അന്തർജ്ജനം

ചിറ്റാരിക്കടവ് ഗ്രാമം.പ്രകൃതിയുടെ വരദാനം.ഓരോ അണുവിലും പച്ചപ്പിന്റെ കത്തുന്ന സൗന്ദര്യത്തോടെ തല ഉയർത്തിനിൽക്കുന്ന ഭൂപ്രകൃതി. അതിന്റെ മടിത്തട്ടിലേക്കാണ് രാജീവ് വന്നിറങ്ങുന്നത്.ആലിഞ്ചുവട്,ആ ഗ്രാമത്തിലെ അവസാനത്തെ ബസ് സ്റ്റോപ്പ്‌.രാവിലെയും ഉച്ചസമയവും വൈകിട്ടും ആയി മൂന്ന് സർവീസ്. അതും ആനവണ്ടി.ചുറ്റിലുമായി ഏതാനും കടകൾ. പലചരക്കും സ്റ്റേഷനറിയും കൂടാതെ ദാമുവേട്ടന്റെ ചായക്കടയും,ഇവയാണ് പ്രധാന കച്ചവടസ്ഥാപനങ്ങൾ.പൊതുമേഖലാ സ്ഥാപനം എന്നുപറയാൻ ഒരു സഹകരണ ബാങ്കും അവിടെ പ്രവർത്തിക്കുന്നു.ഒരു ചെറിയ കവല. ശാന്തസുന്ദരമായ ഗ്രാമത്തിലെ പതിവ് കാഴ്ച്ചകൾ ആ കവലയിലും കാണാനുണ്ട്.ടൗണിലേക്ക് ഓരോ ആവശ്യങ്ങൾക്കായി തങ്ങളുടെ ആദ്യ സർവീസ് ബസ് നോക്കിനിൽക്കുന്ന ആളുകൾ മുതൽ ചായക്കടയിൽ സ്ഥിരം സാന്നിധ്യമായ ചില വയസൻ അപ്പുപ്പൻമാരും ആൽച്ചുവട്ടിൽ ചുമ്മാ വെടിപറഞ്ഞുനിൽക്കുന്ന മറ്റു ചിലരും,ആകെ ഒരു കലപിലയാണ് അവിടുത്തെ ഓരോ പ്രഭാതവും. അവിടെക്ക് പുലർച്ചെയുള്ള ട്രിപ്പിന് രാജീവൻ വന്നിറങ്ങി.

വശങ്ങളിലേക്ക് ചീകിയൊതുക്കിയ നീളൻ മുടിയും,വെട്ടിയൊരുക്കിയ കട്ടി മീശയും കണ്ണിൽ സദാസമയം വിരിയുന്ന കുസൃതിയും ഒളിപ്പിച്ച സുന്ദരനായ പൂച്ചക്കണ്ണൻ.”രാജിവൻ” ബസ് ഇരച്ചുവന്ന് ആൽത്തറയിൽ നിന്നു അല്പം മാറി ഒതുക്കിനിർത്തി. ആകെയുള്ള രണ്ടുമൂന്നാളുകൾക്ക് പിന്നാലെ കയ്യിലൊരു ബാഗും തൂക്കി മുണ്ടും അതിന്റെ കരക്ക് ചേരുന്ന ഷർട്ടും ധരിച്ച ആ ചെറുപ്പക്കാരൻ ചിറ്റാരിക്കടവിന്റെ മണ്ണിൽ കാല് കുത്തി.

ബസ് കാത്തുനിന്ന ചില പെണ്ണുങ്ങൾ അയാളെ ആചുടം നോക്കിനിന്നു. നാട്ടിലെത്തിയ അപരിചിതനെക്കണ്ട നാട്ടുകാർ അയാളാരെന്ന് പരസ്പരം തിരക്കി.ഓരോ കണ്ണും തന്നിലാണ്, എന്നറിയാവുന്ന രാജീവ്‌ അതൊന്നും വകവയ്ക്കാതെ മുന്നോട്ട് നടന്നു. ചായക്കടയിലേക്ക് കയറുമ്പോൾ വഴിയിലേക്ക് കണ്ണുംനട്ട് ഇവനാര് എന്ന ചോദ്യവുമായി പതിവുകാർ അവരുടെ ഇരുപ്പിടങ്ങളിൽ ഉണ്ട്. അവരെയെല്ലാം നോക്കി തിളങ്ങുന്ന കണ്ണുകൾ ഒന്നടച്ചുതുറന്ന് ചുണ്ടിൽ ഒരു നനുത്ത പുഞ്ചിരിയോടെ ബഞ്ചിന്റെ ഒരറ്റത്തു സ്ഥലം പിടിച്ചു.

പഴയൊരു റേഡിയോ പാടുന്നുണ്ട്.

പഴയ നൊസ്റ്റാൾജിക് ഗാനങ്ങൾ കാതുകളിൽ നിറഞ്ഞു. അന്നത്തെ പത്രം കഷണങ്ങളാക്കി ചായയും ഊതിക്കുടിച്ചു ട്രമ്പിനെന്താ ഇറാനിൽ കാര്യമെന്ന് മനസ്സിലായില്ല എങ്കിൽകൂടി മൂപ്പിൽസുകൾ വലിയ വായിൽ ചർച്ചയാണ്.”ഒരു പുഷ്പം മാത്രമെൻ പൂങ്കുലയിൽ നിർത്താം ഞാൻ ഒടുവിൽ നീയെത്തുമ്പോൾ ചൂടിക്കുവാൻ”ബാബുക്കയുടെ ഗാനം സ്പീക്കറിൽ മുഴങ്ങിയപ്പോൾ ആ കോഴിക്കോട്ടുകാരന് മനസ്സാ ഒരു സലാം പറഞ്ഞ് അതിലെ വരികൾക്കൊപ്പം രാജീവന്റെ ചുണ്ടും സഞ്ചരിച്ചു.

“ഇവിടെന്താ കഴിക്കാൻ”മധ്യവയസ് പിന്നിട്ട കൊല്ലുന്നനെ ഒരു മനുഷ്യൻ….

ആദ്യം കടുപ്പത്തിൽ ഒരു ചായ.മധുരം കുറച്ച് എന്നിട്ടാവാം ബാക്കി.

കടുപ്പത്തിൽ ഒരു ചായ.മധുരം കുറച്ച് അയാൾ അകത്തേക്ക് നോക്കി വിളിച്ചുപറഞ്ഞു.”അല്ല,എനിക്കങ്ങു മനസ്സിലായില്ല? എവിടുന്നാ?”

ഈ ദാമുവേട്ടൻ….?

അത്‌ ഞാനാണ്. നിങ്ങൾ….?

രാജീവൻ ബാഗുതുറന്ന് സൈഡിലെ അറയിൽ വച്ചിരുന്ന എഴുത്തെടുത്ത് നീട്ടി.ദാമു തന്റെ കൈ തോളിൽ കിടന്ന തോർത്തിലൊന്ന് തുടച്ച് ആ കത്ത് വാങ്ങി വായിക്കാൻ തുടങ്ങി.

“രാഘവാ താനങ്ങോട്ട് നീങ്ങിയിരിക്ക് സാറ് സ്വസ്ഥം ആയിട്ടിരിക്കട്ടെ”കത്തു വായിച്ചുകഴിഞ്ഞതും ദാമു പറഞ്ഞു- തുടങ്ങി.

അല്ല ദാമുവേ, ആരാ വന്നിരിക്കുന്നെ.

ഇത് നമ്മുടെ പുതിയ മാനേജർ സാറ്. നമ്മടെ ബാലൻ സാറിന് പകരം.

നമ്മടെ ക്ഷേത്രത്തിലെ പുതിയ സാറ്

അല്ല സാറെ അടുത്ത ആഴ്ച്ചയെ ഉണ്ടാകുന്നാ പുതുവാൾ ഇന്നലെയും പറഞ്ഞെ.ഇതെന്താ ഇത്ര നേരത്തെ.

അത്‌ പിന്നെ ചേട്ടാ,എനിക്കിവിടെ പരിചയമൊന്നും…..താമസിക്കാൻ ഒരിടമൊക്കെ നോക്കണം അതാ ഇത്തിരി നേരത്തെ.ആകെ ഒരു പരിചയം ബാലേട്ടൻ,എന്റെ നാട്ടുകാരനാണ്.ബാലേട്ടനാ ഇവിടെ ദാമുവേട്ടനെ കാണാനും,ഈ കത്ത് ഇവിടെ ഏൽപ്പിക്കാനും പറഞ്ഞത്.

വിശദമായി എഴുതിയിരിക്കുന്നു എല്ലാം.ബാലൻ സാറ് ഞങ്ങൾ ഈ നാട്ടുകാർക്ക് വളരെ വേണ്ടപ്പെട്ട ആളാണെ.അദ്ദേഹം ഒരു കാര്യം പറയുമ്പോൾ ഞങ്ങൾ മടിച്ചു നിക്കുവോ.

“സാറ് ഈ ചായ കുടിക്ക്.എന്നിട്ടാവാം ബാക്കിയൊക്കെ.”അകത്തുനിന്നും ഭാര്യ സരള ചായ കൊണ്ട് വച്ചു. കൊഴുത്തുരുണ്ട ഒരു സ്ത്രീ.ഒരു കള്ളിമുണ്ടും ബ്ലൗസും ആണ് വേഷം. മുണ്ടിന്റെ കോതലെടുത്ത് മാറിൽ കുത്തിയിരിക്കുന്നു.വിയർത്തുനഞ്ഞ കക്ഷത്തിൽ നിന്നും ഒരു പച്ചയായ പെണ്ണിന്റെ മണം അവന്റെ നാസിക തുളച്ചു.കഴുത്തിൽനിന്നും വിയർപ്പു

തുള്ളികൾ മുലച്ചാലിലേക്ക് ഒഴുകി ഇറങ്ങുന്നുണ്ട്.കോതല്കൊണ്ട് മറച്ചിട്ടുണ്ട് എങ്കിലും വശങ്ങളിലൂടെ ആ മാറിടമുഴുപ്പും മടക്കുകൾ വീണ അല്പം ചാടിയ വയറും ആരുടെയും കണ്ണിന് കുളിർമ്മ പകരുന്ന കാഴ്ച്ച.

“അല്ല,കൊച്ചുസാറിന്റെ പേര് പറഞ്ഞില്ലല്ലോ”അവൻ ചായ ഊതി കുടിക്കുന്നതിനിടയിൽ സരള ഒരു കള്ളനോട്ടത്തോടെ ചോദിച്ചു.

രാജീവ്…..

കേട്ടോ സാറെ,ഇത്രനേരം കാര്യങ്ങൾ ചോദിച്ചറിഞ്ഞിട്ടും ഞാനത് മറന്നു. കൊള്ളാം ഈ നാട്ടിൽ ഇത്രേം ഫാഷനൊള്ളൊരു പേര് ആദ്യമാ. പിന്നൊള്ളത് ഇന്ദിരക്കുഞ്ഞിന്റെയാ.

ദാമുവേട്ടാ തല്ക്കാലത്തേക്ക് വല്ല ലോഡ്ജ് മുറിയോ വല്ലോം കിട്ടുവോ.

സാർ ഇത് എന്തറിഞ്ഞിട്ടാ. അതിനൊക്കെ അങ്ങ് പട്ടണത്തിൽ പോകണം.ഈ കുഗ്രാമത്തിൽ എവിടുന്നാ അതൊക്കെ.അറിയാല്ലോ പത്തുനാല്പത് കിലോമീറ്ററുണ്ടേ.

എടിയേ നോക്കിനിൽക്കാതെ ആ ചായ്പ്പൊന്ന് വൃത്തിയാക്ക്.ഇവിടെ ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം.

സരള കുണ്ടിയും കുലുക്കിയുള്ള പോക്ക് കിളവന്മാർ മിഴിച്ചുനോക്കി. നടക്കുമ്പോൾ എടുത്തോപിടിച്ചോ എന്നുംപറഞ്ഞു തുള്ളിക്കളിക്കുന്ന നിതംബവിടവിൽ കൈലിയുടെ അല്പം കയറിയിരുന്നത് കണ്ട അവരുടെ തൊണ്ടയിലെ വെള്ളം വറ്റി. കൃഷ്ണമണികൾ 32എം എം ക്യാമറയെക്കാൾ ഫോക്കസോടെ ചരുവംകമിഴ്ത്തിയപോലെയുള്ള അവളുടെ കൊഴുത്തുരുണ്ട ചന്തിപ്പാളികൾ സൂം ചെയ്തു.ഇന്നും താറുടുത്തിട്ടില്ല,ഏതൊ ഒരപ്പൂപ്പൻ ദാമു കേൾക്കാതെ അടുത്തിരുന്ന കാർന്നോരോട് അടക്കം പറഞ്ഞു.

എടൊ ദാമുവേ ഒരു പതിവ്. അല്ല ഇതരാടോ,പുതിയൊരാൾ

പരമു പിള്ളയെ ഇന്ന് കണ്ടില്ലല്ലോ എന്നിപ്പോ ഓർത്തെയുള്ളു.ഇത് ക്ഷേത്രത്തിലെ പുതിയ മാനേജർ സാറ്.

ഓഹ് നമ്മടെ ബാലൻ സാറിന് പകരം.

താനിരിക്ക്.പതിവ് ഇപ്പൊത്തരാം. പിന്നെ സാറെ തല്ക്കാലം.ഇതിന്റെ പിറകിൽ ഒരു ചായ്പ്പുണ്ട്,അവിടെ കൂടാം.സൗകര്യം പോലെ ഒരു വീടുനോക്കാം.അറിവിൽ ഒന്നുരണ്ട് വീട് കിടപ്പുണ്ട്.വീട് കിട്ടിയാലും ഭക്ഷണം ഇവിടുന്നാവാം.ബാലൻസാറ് ഇവിടാരുന്നു പതിവ്.

അതിനെന്താ ചേട്ടാ,ആയിക്കോട്ടെ ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കാനുള്ള മെനക്കേട് ഒഴിവായല്ലോ.

സാറെ,ഇങ്ങ് പോന്നോളൂ.തയ്യാറാണ്.

എന്നാൽ ചെല്ല് സാറെ.കുളീം തേവാരോം കഴിഞ്ഞാവാം ബാക്കി. ഇത്തിരി തിരക്കുള്ള സമയമാണ്.

കടക്കുള്ളിലെ ഇടനാഴിയിലൂടെ പുകമഞ് ചായം തേച്ച അടുക്കളയും കടന്ന് സരള രാജീവനെ മുന്നോട്ട് നയിച്ചു.അടുപ്പിൽനിന്നും ഉയരുന്ന പുകയും അടുക്കളയുടെ പുഴുക്കുള്ള ചൂടും രാജീവന്റെ ദേഹം വെട്ടിയൊഴുകി.ചായ്പ്പിലെത്തുമ്പോൾ പുകയടിച്ചയാളുടെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു

സാരമില്ല സാറെ,പൊക്കക്കൊണ്ട് ശീലം കാണില്ല അല്ലയോ. പട്ടണത്തിൽ വീട്ടിലെല്ലാം ഗ്യാസടുപ്പ് അല്ലെ.

ആര് പറഞ്ഞു ചേച്ചിയോടിതൊക്കെ.

അതൊക്കെ അറിയാം.എന്നുവെച്ചു ഇങ്ങോട്ട് പൊകശല്യം ഇല്ലകേട്ടോ.

ചേച്ചി ആള് കൊള്ളാലോ, ഒരു രസികത്തി തന്നെ.

“ഒന്ന് പോ സാറെ,കളിയാക്കാതെ.” അയാളുടെ കണ്ണുകളുടെ നോട്ടം നേരിടാനാവാതെ സരള ചൂളി.മുണ്ട് ഒരൽപ്പം ഉയർത്തിക്കുത്തി വെളുത്തു കൊഴുത്ത കണംകാലുകളും പുറംകാലിന്റെ പകുതിവരെ അനാവൃതമായിരുന്നു.മാറിൽനിന്നും കോന്തൽ ഇടതുവശത്തെക്ക് ചുരുട്ടി അരഭാഗത്തു ചുരുക്കിക്കുത്തി കൊഴുത്തുരുണ്ട ആ പപ്പായമുലകൾ കട്ടി ഒരു ലാസ്യഭാവത്തോടെ ആ മധ്യ വയസ്സ് പിന്നിട്ട പെണ്ണൊരുവൾ നിൽക്കുന്നു.മുലക്കാമ്പുകൾ പോരിന് വിളിക്കുന്നതായിത്തോന്നി രാജീവിന്. വിയർപ്പുകണങ്ങൾ ഒഴുകിയിറങ്ങി തിളക്കമാർന്ന വയറിന്റെ മാംസളത, അതിന്റെ നടുവിൽ ആഴമുള്ള കുഞ്ഞിക്കിണറിലേക്ക് മഴവെള്ളത്തു ള്ളി പോലെ വിയർപ്പുതുള്ളികൾ ഒഴുകിയിറങ്ങി.ഏതൊരാളിലും ഞരമ്പിന് തീ പിടിക്കാൻ തക്ക കാഴ്ച്ച.രാജീവൻ മനഃസാന്നിധ്യം വീണ്ടെടുത്തു.

ചേച്ചി,ഒന്ന് കുളിക്കാൻ എവിടാ…

എന്റൊരു കാര്യം,സരള സ്വയം തലയിൽ തട്ടി.ഇവിടുന്നൊരു രണ്ട് വളവ് തിരിഞ്ഞാൽ പുഴയാ സാറെ. ചായ്പ്പിൽ നിന്നിറങ്ങി അല്പം മാറിയുള്ള വഴി ചൂണ്ടിക്കാട്ടി.പിന്നെ കാര്യം സാധിക്കാനാണേൽ അപ്പുറെ മറപ്പുരയുണ്ട്.സാറിനിതൊക്കെ ഇഷ്ടായോ എന്തോ?

അതെന്താ ചേച്ചി അങ്ങനൊരു പറച്ചില്.ബാലേട്ടന്റെ പരിചയക്കാരൻ ആണ് എന്നുവെച്ചു ഞാനും വലിയ കൊമ്പത്തെ ആളൊന്നുമല്ല. ഒരു സാധാരണക്കാരൻ.ആകെ ഉള്ളത് അമ്മയും ഒരു ചേച്ചിയും.അമ്മയെ ചേച്ചിയുടെ അടുത്ത് നിർത്തി.പഴയ പോലെ ഓടിനടക്കാൻ വയ്യേ. എന്നാലും ഇടയ്ക്കുവന്ന് നിൽക്കും. അതാ ഒരു വീട് തിരക്കിയെ.അല്ലാതെ ഇഷ്ടക്കേടിന്റെയല്ല.

“ഏതായാലും സാറ് കുളിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞുവാ.ഞാൻ അപ്പുറത്തേക്ക് ചെല്ലട്ടെ.അല്ലേൽ അതിയാൻ വിളി തുടങ്ങും.”രാജീവന്റെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി കീഴ്ച്ചുണ്ട് കടിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ അകത്തേക്ക് കയറി.

സരള കാട്ടിയ ഇടവഴിയിലൂടെ രാജീവ്‌ നടന്നു.രണ്ടുവശത്തും മൺതിട്ടകൾ വേർതിരിക്കുന്ന ആ മൺപാത. രാവിലെ തങ്ങളുടെ ജോലികൾതേടി ഇറങ്ങിയ നാട്ടുകാരിൽ ചിലർ സൂക്ഷിച്ചുനോക്കുന്നു.അയാളെ കടന്ന് പോകുന്നവർ തിരിഞ്ഞ് ഒരു തവണകൂടി ഇതാര് എന്ന ചോദ്യം സ്വയം ചോദിച്ചുകൊണ്ട് അവരുടെ പാടുനോക്കിപ്പോയി.രണ്ടാമത്തെ വളവും തിരിഞ്ഞ് രാജീവൻ പുഴക്കര ലക്ഷ്യംവച്ചു.കടവിലെത്തുമ്പോൾ കുറച്ചു സ്ത്രീകൾ തുണിതിരുമ്മി കുളിക്കാനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പാണ്. അടിപ്പാവാടകൊണ്ട് മുലക്കച്ച കെട്ടിയിരിക്കുന്നു.പരിചയമില്ലാത്ത ആളെക്കണ്ടതും അവർ കൈകൾ കൊണ്ട് മുലച്ചാൽ മറച്ചു.

ആരാ,പുരുഷൻമാരുടെ കടവ് അപ്പുറെയാ.കൂട്ടത്തിൽ മുതിർന്ന സ്ത്രീയാണ്.അല്പം ദേഷ്യം കലർന്ന നീരസ്സത്തോടെ ആക്രോശിച്ചു.

അയ്യോ,അറിയാതെ ഞാൻ….. മാറിത്തരാം.അല്ല പുരുഷൻമാരുടെ കടവിലേക്ക്.

ദാ അങ്ങോട്ട്‌ പൊക്കോ,അതിലേയാ. ആ പൊന്തക്കാടിന്റെ അപ്പുറം.

അവർ ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയ വഴിയിൽ മുന്നോട്ടുനടന്നു.പൊന്തക്കാട് പിന്നിട്ടു കടവിലെക്ക് നടക്കുമ്പോൾ,സമീപം ഒരു വൃദ്ധൻ പല്ലുപോയ മോണകാട്ടി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മറപറ്റിയിരിക്കുന്നു. കുറച്ചപ്പുറം കടവിൽ പിള്ളേർ നീന്തിക്കുളിക്കുന്നുണ്ട്.ഉള്ളിലെ ചിരിയടക്കി രാജീവ്‌ മുന്നോട്ടുനടന്നു. നല്ല തണുത്ത പുഴവെള്ളത്തിൽ മുങ്ങിനിവരുമ്പോൾ രാജീവൻ അന്നുവരെ.പരിചയിച്ചതിൽനിന്നും വ്യത്യസ്തമായ അനുഭൂതി,അവൻ അനുഭവിച്ചു.

നീന്തലിനൊപ്പം പിള്ളേരുടെ കണ്ണുകൾ ദൂരേക്ക് സഞ്ചരിക്കുന്നത് കണ്ട രാജീവൻ തലയുയർത്തി ആ ഭാഗത്തേക്ക്‌ നോക്കി.അങ്ങ് കടവിൽ തരുണീമണികൾ നല്ല വിസ്തരിച്ചുള്ള കുളിയാണ്.തന്നോട് ദേഷ്യപ്പെട്ട് ഉറഞ്ഞുതുള്ളിയ ചേച്ചി പുഴക്കരയിൽ കല്ലിലേക്ക് തന്റെ കാലുയർത്തിവച്ച് തുടകളിൽ സോപ്പ് തേച്ചുപിടിപ്പിക്കു ന്നു.കൊഴുത്തുരുണ്ട തുടകൾ വാഴപ്പിണ്ടികണക്കെ തിളങ്ങുന്നു. പ്രഭാതരശ്മികൾ പതിക്കുമ്പോൾ അവക്ക് പൊന്നിന്റെ നിറമാണ് എന്ന് തോന്നും.കുനിഞ്ഞു സോപ്പിടുമ്പോൾ കാണുന്ന ആ മുലച്ചാലിലേക്ക് താലി ഊർന്നുക്കിടക്കുന്നു.കൈയ്യുയർത്തി രോമം നിറഞ്ഞ കക്ഷങ്ങളിൽ സോപ്പു പതപ്പിച്ചു കൈ പതിയെ മുലച്ചാലിലേക്കും ശേഷം മുഴുത്ത മാമ്പഴങ്ങളെയും തഴുകിത്തലൊടി തുടയിടുക്കിൽ ചൊറിഞ്ഞോന്നു കഴുകി വെള്ളത്തിലേക്കിറങ്ങി. ഇതിനിടയിൽ പരസ്പരം പുറം ഉരച്ചു

കൊടുക്കലും പരദൂഷണം പറച്ചിലും ഒക്കെയായി ഒരു കലപില.

അധികം നിൽക്കാതെ കുളിച്ചുകയറി രാജീവ്‌ വീണ്ടും ദാമുവേട്ടന്റെ പീടികയിൽ ഇരിപ്പുറപ്പിച്ചു.താൻ വന്നിറങ്ങിയ ബസ് പോയിരിക്കുന്നു. ഇതിനിടയിൽ അടുക്കളയിൽനിന്ന് അന്നത്തെ വിഭവങ്ങൾ ഒരുക്കി സരള പുറത്തേക്ക് വന്നു.റേഡിയോയിൽ ഏഴ് ഇരുപത്തിയഞ്ചിന്റെ വാർത്ത തുടങ്ങി.സരള കുളിച്ച് വസ്ത്രം മാറി, ബ്ലൗസിനുമീതെ ഒരു തോർത്തും ധരിച്ചു ഭക്ഷണം വിളമ്പുന്ന തിരക്കിലാണ്.ഇതിനിടയിൽത്തന്നെ രാജീവന് ചൂട് പുട്ടും കടലക്കറിയും ഒപ്പം രണ്ട് പപ്പടവും, നേന്ത്രപഴവും വിളമ്പി,ഒപ്പം ഒരു മുട്ട പുഴുങ്ങിയതും. വാഴയിലയിൽ പുട്ട് പൊടിച്ചിട്ട് കടലച്ചാറിൽ കുഴച്ചുള്ള രാജീവന്റെ കഴിപ്പുംനോക്കിനിന്നുപോയി സരള.

എടിയേ,സാറ് സ്വസ്ഥമായിട്ട് കഴിക്കട്ടെ.നോക്കിനിക്കാതെ ഉള്ള ജോലി തീർക്കാൻ നോക്ക്.ദാമുവിന്റെ ശകാരവും മറ്റുള്ളവരുടെ ചിരിയും കേട്ട് ഞെട്ടിയ സരള, ചമ്മിയ മുഖത്തോടെ അകത്തേക്ക് നടന്നു.

ദാമുവേട്ടാ,ഇവിടുന്ന് ക്ഷേത്രത്തിൽ എങ്ങനെ എത്തും.

സാറെ,ഞാൻ ആ പൊതുവാളിനെ തിരക്കി ആളയച്ചിട്ടുണ്ട്.ഇന്നുതന്നെ ജോലിക്ക് കയറാനാണോ.

അതൊക്കെ അടുത്ത ആഴ്ച്ചയെ ഉള്ളു.ഇപ്പൊ എല്ലാം ഒന്ന് കണ്ടറിഞ്ഞു വരാമെന്ന് കരുതി.

അതെന്തായാലും നന്നായി കൂട്ടത്തിൽ നാടും നാട്ടാരെയും ഒന്ന് കണ്ടിരിക്കാല്ലോ.ഹാ പൊതുവാളും ഇങ്ങെത്തി.

ദാമുവേ,എന്താടോ അത്യാവശ്യം ഉണ്ടെന്ന് ചെക്കൻ വന്നു പറഞ്ഞു.

പുതിയ മാനേജർ സാറിനെ അങ്ങോട്ടേക്ക് കൂട്ടാനാ,ആദ്യം അല്ലെ ഇന്നാട്ടില്.ഒരു ചായ എടുക്കട്ടെ.

കുടിച്ചിട്ടാ ഇറങ്ങിയത് ദാമുവേ,സാറ് എന്തിയെ.

കൈകഴുകി വന്ന രാജീവനെ ദാമു പൊതുവാളിനെ ഏൽപ്പിച്ചു.”സാറ് നേരത്തെ ഇങ്ങോടെത്തും എന്നൊരു സൂച്ചനേം ഇല്ലാരുന്നു.അല്ലേൽ ഞാൻ വന്നു നിന്നേനെ ആൽച്ചുവട്ടില്”

തന്റെ കാത്തുനില്പിന്റെ കാര്യമൊന്നും പറയണ്ട.കേട്ടോ സാറെ ഇന്ന് വരാൻ പറഞ്ഞാൽ നാളെ വരുന്ന കക്ഷിയാ. ഇന്നെന്തോ സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ട്, അല്ലേൽ സാറിന്റെ ഭാഗ്യം എന്നും കരുതാം.

ഡോ ഊതല്ലേ.വാ സാറെ വഴിക്കാവാം പരിചയപ്പെടലൊക്കെ.ഇവിടെ നിന്നാൽ ചിലപ്പോൾ എന്റെ നാവിൽ സരസ്വതി ആവും വരിക.

എങ്കിൽ ശരി ദാമുവേട്ടാ പോയിവരാം.

പൊതുവാൾ രാജീവിനെയും കൂട്ടി നടന്നു.ഇരുവശവും വേലിക്കെട്ടുകൾ വേർതിരിച്ച നാട്ടുവഴികളിലൂടെ അവർ നടന്നു.നടപ്പില്ലാത്ത ഭാഗത്ത്‌ വേലിയോട് പറ്റിച്ചേർന്നു പുല്ല് വളർന്നു നിൽക്കുന്നുണ്ട്.ഒറ്റപ്പെട്ട ചില വീടുകളും(പൂർണ്ണമായും അല്ല ഇടക്ക് പറമ്പുകൾ വേർതിരിവ് ഉള്ളതിനാൽ അല്പം അകലമുണ്ട് തമ്മിൽ) അവക്കിടയിൽ വിശാലമായ പറമ്പും ഒക്കെ പച്ചപ്പുനിറഞ്ഞ കാഴ്ച്ച.

ദാമു പറഞ്ഞല്ലോ,ഞാൻ പൊതുവാൾ അമ്പലത്തിൽ ചെറിയ സ്റ്റാളുണ്ട് പൂജാ സാധനങ്ങളും തുളസിമാലയും ഒക്കെയായി.സാറ് പേര് പറഞ്ഞില്ല…

രാജീവ്‌…..

ബാലൻ സാറ് പോകുമ്പോൾ പറഞ്ഞിരുന്നു.വരുന്നത് നാട്ടുകാരൻ ആണ്.എല്ലാം പറഞ്ഞേൽപ്പിച്ചിട്ടാ അദ്ദേഹം പോയത്.

അച്ഛന്റെ സുഹൃത്ത് ആണ്.ആ സ്നേഹവും കരുതലും എന്നോടുണ്ട്.

ഇതൊരു പച്ചയായ നാട്ടിൻപുറമാണ് സാറെ.പട്ടണം ഇവിടുന്ന് പോയിവരാം എങ്കിലും ആ പരിഷ്‌കാരമൊന്നും തൊട്ടുതീണ്ടാത്ത സാധാരണക്കാരാ ഇവിടുത്തെ നാട്ടുകാർ.പിന്നെ കാലം മാറിയപ്പോൾ കുറച്ചുപേർ അങ്ങോട്ട് പോയി പഠിക്കുന്നുണ്ട്.പട്ടണവുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്നത് മൂന്ന് ട്രിപ്പ്‌ മാത്രം നടത്തുന്ന സർക്കാര് വണ്ടിയും. ഇപ്പൊ ഈ നാടിന്റെ ഏകദേശരൂപം കിട്ടീല്ലെ ബാക്കി വഴിയെ പറയാം.

കുറെയൊക്കെ ബാലൻ സാറ് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.ഉണ്ടായിരുന്ന എൽ പി സ്കൂളും കഴിഞ്ഞകൊല്ലം താഴുവീണു അല്ലെ.സർക്കാർ ആവശ്യങ്ങൾക്ക് ഇവിടുന്ന് പത്തുകിലോമീറ്റർ അപ്പുറം കീഴാറ്റൂപുറം വരെ പോകണം.

എന്തുചെയ്യാം.പിന്നെ ഇതെല്ലാം ഇവിടുത്തെയാളുകൾക്ക് ശീലമായി. ആ ഒഴുക്കിൽ അങ്ങ് പോകുന്നു.

ഇനിയും ദൂരമുണ്ടോ പോവാൻ.

അല്പമുണ്ട് നമ്മൾ വന്നവഴിയത്രേം ഇനിയുമുണ്ട്.

തണല് കിട്ടുന്നതുകൊണ്ട് നടപ്പിന്റെ ക്ഷീണം അറിയില്ല.നല്ല ശുദ്ധവായു, ശ്വസിച്ചു തണുത്ത കാറ്റുംകൊണ്ട് നടക്കാൻ ഒരു സുഖം.

അത്‌ ശരിയാ സാറെ.അതുമാത്രം പോരല്ലോ.അത്യാവശ്യം സൗകര്യം കൂടി വേണ്ടേ…എന്തുചെയ്യാം.പിന്നെ ദാ ആ കാണുന്നതാ സാറ് പറഞ്ഞ സ്കൂള്.വളവ് തിരിഞ്ഞാൽ ക്ഷേത്രവുമായി.

പൊതുവാൾ ഇല്ലാത്തപ്പോ ആരാ സ്റ്റാളില്.

ഇവിടങ്ങനെ തിരക്കൊന്നും ഇല്ല സാറെ.നിത്യപൂജ രാവിലെയും വൈകിട്ടും.ആ സമയത്ത് ആളുണ്ട്. പിന്നെ ഇവിടുത്തെ ഉത്സവത്തിന് നല്ല തിരക്കാവും.അയൽദേശത്തു നിന്നൊക്കെ ആളുകൾ വരാറുണ്ട്. പണ്ട് കീശേരി മനക്കാരുടെ കുടുംബ ക്ഷേത്രം ആയിരുന്നു ഇത്. പിൽക്കാലത്തു സ്വത്ത്‌ തർക്കം ഒക്കെയായി പൂജ മുടങ്ങിയപ്പോൾ നാട്ടുകാർ ഇടപെട്ടു.ഇവിടുത്തെ ജനങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിന്റെ ഭാഗം തന്നെയാ ഈ ക്ഷേത്രം.ഒടുക്കം ദേവസ്വം ഏറ്റെടുത്തു.ഇപ്പോഴും ആ മനയ്ക്കലെ നമ്പൂതിരിയാ പൂജക്ക്‌. ആ അവകാശം അവർ ആർക്കും വിട്ടുകൊടുത്തില്ല.വീതം കിട്ടിയപ്പോൾ അവരിൽ പലരും ഇവിടുന്ന് വിറ്റുപോയി.ശേഷിയുള്ളത് വാമനൻ നമ്പൂതിരിയും.ഇനി അടുത്ത അവകാശം ആർക്കാവും എന്നാ നാട്ടുകാര് ചിന്തിക്കുന്നത്.സന്താന സൗഭാഗ്യം അദ്ദേഹത്തിന് ഉണ്ടായില്ല.

ഈശ്വരനെ വിചാരിച്ചുകൊണ്ട് രാജീവ് ആ ക്ഷേത്രത്തിനുള്ളിൽ പ്രവേശിച്ചു.പൊതുവാൾ അയാളെ ഓഫിസിലേക്ക് കൂട്ടി.അവിടെ ക്ലാർക്ക് രാധാകൃഷ്ണൻ തന്റെ ജോലിതുടങ്ങിയിരുന്നു.രാജീവനെ ഓഫീസും ക്ഷേത്രപരിസരവും കാണിക്കുവാൻ രാധാകൃഷ്ണനും ഒപ്പം കൂടി.രാവിലെ പൂജക്ക്‌ ശേഷം നടയടച്ചിരുന്നു,എങ്കിലും ശ്രീകോവിലിനു മുന്നിൽ തൊഴുത് രാജീവൻ അവിടെനിന്നും ഇറങ്ങി.

ക്ഷേത്രവും അവിടുത്തെ ചിട്ടവട്ടവും മറ്റും പൊതുവാളും രാധാകൃഷ്ണനും വിശദീകരിച്ചു.

എന്റെ സുമതിക്കുട്ടിയെ ഒന്ന് ഓടിച്ചാടി നിന്നൂടെ. പുതിയ സാറ് വന്നൂട്ടോ.പഴയപടി നടക്കില്ലെന്നു സാരം.

ഇതാണോ പുതിയ സാറ്,എന്തേലും ഉണ്ടേല് സാറ് പറയട്ടെ.ഇങ്ങോട്ട് ആരും ഏൽപ്പിച്ചിട്ടില്ല എന്നെ ഭരിക്കാൻ.പൊതുവാളിനെ നോക്കി ഒരു ഇഷ്ട്ടക്കേട്‌ മുഖത്തുവരുത്തി അവരും നടന്നകന്നു.

അല്ല അങ്ങ് മനസിലായില്ല.ആരാ അത്‌.

സാറെ ഇത് സുമതിക്കുട്ടി വാരസ്യാര്. നമ്മൾ കൂടാതെ മൂന്നാമത്തെ ജീവനക്കാരി.ഓഫീസിലെ തിരക്ക് കഴിയുമ്പോൾ ശാന്തിയെയും ഒന്ന് സഹായിക്കും വിളക്കും പാത്രം മോറാനോക്കെ.പക്ഷെ പൊതുവാളും ആയി ഒത്തുപോവില്ല, കണ്ടാൽ കടിച്ചുകീറാനുള്ള ഭാവമാണ്.അല്ല നേരിട്ട് കണ്ടതല്ലേ.

വയസും പ്രായോം ആയില്ലേ.ഇപ്പോഴും ഇങ്ങനെ വഴക്കടിക്കണോ ചേട്ടാ.

എന്ത് ചെയ്യാനാ സാറെ.ആ പെണ്ണും പിള്ള വെറുതെയൊരോന്ന് പറഞ്ഞു വരും.മനുഷ്യന്റെ വായിൽ കോലിട്ട് കുത്തിയാൽ എന്താ ചെയ്യാ.

അതിന് പൊതുവാളും മോശമല്ലല്ലോ. രണ്ടിൽ ആരേലും വഴക്കിനു കാരണം ഉണ്ടാക്കിക്കോളും.

ഏതായാലും ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങട്ടെ രാധസാറെ.താമസം ദാമുവേട്ടന്റെ അടുക്കലാണ്.ഒരു വീട് നോക്കണം. പറഞ്ഞ സമയം തന്നെ ജോലിയിൽ കയറാം.

മതി സാറെ,ആ സമയം ഈ നാടൊക്കെ കാണ്.ഒപ്പം നാട്ടുകാരേം ഒന്ന് അറിഞ്ഞിരിക്കാല്ലൊ.

പൊതുവാൾ രാജീവനെയും കൂട്ടി പോയത് കീശേരി മനക്കലേക്കാണ്. “സാറെ ഈ വഴി വന്ന സ്ഥിതിക്ക് വാമനൻ തിരുമേനിയെ ഒന്ന് കണ്ടുകളയാം.കീഴ്‌വഴക്കം ഒന്നും ഇല്ല എങ്കിലും”

അതിനെന്താ കണ്ടിട്ട് പോവാം. നമ്പൂതിരിക്ക് നായരെ കാണുമ്പോൾ ഒരിഷ്ട്ടക്കുറവ് തോന്നുവോ എന്തോ.

അതൊക്കെ ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം സാറ് വന്നാട്ടെ.

കീശേരി മനക്കലെ ഉമ്മറത്ത് തെക്കുവശത്തായി കോലായിൽ അവർ ഇരിപ്പുറപ്പിച്ചു.തിരുമേനിയുടെ വക കുശലം പറച്ചിലുമൊക്കെയായി സമയം ഇഴഞ്ഞുനീങ്ങി.ക്ഷേത്രം ദേവസ്വം ഏറ്റെടുത്തതിന്റെ ചെറിയൊരു ഇഷ്ട്ടക്കേട്‌ ഇപ്പോഴും മുഖത്ത് നിഴലിക്കുന്നു.ഇടക്ക് അകത്തേക്ക് നീട്ടിവിളിച്ചു സംഭാരം അവശ്യപ്പെടുന്നുണ്ട്.അല്പം കഴിഞ്ഞ് അടുത്തുള്ള വാതിൽപ്പടിക്കൽ ഒരു മുരടനക്കം കേട്ട് രാജീവന്റെ ശ്രദ്ധ അങ്ങോട്ടായി.

പടിക്കൽ നിൽക്കുന്ന സ്ത്രീരൂപത്തെ കണ്ട് രാജീവൻ അന്തംവിട്ടു. അവരുടെ കണ്ണുകൾ തമ്മിലിടഞ്ഞു. ഒരു ദേവതയുടെ മുഖകാന്തിയും ആകാരവടിവും.ഗിലയാദ് മലഞ്ചെരുവിലേക്ക് ഇറങ്ങിവരുന്ന കോലാട്ടിൻപറ്റത്തെപ്പോലെ കേശഭാരം.ഇണപ്രാവുകളെപ്പോലെയുള്ള കണ്ണുകളിൽ വിഷാദഭാവം.

ആഭരണങ്ങളുടെ തിളക്കം ആ ദേഹത്തില്ല.ഒരു കറുത്ത ചരട് കഴുത്തിലുണ്ട്.നേരിയത് ചുറ്റിയ അവർ മുന്താണികൊണ്ട് ഇടയ്ക്കിടെ മുഖം ഒപ്പുന്നുണ്ട്.ചുറ്റുമുള്ള വൃക്ഷ ലതാതികളിൽ തഴുകിയെത്തുന്ന കാറ്റ് ചെറിയ തണുപ്പ് നൽകുന്നുണ്ട് എങ്കിലും അവളല്പം വിയർക്കുന്നു. കയ്യിലിരുന്ന സംഭാരം അവർക്ക് നീട്ടുമ്പോഴും അവരുടെ കണ്ണുകൾ തമ്മിലിടഞ്ഞു.ആ കണ്ണുകൾക്ക് അവനോട് എന്തൊക്കെയോ പറയാനുള്ളതുപോലെ….

“സാറെ ആ പോയത് ഇന്ദിര ദേവി. തിരുമേനിയുടെ വേളിയാണ്”ഒരു ഞെട്ടലിൽ മനസ്സ് കയ്യിലേക്ക് വന്നപ്പോഴേക്കും അവർ അകത്തളങ്ങളിലേക്ക് പോയിരുന്നു.

എന്താ സാറെ ഇവിടെങ്ങുമല്ലെ.

ഹേയ് ഞാൻ വീട്ടിലെ കാര്യം ഒന്ന് ഓർത്തുപോയി തിരുമേനി.അതാ. ഏതായാലും കണ്ടതിൽ സന്തോഷം. ഇറങ്ങട്ടെ.വീണ്ടും കാണാം. കൂടുതൽ പരിചയപ്പെടലും.

സാറ് വീട്ടുകാരെ ഓർത്തതല്ല.എന്താ ശരിയല്ലെ.തിരിച്ചുപോകുമ്പോൾ പൊതുവാളിന്റെ ചോദ്യം രാജീവൻ അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി.

അത്‌ തനിക്കെങ്ങനെ…

ഞാനും ഈ പ്രായം കഴിഞ്ഞതല്ലേ സാറെ.അതൊരു പാവം തമ്പുരാട്ടി. ഏത് കർമ്മദോഷം അനുഭവിക്കുന്നു ആവോ.

തിരുമേനിക്ക് എങ്ങനെ ഈ കുട്ടി……

ശരിക്കും ഇത് രണ്ടാം വേളിയാ സാറെ ആദ്യ ഭാര്യ സുഭദ്ര തമ്പുരാട്ടി നാട് നീങ്ങിയതിൽപ്പിന്നെ കെട്ടിയതാ ഇതിനെ.ഈ നാട്ടുകാരിയല്ല.ദൂരെ എവിടെയോ പൂജയും മറ്റുമായി പോയ തിരുമേനി ഒരിക്കൽ ഈ കുട്ടിയെയും കൂട്ടിയാ തിരിച്ചെത്തിയെ പിന്നീട് ആ കുട്ടിയുടെ അച്ഛനും അനുജത്തിയും മരണപ്പെട്ടു എന്ന് കേട്ടു.എന്തുചെയ്യാം വിധി.അല്ലേൽ ആ കുട്ടിക്ക് തിരുമേനിയെപ്പോലെ ഒരാൾ.

ഉച്ചക്ക് ദാമു വിളമ്പിയ ഭക്ഷണവും കഴിച്ചു ചെറുതായി മയങ്ങി രാജീവ്‌. യാത്രയുടെ ക്ഷീണവും പകലത്തെ കറക്കവും,നല്ലൊരു ഉറക്കം കഴിഞ്ഞ് എണീക്കുമ്പോൾ നേരം ഇരുട്ടി. സമയം ഒൻപതു കഴിഞ്ഞു.പുറത്ത് ആടിക്കുഴഞ്ഞുള്ള ശബ്ദം കേൾക്കുന്നുണ്ട്.പുറത്തേക്കിറങ്ങി നോക്കുമ്പോൾ ദാമുവേട്ടൻ നിന്ന് അയ്യപ്പൻ വിലക്ക് നടത്തുന്നു.വീഴാൻ പോകുന്ന ദാമുവിനെ സരള തോളിൽ പിടിച്ചു താങ്ങുന്നുണ്ട്.

ഒള്ള വാറ്റും വലിച്ചുകേറ്റി വന്നോളും മനുഷ്യന് മെനക്കേട്‌ ഉണ്ടാക്കാൻ.

എടി ഒരുമ്പെട്ടോളെ,ആണുങ്ങൾ അല്പം കഴിക്കും.വാളുവെക്കും. ചിലപ്പോൾ പെണ്ണുംപിള്ളക്കിട്ട് രണ്ടെണ്ണം കൊടുത്തുന്നും വരും.നീ അതിന് ആരാടി ഇത്ര ചോദിക്കാൻ.

ഞാൻ ആരാന്നല്ലേ,നിങ്ങൾക്കെന്നെ..

ദേ മനുഷ്യനെ കുടിച്ചാൽ വയറ്റിൽ കിടക്കണം.ബാക്കിയുള്ളോരുടെ മെക്കിട്ട് കേറുവല്ല വേണ്ടത്.പിന്നെ നേരെ നിൽക്കാൻ ആരോഗ്യം ഇല്ലാത്ത നിങ്ങളാണോ എന്നെ….. ആദ്യം ഉറച്ചൊന്ന് നില്ല് എന്നിട്ട് പോരെ ഭേദ്യം.

ഡീ മറ്റവളെ നിന്നെ ഞാനിന്ന്……. സരളയുടെ കയ്യിൽ നിന്നും കുതറി അടിക്കാൻ ഓങ്ങിയ ദാമു ഒന്ന് വട്ടം കറങ്ങി താഴേക്ക് വീണു.ഭിത്തിയുടെ മറവിൽ നിന്നിരുന്ന രാജീവ്‌ കണ്ണ് തിരുമ്മിയൊന്നു നോക്കി.

അല്ല പിന്നെ നേരെ ചൊവ്വനെ ഇതിയാനോട്‌ പറഞ്ഞിട്ട് എന്താ കാര്യം.സാറുള്ളതാണ്.നാലുകാലിൽ കേറി വരല്ലേയെന്ന് ഓതി വിട്ടതാ. കേൾക്കില്ല.എന്റെ കയ്യിന്ന് കിട്ടേണ്ടത് വാങ്ങാതെ തരമില്ല എന്നുവന്നാൽ… പതം പറഞ്ഞുകൊണ്ട് കൊലുന്നനെ ഉള്ള ആ മനുഷ്യനെ ആ സ്ത്രീ താങ്ങി എടുത്ത് കടക്കുള്ളിലെ ബെഞ്ചിൽ കിടത്തി.കയ്യും തട്ടി അകത്തേക്ക് കയറുമ്പോൾ അകത്തേക്ക് മാറാൻ നോക്കിയെങ്കിലും രാജീവ് സരളയുടെ മുന്നിൽത്തന്നെ പെട്ടു.

അയ്യോ സാറ് എണീറ്റാരുന്നോ.

ഇപ്പൊ എണീറ്റെയുള്ളൂ.നല്ല ക്ഷീണം, നന്നായൊന്നുറങ്ങി.

ഇത്ര ദൂരം യാത്രയും രാവിലത്തെ സർക്കീട്ടും കഴിഞ്ഞു വന്നതല്ലേ. ഉറങ്ങട്ടെന്നു ഞാനും വച്ചു. സാറ് വന്നാട്ടെ ഞാൻ കഴിക്കാൻ എന്തേലും എടുക്കാം.

അപ്പൊ ദാമുവേട്ടൻ…..

ഇതൊക്കെ ഇവിടെ പതിവാ സാറെ. അതിയാനെ ഇനി രാവിലെ നോക്കിയാൽ മതി.സാറ് വന്നാട്ടെ.

അല്ല ഇവിടെ നിങ്ങള് മാത്രേയുള്ളോ.

എന്താ സാറെ ഒരു അർത്ഥം വച്ചൊരു ചോദ്യം.ആ ഭാഗ്യം ഞങ്ങൾക്കില്ല സാറെ.അതില്പിന്നെയാ അതിയാൻ കുടി തുടങ്ങിയെ.ഇപ്പൊ എന്റെ കയ്യീന്ന് രണ്ടെണ്ണം കിട്ടാതെ കിടക്കില്ല എന്നാ അവസ്ഥ.ഇതിപ്പോ സാറിന് മാത്രേ അറിയൂട്ടൊ.

ഏതായാലും ചേച്ചിയുടെ ഭക്ഷണം ഉഗ്രൻ സ്വാദ്.

ഒന്നു പോ സാറെ,ചുമ്മാ….. കളിപറയാതെ കഴിക്കാൻനോക്ക് വിളമ്പിയതൊക്കെ അങ്ങനെയുണ്ട്.

പതിയെ കഴിക്കാം ചേച്ചി,ആസ്വദിച്ചു കഴിക്കാല്ലോ.

അങ്ങനെയാവട്ടെ.അല്ല സാറേ ഇന്നെന്നാരുന്നു കടവില്,വൈകിട്ട് ആ സരസു അടക്കം പറയുന്നത് കേട്ടതാ. പെണ്ണുങ്ങളുടെ കടവിൽ ചെന്നെന്നോ മറ്റോ.

അതൊരബദ്ധം…..

ആൾക്ക് പൂച്ചക്കണ്ണുണ്ട് എന്ന് കേട്ടപ്പോഴേ ഞാൻ ഊഹിച്ചു സാറ് ആവുമെന്ന്.

ഏതായാലും ആകെ ചമ്മി.ഇനിയും അവരെ കാണേണ്ടിവന്നാലോ.

പോട്ടെ സാറെ അറിയാതല്ലെ. എന്നാലും നല്ല കുളി കണ്ടു ചുളുവിൽ അല്ലെ.

ഒന്ന് പോ ചേച്ചി,വെറുതെ…..ഞാൻ അങ്ങനൊന്നും.

ഒന്നും പറയണ്ട സാറെ,ആ കണ്ണുകൾ കണ്ടാൽ മതി ഒരു ആകർഷണം,ഒരു കാന്തികശക്തിയുണ്ട് ആ കണ്ണുകൾക്ക്. മുഖത്തു നോക്കാൻ എനിക്കുതന്നെ ഒരു ചമ്മലാ.

ഈ ചേച്ചി വെറുതെ ഓരോന്ന്….

സരളയുടെ ആടിക്കുഴഞ്ഞുള്ള പെരുമാറ്റം,തന്റെ മുഴുപ്പുകൾ എടുത്തുകാട്ടിയുള്ള നടത്തം,കുടിച്ച് ബോധമില്ലാതെ വന്നുകേറുന്ന ദാമു,വെടിമരുന്നിന് തീ പിടിക്കാനുള്ള സാഹചര്യങ്ങൾ ശുഭം.എന്നിട്ടും മനസ്സ് നിയന്ത്രിച്ചു രാജീവനും കണ്ടമാത്രയിൽ തോന്നിയ ഇൻഫാച്യുവേഷൻ തന്റെ മനസ്സിന്റെ നിയന്ത്രണത്തിലാക്കി സരളവും തങ്ങളുടെയുള്ളിലെ യാഗാശ്വത്തിന്റെ കടിഞ്ഞാൺ തങ്ങളുടെ വരുതിയിൽ നിർത്തി.

പിറ്റേന്നും പതിവുപോലെ തന്നെ കടന്നുപോയി.സന്ധ്യക്ക് ദീപാരാധന സമയം.ക്ഷേത്രത്തിലെ പതിവ് തിരക്കുകൾക്കിടയിൽ ആ രൂപം വീണ്ടും രാജീവന്റെ കണ്ണുകൾക്ക് വിരുന്നായി.”ഇന്ദിര”.തെളിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ദീപങ്ങളുടെ പ്രഭ ആ മുഖകാന്തി വർധിപ്പിച്ചു.മിഴികളിൽ നിന്ന് ഒഴുകിയിറങ്ങിയ നീർകണങ്ങൾ അവളുടെ സങ്കടങ്ങളെ ആ ദേവ സങ്കല്പത്തിനു മുന്നിൽ അർച്ചനയായി സമർപ്പിക്കുകയായിരുന്നു.ആ രൂപം രാജീവന്റെ മനസ്സിന്റെ ആഴങ്ങളിൽ പതിഞ്ഞുകഴിഞ്ഞിരുന്നു.

“ദാമുവേട്ടാ വീടൊന്ന് പോയി നോക്കണ്ടേ”ഉച്ചയൂണ് സമയമാണ്. കടയിൽ തിരക്ക് കുറഞ്ഞ സമയം.

പോവാം സാറെ,പൊതുവാളിനെ കൂട്ടി വിടാം.പുള്ളിയുടെ കൈവശം ഒരു വീട് ഒഴിഞ്ഞുകിടപ്പുണ്ടെ. അവിടാരുന്നു ബാലൻ സാറും.

എന്നാൽ വൈകിട്ട് കണ്ടുകളയാം

സാറെ, അത്‌ പിന്നെ…..

മനസ്സിലായി,വൈകിട്ടത്തെ കച്ചോടം. പിന്നെ അന്തി.ഇതെല്ലാം കഴിഞ്ഞ് അയ്യപ്പൻ വിളക്ക്. അവസാനം…….

പൊന്നു സാറെ മിണ്ടല്ലേ,ശീലമായി അതാ.പൊതുവാളിനെ കാര്യങ്ങൾ ഏൽപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്.കാര്യങ്ങൾ നേരിട്ട് സംസാരിക്കുകയും ആവാല്ലോ.

ശരി അങ്ങനെയെങ്കിൽ അങ്ങനെ.

വൈകിട്ട് പൊതുവാളിനൊപ്പം വീട് കണ്ട് ഉറപ്പിച്ചു.കീശേരി മനയോട് അല്പം വടക്കുമാറിയുള്ള പുരയിടം, മനയോട് അതിര് പങ്കിട്ടിരുന്നു.

പറഞ്ഞുവരുമ്പോൾ പൊതുവാളിന്റെ കൈവശമുള്ള പുരയിടം.വകയിൽ ഉള്ളൊരു ബന്ധു ടൗണിലേക്ക് മാറിയപ്പോൾ വിൽക്കാനിട്ടതാണ്. പക്ഷെ നടക്കാത്തതിന്റെ കാരണം അവിടുത്തെ ചുറ്റുപാടുകൾ തന്നെ. അങ്ങനെയാണ് വാടകക്ക് ബാലനും പിന്നീട് രാജീവും അവിടെയെത്തിയത് ചുളുവിൽ പൊതുവാളിന് അല്പം പണവും തരപ്പെട്ടു.

ഒന്നു രണ്ടു ദിവസം ദാമുവേട്ടനൊപ്പം തങ്ങിയിട്ടാണ് താമസം മാറിയത്. സുമതിയെ വീട് വൃത്തിയാക്കാൻ ഏൽപ്പിച്ചിരുന്നു പൊതുവാൾ.ഒപ്പം സരളയും കൂടി.

എടി സരളെ,നമ്മുടെ പുതിയ സാറ് ആളെങ്ങനെ.

സുമതിയെ,നിന്റെ ചോദ്യത്തിന്റെ ഉദ്ദേശം എനിക്ക് മനസ്സിലായി.ബാലൻ സാറിനെപ്പോലെയല്ല.ഇതൊരു ശുദ്ധ പാവം.എന്റെ മുഖത്ത് നേരെയൊന്ന് നോക്കീട്ടില്ല.

നിന്റെ മുഖത്താവില്ല നോക്കാൻ പാകത്തിന് വിളഞ്ഞ ഗോതമ്പുപാടം കണക്കെ കിടക്കുവല്ലേ ഓരോന്ന്. ആ കുന്നും മലയും അരുവിയും ഒക്കെയാവും മനസ്സില്.

നീ കൂടുതല് ചിന്തിച്ചുകൂട്ടാതെ സുമതി.എനിക്കാണേൽ ആ കണ്ണിൽ നോക്കുമ്പോൾ എന്തോപോലെയാ. മനസ്സ് കൈവിടാതെ എങ്ങാനാ പിടിച്ചുനിൽക്കുന്നെന്ന് ദേവിക്ക് മാത്രം അറിയാം.

ഒക്കെ വഴിയെ കണ്ടറിയാം.ഈ പാവത്തരമൊക്കെ പുറംമൂച്ചല്ലെന്ന് ആര് കണ്ടു.

ചുമ്മാ ഓരോന്ന് പറയാതെ സുമതി. നിന്റെ കൊഞ്ചിക്കുഴയലിന് ബാലൻ സാറൊന്ന് നിന്നുതന്നു എന്നുവച്ച് അങ്ങേര് പേരുദോഷമൊന്നും ഉണ്ടാക്കിയില്ല.അന്തസ്സായി ഇവിടുന്ന് പെൻഷൻ പറ്റുവേം ചെയ്തു.സാറിന് അത്ര ഉറപ്പുള്ളകൊണ്ടും സ്വന്തം നാട്ടുകാരൻ ആയതുകൊണ്ടും ദാമു ഏട്ടനെ ഏൽപ്പിക്കാൻ എഴുത്തും കൊടുത്തു വിട്ടെ.

എന്നാലും സരളെ,ഇതുപോലെ ഒന്ന് ഒത്തുകിട്ടിയിട്ട് സാറിനൊന്നും തോന്നുന്നില്ലേൽ എന്തോ കാര്യം ഉണ്ട്.ചിലപ്പൊ ആഗ്രഹമൊക്കെ കാണും,പേടികൊണ്ടാവും ഉൾവലി.

സുമതി,നീ വേണ്ടാത്തത് ഓരോന്ന് പറയല്ലേ.വന്ന കാര്യം തീർത്തിട്ട് വേഗം പോവാൻ നോക്ക്.അല്ലാതെ മര്യാദക്ക് ജീവിക്കുന്നവരെ കണ്ണും കലാശവും കാണിച്ചു മയക്കുന്നത് എന്റെ പണിയല്ല.

ജോലിക്ക് കയറുന്നതിന്റെ തലേന്ന് തന്നെ രാജീവ്‌ താമസം മാറി.ക്ഷേത്രം സമീപമായതിനാൽ നടപ്പും കുറവ്. ഭക്ഷണം ഇപ്പോഴും ദാമുവേട്ടന്റെ കടയിൽ നിന്നുതന്നെ. രാവിലെയും ഉച്ചക്കും ഭക്ഷണം എത്തിക്കാൻ പൊതുവാൾ ഒരു ചെക്കനെ ഏർപ്പാട് ചെയ്തു.രാത്രി പോയിക്കഴിക്കാം എന്നുവച്ചു.ഇന്നാട്ടിൽ എത്തിയിട്ട് ആദ്യം പരിചയപ്പെടുന്നതും കുറച്ചു ദിവസം താമസിച്ചതും അവിടെയാണ്. മിണ്ടിയും പറഞ്ഞും അല്പസമയം ചിലവിടുന്നത് അവർക്കും ഒരു സന്തോഷം.എന്നുമുള്ള പോക്കും വരവും മനയുടെ മുന്നിൽ കൂടി.

ഓരോ തവണ പോകുമ്പോഴും ആ മുറ്റത്തേക്ക് അവന്റെ കണ്ണുനീളും അവൾക്കായി പരതിനടക്കും. അത്രയും അവന്റെ മനസ്സിൽ പതിഞ്ഞുകഴിഞ്ഞിരുന്നു ആ മുഖം.

ആഴ്ച്ച രണ്ട് കഴിഞ്ഞു.ഭാഗിയായി തന്റെ ജോലികൾ തുടരുന്നുണ്ട് രാജീവ്.എവിടെയായാലും പതിവായി ദീപാരാധന തൊഴുന്നത് മുടക്കാത്ത രാജീവ്‌,ഇപ്പോൾ ആ പതിവിൽ കൂടുതൽ സന്തോഷിക്കുന്നുണ്ട്. കാരണം ഇന്ദിര തന്നെ. ഇന്ദിരയുടെ മുടങ്ങാതെയുള്ള വരവ്,ആ മുഖം കാണുമ്പോഴുള്ള സന്തോഷം അവന് പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ കഴിയാത്ത അനുഭൂതി നൽകി.ഓരോ തവണ കണ്ണുകൾ ഇടയുമ്പോഴും അവൾക്ക് തന്നോടെന്തോ പറയാനുണ്ടെന്ന് തന്റെ മനസ്സ് പറയന്നത് അവൻ അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞു.ഇടവഴിയിൽ അകലം പാലിച്ചുകൊണ്ട് അവളെ പിന്തുടരുമ്പോൾ ഇടക്കവൾ തിരിഞ്ഞുനോക്കും.പടിക്കലെത്തി തുളസിത്തറയും കടന്ന് അകത്തളത്തിലേക്ക് കടക്കുമ്പോൾ വാതിലിനു മറയിൽനിന്നും രണ്ടു കണ്ണുകൾ അവനെ യാത്രയയക്കും.

പതിവുപോലെ ഒരു ഓഫീസ് സമയം. സാറെ എങ്ങനെയുണ്ട് ഈ നാടും നാട്ടാരുമൊക്കെ.

എന്താ പറയുക രാധസാറെ,നല്ല നാടും നാട്ടുകാരും.ഗ്രാമത്തിന്റെ നൈർമല്യം കാത്തുസൂക്ഷിക്കുന്നവർ

ചുരുക്കിപ്പറഞ്ഞാൽ സാറിന് ഇവിടം ബോധിച്ചു.

ഒരർത്ഥത്തിൽ അങ്ങനെയും പറയാം

ഈയിടെയായി സുമതിക്കുട്ടിക്ക് സാറിനെ കാണുമ്പോഴുള്ള ഏനക്കേട് ഇത്തിരി കൂടുതലാ.

എന്ത് ചെയ്യാം എത്ര പറഞ്ഞാലും മനസ്സിലാവില്ല എന്നുവച്ചാൽ എന്താ ചെയ്യുക.

അതിനോട് പറഞ്ഞിട്ട് ഒരു കാര്യോം ഇല്ല സാറെ.നല്ല പ്രായത്തിൽ കെട്ടിയോൻ ഇട്ടിട്ടുപോയതിന്റെ ഏനക്കേടാ.ബാലൻ സാറ് വളം വച്ചു കൊടുത്തു എന്ന് പറഞ്ഞാൽ മതി. ഒരു കുഞ്ഞിനെ ഇവളായിട്ട് വളർത്തി വിടണ്ടേ എന്നുംപറഞ്ഞ് അവളുടെ താളത്തിന് തുള്ളി.അതിന്റെയാ. എല്ലാരും അവൾക്ക് കൊഞ്ചാനും കുഴയാനും നിന്നുകൊടുക്കും എന്നാ വിചാരം.

അത്‌ വിട് രാധസാറെ.നമ്മുക്ക് വേറെന്തെല്ലാം ഉണ്ട് സംസാരിക്കാൻ.

ആഹ്.ഇപ്പോഴാ ഓർത്തത് തിരുമേനി സാറിനെയൊന്ന് കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു.

വൈകിട്ട് പോകുന്ന വഴി കയറാം.

ഊണ് കഴിക്കാമെന്നുകരുതി ഇറങ്ങുമ്പോൾ ദാ മുന്നിലുണ്ട് സുമതി.”സാറ് ഊണ് കഴിക്കാനുള്ള പോക്കായിരിക്കും”

ഈ സമയത്താണല്ലോ ഞാൻ പോവാറ്.

അതല്ല സാറെ,സാറിത് എന്തിനാ ഈ ചായക്കട ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നെ. വീട്ടിൽ വച്ചുണ്ടാക്കരുതോ.

അതിന് സമയോം കാലോം ഒക്കെ വേണ്ടേ ചേച്ചി.

അങ്ങനെയാണേൽ ഒരാളെ ഏർപ്പാട് ചെയ്യ് സാറെ.അല്ലേൽ വേണ്ട,സാറിന് ഞാൻ വീട്ടീന്ന് കാലാക്കി എത്തിക്കാം

വേണ്ട ചേച്ചി,ഇപ്പൊ ഇങ്ങനെയങ്ങു പോട്ടെ.അതൊക്കെ പിന്നീട് ആലോചിക്കാം.

വേറൊന്നും കൊണ്ടല്ല സാറെ സരള അവള് ആളത്ര ശരിയല്ല.ദാമൂന്റെ കയ്യിൽ അവള് ഒതുങ്ങും എന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടോ സാറിന്.

ഞാൻ ഭക്ഷണം കഴിക്കാനാണ് പോവുന്നത്.അല്ലാതെ അവര് എന്നാ ചെയ്യുന്നു എന്ന് നോക്കാനല്ല.അത്‌ എന്റെ വിഷയം അല്ല.പിന്നെ പല തവണ പറഞ്ഞു വെറുതെ ഓരോന്നും പറഞ്ഞ് വരരുതെന്ന്.ബാലൻ സാറ് അല്ല ഞാൻ.സാറിന് ഇവിടെയല്പം മോശം ഉണ്ടെങ്കിൽ അത്‌ ചേച്ചിയുടെ ദോഷംകൊണ്ടാണ്.അത്‌ മറക്കണ്ട. മേലിൽ ഓഫീസ് കാര്യത്തിനല്ലതെ എന്റെ മുന്നിൽ കണ്ടേക്കരുത്.

രാജീവന്റെ പോക്കും നോക്കി പല്ലും കടിച്ചു സുമതിയും തന്റെ വഴിക്ക് പോയി.വൈകിട്ട് ഓഫീസിൽ നിന്നും നേരെ പോയത് മനയിലേക്ക് ആണ്. അവിടെയെത്തുമ്പോൾ തുളസിക്ക് വെള്ളം പകരുകയാണ് ഇന്ദിര. അയാളെ കണ്ടതും വെള്ളം പകർന്നുകൊണ്ടിരുന്ന മൊന്ത പിറകിലേക്ക് പിടിച്ച് ഉടുത്തിരുന്ന നേരിയത് ഒന്ന് ശരിയാക്കി അല്പം പിറകിലേക്ക് നിന്നു.

തിരുമേനി,കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു.

“കുളിക്കുകയാണ്,ക്ഷേത്രത്തിലേക്ക് പോകാൻ സമയം ആവുന്നു.” അന്നാദ്യമായി അവളുടെ സ്വരം അവന്റെ കാതുകളിലെത്തി

അല്ല ഇതാര് മാനേജർ സാറോ.വരുക ഇരിക്കുക.അകത്തുനിന്നും തിരുമേനിയുടെ സ്വരം പുറത്തെത്തി.

എന്താ തിരുമേനി വിശേഷിച്ച്, എന്തേലും അത്യാവശ്യം.

ഇത്ര അടുത്ത് താമസിച്ചിട്ടും കാണാൻ കിട്ടണില്ല.അതുകൊണ്ട് തിരക്കിയെന്നെയുള്ളൂ.

ഞാൻ കരുതി എന്തെങ്കിലും പ്രധാന കാര്യം ഉണ്ടാവും എന്ന്.അതാ വരുന്ന വഴിക്ക് തന്നെ.

ക്ഷേത്രത്തിൽ എല്ലാം ഭംഗിയായി നോക്കുന്നുണ്ടല്ലോ.ഒരു പരാതിയും ഒട്ടില്ലതാനും.

എന്നാ ഞാൻ ഇറങ്ങട്ടെ തിരുമേനി. ചെന്നിട്ട് വേണം തിരിച്ചു വീണ്ടും.

ഹേ,എന്താ കഥ.ഇത്രേടം വന്നിട്ട് ഒരു ഗ്ലാസ്‌ വെള്ളംപോലും കഴിക്കാതെ. പറ്റില്ല അത്‌.ഇന്ദു,സാറിന് എന്താച്ചാ കൊടുക്കുക പ്രത്യേകം പറയണം എന്നുണ്ടോ.ഒന്ന് കയറ്റി ഇരുത്തുക കൂടിയില്ല.പറഞ്ഞു ചെയ്യിക്കണം എല്ലാം.

അത്‌ പിന്നെ തിരുമേനി,ഞാൻ…..

വിശദീകരണമൊന്നും വേണ്ടാ ചെല്ലുക.പിന്നെ ഞാൻ ഇറങ്ങട്ടെ, സാറ് എന്താച്ചാ കഴിച്ചിട്ട് പോയാൽ മതി.

തിരുമേനി നടന്നകന്നു.അല്പം കഴിഞ്ഞ് കയ്യിലൊരു ഗ്ലാസ്സുമായി ഇന്ദിരയുമെത്തി.

പാലില്ല,കടുംചായ ആണ്.നാരങ്ങ പിഴിഞ്ഞു രുചിക്ക്.ഇഷ്ടാകുമോ എന്തോ.

എന്താ കഥ,ഓരോ സുലൈമാനിയിലും അല്പം മൊഹബത് വേണം.അതിങ്ങനെ കുടിക്കുമ്പൊ ലോകം കണ്മുന്നിൽ വന്നു നിൽക്കണം.പിന്നെ തരുന്നത് ഇയാള് ആകുമ്പോൾ അതിന് രുചി കൂടും.

ആസ്വദിച്ചു ചായ ഊതികുടിക്കുന്ന രാജീവനെ കണ്ട് അവളുടെ കണ്ണൊന്നു നിറഞ്ഞു.

എന്തുപറ്റി,കണ്ണ് നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

ഹേയ് ഒന്നുല്ല.ആദ്യമായാ ഒരാള് നല്ല വാക്ക് പറയുന്നത്.പെട്ടെന്ന് കേട്ടപ്പൊ, എന്തോ….. ഒരു…..

തിരുമേനി……

ഇപ്പോഴും കണ്ടതല്ലേ,അല്ല ഇയാൾ ഇതൊക്കെ എന്തിനാ തിരക്കുന്നേ. ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കാറുണ്ട് എന്റെ പിന്നാലെ വരുന്നതൊക്കെ.

അത്‌ ഞാൻ…..എന്താ പറയുക കണ്ടതിൽ പിന്നെ ഈ മുഖം മനസ്സീന്ന് മായണില്ല.എപ്പോ കണ്ണടച്ചു തുറന്നാലും ഈ മുഖം അതാണ് മുന്നിൽ തെളിയുക.

ഞാൻ ഒരു ഭാര്യയാണ്….

അറിയാം.മനസ്സ് കൊണ്ട് പറയാൻ കഴിയുമോ ഒരു ഭാര്യയാണെന്ന്. അതിന് താലി കെട്ടിയാൽ മാത്രം പോരാ.അവളുടെ മനസ്സറിഞ്ഞു അവളുടെ ആഗ്രഹത്തിനൊത്തു പെരുമാറുകയും വേണം.അല്ലെങ്കിൽ അണിഞ്ഞിരിക്കുന്ന താലിക്ക് ഒരു മഹത്വവും ഉണ്ടാവില്ല.വെറുതെ നാട്ടുകാരുടെ മുന്നിൽ പ്രദർശന വസ്തുവായി കൊണ്ടുനടക്കാം. എന്തായാലും ഒന്നെനിക്ക് അറിയാം ഈ മുഖം എന്നെ വല്ലാതെ വേട്ടയാടുന്നു.എനിക്കൊന്ന് തനിച്ചു സ്വസ്ഥമായി സംസാരിക്കണം. അവൻ അവളുടെ കരം കവർന്നു.

ഒന്ന് തരിച്ചുനിന്നു അവൾ.”വിട് എന്താ ഈ കാട്ടണെ.വഴിയിൽ ആൾസഞ്ചാരം ഉള്ളതാണ്.ആരേലും കണ്ടാൽ അതുമതി”

പിന്നെപ്പൊഴാ ഒന്ന് തനിച്ചു സംസാരിക്കാൻ….അവൻ അവളുടെ മുഖം കൈകളിൽ എടുത്തു.

വിട്,വിടെന്നെ.എനിക്ക് ആഗ്രഹം ഇല്ലെന്നാണോ.ആദ്യം കണ്ടപ്പൊ ഒരു ഞെട്ടലാരുന്നു.ഞാൻ സ്വപ്നം കാണാറുള്ള മുഖം,കണ്ടപ്പൊ എന്താ ചെയ്യാ.ഒരു തിട്ടമില്ലാരുന്നു.ഞാൻ മനമുരുകി വിളിച്ച ഈശ്വരൻ എന്റെ മുന്നിൽ കൊണ്ടെത്തിച്ചപോലെ.

എന്നെ,എന്റെ മുഖം സ്വപ്നം കണ്ടെന്നോ.

ഇപ്പൊ പോ.നിക്ക് പേടിയാ.മനയുടെ പിറകിൽ ഒരു കുളമുണ്ട്.പുലർച്ചെ നിർമ്മാല്യത്തിന് നടതുറക്കാൻ തിരുമേനി പോയിക്കഴിഞ്ഞു വാ. എല്ലാം പറയാം.എന്നെ സങ്കടത്തിൽ ആക്കല്ലേ.

മ്മം,ഞാൻ വരും പുലർച്ചെ.കടവിൽ ഈ ദേവിയെയും കാത്തിരിക്കും.

പുലർച്ചെ മൂന്നുമണിക്ക് അലാറം ശബ്‌ദിച്ചു.അത്‌ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു എന്നപോലെ രാജീവൻ വേഗത്തിൽ തയ്യാറായി വടക്കുവശത്തെ തനിക്ക് കടക്കാൻ പാകത്തിന് വേലി അല്പം പൊളിച്ച് പറമ്പിനുള്ളിൽ കയറി. അല്പം കാടുപിടിച്ച് കിടക്കുന്ന പറമ്പിലൂടെ ടോർച്ചു വെട്ടത്തിൽ രാജീവ്‌ മുന്നോട്ടുനടന്നു.ഉയരമുള്ള മരങ്ങളുടെയിടയിൽക്കൂടി ഇടതൂർന്നു വരുന്ന നിലാവും അവന് വെളിച്ചമേകി.പടർന്നുകിടക്കുന്ന വള്ളിപ്പടർപ്പുകൾ ടോർച്ചുകൊണ്ട് തട്ടിനീക്കി അവൻ മുന്നോട്ട് നടന്നു. കുളത്തിന്റെ കൽപ്പടവുകളിൽ ഇരുന്ന അവൻ കിതപ്പടക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് തിരിഞ്ഞുനോക്കി.

“ഇന്ദു”.തന്റെ ദേവത തനിക്കുമുന്നിൽ അവൻ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.

തിരുമേനി…..

അല്പം മുന്നെ പോയി,അറിയാല്ലോ വരുന്ന സമയം.

ഇന്ദുട്ടി വാ……ആ കൽപ്പടവുകളിൽ അവന്റെ കൈകൾ കോർത്തുപിടിച്ച് അവൾ അവനോട് ചേർന്നിരുന്നു, അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി ഒന്നും മിണ്ടാതെ.

ഇന്ദു, ഒന്നും പറയാനില്ലേ.എന്നെ എന്റെമുഖം.

‘കണ്ടിട്ടുണ്ട്,നിദ്രപുൽകുന്ന വേളയിൽ പുലർച്ചെ ഒരുപാട് വട്ടം,ഇ കണ്ണുകൾ അതായിരുന്നു എന്നിൽ അസ്വസ്ഥത പടർത്തിയിരുന്നത്.കണ്ടോട്ടെ ഞാൻ ഒന്ന് കൺകുളിർക്കെ”അവന്റെ മുടികളിൽ അവളുടെ നീണ്ടു കൂർത്ത വിരലുകൾ ഓടിനടന്നു.ഇളംതെന്നൽ നൽകുന്ന കരുത്തിൽ ചെറു ഓളങ്ങൾ നിറഞ്ഞ ആ ജലപ്പരപ്പിൽ തിങ്കളിന്റെ നീലവെളിച്ചം അരിച്ചിറങ്ങി തണുത്ത കാറ്റ് ദേഹം തഴുകി കടന്നു പോകുമ്പോൾ അവന്റെ ചുണ്ട് അവളുടെ അധരം കവർന്നെടുത്തു. ഉദിച്ചുനിൽക്കുന്ന ചന്ദ്രൻ അവരെ നോക്കിയൊന്ന് കണ്ണിറുക്കി.

രാജീവാ……..അവളുടെ ചുണ്ട് വിറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

എന്റെ പേര്, എങ്ങനെ?

അമ്പലത്തിൽ ആരോ പറഞ്ഞുകേട്ടു. അല്ല,എന്നോട് എന്തോ പറയണം എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട്?

അതോ,വേറൊന്നുമില്ല അനുവാദം ചോദിക്കാൻ,അതിനാ കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞെ.

ചോദ്യഭാവത്തിലുള്ള അവളുടെ നോട്ടം അവന് അതിന്റെ ഭാവം മനസ്സിലാക്കാൻ തെല്ലും സമയം വേണ്ടായിരുന്നു.അവന്റെ മനസ്സ് വായിച്ചെന്നവണ്ണം അവൾ അവന്റെ തോളിലേക്ക് ചാരി.

അറിയുവോ,ഒരു ശപിക്കപ്പെട്ട ജന്മം. അതാണ് ഞാൻ,ഈ ഇന്ദിര. ആ എന്നെ സ്വന്തമാക്കി കഷ്ടത്തിൽ ആവണോ ഇയാക്ക്.

ഒന്നിനും വേണ്ടിയല്ല,എന്റെ ദേവിക്ക് ശാപമോക്ഷം ലഭിക്കാൻ.കിട്ടാതെ പോയ സന്തോഷം തിരികെനൽകാൻ വേറൊന്നും എന്റെ മനസ്സിലില്ല.ആദ്യ കാഴ്ച്ചയിൽ തന്നെ എന്റെ മനസ്സിൽ കാമദേവന്റെ മലരമ്പുകളാൽ ഈ ദേവിയോട് അനുരാഗം മൊട്ടിട്ടു. പിന്നീട് മനസ്സിൽനിന്ന് മായാതെ ആ ശരങ്ങളുണ്ടാക്കിയ മുറിവുകൾ ഈ മുഖം ഹൃദയത്തിനുള്ളിൽ ജ്വലിപ്പിച്ചു നിർത്തുന്നു.

എന്റെ അവസ്ഥയും വ്യത്യസ്തമല്ല. ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ.ആദ്യം കണ്ടപ്പോൾ ഒരു ഞെട്ടലാരുന്നു.എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ മനസ്സ് ശൂന്യമായ നിമിഷങ്ങൾ.ദേവിയോട് ചോദിച്ചു,ഉത്തരവും ലഭിച്ചു.

എന്നിട്ട് ആ ദേവി എന്തു പറഞ്ഞു എന്റെ ഇന്ദുട്ടിയോട്.

ഈ തടങ്കലിൽ നിന്നൊരു മോചനം അതിന് സമയമായി എന്ന്,ഓരോ തവണ മുന്നിൽ നിൽക്കുമ്പോഴും എന്റെ മനസ്സിലിരുന്ന് ഇതാ പറയുക. ഒരു കാര്യം ഉറപ്പിച്ചാ ഇപ്പൊ ഇറങ്ങി വന്നത്.ഉദിച്ചുനിൽക്കുന്ന ചന്ദ്രദേവനെ സാക്ഷിയാക്കി ഈ പടവുകളിൽ വച്ച് എനിക്ക് രാജീവന്റെതാവണം.എനിക്കൊരു പെണ്ണാവണം.

അപ്പോൾ തിരുമേനി…..

പകയാണ്, അറപ്പാണ് എനിക്കാ മനുഷ്യനോട്.വച്ചുവിളമ്പാനും,കാലു തിരുമ്മാനുമൊക്കെ ഒരാൾ അതില് കൂടുതലൊന്നും കരുതീട്ടുണ്ടാവില്ല. കുറ്റപ്പെടുത്തലും ശകാരവും കേട്ട് മടുത്തു.

എങ്ങനെ ഇത്രയും കാലം എല്ലാം സഹിച്ചുകൊണ്ട് ഇവിടെ.

“ഒക്കെ പറയാം.ഇപ്പൊ എന്നെ…. സ്വന്തമാക്കിക്കൂടെ.”അവളുടെ സ്വരം വിറയലുണ്ടായിരുന്നു,എങ്കിലും ഉറച്ചതായിരുന്നു.അവളുടെ അരക്കെട്ടിൽ ചുറ്റിപ്പിടിച്ച് നെഞ്ചോടു ചേർത്തു അവൻ.താടിയെല്ലിൽ പിടിച്ചുയർത്തി വിറക്കുന്ന ചുണ്ടിൽ കടിച്ചുവലിച്ചു.ഉഫ്ഫ്ഫ്ഗ്, ഒരു നിശ്വാസത്തോടെ അവന്റെ കഴുത്തിലൂടെ കൈചുറ്റി അവന്റെ വായിലേക്ക് നാവ് കയറ്റി.ഇണ ചേരുന്ന രണ്ടു കരിനാഗങ്ങളെപ്പൊൽ അവരുടെ നാവുകൾ പോരടിച്ചു.

ആ പടവുകളിലേക്ക് കിടത്തുമ്പോൾ അവളൊന്നു കിതപ്പടക്കി.ആ ശീതകിരണന്റെ കിരണങ്ങൾ പതിച്ച അവളുടെ മുഖം തിളങ്ങിനിന്നു.

എന്താ ഇങ്ങനെ നോക്കണെ,ആദ്യം അല്ലല്ലൊ കാണുന്നെ.നിക്കറിയാം എന്റെ പിറകെ വരുന്നതും ഓരോ തവണ കടന്നുപോകുമ്പോഴും ആ കണ്ണുകൾ എന്നെ തിരക്കുന്നതും.

എന്റെ പെണ്ണെ,എന്റെ കണ്ണുകൾ നിന്നെ തേടുന്ന സമയം.ഒരു വാതിൽ അപ്പുറെ നിന്റെ സാന്നിധ്യം ഞാൻ അനുഭവിച്ചിരുന്നു.മറഞ്ഞുനിന്ന് എന്നെ യാത്രയാക്കുന്ന ഈ നയനങ്ങൾ,നിന്റെ മുഖം അതിങ്ങനെ തിളങ്ങിനിൽക്കുന്നത് കാണുമ്പോൾ കണ്ണെടുക്കാൻ ആണായിപ്പിറന്ന ആർക്ക് സാധിക്കും.

എന്റെ ആണൊരുത്തന് നുകരാനുള്ള മധു അവന്റെ മുന്നിലുണ്ട്. കൊതിക്കുന്നു അവൾ,അവൻ ഭ്രാന്തമായി അവളിലേക്ക് പടരാൻ. വാ വന്ന് തനിക്കായി ഒരുക്കപ്പെട്ട പാനപാത്രം നുകർന്ന് അവളെ തന്നോട് ചേർക്കുന്നതിന് അവളുടെ മനം തുടിക്കുന്നു.

അവളുടെ ശ്വാസഗതി വർധിച്ചു. പെട്ടെന്നവൾ അവനെ തന്റെ മേലേക്ക് വലിച്ചിട്ടു.”ഇങ്ങനൊരു പാവം.നോക്കിയിരിക്കുവാ.ഒരുങ്ങി വന്നത് നിന്റെയാവാൻ,എനിക്കിനി വയ്യ.ഓരോ അണുവും തുടിക്കുന്നു നിന്റെ സ്പർശനത്തിനായി.എന്റെ സ്തനങ്ങൾ കാത്തിരിക്കുന്നു നിന്റെ കൈകളുടെ കരുത്തറിയാൻ.ഒരു പൂവ് കാത്തിരിക്കുന്നു,നിന്റെ ചുണ്ടിൽ തേൻ പകരാൻ,ശേഷം ഒരു സ്വർഗം നിനക്കായി തുറന്നുതരാൻ.

അവളെ ഒന്ന് നോക്കി അവൻ.മാറിടം നന്നായി ഉയർന്നുതാഴുന്നു.അവന്റെ നിശ്വാസം മുഖത്തു പതിച്ചപ്പോൾ അതിന്റെ ചൂടെറ്റ് തലയൊരു വശത്തേക്ക് ചരിച്ചു അവൾ.ആ ചെവിയിൽ കടിച്ച് കഴുത്തിൽ നാവിഴയുമ്പോൾ പുതുപ്പെണ്ണിന്റെ ഭാവം അവളിൽ മിന്നിമറഞ്ഞു.

രാജീവാ,ദേ നിന്നെ നോക്കിയെ ഇവറ്റകൾ നിന്നെ നോക്കിയിരിക്കുവാ ഒന്നഴിച്ചുവിട്,എന്നിട്ട് ഞെരിച്ചു പൊട്ടിക്ക് അവറ്റകളെ.ദേ നോക്കിയേ ഞെട്ടൊക്കെ തടിച്ചുന്തി നിക്കുന്നു.

ഡീ പെണ്ണെ,നിനക്ക് ബ്ലൗസ് മാത്രം ഇട്ടേ ശീലമുള്ളോ.ഇതെങ്ങാനും തൂങ്ങിപ്പൊയാൽ ഞാൻ നിന്നെ…

ഞാൻ നന്നായി നോക്കുന്നതാ ഇവള് മാരെ.ഇതിപ്പൊ എളുപ്പത്തിന് വേണ്ടി ഒഴിവാക്കിയതാ.ദാ നോക്കിയേ ഉടവ് തട്ടിയിട്ടുണ്ടൊന്ന്.ബ്ലൗസിന്റെ കുടുക്ക് വിടർത്തി മുലകളിൽ തഴുകി ഞെട്ടുകൾ ഞെരിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ അവനെ നോക്കി.

ഉയർന്നുനിൽക്കുന്ന ജറുസലേം ഗോപുരങ്ങൾ പോലെ,മാൻപേടയുടെ സൗന്ദര്യം വിളിച്ചോതുന്ന നിന്റെ സ്തനങ്ങൾ എനിക്ക് മതിവരുവോളം നുകരാൻ.

എന്നാ വാ.ദേ പിടിച്ചു നോക്കിയേ ഈ ഞെട്ട് തരിച്ചുനിക്കുന്നു.ദേ ഇവളുമാർ ആ കൈക്കുള്ളിൽ ഒതുങ്ങാൻ കൊതികുത്തുന്നു.അവന്റെ കൈകളിലേക്ക് വച്ചുകൊടുത്തു അവൾ.

അവന്റെ ബലിഷ്ഠമായ കൈകൾ അവളുടെ മുലകളെ ഞെരിച്ചുടച്ചു. ഞെട്ടുകൾ വിരലുകൾക്കൊണ്ട് ഞെരടിവലിച്ചു.ആഹ് വേദനയുള്ള സുഖം.അവൾ അവനെ നോക്കി ചുണ്ടുകൾ കൂട്ടിക്കടിച്ചു.

അങ്ങനെ ഞെരിച്ചുടക്ക് അവറ്റകൾ ഒന്നടങ്ങട്ടെ.കുശുമ്പികളാ.എന്നും എന്നാ പരിഭവം പറച്ചിലാന്നൊ.ഒന്ന് മെരുക്കാൻ പെടുന്ന പാട്.ഇന്ന് തീർക്കണം അവറ്റകളുടെ കൊതി. അങ്ങ് ഞെരിച്ചുപൊട്ടിക്ക് മെരുങ്ങട്ടെ രണ്ടും.അല്പം നൊന്താലും സാരല്യ.

നഖങ്ങൾ ചെറുതായി അമർത്തി ആ മുലകളിൽ അവന്റെ കളികൾ തുടർന്നു.നഖം കൊണ്ടുകേറുമ്പോൾ ഉളവായ ചെറുനീറ്റൽ, അവൾ നാക്കു കടിച്ച് അവന്റെ കൈകളിൽപ്പിടിച്ചു മുലകളിൽ അമർത്തി.

നന്നായി ഉടച്ചുതാ,വാ വന്നിച്ചിരി കുടിച്ചോ.കള്ളനാ കുറച്ചുനേരായി നോക്കി കൊതിവിടുവാ.ദേ വായീന്ന് വെള്ളം ഊറുന്നു.വാ വന്ന് കുടിക്ക്.

അവളവന്റെ മുഖം മാറോട് ചേർത്തു. കൈകളിൽ താങ്ങി മുലകൾ വായിലേക്ക് തിരുകി.കുടിക്കുമ്പോൾ കൈകളുയർത്തി മുടിയിൽ പിടിച്ചു മാറിലേക്ക് ശക്തിയിൽ അമർത്തി അവൾ.പിടി അയഞ്ഞപ്പോൾ ഉയർന്നിരുന്ന കക്ഷത്തിൽ നാവ് കൊണ്ട് ഇക്കിളിയിട്ട് മുലഞെട്ടുകൾ ചുണ്ടിൽ കൊരുത്തു വലിച്ചു.പല്ല് ചേർത്ത് കടിച്ചുകുടയുമ്പോൾ ചെറിയ വേദനയിലും അവൾ സുഖം കണ്ടെത്തിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു.

അവളുടെ മുണ്ട് പറിച്ചെറിഞ്ഞു അവൻ.എണീറ്റിരുന്നവൻ അവളെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർത്തിരുത്തി. അവളുടെ അരക്കെട്ടിൽ തടവി പതിയെ കടിപ്രദേശം തിരഞ്ഞു യാത്രതിരിച്ചു.

എല്ലാം കരുതിയാ അല്ലെ.

ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ,എളുപ്പത്തിന്. ദേ ഇവിടൊരുത്തൻ തല പൊക്കി നോക്കുന്നു.നല്ല മുഴുപ്പ്.ഇവനെന്നെ ഒരുവഴിക്കാക്കും.

ആണോ,നീരൊഴുക്ക് തുടങ്ങിയല്ലൊ പെണ്ണിന്.അവളുടെ പൂറപ്പത്തിൽ അമർത്തിത്തടവിക്കൊണ്ട് ചോദിക്കു മ്പോൾ അവളുടെ കാലുകൾ അറിയാതെതന്നെ അകന്നു.ഒപ്പം അവളുടെ കൈകൾ അവന്റെ മുണ്ട് അഴിച്ചുമാറ്റി,ആ കുണ്ണയെ തൊലിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

നല്ല ഒലിപ്പാണല്ലോ പെണ്ണെ.അവളുടെ പൂറിൽ വിരലുകൾ കേറ്റിയിറക്കി അവൻ.പൂറിതൾ ഞെരടിക്കൊണ്ട് അതിലേക്ക് ഒഴുകിയ തേൻ വിരലുകളിൽ തോണ്ടിയെടുത്തു.

ഇഷ്ട്ടമുള്ള പുരുഷൻ തൊട്ടാൽ മതി പെണ്ണിന് ഒലിക്കാന്.എന്നെ തൊട്ട നിമിഷം എനിക്ക് ഒലിച്ചുതുടങ്ങി. മുണ്ടില് നോക്കിയേ നനഞ്ഞു അത്‌.

വല്ലാണ്ട് കുതിർന്നല്ലൊ പെണ്ണെ. എനിക്കുള്ള തേൻ മുഴുവൻ അതിലുണ്ട്.

ഇത് വറ്റാത്ത ഉറവയാ.ഈ ചെക്കന് വേണ്ടുവോളം അതിലുണ്ട്.പോയി കുടിച്ചോ.അവൾ കാലുകൾ വിടർത്തി അവനെ ക്ഷണിച്ചു.

പടവുകളിൽ അവളുടെ അരക്കെട്ടിന് താഴെ കാലുകൾക്കിടയിൽ ഇരുന്ന് ചുണ്ടുകൾ പൂറിതളിൽ കൊരുത്തു. അവന്റെ മുഖത്ത് പൂറിട്ടുരച്ച് ചുണ്ടുകളിലേക്ക് തേൻ പകർന്നു അവൾ.

അതെ പതിയെ,കുരുത്തക്കെട് കാട്ടുവാ അല്ലെ.ദേ പയ്യെ.കടിക്കല്ലേ പൊന്നെ.ചീ എന്താ ഈ കാട്ടണേ.ശോ എനിക്ക്……

ദേ നോക്കിയേ ഇവിടൊരാള് തല നീട്ടി നോക്കുന്നു.

അതെന്റെ കൊച്ചുപെണ്ണാ. ആരാന്ന് നോക്കുവാ.ഉടമസ്ഥാനാന്ന് പറയ് അവള് സമ്മതിക്കും. ആ ചുണ്ട് ചേർത്താൽ നല്ല ചെറുതേൻ ചുരത്തിത്തരും അവള്.

നീ തന്നെ പറയ് നിന്റെ മോളോട്… എനിക്ക് കൊതിയാവുന്നു എന്ന്.

എന്നാ ഈ കൊതിയൻ ഇങ്ങ് വാ തേൻ കുടിച്ച് വയറു നിറക്കാൻ തരാം അവള് പറയുവാ അവളുടെ കൊച്ചു കൂട്ടുകാരനെ വേണം.കൊടുത്താൽ നല്ല തേൻ തരാന്ന്.

അപ്പൊ തിന്നാൻ തരില്ല…….

എന്റെ പൊന്നല്ലേ,ഇങ്ങ് വാ.എല്ലാം തരും ഞാൻ.ഈ കൊതിയനുള്ളതാ ഈ പെണ്ണ്.ഈ ജീവിതം മുഴുവൻ. എനിക്കിപ്പൊ ഒരു പെണ്ണാവാനുള്ള കൊതിയാ.വന്നെന്നെ നിന്റെയാക്ക്.

അവളുടെ ശക്തിയിലുള്ള വലിക്കൊപ്പം അവൻ അവളുടെ മേലേക്ക് കയറി.കുലച്ചുനിന്ന കുണ്ണ പിടിച്ചവൾ വഴികാട്ടി.ഒരൊറ്റ തള്ളിൽ അവന്റെ കുണ്ണ അവളുടെ പൂറിന്റെ ആഴങ്ങളിൽ ചെന്നുനിന്നു. ആആഹ്ഹ ഒരലർച്ചയായിരുന്നു.

ഒത്തിരി നൊന്തോ ഇന്ദുട്ടി….

ഇത് പെണ്ണാവുന്നതിന്റെ വേദനയാ. ഞാനറിയുന്നത് ഇപ്പോഴാന്ന് മാത്രം. ചെയ്തോ നിക്ക് സന്തോഷാ ഈ വേദന സഹിക്കാൻ.

അവൻ പതിയെ പൊങ്ങിത്താണു. പൂർഭിത്തിയിൽ തിങ്ങിഞെരുങ്ങി അവയെ തള്ളിമാറ്റി അവന്റെ കുണ്ണ അവളുടെ ആഴങ്ങൾ തേടി.ഏഴ് കുതിരകൾ പൂട്ടിയ തേരിലേറി അവൻ അവളെ അവൻ ആഞ്ഞു പണ്ണി.വേദനയിൽ അലറിവിളിച്ച് സുഖതിന്റെ തേരിലെറിയ ഇന്ദിര അരക്കെട്ട് ഉയർത്തി അവന്റെ ഭോഗം ഏറ്റുവാങ്ങി.

മോനെ,ന്റെ രാജീവാ എനിക്ക് ഒരു കുഞ്ഞ്.എനിക്കും മുലയൂട്ടണം. എനിക്ക് വേണം നിന്റെ കുഞ്ഞിനെ. ആഞ്ഞടിക്ക്.അടിച്ചുനിറക്ക് എന്റെ ഉള്ളിൽ.അവൾ കിടന്ന് പുലമ്പി.

മുലകൾ ഞെരിച്ചുടച്ചു അവളിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങുമ്പോൾ തോളിലൂടെ കയ്യിട്ട് അവൾ അവന്റെ വായിലേക്ക് നാവ് കടത്തി.ഉമിനീരിൽ കുതിർന്ന ചുണ്ടുകൾ കോർത്തവൾ അവനെ ഇറുക്കിപ്പുണർന്നു.അരക്കെട്ടുകൾ തീർക്കുന്ന വാദ്യമേളത്തിന്റെ അകമ്പടി സേവിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ അവളെ പണ്ണിത്തകർത്തു. വേഗത്തിൽ കയറിയിറങ്ങുന്ന കുണ്ണ ഊരിപ്പോവാതെ അവളവന്റെ അരക്കെട്ടിനു പൂട്ടിട്ട് അവന്റെ കുണ്ണയെ സ്വീകരിച്ചു.ആവേശം നിറഞ്ഞ പണ്ണലിൽ അവളുടെ സുഖത്തിന്റെ അലർച്ചയിൽ അവൻ അവളിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങി.ആ സുഖ ലഹരിയിൽ ആറാടിയ അവന്റെ വൃഷണസഞ്ചിയിൽ നിന്നും കൊഴുത്തപാൽ അവളുടെ പൂറിന്റെ ഉള്ളറകളിലേക്ക് ചീറ്റിത്തെറിച്ചു. ആദ്യഭോഗത്തിന്റെ തളർച്ചയിൽ അവൾ കിതച്ചു.അവന്റെ അടിയിൽ കിടന്ന് കിതപ്പടക്കുമ്പോൾ അവരുടെ ഭോഗരസം ഒന്നിച്ചു ആ പടവുകളിൽ ഒഴുകിയിറങ്ങി.

പുലർച്ചെയുള്ള കണ്ടുമുട്ടൽ തുടങ്ങിയിട്ട് ദിവസങ്ങൾ പിന്നിട്ടു. എന്നും പുലർച്ചെ രാജീവനായി അവൾ ആ കൽപ്പടവുകളിൽ കാത്തിരിക്കും.അവളിലെ മദനപുഷ്പം ചുരത്തികൊടുക്കുന്ന തേൻ നുകരുന്ന വണ്ടായിമാറും അവനപ്പോൾ.ഒരു വെളുപ്പിന് അവന്റെ മാറിൽ തല ചായ്ച്ചു പരിഭവം പറയുകയാണ് ഇന്ദിര.

ദേ ഇവിടൊരുത്തി കരച്ചിലാരുന്നു, എന്നാലും ഒരു വാക്ക് പറഞ്ഞിട്ട് പൊയ്ക്കൂടാരുന്നോ.അമ്മയെ കാണാനാന്നു പറഞ്ഞിരുന്നേൽ ഞാൻ മുടക്ക് പറയുവോ.കാണാതെ സങ്കടായി നിക്ക്.

തിരക്കിട്ടു പോയതല്ലേ ഇന്ദുട്ടി,ആ സമയം ഒന്ന് കാണാൻ കൂടി കഴിഞ്ഞില്ല.ആരെയാ ഒന്ന് പറഞ്ഞേൽപ്പിക്കുക.

ന്റെ സങ്കടം കൊണ്ട് പറഞ്ഞതാ, പിണങ്ങല്ലെട്ടൊ.

ഇന്ദുട്ടി,എന്താ നിനക്കിത്ര വെറുപ്പ്, തിരുമേനിയോട്.

വെറുപ്പാ എനിക്ക് അയാളോട്. അറിയോ രാജീവന്,അല്പം ദൂരെ കോലോത്തുപാടം അതാ എന്റെ നാട് അവിടെ പുതുക്കിയ ക്ഷേത്രത്തിൽ താഴികക്കുടം സമർപ്പണത്തിനും പുനർപ്രതിഷ്ഠക്കും വന്നതാ ഇയാള്. അവിടെ ശാന്തിപ്പണി ആയിരുന്നു അച്ഛന്.ക്ഷയിച്ച ഇല്ലത്തിന്റെ അവകാശി,അതും പണയത്തില്. അവിടെവച്ചാ അയാളെന്നെ കാണുന്നതും ഞാൻ ഒരു മോഹമായി അയാളുടെ ഉള്ളിൽ കേറുന്നതും. അറിയുവോ,ഇയാളുടെ ആദ്യഭാര്യ ഇയാള്ടെ ചവിട്ട് കൊണ്ട്………

എന്നിട്ട് നാട്ടിൽ അങ്ങനെ അല്ലല്ലോ കേൾവി.

അത്‌ ഇയാള് തെറ്റിദ്ധരിപ്പിച്ചതാ. അതിനുശേഷം കുറെക്കാലം കഴിഞ്ഞാ ഞാൻ കണ്ണിൽപ്പെടുന്നത്. ഇല്ലത്തെ സാഹചര്യം അയാൾ മുതലെടുത്തു.എന്റെ ഇളയത് ഒരു പെണ്ണാണെ, അവളെ വേളികഴിപ്പിച്ചു വിടാം,വസ്തു തിരിച്ചെടുക്കാം എന്നൊക്ക അച്ഛനെ വിശ്വസിപ്പിച്ചു. പാവം പ്രതാപിയായ വാമനൻ തിരുമേനിയെ വിശ്വസിച്ചു. താഴെയുള്ളവൾ എങ്കിലും ഒരു കരക്കെത്തും എന്നുകരുതി ഞാൻ അയാൾക്ക് കഴുത്തുനീട്ടി.

ചതിയായിരുന്നു,പിന്നീടാണ് അച്ഛന് കാര്യങ്ങൾ മനസ്സിലായിത്തുടങ്ങിയത് പറഞ്ഞ വാക്കൊന്നും പാലിച്ചില്ല.

അയാളെ വിശ്വസിച്ചു ഒന്നുരണ്ടു കൂട്ടർ അവളെ കണ്ടുപോയെങ്കിലും തിരുമേനി ഒടുക്കം കൈമലർത്തി. ഇവിടെയും വന്നു അച്ഛൻ,കിടപ്പാടം എങ്കിലും എടുത്തുകൊടുക്കാൻ അപേക്ഷിച്ചു.അന്ന് ഒത്തിരി അപമാനിച്ചാ ഇറക്കിവിട്ടത്.ഒന്നെന്നെ കാണാൻ കൂടി അനുവദിച്ചില്ല.ആട്ടി ഇറക്കിവിട്ടു അവരെ.വേലിക്കൽ മറഞ്ഞുനിന്ന് കരഞ്ഞുകൊണ്ട് പടിയിറങ്ങുന്ന അച്ഛനെ ഞാൻ കണ്ടു എന്റെ അനുജത്തിയെയും.

പിന്നെ ഞാൻ കാണുന്നത് രണ്ട് ചേതനയറ്റ ശരീരങ്ങളാ.അവർ ജീവനൊടുക്കി എന്നെ ഒറ്റക്ക് ജീവിക്കാൻ വിട്ടിട്ട്.ഇപ്പൊ ഞാൻ ജീവിക്കുന്നത് അവർക്ക് ആണ്ടുബലി ഇടാൻ ആരെങ്കിലും വേണം അത്‌ കൊണ്ട് മാത്രാ.പിന്നെ ഞാൻ കണ്ടു ഈ ഇല്ലത്തിന്റെ നാശം.കാണുന്ന ഈ ചുറ്റുപാടെ ഉള്ളു, പഴയ പ്രതാപം ഇപ്പഴില്ല.

ഇന്ദു,ഇനിയും ഇതൊക്കെ ഓർത്ത് സങ്കടപ്പെടണോ.എനിക്ക് വേണം നിന്നെ.അമ്മയോട് സൂചിപ്പിച്ചു.ഇനി വരുമ്പോ ഒരാൾ കൂട്ടിനുണ്ടാകുന്ന്.

ശോ,എന്നിട്ട് അമ്മ….

കുറെ നാളായി പറയുന്നതല്ലെ. കേട്ടപ്പൊ സന്തോഷം. ബാലേട്ടൻ വഴി ഒരു മാറ്റത്തിന് ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്. എറിയാൽ ഉത്സവം വരെ, അതിനുള്ളിൽ ശരിയാവും.

അപ്പൊ ഇനി അധികം ഇല്ലല്ലൊ ഒന്ന് രണ്ടു മാസം കഷ്ടി.

എന്തെ ഒരു ആലോചന.

ഒന്നുല്ല,ഈ നശിച്ചയിടം വിട്ട് ഇയാടെ മാത്രമാവാൻ,ആരും ശല്യമില്ലാതെ ഈ മാറിൽ തലചായ്ക്കാൻ അധികം കാക്കണ്ടല്ലോ എന്നോർത്തപ്പോ ഒരു സന്തോഷം.

അതെ പോകുമ്പോൾ ഇവിടെ ഒരാള് കൂടെ വേണമെനിക്ക്.അവളുടെ അടിവയറിൽ അവന്റെ കൈകൾ അമർന്നു.

പോ അസത്തെ,അത്‌ എന്നെ നാലാള് കാൺകെ കൈപിടിചിട്ട് മതി.ഒന്ന് ജീവിച്ചുതുടങ്ങിയിട്ട്.എന്നിട്ട് കുറച്ച് കുറുമ്പൻമാരെ പെറ്റുവളർത്തണം. അതുവരെ ക്ഷമിക്കുട്ടൊ.

ഓഹ്,കാര്യങ്ങൾ നടക്കുമ്പോൾ എന്തൊക്കെയാ പറയുക,എന്നിട്ട് ദേ കണ്ടില്ലേ.

ചീ,പോ എനിക്ക് വയ്യ.ഇവിടുന്ന് പോയിട്ട് എത്രയെന്നു വച്ചാ ഞാൻ വളർത്തിക്കോളാം.ഇപ്പോഴേ വേണ്ട. നിക്ക് ചമ്മലാ.അല്ലേ അമ്മയുടെ മുന്നിൽ നിൽക്കുമ്പൊ എന്റെ തല കുനിയും.

ഭവതിയുടെ വാക്ക് എങ്ങനാ തട്ടുക.

എന്നാൽ വേഗം പോവാൻ നോക്ക്, വെട്ടം വീഴാറായി.

അവൾ ഒരു ചുംബനം കൊടുത്ത് അവനെ യാത്രയാക്കി.അവനുമായി പുറത്തേക്ക് കടക്കുമ്പോൾ പടിക്കെട്ട് കടന്ന് സുമതി അവർക്കെതിരെ.

അല്ല മാനേജർ സാറെന്താ ഇവിടെ, വന്നപാടെ സുമതി ആദ്യത്തെ അമ്പ് തൊടുത്തു.

ഞാൻ നടക്കാൻ ഇറങ്ങിയ വഴി തിരുമേനിയെ.

അതിന് നിങ്ങൾ ക്ഷേത്രത്തിൽ കാണുന്നതല്ലെ.ഇപ്പൊ തിരുമേനി ഇവിടെ ഇല്ലെന്നും അറിയാം.വന്നിട്ട് നേരം കുറെ ആയതിന്റെ ലക്ഷണം ഉണ്ടല്ലോ സാറെ.

വാരസ്യാര് ഇപ്പൊ എന്തിനാ ഇവിടെ. ഇങ്ങോട്ട് ആരൊക്കെ വരും പോകും എന്നറിയാൻ ആരും ആരെയും ചട്ടം കെട്ടിട്ടില്ല.

ഒരു ഉരുളി എടുക്കാൻ പറഞ്ഞു തിരുമേനി.ക്ഷേത്രത്തിലേക്ക് നേദ്യം തയ്യാറാക്കാൻ.ഞാൻ അതിന് വന്നതാണെ.

എങ്കിൽ അത്‌ ചെയ്യാ.രാജീവൻ പൊക്കൊളു.ഇവരെ നോക്കണ്ട.

ഇന്ദുക്കുഞ്ഞിന് നാവ് പുറത്തേക്ക് വരുമോ.എനിക്ക് മനസ്സിലാവും.

എന്ത് മനസ്സിലായിന്നാ.വന്ന കാര്യം കഴിഞ്ഞു പോവാൻ നോക്കുക. പിന്നാമ്പുറത്തേക്ക് വന്നാൽ ഉരുളി തന്നയക്കാം.വരിക. !!!!! കാലചക്രം തിരിഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു. ഇടക്ക് വഴിയിലും അമ്പലത്തിലും കാണുന്നവരുടെ അർത്ഥം വച്ചുള്ള നോട്ടം രാജീവ്‌ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ട്. അന്ന് സുമതിയുടെ മുന്നിൽ പെട്ടതിൽപ്പിന്നെ ഇന്ദുവും രാജീവും ഒരകലം പാലിച്ചു.എങ്കിലും ഇടക്ക് അവർ കുളക്കടവിൽ കണ്ടുമുട്ടി. പരസ്പരം ആശ്വസിപ്പിച്ചു.ഇന്ദു നൽകുന്ന ധൈര്യം അതായിരുന്നു അവന്റെ ഊർജം.അവൾക്ക് തോൽക്കാൻ മനസ്സില്ലായിരുന്നു. കിട്ടാൻ കൊതിക്കുന്ന നല്ല നാളുകൾ അവൾക്ക് എന്തും നേരിടാൻ കരുത്തുനൽകി.

“സാറെ എന്താ ഇന്ദിരക്കുഞ്ഞുമായി. ആ സുമതിപ്പെണ്ണ് ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു നടക്കുന്നുണ്ട്.”പൊതുവാളിന്റെ സ്റ്റാളിനടുത്ത് സംസാരിക്കുകയാണ് അവർ.ഒപ്പം രാധാകൃഷ്ണനും സമയം സന്ധ്യയോട് അടുക്കുന്നു.തൊഴാൻ ആളുകൾ വന്നുതുടങ്ങി.ചിലർ രാജീവനെ കാണുമ്പോൾ അടക്കം പറഞ്ഞു ചിരിക്കുന്നുണ്ട്.

ഞാൻ കാണുന്നുണ്ട് പൊതുവാളെ, ചിലരുടെ അടക്കിപ്പിടിച്ചുള്ള നോട്ടവും പറച്ചിലും.

ഡോ പൊതുവാളെ, പറഞ്ഞത് സുമതിയല്ലേ.അവളുടെ സ്വഭാവം അറിയരുതോ.ഒന്നിന് നൂറായി പറയുന്ന സാധനം ആണവൾ. നാട്ടുകാർക്ക് സാറിനോടുള്ള മതിപ്പിന് ഒരു കുറവും ഇല്ല.അവളെ അറിയുന്ന ആരേലും ഇതൊക്കെ കേട്ടാ വിശ്വാസിക്കുവോ.

അതും നേരാ രാധസാറെ. ഏതായാലും കൊച്ചു സാറിനോട് ഒന്നേ ഈ വയസ്സന് പറയാനുള്ളൂ. ഇതിൽ എന്തേലും സത്യമുണ്ടേൽ കൈവിട്ടുകളയരുത് അതിനെ. ക്ഷേത്രനടയിൽ നിക്കുമ്പോ ദേവി എഴുന്നെള്ളി നിൽക്കുവാണോ എന്ന് തോന്നുമെനിക്ക്. തിരുമേനിയുടെ കാൽക്കീഴിൽ കിടന്ന് നശിക്കുന്ന ഒരു ജന്മം.അതിനെ ആ പടുകുഴിയിൽ നിന്നു രക്ഷിക്കാനായാൽ പുണ്യം കിട്ടും.

മ്മം,ഒന്ന് മൂളുകമാത്രം ചെയ്തു രാജീവ്‌.”പിന്നെ രാധസാറെ ഉത്സവം ഇങ്ങടുക്കാറായി.എന്തൊക്കെയാ നമ്മുടെ ഭാഗത്തുനിന്ന് വേണ്ടതെന്നു വച്ചാൽ ഒന്ന് പറയണം.ചിട്ടവട്ടങ്ങൾ തെറ്റെരുതല്ലൊ”

അതിനെന്താ സാറെ,നമ്മളീ ഉത്സവം ഭംഗിയാക്കും.

അതെ,സാറിവിടെ വന്നിട്ടുള്ള ആദ്യ ഉത്സവം അല്ലെ.കേമം ആവും, ആക്കണം.

നിങ്ങൾ കൂടെയണ്ടെങ്കിൽ എല്ലാം ഭംഗിയാവും. !!!!! വൈകിട്ട് അത്താഴത്തിന് കടയിൽ എത്തിയതാണ് രാജീവൻ.ദാമു പതിവുപോലെ ഒരു മൂലയിൽ ഒതുങ്ങിയിട്ടുണ്ട്.സരള അവന് വിളമ്പിത്തുടങ്ങി.

സാറെ,സരളക്ക് സാറിന്റെയത്രേം പഠിപ്പും പത്രാസും ഇല്ല.പക്ഷെ ഓരോന്ന് കേൾക്കുമ്പോൾ സങ്കടപ്പെടുകയും അതുപോലെ സന്തോഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നൊരു മനസ്സുണ്ട്.ഒള്ളത് പറയുവോ,എന്താ ഇന്ദുക്കുഞ്ഞുമായിട്ടൊരു ഇടപാട്. സുമതി പറഞ്ഞത് ഞാനിപ്പോഴും വിശ്വസിച്ചിട്ടില്ല.

അങ്ങനൊന്നും ഇല്ല ചേച്ചി.അവര് വെറുതെ.

സാറെ,സാറിന്റെ കണ്ണുകൾ, അവ കള്ളം പറയില്ല.ഞാൻ കാണാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് കുറച്ചുനാളെ ആയുള്ളൂ, ഈ കൈകൊണ്ടാ സാറിന് വച്ചു വിളമ്പുന്നത്.ആ സാറ് കള്ളം പറഞ്ഞാൽ എനിക്ക് മനസ്സിലാവും.

ചേച്ചി അതുപിന്നെ……

ഒന്നും പറയണ്ട സാറെ.ഒത്തിരി അനുഭവിച്ചു ആ കുട്ടി.അതിനൊരു ആശ്വാസം കിട്ടിയാൽ.വിട്ടുകളയരുത് ചേർത്തുപിടിച്ചോണം അതിനെ.കൂടെ ഉണ്ടാവും.

ചേച്ചി………

പേടിക്കണ്ട,നാട്ടുകാർ ഇപ്പോഴും ഒന്നും വിശ്വാസിച്ചിട്ടില്ല.സുമതിയെ നന്നായി അറിയാം എല്ലാർക്കും. ഒരു മാറ്റം വാങ്ങി അതിനെ കൊണ്ടുപോ സാറെ.അതില് ഏറ്റവുമധികം സന്തോഷിക്കുന്ന വ്യക്തി ഞാനാവും. പിന്നെ നാട്ടുകാരുടെ നോട്ടവും ഭാവവും സാറ് കാര്യമാക്കണ്ട.വച്ച കാൽ മുന്നോട്ട് തന്നെ.

മ്മം,എന്നാ ഇറങ്ങട്ടെ ചേച്ചി.അല്പം തിരക്കുണ്ട്,ഉത്സവം ഇങ്ങടുത്തു.

ശരി സാറെ,ഞാൻ പറഞ്ഞതൊക്കെ മനസ്സിൽ വച്ചാമതി.എന്ത് സഹായം വേണേലും എന്നെക്കൊണ്ട് കഴിയുന്ന പോലെ ഞാനുണ്ടാകും.

“ഒരു കാര്യം ഉറപ്പുതരാം ചേച്ചി.ഞാൻ ഈ നാട്ടിൽ നിന്ന് പോകുന്ന ദിവസം, എന്റെ കൈപിടിച്ച് അവളുണ്ടാകും.” ഇറങ്ങുന്നേനു മുന്നേ സരളയോടു പറഞ്ഞു. !!!!! ഉത്സവത്തിന് കൊടികയറി.ക്ഷേത്രം സാധാരണയിലും ഉണർന്നു.നാട്ടിലെ ഓരോ ദിക്കിൽനിന്നും ചെണ്ടമേളം അകമ്പടിയാക്കി താലപ്പൊലി എത്തിച്ചേർന്നു.തലയെടുപ്പോടെ ഗജവീരൻമാർ കോലമേന്തി നിൽക്കുന്നു.സന്ധ്യക്ക്‌ വിളക്ക് തെളിഞ്ഞപ്പോൾ ചുറ്റും കത്തി നിൽക്കുന്ന ദീപത്തിന്റെ പ്രഭയിൽ ആ പരിസരത്തിന് പ്രത്യേക ഭംഗിയായിരുന്നു.ആ തിരക്കുകളുടെ ഇടയിൽ അവരുടെ കണ്ണുകൾ പരസ്പരം സംസാരിച്ചു.അവർക്ക് മാത്രം മനസ്സിലാവുന്ന അവരുടെ ഭാഷ.അവരുടെ മനസ്സുകൾ സംവദിക്കുകയായിരുന്നു.അവൾ അവനെ കണ്ണുകാട്ടി വിളിച്ചു.അവന് പുറത്തേക്ക് വരാൻ കണ്ണുകളാൽ നിർദ്ദേശം നൽകി അവൾ മുന്നോട്ട് നടന്നു.ഇടവഴിയിലൂടെ നടക്കുമ്പോൾ പിറകെ അവന്റെ സാന്നിധ്യം അവൾ ഉറപ്പുവരുത്തി.മനയുടെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറിനിന്ന് പടിക്കൽ നിൽക്കുന്ന അവനെ കണ്ണുകളാൽ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു.

അവൾക്ക് പിറകെ അവനും അകത്തേക്ക് കയറി.ക്ഷേത്രത്തിൽ വെടിയുടെയും മേളത്തിന്റെയും ശബ്ദം ഇവിടെ കേൾക്കാം.കോളാമ്പി ശബ്ദം ആരുടേയും കാതുതുളക്കും. അവൻ അവളുടെ പിന്നാലെ

അടുക്കളയിലെത്തി.ഉടുത്തിരുന്ന സാരി ഊരിമാറ്റി അടിപ്പാവാടയും ബ്ലൗസും ധരിച്ചവൾ എന്തോ ചെയ്യുകയാണ്.പിന്നിലൂടെ ചെന്ന് അവളുടെ വയറിൽ കൈചുറ്റി തോളിലേക്ക് മുഖം ചേർത്തു.

ഇങ്ങനൊരു കൊതിയൻ

നിനക്ക് പേടിയില്ലേ പെണ്ണെ…

ഇല്ല,എന്റെ പുരുഷൻ എന്നെ ചേർത്തുപിടിക്കുമ്പോൾ ആരെ പേടിക്കണം ഞാൻ.അത്ര വിശ്വാസാ.

ഇന്ദുട്ടി….. അവനവളുടെ വയറിൽ അമർത്തി കാച്ചെണ്ണയുടെ മണം ആസ്വദിച്ച് കഴുത്തിലൂടെ ചുണ്ട് ചേർത്തുരുമ്മി.

ദേ ഒന്നടങ്ങിയെ.ഞാൻ ഇതൊന്ന് തീർത്തോട്ടെ.

ഇതിനുംമാത്രം എന്താ ചെയ്യാൻ.

അപ്പൊ ഒന്നും കഴിക്കണ്ടേ. സരളെച്ചിയോട് ഞാൻ പറഞ്ഞു ഇന്ന് ഇയാളെ ഞാൻ ഊട്ടിക്കോളാം ന്ന്.

സരളേച്ചി…….എപ്പോ……

കണ്ടിരുന്നു മാഷെ.എല്ലാം പറഞ്ഞു. കുരുത്തക്കെട് കാട്ടാതെ മുറിയിൽ ഇരുന്നോ.കാലാകുമ്പോൾ ഞാൻ പറയാം.

ഞാനിവിടെ നിന്നോളാം.ഇന്നിനി തിരുമേനി എങ്ങാനും.

ഇല്ല,വരില്ല.കൊടിയേറ്റിന് വിശേഷാൽ പൂജകളാണ്.പുലർച്ചെ നിർമാല്യം കഴിഞ്ഞേ ഉണ്ടാകു.

അവന്റെ കൈകൾ വികൃതികാട്ടി അവളുടെ ദേഹത്ത് ഓടിനടന്നു. അവന്റെ നാവ് അവളെ ഇക്കിളിയാക്കിയപ്പോൾ അവൾ ഒന്ന് പുളഞ്ഞുകൊണ്ട് അവന്റെ തലയിൽ പിടുത്തമിട്ടു.”ദേ ഞാൻ പറഞ്ഞു അടങ്ങിനിക്കാൻ.ദാ താഴെ ഒരുവൻ കുത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുവാ.എന്റെ പാവാട തുളച്ചകത്തു കേറൂന്നാ ഭാവം”

അതിന് നീ സമ്മതിച്ചുതന്നില്ലല്ലൊ. നിന്റെയീ പിൻവശം കണ്ടാൽ ആർക്കാ ഒന്ന് തോന്നാത്തേ. ക്ഷേത്രത്തിൽ ചിലരുടെ നോട്ടം കാണണം.

അങ്ങനാർക്കും തോന്നണ്ട. തോന്നേണ്ട ആൾക്ക് തോന്നിയാ മതി

എന്നിട്ട് നീ ഒന്ന് സമ്മതിച്ചോ പെണ്ണെ

പോ അവിടുന്ന്,ഓർമ്മയുണ്ടല്ലൊ. ഒന്നുല്ല,കൊതിയായിട്ടാന്ന് പറഞ്ഞ് ഒന്ന് സമ്മതിച്ചപ്പൊ എന്താ കാട്ടിയെ. ഒന്ന് മര്യദക്ക് നടക്കാൻ രണ്ടീസം പിടിച്ചു.

അത്‌ നീ നേർച്ച നടത്തിയതല്ലേ. ഇഷ്ട്ടത്തോടെ അല്ലല്ലൊ.

അങ്ങനെയെങ്കിൽ അങ്ങനെ.നോക്ക് മോന്റെ കൈക്രിയയുടെതാ,മുലയും കുണ്ടിയുമൊക്കെ നാൾക്കുനാൾ മുന്നോട്ട് വരുവാ.കഴിഞ്ഞാഴ്ച്ച കൂടി സരളേച്ചിയുടെകൂടെ പോയി വാങ്ങി അകത്തിടാനുള്ളത്.എന്നെ ഒരുപാട് കളിയാക്കി.നോക്കിയേ ഒത്തിരി മുഴുത്തോ ഇവറ്റകള്

അതിന് നിന്റെടുത്ത് പൈസ എവിടുന്നാ.സാധാരണ ഞാനല്ലേ വാങ്ങിത്തരുന്നെ.പിന്നെ ഒന്ന് തുടിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്റെ ഇന്ദുട്ടി.

നാണമില്ലേ പെണ്ണുങ്ങളുടെ ജട്ടിയും ബ്രായും പോയി വാങ്ങാൻ,വഷളൻ. പൈസ ചേച്ചി കൊടുത്തു.അതങ്ങ് കൊടുത്തേക്ക് കേട്ടോ.

നീ വാങ്ങിയതല്ലേ,തന്നെ കൊടുത്താ മതി.

നിക്കറിയാം കൊടുക്കുന്ന്.ഞാൻ വേറെ ആരോടാ പറയുക.

പിണങ്ങാതെ പെണ്ണെ.ഇങ്ങ് നോക്ക്. അവൻ അവളുടെ മുഖം തിരിച്ചു. പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവന്റെ കഴുത്തിൽ കൈചുറ്റി അവന്റെ അധരം നുകർന്നു അവൾ.

ഇനിയിവിടെ നിന്ന് തിരിയാതെ ചെല്ല്. അപ്പുറെ ഇരുന്നോ.ദാ ഒരുത്തൻ അവിടെ എന്റെ വിടവിൽ കേറി മാളം തിരയുവാ.പറയ് അവനോട് ചേച്ചി പിന്നെ വന്ന് തുറന്ന് കൊടുക്കാന്ന്.

അവനവിടെ ഇരുന്നോട്ടെ പെണ്ണെ നിനക്ക് അറിയാൻ ബുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ടോ.

ഇല്ല ഇങ്ങനെ നിക്കുമ്പോ എനിക്ക് സന്തോഷാ.പക്ഷെ അവൻ എന്റെ പാവാടക്ക് തുളയിടും, പരുവം അതാ.

പുതിയത് വാങ്ങാം.നീ ചെയ്തോ. ഇതിപ്പോ ദിവസം നാല് കഴിഞ്ഞു അതിന്റെയാ.

അതാ ഞാൻ,അല്ലെ ഓടിച്ചേനെ.

നീ കുറെ ഓടിക്കും…..വേഗം ചെയ്യ് പെണ്ണെ.

ഇങ്ങനെ ഞെക്കിപ്പൊട്ടിക്കല്ലേ.ഇനീം വേണ്ടതാ.

ദാ ഞെട്ട് തടിച്ചുന്തി നിക്കുന്നു. പെണ്ണിന് മൂത്തുതുടങ്ങി.താഴെ നോക്കിയാ അറിയാം.

ജട്ടി കുതിർന്നു.വന്നപ്പോൾ തൊട്ട് വികൃതി കാട്ടുവല്ലേ.

അധികം വൈകില്ല.ഉപ്പേരി ആക്കിയാ മതി.അപ്പുറെ ഇരിക്ക് ഞാൻ എല്ലാം എടുത്തുവക്കാം.

ഞാനും കൂടാം പെണ്ണെ.

വേണ്ട,അതെന്റെ കടമയാ.ഇനിയും നിന്നാ എനിക്ക് നിയന്ത്രണം വിടും ഇവിടെ നമ്മുടെ മണിയറ ആവും.

എന്നാ ഇവിടെ ആക്കാം.നീ വാ പെണ്ണെ.

ഈ കരിയും പുകയും പിടിച്ചിടത്തോ. വേണ്ട.ചെന്നിരിക്ക് ഞാൻ വിളമ്പാം.

അവനൊപ്പമിരുന്ന് ഊട്ടി അവൾ. ആസ്വദിച്ചുള്ള കഴിപ്പും നോക്കി അവൾ ഇരുന്നു.അവളെ മടിയിലിരുത്തി അവളേയും ഊട്ടുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ അവനോടുള്ള പ്രണയം ഉദിച്ചുനിന്നു.

“ഇന്ദിരേ”ഒരു അലർച്ചയോടെയുള്ള ശബ്ദം. വാമനൻ തിരുമേനി.അവൻ എണീറ്റപ്പോൾ അവൾ തടഞ്ഞു.

പൂജകളുടെ മദ്ധ്യേ അല്പം സമയം ലഭിച്ചപ്പോൾ ഒന്ന് വിശ്രമിക്കാം എന്ന് കരുതി വന്നതാണ് തിരുമേനി.

നാട്ടുകാർ പതം പറയുന്നത് കേട്ടപ്പോ വിശ്വസിച്ചില്ല.സുമതിയായത് കൊണ്ട് ഉറപ്പിച്ചില്ല ആരും.ഇപ്പൊ ബോധ്യായി.

എങ്കിൽ ചെല്ല് നാട്ടുകാരോടും പറയ് ഭാര്യ പിഴയാന്ന്.ഈ ഉത്സവം കഴിയുന്നവരെ,അത്രേയുള്ളൂ ഇവിടെ വസിക്കുന്നത്.ഈ നാട്ടിലും.

ഇന്ദു……….

അതെ ഇന്ദു തന്നെ.പഴയതോന്നും മറന്നിട്ടില്ലല്ലൊ.ഞാനും.എനിക്ക് ജീവിക്കണം.നിങ്ങടെ കാൽക്കീഴിൽ പട്ടിയെപ്പോലെ ജീവിച്ചു മടുത്തു.ഇനി എനിക്ക് തലയുയർത്തി ജീവിക്കണം ഒരു ഭാര്യയായി.

രാജീവാ താനും കൂടി എന്നെ…

ആര് ആരെ ചതിച്ചു തിരുമേനി.ചതി അത്‌ ചെയതതു മുഴുവൻ നിങ്ങളല്ലെ. ഓർമ്മ കാണും ഇവളുടെ അച്ഛന് കൊടുത്ത വാക്കുകൾ.

ഇന്ദു ഞാൻ…… തെറ്റാണ് തിരുത്താൻ ഒരവസരം ആർക്കും കിട്ടുമല്ലോ. എനിക്കും…..

അവസരം,അത്‌ എത്രയോ ലഭിച്ചു. എന്നിട്ടും നിങ്ങൾ. ഒന്നും പറയണ്ട, കേൾക്കുകയും വേണ്ട.കൂടെ കഴിയാം ഞാൻ.കാൽച്ചുവട്ടിൽ കിടന്നോളാം. പക്ഷെ എനിക്കൊരു കുഞ്ഞിനെ തരാൻ നിങ്ങൾക്ക് കഴിയണം. അല്ലാത്തപക്ഷം എന്റെ കണ്മുന്നിൽ വരരുത്.

ആ താക്കീത് ഉറച്ചതായിരുന്നു.ഒന്നും കാണാനും കേൾക്കാനും നിക്കാതെ തിരുമേനി ക്ഷേത്രത്തിലെക്ക് മടങ്ങി.

അവളുടെ ഭാവമാറ്റം,അവന്റെ ചിന്തക്കുമപ്പുറമായിരുന്നു.”എന്താ ഇങ്ങനെ നിക്കണെ.അയാള് പോയി.കഴിക്ക്,നിക്കും താ”

പെണ്ണെ നിന്റെയീ മാറ്റം എന്നെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തുന്നു.

രാജീവനെന്തിനാ അതിന്.അയാൾക് ഓങ്ങിവച്ചതാ ഞാൻ.ഇങ്ങനെ നിക്കാതെ വാ.കഴിക്ക് ഇഷ്ട്ടത്തോടെ ഞാൻ വിളമ്പിയതല്ലേ. !!!!! അവന്റെ നെഞ്ചിൽ മുലകൾഞെരിച്ച് അധരം നുകരുകയാണ് ഇന്ദിര. അവന്റെ കൈ അവളുടെ കുഴഞ്ഞു മറിഞ്ഞ പൂറിൽ കയറ്റിയടിച്ചു.

ന്റെ രാജീവാ പെണ്ണിന്റെ സ്വർഗം നീണ്ടു നിക്കുന്ന ഈ പച്ചമാംസത്തിൽ ആണെന്ന് നിന്നെ കിട്ടിയപ്പഴാ എനിക്ക് ബോധ്യായെ.അതേല് ഞെരടിവലിക്ക്.

എന്റെ പെണ്ണെ,ഇതെന്ത് കഴപ്പാടി നിനക്ക്.പച്ചപ്പാവം ന്ന് കരുതിയതാ. ഇപ്പൊ കണ്ടില്ലേ…….

ഇത് ഇന്ദിരയാ.ഈ രാജീവന്റെ പെണ്ണ് ഇന്നലെ എനിക്കൊന്നുമില്ലായിരുന്നു. വെറും അടിമ,അകത്തളങ്ങളിൽ തളക്കപ്പെട്ട ജന്മം.നീയെനിക്കു മോചനം നൽകി.ആ സ്വാതന്ത്ര്യം ഞാൻ ആസ്വദിക്കുന്നു.ആ നിനക്ക് തീർക്കാനുള്ള കഴപ്പേ എന്നിലുള്ളു.

പെണ്ണെ അതിങ്ങു കൊണ്ടുവാ നല്ല ഒലിപ്പ്,ഇത്തിരി കുടിക്കട്ടെ.

ഇപ്പൊ വേണ്ടാ,നന്നായി കുത്തിയിളക്കി വിട് എനിക്ക് ഇങ്ങനെ കിടക്കണം ഈ കണ്ണിൽ നോക്കി,എന്റെ മുലകൾ ഈ നെഞ്ചിൽ ഞെരുക്കി നിന്റെ ചുണ്ട് നുണഞ്ഞുകുടിക്കണം.

എന്നാ മേലേക്ക് കേറ് പെണ്ണെ

ഇപ്പോഴോ,ഇച്ചിരി കഴിയട്ടെ ചെക്കാ. ദാ ഇവനെ ഞാനൊന്ന് കളിപ്പിച്ചുകൂടി ഇല്ല. ദേ നോക്കിയേ നിന്ന് വിറക്കുവാ. അയ്യോ ദേ എനിക്കുള്ള തേൻ.ഇപ്പൊ കണ്ടില്ലാരുന്നെ ഉണങ്ങിയേനെ.

ഇങ്ങനൊരു കൊതിച്ചി…..

“ഞാൻ കൊതിച്ചിയാ ഈ കുണ്ണയുടെ കൊതിച്ചി”അവളാ പ്രീ കം നാവിൽ തോണ്ടിയെടുത്തു നുണഞ്ഞിറക്കി. അല്പം തുപ്പല് പിരട്ടി ആ കുണ്ണ ശരിക്കും ഉഴിഞ്ഞു.തൊലി താഴേക്ക് മാറ്റി ആ ചുവന്നുതുടുത്ത ഭാഗത്ത്‌ നാവ് കൂർപ്പിച്ചു തൊട്ടു.

ഡീ, നീ ഒറ്റക്ക് തിന്നുന്നോ,എനിക്കും താടീ.

ഇന്നിനി തിന്നത് മതി.ഇപ്പൊത്തന്നെ ഒലിച്ചു ഒരു വഴിയായി.ഇനി ഞാൻ കേറുവാ.അകം കഴച്ചുപൊട്ടുന്നു.

അത്രേയുള്ളൂ, ഇങ്ങ് വാ.വിരല് കേറ്റി നന്നായൊന്ന് ഇളക്കിവിട്ടാൽ അല്പം ആശ്വാസം കിട്ടും. പതിയെ കേറാം.

ദേ ഈ കോലൊന്നു കേറീട്ട് ദിവസം കുറച്ചായി.പറ്റണില്ല.ഇതിങ്ങനെ നിക്കുന്ന കാണുമ്പോ കൊതിയാ പൂറിൽ കേറ്റി അവനെ പിഴിയാൻ. കണ്ടില്ലേ വിറക്കുന്നത്.അവൾ ആ മകുടത്തിൽ നുണഞ്ഞു.

പെണ്ണെ ദേ നോക്ക് നിന്റെ കന്ത്, ദാ നല്ല തുടുത്തു കമ്പിയായി നിക്കുന്നു. വായിലേക്ക് താ. പൊളിച്ചു വച്ച് താ ഒന്ന് കടിച്ചുപറിക്കട്ടെ.

ഇന്നാടാ കൊതിയാ നീ തിന്ന്. അവൾ പൂറ് അവന്റെ മുഖത്തിട്ട് ഉരച്ചു.

ആഹ് കടിച്ചുപറിക്കാതെ.അയ്യോ ദേ വേണ്ടാ അവിടെ കേറ്റല്ലേ,കുണ്ടിയിൽ കയറിയ വിരൽ അവൾ പിടിച്ചുവച്ചു. വഷളൻ എത്ര പറഞ്ഞാലും കേൾക്കില്ല.മതി തീറ്റെം കുടീം ഒക്കെ. ഞാൻ കെറുവാ.

പെണ്ണെ ആ തേൻ കുടിച്ചോട്ടെ… നീ മഹാകള്ളിയാ.നിനക്ക് മാത്രമായി വേണം ഒറ്റക്ക്.

ഞാൻ കള്ളിയാ.എനിക്ക് കൊതി തീർക്കാനുള്ളതാ ഇത്.

അപ്പൊ എനിക്കോ, എനിക്കില്ലേ കൊതി.

അത്‌ എനിക്ക് തീർക്കാനുള്ളതെയുള്ളൂ.

ദേ നല്ല തേൻ,വീണ്ടും ഒളിച്ചിറങ്ങുവാ

ആണൊ എന്നാൽ മതി കുടിച്ചത് ഇനി ഈ കുണ്ണയൊന്ന് കുളിക്കട്ടെ ആ തേനിൽ.അതും പറഞ്ഞവൾ കാല് വിടർത്തി കുണ്ണ പൂറിലേക്ക് മുട്ടിച്ചു.പതിയെ അതിന്റെ മേലേക്ക് കവച്ചിരുന്നു.

ഇനി ഇവനെ ഞാൻ തുറന്നുവിടില്ല. അവിടിരിക്കട്ടെ.

എന്നിട്ട്…….

എന്നിട്ടേ, കന്തും കുണ്ണയും സ്നഹിച്ചോട്ടെ.അവര് അവിടിരുന്നു കൊച്ചുവർത്താനം പറയട്ടെന്നെ. എനിക്ക് ഈ നെഞ്ചിൽ കിടന്നുറങ്ങണം.

അവരെന്നാ പറയാനാ,നന്നായൊന്ന് തിന്നുംകൂടിയില്ല.

മൂന്നാല് ദിവസം കാണാഞ്ഞതിന്റെ പരിഭവം കാണും.അത്‌ തീർക്കുവാ എന്താ സംശയമുണ്ടോ.

ഇതിനുമാത്രം എന്താ ഇത്ര…..

അതെ ഞങ്ങൾ പെണ്ണുങ്ങൾ അങ്ങനാ.അത്ര പെട്ടെന്ന് പിടികിട്ടില്ല ഒന്നും.ഈ ചെക്കന്റെ കണ്ണിൽ നോക്കി സംസാരിച്ചു കിടക്കാനല്ലേ എനിക്ക് ഏറ്റോം ഇഷ്ട്ടം. അതോണ്ടാ.

ഡീ പെണ്ണെ, പതിയെ ഇട്ടിളക്ക്. അത്‌ ഒടിക്കല്ലെ.

എന്റെ പൂറ് കുണ്ണയെ സ്നേഹിക്കുവല്ലേ. അവൾക്കറിയാം അവളുടെ ചെക്കനെ നോക്കാൻ. ദാ ഇത്തിരി പാപ്പം കുടിച്ചോ. അവൾ മുല വായിലേക്ക് തിരുകി.

അവന്റെ കുടിക്കൊപ്പം അവൾ കുണ്ണ പിഴിഞ്ഞെടുത്തു.

അവൾ അരയിട്ടിളക്കി, ആ കുണ്ണ ഉള്ളറകളിലേക്ക് ഊളിയിട്ടിറങ്ങി പൂർഭിത്തികളിൽ തിങ്ങിനിറഞ്ഞിരുന്ന് ആ കന്തിൽ ഉരഞ്ഞുകയറി. അവന്റെ മാറിൽ മുലകൾ അമർന്നു. അരക്കെട്ടുയർത്തിയടിച്ചവൾ അവനിലേക്ക് പടർന്നു.ഒരു കാമ യക്ഷിയുടെ ഭാവം.വെടിപൊട്ടിയിട്ടും ഊരാതെ ആ നെഞ്ചിൽത്തന്നെ കിടന്നുറങ്ങി. !!!!! “ഇന്ദിരകുഞ്ഞേ,ആരുമില്ലേ ഇവിടെ” തിടുക്കപ്പെട്ട് വാതിലിൽ തട്ടിയുള്ള വിളികേട്ട് അവർ ഞെട്ടിയെണീറ്റു. പരിഭ്രാന്തിയൊടെ കയ്യിൽ കിട്ടിയത് വാരിച്ചുറ്റി,രാജീവനെ താഴെ നിലവറ ഭാഗത്തേക്കും മാറ്റിനിർത്തി അവൾ പുറത്തേക്ക് നടന്നു. ഇടക്ക് നിലവറ ഭാഗത്തേക്ക്‌ അവൾ നോക്കുന്നുണ്ട്. ഇടക്ക് പുറത്തേക്ക് എത്തിനോക്കുന്ന രാജീവനെ കണ്ണുകൊണ്ട് വിലക്കി. വീണ്ടും വാതിലിൽ തട്ടുന്ന ശബ്ദം കൂടിവന്നു.പേടിച്ചുവെങ്കിലും മനസാന്നിധ്യം വീണ്ടെടുത്ത ഇന്ദിര മുൻവശത്തെക്ക് നടന്നു.വാതിലിന്റെ മറവിൽ നിന്ന് അവൾ സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി.

ആരാ പുറത്ത്?എന്താ ഈ സമയത്ത്

ഞാനാ പൊതുവാള്,ഒന്ന് വേഗം വരൂ കുട്ടിയെ.

എന്താ എന്തുപറ്റി?

കുഞ്ഞേ ശിവേലിക്ക് എഴുന്നെള്ളിച്ച ആനയിടഞ്ഞു.മ്മടെ തിരുമേനി ആ തിരക്കിനിടയിൽ…..

മുഴുവൻ കേൾക്കുന്നതിന് മുന്നേ തല ചുറ്റുന്നതായിത്തോന്നി ഇന്ദിരക്ക്.ഒരു വീഴച്ചക്കുമുന്നെ അവളെ തന്റെ കൈകളിൽ താങ്ങിയിരുന്നു രാജീവ്‌.

?????ശുഭം????? ആൽബി