ജീവൻ തുടിക്കുന്ന ശില്പങ്ങൾ

ആഗ്ര കന്റോൺമെന്റ് സ്റ്റേഷൻ.നാല് ദിവസം നീണ്ടുനിന്ന തന്റെ ആഗ്ര ട്രിപ്പ്‌ ഒരുവിധം ഓടിപ്പിടിച്ചു തീർത്ത ശേഷം റിനോഷ് പ്ലാറ്റ്‌ഫോമിലെത്തുമ്പോൾ ട്രെയിൻ പുറപ്പെട്ടിരുന്നില്ല.തൊട്ടടുത്ത് കണ്ട മിനി സ്റ്റാളിൽ നിന്നും ഒരുകുപ്പി വെള്ളവും വാങ്ങി അവൻ തന്റെ ബോഗി തേടി നടന്നു.S-7 33,എപ്പോൾ യത്രക്ക് ട്രെയിൻ ബുക്ക്‌ ചെയ്താലും ഓൺലൈലിൽ പ്രിഫർ ചെയ്യുന്ന സീറ്റ് നമ്പർ 33.തന്റെ ബാഗുമായി അവൻ തന്റെ സീറ്റ് ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു.

വലിയൊരു സ്റ്റേഷൻ പരിസരം.ആ തിരക്കിനൊത്ത അന്തരീക്ഷം.ചുറ്റും തങ്ങളുടെ ലക്ഷ്യത്തിലേക്ക് പായുന്ന ജനങ്ങൾ.അവർക്ക് പിറകെ ഒരുകെട്ട് ചുമടും തലയിലേന്തി നടക്കുന്ന,കൂലി എന്ന് നമ്മൾ വിളിക്കുന്ന,ജീവിതഭാരം കൂടുന്തോറും ചുമടിന്റെ ഭാരവും തന്റെ ശിരസ്സിലേറ്റുന്നവർ.ജീവിതം മുന്നോട്ട് നയിക്കാൻ പലതരം ചെറു കച്ചവടങ്ങളുമായി ആ തിക്കിലും തിരക്കിലും അലയുന്നവർ.ഏകദേശം മധ്യഭാഗത്തായി തന്റെ കോച്ചിന് മുന്നിൽ അവൻ നിലയുറപ്പിച്ചു.തന്റെ മുന്നിലൂടെ ഭക്ഷണവും കച്ചവടം ചെയ്തുകൊണ്ട് നടന്നുനീങ്ങുന്നുവർ. ട്രെയിനിന്റെ അകത്തും പുറത്തും ആയി ചായയും ചെറുകടികളും വിറ്റ് അവർ തങ്ങളുടെ ജീവിതം മുന്നോട്ട് നയിക്കാൻ പാടുപെടുന്ന കാഴ്ച്ച. മുന്നിലൂടെ ചായയുമായി പോയ ഒരു വൃദ്ധന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് ചൂടു ചായയും വാങ്ങി ഊതിക്കുടിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ അവിടെ കണ്ട ബെഞ്ചിലേക്കിരുന്നു.

വിവിധ ഭാഗത്തേക്ക് പോകുന്ന ട്രെയിനുകളുടെ വിവരങ്ങൾ അവിടെ മുഴങ്ങിക്കേട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. പ്ലാറ്റ്‌ ഫോമിൽ സ്ഥാപിച്ചിരിക്കുന്ന ടി വി യിൽ വാർത്തയും ഇടക്ക് സർക്കാർ പരസ്യങ്ങളും നിർത്താതെ ഓടുന്നു. ട്രെയിനിൽ കയറാനുള്ളവർ പതിയെ കയറിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.തനിക്ക് പിന്നിലായി വന്നുനിന്ന ദീർഘദൂര ട്രെയിനിൽ നിന്നും ആ തിരക്കിലേക്ക് ഇറങ്ങുന്നവർ.ചില ചിരപരിചിതമായ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷൻ കാഴ്ച്ചകളും കണ്ടുകൊണ്ട്,ചായ കുടിച്ചുതീർന്ന സമയം അവനായുള്ള വണ്ടിയുടെ അനൗൺസ്മെന്റ് മുഴങ്ങിത്തുടങ്ങി.

ട്രെയിൻ പുറപ്പെടാനുള്ള ചൂളംവിളി കേട്ടതും കപ്പ്‌ ട്രാക്കിലേക്ക് ഏറിഞ്ഞ് അവൻ ട്രെയിനിലേക്ക് കയറി തന്റെ സീറ്റ് ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു.

അവൻ തന്റെ മുപ്പത്തിമൂന്നാം നമ്പർ സീറ്റിലെത്തി.തന്റെ സഹയാത്രികർ അവിടെ സ്ഥാനം പിടിച്ചിരുന്നു.തന്റെ സീറ്റിൽ ഇടം നേടിയ അവൻ ജാലകം തുറന്ന് ഒരിക്കൽ കൂടി ആ സ്റ്റേഷൻ കാഴ്ച്ചകളിലേക്ക് കണ്ണുനട്ടു.ഒരിക്കൽ കൂടി ചൂളം വിളിച്ച് ട്രെയിൻ പതിയെ നീങ്ങിത്തുടങ്ങി.ട്രെയിൻ സാവധാനം അതിന്റെ വേഗത കൈവരിച്ചു.

ആ സ്റ്റേഷൻ പരിസരം അവന്റെ പിന്നിൽ ഓടിയൊളിച്ചു.വീണ്ടുമവൻ തന്റെ കാഴ്ച്ചകളിലേക്ക് കണ്ണുകൾ തുറന്നു. ഇനി നാല് മണിക്കൂർ…………അവൻ പതിയെ തന്റെ സഹയാത്രികരെ ഒന്ന് ശ്രദ്ധിച്ചു.ഭാര്യയും ഭർത്താവും ഒരു പെൺകുട്ടിയും അടങ്ങുന്ന കുടുംബം. കൂടാതെ മറ്റു രണ്ടുപേർ.അവരെ നോക്കി ആ കുടുംബം അടക്കം പറയുന്നു.എന്തോ ഒരിഷ്ട്ടക്കേട് ആ മുഖങ്ങളിൽ നിഴലിച്ചിട്ടുണ്ട്.റിനോഷ് ഒരു തവണ കൂടി ആ യാത്രികരെ ശ്രദ്ധിച്ചു.രണ്ടു സ്ത്രീ രത്നങ്ങൾ.ഒന്നു കൂടെയവൻ നോക്കി തനിക്ക് തെറ്റി എന്നവൻ മനസിലാക്കി.സ്ത്രീ വേഷങ്ങളിൽ അവർ തിളങ്ങിനിന്നു. നല്ല ഐശ്വര്യം.നല്ല ഒതുക്കത്തിൽ സാരിയുടുത്ത് അംഗലാവണ്യങ്ങൾ ഭംഗിയായി കാത്തുസൂക്ഷിച്ചിട്ടുള്ള രണ്ടുപേർ.മഹിളകൾ അവരുടെ ചമയത്തിനു മുന്നിൽ ഒന്നുമല്ലയെന്ന് അവന് തോന്നി.സമൂഹം അവരെ പല പേരുകളിൽ വിളിച്ചു.തങ്ങളിലുള്ള സ്ത്രീസഹജമായ വ്യതിയാനങ്ങളുടെ പേരിൽ അവർ സമൂഹത്തിൽ നിന്നും ഒറ്റപ്പെട്ട് നിൽക്കുന്നു.പുരുഷശരീവും സ്ത്രീയുടെ മനസ്സുമുള്ള അവർ ഹിജഡയെന്നും,മൂന്നാം ലിംഗമെന്നും ഭിന്നലിംഗമെന്നും ഒക്കെ അറിയപ്പെട്ട് മുഖ്യധാരയിൽ നിന്നും അകന്ന് ജീവിക്കുന്നു.രാത്രികൾ അവർക്ക് കൂട്ടുകാരാവുന്നു,അവർ രാത്രിയുടെ കാവൽക്കാരും.

റിനോഷ് അവരെ ശ്രദ്ധിച്ചുകൊണ്ട് തന്റെ ഐ പോഡിൽ കെന്നി ജിയുടെ

എൻഡ്‌ലെസ്സ് ലവ് പ്ലേ ചെയ്തു. മെല്ലെ അതിൽ ലയിച്ചവൻ അവരുടെ പ്രവർത്തികൾ വീക്ഷിച്ചു.ആ ഫാമിലി അല്പം അസ്വസ്ഥമായി കാണപ്പെട്ടു. ഭർത്താവ് ഇരു വശങ്ങളിലേക്കും നോക്കുന്നുണ്ട്.ഇതൊന്നും കണ്ടില്ല എന്നു നടിച്ചുകൊണ്ടവർ അവരിൽ ഒതുങ്ങി യാത്ര തുടരുന്നു.ആരെയോ പ്രതീക്ഷിച്ചെന്നപോലെ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ടി ടി ആർ വന്നെത്തി. ഭർത്താവെന്ന് പറയുന്ന മനുഷ്യൻ അദ്ദേഹത്തോട് സംസാരിക്കുന്നു. സീറ്റ് മാറ്റികൊടുക്കുക അതാണ് ആവശ്യം.പക്ഷെ സീറ്റ് ഒഴിവില്ല എന്ന കാരണത്താൽ അത് നിരാകരിച്ച ടി ടി ടിക്കറ്റ് പരിശോധനക്കു ശേഷം തന്റെ ജോലി തുടർന്ന് മുന്നോട്ട് പോയി ആ മനുഷ്യൻ പിന്നാലെയും.അവനവരെ ഒന്ന് നോക്കി,ഒന്ന് ചിരിച്ചു,അവർ തിരിച്ചും.സ്ത്രീജനങ്ങൾ രണ്ടാളും ഒരു പകപ്പോടെ അവിടെയിരിക്കുന്നു. ആ കമ്പാർട്ട്മെന്റിലെ സൈഡ് സീറ്റിൽ രണ്ടുപേർ ഇരിക്കുന്നുണ്ട്.ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ തന്നെയറിയാം പൂജാരി ആണ്.അവർ തൊട്ടടുത്തു നടക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ പോലും ശ്രദ്ധിക്കാതെ അവരുടെ സംസാരത്തിൽ മുഴുകുന്നു

അവൻ നോക്കുമ്പോൾ ഭർത്താവ് നിരാശയോടെ മടങ്ങിവരുന്നുണ്ട്.ഒരു അഭ്യർത്ഥനപോലെ പൂജാരിയോട് അയാൾ സംസാരിച്ചു.പൂജാരിയത് പുച്ഛിച്ചു തള്ളി.”എടൊ ഒരുവിധത്തില് ഇരിക്കുന്നു എന്നേയുള്ളു.നികൃഷ്ട ജന്മങ്ങളുടെ കൂടെയാവും യാത്ര,ഒട്ടും കരുതിയതല്ല.താൻ തന്റെ പാട് നോക്കി പോവുക.”ദൈവത്തിന്റെ വക്താക്കൾ,ആ ശക്തിയെ പൂജിച്ചു ജീവിതം മുന്നോട്ട് നയിക്കുന്നവർ, അതെ ശക്തിയുടെതന്നെ സൃഷ്ട്ടിയെ പച്ചക്ക് അധിക്ഷെപിക്കുന്നത് കേട്ട് അവന് പുച്ഛം തോന്നി,പരമപുച്ഛം. നാടുനീളെ പീഡനക്കേസിലും പെട്ട് ദൈവത്തിന്റെ പേരിൽ കച്ചവടം നടത്തി തിന്നുകൊഴുക്കുന്ന സമസ്ത പുരോഹിത വർഗത്തോടുമുള്ള എതിർപ്പ് അവന്റെ മുഖഭാവത്തിൽ തെളിഞ്ഞുനിന്നു.അവൻ തന്റെ എതിർഭാഗത്തിരുന്ന രണ്ടുപേരെയും നോക്കി കണ്ണ് ചിമ്മി.പതിയെ ഹെഡ് ഫോൺ അഴിച്ചു ബാഗിലേക്ക് വച്ചു.

എന്താ തന്റെ പേര്,കുറച്ചു നേരമായി കാര്യമായി ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടല്ലോ?

ഒന്നുമില്ല,സാധാരണ ആരെയെങ്കിലും കമ്പനി കിട്ടാറുണ്ട്.പക്ഷെ ഇന്ന്……….. എനി വെ ഞാൻ റിനോഷ്.

എന്താ തനിക്കും സീറ്റ് മാറാൻ തോന്നുന്നുണ്ടോ…

ഹേയ്….എന്താ കഥ.അല്ല നിങ്ങളുടെ പേര് പറഞ്ഞില്ല.

ഓഹ് സോറി…. ഞാൻ വൈഗ,ഇവൾ ഭാഗ്യ….

നൈസ് നെയിം…………

അവരൊന്ന് സംസാരിച്ചുതുടങ്ങിയ സമയം ട്രെയിൻ പ്ലാറ്റ്‌ഫോമിലേക്ക് കയറുകയായിരുന്നു.അടുത്തിരുന്ന സ്ത്രീയും മോളും അവനെ ഇരുത്തി നോക്കുന്നുണ്ട്.റിനോഷാവട്ടെ അത് കൂസാക്കാതെ അവരോട് അല്പം സംസാരിക്കാം എന്നുതന്നെ കരുതി. ട്രെയിൻ പ്ലാറ്റ്‌ഫോമിൽ നിന്നതും ചില കച്ചവടക്കാർ ഓടിയടുത്തു.പതിവ് സാധനങ്ങൾ തന്നെ.ചെന മസാലയും ആയി ഒരാൾ അതുവഴി പോകുന്നത് കണ്ടവൻ അയാളെ വിളിച്ചുനിർത്തി. തനിക്ക് വാങ്ങിയതിനൊപ്പം അവൻ വൈഗയെയും ഭാഗ്യയെയും ഒപ്പംകൂട്ടി. കൂടെ ചൂട് മസാലാ ടീയും അവരത് നിരസിച്ചു എങ്കിലും നിർബന്ധപൂർവ്വം അവൻ അവർക്കത് വാങ്ങിനൽകി. അവരുടെ മുഖത്തൊരു തിളക്കമവൻ കണ്ടു.അടുത്തിരിക്കുന്നവർ പരമ പുച്ഛത്തോടെ അവനെ നോക്കി.അത് കൂസാക്കാതെ അവനവർക്കൊപ്പം കൂടി.അവിടേക്കാണ് കൈകൾ കൂട്ടി തട്ടി രണ്ടുമൂന്നുപേർ കടന്നുവന്നത്. അതെ,സമൂഹം അവജ്ഞയോടെ മാറ്റിനിർത്തുന്ന കൂട്ടർ.അവർ ഓരോ ആളെയും തൊട്ടുരുമ്മി അവർക്കു മുന്നിൽ കൈനീട്ടുകയാണ്.ശല്യം ഒഴിവാക്കി വിടാൻ ചിലർ പണം കൊടുത്തു വിടുന്നുണ്ട്.അവരവന് മുന്നിലും എത്തി.തനിക്കടുത്തിരുന്ന ആ ചേട്ടൻ പതിയെ പുറകിലേക്ക് വലിയുന്നതവൻ കണ്ടു.ആ കൂടെ വന്നയൊരാൾ അയാളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു.അയാൾ തിരിഞ്ഞുനോക്കി.

“ഒന്ന് ചിരിച്ചിട്ടെങ്കിലും ഇല്ലാന്ന് പറഞ്ഞുകൂടെ”

അയാൾ കൈ തട്ടിമാറ്റി നടന്നകന്നു. അയാളുടെ കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന സ്ത്രീ ആ ചോദ്യം കേട്ട് ചൂളുന്നതവൻ കണ്ടു.റിനോഷ് തന്റെ പഴ്സ് തുറന്നു. ചില്ലറയില്ലാതെ നിന്ന അവൻ കയ്യിൽ കിട്ടിയ നോട്ട് അവരുടെ കയ്യിലേക്ക് വച്ചു.അവനെ ഞെട്ടിച്ചുകൊണ്ട് വൈഗ അയാളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു. അവർ പരസ്പരം നോക്കി.ഒന്നും പറയാതെ അവൾ പറഞ്ഞത് മനസിലായെന്ന പോലെ അവർ അവന്റെ പോക്കറ്റിലേക്ക് ആ നോട്ട് തിരുകി,അവന്റെ നെറുകയിലും കൈവച്ച് നടന്നകന്നു.അത് കണ്ട് മറ്റുള്ളവർക്ക് ഒരത്ഭുതമായി. അപ്പോഴേക്കും എവിടെനിന്നോ ആ വ്യക്തി,അവർക്കരുകിലേക്ക് എത്തി തന്റെ ഭാര്യക്കൊപ്പം സ്ഥാനമുറപ്പിച്ചു.

കുറെ എണ്ണം ഇറങ്ങിക്കോളുംഓരോ കോലവും കെട്ടി.നാണമില്ലാത്ത വർഗങ്ങൾ.ഇവറ്റകളെക്കൊണ്ടിപ്പൊ വല്ലാത്ത ശല്യമായി.തെണ്ടി നടക്കുവാ ആൾക്കാരെ മെനക്കെടുത്താൻ.

ചേട്ടനെന്താ ജോലി?

അറിഞ്ഞിട്ടെന്തിനാ?

ചുമ്മാ പറയണം….. എല്ലാരുമൊന്ന് കേക്കട്ടെ.

ഒരു സൂപ്പർ മാർക്കറ്റ് നടത്തുവാ…… എന്തെ?

ശരി,ഒന്ന് ചോദിക്കട്ടെ ഈ പറഞ്ഞത് ഒള്ളതാണല്ലോ അല്ലെ?

ആണെങ്കിൽ?

ഈ പോയവരിൽ ഒരാൾക്ക് ജോലി കൊടുത്താൽ താങ്കൾ പറഞ്ഞ ഈ കൂട്ടത്തിൽ നിന്ന് ഒരാളുടെയെങ്കിലും എണ്ണം കുറയില്ലെ?ഒന്നും ചെയ്യണ്ട, പരിഹസിക്കാതിരുന്നൂടെ?

അത് താനാണോ തീരുമാനിക്കുന്നത്. തനിക്ക് തന്റെ കാര്യം നോക്കിയാൽ പോരെ.വെറുതെ എന്തിനാ ഇക്കണ്ട സാധനങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി വക്കാലത്ത് പറയുന്നെ.

ചേട്ടാ,താങ്കളാരെന്ന് എനിക്കറിയില്ല. പക്ഷെ ഒന്ന് മനസിലായി.നിങ്ങളെ പോലെ മനസ്സിന് കുഷ്ട്ടം പിടിച്ചവർ ഉള്ളിടത്തോളം ഈ സമൂഹം നന്നാവില്ല.

താനെന്താ നവോഥാന നായകനോ സമൂഹത്തെ ഒന്നാകെ മാറ്റിമറിക്കാൻ

അയ്യോ അല്ലെ…മനുഷ്യമനസുകളിൽ മൂല്യശോഷണം സംഭവിക്കുന്ന ഈ കാലത്ത് ഞാനത് മുറുകെപ്പിടിക്കുന്നു അത്രേയുള്ളൂ.നിങ്ങളെപ്പോലെ സംസ്കാരസമ്പന്നരെന്ന് സ്വയം ധരിക്കുന്നവർ തമ്മിൽ തല്ലാനും മാറ്റി നിർത്താനും ഓരോ കാരണങ്ങൾ കണ്ടെത്തിക്കൊളും.അത് ജാതിയോ, നിറമോ,വർഗ്ഗമോ എന്തിന് പറയുന്നു ലിംഗത്തിന്റെ പേരില് പോലും ചേരി തിരിയുകയും മാറ്റിനിർത്തുകയും ചെയ്യുന്നൊരു സമൂഹം എങ്ങനെ നന്നാവാനാണ്.എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല. അതുകൊണ്ടാണ് മഹത്തായ സംസ്കാരവും പാരമ്പര്യവുംമുള്ള നമ്മുടെ നാട് ചിലസമയം തലകുനിച്ചു നിൽക്കേണ്ടി വരുന്നതും.

കൂടുതൽ പറയാനും കേൾക്കാനും നിൽക്കാതെ അവൻ അയാളിൽ നിന്നും മുഖം തിരിച്ചു.വീണ്ടുമവന്റെ കണ്ണുകൾ പുറത്ത് കാഴ്ച്ചകൾ തേടി നടന്നു.ട്രെയിൻ പുറപ്പെടാനുള്ള ചൂളം വിളി മുഴങ്ങി.ട്രെയിൻ നീങ്ങിത്തുടങ്ങി മുൻപ് കണ്ടവർ ഇറങ്ങുന്നതവൻ കണ്ടു.അവരെ കടന്നുപോകുമ്പോൾ അവരുടെ മുഖത്തുനോക്കിയവൻ ചിരിച്ചു.അവർ തിരിച്ചും.

ആ സ്റ്റേഷൻ പിന്നിടുമ്പോൾ തനിക്കു പിന്നിലായി ആ നാമവും മറയുന്നത് അവൻ കണ്ടു”മധുര”ആരോ മുരടനക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ട റിനോഷ് നോക്കുമ്പോൾ ഭാഗ്യയാണ്.എന്താ എന്നവന്റെ കണ്ണുകളാൽ അവളോടു ചോദിച്ചുകൊണ്ട് പുരികമനക്കി.

താങ്ക്സ്…….

എന്തിന്??

ഒന്നുല്ല,ആരും ഒരിക്കലും ഞങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി ഒന്ന് സംസാരിച്ചിട്ടില്ല.പക്ഷെ ഇയാള്,ആദ്യമായിട്ടാ ഇങ്ങനെയൊരു അനുഭവം.

ഞാനൊരു പൊതു സത്യം പറഞ്ഞു എന്നെയുള്ളൂ.അല്ലാതെ……..

ആയിരിക്കാം,പക്ഷെ ആരുമിതുവരെ വെറുപ്പോടെയല്ലാതെ നോക്കിയിട്ടില്ല. ഒരു നല്ല വാക്ക് പറഞ്ഞുകേട്ടിട്ടില്ല. ഇന്നൊരാൾ അങ്ങനെ പറഞ്ഞു കേട്ടപ്പോൾ സന്തോഷം തോന്നി.അത് കൊണ്ടൊരു നന്ദിവാക്ക് പറഞ്ഞു.

ഇറ്റ്സ് ഓക്കേ,വരവ് വച്ചു.അല്ല ഇത് എവിടെപ്പോയി വരുന്നു രണ്ടാളും.

ഓഹ് ഒന്നും പറയണ്ട,താജ് മഹൽ കാണാൻ ഒരാഗ്രഹം.അതുകൊണ്ട് ഇറങ്ങിത്തിരിച്ചു.

അങ്ങനെയാണ് കാര്യങ്ങൾ.ഇത് മറ്റുള്ളവർക്കും ഒരു പ്രചോദനമാവട്ടെ

പ്രചോദനം മാത്രം പോരല്ലോ.അതിന് സാഹചര്യം കൂടെ വേണ്ടേ.ദാ ഇപ്പൊ തന്നെ കണ്ടതല്ലേ നിങ്ങൾ…..

അത് കാഴ്ച്ചപ്പാടിന്റെയാണ് വൈഗ. ഇന്നും സമൂഹത്തിലെ വികലമായ കാഴ്ച്ചപ്പാടുകൾക്ക് മാറ്റമൊന്നുമില്ല. വിമർശനങ്ങൾ പോലും വ്യക്തിഹത്യ ആയിമാറുന്ന കാലമാണ്.അല്ലെങ്കിൽ വിമർശനമെന്നതിന് അങ്ങനെയൊരു അർത്ഥം കല്പ്പിച്ചുകൊടുക്കുന്നു. ഇതൊന്നും അത്ര പെട്ടെന്ന് മാറില്ല. മാറാത്തിടത്തോളം ഇങ്ങനെയങ്ങു പൊയ്ക്കോണ്ടിരിക്കും.

മറ്റുള്ളവരെ ശ്രദ്ധിക്കാതെ അവർ സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.സമയം കടന്നുപോയി.ഫരിദാബാദ് പിന്നിട്ട് നിസാമുദിനും കടന്ന് ഡൽഹിയിൽ എത്തിയപ്പോൾ സമയം വൈകിട്ട് ഏഴ് കഴിഞ്ഞിരുന്നു.ആ ചുരുങ്ങിയ സമയത്തിനുള്ളിൽ അവർത്തമ്മിൽ

സുഹൃത്തുക്കളെപ്പോലെ ആയിരുന്നു. പ്രതേകിച്ചു വൈഗയും റിനോഷും. ട്രെയിനിൽ കിട്ടിയ കുറച്ചു നിമിഷങ്ങളിൽ ഒരു കൊച്ചു സൗഹൃദം അവിടെ ഉടലെടുത്തു.സമൂഹത്തിൽ ആട്ടലുകൾക്ക് നടുവിൽ ജീവിക്കുന്ന തങ്ങളോട് മാന്യമായി ഇടപെട്ടപ്പോൾ അവനോട് തോന്നിയ ബഹുമാനം അതാവാം പിരിയുമ്പോൾ കൈകൾ സ്വീകരിച്ചതും വൈഗ തന്റെ നമ്പർ അവന് നൽകിയതും.ഇനിയൊരു കണ്ടുമുട്ടലൊ,ഒരു മെസ്സേജ് പോലും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ തമ്മിൽ പിരിഞ്ഞ നിമിഷം ഭാവിയിൽ ദൃഢമായൊരു സൗഹൃദത്തിന്റെ തുടക്കമാണെന്ന് അവർ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല. ***** രാവിലെ തന്നെ ഡ്യൂട്ടിയിലുണ്ട് റിനോ. ഡോക്ടർ അർച്ചനക്കൊപ്പം ഫസ്റ്റ് റൗണ്ടസ് നടത്തുകയാണ് അവൻ. തന്റെ പ്രവർത്തനമേഘലയിൽ വന്നു ചേർന്ന ഉത്തരവാദിത്വങ്ങൾ,ഇന്നവൻ ഒരു ടീം ലീഡർ പൊസിഷനിൽ എത്തി നിൽക്കുന്നു.റീന പോയതിൽ പിന്നെ ആദ്യ സമയങ്ങളിൽ അവന് അല്പം ബുദ്ധിമുട്ടായിരുന്നു.പക്ഷെ അർച്ചന, അവരായിരുന്നു അവന്റെ വഴികാട്ടി. അൻപതിൽ എത്തിനിൽക്കുന്ന പ്രായം.ഇപ്പോഴും ചുറുചുറുക്കോടെ രോഗികൾക്ക് മുന്നിൽ പുഞ്ചിരിച്ച മുഖത്തോടെ നിൽക്കുമ്പോൾ ഇപ്പഴും ഇരുപതിന്റ ചെറുപ്പമാണ് അവർക്ക്. അവന് അവരൊരു അത്ഭുതമായി നിലകൊള്ളുന്നു.ഒരെ ചിന്താഗതി വച്ചു പുലർത്തുന്ന അവർക്ക് അധിക സമയം വേണ്ടിയിരുന്നില്ല അടുക്കുവാ ൻ.അവന്റെ ഏഴ് വർഷത്തെ പരിചയ സമ്പത്തിനൊപ്പം അവരുടെ സൗഹൃദവും ദൃഡമായിരുന്നു.അത് ഒരു കുഞ്ഞിന്റെ ജീവന് വെളിച്ചം പകരുന്നതിൽ വരെ എത്തിനിന്നു. അവന്റെ ഏറ്റവും അടുത്ത സുഹൃത്ത് അതാണിന്ന് ഡോക്ടർ അർച്ചന.

റൗണ്ട് കഴിഞ്ഞു നിൽക്കുമ്പോഴാണ് റിനി അങ്ങോട്ടേക്കെത്തുന്നത്.അതെ റിനി…….റീനക്ക് ശേഷം റിനോഷിന് കിട്ടിയ കൂട്ട്.ഒരു കൂട്ടിമുട്ടലിൽ തുടങ്ങി അല്പം അസ്വാരസ്യങ്ങളിലൂടെ കടന്ന് അവന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് പ്രവേശം കണ്ടെത്തിയവൾ.എല്ലാം അറിഞ്ഞു തന്നെ,അവന്റെ വിട്ടുകൊടുത്ത പ്രണയത്തെ മനസിലാക്കി അവന്റെ കുറവുകളിൽ അവന്റെ ശക്തിയായി നിൽക്കുന്നവൾ.”റിനി വർഗീസ്” പ്ലാത്തോട്ടത്തിൽ വർഗീസ് തരകന്റെ മകൾ.ഇന്നവർ എൻഗേജ്ഡ് ആണ്. ജോബ് പ്രൊഫൈൽ കോംപ്ലക്സ് പരിഹരിച്ച്,അവനെ അവളോട് ചേർക്കാൻ മുൻകൈ എടുത്തതും ഡോക്ടർ അർച്ചന തന്നെ.അവർ തന്നെ മുൻകൈയ്യെടുത്താണ് പട്ടംപോലെ പറന്നു നടക്കാനുള്ള അവരുടെ തീരുമാനത്തിന് ഒരു വിരാമമിട്ടതും.അഞ്ചു മക്കൾ,പക്ഷെ ഒരെയൊരു പെൺതരിയുടെ ഇഷ്ട്ടം മനസ്സിലാക്കി തരകൻ ഒപ്പം നിന്നതും കാര്യങ്ങൾ വേഗത്തിലാക്കി.വരുന്ന പ്രണയദിനത്തിൽ ജീവിതത്തിന്റെ പുതിയ മേച്ചിൽപ്പുറങ്ങളിലേക്ക് കടക്കുവാൻ തയ്യാറെടുക്കുന്നവർ……

ആഹാ,നിന്നെ കണ്ടില്ലല്ലോന്ന് വിചാരിച്ചു.

നമ്മൾ ഇവിടെയൊക്കെ ഉണ്ട് ഡോക്ടർ.അല്പം തിരക്കിൽ പെട്ടു, കുറച്ച് ഇന്റർവ്യൂ ഒക്കെയായിട്ട്.എച്ച് ആർ ഹെഡ് ആയിപ്പോയില്ലെ.ഇവിടെ ചിലരെപ്പോലെ തോന്നുന്ന വഴിക്ക് പോവാനും കറങ്ങാനും നമ്മുക്കെവിട സമയം. .. .

കേൾക്കുന്നു എങ്കിലും മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ സിസ്റ്റത്തിൽ അല്പം ജോലി ചെയ്യുകയാണ് റിനോഷ്.അർച്ചന ഒന്ന് പാളി നോക്കി.പ്രതികരണം ഒന്നും കാണാതെ,അവൾ അവനെ തോണ്ടിവിളിച്ചു.ഒഴുക്കൻ മട്ടിൽ നോക്കുമ്പോഴുണ്ട് വീർത്തുകെട്ടിയ മുഖവുമായി റിനി കൗണ്ടറിന് മുന്നിൽ തന്നെയുണ്ട്.

ഒന്ന് കണ്ടിട്ട് എത്രായി എന്നറിയുവോ, കറങ്ങിനടക്കുവല്ലേ.ഒന്ന് കാണാൻ വന്നപ്പൊ…..മഗല്ലന്റെ പിന്മുറക്കാരൻ ആണെന്നാ ഭാവം.വല്യ ട്രാവലർ ആണെന്നുള്ള ഭാവവും.അതെങ്ങനാ, വളം വച്ചു കൊടുക്കാൻ ഡോക്ടറും, താളത്തിന് തുള്ളാൻ വീട്ടുകാരും. ഇപ്പൊ എന്റെ ആങ്ങളമാർക്കും അപ്പനും പോലും ഈ പണ്ടാരത്തിനെ മതി.

ഒള്ള കലിപ്പ് മുഴുവൻ അവിടെനിന്ന് കാണിച്ച റിനി ചവിട്ടിക്കുലുക്കി അവിടെനിന്നും പോയി.അർച്ചനയും മറ്റുള്ളവരും ഇതൊക്കെക്കണ്ട് കൺട്രോൾ പോയി ചിരിക്കുന്നുണ്ട്.

എന്റെ റിനോ,നിനക്കവളെ അറിയില്ലെ.എന്തിനാ വെറുതെ വട്ട് പിടിപ്പിക്കുന്നെ.

ഒരു രസം…..ഈ കാട്ടായം മാത്രേ ഉള്ളു ഡോക്ടർ.കുറച്ച് കഴിഞ്ഞു വിളിക്കും,പൂച്ചയെപ്പോലെ പതുങ്ങി ഇങ്ങ് വരുകയും ചെയ്യും കണ്ടോ.

നീ ഭാഗ്യം ചെയ്തവനാ.അന്ന് നീ ഒരു നന്മയുടെ പേരിൽ നിന്റെ പ്രണയം വിട്ടുകൊടുത്തു.ഒരു കുടുംബത്തിന്റെ സ്നേഹവും അനുഗ്രഹവും നേടി. അതിന്റെ ഫലം കിട്ടിയത് റിനിയുടെ രൂപത്തിലും.ചിലത് അങ്ങനാ,ആദ്യ പ്രണയം കിട്ടാതെ പിന്നീട് കിട്ടുന്നത് ഉണ്ടല്ലോ,അതിന് മധുരമേറും…..

അവരുടെ സംസാരത്തെ ഖണ്ടിചു കൊണ്ട് ഫോൺ ബെല്ലടിച്ചു.താഴെ എമർജൻസിയിൽ നിന്നും ബെഡിന് വേണ്ടിയുള്ള വിളിയാണ്.തിരക്കുള്ള ദിവസം,ആകെയുള്ളത് ഒരു ഡബ്ബിൾ ബെഡ് റൂമിലെ ഒരെണ്ണം മാത്രം. അതിലേക്ക് തീരുമാനമാക്കി ചുറ്റും നോക്കുമ്പോൾ മറ്റുള്ളവർ തിരക്കിട്ട ജോലികളിലാണ്.ആ ബെഡ് തയ്യാർ ചെയ്ത ശേഷം അവന്റെ കാത്തിരിപ്പ് തുടങ്ങി.

കാത്തിരുന്ന ക്ലൈന്റ് എത്തി.കിടത്തി ട്രോളിയുമായി പോകുമ്പോൾ,കൊണ്ട് വന്നവർ അടക്കം പറഞ്ഞു ചിരിച്ചു കൊണ്ടാണ് പോകുന്നത്.ആദ്യമവൻ അത്‌ കാര്യമാക്കിയില്ല.അവൻ തന്റെ സിസ്റ്റത്തിലേക്ക് കണ്ണുനട്ടു.”ഭയ്യ ഒന്ന് വരുവോ?”ദയനീയമായിട്ടുള്ള വിളി. മഞ്ജുവാണ്,ഒരു സാധു പെൺകുട്ടി. അച്ഛന്റെ മരണശേഷം അമ്മയുടെ കഷ്ട്ടപ്പാടുകൾ കണ്ടുവളർന്ന കുട്ടി. അവിടെനിന്നും പൊരുതി ജയിച്ചു തന്റെ അമ്മയെ ഒരു കുറവും കൂടാതെ നോക്കുന്ന അവളെ അവന് ഒരുപാട് ഇഷ്ട്ടമാണ്.അവന്റെ കെയർ ധാരാളം അരിഞ്ഞുതന്നെ ജോലിയില് തുടരുന്നു.അവൻ അങ്ങോട്ടേക്ക് ചെന്നു.രണ്ടു ബെഡുകൾ ഉള്ള മുറി. കർട്ടൻ കൊണ്ട് തിരിച്ചിട്ടുണ്ട്.അപ്പുറം ഒരു അമ്മയാണ്,വൃദ്ധയായ സ്ത്രീ. ഒറ്റക്കാണ് ആശുപത്രിവാസം.ഒരു ചടങ്ങ് പോലെ നേർച്ച കഴിക്കാൻ വരുന്ന മകൻ.തന്റെ കാര്യങ്ങൾ സ്വയം ചെയ്യാം,പക്ഷെ ഒരു തണല് വേണ്ട പ്രായത്തിൽ ഒറ്റക്കാണ്.

റിനോഷ് പുതിയ പേഷ്യന്റിനെ നോക്കി.മുഖത്തിന് നീരുണ്ട്.എവിടോ കണ്ടു പരിചയം.സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി. ഭാഗ്യ……അന്നത്തെ ട്രെയിൻ യാത്ര അവന്റെ മനസ്സിലലെത്തി.ആഴ്ച്ചകൾ മൂന്ന് നാല് കഴിഞ്ഞു.ഇടക്ക് എപ്പഴൊ ഒരു മെസ്സേജ് അയക്കും,റിപ്ലൈ പോലും നോക്കാറില്ല.പയ്യെ തന്റെ ജോലിയും പ്രണയവുമായി ഒതുങ്ങി. ഒരു ട്രെയിനിലെ പരിചയം,അവനത് മറന്നിരുന്നു.ഭാഗ്യക്കൊപ്പം വൈഗയും ഉണ്ട്,കൂടെ പേരറിയാത്ത വ്യക്തിയും. അവനെ കണ്ടു വൈഗ ഒന്ന് ചിരിച്ചു, തിരിച്ചവനും.അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു ആശ്വാസത്തിന്റെ നെടുവീർപ്പ് കണ്ടു. മഞ്ജുവിന്റെ പ്രശ്നം അവന് പിടികിട്ടി. അവളെ അടുത്ത ജോലികൾക്കായി പറഞ്ഞുവിട്ട് റിനോഷ് അവിടെ നിന്നു

അവൻ കേസ് ഫയൽ എടുത്തു.അല്ല വൈഗ എന്താ പറ്റിയെ……

ഒന്ന് വീണു റിനോഷ്,സ്റ്റെപ്പ് ഇറങ്ങി വരുമ്പോൾ കാല് തെറ്റി.കുഴ തിരിഞ്ഞു എന്നാ അവള് പറഞ്ഞെ. മുഖം ഭിത്തിയിൽ ഇടിച്ചിരുന്നു.

എവിടെ വച്ചാണ് സംഭവം….

റൂമില്…..ഒന്ന് ഞങ്ങളിവിടെ അടുത്ത് തന്നാ,കവിനഗറിൽ.അല്പം ഉള്ളിലാ. ഞങ്ങളവിടെ ചെറിയൊരു സ്റ്റിച്ചിങ് സെന്ററും ബ്യുട്ടിക്കും നടത്തുന്നുണ്ട്. റൂമിന് അടുത്ത് തന്നെയായിട്ട്. രാവിലെ അങ്ങോട്ടേക്ക് ഇറങ്ങിയതാ.

കൂടെ ആരാ?

ഇത് മാലിനി.ഞങ്ങൾ മൂന്നുപേരും ഒന്നിച്ചാണ്.

അവന്റെ കണ്ണുകൾ ഫയലിലൂടെ സഞ്ചരിച്ചു.ഇൻട്രാ വീനസ് ഫ്ലൂയിഡ് റൺ ചെയ്യുന്നു.ആംഗിൾ ട്വിസ്റ്റ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.മുഖമിടിച്ചതിന്റെ കാണാനുണ്ട്,ഒരുവശത്ത് നീരുണ്ട്. കൺപോള വീർത്തു കരുവാളിച്ചു കിടക്കുന്നു.കൈത്തണ്ടയുടെ ഭാഗം കൊണ്ട് നീര് വച്ചു കിടക്കുന്നു.

വൈഗ,മിനിമം ഒരാഴ്ച്ച കിടക്കെണ്ടി വരും.

കുഴപ്പമില്ല.കാര്യങ്ങൾ നടന്നല്ലെ പറ്റു.

ഡോക്ടർ നരേഷ് ആണ്.നല്ലൊരു മനുഷ്യനാ.കണ്ടിരുന്നോ ഡോക്ടർ.

ഉവ്വ്,ഡോക്ടർ ആണ് റൂം ഒക്കെ ശരിയാക്കാൻ സഹായിച്ചത്.ആരും അധികം ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. എന്തോ ഒരു വിധത്തിലുള്ള പെരുമാറ്റം.ഏതൊ നികൃഷ്ട ജീവിയെ കാണുന്നതു പോലെ.വേദനയെടുത്ത് പുളയുകയായിരുന്നു.എന്നിട്ടും ഒന്ന് നോക്കാൻ സമയമെടുത്തു.ഒരു കടമ തീർക്കുന്നപോലൊരു നോട്ടം.

സ്റ്റാഫ്‌ ഉണ്ടല്ലോ ആവശ്യത്തിന്, ചിലപ്പൊ ആരെങ്കിലും വന്നുകാണില്ല. അല്ലേൽ തിരക്കാവും.

അല്ല റിനോഷ്,യൂണിഫോം ധരിച്ച ആറുപേരുണ്ട്.വല്യ തിരക്കൊന്നും കണ്ടില്ല.അവരൊക്കെ ചായയും കുടിച്ച് വർത്താനം പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ഇപ്പൊ പറഞ്ഞ ഡോക്ടറില്ലെ, അദ്ദേഹം വന്നശേഷമാണ് കാര്യങ്ങൾ ഒന്ന് നേരെ നടന്നത്.

നല്ല മനുഷ്യനാണ്.

അതെ.ഇപ്പൊ നിന്നെ കണ്ടപ്പോൾ ഒരു സമാധാനം.

ഓക്കേ ഫൈൻ.പെയിൻ കൂടിയപ്പോ ചെറിയൊരു സെഡേറ്റീവ് കൊടുത്തു. അതിന്റെയാ മയക്കം,ഉറങ്ങിക്കോട്ടേ. പിന്നെ എന്തുണ്ടെങ്കിലും പറയാൻ മടിക്കരുത്.ഞാൻ കൗണ്ടറിലുണ്ട്. മെഡിസിന്റെ സ്ലിപ് തരാം,താഴെയാ ഫർമസിയൊക്കെ…….

കാര്യങ്ങൾ വിശദീകരിച്ചു നിൽക്കെ അർച്ചനയും അങ്ങോട്ടെത്തി.കേസ് ഫയൽ ഏൽപ്പിച്ചു,പരിശോധനക്ക് ശേഷം അത്യാവശ്യം ഒറിയന്റെഷനും നൽകി അവൻ അടുത്ത ക്ലൈന്റിന് വേണ്ട സഹായങ്ങളുമായിറങ്ങി.

മൊത്തത്തിൽ എല്ലാവരെയും ഒന്ന് നോക്കി കൗണ്ടറിൽ എത്തുമ്പോൾ ഹൗസ് കീപ്പിങ് അടക്കം പറഞ്ഞു ചിരിക്കുന്നുണ്ട്.ചിലപ്പോൾ ഭാഗ്യയെ എത്തിനോക്കുന്നുണ്ട്.മഞ്ജുവും മറ്റു രണ്ടു സ്റ്റാഫും തങ്ങളുടെ ജോലിയിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു.ജെസ്സി ചേച്ചി അവരുടെ കമന്റ്‌ കേട്ട് ഒരു വികാരവുമില്ലാതെ ചിരിക്കുന്നു. അവനെ കണ്ടതും,അറിയുന്നതു കൊണ്ട് അവർ പലവഴിക്കായി. റിനോഷ് അവരെ കൗണ്ടറിലേക്ക് വിളിച്ചു.

“നിങ്ങൾ ആരാന്നാ നിങ്ങളുടെ വിചാരം”കലിപ്പിച്ചുള്ള ചോദ്യം കേട്ട് അവരൊന്നു പതറി.”കുറെ നേരമായി ശ്രദ്ധിക്കുന്നു,ഇവിടെ വട്ടം കൂടിനിന്ന്.. ഇവിടെന്താ വല്ല അന്താരാഷ്ട്ര ചർച്ച വല്ലതും ആണോ.അതിന് കൂട്ടായി ഇൻചാർജും.ചേച്ചി ഒരു ഇൻചാർജ് ആണ്,അതിന്റെ അന്തസ്സ് കാണിക്ക്. അല്ലാതെ ആ പൊസിഷൻന്റെ വില കളയല്ലെ.

പിന്നെ ഇവിടെ കൂടി നിക്കുന്നവരോട് ആയിട്ട് പറയുവാ.അവിടെ ഉള്ളതും മനുഷ്യൻ തന്നാ.അല്ലാതെ അന്യഗ്രഹ ജീവിയൊന്നുമല്ല.ഇങ്ങനെ എപ്പഴും ചെന്ന് നോക്കാൻ.അവർക്കൊരു പ്രൈവസിയുണ്ട്,അത്‌ മാനിച്ചേ പറ്റു.

അവർ ആരാ എന്താ എന്നൊന്നും നോക്കണ്ട,അവരെ കെയർ ചെയ്തെ പറ്റു.അങ്ങനെ ഉണ്ടെങ്കിൽ മാത്രം ഈ പണിക്ക് ഇങ്ങോട്ട് വന്നാൽ മതി. മഞ്ജുവിനോടും കൂടിയാണ് പറഞ്ഞത്

മഞ്ജുവിന്റെ മുഖമൊന്ന് കുനിഞ്ഞു. എല്ലാവരെയും ഒന്ന് ഇരുത്തി നോക്കി അവൻ പുറത്തേക്ക് നടന്നു. ***** ഇതവന്റെ ബ്രേക്ക്‌ ടൈം ആണ്. കഫെറ്റീരിയയിൽ റിനിയുടെ കണ്ണിൽ നോക്കിയിരിക്കുന്നു.

എന്താ ഇങ്ങനെ നോക്കണേ

അല്ല എനിക്ക്‌ നോക്കിക്കൂടെ

കുന്തം,എന്തായിരുന്നു ജാഡ.എന്നിട്ട് വാലുപോലെ പുറകെ വന്നേക്കുന്നു. മരങ്ങോടൻ.

ദൈവമേ ഈ പെണ്ണ്…….

അതെ മോനെ അധികം ശൃംഗരിച്ചു നിൽക്കാൻ ടൈമില്ല.അക്കൗണ്ട് സെക്ഷനിലേക്ക് ഇന്റർവ്യൂ.അതിന്റെ തിരക്കുണ്ട്.വൈകുന്നേരം പതിവ് സ്ഥലം,മറക്കല്ലേ…… ധൃതിയിൽ പോകുമ്പോൾ വിളിച്ചുപറഞ്ഞു

ഇത്രേയുള്ളൂ അവരുടെ പിണക്കം. എല്ലാം നിമിഷങ്ങൾക്കുള്ളിൽ തീരും. ഡോക്ടർ അർച്ചന പറഞ്ഞത് ശരിയെന്ന് അവനും തോന്നി.ആദ്യ പ്രണയം പൂർണ്ണതയിൽ എത്താതിരിക്കുന്നതാണ് നല്ലത്. പിന്നീട് കിട്ടുന്നതിന് മധുരം കൂടും. ***** ദിവസം രണ്ട് കഴിഞ്ഞു.ഭാഗ്യയുടെ കാലിന് സർജറി വേണ്ടിയിരുന്നു. ഒ.ടി കഴിഞ്ഞു റൂമിലെത്തുമ്പോൾ ഒപ്പം മാലിനി മാത്രം.ഭാഗ്യയുടെ മുഖം പഴയതിലും തെളിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. വന്നപാടെ വൈറ്റൽ പാരാമീറ്റർ നോട്ട് ചെയ്തു,ഫ്ലൂയിടും സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്തു കൌണ്ടറിൽ വരുമ്പോൾ സുഗുണ മുൻപിലുണ്ട്.ഒ ടിയിൽ നിന്നും ഓവർ തരാനെത്തിയതാണ് കക്ഷി.

ദൈവമേ,ഈ പെണ്ണുംപിള്ള ആണോ, ഒരു ഉടക്ക് ഉണ്ടാവല്ലേ എന്ന് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവനങ്ങോട്ടെത്തി.

അഹ് റിനോഷ്,ആംഗിൾ ട്വിസ്റ്റഡ് ആയിരുന്നു.അത്‌ ഫിക്സ് ചെയ്തു. പെയിൻ കില്ലർ കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്. ഇനി പോസ്റ്റ്‌ ഓപ് മെഡിസിൻ സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്യണം.പിന്നെ ആ ഹിജഡയുടെ പേരില് കുറച്ച് സാധനങ്ങൾ റീപ്ലേസ് ഉണ്ട്.അതിന്റെ ലിസ്റ്റ് ഇതാണ്.ഇത് അങ്ങെത്തിക്കണം….

അതവിടെ നിക്കട്ടെ ചേച്ചിയിപ്പോ എന്തോ പറഞ്ഞല്ലോ.

എന്ത്?

ഇടക്ക് എന്തോ ഒരു വാക്ക്.

ഓഹ്,പിന്നെ എന്താ വിളിക്കണ്ടത്.

അവർക്കൊരു പേരുണ്ട്,ഡിഗ്നിറ്റിയും. അല്ലാതെ വഴിയെ പോകുന്ന ആര് എന്തു വിളിച്ചാലും അതെ വിളിക്കു എന്നുള്ള നിങ്ങളുടെയൊക്കെ മനോഭാവം മാറ്റിയെ പറ്റു.

നീയെന്നെ പഠിപ്പിക്കുവാണോ?

ചിലപ്പോൾ ചിലരെ ചിലത് പഠിപ്പിച്ചു കൊടുക്കേണ്ടി വരും.

ഒന്ന് പോയെ ചെക്കാ.അവൻ പഠിപ്പിക്കാൻ വന്നേക്കുന്നു.

ചേച്ചി,അറിയില്ലയെങ്കിൽ പഠിച്ചേ പറ്റു. പിന്നെ വിദ്യാഭ്യാസം ഉണ്ടായാൽ പോരാ.അല്പം സംസ്കാരം കൂടെ വേണം.അത്‌ തൊട്ടുതീണ്ടിയിട്ടില്ല എങ്കിൽ ഇതാവും സ്ഥിതി.

ഓഹ് സംസ്കാരം.നീ പറയുന്ന ഈ ഹിജഡയെക്കാൾ ആ പറഞ്ഞത് എനിക്കുണ്ട്.

അതെ ചേച്ചിയിപ്പോൾ പറഞ്ഞില്ലേ, എന്താ ചേച്ചിയുടെ സംസ്കാരം.അത് മിക്കവാറും ഇവിടെയൊക്കെ പാട്ടാണ് ചേച്ചിയുടെ ചില മെസ്സേജുകൾ ഇന്നും എന്റെ ഫോണിലുണ്ട്.അതില് വ്യക്തമായുണ്ട് ചേച്ചിയുടെ സംസ്കാരം.അക്കമൊഡേഷനിൽ ഭർത്താവ് പുറത്ത് പോയ നേരത്ത് പ്ലംബറെ വിളിച്ചുകേറ്റുന്നതാണോ സംസ്കാരം.ചുരുക്കി പറഞ്ഞാൽ ചേച്ചിയിലും മേലെ ആണ് അവർ.

കയ്യും കൊട്ടി പെൺവേഷം ധരിച്ചു

രാത്രിയിൽ ഇറങ്ങിനടക്കുന്നവർ അല്ലെ.അവരുടെ സംസ്കാരം എന്നെ പഠിപ്പിക്കണ്ട.

ശരിയാ……അങ്ങനെയുണ്ട്.ഒരു നിവൃത്തിയും ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടാവും.ഒരു ജോലിയുള്ള ചേച്ചി വ്യഭിചരിച്ചു നടക്കുന്ന കഥകൾ വിളമ്പിക്കരുത്. അവർ അങ്ങനെയായിപ്പോയി.അത്‌ അവരുടെ തെറ്റല്ലല്ലോ.ഹോർമോൺ വ്യതിയാനം കൊണ്ട് ശാരിരികവും മാനസീകവുമായി മാറ്റമുള്ളതു കൊണ്ട് അവർ വീടിനും സമൂഹത്തിനും പുറത്തായി.ഒരു ജോലിയില്ല.കിടക്കുന്നത് എവിടെ, എങ്ങനെ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നു എന്ന് ഇവരെപ്പറ്റി ചിന്തിച്ചു നോക്കിയാൽ അവരുടെ ഭാഗത്താ ന്യായം.പിന്നെ ഒരു സപ്പോർട്ട് കിട്ടിയാൽ,ഒന്നു ചേർത്ത് നിർത്തിയാൽ നല്ലരീതിയിൽ ജീവിക്കും ഇവരൊക്കെ.അതൊന്നും ആരും ചിന്തിക്കില്ല.എന്നിട്ട് പഴി ആ പാവങ്ങൾക്കും.പിന്നെ ഇരുട്ടിനെ മറയാക്കി ഇവരെ തേടിപ്പോകുന്ന കൂട്ടത്തിൽ കെട്ടിയോനും ഇല്ല എന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്തിക്ക.

എടാ നീ…… നിന്നെ ഞാൻ…… സുഗുണയുടെ കണ്ട്രോൾ തെറ്റി.

ഒന്നടങ്ങ് സിസ്റ്റർ,പിന്നെ വിളിച്ചല്ലോ ഹിജഡയെന്ന്.ചേച്ചിയുടെ ഹോർമോൺ ലെവൽ ഒന്ന് നോക്ക്. ചിലപ്പോൾ ടെസ്റ്റോസ്റ്റിറോൺ ലെവല് കൂടുതൽ ആയിരിക്കും.

സീൻ വഷളായിക്കൊണ്ടിരുന്നു.റിനോ വിടാൻ ഭാവമില്ലാതെ നിൽക്കുന്നു. അവനെ നന്നായി അറിയുന്ന ജെസ്സി അവനെ പിടിച്ചുമാറ്റി.അർച്ചന സുഗുണയുമായി പുറത്തേക്കും.ഒന്ന് പറഞ്ഞു തണുപ്പിക്കാൻ ജെസ്സി പാട് പെട്ടു.തൊണ്ടവരണ്ടതുകൊണ്ട് അല്പം വെള്ളം കുടിച്ചുകൊണ്ട് ഇരുന്ന നേരം നോക്കുമ്പോൾ മുന്നിലുണ്ട് വൈഗ,റൂമിന്റെ വാതിൽ ചാരിനിന്ന അവൾ അവൻ കണ്ടതും അകത്തേക്ക് വലിഞ്ഞു. ***** എന്തിനാ റിനോഷ് ആർക്കും വേണ്ടാത്ത ഞങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി….

അപ്പൊ നിങ്ങൾ എന്നെ സുഹൃത്തായി കാണുന്നില്ല അല്ലെ. ആയിരുന്നു എങ്കിൽ ഇങ്ങനെയൊരു ചോദ്യം ഉയരില്ല.

അതല്ല റിനോഷ്.ഒരു നിമിത്തം പോലെ എനിക്ക്‌ കിട്ടിയ സുഹൃത്ത് ആണ് നീ.അധികം കണ്ടിട്ടില്ല.വളരെ കുറച്ചു സമയത്തെ പരിചയം കൊണ്ട് തന്നെ നീ….. അങ്ങനെയോരാൾ ഞങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി ഒരു പ്രശ്നത്തിൽ പെട്ടിരിക്കുന്നു.

ഓഹ് അത്‌ വലിയ കാര്യമൊന്നുമല്ല. സുഗുണ,ആ പെണ്ണുംപിള്ളക്ക് ഇടക്ക് ആരോടെങ്കിലും ഒരു പ്രശനം ഉള്ളതാ. ഇത്തവണ എന്നോടായി.

എന്തെങ്കിലും കുഴപ്പം……

ഒന്നും ഉണ്ടാവില്ല.എന്താകും എന്ന് കണ്ടറിയണം.മെഡിക്കൽ സൂപ്രണ്ട് ഇന്നാണ് വന്നത്.വിളിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്.

എനിക്കെന്തോ പോലെ……

ദേ പിന്നേം…..ഒന്ന് പറഞ്ഞുകൊടുക്ക് ഭാഗ്യ.ഇത് അത്ര വലിയ സംഭവമല്ല.

അല്ലടാ,ഞങ്ങക്ക് വേണ്ടി നിന്നിട്ട് ഒരു പ്രശ്നം വന്നാൽ എങ്ങനെ ഒന്ന് സമാധാനിക്കും.അന്നത്തെ യാത്രയും ഇപ്പൊ ഈ നാല് ദിവസവും കൊണ്ട് നല്ലൊരു സുഹൃത്തിനെ കിട്ടി.ആദ്യമായി ഞങ്ങളോട് അല്പം മനുഷ്യത്വം കാട്ടിയ,ഞങ്ങളുടെ സത്വം മനസിലാക്കി മാന്യമായി ഇടപെട്ട ഞങ്ങളുടെ സുഹൃത്ത്.നീ വഴിക്ക് ഇപ്പൊ റിനിയും മഞ്ജുവും.അതാ ഞാൻ………..

ഡോർ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് നോക്കുമ്പോൾ മഞ്ജുവാണ്.”ഏട്ടാ ഓഫീസിൽ വിളിക്കുന്നുണ്ട്”

വൈഗ….. ഞാൻ ചെല്ലട്ടെ.എന്താകും എന്ന് നോക്കാം.പിന്നെ മഞ്ജു ഒന്ന് നോക്കിക്കോണെ…. ഭാഗ്യ പിന്നെ വരാം….അവൻ ഓഫീസ് ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. ***** സൂപ്രണ്ടിന്റെ റൂം,നഴ്സസ് ഹെഡും, ക്വാളിറ്റി ഹെഡും അവിടെയുണ്ട്. ഹരാസ്‌മെന്റ് കമ്മറ്റിയിൽ നിന്ന് ഒരു ലേഡി ഡോക്ടറും,എച് ആർ ഹെഡ് റിനിയും സാന്നിധ്യമറിയിച്ചിട്ടുണ്ട്. അവർക്കുമുന്നിൽ സുഗുണയും അവൾ കൊടുത്ത പരാതിയും.റിനി ശിരസ്സ് താഴ്ത്തി നിസ്സഹായയായി ഇരിക്കുന്നു.

സുഗുണയുടെ വ്യക്തിത്വം ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെട്ടു എന്നതാണ് ഒന്നാമത്തെ ആരോപണം.ഒരു അഴിഞ്ഞാട്ടക്കാരി എന്നധിക്ഷെപിച്ചു എന്നത് രണ്ടാമത്തേതും.

റിനി എന്നാൽ തുടങ്ങാം.എച് ആർ ഹെഡ് എന്ന നിലക്ക് ഇതിൽ എന്ത് നടപടി എടുക്കാം.

അത്‌ സർ,തെറ്റ് ആര് ചെയ്താലും പണിഷ്മെന്റ് കൊടുക്കണം.നീതി തുല്യമായി കിട്ടണം.നടപടി ഫോർവേഡ് ചെയ്യുക.ഞാൻ ആക്ട് ചെയ്യാം.

കൂടുതൽ ചോദ്യം ഉണ്ടായില്ല.സി സി ടി വി ദൃശ്യവും അതിനൊപ്പമുള്ള സൗണ്ട് റെക്കോർഡർ പിടിച്ച ശബ്ദശകലവും മതിയായിരുന്നു അവനെതിരെ.അവനെ ടെർമിനേറ്റ് ചെയ്യാം എന്ന് തീരുമാനമായി.ഭാവി നടപടിക്കായി എച് ആറിന് വിട്ടു. സുഗുണയുടെ മുഖത്ത് എന്തോ നേടിയ തിളക്കം.വിജയിച്ച ഭാവം. അവൾ ചിരിച്ചു.

റിനി പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങി. സുഗുണ അവളെ ഒന്ന് നോക്കി. “എടി നിന്റെ കാമുകന് നീ തന്നെ ടെർമിനേഷൻ ലെറ്റർ കൊടുക്കുന്നു. സന്തോഷം മോളെ”

എടി പുല്ലേ,ഇവനെ നിന്റെ വലയിൽ കിട്ടാഞ്ഞതിന്റെ ചൊറുക്കാണ് നിനക്ക്.അതെനിക്കറിയാം.എനിക്കും ഇവനും ജീവിക്കാൻ ഈ ജോലിയുടെ ആവശ്യവും ഇല്ല.അതിനൊള്ള മൊതല് ഞങ്ങടെ കുടുംബത്തിൽ ഉണ്ട്.മോള്‌ ചെല്ല്.

റീന,നിന്റെ ഫ്രസ്‌ട്രേഷൻ തീർക്കാൻ ഇതല്ല സ്ഥലം.ഡു യുവർ ഡ്യൂട്ടി.

യെസ് സർ………

അവൾ ഡോർ തുറന്നതും ഡോക്ടർ നരേഷ് അകത്തേക്ക് കയറിയതും ഒരുമിച്ച്.പോകാൻ തുടങ്ങിയ റിനിയെ അദ്ദേഹം തടഞ്ഞു.”സൂപ്രണ്ട് സാറെ എന്താ ഇവിടെയൊരു മീറ്റിംഗ്”

എന്താ ഡോക്ടർ നരേഷ് ഇതുവഴി. പതിവില്ലാത്തതാണല്ലോ.

പതിവില്ലാത്തത് നടക്കുമ്പോൾ വന്നല്ലെ പറ്റു.

പതിവുള്ളതാണ് നരേഷ്.തെറ്റ് ചെയ്തോ ശിക്ഷ കിട്ടും.

എങ്കിൽ നാല് ദിവസം മുന്നേ എമർജൻസിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ഡോക്ടർ,മറ്റു സ്റ്റാഫ്‌ അടക്കം എല്ലാരേം,പിന്നെ ഇവളെയും അടക്കം ടെർമിനേറ്റ് ചെയ്യേണ്ടി വരും.

എന്തിന്?

എന്റെ ക്ലൈന്റിനെ ടേക് കെയർ ചെയ്തില്ല അത്‌ തന്നെ.ഞാൻ പറഞ്ഞു വിട്ടതാണ്,ഭിന്നലിംഗമാണ് എന്നതിന്റെ പേരിൽ വേണ്ട കെയർ ലഭിക്കാത്തതിന്.ഞാൻ വരുമ്പോൾ വന്ന അതെ അവസ്ഥയിൽ തന്നെ. പിന്നെ ഇവള്,എന്റെ ക്ലൈന്റിന് ഒരു പേരുണ്ട്. അത്‌ നിലനിൽക്കെ ഹിജഡ എന്നുവിളിച്ചപമാനിക്കൽ അവരുടെ അന്തസ്സിനെ ചോദ്യം ചെയ്തതിന്……..

ഡോക്ടർ എന്താ ഹ്യൂമാനിറ്റി എടുത്തു തലയിൽ വച്ചിട്ടുണ്ടോ?

വല്യ ഹ്യൂമാനിറ്റേറിയൻ അവാർഡ് നേടിയ സാർ അതിന്റെ അർത്ഥം മറക്കുമ്പോൾ ചിലത് ഇങ്ങനെയും സംഭവിച്ചു പോകും.സൂപ്രണ്ട് സാറിന് അതിനു കഴിയുന്നില്ലയെങ്കിൽ കിട്ടിയ പുരസ്‌കാരത്തോട് നീതി പുലർത്താൻ കഴിയുന്നില്ലയെങ്കിൽ അന്തസ്സായി അതങ്ങ് തിരിച്ചു കൊടുക്കണം സർ.അതിനുള്ള തണ്ടെല്ല് താങ്കൾക്ക് വേണം. അല്ലാതെ അല്പം കടന്നുപോയി എങ്കിലും എന്റെ ചിലരുടെ മോശം കാഴ്ച്ചപ്പാടുകളെ എതിർത്ത ഇവനെ ഒറ്റക്ക് ക്രൂശിക്കുകയല്ല വേണ്ടത്.

ഡോക്ടർ നരേഷ്…. വിൽ യു സ്റ്റോപ്പ്‌

ടെമ്പർ തെറ്റണ്ട സാറെ.താനൊന്നും ചെയ്യില്ല.ഇവൻ ഇവിടെത്തന്നെ കാണും.തെറ്റ് കണ്ടാൽ മുഖം നോക്കി പറയാൻ ധൈര്യമുള്ള ഇവനൊക്കെ ഇവിടെ വേണം.അല്ലേൽ ചിലർക്ക് അഴിഞ്ഞാടാൻ അതൊരു അവസരം ഉണ്ടാക്കിക്കൊടുക്കും.

വാടാ ഒരു ആക്ഷനും എടുക്കില്ല. പോയി രണ്ടെണ്ണം അടിച്ചു സെറ്റ് ആവാൻ നോക്ക്.എടി കൊച്ചെ നീ പോയി നിന്റെ പണിനോക്ക്….. നരേഷ് അവന്റെ തോളിലും കയ്യിട്ട് പുറത്തേക്ക് നടന്നു.കിളിപോയി നിൽക്കുന്ന സുഗുണയെ നോക്കി ഒരു ആപ്പ് സിംബലും കൊടുത്തു റിനിയും

***** ഒരു പ്രശ്നം ഒഴിഞ്ഞതിന്റെ ആശ്വാസം വൈഗയിൽ കണ്ടു. അവന്റെ പ്രസൻസ് വൈഗക്ക് ഒരു ആശ്വാസമായിരുന്നു.അവർ കൂടുതൽ സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി.ഡ്യൂട്ടി ഇല്ലാത്ത സമയം പോലും ഇടാക്ക് അവന്റെ നോട്ടം ഭാഗ്യയിൽ എത്തി. ആ മുത്തശിയും അവരോടടുത്തു. ഒന്ന് മിണ്ടാൻ ആളെ കിട്ടിയ സന്തോഷം.അവരുടെ കഥയും മറിച്ചല്ല.രണ്ട് മക്കൾ.ഒരു മോനും മോളും.സർക്കാർ ഉദ്യോഗസ്ഥർ. വളർത്തി വലുതാക്കി ഒരു നിലയിൽ എത്തിച്ചു.പറന്നു തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവരെ മറന്നു.

ഭർത്താവ് മരിച്ചപ്പോൾ പോയത് ഒന്ന് മിണ്ടിയും പറഞ്ഞും ഇരിക്കാനുള്ള അവസരം കൂടിയായിരുന്നു.ഒന്ന് സംസാരിക്കാൻ പോലും സമയം കണ്ടെത്താത്ത മക്കൾ….. അവർ പറയുന്നത് കേട്ടുനിന്ന അവരുടെ കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞിരുന്നു.മകനും ഭാര്യയും ഉലകം ചുറ്റി നടക്കുമ്പോൾ ഇല്ലാത്ത അസുഖം പറഞ്ഞു അഡ്മിറ്റ് ചെയ്യും.ഗവണ്മെന്റ് വക ക്ലെയിം ഉള്ളതുകൊണ്ട് അതും കഴിച്ചിൽ.വരുന്നതുവരെ അവരീ ആശുപത്രിയിൽ……..

പ്രായമായവർ ആഗ്രഹിക്കും മക്കൾക്കും കൊച്ചു മക്കൾക്കും ഒപ്പം അല്പം സമയം ചിലവിടാൻ.കൂടുതൽ അവർ ഒട്ടും ആഗ്രഹിക്കാറില്ല. നമ്മുടെ സ്നേഹസാമിപ്യം ഒഴികെ. ഈ കഥ കേട്ടിരിക്കുമ്പോൾ റിനോഷ് ഓർത്തത് ബാപ്പുവിന്റെ ഈ വാക്കുകളായിരുന്നു. ***** ഡിസ്ചാർജ് കിട്ടി ഭാഗ്യ പോകുമ്പോൾ ആ സൗഹൃദം ദൃഡമായിരുന്നു.ചിലർ വിചാരിക്കും ഏതാനും ദിവസം കൊണ്ട് പറ്റുമോ എന്ന്.ബന്ധങ്ങൾ ചിലത് അങ്ങനെയുമുണ്ട്.അല്ലെങ്കിൽ ചില നിമിത്തങ്ങളാവാം.

യാത്ര പറഞ്ഞു പോകുമ്പോൾ അവനെ അഥിതിയായി ക്ഷണിക്കാൻ വൈഗ മറന്നിരുന്നില്ല.ഒരു സുഹൃത്ത് അവൾക്കുണ്ട് എന്ന സന്തോഷത്തിൽ വീണ്ടും ഒരു ആശുപത്രി വാസം ഉണ്ടാവരുത് എന്ന പ്രാർത്ഥനയോടെ അവർ വീട്ടിലേക്ക് യാത്രയായി. *****

ക്ഷണപ്രകാരം റിനോഷ് വൈഗയുടെ വീട്ടിലെത്തി.സന്ധ്യമയങ്ങിയ സമയം. കാലിൽ ബാൻഡേജും കയ്യിൽ ആം ബാഗും തൂക്കി ഭാഗ്യ വിശ്രമിക്കുന്നു. അവളെ കാണാൻ വന്നിരിക്കുന്നവർ വേറെയും.മാലിനി വന്നവരുടെ കാര്യം നോക്കി ഓടിനടക്കുകയാണ്.ഇടക്ക് അവനെ കണ്ടപ്പോൾ അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവനരികിലെത്തി,അവനെ മുറിയിലേക്ക് കൈപിടിച്ച് കയറ്റിയ മാലിനിയെക്കണ്ട് അവിടെയുള്ളവർ സാകൂതം നോക്കിനിന്നു.അവൻ ആ ചുറ്റുപാടും ഒന്ന് നോക്കി.ഒരു ചെറിയ ലിവിങ് റൂം,ചെറിയ അടുക്കളയും ഒരു ബെഡ്‌റൂമും കോമൺ ടോയ്ലറ്റും അടങ്ങുന്ന വലിയ സൗകര്യമൊന്നും ഇല്ലാത്ത അപ്പാർട്ട്മെന്റ്.ചെറിയൊരു ബാൽക്കണിയുണ്ട് ബെഡ്‌റൂമിനോട്‌ ചേർന്നുതന്നെ.ഇവിടെയാണ്‌ വൈഗ, മാലിനിക്കും ഭാഗ്യക്കുമൊപ്പം താമസം അവിടെയുള്ളവരെ കൂടാതെ ആരോ വേറെയും ഉണ്ട്.

മാ ജി,ഞങ്ങൾ പറഞ്ഞില്ലേ റിനോഷ്. ഇതാണ് ആള്.

ആളെ മനസിലാവാതെ അവൻ നോക്കിനിന്നു.അപ്പോൾ അല്പം പ്രായം തോന്നിക്കുന്ന സ്ത്രീ അവനരികിൽ വന്നു.”ആരാണെന്ന് ചിന്തിക്കുന്നു അല്ലെ.ഞാൻ തേജസ്വിനി.ഇവരുടെ മാ ജി.എനിക്കിവർ മക്കളും”

“ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ റിനോഷ്……… ഞങ്ങളുടെ കമ്മ്യൂണിറ്റിയെക്കുറിച്ച്, ഞങ്ങളുടെ ഗുരുവിനെക്കുറിച്ച്.ആ പറഞ്ഞ വ്യക്തിയാണിത്.ഞങ്ങളുടെ ഒക്കെ മാ ജി”അവന്റെ മുഖത്തെ സംശയങ്ങൾ തീർത്തത് വൈഗയുടെ വാക്കുകളായിരുന്നു.അവൻ അവരെ നോക്കി കൈകൂപ്പി,അവർ തിരിച്ചും. അവർക്കൊരു സഹോദരനെക്കിട്ടിയ പ്രതീതിയായിരുന്നു.വിശേഷങ്ങൾ തിരക്കുവാൻ ഉത്സാഹപ്പെടുന്നു.ഒപ്പം മാലിനി അവനെ സൽക്കരിക്കുന്ന തിരക്കിലും.അവൻ അവരുടെ ചോദ്യങ്ങൾക്ക് മറുപടി കൊടുത്തും കുശലാന്വേഷണം നടത്തിയും അവർക്കൊപ്പം ചേർന്നു.അവരോട് സംസാരിക്കുമ്പോൾ,ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവരുടെ വേദനകൾ പങ്കിടുമ്പോൾ തനിക്ക് കിട്ടിയ നല്ലതിനെ ഓർത്ത് അവൻ ആർക്കൊക്കെയൊ നന്ദി പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.തനിക്കൊന്നും ഇവർ അനുഭവിക്കുന്നതിന്റെ നൂറിൽ ഒന്നുപോലും അറിയേണ്ടി വന്നിട്ടില്ല എന്നവൻ ഓർത്തു.

ഇതൊക്കെ കേട്ട് അറിയാതെ കണ്ണു നിറഞ്ഞ അവൻ പതിയെ പുറത്ത് ബാൽക്കണിയിലേക്ക് നിന്നു.ഒരു സിഗരറ്റ് കൊളുത്തുമ്പോൾ അവന് അരികിലായി ആരോ നിൽക്കുന്നത് അറിഞ്ഞ അവൻ നോക്കുമ്പോൾ ദൂരേക്ക് നോക്കിനിൽക്കുന്നു മാ ജി

വൈഗ………അവൾ?

അവൾ അവിടെയല്പം പാചകത്തിൽ ആണ്.തന്റെ സുഹൃത്തിനെ തന്നാൽ കഴിയും വിധം സൽക്കരിക്കാൻ ഓടി നടക്കുന്നു.ഒരു സഹോദരനെ കിട്ടിയ സന്തോഷം ആ മുഖത്തുണ്ട്.

മ്മ്മ്, അവനൊന്നു മൂളിക്കൊണ്ട് ഒരു പുകയെടുത്തു.

എന്തുപറ്റി മോന്റെ കണ്ണൊക്കെ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു

ഹേയ് ഒന്നുല്ലമ്മാ….അല്ല മാ ജി…..

“ആദ്യമായി ഒരാൾ അങ്ങനെ അമ്മ എന്ന് തികച്ചും.അങ്ങനെ തന്നെ മതി” അവരുടെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞോ എന്നവന് തോന്നിപ്പോയി.

മോൻ കാര്യം പറഞ്ഞില്ലല്ലോ?

ഒന്നുല്ല,ചിലതൊക്കെ കേട്ടപ്പോൾ അറിയാതെ…….

നല്ല മനസ്സുകൾക്കെ അങ്ങനെ പറ്റു. മറ്റുള്ളവരുടെ വേദന മനസിലാക്കാൻ സാധിക്കു.ഞങ്ങളുടെ കാര്യം തന്നെ നോക്ക്,പലരുടെയും ആട്ടും തുപ്പും കേട്ട്….പലർക്കും തല ചായ്ക്കാൻ ഒരിടം…….വഴിവക്കിലാ ഞങ്ങളിൽ ഭൂരിഭാഗവും.ഒരുനേരത്തെ ഭക്ഷണം അതിനുപോലും ബുദ്ധിമുട്ടുന്നു.ഒരു ജീവനാണ് എന്നൊരു പരിഗണന പോലും ആരും തരാറില്ല.അപൂർവം മോനെപ്പോലെ ചിലരല്ലാതെ.ഒന്ന് പൊതു സ്ഥലത്ത് ഇറങ്ങിനടക്കാൻ, ഒരസുഖം വന്നാൽ ഒന്ന് കാണിക്കാൻ വല്ലാത്ത ബുദ്ധിമുട്ടാ.ഒന്നും വേണ്ട… പൊതു സ്ഥലത്തുള്ള ഒരു ടോയ്ലറ്റ് ഉപയോഗിക്കാൻ പോലും പലരുടേം ആട്ടും തുപ്പും പരിഹാസങ്ങളും കേൾക്കണം.

ഞങ്ങൾ പിന്നെ ഇങ്ങനെ ആയില്ല എങ്കിലേ അത്ഭുതമുള്ളൂ.ഞങ്ങളിലെ മാറ്റം ഉൾക്കൊള്ളാൻ ശ്രമിക്കാറില്ല, ഒരാളും.തങ്ങളിലെ മാറ്റം അറിഞ്ഞു അതുമായി പൊരുത്തപ്പെട്ടു വരുന്ന സമയം വീട്ടിൽ നിന്നും സമൂഹത്തിൽ നിന്നും പുറന്തള്ളിയിരിക്കും.പിന്നെ ആർക്കും വേണ്ട.ഒന്ന് മനസിലാക്കി കൂടെ ചേർത്തു നിർത്താൻ ആരും ഇല്ലാത്തവരാ ഞങ്ങൾ.അങ്ങനെ ആയിരുന്നേൽ ഞങ്ങളും മാന്യമായി ജീവിച്ചേനെ.സ്വന്തം കുടുംബത്തിന് വേണ്ടെങ്കിൽ സമൂഹവും വിലതരില്ല. ഒന്ന് ചിന്തിച്ചു നോക്ക് ഞങ്ങളുടെ തെറ്റുകൊണ്ടാണോ ഞങ്ങളിങ്ങനെ ആർക്കും വേണ്ടാത്തവരായെ.പണ്ട് ഏതൊ രാജാവ് പറഞ്ഞതുപോലെ “ദൈവത്തിന്റെ വികൃതികൾ”

ഒക്കെ ഒരിക്കൽ ശരിയാകും.

ഒരു ഭംഗിവാക്കിനു വേണമെങ്കിൽ അങ്ങനെ പറഞ്ഞാശ്വസിക്കാം. അല്ലാതെ……. ഈ സമൂഹത്തിന്റെ ചിന്താഗതികൾ അങ്ങനെയൊന്നും മാറില്ല മോനെ.മാറി ചിന്തിക്കുകയും പ്രവർത്തിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവരെ ഒറ്റപ്പെടുത്താനും എതിരെ നിക്കാനും ഒരുപറ്റം തന്നെ കാണും.

ആഹാ നീയിടെ നിൽക്കുവാ റിനോഷ്

ഞാൻ വെറുതെ അമ്മയുമായി…….. എന്താ വൈഗ?

അവിടെ നോക്കിയിട്ട് കണ്ടില്ല.നിക്ക് ഞാൻ ദാ വരുന്നു.

വൈഗ അകത്തേക്ക് ഓടി.തിരിച്ചു വരുമ്പോൾ കയ്യിൽ ഒരു ചെറിയ സെറ്റപ്പിനുള്ള സാധനവുമുണ്ട്.”റിനോ തത്കാലം നിന്റെ ബ്രാൻഡ് അല്ലടാ, അത്‌ ഞാൻ തങ്ങില്ല.ഒന്ന് അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്യണേ”ആദ്യമെ തന്നെ ക്ഷമയും പറഞ്ഞു വൈഗ അവനായി ഡ്രിങ്ക് പകർന്നു.ഒപ്പം അവളും മാ ജി യും. വലിയ വിഭവങ്ങൾ ഒന്നുമില്ലാതെ ഭക്ഷണവും കഴിഞ്ഞു അഥിതികൾ പതിയെ യാത്രയായി.ഇറങ്ങുമ്പോൾ മാജി അവനെ തന്റെ നെഞ്ചോടു ചേർത്ത് നെറുകയിൽ ഒരു ചുംബനം സമ്മാനിച്ചു.ഒരു മകനോടുള്ള സ്നേഹം അതിലുള്ളയായി അവന് തോന്നി.അവനെ വാത്സല്യപൂർവ്വം നോക്കി ഒരു തലോടലോടെ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങുമ്പോൾ,തങ്ങളെയും അംഗീകരിക്കുന്ന ചില മനസുകൾ ഉണ്ടെന്നുള്ള സന്തോഷം അവരുടെ മുഖത്തവൻ കണ്ടു.

വൈഗ നീറ്റായിട്ട് ഒരെണ്ണം ഒഴിച്ചേ, ഒന്നാറിത്തണുക്കട്ടെ….

ഫുൾ ഫോമിൽ ആണല്ലോ,ഇതിപ്പോ എത്രയാണെന്ന് വച്ചാ.

മൂന്നെണ്ണം അല്ലെ ആയുള്ളൂ.ഇല്ലേൽ വാങ്ങിക്കാം.

അയ്യോ വേണ്ട……നീ വാ…

അവൾക്കൊപ്പം പതിയെ ലഹരിയും നുണഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന സമയം.മണി പത്തുകഴിഞ്ഞു.’വൈഗാ എവിടെയാ’

വിളികേട്ട് തിരിയുമ്പോഴുണ്ട് മാലിനി. ഒരു ചുവന്ന സാരിയിൽ ചായങ്ങൾ തേച്ചുമിനുക്കിയ മുഖവുമായി ചെറു ചിരിയോടെ നിൽക്കുന്നു.

എന്താടാ,നിനക്കീ ബാൽക്കണി അങ്ങ് പിടിച്ചോ.

ഒന്നുല്ലടാ,അല്പം കാറ്റുകൊണ്ട് നിന്നു അത്രേയുള്ളൂ.പിന്നെ ദാ ഇതും.

മ്മ്മ്,അധികം വേണ്ടാട്ടോ…വൈഗാ ഞാനിറങ്ങുവാ.അവളെ നോക്കണെ.

അല്ല,നീയിതെങ്ങോട്ടാ.

ഒന്ന് പുറത്തേക്ക്,ഒരു കസ്റ്റമർ. സ്ഥിരം ആളാ.ഒഴിവാക്കാനും വയ്യ. രണ്ട് മണിക്കൂറിൽ തിരിച്ചുവിടാം എന്നാ.

എന്നാ ചെന്നിട്ട് വാ……..എന്തോ ചോദിക്കാൻ തുടങ്ങിയ റിനോഷിന്റെ കയ്യിൽ വൈഗ പിടുത്തമിട്ടിരുന്നു. അവന്റെ ചോദ്യം പുറത്തേക്ക് വന്നില്ല എങ്കിലും മനസിലായതുപോലെ……

ശരീടാ,കുറച്ചു വെയ്റ്റ് ചെയ്യുവാണെ ഒരുപകാരമാവും ഇവൾക്ക്.

ഞാൻ നിന്നോളാം.നീ ചെല്ല്…….

ദാ… അയാളാ.താഴെ എത്തിക്കാണും അതും പറഞ്ഞവൾ താഴേക്ക് ഓടി.

അവൻ വൈഗയെ ഒന്ന് നോക്കി. അവളുടെ പിടുത്തം അയഞ്ഞിരുന്നു. അവന്റെ കണ്ണുകളിലെ ചോദ്യങ്ങൾ അവൾ വായിച്ചെടുത്തു.അകത്ത് ഒന്ന് നോക്കി,ഭാഗ്യ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതിയിരുന്നു.അവളുടെ നിദ്ര കണ്ട് അവനും ഒന്ന് നോക്കിനിന്നു.

മരുന്നിന്റെ ക്ഷീണമുണ്ട്.ചെറിയ മയക്കമുണ്ട് ഗുളികക്കൊക്കെ.

അതുണ്ടാവും,ചെറിയ രീതിയിൽ ഉറങ്ങാനുള്ള മരുന്നുമുണ്ട്.

അവള് വരാൻ വൈകുവോ?

കാര്യം മനസിലായി…..ഇല്ലടാ പെട്ടെന്ന് വരും.

എന്തിനാടാ ഇനീം,ഇപ്പൊ ബ്യുട്ടിക്കും സ്റ്റിച്ചിങ്ങും ഒക്കെയുണ്ടല്ലോ.

നീയിത് എന്തറിഞ്ഞിട്ടാ റിനോഷ്. അറിയാല്ലോ കാര്യങ്ങളൊക്കെ.മാസം ഒന്ന് തട്ടീം മുട്ടീം പോണേൽ ചിലവ് എത്രയാന്നാ.അതും ഇതുപോലെ ഒരു സിറ്റിയിൽ.നിനക്ക് ഒന്നുമറിയണ്ട ശമ്പളം ഇഷ്ട്ടത്തിനു ചിലവിടാം,അമ്മ ചോദിക്കില്ലല്ലോ,ഇള്ളക്കുട്ടിയല്ലെ. താമസിക്കാൻ ചിലവില്ല.ഭക്ഷണം നോക്കിയാൽ മതി.പക്ഷെ ഇവിടെ, ഇതിനുണ്ട് മോനെ മാസം 12000 വാടക.വീട്ടുചിലവ് അത് വേറെ. കൂടാതെ കറന്റ്‌,വെള്ളം,ഗ്യാസ് സിലിണ്ടർ ഒക്കെ കൂടെ മാസം 20000 അടുത്ത് വരും.ഒന്ന് പുറത്ത് പോണേലും വേണം അല്പമൊക്കെ കയ്യിൽ.പബ്ലിക് ട്രാൻസ്‌പോർടെഷൻ പലപ്പോഴും ഉപകാരപ്പെടാറില്ല.സ്ഥിരം അവഗണനകൾ തന്നെ കാരണം. അവിടെയും ചിലവാണ്……..പിന്നെ ഞങ്ങളുടെ ബ്യുട്ടിക്ക്,അതിന്റെ വക ചിലവുകൾ വേറെ.വാടകയും മറ്റും.

ജീവിക്കാൻ വേണ്ടിയാ അങ്ങനെ ഒരു സംരംഭം തുടങ്ങിയത്. കയ്യിലുണ്ടായിരുന്നതും, തെണ്ടിക്കിട്ടിയതും ഒക്കെ അതിലുണ്ട് തുറന്നു വക്കുന്നു എന്നെയുള്ളൂ.വല്യ മെച്ചമൊന്നും ഉണ്ടായിട്ടല്ല.തൊഴില് ചെയ്തു അല്പം ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ ഉള്ള കൊതി.അതിനും ഈ സമൂഹം സമ്മതിച്ചു തരില്ലെന്ന് വച്ചാൽ എന്താ ചെയ്യുക.ഞങ്ങളായതുകൊണ്ട് മാത്രം കയറാൻ മടിക്കുന്നവരാ അധികവും.വല്ലപ്പോഴും ചിലർ വരും നിവൃത്തിയില്ലാതെ.അതാണ്‌ അവിടെ ഉള്ളൊരു വരുമാനം.ഈ പരിസരത്ത് വേറെ ഒരെണ്ണം ഉണ്ടായിട്ടല്ല,ഞങ്ങൾ അല്ലെ നടത്തുന്നത്,അതുകൊണ്ടുള്ള അപകർഷത.ഞങ്ങളിവിടെ മൂന്ന് പേരാ,മാസം ഒരാൾക്ക് എല്ലാംകൂടെ വേണം,പേർസണൽ ചിലവുൾപ്പടെ ചുരുങ്ങിയത് 12000 രൂപ.അത്‌ മാന്യമായി നോക്കീട്ട് കിട്ടാതെവന്നാൽ വേറെ എന്താ ഒരു വഴി,ഇടക്ക് വീണ്ടും തെരുവിലേക്കിറങ്ങേണ്ടി വരുന്നു. ഒരു ലൈംഗിക തൊഴിലാളിയുടെ കുപ്പായം ധരിക്കേണ്ടി വരുന്നു.എന്റെ അവസ്ഥയും ഇതൊക്കെത്തന്നെയാ.

എത്രയൊക്കെ നന്നായി ജീവിക്കാൻ ശ്രമിച്ചാലും സമൂഹം മാറ്റിനിർത്തിയാൽ എങ്ങനെ കഴിയും. വഴിവക്കിലൊന്ന് തലചുറ്റി വീണാൽ പോലും ആരും തിരിഞ്ഞു നോക്കില്ല. ഒന്നും വേണ്ട വെറുപ്പോടെ നോക്കുന്നതിന് പകരം ഒരു പുഞ്ചിരി എങ്കിലും തന്നൂടെ.

എങ്ങനെ കഴിയുന്നു വൈഗ നിനക്ക്

ജീവിതം അങ്ങനെ ആയിപ്പോയി. 14. വയസിൽ എന്റെയുള്ളിലെ സ്ത്രീയെ തിരിച്ചറിഞ്ഞപ്പോ,എന്താ പറയുക അതുപോലെ ജീവിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പൊ കേൾക്കാൻ തുടങ്ങിയതാ ഇത്തരം കുത്തുവാക്കുകൾ.ആദ്യം കൂട്ടുകാരും പിന്നെ വീട്ടുകാരും ചേർന്നുള്ള ശകാരവും കളിയാക്കലുകളും കേട്ട് മനസ്സ് തളർന്നിട്ടുണ്ട്.പഠിക്കാൻ മോശമായിട്ടല്ല,അങ്ങനെ ഒരവസ്ഥ നിൽക്കെ വീട്ടുകാരും കൈവിട്ടു, അങ്ങനെ ഡിഗ്രി പകുതിക്ക് വച്ചു പഠിപ്പും നിന്നു.ഒരു സന്ധ്യക്ക് വീട്ടിൽ ചെല്ലുമ്പോൾ അച്ഛന്റെ വക ആക്രോശം,ആണിനെപ്പോലെ ജീവിക്കുന്നെങ്കിൽ കേറിയാമതിന്ന്. അമ്മ വാതിൽ കൊട്ടിയടച്ചു.അന്ന് വീടുവിട്ടിറങ്ങിയതാ.എന്നിലെ സത്വം തിരിച്ചറിഞ്ഞതുകൊണ്ട്,പുരുഷ ശരീരത്തിനുള്ളിൽ ഒരു സ്ത്രീമനസ്സ് ഉള്ളതുകൊണ്ട് കുറച്ചു കൂട്ടുകാരെ കിട്ടി.പിന്നുള്ള ജീവിതം അവരുടെ കൂടെ ആയി.ഞങ്ങളെ തേടിയും ആവശ്യക്കാരെത്തി.ഇരുളിന്റെ മറവിൽ സ്നേഹം വാരി വിതറുകയും വെളിച്ചത്തിൽ കാണുമ്പോൾ വെറുപ്പ് കാട്ടി,ആട്ടിപ്പായിക്കുന്ന പ്രബുദ്ധരായ സമൂഹം.ആ മാന്യവ്യക്തികൾക്ക് കിട്ടുന്നത്തിന്റെ ഒരംശം പരിഗണന കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ഒരുപാട് ആശിച്ചിട്ടുണ്ട്.

വൈഗ,ഈ ആഗ്രഹങ്ങളും അടക്കി വച്ച് എത്രനാൾ മുന്നോട്ട് പോകും?

ആഗ്രഹങ്ങൾ,ഒരുപാടുണ്ട് റിനോഷ്. ഒരു പുരുഷനൊപ്പം ബൈക്കിന്റെ പിന്നിലിരുന്ന് യാത്രചെയ്യണം എന്ന് തുടങ്ങി,സമൂഹം അംഗീകരിച്ചു ഒരു സ്ത്രീയായി മാന്യതയോടെ ജീവിതം നയിക്കാൻ.അന്തസോടെ ജോലി ചെയ്തു തലയുയർത്തി നിൽക്കാൻ. പക്ഷെ,ഞങ്ങൾ വെറും………

അവൾ പൂർത്തിയാക്കുന്നതിനു മുമ്പ് അവന്റെ കൈകൾ അവളെ തടഞ്ഞു “സമൂഹം ഏത്ര മാറ്റി നിർത്തിയാലും എന്തുതന്നെ പേരിട്ടു വിളിച്ചാലും,നീ എന്ന വ്യക്തിയെ എനിക്കറിയാം.നീ നിന്റെ വ്യക്തിത്വത്തിൽ ഉറച്ചുനിന്ന് മുന്നോട്ട് പോവുക.ഒരുക്കൽ നിന്റെ ലക്ഷ്യം,നിന്റെ ആഗ്രഹങ്ങൾ ഒക്കെ നിന്റെ കയ്യിലൊതുങ്ങും.

പറയാൻ എളുപ്പമാണ്,പക്ഷെ……

ഒരു ചൊല്ലുണ്ട് വൈഗ……..”യുവർ ഡിസൈർ ഫോർ സക്സസ് ഷുഡ് ബി ഗ്രെയ്റ്റർ ദാൻ യുവർ ഫിയർ ഓഫ് ഫെയ്ലർ”……..ഒന്ന് ഓർത്തു വച്ചാൽ നന്ന്.

നീ വീണ്ടും ഫിലോസഫി തുടങ്ങിയൊ, ഒന്നുല്ലേലും കേൾക്കാൻ രസമുണ്ട്.

അവർ സംസാരിച്ചു നിൽക്കവെ പുറത്തൊരു കാർ വന്നുനിന്നു.”ആഹ് അവൾ വന്നുന്നാ തോന്നണേ”വൈഗ അത്‌ പറയുമ്പോഴേക്കും വാതിൽ തുറന്ന് മാലിനി അകത്തെക്കെത്തി. അപ്പോഴും ഭാഗ്യ നല്ല ഉറക്കത്തിലും.

അവസാനം കുപ്പിയിലിരുന്ന അല്പം മദ്യം ഒറ്റവലിക്കുതീർത്ത റിനോഷ് അവളെയൊന്ന് നോക്കി…..

എന്താടാ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നെ. ആദ്യം കാണുന്നതുപോലെ……

ഒന്ന് ചോദിക്കട്ടെ……

ചോദിക്ക്……. കേൾക്കട്ടെ…..

അല്ലെ വേണ്ട……തല്ക്കാലം ആദ്യം പറഞ്ഞ ആഗ്രഹം സാധിച്ചു തരട്ടെ, വരുന്നോ ഒരു ബൈക്ക് റൈഡ്, എന്റെ പിറകിലിരുന്ന്.നേരെ നൈനിറ്റാൾ,ആ നദിയുടെ കരയിൽ നിൽക്കുമ്പോൾ എന്തോ ഒരു വല്ലാത്ത ഫീൽ ആടോ.ചിലപ്പൊ എന്നിലെ പ്രണയം കൂടുതൽ ജ്വാലിച്ചു നിൽക്കുന്നത് അതിന്റെ തീരത്താവാം എന്തോ അവിടെ നിൽക്കുമ്പോൾ ലോകം കണ്മുന്നിൽ മായാജാലം വിരിയിക്കുന്ന പ്രതീതിയാ…ലോകം കൈക്കുമ്പിളിൽ നിറയുന്നതു പോലെ

ഓഹ് ഇത് വല്ലാത്തൊരു വട്ട് തന്നെ….

“വാ..വന്ന് കേറ്,തന്റെ ആഗ്രഹം ഇന്ന് സാധിച്ചിട്ടു തന്നെ കാര്യം”അവൻ അവളെയും കൂട്ടി പുറത്തേക്കിറങ്ങി.

കൈക്കുപിടിച്ചു കൊണ്ടുപോകുമ്പൊ അവൾ വിടുവിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു,പക്ഷെ അവന്റെ മുന്നിൽ അറിയാതെയവൾ വഴങ്ങിപ്പൊയി.കുളിച്ച് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയ മാലിനി അവരെ നോക്കി ചിരിക്കുമ്പോൾ അവന്റെ ബുള്ളറ്റ് മുന്നോട്ട് നീങ്ങിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു. ബുള്ളറ്റിൽ അവന്റെ തോളിൽ പിടിച്ചു യാത്ര ചെയ്യുമ്പോൾ തന്നെപ്പോലെ ഉള്ളവരെ മാറ്റിനിർത്തുന്നവരുടെ കൂട്ടത്തിൽ ഒപ്പം ചേർത്തുനിർത്തുന്ന ചിലരും ഉണ്ടെന്നവൾ അവനിലൂടെ മനസിലാക്കുകയായിരുന്നു.അവൾ അവനോട് ചേർന്നിരുന്നു.അവരുടെ അകലം വീണ്ടും കുറയുകയായിരുന്നു ***** നൈനിറ്റാൾ തടാകത്തിന്റെ തീരത്ത് ആ ഓളപ്പരപ്പിലേക്ക് നോക്കി അവർ നിന്നു.ആ തണുപ്പിൽ കൈകൾ കൂട്ടി തിരുമ്മി ആ ജലാശയത്തിന്റെ ഭംഗി ആസ്വദിച്ചു നിൽക്കുന്ന അവനെ അവളങ്ങനെ നോക്കിനിന്നു.

റിനോഷ്……….

എന്താ വൈഗ….. തനിക്കെന്തോ ചോദിക്കാനുണ്ട് അല്ലെ?

മ്മ്മ്,ഒരു സ്ത്രീ മനസ്സ് ഉള്ളതിനാൽ ആവാം,എന്റെ ഒരു തോന്നലാണ്.ഈ തീരത്തിനൊരു പ്രണയകഥ പറയാൻ ഉണ്ട്.എന്താ ശരിയല്ലെ…….

എന്താ അങ്ങനെ തോന്നാൻ……

ചുരുങ്ങിയ കാലത്തെ പരിചയമെ ഉള്ളു.എങ്കിലും ആ മനസെനിക്ക് അറിയാം.ആരാ ആള്?എവിടാ ഇപ്പൊ

റീന…..പ്രണയം എന്താണെന്ന് എന്നെ പഠിപ്പിച്ചവൾ.പ്രണയം എന്റെ മനസ്സ് നിറയെ അനുഭവമാക്കിയവൾ.ഇപ്പൊ അങ്ങ് ടൊറന്റോയിൽ ഭർത്താവും കുഞ്ഞുമൊക്കെയായി സ്വസ്ഥം.

എന്താടാ അത് പറയുമ്പോൾ ഒരു ഇടർച്ച……..

ഹേയ് ഒന്നുമില്ല വൈഗ….. ചിലപ്പോൾ പ്രണയം അങ്ങനെയാണ്.ആഗ്രഹിച്ച പ്രണയം കിട്ടില്ല.പ്രതീക്ഷിക്കാതെ ഒന്ന് കിട്ടുകയും ചെയ്യും,എന്റെ റിനിയെ പോലെ.

“പറഞ്ഞു തീർന്നില്ല അവളാ, റീന……..ആദ്യം പറഞ്ഞ കക്ഷി.ഒന്ന് നിക്ക്,സംസാരിക്കട്ടെ…..” ഫോൺ ബെല്ലടിക്കുന്നതു കേട്ട് അതും നോക്കി അവൻ തുടർന്നു.

അവൻ ഫോണുമായി അല്പം ദൂരെക്ക് പോയി.തിരികെയെത്തുമ്പോൾ ഒരു ചോദ്യം കണ്ണുകളിൽ ഒളിപ്പിച്ചു വൈഗ അവന്റെ മുന്നിൽ നിന്നു.

ഒന്നുമില്ല വൈഗ….അവൾ നാട്ടിലുണ്ട്. ഞങ്ങൾ പിരിഞ്ഞു എങ്കിലും അവളും ആ കുടുംബവുമായി ഇപ്പഴും നല്ല രസത്തിലാടൊ.ഇതിപ്പോ അവളുടെ ഒരു ഗ്രാൻഡ് പാ ഉണ്ട്,വൺ ഓഫ് മൈ ഡിയറെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട്.എ സെവന്റി ഇയർ യങ് മാൻ.ഒന്ന് കാണണമെന്ന്. ഇടക്ക് ഒരു കൂടിക്കാഴ്ച്ച ഉള്ളതാണെ. ഇപ്പൊ കുറച്ചായി അതുവഴി പോയിട്ട്. അതാ ഇപ്പൊ ഇങ്ങനെയൊരു കാൾ.

ഇതിനും വേണം ഒരു ഭാഗ്യം.യു ആർ സൊ ലക്കി.

ഭാഗ്യം,ശ്വാസം നിൽക്കുന്നതു തന്നെ ഏറ്റവും വലിയ ഭാഗ്യമല്ലെ വൈഗ.

നിന്നോട് പറഞ്ഞു ജയിക്കാൻ ഞാൻ ആളല്ല.അപ്പൊ എങ്ങനാ,ഇനിയെന്താ പ്ലാൻ.ഇവിടെയിങ്ങനെ നിന്നാൽ മതിയോ….. പോവണ്ടേ?

മ്മ്മ്…….. അവനൊന്നു മൂളുക മാത്രം ചെയ്തുകൊണ്ട് ഒരു സിഗരറ്റ് കത്തിച്ചു.തൊട്ടു പിന്നാലെ അത്‌ വാങ്ങി മണ്ണിൽ ചവിട്ടിയരച്ചുകൊണ്ട് അവളും നിന്നു….. അവളെയവൻ ഒന്ന് നോക്കി….

വലി അല്പം കൂടുതലാണ്,കുറച്ചേ പറ്റു അല്പം സ്വാതന്ത്ര്യം എടുത്തു തന്നെ അവൾ പറഞ്ഞതും അവന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു ചിരി വിടർന്നു.

അവൻ വൈഗയെയും കൂട്ടി യാത്ര തുടർന്നു.നൈനിറ്റാളിന്റെ സൗന്ദര്യം മുഴുവൻ അവളെ അനുഭവിപ്പിച്ച ശേഷം റൂമിനുമുന്നിൽ വിടുമ്പോൾ ഒരു ദിവസം കൂടി പിന്നിട്ടിരുന്നു. ഒരാഗ്രഹം നിറവേറിയ സംതൃപ്തി അവനവളിൽ കണ്ടു.രാത്രിയിൽ കണ്ണിൽ കാമം നിറച്ചും,പകൽ വെട്ടം

വീഴുമ്പോൾ വെറുപ്പോടെയും തന്നെ പോലുള്ളവരെ നോക്കിക്കാണുന്ന ലോകത്ത് നല്ലൊരു സുഹൃത്തിനെ ലഭിച്ച സന്തോഷമായിരുന്നു അവൾക്ക്.

അവൻ വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്യുമ്പോൾ അവളുടെ കൈ തോളിൽ അമർന്നു. “എന്താ വൈഗ?”

നിന്നോട് എങ്ങനെയാ……ഒരുപാട് സന്തോഷം.എന്റെ ഒരു ആഗ്രഹം ഇന്ന് സാധിച്ചു.താങ്ക്സ്…….

ഹേയ് വൈഗ…. എന്തിനാ നമ്മൾ തമ്മിൽ ഒരു ഫോർമാലിറ്റിയുടെ ആവശ്യം.നമ്മൾ ഫ്രണ്ട്‌സ് അല്ലേടി….

കിക്കറിൽ ചവിട്ടുമ്പോൾ അവളൊന്ന് മുരടനക്കി….

എന്താടോ……?

ഒന്നുമില്ല….സമയം ഏത്രയായിന്നാ ഇവിടെ നിന്നിട്ട്?

പിന്നൊരിക്കൽ തീർച്ചയായും വരും. അധികം ഒന്നും ആയില്ലല്ലോ.രണ്ടു കഴിഞ്ഞല്ലെയുള്ളൂ.ചെല്ലട്ടെ,എന്നിട്ട് വേണം ഒന്ന് ക്ഷീണം മാറ്റി ഒരു നാല് ദിവസം അവധിയും പറഞ്ഞു ഷിംല പിടിക്കാൻ…………… അവളെയൊന്ന് നോക്കി ചെറുങ്ങനെ തലയും ആട്ടി അവൻ ആ ഇരുളിലേക്ക് മറഞ്ഞു. അവൾ തന്റെ റൂമിലേക്കും.ഇരുളിനെ കീറിമുറിച്ചുള്ള യാത്രയിൽ അവന്റെ മനസ്സവനോട്‌ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു ആ വാചകം.

പണ്ടൊരു രാജാവ് പറഞ്ഞതുപോലെ “…..ദൈവത്തിന്റെ വികൃതികൾ…….” എങ്കിലും അവരും ആഗ്രഹിക്കുന്നു, അന്തസായി ജീവിക്കണമെന്ന് കൊതിക്കുന്നു……….

❤ അവസാനിച്ചു ❤ ആൽബി