… ആരു… ”

ഞാൻ ആ തോളത്തു തട്ടി….

“ഇങ്ങനെ സങ്കടപ്പെടല്ലെ…. ”

അവൾക്ക് കരച്ചിലടക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല….. അവളെന്റെ ടീഷർട്ടിൽ കയറി പിടിച്ചു… എന്റെ നെഞ്ചോടു ചേർന്ന് നിന്നു…. എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു……. അവളുടെ ഏങ്ങലടി എന്റെ നെഞ്ചിൽ തറക്കുന്നു….

എനിക്ക് ഒന്നിനും വയ്യാത്ത അവസ്ഥ…. ഞാൻ പതിയെ അവളുടെ തോളത്തു തട്ടി കൊണ്ടിരിന്നു…..

എത്ര നേരം അങ്ങനെ നിന്നു എന്നറിയില്ല…. അവളുടെ കണ്ണീരാൽ… എന്റെ ഡ്രെസ്സ് എല്ലാം നനഞ്ഞു…. ഇതിനിടയിൽ അവൾ മുഖം ഉരസ്സുന്നുണ്ടായിരുന്നു എന്റെ ഷിർട്ടിലൂടെ എന്റെ നെഞ്ചിൽ …. അതെന്നെ വല്ലാത്ത തലത്തിലേക്ക് എന്നെ എത്തിച്ചു അവളെ ഞാൻ വിടുവിക്കാൻ നോക്കുമ്പോൾ കൂടുതൽ ശക്തിയോടെ എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു….. അവളുടെ മുഖം നെഞ്ചിൽ ശക്തിയായി ചേർത്തു വച്ചു…. ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ.. വായു കടക്കാനാകത്തെ വിധം അവൾ ചേർന്ന് നിന്നു ….

അവളുടെ ശ്വാസം ഉയരുന്നതു ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു….. അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ എന്റെ മുലക്കണ്ണില്ലേക്കു നീങ്ങുന്നു……. അവൾ അവിടെ ഉമ്മ വക്കാൻ തുടങ്ങി…… ഞാൻ പതുക്കെ അവളുടെ തല പിടിച്ചു മാറ്റാൻ നോക്കി…. അതൊരു വിഫല ശ്രമം ആയിരുന്നു… അപ്പോഴേക്കും.. എന്റെ വിരലുകൾ അവളുടെ പുറത്തു കൂടി തലോടിക്കൊണ്ടിരുന്നു….. . ഇന്നുവരെ അവളോട്‌ തോന്നിയിട്ടില്ലാത്ത ഒരു വികാരം എന്നിലുടലെടുക്കുന്നു…. പക്ഷെ അങ്ങനെയാണേൽ എന്തിനാ ഞാൻ അവസാന നിമിഷം വരെ കാത്തിരിന്നതു….. ഇതിനു മുന്നേ ആകാമായിരുന്നില്ലേ… അവളുടെ ആലിംഗനത്തിനു ശക്തി കൂടി വരുന്നു… എന്റെ വിചാരങ്ങൾ വികാരത്തിനു കീഴ്പ്പെടുന്നു…. അവളെ ഞാൻ എന്റെ നെഞ്ചോടുകൂടുതൽ ചേർത്തു…. അവളുടെ മാംസകുംഭങ്ങൾ എന്റെ നെഞ്ചിൽ ഞെരിഞ്ഞുടയുന്നു എന്റെ ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ തലയിൽ ചുംബനങ്ങൾ കൊണ്ട് മഴവില്ല് വിരിച്ചു…. അവളുടെ മുടിയിഴകളിൽ നിന്നും ഷാംപൂവിന്റെ നറുമണം എന്റെ സിരകളെ മത്തു പിടിപ്പിച്ചു……. എന്റെ ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ തിരുനെറ്റിയിൽ ചുടു ചുംബനങ്ങളൽ നിറഞ്ഞു… പതിയെ അവളുടെ താടിയിൽ പിടിച്ചു മുഖം മേലേക്ക് ഉയർത്തി…

എന്റെ ചുണ്ടുകൾ ആ തുടുത്ത കവിളുകളിലേക്ക് ഇഴഞ്ഞു നടന്നു… ആ കഴുത്തിേലക്ക് എന്റെ ചുണ്ടുകൾ ഊർന്നിറങ്ങി പതിയെ അവളുടെ കീഴ്ചുണ്ടുകള് ഞാൻ നുണഞ്ഞു.. ഞാൻ ആ ചുണ്ടുകൾ ചപ്പുന്നതിനൊപ്പം പല്ലുകൾ കൊണ്ട് ആ നാവിൽ ഉരസി കൊണ്ടിരുന്നു…

പതിയെ പതിയെ നാവിനെ ഉളളിലേക്ക് കടത്തി ഇരുചുണ്ടുകളും കൊണ്ടു ചുംബിച്ച് അവളുടെ ഉമിനീരിനെ പാനം ചെയ്തു… ചുണ്ടുകളെ അവളുടെ ചുണ്ടുകളിൽ നിന്നും വേർപ്പെടുത്തി പതിയെ എന്റെ കൈകൾ അവളുടെ അരയിലേക്ക് നീട്ടി. അവളുടെ നിതംബ പാളികളിൽ പിടിച്ച് ഞെക്കികൊണ്ട് ഞാൻ അവളുടെ മുലയിലേക്ക് മുഖം ചേർത്തു.

ഇപ്പൊ വെടി പൊട്ടിയാൽ എല്ലാം ഇവിടെ തീരും…… പെട്ടെന്ന് തന്നെ കൈയെത്തി റിമോട്ട് എടുത്ത് ടീവി ഓൺ ചെയ്തു….ബിബിസി ചാനലിലെ ന്യൂസിൽ ഞാൻ ശ്രദ്ധ….. ശ്രദ്ധ മാറിയാൽ പെട്ടന്ന് വെടി പൊട്ടില്ല എന്ന സൈക്കൊളജിൽ മൂവിൽ ഞാൻ വിജയിച്ചിട്ടുണ്ട് പലതവണ ഇതിനു മുൻപ്……

പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവൾ തക്കാളി തലപ്പനെ വായിൽ നിന്നും മാറ്റാതെ അവളുടെ ചന്തി എന്റെ മുഖത്തിനു നേരെ കൊണ്ടുവന്നു….. ഒന്ന് പിന്നോട്ട് വലിച്ചെടുത്തു അവളുടെ കൂതിതുളയും പൂർതടവും മാറി മാറി നക്കി… കൂതിതുളയിൽ നക്കുന്നതിനൊപ്പം അവളുടെ കന്ത് ഞരടുവാനും ഞാൻ മറന്നില്ല….. അവളുടെ വായിൽ നിന്നും തക്കാളിതലപ്പനെ പുറത്താക്കിയ അവൾ എന്റെ ഇരു തുടകളിലും അമർത്തി പിടിച്ചു…… ഒപ്പം അവളുടെ പൂറിൽ നിന്നു വീണ്ടും ലാവാ പ്രവാഹം….. പൂറിന്റെ ഇരുഭിത്തികളും തുറന്നടഞ്ഞു നിറമില്ലാത്ത ലാവയെ പുറത്തേകൊഴുക്കുന്നത് ഇഞ്ച്കളുടെ വ്യത്യാസത്തിൽ ഞാൻ കണ്ടു….. അതു നാവു നീട്ടി കന്തിൽ നിന്നും നക്കിഎടുക്കുമ്പോഴും എന്റെ തുടയിൽ നിന്നും അവൾ പിടി വിട്ടിരുന്നില്ല……

പതിയെ എന്തിവലിഞ്ഞു അവൾഎന്നോട് ചേർന്ന് കിടന്നു…പതിയെ അവളെ പറ്റിചേർന്ന് കിടന്ന് ആ കഴുത്തു മുതൽ പൂറ് വരെ നന്നായി തഴുകി തലോടി…അടുപ്പിച്ചു വച്ചിരുന്ന കാലുകൾ അൽപ്പം അകന്നു. ഞാനാ കാത് നുണഞ്ഞിട്ട് പതിയെ ചോദിച്ചു “ലെറ്റ്‌സ് ഗോ മോർ ” അവളുടെ നേർത്ത മൂളൽ കേട്ടതും ഞാൻ അവളിലേക്ക് കമഴ്ന്നു… ഞാൻ മനസ്സിൽ കരുതിയ പോലെ തന്നെ കാലകത്തിയിട്ട് ഒരു കൈകൊണ്ട് പൂറ് വിടർത്തിപിടിച്ചിട്ട് മറുകൈയ്യാൽ കുണ്ണ പിടിച്ച് നന്നായി തൊലിച്ച്‌ പൂറ്റിലേക്ക് അമർത്തി പിടിച്ചിട്ട് അവൾ മൂളി…ഞാൻ പതിയെ ഒന്ന് അരക്കെട്ട് അമർത്തി. അഹ്..” അവൾ ഒന്ന് ഞരങ്ങി.

” …..എനിക്ക് …എനിക്ക് വരുന്നു“ഞാൻ സ്പീഡ് കൂട്ടിയതും അവൾ തന്റെ കാലുകൾ കൊണ്ട് പുറത്തു ചുറ്റി പിടിച്ചു , എന്റെ ചുണ്ടിൽ അമർത്തി കടിച്ചു…… അവൾക്ക് അടുത്ത വെടി പൊട്ടാറായി എന്ന് അവളുടെ മുഖഭാവത്തിൽ നിന്നും എനിക്ക് മനസ്സിലായി… അധികം കഴിയും മുന്നെ അവളുടെ ശരീരം വെട്ടിവിറച്ചു. ” ആ.. ഉം.. ഉ.. ഉഫ്.. ഉം.. ആ.. ഉം.. സ്.. അഹ്.. ആ.. ആ” , നടുവ് വളച്ച് കുണ്ടി പുറകോട്ട് അടിച്ചു…പുളഞ്ഞുകൊണ്ട് തേൻ ചീറ്റിച്ച് പിടഞ്ഞു…..അവളുടെ പൂറ് എന്റെ കുണ്ണയിൽ ഇറുക്കി. ഞാനപ്പോഴും ശക്തിയിൽ അടിച്ച് കൊണ്ടിരിന്നു.

അവൾ സുഖത്തിന്റെ പാരമ്യത്തിൽ കണ്ണുമടച്ചുകിടന്നു… ഞാൻ കുണ്ണ പതിയെ ഊരിയെടുത്തു. പൂർ തേനിൽ കുളിച്ച് അവളുടെ പൂറ്റിൽ നിന്നും കുണ്ണ ചാടിപ്പോന്നു. മദനരസത്തിൽ കുളിച്ച് അവൻ നിന്നു ആടികളിച്ചു…! കുറച്ച് നേരം കൂടി അവളുടെ ദേഹത്ത് കിടന്നിട്ട് ഞാന് പതുക്കെ ഇറങ്ങി അവള്ക്കരികിലായി കിടന്നു. അവളെന്റെ ദേഹത്തേയ്ക്ക് കുറച്ചുകൂടി കയറിക്കിടന്ന് അവള് എന്നെ ഇറുകെപ്പുണര്ന്നു…. കിടന്നു…. ഇരുശരീരങ്ങളും വിയർത്തുകുളിച്ചു……. അവളുടെ മുഖത്തുനിന്നും ഒരു സംതൃപ്തിയുടെ പുഞ്ചിരി ഞാൻ കണ്ടു…. കൂടെ കുറേ ചുംബനങ്ങളും…….

പാസ്സ്പോർട്ടും ടിക്കറ്റും ഒന്ന് കൂടി നോക്കി… ബാഗിൽ എടുത്തുവച്ചു….

പത്തുമണിയാകുന്നു….

ഇതെല്ലാം നോക്കി നിൽക്കുന്ന അവളെ ഞാൻ ഒന്ന് കൂടി നോക്കി…… അവളിലേക്ക്‌ കൈ നീട്ടി….

സൗഹൃദം നിറഞ്ഞ ഒരു പ്രണയാലിംഗനം ….

അവൾ എന്റെ ഹാൻഡ് ബാഗെടുത്ത് കയ്യിൽ തന്നു…

റൂമിന് പുറത്തിറങ്ങി…. പിന്നാലെ അവളും…. ഓഫീസിൽ റൂം കീ കൊടുത്തു …. അവളും കൂടെ വന്നു….. കപ്പലിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി…… കുറച്ചു പേർ കൂടി ഉണ്ട് അവിടെ…. ഇന്നലെ കൊടുത്ത ഞങ്ങളുടെ ലഗേജ് വന്നു….. അപ്പോഴും അവൾ എന്റെ കൂടെ തന്നെയുണ്ട്….. അവളുടെ ഇടം കൈയിൽ എന്റെ വലംചേർത്ത് പിടിച്ചുകൊണ്ടു….. ഞങ്ങൾക്ക് പോകാനുള്ള വാൻ വന്നു…. ലഗേജ് എല്ലാം ഡിക്കിയിൽ വച്ചു….. അപ്പോഴേക്കും അവളുടെ കണ്ണു നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി….. അവളെ ചേർത്ത് നിർത്തി ഒന്ന് ആശ്ലേഷിച്ചു …. തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ ഞാൻ നടന്നു… വണ്ടിയിൽ കയറി…… ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി……കയ്യെടുത്തു കാണിച്ചു ബൈ പറഞ്ഞു….. സീറ്റിൽ ചെന്നിരുന്നു….. ഇപ്പോൾ എനിക്കവളെ കാണാം സൺഗ്ലാസ് ആയതിനാൽ അവൾക്കെന്നെ കാണാൻ പറ്റില്ല……. എന്നാലും ആ നോട്ടത്തിന്റെ തീവ്രത എനിക്ക് മനസ്സിലാകുന്നുണ്ട്…….

അന്ന് … മുംബൈയിൽ ക്ലിനിക്കിന് മുന്നിൽ നിന്നു എന്നെ നോക്കിയ ആ നോട്ടം…..