പവിത്രബന്ധം

Pavithrabandham BY Suredran

അന്നും മഴ പെയ്തിരുന്നു….. അതെ അതിശക്തമായ മഴ പക്ഷെ അത് പെയ്തു  കൊണ്ടിരുന്നത് ആ നാട്ടിൽ ആയിരുന്നില്ല! ആ വീടിന്റെ മുറ്റത്തും ആയിരുന്നില്ല! മറിച് അത് പെയ്തതു അവളുടെ മനസ്സിലായിരുന്നു! ഓരോ തുള്ളിയും വീണത് അവളുടെ മടിയിലേക്കായിരുന്നു. അതെ അവൾ കരയുകയായിരുന്നു കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുമായി അവൾ ആലോചിച്ചു.

ഇന്നേക്ക് 8 വർഷം ആകുന്നു തന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ട് 8 വർഷം എന്നാൽ ഇത് വരെ ഒരു കുഞ്ഞിക്കാൽ കാണാനുള്ള ഭാഗ്യം തനിക്കുണ്ടായില്ല….. മടുത്തു ഈ ജീവിതം! ഞാൻ ആർക്കുവേണ്ടിയാണ് ഈ ജീവിക്കുന്നത് എന്തിനു വേണ്ടിയാണ്. പക്ഷെ ഇതൊക്കെ ആലോചിക്കുമ്പോൾ അപ്പോൾ തന്നെ സുധിയേട്ടന്റെ മുഖം ഓർമ്മവരും പാവം തനിക്കു വേണ്ടിയാണ് ജീവിക്കുന്നത്.. തന്നെ എന്തിഷ്ടമാണ്.. കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ട് ഇത് വരെ ഒരു കുറവും  വരുത്തിയിട്ടില്ല. കല്യാണം കഴയ്ക്കുമ്പൾ സുധിയേട്ടനെ എല്ലാരും കളിയാക്കിയിരുന്നു ചെറിയ പ്രായത്തിൽ കല്യാണത്തെ എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു എന്നാൽ അന്ന് തൊട്ടു ഇന്ന് വരെ എനിക്ക് വേണ്ടതെല്ലാം അദ്ദേഹം ചെയ്തു തന്നിട്ടുണ്ട് എന്നെ പൊന്നു പോലെ ആണ് നോക്കുന്നത്. ഇത്രയും നല്ല ഒരു ഭർത്താവിനെ ആർകെങ്കിലും കിട്ടുമോ അറിയില്ല എന്നാൽ തനിക്കു കിട്ടി അത്ര തന്നെ. ഒരു കുട്ടി ഉണ്ടാകാത്തതിന് തന്നെ ഇത് വരെ അദ്ദേഹമോ കുടുംബമോ ഒരു കുത്തു വാക് പോലും പറഞ്ഞിട്ടില്ല മറിച് സമാധാനിപ്പിച്ചു അന്നും ഇന്നും ഇനിയെന്നും അങ്ങനെ തന്നെ ആകുമായിരിക്കും.. ഏയ് ഇല്ല തനിക്കും ഒരു കുഞ്ഞുണ്ടാകും…ഉണ്ടാകും… ഒരു പൊന്നു മോൻ

അതെ ഇത് പവിത്രയുടെ കഥയാണ് സാധാരണ ഒരു കർഷകന്റെ മകളായി ജനിച്ചു സുധീർ എന്ന സുധിയെ കല്യാണം കഴിച്ചു ഒരു നല്ല മകളായി ഭാര്യയായി  സ്ത്രീയായി ജീവിക്കുന്ന ഒരു തനി നാട്ടിൻ പുറത്തു കാരി പെണ്ണിന്റെ കഥ.

ഇനി സുധിയെ കുറിച്ച് പറയാം 32 വയസ്സ് മെലിഞ്ഞ ശരീരം സത്യം പറഞ്ഞാൽ ആളൊരു പാവം ആയിരുന്നു. അത്യാവശ്യം കാശുള്ള ഒരു ഫാമിലി ആയിരുന്നു സുധിയുടെ. 24 വയസ്സായപ്പോൾ വീട്ടുകാരുടെ നിര്ബദ്ധത്തിനു വഴങ്ങി കല്യാണം കഴിച്ചു ഇപ്പോൾ സുഖമായി ജീവിക്കുന്നു. ഒരു വിഷമം മാത്രം ഇത്രയും നാളായിട്ടും തനിക്കൊരു കുഞ്ഞുഉണ്ടായില്ല.അതിനു പവിത്രയോടു അവനു ഒരു ദേഷ്യവും ഉണ്ടായില്ല അവളൊരു പാവം തന്നെ ആയിരുന്നു. അവളെ അവനു ജീവനും ആയിരുന്നു. എന്തായാലും ഇന്നല്ലെങ്കിൽ നാളെ തനിക്കൊരു കുഞ്ഞുണ്ടാകുമെന്നു സുധിയും പവിത്രയും കരുതി.

സുധിക്ക് സ്വന്തമായി ഒരു എക്സ്പോർട്ടിങ് ബിസിനസ്സ് ഉണ്ടായിരുന്നു.

പലപ്പോഴും ബിസിനസ്സ് ആവശ്യങ്ങൾക്കായി സുധിക്ക് പലസ്ഥലങ്ങളിലേക്കും പോകേണ്ടി വരുമായിരുന്നു. ചെറുപ്പത്തിലേ അച്ഛൻ മരിച്ചു പോയ സുധിക്ക് ‘അമ്മ മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.സുധി ഇല്ലാത്തപ്പോൾ പവിത്രക്കു കൂട്ട് ‘അമ്മ വന്നു നിൽക്കുമായിരുന്നു. സുധിയുടെ ‘അമ്മ പാവയെ സ്വന്തം മകളെ പോലെ ആയിരുന്നു കണ്ടിരുന്നത് അമ്മയും മരുമകളും തമ്മിൽ നല്ല സ്നേഹത്തിലും ആയിരുന്നു.

ഓ ഇനി പവിത്രയെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞില്ലല്ലോ. 28 വയസ്സ് പ്രായം. കല്യാണം കഴിയുമ്പോൾ പവിക്കു 20 ഉം സുധിക്ക് 24 ഉം ആയിരുന്നു പ്രായം. പവിയൊരു സുന്ദരി തന്നെ ആണ്.ആരും ഒന്ന് നോക്കി പോകും.സുധി തന്നെ പലപ്പോഴും വിചാരിച്ചിട്ടുണ്ട് ഇവളെ പോലെ ഒരു അപ്സരസിനെ കിട്ടാൻ താൻ എന്ത് പുണ്യമാണ് ചെയ്തിട്ടുണ്ടാവുക എന്ന്. അത്രയ്ക്ക് സുന്ദരിയായിരുന്നു അവൾ.കാണാൻ നല്ല തൂവെള്ള നിറം,5.5 അടി ഉയരം , മെലിഞ്ഞ ശരീരം, നീളമുള്ള മുഖം, നല്ല ഷേപ്പ് ഒത്ത വയർ,ഒതുങ്ങിയ അരക്കെട്ടു,അധികം ഉയർച്ചയില്ലാത്ത എന്നാൽ ഉടയാത്ത സുന്ദരമായ ചന്തികുടങ്ങൾ, ചെറിയ മുല ഏകദേശം (ശ്രദ്ധിച്ചു നോക്കിയാലേ കാണൂ. ഊട്ടിയിൽ നിന്ന് കിട്ടുന്ന ആപ്പിൾ ഇല്ലേ സാധാരണ ആപ്പിളിന്റെ പകുതിയേ കാണൂ അത്രയേ ഉള്ളോ പവിയുടെ മുല). ഏകദേശം നമ്മുടെ നടി ഇലിയാന  ഇല്ലേ അവളെ പോലെ തന്നെ.

അന്നും “സ്വപ്നവീട്ടിലെ” സുധീർ കുമാർ സ്ഥലത്തില്ലായിരുന്നു സുധിയുടെ ‘അമ്മ ഗൗരിയും പവിയും മാത്രമേ വീട്ടിൽ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. സുധി ഇന്നലെ പോയതാണ് ബംഗളൂർക് നാളെ കഴിഞ്ഞു മറ്റന്നാൾ ഇനി തിരിച്ചെത്തൂ.

പവി: അമ്മെ സുധിയേട്ടൻ വിളിച്ചിരുന്നു. എന്നോട് ഓഫീസിൽ വരെ ഒന്ന് പോകാൻ എന്തോ ഫയൽ എടുത്തു വീട്ടിൽ വെക്കാൻ പറഞ്ഞു.

‘അമ്മ: ശരി മോളെ പോയിട്ട് വാ..

പവി: അമ്മകൂടി വാ എനിക്ക് ഒറ്റയ്ക്ക് പോകാൻ വയ്യ…

‘അമ്മ: ഇനി കുറച്ചു കൂടി പണി ഉണ്ട് മോളെ..

പവി: അതൊക്കെ ഇനി വന്നിട്ട് ചെയ്യാം ഞാനും സഹായിക്കാം .. ഇപ്പോ നമുക്ക് പോകാം വാ അമ്മെ (അവൾ കൊഞ്ചിക്കൊണ്ടു പറഞ്ഞു)

‘അമ്മ: ശരി ശരി ഈ പെണ്ണിന്റെ ഒരു കാര്യം ബാക്കി ഒക്കെ ഞാൻ വന്നിട്ട് ചെയ്തോളാം നീ സഹായിക്കൊന്നും വേണ്ട! അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു പോയി ഡ്രസ് മാറ്…. നമുക്ക് പോകാം      (ഗൗരി അങ്ങനെ ആയിരുന്നു മരു മകളോടുള്ള സ്നേഹം കൊണ്ട് ഒരു പണിയും പവിയേ കൊണ്ട് എടുക്കാൻ സമ്മതിക്കില്ല …അമ്മ വീട്ടിൽ വരുമ്പോളൊക്കെ പവിക്കു സുഖമായിരുന്നു. ഒരു പണിയും എടുക്കണ്ട വെറുതെ ഇരുന്നാൽ മതി.)

പവിയും അമ്മയും ഡ്രസ്സ് മാറി വന്നപ്പോളേക്കും സമയം 11 ആയിരുന്നു.അവർ വേഗം തന്നെ വീട് പൂട്ടി ഇറങ്ങി. പവി കാർ സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവർ ഓഫിസിലേക്കു തിരിച്ചു.

11:30 ആയപോളെക്കും അവർ അവിടെ എത്തി . ഓഫീസിലെ കീർത്തിയോട് വർത്തമാനമൊക്കെ പറഞ്ഞു ഫയൽ ഒക്കെ എടുത്തു തിരിച്ചു പോരാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ സമയം ഒന്ന് ആയി.

പവി: അമ്മെ  എന്തായാലും സമയം ഇത്രേം ആയി.. നമുക്ക് ഇന്ന് പുറത്തു നിന്ന് എന്തേലും കഴിച്ചാലോ… വീട്ടിൽ പോയ കഴിക്കാൻ  ഇനിയും ടൈം എടുക്കും kambikuttan.net

‘അമ്മ: ശരിയാ മോളെ! നമുക്ക് അടുത്തുള്ള ഹോട്ടലിന് എന്തേലും കഴയ്ക്കാം. എന്നിട്ടു പോകാം..

പവി: എന്ന വാ അമ്മെ പോകാം..

തൊട്ടടുത്ത് കണ്ട മോശമില്ലാത്ത ഒരു ഹോട്ടലിൽ അവർ കാർ നിർത്തി

അവർ ഓരോ ചിക്കൻ ബിരിയാണി ഓർഡർ ചെയ്തു കഴിച്ചു.

പവി: മ്മ് നല്ല ടേസ്റ്റ് ഉണ്ടല്ലേ അമ്മെ.

‘അമ്മ: അതെ…അതെ…

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ പവിയുടെ മുഖം കണ്ടു ഗൗരി ചോദിച്ചു എന്തെ മോളെ? എന്ത് പറ്റി.. നീ  എന്താ വല്ലാതെ ഇരിക്കുന്നത്?…

പവി: അത് അമ്മെ .. അവിടെ രണ്ടു പിള്ളേര് ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടില്ലേ…

‘അമ്മ: പിള്ളേരോ? എവിടെ ?

പവി: എന്റെ ലെഫ്റ്റ സൈഡിൽ ! കണ്ടോ ?

‘അമ്മ: ഓ ! അവരോ അവര് ഇരിക്കുന്നതിന് എന്താ കുഴപ്പം! ഇത് ഹോട്ടൽ അല്ലെ ഒരു പാട് പേരുണ്ടാകില്ലേ അതിനു നീ എന്തിനാ വിഷമിക്കുന്നെ!

പവി: അവരിരുന്നോട്ടെ പക്ഷെ അവറ്റകളുടെ നോട്ടം കണ്ടില്ലേ! വൃത്തികെട്ടവന്മാർ പെണ്ണുങ്ങളെ കാണാത്തതു പോലെ. നശിച്ച നോട്ടം!

‘അമ്മ: വേഗം കഴിക്കു മോളെ നമുക്ക് പോകാം  ഇനി ഇവിടെ നിൽക്കണ്ട!

പവി: ശരി അമ്മെ.

(ആ സമയത്തു ആ കോളേജ് പിള്ളേരുടെ  മനസ്സ് മുഴുവൻ അവളായിരുന്നു എന്ത് സുന്ദരിയാണ് അവൾ. എന്തായാലും പെണ്ണിന്റെ  കെട്ടു കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട് നെറ്റിയിൽ സിന്ദൂരം കാണാം. അവളുടെ കെട്ടിയവൻ ഒരു ഭാഗ്യവാൻ തന്നെ. എന്നും ഇവളുടെ പൂറു അടിച്ചു പൊളിച്ചു ആശ തീർക്കം അല്ലേടാ! ഒരുത്തൻ മറ്റവനോട് ചോദിച്ചു.

സത്യമാട എല്ലാം ആവശ്യത്തിനുണ്ട് പക്ഷെ അവൾക്കു പൊക്കിൾ എങ്കിലും കാണിക്കാമായിരുന്നു ഇതൊക്കെ മറച്ചു വെച്ച് മൂടിപ്പൊതച് ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടില്ലേ. നമ്മളെ പോലുള്ളവരുടെ മനസൊന്നും ഇവളുമാർക്കു മനസിലാകില്ല അളിയാ.

അവളുടെ കെട്ടിയോന്റെ ഒന്ന് കിട്ടിയാൽ അവന്റെ കൈ പിടിച്ചു ഒരു ഉമ്മ കൊടുക്കമായിരുന്നു എന്നും ഇവളെ തലോടുന്ന കയ്യല്ലേ അവന്റെ!  ഭാഗ്യവാൻ!.)

പവിയും അമ്മയും വേഗം തന്നെ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി. പതിയെ വീട്ടിലേക്കു പോകാമെന്നായിരുന്നു പവി വിചാരിച്ചിരുന്നത് പക്ഷെ ആ ന്നരികൾടെ നോട്ടം കണ്ടിട്ട് പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ വയ്യ പെട്ടന്ന് പോകാം ഉള്ളിൽ ഒരു ചെറിയ പേടിയും ഉണ്ട്.

പവി കാര് സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു നേരെ വീട്ടിലേക്കു വച്ച് പിടിച്ചു.

‘അമ്മ: പവി! എന്തിനാ മോളെ ഇത്ര വേഗത്തിൽ ഓടിക്കുന്നെ? പതിയെ മതി! നീ പേടിക്കണ്ട ആ പിള്ളേരൊന്നും നമ്മുടെ പിന്നാലെ വരില്ല…

‘അമ്മ പറഞ്ഞത് കേട്ട് മുഖത്ത് കുറച്ചു സന്തോഷം വരുത്തി പവി അമ്മയെ ഒന്ന് നോക്കി.

(‘അമ്മ പറഞ്ഞത് ശരി ആയിരുന്നു. അവരുടെ പിന്നാലെ ആ പിള്ളേരൊന്നും വരുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. പക്ഷെ മറ്റു രണ്ടു കണ്ണുകൾ പവിയേ പിന്തുടരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.)

(ഇതെന്റെ ആദ്യത്തെ കഥയാണ് ഒരു പാട് തെറ്റുകൾ ഉണ്ടാകാം അത് നിങ്ങൾ ക്ഷമിക്കുമെന്നു വിചാരിക്കുന്നു. ഈ പാർട്ടിൽ സെക്സോന്നും ഇല്ല എന്നും എനിക്കറിയാം. ഇത് ഒരു ട്രയൽ പാർട്ട് ആയി മാത്രം കൂട്ടിയാൽ മതി. ഞാൻ അത്ര വലിയ എഴുത്തുകാരൻ ഒന്നും അല്ല ഒരു പാട് കഥകൾ വായിച്ചപ്പോൾ എഴുതാൻ തോന്നി. ഇപ്പോ മനസിലായി എഴുതുന്നത് അത്ര എളുപ്പമുള്ള പണിയൊന്നും അല്ലെന്നു. എന്തായാലും ഇനി നിങ്ങളുടെ ഫീഡ്ബാക്ക് കിട്ടിയിട്ട് ബാക്കി എഴുതാം. നല്ല വിമർശനങ്ങൾ സ്വീകരിക്കുന്നതാണ്. ഇനി എഴുതേണ്ടങ്കിലും നിങ്ങള്ക്ക് പറയാം.)