സ്വാതിയുടെ പതിവ്രത ജീവിതത്തിലെ മാറ്റങ്ങൾ 2

സ്വാതിയുടെ അവിഹിതത്തിലേക്കുള്ള ആദ്യത്തെ ചുവടു വെയ്പ്പ്..

ജയരാജ്: നമസ്കാരം അൻഷുൽ, ഞാൻ ജയരാജ്.. നിങ്ങളുടെ രോഗാവസ്ഥ അറിയാൻ വേണ്ടി വന്നതാണ്.. ഇപ്പോൾ എങ്ങനെയുണ്ട്?

അൻഷുൽ: (ബഹുമാനപൂർവ്വം ഒന്നു പുഞ്ചിരിച്ചിട്ട്) ഹലോ സാർ, ആ ഇപ്പോഴും അത്ര മെച്ചപ്പെട്ടിട്ടില്ല.. കാലുകളും അനക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല..

ജയരാജ്: സാരമില്ല, ഉടനെ എല്ലാം ശെരിയാകും.. അതുമല്ല, താങ്കളുടെ ഭാര്യ സ്വാതി വളരെ നല്ലവളാണ്.. താങ്കളെ വളരെയധികം ശ്രെദ്ധയോടെ സുശ്രൂഷിക്കുന്നു.. ഭാഗ്യവാനാണു നിങ്ങൾ.. അൻഷുൽ: അതെ സാർ.. നന്ദി..

ജയരാജ്: ശെരി, അപ്പോൾ ഞാൻ ഇറങ്ങുകയാണ്. കുറച്ചു ജോലികൾ ഉണ്ട്‌..

ജയരാജ് എഴുന്നേറ്റു പോകാൻ തുടങ്ങി. വാതിൽ കടന്നപ്പോൾ സ്വാതിയെ കണ്ടു.

ജയരാജ്: നിങ്ങളുടെ ചെറിയ കുഞ്ഞെവിടെ..? സ്വാതി: അവൾ അവിടെ തൊട്ടിലിൽ കിടക്കുകയാണ് സാർ. ജയരാജ്: രണ്ടു മാസമാണല്ലേ പ്രായം? സ്വാതി: അതെ. ജയരാജ്: സ്വാതി, വിരോധം തോന്നില്ലെങ്കിൽ,,ഒരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ? സ്വാതി: മ്ഹ്. (അയാളെ എങ്ങനെ പറഞ്ഞു വിടാമെന്ന് ആലോചിച്ചു കൊണ്ട് നിന്ന അവൾ അയാൾ ഇനി എന്താണ് ചോദിക്കാൻ പോകുന്നതെന്ന് ചിന്തിച്ചു) ജയരാജ്: എങ്ങനെയാണ് ഈ വീടിന്റെ ചെലവെല്ലാം നോക്കുന്നത്? സ്വാതി: ബാങ്കിൽ കുറച്ചു സേവിങ്സ് ഉണ്ട്‌. കുഴപ്പങ്ങളൊന്നും ഇല്ല.. ജയരാജ്: അതെ, നിങ്ങൾക്ക് എന്തെങ്കിലും ആവശ്യമുണ്ടെങ്കിൽ അത് എന്നോട് പങ്കിടാം. ഒരു മടിയും വേണ്ട കെട്ടോ. സ്വാതി: ശെരി സാർ.

ജയരാജ് വീണ്ടും സ്വാതിയെ നോക്കി. അയാൾക്ക്‌ ഇടത് വശത്തു നിന്ന് അവളുടെ ബ്ലൗസിലേക്ക് നോക്കി അതിന്റെ ഇടയിലെ പിളർപ്പ് കാണാൻ ശ്രമിച്ചു. ഒരു പഴയ കോട്ടൺ സാരിയും ചുവന്ന ബ്ലൗസും ആയിരുന്നു അവൾ ധരിച്ചിരുന്നത്. അതിനിടയിലൂടെ അയാൾക്ക്‌ കാര്യമായി ഒന്നും കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. എന്നാലും അയാൾ ആ മുലകളുടെ വലുപ്പം മനസ്സിൽ വിലയിരുത്തി. വീണ്ടും അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി നിഷ്കളങ്കമായി ഒന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു. അവൾ അയാളുടെ പെട്ടെന്നുള്ള നോട്ടം കണ്ടിട്ട് സാരിത്തലപ്പ് കൊണ്ട് അവിടം മറച്ചു. ജയരാജ് പിന്നെ നടന്നു വെളിയിലേക്ക് പോയി. സ്വാതി ആശ്വാസത്തോടെ വാതിൽ അടച്ചു. ശല്യം പോയല്ലോ എന്നവൾ ഓർത്തു.

പക്ഷെ അൻഷുലിനെ കാണാനെന്ന കാരണം പറഞ്ഞ് ജയരാജ് അടുത്ത ദിവസം വീണ്ടും സന്ദർശിച്ചു. സ്വാതിയുമായി കൂടുതൽ സംസാരിച്ചു. 2-3 മിനിറ്റിനുള്ളിൽ സ്വാതിക്ക് അയാളെ പറഞ്ഞു വിടാൻ സാധിച്ചു. പിന്നീട് ദിവസങ്ങൾ കഴിയുംതോറും അവരുടെ സാമ്പത്തിക സ്ഥിതി വഷളായികൊണ്ടിരുന്നു.

അവൾ തീർത്തും നിസ്സഹായയായി മാറുകയായിരുന്നു. അവൾ സഹായം ആരാഞ്ഞ എല്ലാവരും അവളെ കയ്യൊഴിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു. ജയരാജ് അവളോട് ദിവസവും തരം കിട്ടുമ്പോഴൊക്കെ സംസാരിക്കാറുണ്ടായിരുന്നു. സ്കൂളിലേക്ക് പോകുന്ന വഴിയും മറ്റും. അവൾ അയാളോടുള്ള ഭയം കുറച്ചു കുറച്ചായി മാറി വരാൻ തുടങ്ങി. പക്ഷേ അപ്പോഴും അയാളുടെ സ്വഭാവത്തെക്കുറിച്ച് അവൾ ജാഗരൂകരായിരുന്നു.

ഒരു ദിവസം ജയരാജ് പതിവുപോലെ അവരെ സന്ദർശിച്ചു. അൻഷുലിനെ കണ്ട ശേഷം മുറിയിൽ നിന്ന് അയാൾ പുറത്തിറങ്ങി. സ്വാതി അയാൾക്കരികിലേക്ക് ചെന്നു.

സ്വാതി: ജയരാജ് സാർ, എനിക്കങ്ങയോട് ഒരു സഹായം ചോദിക്കാനുണ്ടായിരുന്നു. ജയരാജ്: (പുഞ്ചിരിയോടെ) എന്താ സ്വാതി? എന്തായാലും ചോദിച്ചോളൂ.. സ്വാതി: എനിക്ക് അത്യാവശ്യമായി കുറച്ച് പണം വേണം. ജയരാജ്: പണമോ? ഉം.. എന്തിനാ പെട്ടെന്ന്? സ്വാതി: സോണിയയുടെ സ്കൂളിൽ ഫീസ് അടക്കാൻ വേണ്ടിയാണ്. ജയരാജ്: എത്രയാ ഫീസ്? സ്വാതി: 2000 രൂപ. ജയരാജ്: അതിത്തിരി കൂടുതലാണല്ലോ സ്വാതി. സ്വാതി: പ്ലീസ് സാർ.. എങ്ങനെയെങ്ങിലും എനിക്കാ തുക കിട്ടിയേ തീരൂ. ജയരാജ്: ശെരി, ഒരു വഴിയുണ്ട്. സ്വാതി: എന്തു വഴി? ജയരാജ്: ഞാൻ നിങ്ങൾക്ക് 2000 രൂപ തരാം. പക്ഷെ ഉടനെ നിനക്കതു തിരിച്ചു തരാനും കഴിയില്ല. അത് കൊണ്ട്.. സ്വാതി: അതു കൊണ്ട്? ജയരാജ്: വെയിറ്റ്, നമുക്ക് അങ്ങോട്ട്‌ മാറി നിന്നാലോ? അവിടെ ആരുമില്ല.. ഞാൻ അവിടെ വെച്ച് പറയാം. സ്വാതി: അതെന്തിനാ?? പ്ലീസ് ഇവിടെ നിന്നു പറയൂ സാർ. ജയരാജ്: (ചെറിയൊരു മൗനത്തിനു ശേഷം) ഉം ശെരി.. എനിക്ക് ഒരു 30 മിനിറ്റ് നേരത്തേക്ക് സ്വാതിയുടെ ബ്ലൗസ് തുറന്നൊന്നു കാണണം.. അവിടെയുള്ളത് രണ്ടും എന്റെ നാവു കൊണ്ട് നുകരണം.. അതിനു ശേഷം ഞാൻ നിനക്കാ രൂപ തരാം. സ്വാതി: എന്താ പറഞ്ഞെ??!

സ്വാതി ലജ്ജിച്ചു. അവളുടെ മുഖം ചുവന്നു. അവൾ ഒരിക്കലും അത്ര അപമാനിക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ല. എന്നാലും അവൾ സ്വബോധം വീണ്ടെടുത്തു കൊണ്ട് മാന്യമായി പറഞ്ഞു.

സ്വാതി: ജയരാജ് സാർ.. താങ്കൾ ഇപ്പൊ ഇവിടെ നിന്നും പോണം. പ്ലീസ്.. ജയരാജ്: സ്വാതി.. ഞാൻ നിന്നെ സഹായിക്കണമെന്ന് ഉദ്ദേശിച്ചു കൊണ്ട് തന്നെയാണ് പറഞ്ഞത്.. ഒന്നു കൂടി ആലോചിച്ചിട്ട്.. സ്വാതി: പ്ലീസ് സാർ.. എനിക്ക് കൂടുതലൊന്നും താങ്കളോട് പറയാനില്ല.. ഇവിടെ നിന്നു പോകു..

കാര്യങ്ങൾ താൻ വിചാരിച്ചത്ര എളുപ്പമല്ലെന്ന് ജയരാജിന് മനസ്സിലായി. എല്ലാത്തിലുമുപരി അവൾ ഒരു വീട്ടമ്മയാണ്. അത് താൻ ഓർക്കണമായിരുന്നു. പിന്നെ ഒരു വാക്കുപോലും മിണ്ടാതെ അയാൾ അവിടെ നിന്നു പോയി. സ്വാതി വാതിൽ വലിച്ചടച്ചു കരയാൻ തുടങ്ങി. നടന്ന സംഭവത്തെക്കുറിച്ച് ആലോചിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ഈ മനുഷ്യൻ എത്ര വിലകുറഞ്ഞവനാകും. ഒരു സ്ത്രീ നിസ്സഹായയായിരിക്കുമ്പോൾ അവളെ മുതലെടുക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു! പിന്നെ സാരിത്തലപ്പ് കൊണ്ട് ആ കണ്ണീരൊക്കെ തുടച്ച് അവൾ വേഗം അവളുടെ ദൈനംദിന ജോലികളിലേക്ക് പോയി. അവൾക്ക് ആ അവസ്ഥയിൽ നിൽക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. മാത്രമല്ല അവളുടെ മനസ്സ് ആ സംഭവത്തിൽ നിന്ന് മാറി നിൽക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചു.

അടുത്ത ദിവസം, സോണിയ മോളെ എന്നത്തേയും പോലെ സ്കൂളിൽ കൊണ്ടു വിടാൻ സ്വാതി പോയി. ജയരാജ് പതിവുപോലെ വഴിയിൽ അയാളുടെ ബൈക്കിൽ ചാരി നിൽക്കുകയായിരുന്നു. വലിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന സിഗരറ്റ് എടുത്തിട്ട് അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു. അവൾ മറ്റൊരു ദിശയെ അഭിമുഖീകരിച്ച് സ്കൂളിലേക്ക് വേഗത്തിൽ നടന്നു. പിറ്റേ ദിവസവും ഇതുപോലെ സംഭവിച്ചു. പിന്നെ ഇതൊരു പതിവായി മാറി. പക്ഷെ ജയരാജ് ഒരിക്കലും അവളെ പിന്തുടർന്നില്ല. അയാൾ ഒരിക്കലും അവളോട് നേരിട്ട് സംസാരിക്കാനും ശ്രെമിച്ചില്ല. പക്ഷേ മകളെ സ്കൂളിൽ കൊണ്ട് വീടാണോ തിരിച്ചു കൊണ്ട് വരുവാനോ പോകുമ്പോഴോ അടുത്തുള്ള ഒരു കടയിൽ നിന്ന് അവളെതന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു. സ്വാതി ജയരാജിനെ കൂടുതൽ വെറുക്കാൻ തുടങ്ങി. അപ്പോഴും ജയരാജ് സ്വാതിയോട് അയാൾക്ക്‌ കൂടുതൽ മോഹം തോന്നി തുടങ്ങി. സ്വാതി അയാളെ അവഗണിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കെ അയാളിലെ മൃഗതുല്യമായ സ്വഭാവം വർദ്ധിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ജയരാജ് തന്നോട് എന്തെങ്കിലും നീചമായ നടപടി സ്വീകരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചാൽ അത് തന്റെ ജീവിതാവസാനമായിരിക്കുമെന്ന് സ്വാതി ഭയപ്പെട്ടു. ഈ കഷ്ടതയുടെ അവസ്ഥയിൽ അവൾക്ക് അപമാനം കൂടി സഹിക്കാൻ കഴിയില്ല.

ദിവസങ്ങൾ കടന്നുപോയി. സ്വാതിയുടെ പേരിലുണ്ടായിരുന്ന സമ്പാദ്യങ്ങൾ ഏകദേശം പൂർത്തിയായി തുടങ്ങി. അൻഷുലിന് അപകടമുണ്ടായിട്ട് ഇപ്പൊ 2 മാസത്തിലേറെയായി. അദ്ദേഹത്തിന് സംസാരിക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നുവെങ്കിലും പിന്തുണയില്ലാതെ കിടക്കയിൽ നിന്ന് ഒന്നു എഴുന്നേൽക്കാൻ പോലും കഴിയുമായിരുന്നില്ല. അൻഷുലിന്റെ മരുന്നുകൾക്കു വേണ്ടി മാത്രം നല്ലൊരു ശതമാനം തുക ചെലവായി. തന്റെ ഭർത്താവിനെ എപ്പോഴും പുഞ്ചിരിക്കുന്ന മുഖത്തോടെ നോക്കി സ്വാതി എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ചെയ്തുവെങ്കിലും അവൾ ഉള്ളിൽ വളരെയധികം വിഷമിക്കാൻ തുടങ്ങി. അവളുടെ സാരികൾ ക്രമേണ പഴയതു പോലെ ആയി തുടങ്ങി. തനിക്കോ കുട്ടികൾക്കോ ​​വേണ്ടി പുതിയ വസ്ത്രങ്ങൾ വാങ്ങാൻ പോലും അവൾക്ക് പണമില്ലായിരുന്നു.

ഒരു രാത്രി അവൾ കുറച്ചു അകലെയുള്ള പലചരക്ക് കടയിൽ നിന്ന് മടങ്ങുമ്പോൾ ഒരു ബൈക്ക് അവളുടെ മുന്നിൽ വന്നു നിന്നു. അത് ജയരാജ് ആയിരുന്നു. അയാൾ അവളുടെ അടുത്ത് വന്ന് ആ ബൈക്കിൽ ഇരിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു, അവളെ അവളുടെ അപ്പാർട്ട്മെന്റ് വരെ എത്തിക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞു.

പക്ഷെ സ്വാതി അയാളെ അവഗണിച്ച് തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ തുടങ്ങി. എന്നാലും ജയരാജ് ബൈക്കിൽ നിന്നു ഇറങ്ങി അവളെ പിന്തുടരാൻ തുടങ്ങി. സ്വാതിയുടെ അരക്കെട്ട് അവളുടെ സാരിക്ക് കീഴിലൂടെ നടത്തിനൊത്തു ഒഴുകുന്ന കാഴ്ച കണ്ട് ജയരാജിനു നിയന്ത്രണം നഷ്ടപ്പെടാൻ തുടങ്ങി. അയാളുടെ അരക്കെട്ടിലും അനക്കങ്ങൾ സംഭവിച്ചു തുടങ്ങി. സഹിക്കാൻ വയ്യാതെയായപ്പോൾ അൽപ്പം വേഗത്തിൽ നടന്നു അയാൾ സ്വാതിയുടെ കൈയ്യിൽ വളരെ പരുക്കനായി പിടിച്ചു. ഈ പ്രക്രിയയിൽ അവളുടെ ഒരു ഗ്ലാസ് വള പൊടിഞ്ഞു താഴെ വീണു. സ്വാതി പേടിച്ച് തിരിചിട്ട് അയാളോട് അവളെ വെറുതെ വിടണമെന്ന് അപേക്ഷിച്ചു. അയാൾ പിടി വിട്ടു.

ജയരാജ്: സ്വാതി.. എന്നോടൊപ്പം വന്നാൽ മാത്രം മതി.. ഞാൻ മറ്റൊന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ. സ്വാതി: എന്തിനാ എന്നെ വെറുതെ ഇങ്ങനെ ശല്യപ്പെടുത്തുന്നെ? എന്നെ പോകാൻ അനുവദിക്കൂ.. എന്റെ മക്കൾ എന്നെ കാണാഞ്ഞു വീട്ടിൽ വിഷമിച്ചിരിക്കുകയാണ്. ജയരാജ്: എന്തിന്.. അമ്മയുടെ പാൽ കുടികാത്തത് കൊണ്ടാണോ? (അവൻ മോശമായി ഒന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു)

സ്വാതി അതു കേട്ട് പ്രകോപിതയായി. അവളുടെ സമനില തെറ്റി.

സ്വാതി: നിങ്ങൾ പോകൂ.. അല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ ഇപ്പൊ നിലവിളിക്കും.. ജയരാജ്: നീ നില വിളിച്ചാലും എനിക്കൊന്നുമില്ല. എന്തായാലും ഞാൻ ഇനി നിന്നെ ശല്യപ്പെടുത്തുന്നില്ല. ഞാൻ പോകുന്നു.

ജയരാജ് അവളെ ഒന്നു കൂടി നോക്കിയിട്ട് തിരിച്ചോടി. എന്നിട്ട് ബൈക്കുമെടുത്ത് പോയി. സ്വാതി ഒരു നെടുവീർപ്പിട്ട് അവളുടെ ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് പാഞ്ഞു.

അവൾ അകത്തേക്ക് പോയി. വളരെ അപമാനിക്കപ്പെട്ട പോലെ തോന്നി അവൾക്ക്. അൻഷുൽ ഈ അവസ്ഥയിൽ അല്ലായിരുന്നുവെങ്കിൽ ജയരാജിന് ഒരിക്കലും അത്തരം വൃത്തികെട്ട ഭാഷ അവളോട്‌ സംസാരിക്കാൻ ധൈര്യമുണ്ടാകുമായിരുന്നില്ല. സ്വാതി അൻഷുലിന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. സാധാരണ അൻഷുൽ ഒറ്റയ്ക്കാണു ഉറങ്ങുന്നത്. കട്ടിൽ അല്പം ചെറുതായതു കൊണ്ടും അദ്ദേഹത്തിന് വയ്യാത്തത് കൊണ്ടും കട്ടിലിന്റെ പകുതിയിൽ കൂടുതൽ സ്ഥലം ആവശ്യമുണ്ട്. അവൾ പോയി അൻഷുലിന്റെ കൈ തൊട്ടു. അൻഷുൽ പതിയെ ഉണർന്നു.

സ്വാതി: അൻഷുൽ, എന്നെ ഒന്നു ഉമ്മ വെക്കാമോ.. അൻഷുൽ: അതെന്തിനാ പെട്ടെന്നിപ്പൊ? സ്വാതി: പ്ലീസ്.. എനിക്കിപ്പോ വേണം..

അൻഷുൽ അവളുടെ അരയിൽ പതുക്കെ കൈകൾ ചുറ്റാൻ ശ്രമിച്ചു. സ്വാതി കുനിഞ്ഞ് പതിയെ തന്റെ ഭർത്താവിന്റെ ചുണ്ടിൽ ചുംബിച്ചു. അൻഷുലും അവളെ തിരിച്ചു ചുംബിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രതികരണം അത്ര ആവേശകരമല്ലായിരുന്നു. അപകടത്തിന് ശേഷം ആദ്യമായാണ് അവർ രണ്ടു പേരും ഇതുപോലെ ചുംബിക്കുന്നത്. ഏകദേശം 2 മിനിറ്റ് അവർ അതു തുടർന്നു. കൂടുതലും സ്വാതിയാണ് നേതൃത്വം നൽകിയത്. പതിയെ അവളുടെ കൈ മനഃപൂര്വമല്ലാതെയാണെങ്കിലും അവന്റെ പാന്റിലേക്ക് എത്തുന്നു. പക്ഷേ അത് പഴയതു പോലെ കട്ടിയുള്ള അവസ്ഥയിൽ അല്ലെന്നുള്ളത് അവൾ ശ്രദ്ധിക്കുന്നു. അവൾ പണ്ട് ഒത്തിരി തവണ കൈകാര്യം ചെയ്തിരുന്ന അവിടം അന്നത്തെ പോലെ പൊങ്ങിനിൽക്കുന്നത് പോയിട്ട് അവിടെ അല്പം പോലും

കാഠിന്യത്തിന്റെ ഒരു അടയാളവുമില്ലായിരുന്നു.

സ്വാതി: എന്താണ് സംഭവിച്ചത് അൻഷുൽ? എന്താണ് പ്രശ്നം? ഞാൻ ശെരിയായി അല്ലേ ചുംബിച്ചത്?.. അൻഷുൽ: ഇല്ല സ്വാതി, ഒരു കുഴപ്പവുമില്ല.

സ്വാതി കുറച്ചു നേരം കൂടി അൻഷുലിനെ ആഴത്തിൽ ചുംബിക്കുന്നു. എന്നാൽ അയാളുടെ അരക്കെട്ടിലെ സ്ഥിതി അതേപടി തുടരുന്നു. പരാജയപ്പെട്ടെന്നു മനസിലാക്കിയത് കൊണ്ട്, അവൾ കട്ടിലിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റു. എന്നിട്ട് സ്നേഹപൂർവ്വം അൻഷുലിനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.

സ്വാതി: ഞാൻ ഭക്ഷണം തയ്യാറാക്കാം.. അൻഷുൽ: ശെരി സ്വാതി..

സ്വാതി മുറിയിൽ നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങിയതും അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്ന് കണ്ണുനീർ നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയാതെ ഒഴുകാൻ തുടങ്ങി. എന്നാലും പണിപ്പെട്ട് അവളതു തുടച്ചു കളഞ്ഞു. അൻഷുലിനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം അതിന്റെ ബുദ്ധിമുട്ട് എത്രത്തോളമാണെന്നു അവൾക്കറിയാം. പക്ഷേ ഇത്തരത്തിലുള്ള ജീവിതം നയിക്കുന്നതിൽ അവളുടെ മനസ്സിന്റെ ഒരു കോണിൽ തീർത്തും നിരാശ തോന്നി. അവൾ ദൈവത്തെ ശപിക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചു. പക്ഷേ ദൈവം തനിക്കു തുണയുണ്ടെന്ന് അവൾക്കറിയാം. അതു കൊണ്ട് മുതിർന്നില്ല. അവൾ സ്വയം ചിന്തിച്ചു, ജയരാജ് ഉറപ്പായും അവളുടെ പിന്നിലുണ്ട്.. പക്ഷേ അവൾക്ക് അയാളോട് യാതൊരു വിധത്തിലുമുള്ള താൽപ്പര്യമില്ല.. അയാളെ കാണാൻ തന്നെ പക്കാ ഗുണ്ടയെപ്പോലെയാണ്.. എന്തിനാ അയാൾ തന്നെ ഇങ്ങനെ ശല്യപ്പെടുത്തുന്നത്.. പിന്നെ അവളുടെ മനസ്സ് തന്റെ വീട്ടു ചെലവുകളിലേക്ക് അലഞ്ഞുനടന്നു.. അടുത്ത മാസം ഇങ്ങനെ തന്നെ നിലനിർത്താൻ അവൾക്ക് എവിടെ നിന്ന് പണം ലഭിക്കും?.. സോണിയയുടെ ഫീസ്.. അൻഷുലിന്റെ മരുന്നുകൾ.. വീട്ടു വാടക.. ഒരു ജോലി ലഭിക്കാൻ അവൾ വളരെയധികം ശ്രമിച്ചു. പക്ഷേ അവൾക്ക് മാന്യമായ ഒരു ജോലിയും എവിടെയും ലഭിക്കുന്നില്ല. ദൈവം യാഥാർത്ഥമായും ഉണ്ടെങ്കിൽ തനിക്കു വേണ്ടി തീർച്ചയായും എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുമെന്ന് അവൾ ചിന്തിച്ചു.. ആ ദൈവം എന്റെ കുട്ടികളെ പട്ടിണിയിലാക്കില്ല. എല്ലാത്തിലുമുപരി, അവൾ ഇപ്പോഴും അൻഷുലിനെ ജീവനു തുല്യം സ്നേഹിക്കുന്നു.. അങ്ങനെയങ്ങനെ അവളുടെ ചിന്തകൾ പോയി..

കുറച്ച് ദിവസങ്ങൾ കടന്നുപോയി. സ്വാതിക്ക് ഇപ്പോൾ തന്റെ ബാങ്ക് അക്കൗണ്ടിൽ പണമൊന്നുമില്ല. അവസാന തിയതിക്ക് മുൻപ്‌ ഫീസ് അടക്കാൻ സോണിയയ്ക്ക് സ്കൂളിൽ നിന്ന് ഒരു നോട്ടീസ് ലഭിച്ചു. അടച്ചില്ലെങ്കിൽ അവൾ സ്കൂളിൽ നിന്ന് പുറത്തുപോകണം.

സോണിയ: അമ്മേ, എന്റെ ഫീസ് എന്ന് അടക്കും? സ്വാതി: അടക്കാം മോളെ.. അമ്മക്ക് പൈസ കിട്ടട്ടെ സോണിയ: (വിഷമിച്ചു കൊണ്ട്) ആ ആഷി പറഞ്ഞു നിന്റെ അമ്മയ്ക്കും അച്ഛനും കയ്യിൽ കാശൊന്നുമില്ലെന്നു. നീ വെറുതെ ഇനി സ്കൂളിൽ വരേണ്ടന്നു.. സ്വാതി: (കരച്ചിൽ വന്നത് അടക്കിപിടിച്ചു കൊണ്ട്) ഇല്ല മോളെ.. നീ അവർ പറയുന്നതോന്നും ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട.. മനസ് വിഷമിക്കാതെ നിന്റെ പഠിത്തത്തിൽ ശ്രെദ്ധിക്കൂ.. അമ്മ എങ്ങനേലും മോൾടെ ഫീസ് അടയ്ക്കാം.. സോണിയ: (പതിയെ സന്തോഷിച്ചു കൊണ്ട്) ഉം ശെരിയമ്മേ. അമ്മ അടക്കുമെന്നു എനിക്കറിയാം. അമ്മയെ എനിക്ക് ഒത്തിരി ഇഷ്ടമാ.. ഉമ്മ!

അതിനു ശേഷം സോണിയ അനിയത്തിക്കൊപ്പം കളിക്കാൻ പോയി. സ്വാതി ഉടനെ കുളിമുറിയിൽ പോയി കതകടച്ച് കരയാൻ തുടങ്ങി. അവളുടെ കുട്ടികൾക്കായി അവൾക്ക് ഒന്നും ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല. എല്ലാ വഴികളും അടയുകയാണോ.. ജയരാജ് മാത്രമാണോ ഇനി തനിക്കു മുന്നിൽ അവശേഷിക്കുന്ന ഓപ്ഷൻ.. ആറടി ഉയരമുള്ള ഇരുണ്ട നിറമുള്ള ആ ഗുണ്ടയെ തന്നെ എങ്ങനെ സ്പർശിക്കാൻ അനുവദിക്കും.. അവളുടെ തല കറങ്ങുന്നതു പോലെ തോന്നി.. പക്ഷെ അവൾക്കിനി വേറൊരു വഴിയുമില്ലെന്നു അവൾക്ക് മനസിലായി. ഇനി ഒരു ഓപ്ഷനും അവശേഷിക്കുന്നില്ല. അവൾ ജയരാജുമായി സംസാരിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. ചിലപ്പോൾ ഇത്രയും നാളെ കൊണ്ട് അയാൾക്ക് വല്ല മാറ്റവുമുണ്ടായിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ, അയാൾ അവളെ തൊടില്ലായിരിക്കാം.

അങ്ങനെ ചിന്തിച്ച് അവൾ അയാളോട് വീണ്ടും പണം ചോദിക്കണമെന്നു ഉറപ്പിച്ചു..

അടുത്ത ദിവസം സോണിയയെ സ്കൂളിൽ കൊണ്ട് വിട്ട ശേഷം സ്വാതി ജയരാജിനെ നോക്കി. അയാൾ അവൾക്കായി പതിവുപോലെ അവിടെത്തന്നെ നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അതു കണ്ടപ്പോൾ അയാളുടെ ക്ഷെമയെക്കുറിച്ച് അവൾ ചിന്തിച്ചു. വളരെ ദിവസങ്ങൾക്ക് ശേഷം വീണ്ടും അവരുടെ കണ്ണുകൾ കണ്ടുമുട്ടി. സ്വാതി പരിഭ്രാന്തയായി. എന്നാലും മനസിനെ ശാന്തപ്പെടിത്തിക്കൊണ്ട് അവൾ പതിയെ അയാളുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി..

സ്വാതി: താങ്കൾ ഒന്നു ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ വരാമോ? ജയരാജ്: (ഞെട്ടൽ മാറ്റിക്കൊണ്ട്) തീർച്ചയായും.. എപ്പോൾ വരണം? സ്വാതി: കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് വരാൻ പറ്റുമോ? ജയരാജ്: അരമണിക്കൂറിനുള്ളിൽ..

അയാളെ മുഴുമിപ്പിക്കാൻ അനുവദിക്കാതെ സ്വാതി സമ്മതം മൂളിക്കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു. അത്രയ്ക്ക് അവൾ വിറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവൾ വേഗം നടന്നു വീട്ടിലേക്കു പോയി. സ്വാതി വീട്ടിലെത്തി അവളുടെ ദൈനംദിന വീട്ടുജോലികൾ ആരംഭിച്ചു. അവളെ ഞെട്ടിച്ചു കൊണ്ട് കൃത്യം 30 മിനിട്ടായപ്പോൾ വീട്ടിലെ ഡോർബെൽ മുഴങ്ങി. ഉയർന്ന ഹൃദയമിടിപ്പോടെ സ്വാതി പോയി വാതിൽ തുറന്നു. ജയരാജ് അവിടെ നിൽക്കുന്നുണ്ടായിയുന്നു. അവൾ അയാളെ ഒരു പുഞ്ചിരി തന്റെ ചുണ്ടിൽ വരുത്തിക്കൊണ്ട് സ്വാഗതം ചെയ്തു. ഒരു ഫോർമാലിറ്റി എന്നാ നിലക്ക് ജയരാജ് അവളോട്‌ സംസാരിക്കാൻ നിൽക്കാതെ നേരെ അൻഷുലിന്റെ മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു. അൻഷുലിനെ കാണുകയും അദേഹത്തിന്റെ ക്ഷേമവിവരങ്ങൾ അന്വേഷിക്കുകയും ചെയ്തു. താൻ എങ്ങനെ, എവിടെയാണ് വീണതെന്നും 2 മാസത്തെ വേദനയുടെ കഥയും അൻഷുൽ വിശദീകരിക്കാൻ തുടങ്ങി. ജയരാജ് അദ്ദേഹം പറയുന്നത് ചെറുതായി മാത്രം ശ്രദ്ധിക്കുകയും വാതിലിനടുത്തേക്ക് നോക്കി സ്വാതിയുടെ എന്തെങ്കിലും അടയാളങ്ങൾ കാണുന്നുണ്ടോന്നു നോക്കുകയും ചെയ്തു കൊണ്ടിരുന്നു. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു സ്വാതി ഒരു ചായയുമായി വന്നു. ഇതാദ്യമായാണ് അവൾ ജയരാജിന് ചായ നൽകുന്നത്. അയാൾ ചായ അവളുടെ കയ്യിൽ നിന്നു വാങ്ങി കുടിച്ചു. ശേഷം അവൾക്ക് നന്ദി പറഞ്ഞു. എന്നിട്ട് അയാൾ അൻഷുലിനോട് വിട വാങ്ങി മുറിക്കു പുറത്തേക്ക് നടക്കാൻ തുടങ്ങി. സ്വാതി അൻഷുലിൽ നിന്ന് സ്വയം ഒഴിയുകയും പയ്യെ പുറത്തേക്ക് പോകുകയും ചെയ്തു.

(അൻഷുലിനു കേൾക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന വിശ്വാസത്തിൽ) സ്വാതി: ജയരാജ് സാർ, താങ്കൾ എനിക്ക് 2000 രൂപ തരൂ.. അടുത്ത മാസം തീർച്ചയായും ഞാൻ താങ്കൾക്കത് മടക്കിനൽകാം. ഉടനെ എനിക്ക് എവിടെയെങ്കിലും ജോലി ലഭിക്കും. ജയരാജ്: സ്വാതി.. നിനക്കെവിടുന്നു ജോലി കിട്ടും? നീ ഇപ്പൊ തന്നെ എന്തു മാത്രം പരിശ്രെമിച്ചു.. സ്വാതി: ദയവായി എനിക്ക് കുറച്ച് പണം കടം തരൂ.. അല്ലെങ്കിൽ അവർ സോണിയയെ സ്കൂളിൽ നിന്ന് പുറത്താക്കും.. ജയരാജ്: ഞാനും അവൾ സ്കൂളിൽ നിന്ന് പുറത്താക്കപ്പെടാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല.. അതിനാൽ ഞാൻ ഒന്നു കൂടി മുൻപ്‌ പറഞ്ഞ ഓപ്ഷൻ നിനക്ക് മുന്നിൽ വെക്കുകയാണ്.. വെറും അര മണിക്കൂർ മാത്രം മതി സ്വാതി.. സ്വാതി: (കണ്ണീരിന്റെ വക്കിൽ) എന്റെ ഈയൊരു അവസ്ഥയെ എന്തിനാ നിങ്ങളിങ്ങനെ മുതലെടുക്കുന്നത്? ജയരാജ്: നിങ്ങൾ ഇപ്പോൾ നിസ്സഹായരാകുകയാണ്.. നിങ്ങളെ പിന്തുണയ്ക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രമാണ് ഞാൻ വന്നത്.. എന്റെ എല്ലാ ജോലികളും മാറ്റിവെച്ചിട്ട്.. എനിക്കിന്ന് അടുത്ത തിരഞ്ഞെടുപ്പിനുള്ള മീറ്റിംഗിനു സിറ്റിയിൽ പോകേണ്ടതാണ്.

സ്വാതി: എന്തുകൊണ്ടാണ് നിങ്ങൾക്ക് അതു വേണമെന്ന് പറയുന്നത്.. ഞാൻ രണ്ടു കുട്ടികളുടെ അമ്മയാണ്.. എനിക്ക് നിങ്ങളെക്കാൾ 20 വയസ്സ് കുറവുമാണ്.. ജയരാജ്: നോക്കു സ്വാതി.. എനിക്ക് ഒന്നാമത്തെ സമയമില്ല.. വെറുതെ എന്റെ സമയം പാഴാക്കാനാണെങ്കിൽ പിന്നെ എന്തിനാണ് എന്നെ വിളിച്ചത്.. സ്വാതി: സാർ.. ജയരാജ്: എനിക്ക് വേണമെങ്കിൽ ബലം പ്രയോഗിച്ച് എനിക്ക് ആവശ്യമുള്ളപ്പോഴെല്ലാം ഒരു കാറിൽ നിന്നെ കയറ്റികൊണ്ടുപോകാമായിരുന്നു.. പക്ഷെ ഞാനങ്ങനെ ഒന്നും നിന്നോട് ചെയ്തിട്ടില്ല.. കാരണം നിങ്ങളെ ബഹുമാനിക്കുന്നു.. എന്നെക്കാൾ പ്രായം കുറഞ്ഞവരാണെങ്കിൽ പോലും.. സ്വാതി: (കരച്ചിൽ പതിയെ മാറി ഒരു വികാരവുമില്ലാതെ അയാളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി) ജയരാജ്: ഞാൻ 10 മിനിറ്റ് താഴെ വെയിറ്റ് ചെയ്യാം.. നിനക്ക് ശെരിയെന്നു തോന്നുന്നുവെങ്കിൽ.. ജനലിന്റെ അവിടെ വന്നു നിന്നു കൊണ്ട് എന്നെ വിളിക്കണം.. ഞാൻ വരും.. ഞാൻ നേരത്തെ തന്നെ വാച്ച്മാന്റെ കയ്യിൽ നിന്നു മുകളിലെ ഷെഡിന്റെ താക്കോൽ വാങ്ങിച്ചു വെച്ചിട്ടുണ്ട്..

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജയരാജ് പോയി. അയാൾ പോയ ശേഷം സ്വാതി ജയരാജ് പറഞ്ഞത് വളരെ ഗൗരവമായി ചിന്തിക്കാൻ തുടങ്ങി. അവൾക്ക് അവളുടെ എല്ലാ ഓപ്ഷനുകളും നഷ്ടപ്പെട്ടുവെന്ന് ഉറപ്പായി. ഇനി ഇതു മാത്രമാണ് അവശേഷിക്കുന്നത്. അവൾ കർട്ടൺനു പിന്നിലൂടെ ജനാലയിൽ നിന്ന് താഴേക്കു നോക്കി. അവിടെ ജയരാജ് ഇരിക്കുന്നത് അവൾക്ക് കാണാം. എന്തുകൊണ്ടാണ് ഈ കോളനിയിലെ എല്ലാ സ്ത്രീകളെയും വേണ്ടെന്നു വെച്ചിട്ട് എന്നെ തന്നെ?.. അവൾ ആശ്ചര്യപ്പെട്ടു.. വേദനയോടെ അവൾ തീരുമാനമെടുത്തു.. അവൾ വേഗം പോയി അവളുടെ സാരി മാറ്റി വേറെ ഉടുത്തു. 10 മിനിറ്റിനു ശേഷം അവൾ ജനൽ തുറന്നു. ജയരാജ് തന്നെ കണ്ടു. അവൾ കണ്ണുകൊണ്ട് ജയരാജിനെ മുകളിലേക്ക് വരാൻ നിർദ്ദേശിക്കുന്നു. ജയരാജ് സന്തോഷത്തോടെ എഴുന്നേറ്റു. അയാൾ അവളുടെ ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് വേഗത്തിൽ നടന്നു. അയാൾ കാളിങ് ബെൽ അടിച്ചു. സ്വാതി ചെന്നു വാതിൽ തുറന്നു. അത്ഭുതം കാരണം ചെറുതായി തുറന്ന വായയോടെ ജയരാജ് അവളെ നോക്കി. ചുവപ്പ് നിറത്തിലുള്ള കോട്ടൺ സാരിയും കറുത്ത നിറമുള്ള കോട്ടൺ ബ്ലൗസും ആണ് സ്വാതി ധരിച്ചിരുന്നത്. ആരും കാണാതെ തന്നെ എത്രയും വേഗം കാര്യം പൂർത്തിയാക്കണമെന്ന് ആഗ്രഹിച്ചതു കൊണ്ട് അവൾ ബ്രാ ധരിച്ചില്ല. ബ്രാ ഉണ്ടെങ്കിൽ പയ്യെ മാത്രമേ അയാൾ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യൂ. അവളുടെ കറുത്ത തവിട്ടുനിറത്തിലുള്ള നേർത്ത ബ്ലൗസ് മെറ്റീരിയലിനടിയിൽ ബ്രാസ്ട്രാപ്പ് കാണാനാകാത്തത് ജയരാജ് ശ്രദ്ധിച്ചു. അയാൾ അവളുടെ വയറിലേക്ക് നോക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. പക്ഷേ നിർഭാഗ്യവശാൽ അവൾ അത് അവളുടെ സാരിക്ക് താഴെ മറച്ചിരുന്നു.

സ്വാതി: (ചെറിയ ഭയത്തോടെ) 30 മിനിറ്റ് മാത്രം തന്നെയല്ലേ? ജയരാജ്: തീർച്ചയായും.. സ്വാതി: എനിക്ക് ഭയമാണ്.. ആരെങ്കിലും കണ്ടാൽ പിന്നെ ഞാൻ ജീവിച്ചിരിക്കില്ല.. ജയരാജ്: ആരും കാണില്ല സ്വാതി.. എന്നെ വിശ്വസിക്ക്..

അപ്പോൾ അൻഷുൽ സ്വാതിയെ റൂമിൽ നിന്നും വിളിച്ചു.

അൻഷുൽ: ആരാണ് സ്വാതി? സ്വാതി: അതെ, ഞാൻ കുറച്ച് സമയത്തിനുള്ളിൽ വരാം.. സരള അമ്മായിയുടെ വീട് വരെ ഒന്നു പോവുന്നു.. (ജയരാജ് ഉള്ളിൽ ചിരിച്ചെങ്കിലും പുറത്തു കാട്ടിയില്ല) അൻഷുൽ: ശരി സ്വാതി.. വാതിൽ പൂട്ടിയിട്ട് പൊയ്ക്കോ.. (തന്റെ ഭർത്താവിനോടുള്ള ആദ്യത്തെ നുണയെ കുറിച്ചോർത്ത് അവൾ ഉള്ളിൽ വിങ്ങിപ്പൊട്ടുകയായിരുന്നു)

സ്വാതി പതിയെ വീട്ടിൽ നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങി വാതിൽ അടച്ചു പൂട്ടി. എന്നിട്ട് ഇരുവരും മേൽക്കൂരയിലേക്ക് പടികൾ കയറി. ജയരാജ് മേൽക്കൂരയിലേക്കുള്ള വാതിലിന്റെ പൂട്ട് തുറക്കുന്നു. അവർ രണ്ടുപേരും അങ്ങോട്ട്‌ പ്രവേശിക്കുന്നു. ജയരാജ് വാതിൽ പിന്നിലേക്ക് അടച്ച് പൂട്ടി. ആ കാര്യം എവിടെയാണ് സംഭവിക്കാൻ പോകുന്നതെന്ന് സ്വാതി ആശയക്കുഴപ്പത്തിലായിരുന്നു. അവൾക്ക് അസ്വസ്ഥത അനുഭവപ്പെട്ടു തുടങ്ങി. ജയരാജ് പതിയെ അവളുടെ കൈ പിടിച്ച് മേൽക്കൂരയിലെ ഒരു ചെറിയ മുറിയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി. ചില പഴയ സാധനങ്ങൾ സൂക്ഷിക്കുന്നതിനും മറ്റുമുള്ള ഒരു സ്റ്റോർ റൂം ആയിരുന്നു അത്. അയാൾ പുറത്ത് അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നോക്കിയിട്ട് ആ വാതിലിന്റെ പൂട്ട് തുറന്നു. തീർത്തും ഇരുണ്ട ആ മുറിയിൽ അയാൾ സ്വാതിയെയും കൊണ്ട് കയറി. അവിടെയുള്ള ഒരു സീറോ വാട്ട് ബൾബ് ഓണാക്കിയപ്പോൾ അല്പം മങ്ങിയ വെളിച്ചം മുറിയിൽ നിറഞ്ഞു. അയാൾ അകത്തു നിന്ന് വാതിൽ അടച്ചു കുറ്റിയിട്ടു. സ്വാതി പതിയെ വിറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി. തന്റെ അസ്വസ്ഥത കാരണവും പിന്നെ ആ മുറിക്കുള്ളിലെ നനവ് കാരണവും. ചില കസേരകളും നിർമാണ സാമഗ്രികളുമുള്ള വളരെ ചെറിയ മുറിയാണ് അത്. എന്നെങ്കിലും അതിനുള്ളിലേക്ക് വരേണ്ടി വരുമെന്ന് സ്വാതി സ്വപ്നത്തിൽ പോലും കരുതിയിരുന്നില്ല.

ജയരാജ് തന്റെ കാലുകൾ വിശാലമായി തുറന്നുകൊണ്ട് തറയിൽ ഇരുന്നു. നല്ല ഉയരവും ഉറച്ച ശരീരവുമുള്ള ആ മനുഷ്യന്റെ കാലുകൾ അപ്പോൾ വലുതായി കാണപ്പെട്ടു. സ്വാതി അയാളെ നോക്കുന്നില്ല.

ജയരാജ്: വരൂ സ്വാതി..

സ്വാതി പതിയെ തല കുനിച്ച് അയാളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെല്ലുന്നു.. അയാൾ അവളുടെ കൈ മൃദുവായി പിടിക്കുന്നു.. മൃദുലമായ ആ കൈപ്പത്തിയിൽ അയാൾ തഴുകി.. അയാൾ അവളെ തന്റെ അരികിലിരുത്തി.. സ്വാതി മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ അവിടെ ഇരുന്നു..

ജയരാജ്: സ്വാതി.. നീ വളരെ സുന്ദരിയാണ്.. ഇത്രയും സുന്ദരിയായ ഒരു സ്ത്രീയെ ഞാൻ ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ല.. സ്വാതി: പ്ലീസ് സാർ.. എന്നോടാനൊന്നും പറയല്ലേ.. വന്ന കാര്യം വേഗം ചെയ്യൂ.. എന്റെ മകൾ ഉറങ്ങുകയാണ്.. അവൾ എഴുന്നേറ്റാൽ ചിലപ്പോൾ പ്രശ്നം ആകും..

ജയരാജ് തന്റെ പേഴ്സ് കയ്യിലെടുത്ത് നാല് 500 രൂപ നോട്ടുകൾ പുറത്തെടുത്ത് അവൾക്ക് നൽകി. സ്വാതി അത് അയാളുടെ കയ്യിൽ നിന്നും വിറച്ചു കൊണ്ട് സ്വീകരിച്ച് അവൾ കൊണ്ടുവന്ന ചെറിയ പേഴ്‌സിൽ എടുത്തു വെച്ചു. ഇത് ചെയ്യാൻ തോന്നിയ നിമിഷത്തെയോർത്ത് അവൾക്ക് ലജ്ജ തോന്നി..

സ്വാതി: (മനസ്സിൽ) എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം അൻഷുൽ.. ഞാൻ അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് നിങ്ങളോടൊരു തെറ്റ് ചെയ്യാൻ പോകുന്നു.. (അവൾ പതിയെ വിതുമ്പി)

ജയരാജ് അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയിട്ട് തന്റെ മടിയിൽ ഇരിക്കാൻ നിർദ്ദേശിക്കുന്നു.. സ്വാതിക്ക് പക്ഷെ അതെങ്ങനെയെന്ന് മനസ്സിലാകുന്നില്ല.. അവൾ എഴുന്നേറ്റു നിന്നു.. അയാൾ അവളുടെ കൈകൾ പിടിച്ച് അവളോട് കാലുകൾ തന്റെ കാലുകളുടെ ഇരുവശത്തും വെക്കാൻ ആവശ്യപ്പെടുന്നു.. എന്നിട്ട് അയാളെ അഭിമുഘീകരിച്ച് ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞു.. സ്വാതി വെറുപ്പോടെയാണെങ്കിലും പതിയെ അങ്ങനെ ഇരുന്നു.. അവളുടെ സാരിയും പെറ്റിക്കോട്ടും ഇരുന്നതിനൊപ്പം അവളുടെ കാൽമുട്ടുകൾ വരെ പതിയെ പൊങ്ങുകയും ചെയ്തു.. അവൾ ആദ്യം ജയരാജിന്റെ മുട്ടിനു മുകളിൽ ആണ് ഇരിക്കാൻ ശ്രെമിച്ചത്.. എന്നാൽ അയാൾ അവളുടെ ഇടുപ്പിൽ പിടിച്ചു പതിയെ അയാളുടെ അരക്കെട്ടിനും തുടക്കുമിടയിൽ മുകളിലൂടെ അവളെ കയറ്റിയിരുത്തി.. ആ സമയത്തു തന്റെ വായിൽ നിന്ന് ഒരു ‘ആഹ്ഹ്ഹ്’ ശബ്ദം പുറത്തു വന്നത് ജയരാജിന് അറിയാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.. തന്റെ തുടകളിൽ നിന്ന് അരക്കെട്ടിലേക്ക് സ്വാതിയുടെ മൃദുവായ ഇടുപ്പും പിൻഭാഗവും വന്നു ഉരസുന്നത് ജയരാജിന് അനുഭവപ്പെട്ടു.. സ്വാതിക്ക് അയാളുടെ അരക്കെട്ടിന്റെ ഭാഗത്തു അൽപ്പാല്പ്പമായി ചൂട് കൂടി വരുന്നതായി തോന്നി..

ജയരാജ് പതിയെ അയാളുടെ വലതു കൈ സാരി വിടവിലൂടെ അവളുടെ നഗ്നമായ വയറിൽ വെക്കുന്നു.. അവിടത്തെ മൃദുത്വം അനുഭവിക്കുന്നു.. സ്വാതിക്ക്‌ എന്തു ചെയ്യണമെന്ന് ഒരു പിടിയും കിട്ടുന്നില്ല.. എന്നിട്ടയാൾ കയ്യുയർത്തി അവളുടെ സാരിയുടെ മുന്താണി ഒരു വശത്തേക്ക് മാറ്റി.. എന്തൊരു കാഴ്ച!!.. അയാൾ അന്താളിച്ചു പോയി.. അവളുടെ നേർത്ത കറുത്ത ബ്ലൗസിലെ വലിയ സ്തനങ്ങൾ മുകളിലേക്കും താഴേക്കും പതിയെ ഉയർന്നു താഴുന്നത് അയാൾ കാണുന്നു.. അതിനിടയിലെ പിളർപ്പും ഏകദേശം ദൃശ്യമാണ്.. അവളുടെ നിധികുംഭങ്ങൾ താൻ വിചാരിച്ചതിലും വലുതാണെന്ന് അയാൾ മനസ്സിലാക്കുന്നു..

ഇതിനിടയിൽ സ്വാതി ലജ്ജ കൊണ്ട് അറിയാതെ കണ്ണുകൾ അടയ്ക്കുന്നു.. അപ്പോൾ ജയരാജ് തന്റെ ഷർട്ട് തുറന്ന് വെളുത്തതും കറുത്തതുമായ രോമങ്ങൾ അടങ്ങിയ രോമമുള്ള തന്റെ വിരിഞ്ഞ നെഞ്ച് പ്രദർശിപ്പിക്കുന്നു.. ജയരാജ് ഒരു രാക്ഷസനെ പോലെ തന്റെ നഗ്നമായ നെഞ്ചിൽ തടവിക്കൊണ്ട് സ്വാതിയെ നോക്കി.. മുന്താണിയില്ലാതെ വെറും ബ്ലൗസിലും സാരിയിലുമായി തന്റെ തുടയിൽ ഒരു കുഞ്ഞ് പാവയെപ്പോലെ സ്വാതി കാണപ്പെടുന്നത് പോലെ ജയരാജിനു തോന്നി.. സ്വാതി പതിയെ കണ്ണ് തുറന്നു അയാളെയും അയാളുടെ നെഞ്ചിലേക്കും നോക്കുന്നു.. എന്തുകൊണ്ടോ അവൾക്ക് പെട്ടെന്ന് കണ്ടപ്പോൾ ആ നെഞ്ച് ഇഷ്ടമായെങ്കിലും അതേ സമയം ജയരാജിനോടു നല്ല വെറുപ്പും തോന്നി.. ജയരാജിന്റെ കണ്ണുകൾ ഇപ്പോഴും ചെറുതായി തള്ളിനിൽക്കുകയാണ്.. അയാൾ തന്റെ രണ്ടു കൈകളും അവളുടെ അരയിൽ ചേർത്തു വെച്ച് സ്വാതിയെ മെല്ലെ ആലിംഗനം ചെയ്യുന്നു.. അയാളുടെ നഗ്നമായ നെഞ്ചിൽ തന്റെ സ്ഥാനങ്ങൾ ഉരുകിപ്പോകുന്നത് പോലെ അവൾക്ക് തോന്നി.. അയാൾ കൈകൾ പുറകിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി അവളുടെ ബ്ലൗസിനു മുകളിൽ നഗ്നമായ ഭാഗത്തു തടവി.. അയാളുടെ മുഖം പതിയെ അവളുടെ മുൻവശത്തെ പിളർപ്പിലേക്ക് പോകുന്നു.. യാന്ത്രികമായി അയാളുടെ വലിയ ഇരുണ്ട ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ പിളർപ്പിന്റെ മൃദുവായ വെളുത്ത ചർമ്മത്തിൽ മുട്ടുന്നു.. സ്വാതി പിന്നിലേക്ക് ചായുന്നു.. പക്ഷേ ജയരാജ് അവളുടെ അരയിൽ മുറുകെ പിടിച്ച് വീണ്ടും തന്നോട് ചേർത്ത് തിരുത്തുന്നു.. ഒരു വിശന്ന മൃഗത്തിന്റെ ആസക്സ്തിയിൽ ജയരാജ് അവളുടെ നെഞ്ചിൻ പിളർപ്പിൽ തന്റെ അധരങ്ങളാൽ അക്രമാസക്തമായി തടവി.. അയാൾ വേഗം അവളുടെ ബ്ലൗസിന്റെ ഇടതു ഭാഗത്തു തന്റെ വലതുകൈ വെച്ച് അവിടെ അമർത്തുന്നു.. അവളുടെ വിടവിൽ നക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ ആദ്യമായി അവളുടെ മുലയിലും അയാൾ തന്റെ കൈ കൊണ്ട് അമർത്തി ഞെക്കുവാങ്ങി തുടങ്ങി.. അവളുടെ മാറിടം വളരെ മൃദുവായതിനാൽ അയാൾ അതിശയിച്ചു പോയി.. അയാളുടെ വലിയ കൈപ്പത്തികൾ ആ ഒരു മുഴുവൻ മുലയും ഞെക്കി.. ജയരാജ് ഇപ്പോൾ അയാളുടെ രണ്ടു കൈകളും അവളുടെ വലിയ വട്ടത്തിലുള്ള മാറിടങ്ങൾ ബ്ലൗസിനു മുകളിലൂടെ പിടിച്ചു ഞെരിക്കാൻ തുടങ്ങി..

സ്വാതി: ആഹ്ഹ്ഹ്… ജയരാജ് സാർ.. ദയവായി പതുക്കെ.. നോവുന്നു.. ജയരാജ്: ഹോ സ്വാതി.. ഇത് എത്ര മൃദുവാണ്.. വളരെ മൃദുലം.. ആഹ്..

ജയരാജ് അവളുടെ ബ്ലൗസ് ബട്ടണുകൾ വേഗത്തിൽ അഴിക്കാൻ ശ്രെമിക്കുകയും ആ ശക്തിയിൽ അവ ഏകദേശം പൊട്ടി വഴി മാറുകയും ചെയ്യുന്നു.. ആ മുലകൾ നഗ്നമായി കാണാൻ അയാൾക്ക് തിടുക്കമായി.. അവസാനം ആ ബ്ലൗസ് വശത്തേക്ക് മാറ്റി അവയെ കണ്ട നിമിഷം അയാൾക്ക് ഭ്രാന്ത്‌ പിടിച്ചത് പോലെയായി.. താൻ കണ്ടിട്ടുള്ളതിൽ വച്ച് ഏറ്റവും വെളുത്ത മുലകൾ ആയിരുന്നു അവ.. ശരിയായി വലുപ്പമുള്ള ഇളം തവിട്ട് നിറമുള്ള മുലക്കണ്ണുകളുമായി അവ അയാളുടെ കണ്മുന്നിൽ തിളങ്ങി നിന്നു.. സ്വാതിക്ക് തന്റെ ഇടുപ്പ് ഇരിക്കുന്ന ഭാഗത്തു അയാളുടെ അരക്കെട്ടു പെട്ടെന്ന്

തുടിച്ചതുപോലെ അനുഭവപ്പെടുന്നു.. അവൾ ആ നിമിഷത്തെ വെറുക്കുന്നു.. പക്ഷേ ഇത് അവൾ ഒരിക്കലും അനുഭവിച്ചിട്ടില്ലാത്ത ഒരു കാര്യമാണെന്നും ഉൾമനസിൽ അവൾക്കറിയാം.. മനസ്സു കൊണ്ട് അതിനെ വെറുതെങ്ങിലും പക്ഷെ അവളുടെ ശരീരം അവളെ തഴയുകയായിരുന്നു.. ജയരാജ് വേഗം തന്നെ അയാളുടെ വലിയ കറുത്ത ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ വെളുത്ത മുലയിൽ വച്ചു.. പതിയെ ആ മുലക്കണ്ണിൽ ചുണ്ട് ചേർത്ത് വെച്ച് വലിക്കാൻ തുടങ്ങി.. അതോടൊപ്പം തന്നെ അയാളുടെ വായിൽ നിന്നു നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയാതെ ആർത്തനാദങ്ങൾ വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. ജയരാജ് അരുമയോടെ അവളുടെ മുലകുടിക്കാൻ തുടങ്ങി.. തന്റെ കഴുത്തിൽ കൈകൾ പൊതിയാൻ അയാൾ സ്വാതിയോട് നിർദ്ദേശിക്കുന്നു.. പക്ഷേ സ്വാതി വേണ്ടെന്നു വെക്കുന്നു.. ആദ്യമായും അവസാനമായും ആണ് താൻ ഇങ്ങനെ ഒരു കാര്യം ചെയ്യുന്നത്.. അവൾ സ്വയം പറയുന്നു.. താൻ അൻഷുലിനെ ഒത്തിരി സ്നേഹിക്കുന്നു.. ഇനി ഇങ്ങനെ ഒരു സംഭവം ഉണ്ടാവില്ലെന്ന് അവൾ തന്റെ മനസിനെ വിശ്വസിപ്പിക്കുന്നു..

അതേ സമയം ജയരാജ് അയാളുടെ രണ്ട് വലിയ കരങ്ങളും കൊണ്ട് അവളുടെ രണ്ട് മുലകളിലും പിടിച്ചമർത്തുകയും അവയെ മാറി മാറി നുകരുകയുമായിരുന്നു.. നിഷ്കളങ്കയായ ഒരു വീട്ടമ്മയുടെ മുലകളെ ഇത്ര അധികാരത്തോടെ വന്യമായി നുണയാനും അനുഭവിക്കാനും കഴിഞ്ഞതിൽ അയാൾ സ്വയം അഭിമാനം കൊണ്ടു.. അൽപ്പം നിമിഷം കൊണ്ടു തന്നെ അവളുടെ മുലകകളിൽ നിന്നു പാൽ ഒഴുകാൻ തുടങ്ങി.. സ്വാതിയുടെ കൈകൾ ആ സമയം അറിയാതെ യാന്ത്രികമായി ജയരാജിന്റെ കഴുത്തിൽ ചുറ്റി.. ജയരാജ് സന്തോഷത്തോടെ ആ പാൽ കുടിക്കാൻ തുടങ്ങുന്നു.. സ്വാതിയുടെ പാൽ കുടിക്കാൻ കഴിഞ്ഞതിൽ താൻ എത്രയോ ഭാഗ്യവാനാണെന്ന് ജയരാജ് കരുതുന്നു.. അയാളുടെ സ്വപ്ന സ്ത്രീ.. അയാൾ തന്റെ പത്നിയായി സങ്കൽപ്പിച്ച സ്ത്രീ…

പരസ്പരം അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ചലിക്കുന്നതിനാൽ, സ്വാതിയുടെ താഴ്ഭാഗവും ജയരാജിന്റെ അരക്കെട്ടിൽ ഉരസിക്കൊണ്ടിരുന്നു.. ഈ നിമിഷം ജയരാജിന് ഭ്രാന്തുപിടിക്കുകയും പതിയെ തന്റെ അരക്കെട്ടു കൊണ്ട് സ്വാതിയുടെ അരക്കെട്ടിലേക്ക് അല്പം വേഗത്തിൽ പൊങ്ങുവാനും താഴുവാനും തുടങ്ങി.. പെട്ടെന്നുള്ള ഈ പ്രവൃത്തി കാരണം ഒന്നു ചാടിപ്പോയെങ്കിലും സ്വാതി അറിയാതെ അതിനൊത്ത് പൊങ്ങുവാനും താഴുവാനും തുടങ്ങി.. ജയരാജ് അവളുടെ മുലകളിൽ നുണഞ്ഞു കൊണ്ടു തന്നെ കൈകൾ അവളുടെ അരക്കെട്ടിൽ തടവി.. എന്നിട്ടയാൾ അവളുടെ കഴുത്തിലും മാറിടത്തിന്റെ പിളർപ്പിലും ഉമ്മ വെക്കാൻ തുടങ്ങി.. അയാളുടെ നക്കലും ചുംബനങ്ങളും കാരണം അവളുടെ മുലകളും ചുറ്റുമുള്ള ഭാഗങ്ങളും പൂർണ്ണമായും നനഞ്ഞിരുന്നു.. അയാൾ അവളിലേക്ക് തുണിയുടെ പുറത്ത് കൂടി തന്നെ സംഭോഗം ചെയ്യുന്ന പോലെ പൊങ്ങിയും താണും കൊണ്ടിരുന്നു.. സുന്ദരിയായ അവളുടെ അപ്പോഴത്തെ മുഖഭാവങ്ങളും അവളുടെ അരക്കെട്ടിന്റെ മൃദുത്വവും കാരണം, തന്റെ അരക്കെട്ടിലെ ആയുധം അതിന്റെ പാരമ്യതയിൽ എത്താറായെന്നു മനസിലാക്കിക്കൊണ്ട് ജയരാജ് നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയാത്ത വിധം അവളിലേക്ക് വീണ്ടും വീണ്ടും താഴെ നിന്നു അടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.. ഒടുവിൽ അത് സംഭവിച്ചു… സ്വബോധത്തിലല്ലെങ്കിലും അയാളുടെ ലിംഗത്തിലെ പിരിമുറുക്കം സ്വാതിക്കും മനസ്സിലായി.. അവളുടെ സാരിക്ക് താഴെയാണെങ്കിലും പെട്ടെന്നുണ്ടായ ഒരു സ്ഫോടനം അവൾക്ക് അറിയാൻ കഴിഞ്ഞു.. അയാളുടെ കറുത്ത ട്രൗസറിലും അടിവസ്ത്രത്തിലും ഒരു ഷോട്സ് ഗ്ലാസ്സിൽ നിറക്കാൻ പാകത്തിന് പാൽ തെറിച്ചു വീണു നനഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു.. ഒരു ദീർഘനിശ്വാസത്തോടെ ജയരാജ് കണ്ണുകളടച്ച് ആ നിമിഷത്തെ ഉൾക്കൊണ്ടു.. സ്വതിക്കും അപ്പോൾ ഒന്നും തന്നെ ചെയ്യാനുണ്ടായിരുന്നില്ല.. രണ്ടു പേരും നല്ലോണം വിയർത്തിരുന്നു.. പതിയെ രണ്ടു പേരും സ്ഥലകാലബോധത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു വന്നു..

സ്വാതി അയാളുടെ വാച്ചിൽ കൂടി സമയം എത്രയായെന്നു നോക്കി. അതിൽ നിന്നും അവരിത് തുടങ്ങിയിട്ട് 30 മിനിറ്റിലധികം ആയതായി മനസിലാക്കുന്നു. അവൾ മനസിലായില്ല പറഞ്ഞു, ആ കൊടുങ്കാറ്റ് ശമിച്ചിരിക്കുന്നു.. കണ്ണ് തുറന്ന ജയരാജ് ഇപ്പോൾ അവളെ നോക്കിയിട്ട് അവളുടെ പാൽ മുലകളെ വീണ്ടും നക്കാൻ തുടങ്ങുന്നു.. അയാളാൽ കഴിയുന്നിടത്തൊക്കെ അവളെ ചുംബിക്കുന്നു.. ആദ്യം എതിർത്തില്ലെങ്കിലും സ്വാതി പതിയെ ധൈര്യം വീണ്ടെടുത്ത അയാളെ വിട്ട് എഴുന്നേൽക്കാൻ തുടങ്ങി.. ജയരാജ് പിന്നെ ഒന്നിനും മുതിർന്നില്ല.. സ്വാതി എഴുന്നേറ്റു നിന്ന് വേഗം അവളുടെ ബ്ലൗസ് ധരിച്ചു.. എങ്കിലും കൂടുതൽ ആഗ്രഹിച്ച് ജയരാജ് അവളെ വല്ലാത്ത ഒരു ഭാവത്തോടെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. നേരത്തെയുള്ള പിടിയും വലിയും ഉരസലുമൊക്കെ കാരണം, അവളുടെ സാരി അവളുടെ വയറിൽ നിന്ന് അല്പം താഴേക്കു പോയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.. ജയരാജ് ആദ്യമായി ആയിരുന്നു അവളുടെ സുന്ദരമായ വയർ കാണുന്നത്.. അയാൾ അവിടേക്ക് ആഴത്തിൽ ഉറ്റുനോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു.. ഒരുപക്ഷേ അൻഷുൽ ഒഴികെ, അവളുടെ നാഭി കാണുന്ന ഒരേയൊരു വ്യക്തി താനാണ്.. പിന്നെ അവളുടെ വെള്ളരിക്ക പോലുള്ള മുലകളും.. ജയരാജ് ചുണ്ട് നനച്ചു കൊണ്ട് ഓർത്തു..

ജയരാജ്: സ്വാതി.. സ്വാതി: (അയാളുടെ മുഖത്തു നോക്കാതെ) ഉം? ജയരാജ്: എനിക്ക് നിന്റെ വയർ കണ്ടിട്ട് സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല.. അവിടെയും കൂടി ചുംബിക്കാൻ സമ്മതിച്ചാൽ ഞാൻ 500 രൂപ കൂടി തരാം.. സ്വാതി: പ്ലീസ് ജയരാജ് സാർ.. എനിക്ക് വയ്യ.. ഇപ്പോൾ തന്നെ നിങ്ങൾ പറഞ്ഞത് സമയം ഒരുപാട് കഴിഞ്ഞു.. ദയവു ചെയ്ത് ആ വാതിൽ തുറക്കൂ.. എനിക്ക് പോകണം..

അവളുടെ ദയനീയ ഭാവം കണ്ടു പിന്നെ എന്തോ അയാൾക്ക്‌ നിർബന്ധിക്കാൻ തോന്നിയില്ല.. എന്തായാലും ജയരാജ് അവളുടെ മുലകളിൽ തീർത്തും സംതൃപ്തനായിരുന്നു.. ആ സമയത്തു കൂടുതൽ ആഗ്രഹിച്ചെങ്കിലും കാര്യമില്ലെന്നു അയാൾക്ക്‌ അറിയാമായിരുന്നു.. സമയം താനേ വരും.. ജയരാജ് എഴുന്നേറ്റു വാതിലിന്റെ പൂട്ട് തുറന്നു. വെളിച്ചം കണ്ടപ്പോൾ ഭയം കാരണം മുഖം മറയ്ക്കാൻ വേണ്ടി സ്വാതി തലയിൽ കൂടി സാരിത്തലപ്പ് വച്ചു. എന്നിട്ട് സ്വാതിയും ജയരാജും ആ ചെറിയ മുറിയിൽ നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങി. ജയരാജിന് പിന്നിൽ സ്വാതി തല കുനിച്ചു നടന്നു. ഈ സമയം അടുത്തുള്ള മേൽക്കൂരയിൽ ക്രിക്കറ്റ്‌ കളിച്ചു കൊണ്ടു നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്ന 2 ചെറിയ പയ്യന്മാർ ഇരുവരും ആ ചെറിയ മുറിയിൽ നിന്ന് പുറത്തുവരുന്നത് കണ്ടു. അവർ ജയരാജിനെ തിരിച്ചറിയുന്നു. പക്ഷേ സ്വാതിയെ അറിയാമായിരുന്നില്ല.

അതിലൊരുവൻ: ഹലോ ജയരാജ് അങ്കിൾ, സുഖമാണോ? ഇവിടെ എന്താണ് ജോലി? രണ്ടാമൻ: നിങ്ങൾ വിവാഹം കഴിച്ചോ? ആ ആന്റി ആണോ ആൾ? ജയരാജ്: (പതിയെ ചിരിച്ചു കൊണ്ട്) ഹ്ഹ.. നിങ്ങൾ കളി തുടർന്നോ. പിന്നെ കാണാം..

സ്വാതിയും ജയരാജും തിടുക്കത്തിൽ ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് പോകുന്നു. അവരുടെ വീട്ടു വാതിൽക്കൽ എത്തിയപ്പോൾ ജയരാജ് അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. പൂട്ടും തുറന്നു അകത്തു കയറിയ സ്വാതി ജയരാജിനോട് ഒന്നും പറയാതെ വാതിൽ അകത്തു നിന്നു അടച്ചു. ജയരാജ് അത് കണ്ടു പുഞ്ചിരിച്ചു.. അയാളുടെ നാവിൽ അപ്പോഴും അവളുടെ പാലിന്റെ രുചി ഉണ്ടായിരുന്നു.. തന്റെ 2000 രൂപ നന്നായി ചെലവഴിച്ചുവെന്ന് അയാൾ സന്തോഷിച്ചു.. ഈ സമയം അൻഷുലിനോട് താൻ എത്തിയ വിവരം പോലും പറയാതെ സ്വാതി കുളിമുറിയിൽ പോയിരുന്നു കരയാൻ തുടങ്ങി..

തുടരും..

– ഹാപ്പി ആയില്ലേ പ്രിയ സഹോദരങ്ങളേ.. പേജ് എന്നെക്കൊണ്ടാവുന്ന പോലെ കൂട്ടിയിട്ടുണ്ട്.. ഉടനെ തന്നെ തുടർന്നും എഴുതുന്നതാണ്.. ഒറിജിനൽ സ്റ്റോറി തർജമ ചെയ്ത് അതിൽ എന്റേതായി ചില പൊടിക്കൈകളൊക്കെ ചേർത്താണ് ടൈപ്പ് ചെയ്യുന്നത്.. അത് കൊണ്ട് തെറ്റുകുറ്റങ്ങളൊക്കെ സന്തോഷപൂർവം ക്ഷെമിച്ചേക്കണേ.. അപ്പൊ വീണ്ടും കാണാം.. എല്ലാവരും സുരക്ഷിതരായിരിക്കാൻ പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു.. Go Covid19!