ശംഭുവിന്റെ ഒളിയമ്പുകൾ 47

വളരെ ചെറിയൊരു ഭാഗമാണിത്. വരുന്ന രണ്ട് ഭാഗങ്ങൾ ക്ലൈമാക്സും.അതിലേക്കുള്ള ഒരു ചവിട്ടുപടിയായി മാത്രം ഇത് കാണുക.കുറച്ചുകാലം എഴുത്തും വായനയും വിട്ടു നിന്നതിന്റെ ഒരു പ്രശ്നവുമുണ്ട്.സഹകരണം പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു. ######## #########

സലിമിനെ കണ്ടതും ആശ്വസിച്ചു എങ്കിലും സാഹിലയുടെ പരിഭ്രമം വിട്ടുമാറിയിരുന്നില്ല.

വിരണ്ടുപോയിരുന്നു അവൾ.ഒരു മൂലയിലേക്കൊതുങ്ങി,ഇരുട്ടിൽ കയ്യിലൊരു കത്തിയുമായിട്ടുള്ള അവളുടെ ഇരുപ്പ് കണ്ടതും സലിം ഓടി അവൾക്കരികിലെത്തി.

“എന്താടി….എന്ത് പറ്റി?”അവളുടെ അടുക്കലിരുന്നുകൊണ്ട് സലിം ചോദിച്ചു.

“കണ്ടില്ലേ നീ……..”സാഹില തിരിച്ചു ചോദിച്ചു.

മൊബൈൽ വെളിച്ചത്തിൽ അവൻ ചുറ്റുപാടും നോക്കിക്കണ്ടു.അവിടമാകെ അലങ്കോലപ്പെട്ടുകിടക്കുന്നു. മുന്നിലെ വാതിൽ ചവിട്ടിപ്പൊളിച്ച സ്ഥിതിയിലാണ്.ആകെ മൊത്തം അടിച്ചുതകർത്തിരിക്കുന്നു. സലിം അവളെ ചേർത്തുപിടിച്ചു.

“വിട് നീ…….ഞാൻ തീ തിന്നതിന് കണക്കില്ല.കൈ മുറിക്കും എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോഴാ എനിക്കുനേരെ വന്നവൻ പിന്മാറിയത്.എന്റെ മേൽ കിടന്നു പയറ്റുന്നതല്ലാതെ എന്തിന് കൊള്ളാം നിന്നെക്കൊണ്ട്.

എന്നെ സംരക്ഷിക്കാൻ നിനക്ക് കഴിയുന്നില്ലെങ്കിൽ എന്റെ മേൽ നിനക്കെന്തവകാശം.എനിക്ക് സമാധാനവും സംരക്ഷണവുമാ വേണ്ടത്.ജീവിക്കാനുള്ള പണം കയ്യിലുണ്ട്,അത് നഷ്ട്ടപ്പെടാതെ നോക്കുകയും വേണം.

എനിക്ക് സ്വസ്ഥത തരുന്നവന്റെ കൂടെ കിടക്കാനാ എനിക്കിഷ്ടം.” അവൾ കടുപ്പിച്ചുതന്നെ പറഞ്ഞു.

“എടീ……ഒരു മൂച്ചിന് നീ പറയുന്നു. ഞാൻ കിടന്ന് ഓടുന്നത് നിനക്ക് അറിയണ്ടല്ലോ?”

“അറിയുന്നുണ്ട്,മാധവൻ സഹായിക്കും എന്ന് കരുതിയത് വെറുതെയാകുമെന്ന് തോന്നുന്നു. ആ രുദ്രയുടെ കൈകൊണ്ടു തീരാനാ വിധി.”സാഹില പറഞ്ഞു.

“മാധവനും ആകെ പരുങ്ങലിലാ. കാര്യങ്ങൾ അയാളുടെ കയ്യിൽ നിന്നും പോകുന്ന മട്ടാ ഇപ്പോൾ. അങ്ങനെയെങ്കിൽ നമ്മുടെ കാര്യവും പരുങ്ങലിലാവും.ഇനി രുദ്രയെ തടയാൻ മറ്റുവഴികൾ നോക്കേണ്ടിവരും.”

“രുദ്രയുടെ ആളുകൾ കാട്ടിയ വികൃയയാണിത്. എല്ലാം അവൾക്ക് വേണം പോലും.”

“അങ്ങനെയങ്ങു കൊടുക്കാൻ പറ്റുവോടീ നമുക്ക്?”

“ഇല്ല…….അതിനുള്ള വഴി കാണണം.അതെ ഞാനും പറയുന്നുള്ളൂ.അല്ലെങ്കിൽ അത് നമ്മുടെ മരണമാണ്.”അത്രയും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് സാഹില അവനിലേക്ക് ഒന്നുകൂടിയമർന്നു. ******* മാധവൻ രാവിലെ തന്നെ ശംഭുവിന് മുന്നിലുണ്ട്.തലേന്ന് നടന്ന സംഭവവികാസങ്ങൾക്ക് ഒരു പോംവഴി കാണുക എന്നതും അയാളെ കുഴക്കുന്നു.

ഒരു നിമിഷം കമാലുമായുള്ള കൂടി കാഴ്ച്ച മാധവൻ ഓർത്തെടുത്തു.

കോരിച്ചൊരിയുന്ന മഴയത്ത് ഏത്രയും വേഗം വീട്ടിലെത്താനുള്ള ശ്രമത്തിലായിരുന്നു മാധവൻ. തന്നെ ഫോൺ ശല്യപ്പെടുത്തിയ നേരം നീരസത്തോടെയാണെങ്കിലും അയാൾ അതെടുത്തു.

മറുവശം കമാലായിരുന്നു.കമാൽ പറഞ്ഞ വിഷയം കേട്ടതും വീട്ടിൽ എത്തുക എന്ന ചിന്തപോലും മറന്ന് അയാൾ വണ്ടി തിരിച്ചു.

ഒഴിഞ്ഞുകിടന്ന മാധവന്റെ ഫാക്ടറിയിൽ തന്നെയായിരുന്നു കൂടിക്കാഴ്ച്ച.സുരയാണെങ്കിൽ പുറത്തുമായിരുന്നു.കമാലിന് ഒപ്പം സലിമിനെ കണ്ട മാധവൻ ഒന്ന് പകച്ചു.

“നീ മാത്രമേയുള്ളോ,സുരയെന്തിയെ കമാലെ?”മാധവൻ ചോദിച്ചു.

“അണ്ണൻ ഒന്ന് പുറത്ത് പോയി. വരേണ്ട നേരം കഴിഞ്ഞു.”കമാൽ മറുപടി നൽകി.

“നീ പറഞ്ഞത് ഉറപ്പാണോ കമാലെ?”സലിം അവിടെ നിക്കുന്നതിന്റെ ഇഷ്ട്ടക്കേട് കാണിച്ചുകൊണ്ട് തന്നെ മാധവൻ ചോദിച്ചു.

“സലിം ആണ് ഇങ്ങനെയൊരു സംശയം പറഞ്ഞത്.വീണയുടെ കാര്യമായതുകൊണ്ട് ഞാൻ വിട്ടു കളഞ്ഞതുമാണ്.പിന്നെയും ഇയാളെന്റെ പിറകെ വന്നപ്പോൾ എന്തെങ്കിലും വാസ്തവമുണ്ടോ എന്ന് തിരക്കിയതാണ് ഞാൻ. പക്ഷെ സംഗതി സത്യമാണ്. ഇപ്പൊ ഹവാലയുടെ നിയന്ത്രണം അവളുടെ കൈകളിലാണ്.അത് അവൾക്ക് വേണ്ടി കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നത് ഒരു ചെട്ടിയാരും.”

“അപ്പോൾ അവളിലെ മാറ്റം വെറുതെയല്ല.”

“അങ്ങനെ തോന്നുന്നു മാഷെ. പക്ഷെ എങ്ങനെ പ്രതിരോധിക്കും എന്നാണ്…..”

“ആലോചിച്ചു തീരുമാനിക്കണം. എന്താണവളുടെ ലക്ഷ്യമെന്നും അറിയണം.”

“എന്നാലും ഒരു പ്രശനമില്ലെ മാഷെ……..നമ്മുടെ ശംഭു?”

“അതെ…….നമുക്കും അവൾക്കും ഇടയിൽ ശംഭുവുണ്ടിപ്പോൾ.ഒരു ന്യൂട്രൽ എനർജി.അത് നമുക്ക് അനുകൂലമായെ പറ്റൂ.ശംഭു അറിഞ്ഞുതുടങ്ങിയാൽ പിന്നെ ഒരാൾക്കും നമ്മെ രക്ഷിക്കാൻ കഴിയില്ല.”മാധവൻ പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ ഇനി എന്താ ചെയ്യണ്ടേ?” കമാൽ ചോദിച്ചു.

“തത്കാലം രുദ്രയെ മറക്കാം. കുറച്ചു കാശിന്റെ പ്രശ്നമാണത്. പക്ഷെ വീണയെ ഇപ്പോൾ സൂക്ഷിച്ചേ പറ്റൂ,അല്ലെങ്കിൽ ഇറച്ചിയിൽ മണ്ണ് പറ്റും.തത്കാലം ഞാൻ റൂട്ട് മാറ്റുവാ സലിമേ,ഞാൻ ഒന്ന് സേഫ് ആവട്ടെ ആദ്യം. മാധവൻ തന്റെ ഉറച്ച തീരുമാനം അവരെയറിയിച്ചു.”

തനിക്കൊരു താങ്ങാകും എന്ന് കരുതി മാധവനെയൊന്നു സന്തോഷിപ്പിക്കാൻ ഇറങ്ങിയ സലീമിന് ഓർക്കാപ്പുറത്തുള്ള അടിയായിരുന്നു അത്.ഇതിലും ഭേദം വീണയെ വിശ്വാസത്തിൽ എടുക്കുകയായിരുന്നുവെന്നും ഒരുവേള സലീമിന് തോന്നി. അങ്ങനെ ചിന്തിച്ചുനിക്കുന്ന ആ കൂട്ടത്തിനിടയിലേക്കാണ് സുര വന്നുകയറുന്നത്.

കത്രീനക്ക് പിന്നാലെയായിരുന്നു സുര.കമാലും സുരയും കുറച്ചു ദിവസങ്ങളായി പോലീസിന്റെ നീക്കങ്ങൾക്ക് പിറകിൽ തന്നെ ആയിരുന്നു.അതിനിടയിൽ സാവിത്രിയുടെ ഫോൺ എത്തിയ ഇരുമ്പ് ആ സ്വരത്തിലെ ഭയം തിരിച്ചറിഞ്ഞു.സാവിത്രിയെ ഒരു വിധം സമാധാനിപ്പിച്ചശേഷം മാധവനെയും തിരക്കിയലഞ്ഞ സുര നിരാശയോടെ ഫാക്ടറിയിൽ ചെന്നുകയറുമ്പോൾ അവിടെ മാധവനുണ്ടായിരുന്നു.

ഒടുവിൽ സുര കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് മാധവൻ കുടുംബത്തുള്ളവരെക്കുറിച്ച് ഓർക്കുന്നത് തന്നെ.സാവിത്രിയെ ഒന്ന് വിളിച്ചില്ല എന്നും അയാൾ ഓർത്തു.പിന്നെ അധികമവിടെ നിക്കാതെ വരുന്നിടത്തു വച്ച് കാണാം എന്ന മനോഭാവത്തിൽ വീട്ടിലേക്ക് തിരിക്കുകയായിരുന്നു.

എന്താണ് സംഭവം എന്ന് കണ്ണാലെ കമാലിനോട്‌ ചോദിച്ചു കൊണ്ട് സുരയും സംഘർഷം നിറഞ്ഞ മനസ്സുമായി സലിമും ആ പോക്ക് നോക്കിനിന്നു.

ഓർമ്മകൾ അയവിറക്കുമ്പോഴും തന്നെക്കുറിച്ച് ശംഭുവറിഞ്ഞാൽ എന്നതായിരുന്നു മാധവനെ അലട്ടിയ ചിന്ത.ശംഭുവാണ് അയാളെ വർത്തമാനത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നതും.

കുറെ നാൾ കൂടി അവന്റെ മുഖത്തെ സന്തോഷം അയാൾ കണ്ടു.വീണയുമായുള്ള അകൽച്ച ഇന്നലെവരെ സങ്കടമായിരുന്നു അയാൾക്ക്,കമാലിനെ കണ്ടതിൽ പിന്നെ അത് മാധവന്റെ സന്തോഷമായി മാറി. ഇപ്പോൾ അവർക്കിടയിലെ അകൽച്ച കുറഞ്ഞിരിക്കുന്നു എന്ന് ശംഭുവിന്റെ മുഖത്തുനിന്നും അയാൾ മനസ്സിലാക്കി.

വീണയുടെ സാന്നിധ്യം ഒന്നും വിട്ടു ചോദിക്കാൻ അയാളെ അനുവദിച്ചില്ല.പക്ഷെ

അത്ര നേരമുള്ള സംഭാഷണത്തിൽ നിന്നും ശംഭു അറിഞ്ഞുതുടങ്ങിയിട്ടില്ല എന്നും അവന്റെ മനസ്സിൽ തനിക്ക് ഗുണമാകുന്ന രീതിയിൽ ഒരു തീപ്പൊരി ഇടാൻ കഴിഞ്ഞു എന്ന വിശ്വാസത്തിലുമാണ് അയാൾ ആ മുറി വിട്ടത്. ******* രുദ്രയെ കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു കത്രീന.വേണ്ടത് കിട്ടിയ ഭാവം. അവളുടെ കണ്ണുകൾക്ക് പതിവിൽ കൂടുതൽ തിളക്കം. വന്നു കയറിയപ്പോഴെ രുദ്രയത് തിരിച്ചറിഞ്ഞു.ചിത്ര ഭയപ്പാടോടെ ഒരു ഭാഗത്ത്‌ ഇരിക്കുന്നുണ്ട്. രുദ്ര പതിയെ ചിത്രക്കരികിലേക്ക് വന്നു.

“എന്ന് തുടങ്ങി മാധവനുമായുള്ള കച്ചവടം?”കടുപ്പിച്ചാണ് രുദ്ര ചോദിച്ചത്.

പക്ഷെ ചിത്ര മറുപടിയൊന്നും നൽകിയില്ല.മുഖം കുനിച്ചുതന്നെ ഇരുപ്പ് തുടർന്നു.

“ദേ…..നോക്ക്,നിന്നെ രക്ഷിക്കാൻ ആരെങ്കിലും വരുമെന്നുള്ള പ്രതീക്ഷയിലാണ് നിന്റെ മൗനം എങ്കിൽ അത് വെറുതെയാണ്. നീ പോലുമറിയാതെ നിന്നിൽ നിന്ന് ഇത്രയൊക്കെ കിട്ടിയെങ്കിൽ ബാക്കി പറയിക്കാനും എനിക്കറിയാം.”ചിത്രയുടെ മൗനം കണ്ടു കലിപൂണ്ട കത്രീന അവൾക്കെതിരെ കയ്യോങ്ങിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അതുകണ്ട് ചിത്രയൊന്ന് പിന്നോട്ട് വലിയുകയും ചെയ്തു.

പക്ഷെ അപ്പോഴും അവൾ ഉത്തരം പറയാൻ കൂട്ടാക്കിയില്ല. പെട്ടിരുക്കുമ്പോഴും ചിത്രയുടെ മുഖത്തെ ആത്മവിശ്വാസം രുദ്രയെ ചൊടുപ്പിച്ചു.അവൾ നിന്ന് വിറക്കാൻ തുടങ്ങി.കലിപൂണ്ട രുദ്ര തന്റെ കയ്യിൽ കിട്ടിയ കത്തിയെടുത്ത് ചിത്രയുടെ തുടയിൽ ആഞ്ഞുകുത്തി.

ചിത്രയുടെ നിലവിളി അവിടെ ഉയർന്നുകേട്ടു.

“ഇനിയും നീ പറഞ്ഞുതുടങ്ങിയില്ലെങ്കിൽ എന്റെ അടുത്ത കുത്ത് നിന്റെ കഴുത്തിലായിരിക്കും.”രുദ്ര ചിത്രയുടെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി പറഞ്ഞു.

ചിത്ര ഭയന്നുതുടങ്ങിയിരുന്നു. അവൾ പറഞ്ഞുതുടങ്ങി.

“എന്റെ പാർട്ട്ണറാണ് മാധവൻ. ബ്ലു ഫിലിം നിർമ്മാണത്തിൽ മാത്രമല്ല,മാധവന്റെ സ്ഥാപനങ്ങളിൽ എനിക്ക് ചെറിയൊരു ഓഹരിപങ്കാളിത്തവുമുണ്ട്.”

“മാധവന് എന്താണിതിൽ ഇത്ര താത്പര്യം?”

“പണം തന്നെയാണ് താത്പര്യം. ഞങ്ങൾ പരിചയത്തിലായിട്ട് വർഷം പത്തു കഴിഞ്ഞു.അന്നേ എനിക്ക് സ്വയം നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നില്ല.അന്നും ഇന്നും എനിക്കു കുട്ടികളോടാണ് താത്പര്യവും.

എന്റെ തലവിധിയെന്ന പോലെ ആദ്യമായി പിടിക്കപ്പെട്ടു.ലോക്ക് അപ്പിൽ കിടക്കുകയായിരുന്നു ഞാൻ.പുറത്ത് എനിക്കെതിരെ കുറച്ചാളുകൾ ബഹളം വക്കുന്നു.

അന്നൊരു ചെക്ക് കേസുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് സ്റ്റേഷനിൽ എത്തിയതായിരുന്നു മാധവൻ.

എന്തുകൊണ്ടോ അന്നയാൽ എന്നെ പുറത്തിറക്കി.കഴപ്പ് മൂത്ത് ഞാൻ കയറിപ്പിടിച്ചത് ബ്ലു ഫിലിം കണ്ട് സ്വയം മറന്ന കൗമാരക്കാരൻ ടീച്ചറെ കയറിപ്പിടിച്ചു എന്ന് കേസ് മാറി.

ഏകദേശം രണ്ടാഴ്ച്ചയോളം ഞാൻ ലീവിലായിരുന്നു.പിന്നെ എനിക്കറിയാൻ കഴിഞ്ഞത് എനിക്കു ട്രാൻസ്ഫർ ആയെന്നാണ്.പുതിയ സ്കൂളിൽ ഞാൻ ജോയിൻ ചെയ്തു. അവിടെവച്ച് മാധവനെ ഞാൻ വീണ്ടും കണ്ടു.

അത് മാധവന്റെ സ്കൂളായിരുന്നു. ഡെപ്യുട്ടേഷനിൽ ഞാനവിടെ തുടർന്നു.മാഷിനും കുടുംബവുമായി അടുത്തു.

ഭർത്താവും കുടുംബവുമൊക്കെ ഉണ്ടെങ്കിലും എനിക്കു സ്വയം നിയന്ത്രണം നഷ്ടപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു.എന്നെ നന്നായിട്ടറിയുന്ന മാധവൻ ആ സമയം എന്നെ കാണാൻ വന്നു.

അന്ന് അവിടെ ഞങ്ങൾ തുടങ്ങി. ഞാനായിരുന്നു ഇൻവെസ്റ്റ്‌മെന്റ്.”

“എന്തിന് മാധവൻ ഇതിലേക്ക്?”

“ഞങ്ങൾ പരിചയപ്പെടുന്ന സമയത്ത് മാധവൻ ആകെ തകർന്നുതുടങ്ങിയിരുന്നു.തന്റെ ഭാര്യവീട്ടുകാരുമായിട്ടായിരുന്നു മത്സരം.അതിൽ നിന്നൊക്കെ കരകയറാൻ അയാൾ എന്റെ കഴപ്പും കാമവും ഇൻവെസ്റ്റ്‌ ചെയ്തു.വിദേശ മാർക്കറ്റിൽ കുട്ടികളുമായുള്ള എന്റെ നീല ചിത്രങ്ങൾക്ക് ആവശ്യക്കാരേറി. അതോടെ മാധവനും കരകയറി.

ഇടയിൽ ഞാൻ അവിടെനിന്നും മാറി.അതൊക്കെയൊരു പുകമറ മാത്രമായിരുന്നുതാനും.”

“ശംഭുവിനും സാവിത്രിക്കും ഇത് അറിയുമോ?”

“ഇല്ല…….ഇത് മാധവനും ഞാനും തമ്മിലുള്ള രഹസ്യമാണ്.”

“നീ മാത്രമേയുള്ളോ, അതോ?”

“മാധവന്റെ ഹോട്ടലിലെ ഒരു ഫ്രണ്ട് ഓഫിസ് ഗേൾ, സുനന്ദ. പിന്നെ ഇടക്ക് അവര് പോലും അറിയാതെ സാവിത്രിയെയും ശംഭുവിനെയും വരെ അയാൾ ഇതിലേക്കെത്തിച്ചു.രഘുവിന് സാവിത്രിയെ നൽകിയതുപോലും ഇന്ന് മാർക്കറ്റിലുണ്ട്.”

“ഒരു കാര്യം കൂടി.എന്താണ് ഇപ്പോൾ മാധവന് ശംഭുവിനോട് ഒരിഷ്ട്ടക്കേട്?”

“ആദ്യമൊക്കെ ശംഭുവിനെ നല്ല ഇഷ്ട്ടമായിരുന്നു.സാവിത്രിയുടെ കുടുംബത്തിലാണ് അവന്റെ പിറവിയെന്നത് അയാൾക്ക് ഒരു ഇഷ്ട്ടക്കേടുണ്ടാക്കി.അത്രക്ക് പക ഇപ്പോഴും സാവിത്രിയുടെ കുടുംബത്തോട് മാധവനുണ്ട്. പക്ഷെ സാവിത്രിയോടും ഗായത്രിയോടും അത് കാട്ടുന്നുമില്ല.

പിന്നെ വീണയവിടെ എത്തിയത് മുതൽ ഒരു നോട്ടം അവളിലും ഉണ്ടായിരുന്നു.അവളെ ഒപ്പം കൂട്ടിയാൽ കിട്ടുന്ന മൈലേജ്.

പിന്നെ ഗോവിന്ദൻ ഗേ ആയതും സ്വന്തം കുഞ്ഞല്ലാത്തതും ഒരു കാരണമായി.തന്റെ പാരമ്പര്യം ഗായത്രി കാക്കും എന്നായിരുന്നു.

“വീണയെ സാവധാനം ശംഭുവിൽ എത്തിക്കുക,ശേഷം രഹസ്യമായും പിന്നീട് പരസ്യമായും ഞങ്ങളുടെ കളിപ്പാവയാക്കുക എന്നതായിരുന്നു ഉദ്ദേശം.പക്ഷെ ഗോവിന്ദുമായുള്ള അകൽച്ചയും മാധവൻ ഉദ്ദേശിക്കാത്ത വിധം ശംഭുവുമായുള്ള വീണയുടെ ബന്ധം വളർന്നതും ഞങ്ങളെ പിന്നോട്ടടിച്ചു.അത് ശംഭുവിനോട് വെറുപ്പുണ്ടായിരുന്നത് പകയാക്കി

അവൻ തിരിഞ്ഞാലോ എന്നത് അയാളെ ഭയപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട്. ശംഭു ഒരു ബലമാണ് മാധവന്. അതാണ് വിടാതെ പിടിച്ചിരിക്കുന്നതും.”

“അപ്പോ സുരയും കമാലും? രുദ്ര ചോദിച്ചു.

“അതൊക്കെ ശംഭുവഴിയുള്ള കോൺടാക്ട് ആണ്.ശംഭു മറിഞ്ഞാൽ അവരും തിരിയുമോ എന്ന ഭയം.അതാണ് ശംഭു ഇപ്പോഴും കൂടെ.കച്ചവടത്തിന് മണി പവർ മാത്രം പോരല്ലോ.” ചിത്ര ചോദിച്ചു.

ഒന്ന് മൂളിക്കൊണ്ട് രുദ്ര എണീറ്റു. അപ്പോഴും ചിത്രയിൽ നിന്ന് വേദനയുടെ സ്വരം ഉയരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.ചോര പൊടിയുന്നുമുണ്ട്.നല്ല ചൂട് ചോരയുടെ മണം ആസ്വദിച്ചുകൊണ്ട് രുദ്ര പുറത്തേക്ക് നടന്നു.അവളെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിക്കേണ്ട ചുമതല കത്രീനയും ഏറ്റെടുത്തു. ******* വിക്രമൻ…….കത്രീനയെന്ന തടസ്സം എങ്ങനെ തരണം ചെയ്യും എന്ന ചിന്തയിലായിരുന്നു.പീറ്ററും കോശിയും അയാൾക്കൊപ്പമുണ്ട്. മേലധികാരികളോട് ബഹുമാനം ഉണ്ടെങ്കിലും പീറ്ററും കോശിയും എന്നും നിയമത്തിന്റെയും ന്യായത്തിന്റെയും പക്ഷത്തായിരുന്നു.അവരെ തന്റെ വിശ്വാസത്തിലെടുക്കാൻ കഴിഞ്ഞത് വിക്രമന്റെ വിജയവുമായിരുന്നു.

അന്ന് അവരുടെ മീറ്റിങ് നടക്കുന്ന വേളയിൽ കാത്തിരുന്ന വിവരവും കൊണ്ട് പത്രോസുമെത്തി.വില്ല്യം കൊലക്കെസിലും മറ്റുമായി തെളിവുകൾ പലതുമുണ്ടെങ്കിലും ആരെയും കസ്റ്റടിയിലെടുക്കുവാൻ അവർക്ക് കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല.അത് നടന്നാൽ ബാക്കിയെല്ലാം കൂട്ടിയിണക്കാം എന്ന് വിക്രമന് ഉറപ്പുമുണ്ടായിരുന്നു.

ടെക്സ്റ്റൈൽസിലെ സി സി ടി വി ഫുട്ടെജിൽ നിന്നും വില്ല്യമിന്റെ മുറിയിൽ നിന്ന് കിട്ടിയ മുടിയിൽ നിന്ന് വേർതിരിച്ച ഡി എൻ എ സാമ്പിളും അത് ദിവ്യയാണെന്ന് ഉറപ്പിച്ചുവെങ്കിലും ദിവ്യ വില്ല്യമിന്റെ മുറിയിലെത്തി എന്ന് തെളിയിക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടാണെന്ന കോശിയുടെ വാദമാണ് അറസ്റ്റ്‌ വൈകിച്ചത്.വിക്രമനും അത് ശരിയാണെന്ന് തോന്നി.

എങ്കിൽ താനൊന്ന് ശ്രമിക്കട്ടെ എന്നും പറഞ്ഞിറങ്ങിയ പത്രോസ് അവർക്കരികിൽ നിക്കുമ്പോൾ അവർക്കും ഒരു പ്രതീക്ഷ വന്നത് പോലെ.നല്ലൊരു വർത്തക്കായി അവർ അയാളെ നോക്കി.

“സർ……..എന്റെ പ്രതീക്ഷ തെറ്റിയില്ല.ദിവ്യ അന്നവിടെയെത്തി എന്നതിന്

വ്യക്തവും ശക്തവുമായ തെളിവ് നമുക്ക് കിട്ടി.വില്ല്യമിന്റെ അവസാന നിമിഷങ്ങൾക്കിടയിലെ ചില രംഗങ്ങൾ.”

“…….വാട്ട്‌…….?”

പത്രോസ് അത് പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും ഏറ്റവും കൂടുതൽ ഞെട്ടിയത് വിക്രമൻ തന്നെയായിരുന്നു.ഒപ്പം അവരുടെ മുഖത്ത് അത്ഭുതവും ആകാംഷയും ഒരുമിച്ചെത്തി.

“സത്യമാണ് സർ……ചില തെളിവുകൾ നമുക്കായി മറഞ്ഞു കിടക്കും എന്ന് പറയാറില്ലെ? ഈ കേസിലും അത് നമുക്ക് കിട്ടിയിരിക്കുന്നു.അത് റിക്കവർ ചെയ്യാനുള്ള ഏർപ്പാടും ചെയ്തു കഴിഞ്ഞു.ഇനിയതിന് ശാസ്ത്രീയമായി വിശ്വാസ്യത വരുത്തുക എന്നത് മാത്രം ബാക്കി

നമ്മൾ ചെല്ലുമ്പോൾ സ്റ്റേഷനിൽ നമ്മെയും കാത്ത് ആ തെളിവും അതിന്റെ ഉറവിടവുമുണ്ടാകും. ഇനി കസ്റ്റഡിയിൽ എടുക്കാനുള്ള കാര്യങ്ങൾ നീക്കുക തന്നെ.”

പത്രോസ് പറഞ്ഞുതീർന്നതും ആവേശത്തോടെയാണ് വിക്രമനും മറ്റുള്ളവരും സ്റ്റേഷനിലേക്ക് കുതിച്ചത്,ഒപ്പം സാരഥിയായി പത്രോസും. ******* ശംഭുവിന് അധികം വെയിറ്റ് ചെയ്യേണ്ടിവന്നില്ല.രുദ്രയെത്തി. അവിടെ ശംഭുവും രുദ്രയും മുഖാ മുഖം നിൽക്കുന്നു.എങ്ങനെ തുടങ്ങും ആര് തുടങ്ങും എന്ന ചിന്തയാണ് രണ്ടാൾക്കും.തമ്മിൽ അറിഞ്ഞശേഷമുള്ള അവരുടെ ആദ്യ കൂടിക്കാഴ്ച്ച.അതിന് സാക്ഷ്യം വഹിക്കുകയായിരുന്നു, ആ കൂടിക്കാഴ്ച്ചയുടെ നിമിഷം ആസ്വദിക്കുകയായിരുന്നു വീണ.

ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ നൊമ്പരങ്ങൾ പങ്കുവക്കുകയായിരുന്നു അവർ. മൗനമായിരുന്നു അവർക്കിടയിൽ ഭാഷ.അതുവരെയുള്ളതൊക്കെ, അനുഭവിച്ചതൊക്കെയും ആ കൂടിച്ചേരലിൽ അലിഞ്ഞില്ലാതാതാവുകയായിരുന്നു.ആരൊക്കെയോ ഉണ്ടെന്ന തോന്നൽ.

” കുഞ്ഞുട്ടാ………. എന്റെ മോനെ” രുദ്ര സ്വയം മറന്നു വിളിച്ചുപോയി. “ഇനിയും വയ്യടാ നിന്നെ പിരിഞ്ഞു കഴിയാൻ.അറിയില്ലായിരുന്നു നീ ഉണ്ടെന്ന്.പകയായിരുന്നു എന്റെ മനസ്സിൽ.അറിയാതെയാണേലും കൊല്ലാനാ വന്നത്.മദ്യപിച്ചു ബോധമില്ലാതെ കിടക്കുന്നവനെ കൊല്ലാമായിരുന്നു,പക്ഷെ അത് ഈഗോ അനുവദിച്ചില്ല.ചാകുന്ന നേരം നിന്റെ കണ്ണിലെ പകപ്പ് കാണണം എന്ന് തോന്നി.അതാ അന്നെന്റെ കൃത്യം വൈകിപ്പിച്ചതും.ഞാൻ കാത്തിരുന്നു.

പക്ഷെ എന്റെ കണക്കുകൂട്ടലുകൾ തെറ്റി. നമുക്കിടയിലേക്ക് ഗോവിന്ദ് കയറിവന്നു.എല്ലാം തിരിഞ്ഞത് നീ ഗോവിന്ദിനെ വധിച്ച നിമിഷവും.”

ശംഭുവിന് മറുപടി നൽകാൻ വാക്കുകളില്ലായിരുന്നു.അവിശ്വസനീയതയായിരുന്നു അവന്. അറിഞ്ഞ സത്യങ്ങൾ ദഹിക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടുള്ളത് പോലെ.പക്ഷെ സത്യത്തിന് നേരെ മുഖം തിരിക്കാൻ അവന് കഴിയുമായിരുന്നില്ല.രുദ്രയുടെ കൈകളിൽ അവന്റെ പിടുത്തം മുറുകി.

“നീ വിചാരിക്കുന്നുണ്ടാവും ഞാൻ എങ്ങനെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു എന്ന്. എന്റെ കുഞ്ഞ് പ്രാണന് വേണ്ടി പിടയുമ്പോഴാ നിന്റെ കയ്യിൽ കെട്ടിയിരിക്കുന്ന രക്ഷ ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കുന്നത്.നമുക്ക് അമ്മ ഒരേപോലെ കെട്ടിത്തന്നത്.

പിന്നെ ഞാൻ എന്താ ചെയ്തത് എന്നെനിക്ക് തന്നെയറിയില്ല. നിന്നെ

തിരിച്ചുപിടിക്കാനുള്ള ത്വരയായിരുന്നു പിന്നെ.അതിൽ ഞാൻ തോറ്റിരുന്നെങ്കിൽ ഇന്ന് രുദ്രയും ഉണ്ടാകുമായിരുന്നില്ല.

നിന്റെ അറിവിൽ ചേച്ചി ചീത്തയാ,പക്ഷെ അങ്ങനെയല്ല മോനെ.

ഒന്നും അറിയാത്ത പ്രായത്തിൽ അനുഭവിച്ചവളാണു ഞാൻ. തിരിച്ചറിവ് വരും തോറും അത് പകയായി.പ്രതികാരത്തിന്റെ വഴികൾക്കിടയിൽ കൂട്ടിന് കിട്ടിയവരാണ് രഘുവും രാജീവും. അവരെ ഞാൻ ഉപയോഗിച്ചു. അതിൽ അവർക്കും ലാഭമുണ്ടായിരുന്നു.നാട്ടുകാർക്ക് മുന്നിൽ ഞാൻ അവരിരുവർക്കും ഭാര്യയായി. ഞാനും അതങ്ങ് കണ്ണടച്ചുവിട്ടു. അല്ലാതെ………..

എന്റെ മക്കളെന്ന് ഏവരും കരുതുന്നത് ഞാൻ എടുത്തു വളർത്തിയവരാ.നിനക്ക് തരാൻ കഴിയാഞ്ഞ സ്നേഹം അവർക്ക് ഞാൻ കൊടുത്തു.”അവൾ പറഞ്ഞുനിർത്തി.

“നമ്മുടെ കുടുംബം തകർത്തവർ ഇന്നില്ല.പക്ഷെ മാഷെങ്ങനെ…..?” ശംഭു തന്റെ സംശയം മറച്ചു പിടിച്ചില്ല.

“മാധവനോട് വ്യക്തിപരമായി എനിക്ക് ശത്രുതയൊന്നുമില്ല. കച്ചവടത്തിനിടയിലെ ചില കൊടുക്കൽ വാങ്ങലുകൾ മാത്രം. എന്റെ നല്ലൊരു തുക മാധവന്റെ കയ്യിൽ പെട്ടിട്ടുണ്ട്. അതുമാത്രം ആയിരുന്നു ലക്ഷ്യം.വിട്ടു കളയാം, എന്റെ കുഞ്ഞിന് വേണ്ടി ഒത്തുതീർപ്പിലെത്താം എന്നും കരുതി.പക്ഷെ കാര്യങ്ങൾ തകിടം മറിഞ്ഞത് വളരെപ്പെട്ടെന്നായിരുന്നു.എന്റെ കുഞ്ഞൂട്ടനെ അവൻ ഉപയോഗിക്കുകയായിരുന്നു എന്ന് അറിഞ്ഞതുമുതൽ മാധവനും എനിക്കു പേഴ്‌സണലാണ്.”

“എനിക്കൊന്നും…….”

“പിടി കിട്ടുന്നില്ലല്ലെ.ഇന്ന് നിന്നോട് വളരെയധികം നേരം മാധവൻ സംസാരിച്ചു എന്നിവൾ പറഞ്ഞു. നിന്റെ മനസ്സ് ഡിസ്റ്റർബ് ആക്കുക എന്ന് മാത്രമേ അയാൾക്കുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.നീ തിരിഞ്ഞാൽ പ്രശനമാണെന്ന് അയാൾക്കറിയാം.”

“പക്ഷെ എങ്ങനെ…..?എന്തിന്….?”

“നിന്റെ മനസ്സിൽ ചോദ്യങ്ങളുണ്ട്. പക്ഷെ എല്ലാത്തിനും ഉത്തരം എന്റെകയ്യിലില്ല.എന്നാലും ചിലത് നീ ഉടനെ അറിഞ്ഞേ പറ്റൂ.അത് നിന്റെ ഭാര്യ തന്നെ നിന്നോട് പറയും.”രുദ്ര പറഞ്ഞു.

“മ്മ്മ്…”അവൻ തലയാട്ടിക്കൊണ്ട് വീണയെ നോക്കി. അവളും കണ്ണ് കാണിച്ചു.

“ഇപ്പൊ എനിക്കെന്റെ കുടുംബമുണ്ട്,എന്റെ അനുജനും ഭാര്യയും അവരുടെ വരാനിരിക്കുന്ന കുഞ്ഞും.അത് മാത്രം മതി എനിക്ക് മുന്നോട്ട്. ഇനി വളരെ സൂക്ഷിച്ചേ പറ്റൂ.ഈ അവസരത്തിൽ സേഫ് ആയി നിങ്ങളെ വിടാൻ പറ്റിയ ഏക സ്ഥലം മാധവന്റെ വീട് മാത്രവാ. അതുകൊണ്ട് മാത്രം തിരിച്ചു വിടുവാ ഞാൻ.”രുദ്ര പറഞ്ഞു.

“നിന്നെ വളർത്തിയതും വലുതാക്കിയവയും അവരാണെന്ന ചിന്ത ഇനി പാടില്ല. കരുതിയിരിക്കുക.”എന്ന് കൂടി രുദ്ര കൂട്ടിച്ചേർത്തു.

അവസാന കളികൾക്ക് മൂന്നുള്ള കൂടിക്കാഴ്ച്ചയിരുന്നു അവർക്കിടയിൽ.ഒടുക്കത്തെ കളിക്കിറങ്ങും മുൻപേ ഏവരും ചെയ്യാറുള്ളൊരു പതിവ്.അത് ഇവിടെയും സംഭവിച്ചു.മാത്രമല്ല ഒരു ചേച്ചിയുടെ അധികാരത്തോടെ ശംഭുവിന് മുന്നിൽ രുദ്ര നിൽക്കുന്നതും ഇത് ആദ്യം.അതുവരെയുള്ളതെല്ലാം അവിടെ അലിഞ്ഞുതീർന്നു. അറിഞ്ഞു തുടങ്ങിയ നിമിഷം മുതൽ ശംഭുവും മാറ്റത്തിന് പാത്രമായി.അവർക്കിടയിൽ എല്ലാത്തിനും സാക്ഷിയായി വീണയും.പക്ഷെ അവസാന കളിയിൽ ആരെ വിശ്വസിക്കും, ആരൊക്കെ കൂടെ നിൽക്കും എന്നതായിരുന്നു ശംഭുവിനെ അലട്ടിയ ചിന്ത………. *********** തുടരും ആൽബി