എനിക്കായ് 7

അല്പം കഴിഞ്ഞ് എനിക്ക് ബോധം വരുമ്പോൾ ഞാൻ അല്പം മാറി ചുവപ്പും മഞ്ഞയും പൂക്കൾ പൂജിച്ച ഒരു പ്രതിഷ്ടക്ക് മുന്നിൽ കൺമണിയുടെ മടിയിൽ കിടക്കുകയായിരുന്നു. ഞാൻ കണ്ണു തുറന്നത് കണ്ടു അവൾ ചോദിച്ചു

“കുറ്റബോധമുണ്ടോ ചെയ്തതിൽ?”

അല്പം മുൻപ് നടന്നത് എന്റെ മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞു. അപ്പോളും മരിച്ചിട്ടില്ലാത്ത അയാളുടെ ഞെരക്കം എന്റെ കാതിൽ അലയടിച്ചു. ഞാൻ അവളുടെ മുഖത്ത് നോക്കി.. അവൾ തുടർന്നു.

“നീ മുരുകന്റെ അടുത്ത് പോകാണ് എന്നു പറയുന്നതല്ലാതെ മുരുകനെ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ?”

ഒന്ന് നിറുത്തി ആ പ്രതിഷ്ഠക്ക് നേരെ കൈ ചൂണ്ടി അവൾ പറഞ്ഞു.

“ഇതാണാ മുരുകൻ.. നിന്റെ അച്ഛൻ ഇവിടത്തെ ആദിവാസികൾക്കായി പ്രതിഷ്ഠിച്ചത്. ഇവിടത്തെ എല്ലാവരും പട്ടിക്കാട്കാരായിരുന്നു. എന്റെ നാട്. പക്ഷെ അവിടത്തെ പെൺപിള്ളേർ മുഴുവൻ കല്യാണത്തിന് മുൻപ് പെട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു. പല പ്രമാണികളുടെയും ഭോഗചരക്കായിരുന്നു ഞങ്ങൾ”

അവളുടെ ശബ്ദം ഇടറിയപ്പോൾ ഒന്ന് നിറുത്തി അവൾ തുടർന്നു..

“പതിനാലാം വയസിൽ ഞാനും അവരുടെ ഇര ആയതാണ്. പക്ഷെ എന്റെ തുണി ഉരിയുന്ന കൈകൾ വെട്ടി ആ വാൾ എനിക്ക് തന്നു വെട്ട് അവന്റെ കഴുത്തിൽ എന്നു പറഞ്ഞു നിന്റെ അച്ഛനാണ് പുതിയ നീതി ഞങ്ങളെ പഠിപ്പിച്ചത്. അവിടെ നിന്നാൽ ഞങ്ങൾ വീണ്ടും ചൂഷണം ചെയ്യപ്പെടും എന്ന് മനസിലാക്കി ഇവിടെ കൊണ്ടുവന്നു പ്രാർത്ഥിക്കാൻ അച്ഛൻ സ്ഥാപിച്ചത് ആണ് ഇത്.. പക്ഷെ ഞങ്ങൾക്ക് മുരുകൻ എന്നാൽ സഖാവ് മുരളിയാണ്.. ഞങ്ങളുടെ കൺകണ്ട ദൈവം… ”

അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്ന് രണ്ട് തുള്ളി കണ്ണീർ എന്റെ കവിളിൽ വീണു..

“ആ അച്ഛനെ കൊന്നവരിലെ എട്ടാമനാണ് ഇവൻ. നിന്റെ അച്ഛന്റെ ഘാതകരിൽ പ്രധാനി. എല്ലാം ആസൂത്രണം ചെയ്തവൻ.. അവനെ കൊല്ലണ്ടേ??”

“അപ്പോൾ ബാക്കി ഉള്ളവരോ?”

“അവരെ ഒക്കെ പുലിയും മീനും ഒക്കെ തിന്നു.”

“പണ്ട് പുലിക്ക് കൊടുത്ത മാംസപിണ്ഡം എനിക്കോര്മ വന്നു. കീഴിൽ കെട്ടിക്കിടന്ന ചോരയും..”

ഞാൻ അവളുടെ മടിയിൽ നിന്നും എണിറ്റു അയാൾക്കരികിലേക്ക് നടന്നു.

ചോര വാർന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന അയാളുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് തന്നെ എന്റെ കൈയിലെ വാൾ ഉയർന്നു താണു.

അയാൾ മരിച്ചെന്നുറപ്പായതോടെ കൃഷ്ണേട്ടൻ വന്നു എന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും വാള് വാങ്ങി മുരുകന്റെ പ്രതിഷ്ഠയുടെ അടുത്ത് കൊണ്ട് വച്ചു. ചോര ഉണങ്ങിയ ഏഴു വാളുകൾ അടുത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നു.. ഞങ്ങൾ മൂന്നുപേരും തിരിച്ചു നടന്നെങ്കിലും ഒരു നിമിഷം കഴിഞ്ഞു ഞാൻ വിളിച്ചു,

“കൃഷ്ണേട്ടാ ഒരു നിമിഷം”

അദ്ദേഹവും കണ്മണിയും തിരിഞ്ഞപ്പോൾ ബാക്കി ഉള്ളവർ ആ ശവശരീരത്തിൽ കല്ല് കെട്ടുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു.

.

“എനിക്ക് വേറെ ആരുമില്ല കൃഷ്ണേട്ടൻ അല്ലാതെ. അച്ഛന്റെ സ്ഥാനത്ത് നിന്ന് ഞങ്ങളെ അനുഗ്രഹിക്കണം എന്നു പറഞ്ഞു ഞാൻ എന്റെ കഴുത്തിലെ പുലിപ്പല്ലു മാല എടുത്തു കൺമണിയുടെ കഴുത്തിൽ ചാർത്തി.. അവളൊന്നു പിൻവലിയാൻ നോക്കിയെങ്കിലും ഞാൻ ബലമായി ആ മാല അവളുടെ കഴുത്തിൽ കെട്ടി..”

ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും കൃഷ്ണേട്ടന്റെ കാലുതൊട്ട് അനുഗ്രഹം വാങ്ങി.

“നിങ്ങൾ എന്റെ മക്കളല്ലേ പിള്ളേരെ..”

ഞങ്ങൾ നിവർന്നപ്പോള് ആ അച്ഛന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണീർ പൊടിഞ്ഞിരുന്നു. ഞങ്ങൾ തിരിച്ചു കടവിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ ആ ശവം വെള്ളത്തിൽ വീഴുന്ന ശബ്ദം ഞങ്ങൾ കേട്ടിരുന്നു..

ചങ്ങാടത്തിൽ കയറി അക്കരെ ഇറങ്ങിയപ്പോൾ എന്നെ ചങ്ങാടത്തിൽ തന്നെ ഇരുത്തി കണ്മണി പോയി തുണിയുമായി വന്നു. എനിക്ക് തോർത്തു തന്നു അവൾ മുലക്ക് മുകളിൽ മുണ്ട് കെട്ടി വെള്ളത്തിലേക്ക് ചാടി. ഒപ്പമെത്താൻ കുറെ നോക്കിയെങ്കിലും അവളുടെ നീന്തൽ കഴിവിന് മുൻപിൽ ഞാൻ ഒന്നും അല്ലായിരുന്നു. ഇടക്ക് അവൾ ഉടുത്ത മുണ്ട് ഊരി വെള്ളത്തിനു മുകളിൽ കാട്ടി എന്നെ ടീസ് ചെയ്‌തെങ്കിലും എനിക്കവളെ തൊടാൻ പോലുമായില്ല.

അല്പം കഴിഞ്ഞു അവൾ കടവിലേക്ക് കയറി പാറയിൽ ചാരി കിടന്നു. ഞാൻ അടുത്ത് ചെന്ന് അവളുടെ ചുണ്ടിൽ എന്റെ മുഖമമർത്തി അതു കാത്തുനിന്നെന്ന പോലെ അവൾ എന്റെ ചുണ്ടുകളെ വിഴുങ്ങി. ഏതാനും നിമിഷങ്ങൾ തുടർന്ന ആ ചുംബനത്തിനിടയിൽ എന്റെ കൈകൾ അവളുടെ മുണ്ടിന്റെ ഇടയിലൂടെ അവളുടെ മുലയിൽ എത്തിയിരുന്നു.

പെട്ടെന്നവൾ മൃഗീയമായ ശക്തിയോടെ എന്നെ ചുറ്റിവരിഞ്ഞു. അങ്ങനെ നിന്നുകൊണ്ട് അവൾ ഒരു തിരച്ചിൽ തിരിഞ്ഞതും ഞാൻ ആ പാറയിൽ ചാരി. അവൾ എന്റെ കീഴ്ച്ചുണ്ട് അവളുടെ വായ്ക്കുള്ളിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് തന്നെ എന്റെ മുണ്ടിന്റെ കുത്തിലേക്ക് കൈകൾ നീക്കി. അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ പതിയെ താഴേക്കിറങ്ങി. അപ്പോളേക്കും എന്റെ കൈകൾ അവളുടെ മുലയിൽ നിന്നും താഴ്ന്നു അവളുടെ വടയിൽ എത്തിയിരുന്നു.. അവൾ എന്റെ പിന്കഴുത്തിൽ ചുംബിച്ചപ്പോൾ എന്റെ കൈകൾ പിന്നെയും താഴേക്ക് പോയി അവളുടെ യോനിക്ക് മുകളിലെ രോമക്കാട്ടിലെത്തി. എന്റെ കൈ ആ യോനി പിളർപ്പിൽ എത്തുന്നതിനു മുൻപേ അവൾ അരിച്ചു താഴോട്ടിരുന്നു. എന്റെ ഇരു മുലകളും ചുംബിച്ച അവൾ പിന്നെയും താഴേക്ക് പോയപ്പോൾ എന്റെ കൈക്ക് എത്തുന്നതിലും ദൂരത്തായി അവളുടെ യോനി..

കീഴെ വെള്ളത്തിൽ ഇരുന്ന് അവൾ എന്റെ പൊക്കിളിൽ നാവുകൊണ്ട് നക്കുമ്പോൾ ആ കൈകൾ എന്റെ മുണ്ടഴിച്ചു. തടയാൻ ഒരുവേള നോക്കിയപ്പോൾ അവളുടെ പിച്ചിന്റെ വേദന എന്നെ നിശ്ചലമാക്കി.

അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ എന്റെ കളിവീരന്റെ തക്കാളി പോലുള്ള തലയിൽ ഉമ്മ വച്ചു.. അവിടെ നിന്ന് താഴേക്ക് ഇറങ്ങിയ ആ ചുണ്ടുകൾ എന്റെ രണ്ടു മണികളിലും ചുംബിച്ചു. അതും കഴിഞ്ഞ് പിന്നെയും ഉള്ളിലേക്ക് പോകാൻ ശ്രമിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ ഞാൻ കാലുകൾ അടുപ്പിച്ചു പിടിച്ചു..

“അകത്തെടാ നിന്റെ കാല്”

അവൾ മൃഗീയമായ ബലത്തോടെ എന്റെ ഒരു കാലെടുത്തു അവളുടെ തോളിൽ വച്ചു.. അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ മണികൾക്ക് പിറകിൽ ചുളിഞ്ഞു മലദ്വാരത്തിലേക്ക് നീളുന്ന എന്റെ ശരീരത്തിലൂടെ മലദ്വാരത്തിലേക്ക് നീണ്ടു. അവിടെ വരെ ചുണ്ട് എത്താതായപ്പോൾ അവളുടെ കൂർത്ത നാവു എന്റെ മലദ്വാരത്തിന്റെ തുളയിൽ തൊട്ടു. അതിനു ചുറ്റുമുള്ള രോമങ്ങളെ ചപ്പിവലിച്ച ആ ചുണ്ടുകൾ പതിയെ തിരിച്ചു വന്നു എന്റെ മണികളെ വിഴുങ്ങി. വീണ്ടും മുകളിൽ വന്ന അവൾ എന്റെ ലിംഗം വായിലിട്ടു ഊമ്പാൻ തുടങ്ങി.. ഇടക്ക് പല്ലുകൾ കൊണ്ടെങ്കിലും സ്വയംഭോഗം മാത്രം ചെയ്തിട്ടുള്ള എനിക്ക് അത് സ്വർഗം നൽകി.

അധികനേരം പിടിച്ചു നിൽക്കാനാവാതെ അവളുടെ വായിലേക്ക് തന്നെ ഞാൻ എന്റെ വെടി പൊട്ടിച്ചു. വാ നിറഞ്ഞൊഴുകിയിട്ടും അവസാനതുള്ളി വരെ അവൾ എന്റെ ലിംഗത്തിൽ നിന്നും ഊറ്റി എടുത്തു.. ആ പുഴയിൽ നിന്നു തന്നെ അവൾ വാകഴുകി എന്റെ ലിംഗവും കഴുകി. അതുവരെ ആസ്വദിച്ചു നിന്ന ഞാൻ അവളെ പിടിക്കാൻ ആഞ്ഞെങ്കിലും അവൾ ഒഴിഞ്ഞു മാറി കരക്ക് കയറി..

“ഇനി പിന്നെ ചെക്കാ. വേഗം വാ അവരൊക്കെ കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടാവും”

ഒരാദിവാസി കുടിയിൽ നിന്നായിരുന്നു അന്ന് ഭക്ഷണം. കഴിക്കുന്നതിനിടയിൽ ഞങ്ങൾ പരസ്പരം തട്ടിയും മുട്ടിയും സമയം കളഞ്ഞു. എല്ലാം കഴിഞ്ഞു കുടിയിൽ കയറി അച്ഛന്റെ ഫോട്ടോക്ക് മുൻപിൽ പ്രാർത്ഥിച്ചു അവൾ വിളക്കണാക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഞാൻ തടഞ്ഞു.

“എനിക്ക് നിന്നെ വെളിച്ചത്തിൽ കാണണം പെണ്ണെ..”)

നാണം കൊണ്ട് പെണ്ണിന്റെ മുഖം ചുവന്നു തുടുത്തു..

അവൾക്കരികിലേക്ക് ചെല്ലുന്തോറും അവൾ പിറകിലേക്ക് മാറി കൊണ്ടിരുന്നു. പക്ഷേ ഒടുവിൽ പിടുത്തം കിട്ടിയ അവളെ ഞാൻ പൊക്കിയെടുത്തു കട്ടിലിലിട്ടു. അവളിലേക്ക് പടർന്നു കയറിയ ഞാൻ ആ ചുണ്ടുകൾ കടിചീമ്പി.. അതോടൊപ്പം തന്നെ എന്റെ കൈകൾ അവളുടെ സാരിയുടെ മുകൾഭാഗം അഴിച്ചെടുക്കാനുള്ള ശ്രമത്തിലായിരുന്നു. മുലയിലേക്ക് കൈ എത്തുമെങ്കിലും സാരി അഴിക്കാൻ എത്ര നോക്കിയിട്ടും സാധിക്കുന്നില്ല.

“തോറ്റു എന്നു സമ്മതിച്ചാൽ ഞാൻ ഊരി തരാം…”

എനിക്ക് വാശി കയറി. എങ്കിലും അവസാനം കീഴടങ്ങേണ്ടി വന്നു.

“ഊരി താടി..”

“തോറ്റോ അപ്പോൾ..”

“മം”

അവൾ ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് തലവഴി ആ സാരിയുടെ മുകൾഭാഗം ഊരി. എനിക്ക് മുൻപിൽ വലിയ മാമ്പഴത്തിന്റ വലിപ്പമുള്ള ആ മുലകൾ ആദ്യമായി പൂർണമായും നഗ്നമായി ദൃശ്യമായി. മുൻപ് അവൾ തന്നെ എന്റെ തല പിടിച്ചു ഒരു മുലയിൽ കൊണ്ട് വച്ചു.. അത് വലിച്ചു കുടിക്കുമ്പോൾ തന്നെ മറ്റേ മുലയിൽ എന്റെ കൈ ഞെരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.. സുഖം കൊണ്ട് അവൾ എന്റെ പുറത്തൊക്കെ തഴുകി കൊണ്ടിരുന്നു.

കുറെ നേരം ഇരുമുലകളും മാറി മാറി കുടിച്ചു കഴിഞ്ഞു ഞാൻ ആ ചെറിയ രോമങ്ങൾ പൊടിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന കക്ഷത്തിൽ ഉമ്മ വച്ചു താഴേക്കിറങ്ങി.

എന്റെ ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ പൊക്കിളിൽ ഉമ്മ വയ്ക്കുമ്പോള് എന്റെ കൈകൾ അവളുടെ അരക്ക് കീഴെ സാരി അഴിക്കുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു.. സാരി മാത്രമായിരുന്നു വേഷം അതുകൊണ്ട് ഏതാനും നിമിഷങ്ങൾ കൊണ്ട് അവൾ പൂർണ നഗ്ന ആയി.

ഞാൻ എനിറ്റു നിന്നു ആ സൗന്ദര്യം ആസ്വദിച്ചു.

“ഇങ്ങനെ നോക്കല്ലേ ചെക്കാ”

“അയ്യേ പെണ്ണിന് നാണം വരുന്നോ..”

അവൾ കണ്ണുകൾ അടച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ നേരെ കൈ നീട്ടി. ഞാൻ പക്ഷെ അവളുടെ അരക്ക് അടുത്ത് മുട്ടുകുത്തി അവളുടെ യോനിയിലേക്ക് മുഖം താഴ്ത്തി. പക്ഷെ ആ സ്വർഗത്തിൽ എത്തുമ്പോളേക്കും അവളുടെ കൈകൾ എന്റെ ചുണ്ടിനെ തടഞ്ഞു.

“അയ്യേ അതൊന്നും പറ്റില്ല ചെക്കാ. അവിടെ പൊട്ടയാ..”

“അതൊന്നും പറഞ്ഞാ പറ്റില്ല. എന്റെ അവിടെ നക്കാമെങ്കിൽ ഞാനും നക്കും”

“അത് പറ്റില്ല. ഞാൻ സമ്മതിക്കില്ല ചെക്കാ.”

എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും അവളുടെ കൈ എടുത്തു മാറ്റാൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല.

“ഇതാണ് ആദിവാസിയുടെ ആരോഗ്യം. മനസിലായോ”

ഞാൻ പെട്ടെന്ന് പിണങ്ങിയ പോലെ അപ്പുറത്ത് കിടന്നു. അവൾ പല വഴികളും നോക്കിയെങ്കിലും ഞാൻ അനങ്ങിയില്ല.. അവസാനം അവൾ എന്റെ കഴുത്തിനു ഇരുവശത്തും മുട്ടുകാൽ വച്ച് ഇരുന്നു. ആ യോനി എന്റെ മുഖത്തിന്റെ, എന്റെ ചുണ്ടിന്റെ തൊട്ടു മുൻപിൽ. എന്റെ മുഖം ആ രോമക്കാട്ടിൽ അമര്ത്തി ചുണ്ടുകൊണ്ട് അവിടെ ചുംബിച്ചു. എന്റെ ഇരു കൈകളും അവളുടെ ചന്തിയിൽ പിടിച്ചു എന്റെ ചുണ്ടുകൾ ആ രോമങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ അവളുടെ യോനിയിലേക്ക് അമർത്തി നാവുകൊണ്ട് തന്നെ അവളുടെ രോമങ്ങൾ അകറ്റി ഞാൻ ആ നനഞ്ഞു കുതിർന്ന യോനിയിൽ നാവിട്ട് കുത്തി. പെട്ടെന്ന് ഞെട്ടി തെറിച്ച അവൾ എന്റെ തല പിടിച്ചു അവിടേക്ക് ബലമായി അമർത്തി. അവളുടെ യോനിയിൽ നിന്നു വന്ന പുളിപ്പുള്ള തേൻ എന്റെ നാവിലൂടെ വായിലെത്തി. ആ യോനിയുടെ മുകള്ഭാഗത്തായി ഒരു കശുവണ്ടി പരിപ്പ് പോലുള്ള അവളുടെ കന്തിൽ എന്റെ നാവു കൊണ്ടതും അവൾ ഞെരിപിരി കൊണ്ടു..

പെട്ടെന്നു അവൾ എണിറ്റു മാറി എന്റെ മുകളിൽ തിരിഞു കിടന്നു. വീണ്ടും എന്റെ മുൻപിൽ ആ യോനി ദൃശ്യമായി. എന്റെ നാവു വീണ്ടും യോനിയിൽ അമരുന്നതിന് മുൻപേ എന്റെ ലിംഗത്തിൽ അവളുടെ ചുണ്ടിന്റെ നനവ് ഞാൻ അറിഞ്ഞു. എന്റെ നാവ് കൊണ്ട് ഞാൻ അവളുടെ യോനി അടി മുതൽ മുകളിൽ വരെ നക്കി. അവളുടെ കന്തിൽ നാവു തൊടുമ്പോളൊക്കെ അവൾ ഞെട്ടി വിറച്ചു. ഞാൻ അവളുടെ കന്തിൽ തന്നെ നാവുകൊണ്ട് കുത്തി. അവൾ എന്റെ ലിംഗം വായിൽ ഉണ്ടെന്നത് മറന്ന പോലെ നിശ്ചലയായി. ഏതാനും നിമിഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞതും അവൾ ആകെ വിറച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ മുഖത്തിന്റെ മുകളിൽ പൊന്തി താഴ്ന്നു. ഏതാനും തുള്ളി തേൻ എനിക്ക് വായിൽ തന്നുകൊണ്ട് അവൾക്ക് രതിമൂർച്ഛ വന്നു.

ഏതാനും നിമിഷം തളർന്നു കിടന്ന അവൾ വീണ്ടും എന്റെ അണ്ടി വായിക്കാൻ തുടങ്ങി. അവളുടെ മുടിയിൽ പിടിച്ചു പൊന്തിച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു

“ഇനി നിന്റെ വായിലല്ല പെണ്ണെ തരാൻ പോകുന്നത്”

അവൾ എണിറ്റു എന്റെ അണ്ടിക്ക് മുകളിൽ യോനി ചേർത്ത് വച്ച് എന്റെ മുഖം മുഴുവൻ നക്കി തോർത്തി. ഞാൻ അവളെ പിടിച്ചു ഒരു തിരിയലിൽ അവൾ എനിക്ക് കീഴെ ആക്കി. കട്ടിലിനു പുറത്തു ഇറങ്ങി നിന്ന ഞാൻ അവളുടെ രണ്ടുകാലുകളും എന്റെ തോളിൽ ഉയർത്തിവച്ചു എന്റെ ലിംഗം അവളുടെ യോനിയിൽ ഉരക്കാൻ തുടങ്ങി.. അവളുടെ യോനിയിൽ നിന്നും വീണ്ടും നീരൊഴുക്ക് തുടങ്ങി. ഉരച്ചു ഉരച്ചു ഞാൻ അവളുടെ യോനികവാടത്തിൽ അവനെ കുത്തി നിറുത്തി അവളുടെ ഇരുകാലുകളും എന്റെ തോളിൽ നിന്നു മാറ്റി ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് അവളുടെ മേലേക്ക് കിടന്നു. ആ ഒരൊറ്റ നിമിഷം കൊണ്ട് എന്റെ ലിംഗം അവളുടെ യോനിയുടെ കന്യാചര്മത്തെ ഭേദിച്ചു അകത്തു കടന്നു. ഒരു ചെറിയ ഞെരക്കം കൊണ്ട് അവളുടെ വേദനയെ അവൾ ഒതുക്കി എങ്കിലും ആ അടഞ്ഞ രണ്ടു കണ്ണുകളിൽ നിന്നും ഓരോ തുള്ളി കണ്ണുനീർ ഇരുവശത്തേക്കും ഒഴുകി. രണ്ടു കണ്ണുകളിലും മാറി മാറി ചുംബിച്ചു ഞാൻ ചോദിച്ചു.

“വേദന ഉണ്ടോടാ”

“ഏയ്‌ ഇല്ല ചെക്കാ”

“പിന്നെന്താ കണ്ണു നിറഞ്ഞേ”

“അത് സന്തോഷം കൊണ്ടാ. ഈ തൊട്ടാവാടി എന്റെ സ്വന്തമായതിൽ. നീ ചെയ്തോടാ”

ഞാൻ എന്റെ ലിംഗം അവളുടെ യോനിയിൽ പതുക്കെ കയറ്റി ഇറക്കാൻ തുടങ്ങി. അവളിൽ വേദന കൊണ്ടുണ്ടായിരുന്ന ഞെരക്കങ്ങൾ വാ തുറന്നു വച്ചു പതിയെ സുഖം കൊണ്ട് ആയി മാറി. അവളുടെ ഇരുവശത്തും കുത്തിയിരുന്ന എന്റെ കൈകളിൽ അവൾ പിടിച്ചു ഞെക്കികൊണ്ടിരുന്നു. അവളുടെ യോനിയുടെ മുറുക്കം പോയതും ഞാൻ പൂർണവേഗതയോടെ അവളുടെ യോനിയിൽ എന്റെ ലിംഗം ഇടിച്ചുകയറ്റികൊണ്ടിരുന്നു. പ്ലക്ക് പ്ലക്ക് എന്ന ശബ്ദത്തോടൊപ്പം അവളുടെ ഞെരക്കങ്ങളും വായുവിൽ ഉയർന്നു. കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ എന്റെ കയ്യിലുള്ള അവളുടെ പിടുത്തം മുറുകി.. എന്റെ പിസ്റ്റനും വെടി ഉതിർക്കാൻ തയ്യാറെടുത്തു. ഒരേ സമയം രണ്ടുപേരുടെയും ഒരുമിച്ചു വന്നുകൊണ്ടു ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരുടെയും ആദ്യ ബന്ധപെടൽ സുഗമമായി അവസാനിച്ചു. ഏതാനും തുള്ളി രക്തം ആ കട്ടിലിന്റെ കയറിഴകളെ നനച്ചത് ഞങ്ങൾ രണ്ടു പേരും കണ്ടില്ല..

പിറ്റേന്ന് നേരം വെളുത്തു ഞാൻ എണീറ്റപ്പോൾ കൺമണിയെ കൂടാതെ ഒരാദിവാസി പെൺകുട്ടിയും അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു.

“തംബ്രാന്റെ ക്ഷീണം തീർക്കാൻ വന്നതാ”

“ഇത് ചാമി. ഓർമ ഉണ്ടോ ആദ്യമായി വന്നപ്പോൾ വാ പൊളിച്ചു പിടിച്ചു നോക്കിയ പെണ്ണിനെ-ശാരിയെ. ഇത് അവളുടെ അനിയത്തി. ശാരി ഇപ്പോ പ്രെഗ്നന്റ് ആണ്. അത്കൊണ്ട് ഇവളുടെ കുടിക്കാനെ നിനക്ക് യോഗം ഒള്ളു”

അത്രയും പറഞ്ഞു കണ്മണി എന്റെ തൊട്ടടുത്തു വന്നു ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു.

“ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞേക്കാം. ഇവിടുത്ത ഒരു സ്ത്രീക്കും അവരുടെ മാറിടം ഒരു ലൈംഗിക വസ്തു അല്ല. പവിത്രമായ മുലപ്പാൽ നൽകാനുള്ള അവയവം ആണ്.a അതേ പവിത്രതയോടെ വേണം ആ പാല് കുടിക്കാൻ. ദുശ്ചിന്തയുടെ ഒരു കണിക പോലുമില്ലാതെ”

എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു ചാമി കട്ടിലിലിരുന്നു എന്റെ തല പിടിച്ചു അവളുടെ മാറിലേക്ക് താഴ്ത്തി. ഞാൻ കൺമണിയെ നോക്കിയപ്പോൾ അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചു കണ്ണുകൊണ്ട് കുടിച്ചോളാൻ ആംഗ്യം കാട്ടി. ആ പെൺകുട്ടി അവളുടെ മാറിൽ

നിന്നും സാരി ഒതുക്കി എന്റെ വായിലേക്ക് അവളുടെ പാൽ നിറഞ്ഞ മുലകണ്ണ് വച്ചു തന്നു. ഒന്ന് തൊട്ടപ്പോൾ തന്നെ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പുന്ന മുല എന്റെ വായിലേക്ക് ചുരത്തി. ഇരുമുലകളും കുടിപ്പിച്ചു പോകാൻ നേരം എന്റെ നെറ്റിയിൽ ആ ആദിവാസി പെൺകൊടി ചുംബിച്ചപ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ കാമത്തിന് പകരം പുത്രവാത്സല്യം ആയിരുന്നു.

“ഇവിടുത്തെ പെണ്പിള്ളേര്ക്ക് പാല് കൂടുതലാ. കൊച്ചു കുടിച്ച് തീരില്ല. അതുകൊണ്ട് രോഗികൾക്ക് ഇവർ പാല് നൽകും”

ആ സ്ത്രീയുടെ എന്നോടുള്ള വാത്സല്യം ആ അവസാനചുംബനത്തിൽ നിന്ന് മനസ്സിൽ ആയിരുന്നു..

പിന്നീടുള്ള ഒരാഴ്ച ഞങ്ങൾക്ക് ഹണിമൂൺ തന്നെ ആയിരുന്നു. നിന്നും കിടന്നും തേങ്ങാ പൊതിച്ചും ഏറുമാടതിനു മുകളിലും പുഴയുടെ നടുവിലെ തുരുത്തിൽ മണൽതിട്ടയിലും ഒക്കെ ഞങ്ങൾ ബന്ധപെട്ടു. പലപ്പോളും പല ആദിവാസികളും അത് കണ്ടു വന്നെങ്കിലും വഴിമാറി പോയി..

പക്ഷെ വിധി മാത്രം ഞങ്ങൾക്കെതിരായി. അവസാന കൊലയുടെ ബോഡിയിലെ കല്ല് അഴിഞ്ഞുപോയി. മീൻ തിന്നു തുടങ്ങിയ ശരീരം ഒഴുകി നാട്ടിലെത്തി. അപ്പോളെക്കും അയാൾക്ക് വേണ്ടി അന്വേഷണം തുടങ്ങിയതിനാൽ പെട്ടെന്ന് തന്നെ ശവം തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അപകടം മനസിലാക്കിയ കൃഷ്ണേട്ടൻ എനിക്ക് അദ്ദേഹത്തിന്റെ സുഹൃത്തിന്റെ സഹായത്താൽ ഇവിടെ ജോലി വാങ്ങി തന്ന് ഇവിടേക്ക് കയറ്റി അയച്ചു. ഏതാനും മാസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞതും കൃഷ്ണേട്ടൻ മരിച്ചതോടെ ഫോണൊന്നുമില്ലാത്ത ആദിവാസി ഊരിൽ ഒതുങ്ങികൂട്ടിയ കൺമണിയെ പറ്റി വിവരമൊന്നും ഇല്ല…

ഞാൻ അത്രയും പറഞ്ഞു ആര്യയെ നോക്കിയപ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നു രണ്ടു തുള്ളി കണ്ണീർ പൊടിഞ്ഞിരുന്നു.

“സാരമില്ലാട്ടോ.ഇവിടന്നു പോയ നമക്ക് നാട്ടിൽ ചെല്ലുമ്പോ അവരെ അന്വേഷിച്ചു കണ്ടെത്താം”

അവളെന്റെ നെറ്റിയിൽ ചുംബിച്ചു

രണ്ടാം ദിവസം തിരിച്ചു പോരുന്നത് വരെ ഞങ്ങൾ പിന്നേ ബന്ധപെട്ടില്ല. ഫ്‌ളൈറ്റിൽ വല്ലാതിരിക്കുന്ന അവളോട് എന്ത് പറ്റി എന്നു സജി ചോദിച്ചു.

“ഒന്നുമില്ല സജിച്ചേട്ടാ”

“ഏയ്‌ ഞാൻ അവളോട് കൺമണിയുടെ കാര്യം പറഞ്ഞു. അത്രേ ഒള്ളു.”

ദുബായിൽ തിരിച്ചെത്തി ഞങ്ങൾ രണ്ടാളും എക്‌സ്സ്പ്ലനേഷൻ കൊടുക്കാത്തതിനാൽ ടെർമിനേഷൻ ആയിരുന്നു.

ശ്രീദേവ് മിലാനിൽ ബിസിനസ് ട്രിപ്പ്‌ പോയതിനാൽ ആര്യയെ അവളുടെ അച്ഛന്റ്റെ അടുത്ത് കൊണ്ടാക്കി ഞാനും സജിയും കൂടെ ഉറക്കം വെള്ളമടി ഫുഡടി വീണ്ടും ഉറക്കം വെള്ളമടി ഫുഡടി അങ്ങനെ തന്നെ രണ്ട് ദിവസം തള്ളി നീക്കി. രണ്ടാംദിനം ഒരു ഇന്ത്യൻ നമ്പറിൽ നിന്നും കാൾ. ആദ്യം എടുത്തില്ല. വീണ്ടും ആ നമ്പറിൽ നിന്നും കാൾ വന്നു. ഞാൻ ഫോൺ ചെവിയോട് ചേർത്തു.

“നമസ്കാരം ഇരട്ടച്ചുഴിക്കാരാ. എന്താണ് വിശേഷങ്ങൾ”

ശ്രീദേവ്. ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് എന്റെ പറ്റിറങ്ങി..

“ശ്രീദേവ്???”

“യെസ് മൈ ഡിയർ.. എവിടെ ഉണ്ട്?”

“ഇൻ മൈ ഹോം”

“ആര്യ?”

“അവൾ അച്ഛനടുത്താണ്.. വിളിച്ചില്ലായിരുന്നോ അവളെ”

“ഏയ്‌ അവളെ വിളിക്കാനുള്ള മൂഡിലല്ല ഞാൻ”

“എന്ത് പറ്റി ശ്രീദേവ് വീണ്ടും എനി ഇഷ്യൂ?”

എങ്ങാനും ഞങ്ങളുടെ സലാല മീറ്റ് അയാൾ അറിഞ്ഞോ എന്നോർത്ത് എന്റെ ഉള്ളു കാളി.

“ഏയ്‌ മാൻ. വെ വെർ ഫൈൻ അറ്റ്ലീസ്റ്റ് ഫോർ നൗ. വൺ തിങ് ഷാൽ ഐ ആസ്‌ക് യൂ?”

“ഷുവർ”

“ഡു യൂ ലവ് ആര്യ??”

എന്റെ നെഞ്ചിൽ ഒരു വെള്ളിടി വെട്ടി. എപ്പോ വേണമെങ്കിലും പ്രതീക്ഷിക്കേണ്ട ചോദ്യമാണെങ്കിലും ഞാൻ അത് കേട്ടു ഒന്ന് വിയർത്തു..

“എന്തെ അങ്ങനെ ചോദിച്ചേ?”

“പേടിക്കണ്ട എന്തായാലും ഒരു വഴക്കിനൊന്നുമല്ല. ഒന്നുകൂടി. ഞാനവളെ തന്നാ എന്നും നോക്കികൊള്ളാമോ പൊന്നുപോലെ??”

ശ്രീദേവിന്റെ സ്വരം വല്ലാത്ത പോലെ തോന്നി. തൊണ്ട ഇടറുന്ന പോലെ. അതിലും ഭീകരമായ മാനസിക അവസ്ഥ ആയിരുന്നു എന്റെ. ഞാൻ അയാളോട് ഷൗട്ട് ചെയ്തു.

“വൈ യൂ ആർ ടെല്ലിങ് ലൈക് ദിസ്‌. ക്യാൻ യൂ സ്റ്റോപ്പ്‌ മാൻ പ്ലീസ്”

എന്റെ ശബ്ദം കേട്ട സജി എന്നരികിലേക്ക് ഓടി വന്നു.

“കൂൾ ഡൌൺ മാൻ. ബി സില്ലി.. ബട്ട് അയാം ഡാം സീരിയസ്. ഞാൻ കുറച്ചു മെയിൽ അയക്കാം ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട് ഈ ചോദിച്ച രണ്ട് ചോദ്യങ്ങൾക്ക് ആൻസർ ആയി യെസ് ഓർ നോ എന്ന് അയക്കാമോ. പ്ലീസ്”.

അവസാനം പറയുമ്പോളേക്കും അയാൾ കരയുക ആണെന്ന് തോന്നി. പക്ഷെ അതൊന്നും ആലോചിക്കാനുള്ള മാനസിക അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നില്ല ഞാൻ.

“യൂ..”

ഞാൻ വീണ്ടും ഷൗട്ട് ചെയ്യുമ്പോളേക്കും ഫോൺ കട്ട് ആയിരുന്നു..

“എന്താടാ കാര്യം?”

സജി ചോദിച്ചു

“ആ പൂറൻ ഇല്ലേ ശ്രീദേവ്.. ആര്യേടെ കെട്ടിയോൻ. അവനിപ്പോ അവളെ വേണ്ടെന്ന്. എന്നോട് ചുമക്കുമോ എന്നു”

അപൂർവമായി മാത്രമാണ് ഞാൻ തെറി പറയുന്നത്. അത് കൊണ്ട് തന്നെ അവനു അതിന്റെ സീരിയസ്നെസ് മനസ്സിലായി..

“എന്നിട്ടവൻ ആരെ കെട്ടാൻ പോണു?”

“ആരെ? മണിയെ.. ആ മൈരനൊരു കുണ്ടനാടാ. മണി എന്നു പറഞ്ഞ അവന്റെ ഒരു പാർട്ണർ ഉണ്ടത്രേ. അയാളെ കണ്ടാലേ അവന്റെ കുണ്ണ പൊന്തു”

പെട്ടെന്ന് എന്റെ ഫോണിൽ മെയിൽ വന്ന റിങ് ടോൺ കേട്ടു

“ദേ ആ മൈരൻറെ മെയിൽ ആണ്.”

അതും പറഞ്ഞു ഞാൻ ഫോൺ അൺലോക്ക് ചെയ്തു അവനു കൊടുത്തു വെറും നിലത്തു ഇരുന്നു. ആ ഫോൺ നോക്കിയ അവനും എന്റെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നു..

“ടാ ഇതതല്ല. നോക്കിയേ”

“എനിക്ക് കാണണ്ട”

“നോക്കെടാ മൈരേ”

ശല്യമായല്ലോ എന്നും പറഞ്ഞു ഞാൻ ആ ഫോൺ വാങ്ങി നോക്കി. അത് വായിച്ചു കഴിഞ്ഞതും എന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും ഫോൺ താനേ താഴെ വീണു.. സജി അതെടുത്തു റിപ്ലൈ ആയി യെസ് എന്നടിക്കുന്നത് നിർവികാരനായി ഞാൻ നോക്കിയിരുന്നു.

…….

ശ്രീദേവ് തിരിച്ചു വരുന്ന ദിവസം എന്നെ എയർപോർട്ടിലേക്ക് ആര്യയും അച്ഛനും വിളിച്ചേങ്കിലും ഞാനും സജിയും പെഗ്ഗിന്റെ എണ്ണത്തിൽ മത്സരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. ശ്രീദേവ് വന്നതിന്റെ പിറ്റേന്ന് ആര്യ ഓഫീസിൽ നിന്ന് വിളിച്ചു..

“എനിക്ക് വല്ലാതെ ബോറടിക്കുന്നു.. നിയുമില്ലാതെ. എന്നെ വന്നു കൊണ്ടപോടാ”

“എങ്ങോട്ട്”

“നിന്റെ ഒപ്പമല്ലേ എവിടേക്ക് വേണേലും ഞാൻ റെഡി”

“എനിക്കൊന്നും വയ്യ. നീ നിന്റെ കെട്ടിയോന്റെ അടുത്ത് പോടീ”

“അല്ലേലും നിന്നോട് പറഞ്ഞിട്ട് ഒരു കാര്യവുമില്ല. എന്റെ കെട്ടിയോൻ പാവം.. നല്ല ക്ഷീണം ഉണ്ടായിരുന്നു.. ഞാൻ ആളെ കെട്ടിപിടിച്ചു ഇരുന്നോളാം”

എന്നെ പിരി കയറ്റാൻ പറഞ്ഞെങ്കിലും എനിക്ക് അതിൽ ഒന്നും തോന്നിയില്ല..

“നീ എന്തേലും ചെയ്യൂ”

അതും പറഞ്ഞു ഞാൻ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു..

ഒരു മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞു അവൾ വീണ്ടും രണ്ട് വട്ടം വിളിച്ചു. ഞാൻ മൈൻഡ് ചെയ്തില്ല. അവൾ സജിയെ വിളിച്ചു. അവൻ എന്റടുത്തിരുന്നു ലൗഡ് സ്പീക്കറിൽ ആൻസർ ചെയ്തു.

“അഭി അടുത്തുണ്ടെൽ പറഞ്ഞേക്ക് അരമണിക്കൂറിനുള്ളിൽ എന്റെ അടുത്ത് എത്തിയില്ലേൽ പിന്നേ എന്നെ ഒരിക്കലും കാണില്ലെന്ന്.. ആരും.. ”

കുടിച്ച പറ്റൊക്കെ ഇറങ്ങി ഒരൊറ്റ നിമിഷം കൊണ്ട്.. എങ്ങനെ ഒക്കെ വണ്ടി ഓടി എന്നു ആര്ക്കും മനസിലായില്ല..

ആര്യ ബിൽഡിങ്ങിൽ റിസപ്‌ഷനിലെ സെറ്റിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. അവളുടെ ട്രോളിയുമായി. കലങ്ങിയ കണ്ണുകളിൽ പകയോടെ. അല്പം നീങ്ങി കുനിഞ്ഞ മുഖവുമായി ശ്രീദേവും മറ്റൊരാളും. എന്നെ കണ്ടതും അതു വരെ പിടിച്ചു നിന്ന അവളുടെ കണ്ണുകൾ പൊട്ടി ഒഴുകി. പരിസരം നോക്കാതെ ഓടിവന്നു എന്റെ നെഞ്ചിൽ മുഖമമർത്തി അവൾ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു. ഞാൻ എന്തിനോ വാ തുറക്കുന്നത് കണ്ട ശ്രീദേവ് കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് എന്നോട് യാചിച്ചു.

“നീ കരയാതെ വായോ”

അങ്ങിനെ മാത്രം പറഞ്ഞു അവളെയും കൊണ്ട് ഞാനും സജിയും തിരിച്ചു പോയി..

അവൾക്ക് ജോലിക്ക് പോകാനുള്ള ആഗ്രഹമൊക്കെ തീർന്നിരുന്നു. അച്ഛന് ഒപ്പം പോയി നിന്നാൽ മതി. ഇനി ഒരു റിലേഷൻ (ഞാനുമായി ) താല്പര്യം ഇല്ല എന്നവൾ കുറെ പറഞ്ഞെങ്കിലും ഒരു ദിവസം എന്റെ നെഞ്ചിൽ കിടന്നപ്പോൾ അവൾ തന്നെ പറഞ്ഞു

“എനിക്കറിയാം ഏട്ടൻ കൺമണിയെ എത്ര സ്നേഹിക്കുന്നെന്ന്. ഏട്ടൻ പോയി അവളെ കണ്ടെത്തിക്കഴിയുമ്പോ നിങ്ങൾക്കൊപ്പം ഒരു വേലക്കാരി ആയി എന്നെ നിറുത്താമോ??”

“എനിക്കറിയൂല ഭാവി എന്താണെന്ന്. ഒന്ന് മാത്രം പറയാം.. എനിക്ക് അവളെ മറക്കാനോ അന്വേഷിച്ചു പോകില്ല എന്നു പറയാനോ കഴിയില്ല.. എന്നും അവളെന്റെ ഭാര്യ ആണ്. എന്റെ മാത്രം. അതും പറഞ്ഞു നിന്നെ ഒരിക്കലും കൈ വിടാനും ഞാൻ തയ്യാറല്ല. ബാക്കി നമുക്ക് കാണാം.. നീയും വരില്ലേ എന്റെ കൂടെ മുരുകനെ കാണാൻ??”

അവളെക്കൊണ്ട് റിസൈൻ ചെയ്യിപ്പിച്ചു. അപ്പോളെക്കും ഞങ്ങളുടെ പോകാനുള്ള സമയം ആയതിനാൽ സജിയെ മാത്രം നാട്ടിൽ വിട്ട് ഞാൻ അവളോടൊപ്പം അവളുടെ വിസ ക്യാൻസൽ ആകുന്ന വരെ വെയിറ്റ് ചെയ്‌തു.

തിരികെ പോകുന്ന ദിവസം ദുബായ് എയർപോർട്ടിൽ ടെർമിനൽ വണ്ണിൽ ലഗ്ഗേജ് കൗണ്ടറുകൾക്കടുത്തു അയാൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. കുഴിഞ്ഞ കണ്ണുകളും പ്രകടമായ ക്ഷീണവുമായി.. അയാളിലെ ശ്രീ നഷ്ടപ്പെട്ടു വെറും ദേവ് ആയപോലെ തോന്നി.

“പോയി യാത്ര പറഞ്ഞു വാടി…”

അവളെ ഞാൻ നിർബന്ധിച്ചു അവിടേക്ക് വിട്ടു.

അകന്നു നിന്നു സംസാരിച്ച അവൾ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അയാളുടെ നെഞ്ചിൽ ചാരി കരയുന്നത് കണ്ടു ഇനി ഒരുവേള അവൾ യാത്ര വേണ്ടെന്ന് വയ്ക്കുമോ എന്നു ഞാൻ കരുതി എങ്കിലും അൽപനേരം കഴിഞ്ഞു അവൾ അടുത്ത് വന്നു കുറച്ചു ഡോക്യൂമെൻറ്സിന്റെ കവർ എനിക്ക് നീട്ടി..

അവരുടെ വിവാഹം വേർപിരിയാൻ അയാൾക്ക് സമ്മതമാണെന്ന എംബസി അറ്റസ്‌റ്റേഡ് സ്റ്റേറ്റ്മെന്റും പ്രോപ്പർട്ടി ഡോക്യൂമെൻറ്സും ആയിരിന്നു അതിൽ.

അവളെ കാണിച്ചപ്പോൾ എനിക്ക് അയാളുടെ ഒന്നും വേണ്ടെന്നു പറഞ്ഞു പ്രോപ്പർട്ടി ഡോക്യുമെന്റ് തിരികെ കൊടുക്കാൻ നോക്കിയെങ്കിലും അയാൾ നിന്ന സ്ഥലം ശൂന്യമായിരുന്നു.

…..

യാത്രയിൽ അവൾ മൗനി ആയിരുന്നു.

“എന്താടി ഒന്നും മിണ്ടാത്തെ?”

“ഞാൻ ഒരു ബാധ്യത ആയി അല്ലെ ഏട്ടാ. അന്ന് ആ മഴയിൽ എന്നെ വിട്ടിട്ട് പോവായിരുന്നില്ലേ ഏട്ടന്.”

“അതാണോ. ഞാൻ കരുതി ശ്രീദേവിനെ കുറിച്ച് ഓർക്കുന്നതാണെന്ന്”

“അതും ഉണ്ട്. എന്തൊക്കെ ആണെങ്കിലും ആൾക്ക് എന്നെ ഭയങ്കര കാര്യമായിരുന്നു. ആ പ്രസരിപ്പ് ഒക്കെ ഞാൻ പോയതോടെ കൂടെ പോയി”

ഞാൻ നിശബ്ദനായി അവളെ എന്നോട് ചേർത്ത് ആ മുടിയിൽ തഴുകി കൊണ്ടിരുന്നു..

എയർപോർട്ടിൽ സജി വന്നിരുന്നു ഞങ്ങളെ പിക്ക് ചെയ്യാൻ. മുൻപേ പ്ലം ചെയ്തതനുസരിച്ച് നെടുമ്പാശ്ശേരിയിൽ നിന്നു സജിയുടെ എൻഡവർ പാലക്കാടിന് ആണ് പോയത്.. പക്ഷെ കാലം മാറിയിരുന്നു. ഞാനും കണ്മണിയും പൊയ്ക്കൊണ്ടിരുന്ന ഇടവഴിയിലൂടെ അഞ്ഞൂറ് മീറ്റർ പോയപ്പോളേക്കും ഫോറസ്റ്റുകാർ തടഞ്ഞു. സ്‌പെഷൽ പെർമിഷൻ ഇല്ലാതെ പോകാൻ പാടില്ല എന്നും പറഞ്ഞു.. ഒടുവിൽ പെര്മിഷന് അപ്ലൈ ചെയ്തു ഹോട്ടലിൽ റൂമെടുത്തു താമസിച്ചു..

പക്ഷെ പിന്നീടൊരിക്കലും ഞാനും ആര്യയും ബന്ധപെട്ടില്ല. അവൾ സമ്മതിച്ചില്ല എന്നതാണ് സത്യം. ഞാൻ മറ്റൊരാളുടെ ആണെന്ന് അവൾ മാനസികമായി അംഗീകരിച്ചിരുന്നു.

പിറ്റേന്ന് ഞങ്ങൾ താമസിച്ചിരുന്ന വീട്ടിൽ പോയി..അവിടെ പക്ഷെ പാർടി ഓഫിസ് ആയി മാറിയിരുന്നു. പഴയ ആൾക്കാരെ കുറിച്ച് ഒരു അറിവും ആർക്കും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. പഴയ ഓര്മക്കായെന്ന പോലെ അച്ഛന്റെ ചിത്രം മാത്രം തൂങ്ങിയിരുന്നു.. തിരിയുമ്പോൾ ചെറിയ ബോർഡ്‌ കണ്ടു.

സഖാവ് മുരളീധരൻ അനുസ്മരണ മന്ദിരം.

എന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും ഒരു തുള്ളി കണ്ണീർ അടർന്നു വീണു. അപ്പോളേക്കും ആരൊക്കെയോ വന്നു ആരാണെന്ന് ചോദിച്ചു.

“അച്ഛനാണ്”

ഫോട്ടോ ചൂണ്ടി പറഞ്ഞു.. പെട്ടന്ന് എന്ത് സഹായത്തിനും തയാറായി അവർ വന്നെങ്കിലും സ്നേഹപൂർവ്വം നിരസിച്ചു വണ്ടിയിൽ കയറി ഹോട്ടലിൽ പോയി.

പിറ്റേന്ന് കൃഷ്ണേട്ടന്റെ അല്ല സഖാവ് കൃഷ്ണന്റെ വീട്ടിൽ പോയി. കല്യാണമൊന്നും കഴിക്കാതെ പാർട്ടിക് വേണ്ടി ജീവിച്ച ആ സാധു സ്വന്തം വീടും പാർട്ടിക്ക് നൽകി.. സഖാവ് കൃഷ്ണൻ സ്മാരക വായനശാലയിലും അതിനടുത്തു അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഓർമ്മസ്ഥലത്തും സമയം ചിലവഴിച്ചു ഒരു ദിവസം കൂടെ കടന്നുപോയി.

ഏഴുദിവസം കൂടി കടന്നുപോയി.. ഒടുവിൽ സജി ഫോറസ്ററ് ഓഫിസിൽ പോയി ആർക്കൊക്കെയോ കൈമണി നൽകി രാവിലെ തന്നെ പെർമിഷൻ വാങ്ങി വന്നു. മല കയറാനുള്ള അവരുടെ ആവേശം തടഞ്ഞുകൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു.

“നമുക്ക് പത്തനംതിട്ട പോകണം അത്യാവശ്യം ആണ്”

പെട്ടെന്ന് പത്തനംതിട്ടക്കാരി ആയ ആര്യ പേടിച്ചു

“അച്ഛൻ?”

“ഇല്ല പെണ്ണെ എന്റെ ഒരു സുഹൃത്തിനെ കാണാനാണ്”

ഞാനാണ് വണ്ടി എടുത്തത്

“കണ്മണിയേക്കാൾ കാണാൻ കാത്തിരിക്കുന്നവർ ആരാ ഏട്ടാ.”

“ഇതും അതുമായി ബന്ധപെട്ടതാ പെണ്ണെ”

കാർ അതിവേഗം പാഞ്ഞുപോയ്‌കൊണ്ടിരുന്നു. ഇടക്ക് ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ നിറുത്തി കഴിഞ്ഞു സജി വണ്ടി എടുത്തു.. ഞങ്ങളുടെ മുഖഭാവം കണ്ടു എന്തോ അശുഭ വാർത്ത വരുന്നെന്നു അവൾക്ക് തോന്നിയിട്ടാകും ആര്യയും നിശബ്ദ ആയിരുന്നു. നാലുമണിയോടെ ഒരിടവഴിയിലേക്ക് വണ്ടി തിരിക്കാൻ ഞാൻ ജിപിഎസ് നോക്കി പറഞ്ഞു.

“ഇതെന്താ ഇങ്ങോട്ട്”

അതിനു മറുപടി പറയാതെ ഞാൻ വഴി പറഞ്ഞു കൊടുത്ത് അല്പസമയം കൊണ്ട് ഒരു കൊട്ടാരം പോലുള്ള വീട്ടിലെത്തി.

വീട്ടിൽ കയറാതെ തെക്കുഭാഗത്തേക്ക് ഞങ്ങൾ നടന്നു.

അവിടെ ഒരാൾക്കൂട്ടം ഉണ്ടായിരുന്നു.. അതിനു നടുവിൽ ഒരു വിറകടുക്കി കഴിഞ്ഞ ചിതയും… ആര്യയെ കണ്ടപ്പോൾ അവർ മുഖത്തിന്റെ ഭാഗത്തെ വിറക് നീക്കി. ശ്രീദേവ്..

ആ ശ്രീ തിരിച്ചു വന്ന പോലെ തോന്നി എനിക്ക്. ആര്യ ഒന്ന് കരയാൻ പോലുമാകാതെ താഴെക്കിരുന്നു പോയി.. പ്രായമായ ഒരു നമ്പൂതിരി അടുത്ത് വന്നു പറഞ്ഞു

“ആറു ദിവസം മോർച്ചറിയിൽ കിടന്നതാ. ഇനിയും വയ്ക്കാൻ പറ്റില്ല”

ഞാൻ കൈ കൊണ്ട് ആംഗ്യം കാണിച്ചു. ബന്ധത്തിലുള്ള ഒരു ചെറിയ പയ്യനാണ് ചിതക്ക് തീ കൊളുത്തിയത്. ആളിക്കത്തുന്ന തീയ്ക്ക് മുൻപിൽ ആര്യയെ സജിയ്ക്ക് ഏല്പിച്ചു അപ്പുറത് പതുങ്ങി നിന്ന മണിയെ കണ്ടു അയാളുടെ കൈ പിടിച്ചു.

“താങ്ക്സ്”

അയാളുമായുള്ള ആകെ നടന്ന സംഭാഷണം. പക്ഷെ പെട്ടെന്ന് എന്നെ തള്ളിമാറ്റി മണി ഒരൊറ്റ ഓട്ടമായിരുന്നു. സജിയുടെ കൈ തെറിപ്പിച്ചു ചിതയിലേക്ക് ഓടിയ ആര്യയെ ഞാൻ അനങ്ങുന്നതിനും മുൻപേ മണിയും സജിയും കൂടെ തടഞ്ഞു.. സാരിയിൽ മാത്രം ഒന്ന് കത്ത് പിടിച്ചെങ്കിലും അതും സജി കെടുത്തി.. ഓടി അവൾക്കരികെ ചെന്ന എന്റെ കൈ അവളുടെ കരണത്ത് പതിഞ്ഞു.

കുഴഞ്ഞുവീണ അവളെയും കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ അന്നുതന്നെ പാലക്കാടിന് തിരിച്ചു.. വഴിയിൽ അവൾക്ക് ശ്രീദേവ് അയച്ച മെയിൽ കാണിച്ചു..

ശ്രീദേവിന്റെ ക്യാൻസറിന്റെ ടെസ്റ്റ്‌ റിപ്പോർട്ട്‌.. എന്റെ നെഞ്ചിൽ കുറെ ഇടിച്ച അവൾ അവസാനം എന്റെ നെഞ്ചിൽ കിടന്നു കുറെ കരഞ്ഞു..

പിന്നെയും രണ്ട് ദിവസം കഴിഞ്ഞു ഞങ്ങൾ മുരുകനടുത്തേക്ക് പോകാൻ.

രാവിലെ നാലുമണിക്കിറങ്ങി വെയിൽ ഒഴിവാക്കാൻ. പുഴയും കാടും കടന്നുള്ള യാത്ര ആര്യയെ പഴയ മൂഡിലേക്ക് കൊണ്ട് വന്നു. ഇടക്ക് ആനപ്പിണ്ടം പേടിപ്പിച്ചെങ്കിലും ആര്യക്കുണ്ടായ തളർച്ച ഒഴികെ ഞങ്ങൾ പ്രശ്നമില്ലാതെ സ്ഥലത്തെത്തി.. അവിടത്തെ താമസക്കാരുടെ ആദ്യത്തെ സംശയദൃഷ്ടി എന്നെ മനസിലായതോടെ പെട്ടെന്ന് ആരാധനയിലേക്കും സ്നേഹത്തിലേക്കും വഴിമാറി. പക്ഷെ എനിക്കറിയാൻ ഒറ്റ ചോദ്യമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.

“കണ്മണി??”

അതിനു മറുപടി നൽകാതെ അവർ എന്നെ ഞങ്ങൾ താമസിച്ച കുടിലിലാക്കി. അത് ഇന്നും പഴയ പോലെ കാത്തുസൂക്ഷിച്ചിരുന്നു..

“ഡാ ചെക്കാ”

കണ്മണി എന്നു കരുതി തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ ഞാൻ കണ്ടത് തടിച്ചു പ്രസവം അടുത്ത ഒരു ഗർഭിണിയെ ആണ്. പാർവതി… കൂടെ സഖാവ് ജിതേഷും..

“ഞാനും ഈ നാട്ടുകാരി ആണ് മാഷേ..”

“കണ്മണി??”

എനിക്കത് മാത്രമേ അറിയാൻ ഉണ്ടായിരുന്നൊള്ളു..

അവർ ഞങ്ങളെ കൊണ്ട് മുരുകന്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി. അതിനു വലതുഭാഗത്തായി പുല്ലു വെട്ടി നിറുത്തിയ സ്ഥലം എനിക്ക് കാണിച്ചു തന്നു.

“ചെറിയൊരു മുഴ അതേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. അറിയിക്കാതെ കൊണ്ട് നടന്നു. ബ്രെയിൻ റ്റുമർ. അറിഞ്ഞിട്ടും ആദിവാസി രീതിയിൽ മരുന്ന് വയിപ്പിച്ചു കൊണ്ടുനടന്നു. ഒടുവിൽ..”

“എന്നെ ഒരുവാക്ക് അറിയിച്ചില്ല??”

“സമ്മതിക്കാഞ്ഞിട്ടാ.. ആദ്യം നിങ്ങളുടെ റിലേഷൻ ഞങ്ങൾക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നല്ലോ. അവളുടെ അവസാനനാളുകളിൽ ആണ് എല്ലാം പറയുന്നേ.. എന്നിട്ടും അറിയിക്കാൻ സമ്മതിച്ചില്ല.. കേസ് തീർന്നത് പോലും പറയാതെ കൊണ്ട് നടന്നതാ. വക്കിലിനെവരെ അവൾ പറഞ്ഞു നിറുത്തി..”

ബാക്കി പറഞ്ഞത് ഒന്നും ഞാൻ കേട്ടില്ല. ആ കുഴിമാടത്തിനു മുകളിൽ ഞാൻ തളർന്നു വീണു..

എല്ലാവരും എത്ര പറഞ്ഞിട്ടും ഞാൻ എണീക്കാൻ തയ്യാറായില്ല..

“ടാ ചെക്കാ നിനക്ക് വേണ്ടി കണ്മണി ഒരു സമ്മാനം കാത്തുവച്ചിട്ടുണ്ട്.. നീ തന്നെ ഏറ്റെടുക്കേണ്ട സമ്മാനം.. അത് വന്നു വാങ്ങേടാ. അവൾക്കുറപ്പായിരുന്നു നീ വരുമെന്ന്. വാ അത് എന്താണെന്ന് കാണേണ്ടെ നിനക്ക്..”

ഏറെ വൈകി തിരിച്ചു കുടിലിൽ എത്തിയപ്പോൾ ഞങ്ങളുടെ പഴയ കട്ടിലിൽ അവളുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു അതിനു മുകളിൽ അവൾക്ക് ഞാൻ അണിയിച്ച പുലിപ്പല്ലു മാലയും. അത് ഞാൻ എന്റെ നെഞ്ചോട് ചേർത്തു..

“വാ നിനക്ക് കാത്തുവച്ചത് കാണണ്ടേ?”

എന്നെ ഒരു കുടിലിലേക്ക് അവൾ കൊണ്ട് പോയി കൂടെ ആര്യയും സജിയും..

പനയോല കൊണ്ടുള്ള കതക് തുറന്നപ്പോൾ ചാമി.. കയ്യിൽ ഇരുന്നു മുല കുടിക്കുന്ന നാല് വയസ്സ് കാരിയും..

“ഇതാണ് നിനക്ക് കണ്മണി കാത്തുവച്ച സമ്മാനം. കനി. നീ പണ്ട് കുടിച്ച അതേ..””

അതു പൂർത്തിയാവുന്നതിന് മുൻപേ എന്റെ കണ്ണു ആ കൊച്ചു പെൺകുട്ടിയുടെ കൈ കണ്ടിരുന്നു. അവളുടെ ഇടതു കൈയിൽ എന്റെ കൈയിൽ ഉള്ളതുപോലെ കറുത്ത മറുക്.. കറുപ്പ് ഇത്തിരി കൂടുതൽ ആണെന്ന് മാത്രം..

“അച്ഛന്റെ സ്വഭാവം അതുപോലെ അല്ല അതിന്റെ ഇരട്ടി ഉണ്ട് മോൾക്ക്. അവൾ പാലുകുടിക്കാത്ത അമ്മമാർ ഇല്ല ഇവിടെ.. നാല് വയസ്സ് കഴിഞ്ഞിട്ടും.”

അപ്പോളേക്കും ഞാൻ എന്റെ മകളെ എടുത്തുയർത്തിയിരുന്നു.. അതും നോക്കി തുറന്ന മുല മറക്കാൻ പോലും മറന്നു ചാമിയും ചാമിയുടെ രൂപം കണ്ടു വാപൊളിച്ചു ആര്യയും സജിയും.. ഒന്നും മനസ്സിലാവാതെ എന്റെ മോളും..

അന്ന് രാത്രി ആ പഴയ കട്ടിലിൽ ഞാൻ തനിച്ചാണു കിടന്നത്. രാത്രി എന്റെ സ്വപ്നത്തിൽ പുഞ്ചിരിക്കുന്ന മുഖവുമായി എന്റെ അച്ഛനും കണ്മണിയും കൃഷ്ണേട്ടനും വന്നു. ആര്യയ്ക്ക് ആശീർവാദവുമായി ശ്രീദേവും.

……..

ഒരിക്കലും ഞാൻ ആര്യയുമായി ഒരു നിയമപരമായ കല്യാണവും നടത്തിയില്ല.. താലിയും കെട്ടിയില്ല.. കണ്മണിക്ക് ലഭിക്കാത്ത ഒരു അവകാശവും ആര്യയ്ക്ക് വേണ്ടായിരുന്നു. അതില്ലാതെ ഞങ്ങൾ സ്നേഹിച്ചു.. അതിലേറെ കനിയേയും. ആ സ്നേഹം പകുത്ത് നൽകാൻ വയ്യെന്ന് പറഞ്ഞു ആര്യ തന്നെ ആണ് പിന്നീട് ഒരു കൊച്ചു വേണ്ടെന്ന് തീരുമാനിച്ചത്.

അഞ്ചു വർഷം കഴിഞ്ഞു. കനിയുടെ ഒൻപതാം പിറന്നാൾ..

“മോൾക്ക് എന്ത് സമ്മാനമാണ് വേണ്ടത്.”

“എന്ത് ചോദിച്ചാലും അച്ഛൻ തരുമോ’

“നീ ചോദിക്ക് കാ‍ന്താരി.”

“എനിക്കൊരു വാവയെ വേണം. പക്ഷെ അമ്മേടെ പാല് ഞാൻ കുടിക്കും..”

അവളുടെ വാക്കുകളിൽ ആര്യ കീഴടങ്ങി.. അവളിപ്പോൾ അഞ്ചാം മാസം ഗർഭിണി ആണ്..

ഞാനും സജിയും കൂടി തുടങ്ങിയ കൺസ്ട്രക്ഷൻ കമ്പനി വിജയകരമായി നടക്കുന്നു.

എത്ര വേണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞെങ്കിലും എല്ലാ മാസവും കമ്പനിയുടെ ലാഭവിഹിതം മണി അയച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. ഒടുവിൽ അത് ഞങ്ങൾ ക്യാൻസർ രോഗികൾക്ക് ശ്രീദേവിന്റെ പേരിൽ ധനസഹായം നൽകി തുടങ്ങി.

ഇതിനിടയിൽ സജിയുടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞു. അത്രയും മാത്രമല്ല അഞ്ചുവർഷം കൊണ്ട് മൂന്ന് ആൺകുട്ടികളെയും ഈ ലോകത്തിന് നൽകി.. അപ്പോളൊക്കെ പാല് കുടിച് തീർത്തത് കനി ആണെന്നും കനിക്ക് പാല് കൊടുക്കാനാണ് എപ്പോളും കൊച്ചുങ്ങളെ ഉണ്ടാക്കുന്ന പരിപാടി നടത്തുന്നത് എന്നുമാണ് സജിയുടെ എക്സ്സ്പ്ലനേഷൻ..

എല്ലാ മാസവും മുരുകന്റെ അടുത്ത് പോകുന്നത് ഞങ്ങൾ നിർബന്ധമാക്കി. ഞാനും ആര്യയും സജിയും. സജിയുടെ പെണ്ണ് അഞ്ജനക്ക് ഒരു വട്ടം മാത്രമേ യോഗമുണ്ടായുള്ളു. എപ്പോളും ഗർഭിണി അല്ലേൽ കൈകുഞ്ഞ്..എന്താ ചെയ്യാ..

ആ സൗഹൃദവും ജീവിതവും അങ്ങനെ കൊച്ചു കൊച്ചു ഇണക്കങ്ങളും പിണക്കങ്ങളുമായ് പോകുന്നു. പൊക്കോട്ടെ അല്ലെ.?….. 🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈

ഇതൊരു കഥ മാത്രമാണ് . ആ സെൻസിൽ എടുക്കാൻ അപേക്ഷ.

നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങൾ കണ്ടിരുന്നു മുൻഭാഗങ്ങളിൽ എഴുതിയത്. എന്തെങ്കിലും ഇഷ്ടക്കേട് ഉണ്ടായെങ്കിൽ തുറന്നു പറയണേ..

ഈ കൊച്ചു കഥ എഴുതി പബ്ലിഷ് ചെയ്യാൻ അഡ്മിനെ കുറെ ബുദ്ധിമുട്ടിച്ചു ആദ്യമേ ആൾക് നന്ദി. അത്പോലെ റിവ്യൂ എഴുതി സഹകരിച്ച എല്ലാവർക്കും വായിച്ച എല്ലാവർക്കും nandi..

പിന്നേ പുതിയ കഥ എഴുതി ഉണ്ടാക്കാൻ ടൈം വേണം. സൊ ഇവരെ വച്ച് ഒരു കളി കഥ ഉണ്ടാക്കിയാലോ. ചുമ്മാ കളി..പരസ്പരം അറിഞ്ഞോണ്ട് ഷെയർ ചെയുന്ന ഒരു kali? വേണോ വേണ്ടേ എന്നു കമന്റ് ചെയ്യണേ.

കൊറോണ കാലമാണ്. എല്ലാവരും സേഫ് ആയി ഇരിക്കണേ. Keep distance please.

അതുപോലെ ഒന്നുകൂടി. ഇവിടത്തെ നല്ല വായനക്കാരോടാണ്. ഒടുക്കത്തെ ബുദ്ദിമുട്ട് ആയിരുന്നു ഇത്രേം എഴുതാൻ എനിക്ക്. എങ്കിൽ സ്ഥിരം എഴുത്തുകാർ പണ്ടാരം അടങ്ങി പോകും. പ്ലീസ്, അവരെ വെറുപ്പിക്കല്ലേ. നിങ്ങൾക്ക് ഇഷ്ടമുള്ള കാറ്റഗറി നോക്കി വായിച്ചാൽ തീരുന്ന പ്രശ്നമേ ഒള്ളു. ഒരു ലാഭേച്ഛ പോലുമില്ലാതെ ഇത്രയധികം പേജ് എഴുതുക എന്നു പറഞ്ഞാൽ. പ്ലീസ് അവരെ സപ്പോർട് ചെയ്യൂ..

എങ്കിൽ വീണ്ടും മറ്റൊരു കഥയുമായി കണ്ടു മുട്ടാം എന്ന പ്രതീക്ഷയോടെ .

ഒരു സാദാ പ്രവാസി..