ബ്രഹ്മഭോഗം 3
ശൈശവത്തില്‍ അമ്മയുടെ മുലപ്പാല്‍ കുടിച്ച ശേഷം ആദ്യമായി എന്റെ വായിലേക്ക് ഒരു മുലഞെട്ട് കയറുകയാണ്; അന്ന്, ആ മുലയില്‍ നിന്നും എന്റെ നാവിലേക്ക് സ്രവിച്ചത് ജീവാമൃതമായിരുന്നെങ്കില്‍ ഇപ്പോള്‍ നാവില്‍ സ്പര്‍ശിച്ചിരിക്കുന്ന ഈ തെറിച്ച സ്തനം സ്രവിപ്പിക്കുന്നത് കാമരസമാണ്‌. രണ്ടും ഒരേ അവയവം, പക്ഷെ രണ്ടും രണ്ടിടത്ത് രണ്ടു വ്യത്യസ്ത ധര്‍മ്മവും കര്‍മ്മവും അനുഷ്ഠിക്കുന്നു. ഒന്ന് പരിപാവനമായ പ്രകൃതിധര്‍മ്മം; മറ്റേത് മാംസനിബിദ്ധമായ രതിസുഖഭ്രാന്ത്. അമ്മയെന്ന പാലാഴി നല്‍കിയ അമൃതല്ല മാധവിയെന്ന പടക്കുതിരയുടെ മുലയ്ക്ക് നല്‍കാനുള്ളത്. അതിന്റെ സ്പര്‍ശനം ദിവ്യമല്ല, പൈശാചികമാണ്. മനുഷ്യനെ വിഭ്രാന്തിയിലാഴ്ത്തുന്ന പൈശാചിക സുഖം. ഇതിനെ പ്രതിരോധിക്കാന്‍ നിനക്ക് കഴിയുമോടാ? വേണ്ടെന്ന് വച്ച് തിരിഞ്ഞോടാനുള്ള പ്രാപ്തി നിനക്കുണ്ടോ? ഞാന്‍ കിതച്ചു. ഇല്ല; മുഖം മാറ്റാന്‍ എനിക്ക് കരുത്തില്ല. ഈ സുഖം, ഈ സ്വാദ്, ഈ മാര്‍ദ്ദവം, ഈ ഗന്ധം ഇവയെന്നെ ദ്രവീകരിക്കുന്നു. ഉപ്പുരസമുള്ള ത്രസിക്കുന്ന ഉറപ്പുള്ള ഞെട്ട്. പെണ്ണിന്റെ രതിഗന്ധം കേട്ടറിവ് മാത്രമായിരുന്ന എനിക്ക് അതിപ്പോള്‍ സ്വന്തം നാസാരന്ധ്രങ്ങളില്‍ അനുഭവവേദ്യമായിരിക്കുന്നു. വിയര്‍പ്പിന്റെ ഗന്ധം ഏറ്റവും ഉന്മത്തമായി മാറുന്നത് അതൊരു സുന്ദരിയും ആരോഗ്യവതിയുമായ പെണ്ണിന്റെ ശരീരത്തില്‍ നിന്ന് വമിക്കുമ്പോള്‍ മാത്രമാണ്. മാധവിയുടെ മുലയില്‍ വിയര്‍പ്പുണ്ട്. അതിന് ഉപ്പുരസവുമുണ്ട്. ഞാന്‍ ഒരു മയക്കത്തിലെന്നപോലെ ആ മുന്തിരിങ്ങ ചപ്പി.
“മതി; താഴെ നിര്‍ത്ത്; ഞാന്‍ വച്ചു”
ഇളകിച്ചിരിച്ചുകൊണ്ടുള്ള അവളുടെ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോള്‍ ഞാന്‍ സ്ഥലകാലബോധത്തിലേക്ക് തിരികെയത്തി. എന്റെ കൈകളിലൂടെ അവള്‍ താഴേക്ക് ഊര്‍ന്നിറങ്ങി. ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ എന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ട് ഇറുകിയ ബ്ലൌസ് താഴേക്ക് നീക്കി അവള്‍ ആ മുഴുത്ത മുല മറച്ചു; അപ്പോഴും താഴേക്ക് തള്ളി നില്‍ക്കുന്ന ബാക്കിഭാഗം മറയ്ക്കാന്‍ കഴിയാതെ. കിതയ്ക്കുകയായിരുന്നു ഞാന്‍; ഒരു മാരത്തോണ്‍ ഓടിവന്ന ഓട്ടക്കാരനെപ്പോലെ.
“ഭയങ്കരനാണല്ലോ? കിട്ടിയ വഴിക്ക് ചപ്പിക്കളഞ്ഞു..കള്ളന്‍” ഒരു പെണ്ണിന്, അതും മദമിളകി ഭോഗിക്കാന്‍ ആര്‍ത്തിപെരുത്ത് നില്‍ക്കുന്ന പെണ്ണിന് മാത്രം ഉദ്ഭൂതമാകുന്ന അത്യന്തം വശ്യമായ ലജ്ജയോടെയും ചിരിയോടെയും അവള്‍ പറഞ്ഞു.
ശരീരം വിറയ്ക്കുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു. കാമതാപത്തില്‍ ഉരുകി ഒലിക്കുകയാണ് ഞാന്‍. തൊട്ടുമുന്‍പില്‍ നില്‍ക്കുന്ന പച്ചക്കരിമ്പ് പോലെയുള്ള വിളഞ്ഞു കൊഴുത്ത പെണ്ണിനെ പിടിച്ചു മലര്‍ത്തിക്കിടത്തി അവളിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങാനുള്ള തീവ്രദാഹം എന്നെ ഞെരിയ്ക്കുന്നു.
“ഞ..ഞാന്‍ പോവ്വാ” എങ്ങനെയോ ഞാന്‍ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.
“ശ്ശൊ പോവ്വാന്നോ? രാത്രി വരാവോ” ചുണ്ട് കടിച്ചു വിട്ടുകൊണ്ട്, വികാരപാരവശ്യത്തോടെ അവള്‍ ചോദിച്ചു; മന്ത്രണം ചെയ്യുന്നതുപോലെ.
സ്വരുക്കൂട്ടി സമ്പാദിച്ച ദുര്‍ബ്ബലമായ പ്രതിരോധശക്തി അവളുടെ ആ ഒരൊറ്റ വാചകത്തില്‍ നിലംപൊത്തി ഒലിച്ചുപോയി. വന്മഴയില്‍ വേരുകള്‍ ദ്രവിച്ചുനിന്നിരുന്ന വൃക്ഷം കടപുഴകുന്ന പോലെ. തുറന്ന ക്ഷണം. രാത്രി വരാമോ എന്ന ചോദ്യത്തിന് മറ്റു യാതൊരു അര്‍ത്ഥങ്ങളുമില്ല. ഇവിടെ രാമായണ പാരയണമോ, വേദക്ലാസുകളോ രാത്രിപൂജയോ ഒന്നുമില്ല. അതിനൊന്നുമല്ല അവളുടെ ഈ ക്ഷണം; അതിനൊരൊറ്റ ലക്‌ഷ്യം മാത്രം; സ്വന്തം മാംസദാഹം അവള്‍ക്ക് ശമിപ്പിക്കണം, എന്നെ ഉപയോഗിച്ച്. ഉള്ളില്‍ കിടക്കുന്ന പഴയ മാടമ്പിയായ രോഗിക്ക് മദനാര്‍ത്തയായ ഇവളുടെ സുഖനനവുകളെ, സുഖദളങ്ങളെ, സുഖദ്വാരങ്ങളെ മെരുക്കാനും കീറിമുറിക്കാനുമുള്ള കഴിവില്ല. യൌവ്വനത്തിന്റെ തീക്ഷ്ണമായ കരുത്തില്‍ സ്വശരീരത്തിന്റെ തൃഷ്ണകളെ വരുതിക്ക് നിര്‍ത്താനാകാതെ കാമാര്‍ത്തയായി ചിനയ്ക്കുകയാണ് പെണ്‍കുതിരയായ ഇവള്‍; കാമാര്‍ത്തയായി ചിനയ്ക്കുകയാണ്. മാധവിയുടെ കഴുത്തിലൂടെ വിയര്‍പ്പൊഴുകി അവളുടെ സ്തനശൈലങ്ങളുടെ ഇടയിലേക്ക് ഇറങ്ങുന്ന മത്തുപിടിപ്പിക്കുന്ന കാഴ്ച പൊട്ടനെപ്പോലെ ഞാന്‍ നോക്കി നിന്നു. അവളുടെ ചോദ്യത്തിന് മറുപടി നല്‍കാന്‍ എനിക്ക് സാധിക്കുന്നില്ല.
“പറ, അയാള് തെരക്കും” അവള്‍ ധൃതി കൂട്ടി.
ഞാനവളെ അടിമുടി വീണ്ടും വീണ്ടും നോക്കി. ബ്ലൌസിന്റെ ഉള്ളില്‍ ഒതുങ്ങാത്ത മുഴുത്ത മുലകള്‍ എന്തിനാണിങ്ങനെ കൂര്‍ത്ത് നില്‍ക്കുന്നത്? വരൂ വരൂ എന്നവ യാചിക്കുന്നുണ്ടോ? ഈ മുലകള്‍ എനിക്ക് നല്‍കാനാണ് അവള്‍ ക്ഷണിക്കുന്നത്. അവയിലെ ഉപ്പു നക്കിയെടുപ്പിക്കാന്‍. അവള്‍ വിയര്‍ത്തുകൊണ്ടേയിരിക്കുകയാണ്. ഈ വിയര്‍പ്പുകണങ്ങള്‍ അവളുടെ മേദസ്സ് നിറഞ്ഞ ദേഹത്തുണങ്ങിപ്പിടിച്ച് ഉപ്പുതരികളായി രൂപപ്പെടുമ്പോള്‍ അവള്‍ക്കെന്നെ അരികില്‍ വേണം. നാവുകൊണ്ട് അവളുടെ ശരീരം വൃത്തിയാക്കി കൊടുക്കാന്‍.
“രാത്രീ വന്നാ ഇത് രണ്ടും ഇഷ്ടം പോലെ ചപ്പിക്കുടിക്കാം..” നാണമില്ലാത്ത വേശ്യയെപ്പോലെ അവള്‍ എന്നെ പ്രലോഭിപ്പിച്ചു; അവള്‍ കിതച്ചു. ആ വന്മുലകള്‍ അമിതമായി ഉയര്‍ന്നുതാഴ്ന്നു.
“മാധവീ..നിന്റെ കുളി തീര്‍ന്നില്ലേ. കഞ്ഞി എടുക്കടി…” ഉള്ളില്‍ നിന്നും കിഴവന്റെ ശബ്ദം ഇങ്ങുവരെ എത്തുന്നു. അവള്‍ പല്ലുകടിച്ചുകൊണ്ട് ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കി.
“വരുവാ..” കോപത്തോടെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞിട്ട് അവള്‍ ആര്‍ത്തിയോടെ എന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു.
“വരുവോ”
എനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു എന്താണ് പറയേണ്ടതെന്ന്. ആ ബ്ലൌസ് വലിച്ചുപറിച്ച് ദൂരെ എറിഞ്ഞ് ആ മുഴുത്ത മുലകള്‍ രണ്ടും ചപ്പാന്‍ മനസ്സ് വെകിളി കൂട്ടുന്നു.
“വന്നാ ഇത് മാത്രവല്ല. വേറേം ഒണ്ട് ആണുങ്ങക്ക് തിന്നാന്‍ പറ്റിയ ഒത്തിരീം. വടിച്ച് വൃത്തിയാക്കി വച്ചേക്കുവാ അലുവ പോലെ” നിശബ്ദം അവള്‍ കുണുങ്ങിച്ചിരിച്ചു.
ശരീരത്തിലും മനസിലും തീപിടിക്കുന്നതുപോലെ എനിക്ക് തോന്നി. ഇവളെന്ത്‌ പെണ്ണാണ്! ആദ്യമായി കാണുന്ന ഒരു ചെറുപ്പക്കാരനോട്‌ എന്തൊക്കെയാണ് പറയുന്നത്. കാമപ്പിശാചിനി! കടിയിളകി രണ്ടുംകെട്ടു നില്‍ക്കുകയാണിവള്‍. വെറുതെയല്ല ഇത്തരം വസ്ത്രങ്ങള്‍ ഇവള്‍ ധരിക്കുന്നത്; ഈ അല്‍പവസ്ത്രത്തില്‍ ഇവളെ കാണുന്ന ആണുങ്ങള്‍ ഭ്രമിച്ച് അടിമകളായി മാറാന്‍ വേണ്ടിത്തന്നെയാണ്.
“ആരുവില്ലാതെ പ്രാന്ത് പിടിക്കുവാ. രാത്രീ കെടന്നാ ഒറക്കവേ വരത്തില്ല” അവള്‍ കൈകള്‍ പൊക്കി ഏറെക്കുറെ മുഴുവനും വിയര്‍ത്ത കക്ഷങ്ങള്‍ കാണിച്ച് മുലമുഴുപ്പ് പൂര്‍ണ്ണമായി പ്രദര്‍ശിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. മതിമറന്ന ഞാന്‍ അവളുടെ കൊഴുത്ത അരക്കെട്ടിലേക്ക് കൈകള്‍ വച്ച് അവളെ എന്നോട് ചേര്‍ത്തു. മൂത്തുമുഴുത്ത എന്റെ ലിംഗം അവളുടെ സംഗമസ്ഥലത്ത് തന്നെ കുത്തിയമര്‍ന്നു.
“ശ്ശൊ അങ്ങ് മൂത്ത് നിക്കുവാന്നല്ലോ..” ചുടുനിശ്വാസം എന്റെ മുഖത്തേക്കടിച്ചുകൊണ്ട് അവള്‍ ശരീരമിളക്കി ചിരിച്ചു.
എന്റെ കൈകള്‍ അവളുടെ കൊഴുപ്പ് നിറഞ്ഞ മാംസത്തെ ശക്തമായി ഞെരിച്ചു. കാമം എന്നെ അവന്റെ പൂര്‍ണ്ണ അടിമയാക്കി മാറ്റിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അരക്കെട്ടില്‍ നിന്നും എന്റെ കൈ കൈലിയുടെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറാന്‍ വെമ്പിയ നിമിഷം!
“എടീ കൂത്തിച്ചി എവിടാടീ നീ; കഞ്ഞി വെളമ്പടീ ഒരുമ്പെട്ട കഴപ്പീ”
നായരുടെ അസഭ്യം കലര്‍ന്ന ശകാരം എത്തിയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ വേഗം അകന്നുമാറി.
“കുളിച്ചില്ല; എണ്ണ പോലും പൊരട്ടി തീര്‍ന്നില്ല. വന്നു വെളമ്പിത്തരാം”
പിന്നെ അവളെന്നെ നോക്കി ആ മലര്‍ന്ന ചുണ്ട് നാവുനീട്ടി നന്നായി ഒന്ന് നക്കിയിട്ട് വശ്യമായ ചിരിയോടെ എന്റെ അടുത്തേക്കെത്തി മുഖം ചെവിയോട് അടുപ്പിച്ചു.
“ആ കാലന് കഞ്ഞി കൊടുത്തേച്ച് ഞാന്‍ കുളിക്കും; മഞ്ഞള് തേച്ചരച്ച്. മഞ്ഞളും വെളിച്ചെണ്ണയും തേച്ച് തണുത്ത വെള്ളത്തീ കുളിച്ചാ നല്ല മണമാരിക്കും ശരീരത്തിന്. വരുമ്പോ ആ വാതിലേല്‍ മൂന്നു തവണ മുട്ടിയാ മതി. ഞാന്‍ വന്നു തൊറക്കാം. കാത്തിരിക്കും കേട്ടോ” നനവാര്‍ന്ന ആ തപമുള്ള അധരങ്ങള്‍ എന്റെ കാതിലുരുമ്മി അവള്‍ മന്ത്രിച്ചു. ശരീരം ഒന്നടങ്കം പെരുത്തുകയറി അവളുടെ രതിദളങ്ങള്‍ പോലെയുള്ള ആ അധരസ്പര്‍ശനത്തില്‍.
എന്റെ മറുപടിക്ക് നില്‍ക്കാതെ അവള്‍ വേഗം ഉള്ളിലേക്ക് പോയി. കാമാന്ധനായിപ്പോയിരുന്ന ഞാന്‍ അല്‍പനേരമെടുത്തു സാധാരണ ഗതിയിലെത്താന്‍. അടുക്കളയില്‍ പാത്രങ്ങള്‍ അനങ്ങുന്ന ശബ്ദം. കിഴവനെ അവള്‍ക്ക് പേടിയുണ്ട്. പേടിയോ അതോ സ്വത്ത് കിട്ടാനുള്ള വിധേയത്വമോ? അനുസരിച്ചു നിന്നില്ലെങ്കില്‍ അയാള് ഇറക്കിവിട്ടേക്കുമെന്ന ഭയമുണ്ടാകും അവള്‍ക്ക്. സ്വന്തമായി വീടില്ലാത്തവളല്ലേ? ആകെയുള്ളത് മദം മുറ്റിയ കൊഴുത്ത ശരീരം മാത്രം. മീരയാന്റിയെ കണ്ടിട്ടില്ലായിരുന്നെങ്കില്‍ ഇവളാണ് ലോകസുന്ദരി എന്ന് ഞാന്‍ നിസ്സംശയം പറഞ്ഞേനെ. ഷഡ്ഡി തകര്‍ത്ത് പുറത്തിറങ്ങാന്‍ വെമ്പുന്ന എന്റെ സ്വര്‍ണ്ണനാഗം അവളുടെ പിന്നാലെ പോകാന്‍ എന്നെ നിര്‍ബന്ധിച്ചു.
ഞാന്‍ ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ വീടിന്റെ മുന്‍പിലേക്ക് നീങ്ങി; അവിടെ നിന്നും സൈക്കിള്‍ വച്ചിരുന്ന പടിപ്പുരയ്ക്ക് സമീപത്തേക്കും സൈക്കിളുമായി നേരെ മനയിലേക്കും. മനസ്സൊരു കടലായി മാറിയിരിക്കുന്നു. ഉള്ളില്‍ ശക്തമായ ഭൂചലനമുണ്ടാക്കിയ ഊര്‍ജ്ജം ഘനമേറിയ വെള്ളത്തെ മുകളിലേക്ക് തള്ളുകയാണ്. ഇവിടെ ചെറുതായി അനുഭവപ്പെടുന്ന ഈ ഇളക്കം വന്‍തിരകളായി രൂപപ്പെട്ട് കരയിലേക്ക് ആഞ്ഞടിക്കാന്‍ യാത്രയാകുകയാണ്.
“കൊടുത്തോ”
സൈക്കിള്‍ വച്ചിട്ട് ചെല്ലുമ്പോള്‍ വരാന്തയിലെ ചാരുകസേരയില്‍ മലര്‍ന്നു കിടന്ന് ഏതോ ഗ്രന്ഥം നോക്കുകയായിരുന്ന അച്ഛന്‍ ചോദിച്ചു. ഇന്ന് സുരപാനസദസ്സില്ലെന്നു തോന്നുന്നു; അതാണ്‌ ഈ സമയത്തിവിടെ.
“കൊടുത്തു”
“അയാള്‍ക്ക് എങ്ങനെയുണ്ട്?”
“അയാള് വീട്ടില്‍ത്തന്നെയുണ്ട്‌”
അച്ഛന്‍ പുരികങ്ങള്‍ ചുളിച്ച് എന്നെ നോക്കി; സംശയത്തോടെ.
“ആശുപത്രിയില്‍ നിന്ന് കൊണ്ടുവന്നോ?” പിന്നാലെ ചോദ്യമെത്തി.
“ഉവ്വ്”
“ഉം; രക്ഷയില്ലെന്ന് ഡോക്ടര്‍മാര്‍ പറഞ്ഞുകാണും.”
ആരോടെന്നില്ലാതെ അങ്ങനെ പറഞ്ഞിട്ട് അച്ഛന്‍ വായന തുടര്‍ന്നു. എനിക്ക് എന്തൊക്കെയോ ചോദിക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു; പക്ഷെ മനസ്സ് വരുതിയിലല്ല. നാവില്‍ മാധവിയുടെ മുലയുടെ സ്വാദ്. കൈകളില്‍ അവളുടെ കൊഴുത്ത മാംസത്തിന്റെ സുഖശേഷിപ്പ്. ഞാന്‍ ഉള്ളില്‍ക്കയറി മുകളിലെത്തി. ലിംഗം മൂത്തുമുഴുത്തുതന്നെ നില്‍ക്കുകയാണ്. അവനെ പുറത്തെടുത്ത് ആശ്വാസം നല്‍കിയാലോ? വേണ്ട; വേണ്ട. ഞാന്‍ മന്ത്രിച്ചു. ഒന്നും ചെയ്യാനോ ചിന്തിക്കാനോ കഴിയുന്നില്ല. വര്‍ദ്ധിച്ച ഹൃദയമിടിപ്പ്‌ എന്നെ ഇരിക്കാനോ കിടക്കാനോ അനുവദിക്കുന്നില്ല. ദേഹം അടിമുടി തരിക്കുകയാണ്. മനസ് മദമിളകിയ ആനയെപ്പോലെ ചിന്നം വിളിക്കുന്നു. മാധവിയുടെ മദരൂപമാണ്‌ മനസ്സ് നിറയെ.
“രാത്രീ വരാവോ” അവളുടെ ചുണ്ടുകളുടെ വശ്യമായ ചലനം. സംസാരിക്കുമ്പോള്‍ അവളുടെ സ്വതവേ മലര്‍ന്ന കീഴ്ചുണ്ട് ചെമ്പൂവിതള്‍ പോലെ വിടരുന്നു.
ഞാന്‍ കട്ടിലില്‍ ഇരുന്നു. രോഗിയും വൃദ്ധനുമായ മാടമ്പി പത്മനാഭന്‍ പിള്ള.
“പട്ടിക്കഴുവര്‍ര്‍ട മോനെ; ചവിട്ടി നിന്റെ എല്ലൂരിക്കളയും”
ചുവന്നു കലങ്ങിയ കണ്ണുകളോടെ ഒരു പാവം ചെറുമനെ അടിച്ചു വീഴ്ത്തിയിട്ട് അലറുന്ന പിള്ളയുടെ രൂപം എന്റെ മനോമുകുരത്തില്‍ എത്തി. അവന്‍ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റു കൈകള്‍ കൂപ്പുന്നു. അയാളുടെ പറമ്പില്‍ കിടന്ന ഒരു തേങ്ങ എടുത്തതാണ് പ്രശ്നം. സ്കൂളില്‍ നിന്നും വരുന്ന വഴിക്ക്, കുറെ അധികം വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് മുന്‍പ് നടന്ന സംഭവം. പലര്‍ക്കും പേടിസ്വപ്നമായിരുന്ന പത്മനാഭന്‍ പിള്ള ഇന്ന് പരസഹായമില്ലാതെ എഴുന്നേല്‍ക്കാന്‍ സാധിക്കാത്ത നിലയില്‍ ആ പഴയ വലിയ വീട്ടില്‍ പല്ലുകൊഴിഞ്ഞ സിംഹത്തെപ്പോലെ കിടക്കുന്നു; കാമവെറി പൂണ്ട ഇളംപ്രായക്കാരി ഭാര്യയുടെ ആസക്തി ശമിപ്പിക്കാന്‍ കഴിവില്ലാതെ; ഒന്നിനും കഴിവില്ലാതെ.
“വടിച്ച് വൃത്തിയാക്കി വച്ചേക്കുവാ, അലുവപോലെ”
ഹൂ! ദേഹം തരിച്ചുപൊട്ടുന്നു. ഇത്ര ശക്തമാണോ കാമവികാരം. അലുവപോലെയുള്ള അവളുടെ.! പേ പിടിച്ച നായയുടെ അവസ്ഥയായി എനിക്ക്. എന്താണവള്‍ പറഞ്ഞത്? ആണുങ്ങള്‍ക്ക് തിന്നാന്‍ പറ്റിയ വേറേം ഒത്തിരീം ഉണ്ടെന്നോ? ഈശ്വരാ ശരീരം തളരുന്നു. ഞാന്‍ വെള്ളമെടുത്ത് മടമടാ കുടിച്ചു.
“മമ്മതേ, ഈ സസ്യഭുക്കുകള്‍ സ്വയം വഞ്ചകരാണ്” ഒരിക്കല്‍ ഒരു സുരപാന സദസ്സില്‍ അച്ഛന്‍ പറഞ്ഞ ആ കാര്യം എന്റെ ഓര്‍മ്മയിലേക്ക് കുതിച്ചെത്തി.
“അദെന്താ അങ്ങുന്ന് അങ്ങനെ പറഞ്ഞെ”
“വിവാഹം ചെയ്താല്‍ എല്ലാ സസ്യഭുക്കുകളും മാംസഭുക്കുകളായി മാറില്ലേ? ഇല്ലേടോ? മാംസം നാവില്‍ സ്പര്‍ശിച്ചാല്‍, അതിന്റെ സ്വാദ് അറിഞ്ഞാല്‍, അതില്‍നിന്നും ഊറുന്ന ഒരു കണമെങ്കിലും ഉള്ളില്‍ പോയാല്‍, അവനോ അവളോ മാംസഭുക്കായി”
സദസ്യരുടെ ചിരി.
“അത് ശരിയാണല്ലോ അങ്ങുന്നെ; അപ്പൊ ഈ പച്ചക്കറി മാത്രം തിന്നുന്നെ ഒരുതരം പോഴത്തവാ അല്യോ” തങ്കച്ചനാണ്.
“സംശയമെന്താ? മാത്രമോ, മാംസമെന്നാല്‍ ജീവനുള്ള എന്തിന്റെയും ശരീരമാണ്. പക്ഷിമൃഗാദികള്‍ക്കും മത്സ്യങ്ങള്‍ക്കും മനുഷ്യര്‍ക്കും മാത്രമല്ല, കരയിലും ജലത്തിലും വളരുന്ന ഓരോ സസ്യത്തിനുമുണ്ട് ജീവന്‍. അതൊക്കെ ഭക്ഷിച്ചിട്ട് സസ്യഭുക്കുകള്‍ എന്ന് പറയുന്നവര്‍ കഴിക്കുന്നത് അവയുടെ മാംസം തന്നെയാണ്; സസ്യങ്ങളുടെ മാംസം. അതിനു പുറമെയാണ് ജീവനോടെ ഇണയുടെ മാംസം രുചിക്കുന്നത്. ചിലരൊക്കെയങ്ങ് കടിച്ചു വിഴുങ്ങുകയല്ലേ..”
വീണ്ടും കൂട്ടച്ചിരി.
“അപ്പൊ പിന്നെന്തിനാ അങ്ങുന്നെ ചെലരൊക്കെ എറച്ചീം മീനും കഴിക്കാത്തെ? അതിന്റെ പിന്നീ വല്ല കാരണോം ഒണ്ടോ?” തങ്കച്ചന്റെ സംശയം.
“ആരെങ്കിലുമൊക്കെ ഉണ്ടാക്കുന്ന ഓരോരോ അബദ്ധ വിശ്വാസങ്ങളാണ് ഇതൊക്കെ. ഒരാളുടെ ശീലം പലരുടെ ശീലങ്ങളായി മാറി, അത് കുറെയധികം തലമുറകള്‍ ഒരു ചര്യയായി തുടര്‍ന്നു പോരുമ്പോള്‍ അതൊരു വിശ്വാസമായി പരിണമിക്കും. അതിലൊക്കെ വല്ല ശരിയോ തെറ്റോ അര്‍ത്ഥമോ ഉണ്ടോ എന്നൊന്നും ഒരുത്തനും ചിന്തിക്കുന്നില്ല. ആയുര്‍വേദം പോലും മാംസാഹാരം അക്ഷന്തവ്യമാണ്‌ എന്ന് പഠിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്”
“നേരാണോ അങ്ങുന്നെ?”
“സസ്യാദികള്‍ തിന്നുന്ന മൃഗങ്ങള്‍, ചികഞ്ഞുതിന്നുന്ന പക്ഷികള്‍, കൊത്തിത്തിന്നുന്ന പക്ഷികള്‍, പൊത്തുകളില്‍ ജീവിക്കുന്ന ജന്തുക്കള്‍, കഴുത്തുനീട്ടി ഭക്ഷണം തിന്നുന്ന ജീവികള്‍, വലിയ ശരീരമുള്ള മൃഗങ്ങള്‍, മത്സ്യങ്ങള്‍ എന്നിവയൊക്കെ കഴിക്കാം എന്നാണ് ആയുര്‍വേദമതം. പക്ഷെ മനുഷ്യമാംസം തിന്നാന്‍ ഒരു വൈദ്യവും പറയുന്നില്ല. എന്നിട്ടും ഈ സസ്യഭുക്കുകള്‍ ആര്‍ത്തിയോടെയല്ലേ പെണ്ണുടല്‍ ഭക്ഷിക്കുന്നത്”
പെണ്ണുടല്‍ ഭക്ഷിക്കുന്ന മനുഷ്യര്‍! അവള്‍, അവള്‍ പറഞ്ഞത് ഇതുതന്നെയാണോ? ആണുങ്ങള്‍ ഭക്ഷിക്കുമോ അവള്‍ പറഞ്ഞയിടം? അതിന്റെ സ്വാദ് എന്തായിരിക്കും? എങ്ങനെയാണ് അത് തിന്നുക? വെരുകിനെപ്പോലെ ഞാന്‍ മുറിയില്‍ തലങ്ങും വിലങ്ങും നടന്നു.
“രാത്രീ വന്നാ ഇതുരണ്ടും ഇഷ്ടംപോലെ ചപ്പിക്കുടിക്കാം” അവളുടെയാ നോട്ടം. നെഞ്ചില്‍ നിറഞ്ഞു മുഴുത്തു തള്ളുന്ന മുലകളുടെ ഹുങ്ക്! കഴുത്തില്‍ നിന്നും അവറ്റകളുടെ ഇടയിലേക്ക് ഒഴുകുന്ന വിയര്‍പ്പ്!
രോഗിയായ ഭര്‍ത്താവ് ഉറക്കം കിട്ടാതെ ഞരങ്ങുമ്പോള്‍ തുടയിടുക്കില്‍ വീര്‍പ്പുമുട്ടുന്ന മാംസപുഷ്പത്തിന്റെ ദാഹം തീര്‍ക്കാനാകാതെ അവള്‍ തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടക്കുകയാകും. കരുത്തുള്ള പുരുഷന്റെ കൈകളാല്‍ ഞെരിച്ചുടയ്ക്കപ്പെട്ട് കശക്കിയെറിഞ്ഞ പൂവുപോലെയകാന്‍ ഓരോ പെണ്ണും മോഹിക്കുന്നുണ്ട്. അവളിലെ രാസനീരുകള്‍ അത്യാര്‍ത്തിയോടെ ഉറുഞ്ചിക്കുടിക്കുന്ന, അതിന്റെ ലഹരിയില്‍ മതിമറന്ന് അവളെ സുഖസ്വര്‍ഗ്ഗം കാണിക്കുന്ന പുരുഷനെ! മാധവി അത്തരം നീരുകളുടെ ഒരു കലവറയാണ്. ആ ചുണ്ടുകളില്‍ത്തന്നെയുണ്ട് ഒരു തടാകം നിറയാന്‍ തക്ക ചാറ്.
“രതിസംഗമത്തിന് തയാറായ പെണ്ണിന്റെ യോനി ഒരു നീര്‍ച്ചാലായി മാറും. അവള്‍ സ്വയമൊരു ജലസ്രോതസ്സ് ആയിരിക്കും അപ്പോള്‍” എന്നോ എപ്പോഴോ വായിച്ച ആ വരികള്‍ അനാവശ്യമായി എന്റെ മനസ്സിലേക്കെത്തി. മാധവിയുടെ തടിച്ചു കൊഴുത്ത തുടകളുടെ ഇടയിലെ നീര്‍ച്ചാല്‍! എന്റെ രോമങ്ങള്‍ ഒന്നടങ്കം എഴുന്നുനിന്നു. എനിക്കത് സങ്കല്‍പ്പിക്കാന്‍ കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.
“വന്നാ ഇത് മാത്രവല്ല. വേറേം ഒണ്ട് ആണുങ്ങക്ക് തിന്നാന്‍ പറ്റിയ ഒത്തിരീം. വടിച്ച് വൃത്തിയാക്കി വച്ചേക്കുവാ അലുവ പോലെ”
അവളുടെയാ വാക്കുകള്‍ എന്നെ കാന്തം പോലെ കോവിലകത്തേക്ക് വലിച്ചടുപ്പിക്കുന്നു. മീരയന്റിയെപ്പറ്റി മനസ്സില്‍ നിഷിദ്ധചിന്തകള്‍ കടന്നുകൂടിയതോടെ എന്ത് മാറ്റമാണ് എനിക്ക് സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നത്. ഈ മാധവിയോ ആന്റിയോ ഒന്നുംതന്നെ എനിക്കൊരു വിഷയമായിരുന്നില്ല, ഒരാഴ്ച മുന്‍പുവരെ. ഇവരൊക്കെ എങ്ങനെ വന്നാലും എങ്ങനെ നിന്നാലും എന്ത് ചെയ്താലും ഒക്കെ എനിക്ക് സാധാരണ കാര്യങ്ങള്‍ മാത്രമായിരുന്നു. എന്നാലിപ്പോള്‍ ഞാനൊരു മൃഗമായി, സ്ത്രീശരീരത്തിന്റെ അടിമയായി മാറിയിരിക്കുന്നു. വാക്കുകളുടെ ശക്തി! അക്ഷരങ്ങളുടെ സ്വാധീനം! അച്ഛനാണ് എന്നെ ഇങ്ങനെയാക്കിയത്. ആദ്യം ആന്റിയുടെ അടിയാളനായി എന്നെ മാറ്റിയ അച്ഛന്‍ ഇപ്പോഴിതാ മാധവിയുടെ ദാസനാക്കിയും എന്നെ മാറ്റിയിരിക്കുന്നു. ഈ സ്ത്രീകളില്‍ നിന്നുമെനിക്കിനി മോചനമില്ല. എന്തിനാണ് അച്ഛനെന്നെ അങ്ങോട്ടയച്ചത്? എന്തിനാണ് അച്ഛന്‍ അന്ന് എന്നെയും മീരാന്റിയെയും ചേര്‍ത്ത് അനാവശ്യം പറഞ്ഞത്?
ഡാ, ഡാ, വിഷ്ണൂ, വിഷ്ണുമോനെ; അവിടെ ഒളിച്ചുനിന്നു കേള്‍ക്കാന്‍ അച്ഛന്‍ നിന്നെ അങ്ങോട്ട്‌ ക്ഷണിച്ചിരുന്നോ? എന്റെ സ്വന്തം മനസ്സിന്റെ പരിഹാസം ഞാന്‍ കേട്ടു. ഞെട്ടലോടെ അവന്റെ വാക്കുകള്‍ ഞാന്‍ ശ്രവിച്ചു. നീയല്ലേ നിന്റെ മനസിന്റെ ജ്വരം മൂലം അങ്ങോട്ട്‌ ചെന്നത്? അങ്ങനെ ചെന്നതുകൊണ്ടല്ലേ നിനക്കത് കേള്‍ക്കേണ്ടി വന്നത്? എന്തിന് നീയവിടെപ്പോയി? പോട്ടെ, ഒരു ചെവിയിലൂടെ കേട്ട് മറ്റൊരു ചെവിയിലൂടെ ഉപേക്ഷിക്കേണ്ടിയിരുന്ന കാര്യം നീയെന്തിന് മനസ്സിലിട്ടു താലോലിച്ചു? അതിനര്‍ത്ഥം ഉള്ളിന്റെയുള്ളില്‍ നീയും അത് മോഹിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു എന്നുതന്നെയല്ലേ? എന്നിട്ടവന്‍ അച്ഛനെ കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നു; വിഡ്ഢി.
ശരിയാണ്; ഞാന്‍ എന്റെ വൈകൃതം മൂലംതന്നെയാണ് അച്ഛന്റെയും സുഹൃത്തുക്കളുടെയും സംഭാഷണം കേള്‍ക്കാനായി പോയത്; ആ സംഭാഷണങ്ങളിലെ സ്ത്രീവിഷയങ്ങള്‍ മാത്രം കേള്‍ക്കാന്‍. എന്റെ മനസ്സ് രഹസ്യമായി ഇതെല്ലാം മോഹിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു; ഞാന്‍പോലും അറിയാതെ. അച്ഛന്റെ നാവില്‍ നിന്നും വീണ വാക്കുകള്‍ അവയ്ക്ക് മറനീക്കി പുറത്തിറങ്ങാനുള്ള ഉപാധികളായി എന്ന് മാത്രം. ആ വാക്കുകളെ അതേപടി സ്വീകരിച്ച ഞാന്‍, ഞാനാണ്‌ കുറ്റക്കാരന്‍; ഞാന്‍ മാത്രം.
പക്ഷെ, പക്ഷെ എനിക്കത് പുല്ലാണ്. അതെ പുല്ലാണ്. എന്ത് കുറ്റം? കാമത്തെ ഞാനാണോ സൃഷ്ടിച്ചത്? എന്റെയുള്ളില്‍ എന്റെ അനുമതിയോടെയാണോ ഈ സുഖഭ്രാന്ത് അലറി വിളിക്കുന്നത്? മാധവിയോട് ഞാന്‍ പറഞ്ഞോ എന്നെ ക്ഷണിക്കാന്‍? ഹൂ! മാധവി. അവളുടെ രൂപം എന്നെ കൊല്ലുന്നു.
“വിഷ്ണൂ, ഉണ്ണാന്‍ വാ” പുറത്ത് ചേച്ചിയുടെ ശബ്ദം. വിശപ്പില്ല; ഒട്ടും. എങ്കിലും ഉണ്ണണം. ഞാന്‍ പുറത്തിറങ്ങി. ചേച്ചി പൊയ്ക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
അത്താഴം ഒരു ചടങ്ങ് മാത്രമായിരുന്നു. ഈ ശാകാഹാരത്തിന് എന്റെ വിശപ്പ്‌ ലവലേശം ശമിപ്പിക്കാന്‍ കഴിയില്ല. എനിക്ക് മാംസം വേണം; പെണ്ണിന്റെ മാംസം; മാധവിയുടെ മാംസം!
ചീവീടുകളുടെ സാഗരമാണ് രാത്രിയായാല്‍ മനയുടെ പറമ്പ്. മണി പത്തുകഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ഉറക്കം വരാതെ മുറിയില്‍ നടക്കുകയാണ് ഞാന്‍. അച്ഛനോ അമ്മയ്ക്കോ സംശയം തോന്നാതിരിക്കാന്‍ ലൈറ്റ് ഓഫാക്കിയിട്ടുണ്ട്. ജനലിലൂടെ പുറത്തേക്കുതിരുന്ന വെളിച്ചം അവര്‍ക്ക് താഴെ നിന്ന് കാണാന്‍ സാധിക്കും; അതുപാടില്ല. രാവിലെ സ്കൂളില്‍ പോകേണ്ടതാണ്. ജനലിന്റെ അരികിലെത്തി പുറത്തേക്ക് നോക്കി ഞാന്‍ ചെവി വട്ടംപിടിച്ചു. എന്തൊക്കെ ശബ്ദങ്ങളാണ് ഈ രാത്രി പുറപ്പെടുവിക്കുന്നത്. നിശാചരന്‍മാര്‍ ഒന്നടങ്കം അരങ്ങുതകര്‍ക്കുകയാണ്. ശ്രദ്ധിക്കാതിരുന്നാല്‍, നിശബ്ദമാണ് രാവെന്ന് തോന്നും; പക്ഷെ കാതോര്‍ത്താല്‍ ഒരു ശബ്ദസാഗരം തന്നെ കേള്‍ക്കാന്‍ സാധിക്കും; രാത്രിക്കുമാത്രം അവകാശപ്പെടാവുന്ന അത്ഭുതം.
“മഞ്ഞളും വെളിച്ചെണ്ണയും തേച്ച് തണുത്ത വെള്ളത്തീ കുളിച്ചാ നല്ല മണമാരിക്കും ശരീരത്തിന്.” മാധവി എന്റെ കാതില്‍ മന്ത്രിക്കുന്നു.
കാമം എന്നെ വിഴുങ്ങിയിരിക്കുകയാണ്. മാധവിയെന്ന യക്ഷി എന്നെ വശീകരിച്ച് സ്വാധീനിച്ചിരിക്കുന്നു. “ശകലം ചുണ്ണാമ്പ് തരുവോ”
വഴിയാത്രക്കാരോട് സുന്ദരിയുടെ രൂപത്തിലെത്തി ചുവന്ന നാവുനീട്ടി ചുണ്ടുനനച്ചു ചോദിക്കുന്ന യക്ഷി. ചുണ്ണാമ്പ് നല്‍കിയവര്‍ അവളുടെ പിന്നാലെ ഒരു നിദ്രയിലെന്ന പോലെ തനിയെ ചെല്ലും. അവിടെ, മുള്‍ക്കാടുകളുടെ ഇടയില്‍, ഇരുണ്ട പനക്കൂട്ടങ്ങള്‍ക്ക് നടുവില്‍ കൊണ്ടുപോയി അവള്‍ അവരുടെ രക്തമൂറ്റിക്കുടിക്കും. എന്നിട്ട് ഉറക്കെയുറക്കെ അട്ടഹസിക്കും. ഇവിടെ മാധവിയെന്ന യക്ഷിക്ക് വേണ്ടത് രക്തമല്ല, രേതസ്സാണ്. മോചനമില്ല എനിക്കവളില്‍ നിന്നും. കാത്തു കിടക്കുകയാണ് എന്നെയവള്‍. വീര്‍ത്ത് വിങ്ങുന്ന മുലകളും തടിച്ചു കൊഴുത്ത തുടകളും അവയുടെ ഇടയിലെ ഊറിയൊലിക്കുന്ന നെയ്‌ഭരണിയും എനിക്ക് നല്‍കാന്‍ വാഞ്ചയോടെ കാംക്ഷിച്ച്. പക്ഷെ, അച്ഛന്‍ നല്‍കിയ പണത്തിനു പകരമാണോ അവളീ വിഭവങ്ങള്‍ എനിക്ക് സമ്മാനിക്കുന്നത്? ഏയ്‌!
“പണം നല്‍കി സ്വന്തമാക്കുന്ന സ്ത്രീശരീരം മൃതശരീരത്തിനു തുല്യമാണ്. കാമം മൂലം സ്വശരീരം നല്‍കുന്ന പെണ്ണില്‍ നിന്നുമാത്രമേ ഒരു പുരുഷന് സായൂജ്യം ലഭിക്കൂ; കാമത്തോടൊപ്പം സ്നേഹമുണ്ടെങ്കില്‍ അതൊരു ബന്ധനമാകും; കാമം മാത്രമാണെങ്കില്‍, ഇരുവരും മതിമറന്ന് രതിസാഗരത്തില്‍ താണ്ഡവമാടും” അച്ഛന്റെ തന്നെ വാക്കുകളാണ്.
മാധവി ഒരു യന്ത്രത്തെപ്പോലെയല്ല എന്നോട് സംസാരിച്ചത്. അവളുടെ നോട്ടവും ഭാവവും ആ ശരീരത്തില്‍ നിന്നും പ്രസരിച്ച രതിഗന്ധവും എല്ലാം അനിയന്ത്രിതമായ കാമത്തിന്റെ ബഹിര്‍സ്ഫുരണങ്ങളായിരുന്നു.
എങ്കിലും പോകണോ ഞാന്‍? കൊടിയ തെറ്റല്ലേ ഞാനീ ചിന്തിക്കുന്നത്? ഒരുവന്റെ ഭാര്യയായ സ്ത്രീയെ പ്രാപിക്കാന്‍ പോകുക! എത്ര വലിയ തെറ്റാണത്! പക്ഷെ ഞാനല്ലല്ലോ, അവളല്ലേ എല്ലാം ചെയ്തത്. അവളാണ് ആ മുഴുത്ത മുല മനപ്പൂര്‍വ്വം എന്നെ കാണിച്ചത്. അവളാണ് എന്നെ ക്ഷണിച്ചത്. എല്ലാം തുടങ്ങിവച്ചത് അച്ഛനും.
“എടോ ഈ നല്ല സ്വഭാവം എന്നാല്‍ പെണ്ണിനെ അറിയാതെ ജീവിക്കുന്നതൊന്നും അല്ല. ആഗ്രഹനിവൃത്തി ഇല്ലാതെ വരുമ്പോള്‍ സ്ത്രീവര്‍ജ്ജനം മഹത്തായ ഒന്നായി ചിത്രീകരിക്കുന്നതാണ് ചിലര്‍”
അച്ഛന്‍ പറയുന്നു നീ ചെയ്തോടാ എന്ന്! സ്ത്രീസംസര്‍ഗ്ഗം തെറ്റല്ലത്രേ. കിട്ടാത്ത മുന്തിരി പുളിക്കും എന്ന തത്വമാണ് അതിനെതിരു പറയുന്നവരെ നിരവീര്യരാക്കാന്‍ അച്ഛന്‍ ഉപയോഗിക്കുന്നത്. പരസ്ത്രീയെ ആസക്തിയോടെ നോക്കുക, സുരപാനശീലത്തിന് അടിമയാകുക, അന്യന്റെ ഭാര്യയെ മോഹിക്കുക എന്നിവ കൊടിയ പാപങ്ങളാണ്; ഭഗവത്പ്രീതി സമ്പാദിക്കാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നവര്‍ അവശ്യമായും ഒഴിഞ്ഞിരിക്കേണ്ട കാര്യങ്ങള്‍; ഒരിക്കല്‍ ക്ഷേത്രത്തില്‍ പ്രസംഗിച്ച അച്ഛന്റെ തന്നെ വാക്കുകളാണ്. അതേ അച്ഛന്‍ തന്നെ ഇരുട്ടില്‍, കൂട്ടുകാരോട് അതിനു നേരെ വിപരീതമായത് പറയുന്നു! ഏതാണ് ശരി; ഏതാണ് തെറ്റ്.
“വടിച്ച് വൃത്തിയാക്കി വച്ചേക്കുവാ അലുവ പോലെ”
ഉഫ്ഫ്! മാധവിക്ക് ഈ ശരിതെറ്റുകള്‍ ബാധകമല്ലേ? സ്വന്തം ഭര്‍ത്താവ് അവിടെ, തൊട്ടപ്പുറത്ത് കിടക്കുമ്പോള്‍ അവള്‍ സ്വന്തം മുല എന്റെ വായിലേക്ക് വച്ചു തന്നിരിക്കുന്നു. എന്നെയവള്‍ രാത്രിയില്‍ ചെല്ലാന്‍ നാണമില്ലാതെ ക്ഷണിച്ചിരിക്കുന്നു. അതിന്റെ അനന്തരഫലം എന്താകുമെന്ന ചിന്തപോലും അവള്‍ക്കില്ലേ? ഞാനത് പത്മനാഭന്‍ നായരോട് ചെന്നു പറഞ്ഞാല്‍? അതെപ്പറ്റി ഓര്‍ക്കാന്‍ തുടയിടുക്കിലെ ശക്തമായ കടി അവളെ അനുവദിച്ചുകാണില്ല. കാമം ഞരമ്പുകളില്‍ പിടിച്ച പെണ്ണിന് എന്ത് ധര്‍മ്മശാസ്ത്രം? അവള്‍ക്ക് ധര്‍മ്മം അനുഷ്ഠിക്കാനുള്ളത് ഉരുകുന്ന സ്വന്തം പിളര്‍പ്പിനോടാണ്! മാത്രമോ? അയാള്, അയാളൊരു ദുഷ്ടനായിരുന്നില്ലേ? ഇപ്പോള്‍ വയ്യാതായെങ്കിലും ആയകാലത്ത് മദയാനയെപ്പോലെ ജീവിച്ച മനുഷ്യന്‍. അയാള്‍ക്ക് തോന്നിയതൊക്കെ ചെയ്ത്, ആരോഗ്യത്തിളപ്പില്‍ പലരെയും ദ്രോഹിച്ച്, സ്വന്തം സുഖം മാത്രം നോക്കി നടന്ന അധമന്‍! ഇന്ന് ഒരു സാധാരണ പെണ്ണിന് പോലും എന്ത് നല്‍കാന്‍ സാധിക്കും അയാള്‍ക്ക്? അവളുടെ ശരീരത്തിന്റെ തൃഷ്ണ ശമിപ്പിക്കാന്‍ അയാളെപ്പോലെ ആയിരം പേര്‍ വിചാരിച്ചാല്‍ നടക്കുമോ? അപ്പോള്‍ മാധവിയെന്ന മദമിളകിയ കുതിരയെ എങ്ങനെ തളയ്ക്കാന്‍ സാധിക്കും അയാള്‍ക്ക്? ചിനയ്ക്കുകയാണ് അവള്‍; പടക്കളം കണ്ട വെകിളി പിടിച്ച യുദ്ധഭ്രാന്തിയായ കരുത്തുറ്റ പെണ്‍കുതിര! ബന്ധനമുക്തി നല്‍കിയാല്‍ അവള്‍ മുന്‍കാലുകള്‍ ഉയര്‍ത്തി കുതിച്ചുചാടും.
സമയം പത്തേകാല്‍. ഇല്ല, എനിക്കുറങ്ങാന്‍ സാധിക്കില്ല. മാധവി എന്ന ശക്തിയേറിയ കാന്തം എന്നെ വലിച്ചടുപ്പിക്കുന്നു. ഭയവും കാമവും തുല്യ അളവില്‍ എന്നെ ശ്വാസം മുട്ടിക്കുന്നു. പക്ഷെ കാമം തന്നെയാണ് കരുത്തില്‍ ഒരല്‍പം മുന്‍പില്‍. അവന്റെ വരുതിയിലാണ് ഞാന്‍. വരുംവരാഴികകളെപ്പറ്റിയുള്ള ഭയത്തിന് എന്നെ അത്രമേല്‍ സ്വാധീനിക്കാന്‍ പറ്റുന്നില്ല.
“അലുവ പോലെ”
ഹ്മം; അലുവ. പെണ്ണലുവ. പെണ്ണിന്റെ അലുവ. എനിക്ക് വേണ്ടി കാത്തിരിക്കുന്ന ചൂടന്‍ അലുവ.
ഞാന്‍ രണ്ടും കല്‍പ്പിച്ച് മുറിയില്‍ നിന്നുമിറങ്ങി. പടികളില്‍ എന്റെ കാല്‍പ്പാദങ്ങള്‍ ഒരു പൂച്ചയേക്കാള്‍ ലഘുവായിട്ടാണ് പതിഞ്ഞത്. വിശാലമായ മനയില്‍ ആകെയുള്ളത് അഞ്ചു ജീവികള്‍. അച്ഛനും അമ്മയും ഒരേ മുറിയില്‍ത്തന്നെ. ഇടയ്ക്ക് അച്ഛന്‍ വായനാമുറിയിലും ഉറങ്ങാറുണ്ട്. ചില സമയത്ത് മുകളിലും. ഇന്ന് എവിടെയാണ് എന്നറിയില്ല. എല്ലാ മുറികളില്‍ നിന്നും പുറത്തേക്ക് വാതിലുകളുണ്ട്. താഴെയത്തിയ ഞാന്‍ ചുറ്റിലും കാതോര്‍ത്തുകൊണ്ട് അല്‍പനേരം നിന്നു. എന്റെ ഹൃദയം ശക്തമായി മിടിക്കുന്ന ശബ്ദമൊഴികെ മറ്റൊന്നും ഞാന്‍ കേട്ടില്ല. നേരെ ഞാന്‍ തെക്കുഭാഗത്തേക്ക് നീങ്ങി; ഇരുട്ടിലൂടെ, വളരെയധികം സൂക്ഷ്മതയോടെ. അതിഥികള്‍ക്ക് വേണ്ടി മാറ്റിയിട്ടിരുന്ന മുറികളില്‍ ഒന്നിലൂടെ പുറത്തിറങ്ങി ഞാന്‍ വാതില്‍ ചാരി. പുറത്ത് കൂരിരുട്ടായിരുന്നു. വെളിച്ചം ഉപയോഗിക്കാന്‍ പറ്റില്ല. ഞാന്‍ വീട് ചുറ്റി നടന്നു. സൈക്കിളിനു ഡൈനോമയുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് റോഡില്‍ വെളിച്ചം കണ്ടുപോകാം.
മനയുടെ മുന്‍പിലെത്തിയ ഞാന്‍ സൈക്കിളെടുത്ത് ഉയര്‍ത്തി റോഡിലേക്ക് നടന്നു. സൈക്കിള്‍ ഉരുട്ടിയാല്‍ ഉണ്ടാകുന്ന ശബ്ദം ഒഴിവാക്കാനാണ് ഞാനങ്ങനെ ചെയ്തത്. റോഡും ഇരുളില്‍ മുങ്ങിക്കിടക്കുന്നു. ലോകം മുഴുവനും ഇരുളിന്റെ പിടിയിലാണ്. എല്ലാവരും ഉറക്കമാണോ? അതോ എന്നെപ്പോലെ സുഖം തേടി പോകുന്നവരും മാധവിയെപ്പോലെ കാമാഭ്രാന്തില്‍ ഉറങ്ങാതെ കിടക്കുന്ന പെണ്ണുങ്ങളും ധാരാളം വേറെയും ഉണ്ടാകില്ലേ? ഈ ഇരുട്ടില്‍ എവിടെയെല്ലാം എന്തൊക്കെ നടക്കുന്നുണ്ടാകും?
ഡൈനോമ ഉപയോഗിക്കാതെ തന്നെയായിരുന്നു എന്റെ യാത്ര. ഇരുട്ടിനെ ഞാന്‍ ഭയക്കുന്നില്ല. ഏത് തടസവും വെല്ലാന്‍ തക്ക കരുത്തിലാണ് കാമം എന്നില്‍ കര്‍തൃത്വം നടത്തുന്നത്. അവിടെ കടിയിളകി എന്നെയും കാത്ത് കിടക്കുന്ന കൊഴുത്ത പെണ്‍ശരീരം! ചെറുമനെ അടിച്ച പത്മനാഭന്‍നായരെ അപ്പുറത്ത് കിടത്തി, ഇവിടെ അവളെ എനിക്ക് ഭോഗിക്കണം. അവളുടെ നീരൊഴുക്കുള്ള വിടവെനിക്ക് നിറയ്ക്കണം.
പടിപ്പുരയ്ക്ക് സമീപം സൈക്കിളില്‍ നിന്നും ഇറങ്ങിയ ഞാന്‍ ഒരു നിമിഷം ആലോചിച്ചു; സൈക്കിള്‍ ഇവിടെ വയ്ക്കണോ അതോ ഉള്ളിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകണോ? ഉയരമുള്ള പടികള്‍ക്ക് മുകളിലൂടെ സൈക്കിള്‍ എടുത്ത് വയ്ക്കേണ്ടി വരുന്നത് ഒരു അപകടമാണ്. എന്തെങ്കിലും കാരണവശാല്‍ സ്ഥലം വിടേണ്ടി വന്നാല്‍, അത് വേഗം സാധിക്കണം. സൈക്കിള്‍ പുറത്തിരിക്കുന്നതാണ് നല്ലത്. ഞാന്‍ അതിരിലേക്ക് നീക്കി സൈക്കിള്‍ വച്ച ശേഷം പടിപ്പുരയിലൂടെ നടവഴിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി. ഇരുട്ടിലാണ്ടുകിടക്കുന്ന കോവിലകം; മാടമ്പിയായിരുന്ന പത്മനാഭന്‍നായരുടെ വീട്. അയാളുടെ നല്ല പ്രായത്തില്‍ ഒരുത്തനും ധൈര്യപ്പെടില്ലായിരുന്നു ഈ പടികടക്കാന്‍; ഇതേപോലെ. മാര്‍ജ്ജാരപാദനായി ഞാന്‍ നീങ്ങി. വീടിന്റെ മുന്‍പിലെത്തിയപ്പോള്‍ ഭയം കാമത്തെ മറികടന്നതുപോലെ എനിക്ക് തോന്നി. ജീവിതത്തിലാദ്യമായി ഒരു പെണ്ണിനെ തേടി ഇറങ്ങിയിരിക്കുകയാണ് ഞാന്‍; അതും അര്‍ദ്ധരാത്രിയില്‍! അവളെന്റെ മുറപ്പെണ്ണല്ല; കാമുകിയുമല്ല. ഇന്നത്തെ ദിവസത്തിന് മുന്‍പ് ഞാനവളെ അറിഞ്ഞിട്ടുകൂടിയില്ല. ഏതാനും മണിക്കൂറുകള്‍ക്ക് മുന്‍പുമാത്രം കണ്ട പെണ്ണ്! ഒരു മനുഷ്യന്റെ ഭാര്യ. അയാള് അകത്തുണ്ട്; അവളും.
അയാള് ഉറങ്ങിയോ അതോ ഉറക്കം കിട്ടാതെ തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടക്കുകയാണോ? അവള്‍, അവള്‍ എന്നെയും കാത്ത്, കസ്തൂരിമഞ്ഞള്‍ പുരട്ടി ദേഹം വാസനിപ്പിച്ച്, നെയ്യൊലിപ്പിച്ച് മലര്‍ന്നു കിടക്കുകയാകും! ശരീരം പെരുത്തുകയറി. ഭയത്തെ കാമം നിസ്സാരമായി കീഴടക്കി.
മാധവിയുടെ സുഖമലര്‍ ചുരത്തുന്ന നെയ്യിന്റെ സ്വാദറിയാന്‍ ഇനി നിമിഷങ്ങള്‍ മാത്രം ബാക്കി. എന്താകും അതിന്റെ സ്വാദ്! ചെമ്പനിനീര്‍പ്പൂവിന്റെ അണ്ഡം ചുരത്തുന്ന തേന്‍ പോലെയയിരിക്കുമോ അത്? എന്റെ കാലുകള്‍ ധൃതിയോടെ മുന്‍പോട്ടു നീങ്ങി. മുന്‍പിലൂടെ നേരെ വടക്കോട്ട്‌ ചെന്ന് അടുക്കളയുടെ ഭാഗത്തേക്ക് ഞാന്‍ നടന്നു. എല്ലായിടവും ഇരുട്ടില്‍ മുങ്ങിക്കിടക്കുകയാണ്. തടിയലമാരയുടെ സമീപമെത്തി നിന്ന് ഞാന്‍ കിതച്ചു. ഇവിടെ വച്ചാണ് അവള്‍ കൈപൊക്കി മുല പുറത്തേക്ക് ചാടിച്ചത്. ഇവിടെ വച്ചാണ് അവളുടെ കൊഴുത്ത മാംസത്തില്‍ എന്റെ കൈവിരലുകള്‍ അമര്‍ന്നത്. ശരീരം അനിയന്ത്രിതമായി വിറയ്ക്കുന്നത് തടയാന്‍ ഞാന്‍ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും നടന്നില്ല. ഇരുട്ടില്‍ എല്ലാം ഒരു നിഴല്‍പോലെ മാത്രമേ കാണാന്‍ സാധിക്കുന്നുള്ളൂ. കാതങ്ങള്‍ അകലെ നില്‍ക്കുന്ന നക്ഷത്രങ്ങള്‍ക്ക് ഭൂമിയെ പ്രകാശിപ്പിക്കാന്‍ സാധിക്കുന്നില്ല. ചന്ദ്രന്‍ ചെറിയ ഒരു തേങ്ങാപ്പൂളുപോലെ മാത്രം ദൃശ്യമാണ്. ഇടയ്ക്കിടെ അതിനെ മറച്ചുകടന്നുപോകുന്ന മേഘക്കൂട്ടങ്ങള്‍. അടുത്തെവിടെയോ കാമാര്‍ത്തി പെരുത്ത കണ്ടന്‍ പൂച്ചയുടെ കാതടപ്പിക്കുന്ന രോദനം. ഇണയെ തേടി പോകുകയാകും അവന്‍; എന്നെപ്പോലെ.
ഞാന്‍ ചായ്പ്പിലേക്ക് കയറി.
“വരുമ്പോ ആ വാതിലേല്‍ മൂന്നു തവണ മുട്ടിയാ മതി. ഞാന്‍ വന്നു തൊറക്കാം. കാത്തിരിക്കും കേട്ടോ”
ഞാന്‍ വാതില്‍ ലക്ഷ്യമാക്കി നീങ്ങി. മെല്ലെ, എന്റെ കൈ അതില്‍ സ്പര്‍ശിച്ചു. മുട്ടണോ? ഹൃദയം ശക്തിയേറിയ പമ്പ് പോലെ അതിദ്രുതം മിടിക്കുകയാണ്. അച്ഛനും അമ്മയും ആരും അറിയാതെ വീടുവിട്ട് മനസ്സിനെ ഒന്നടങ്കം വരുതിയിലാക്കിയ കാമദാഹത്തിന്റെ നിയന്ത്രണത്തില്‍ കത്തുന്ന ശരീരവുമായി വന്നിരിക്കുകയാണ് ഞാന്‍. മുട്ടിയാല്‍ അത് കേള്‍ക്കുന്നത് നായരാണെങ്കില്‍? കള്ളനാണെന്ന് കരുതി അയാള് വിളിച്ചുകൂവി ആളെ കൂട്ടിയാല്‍ എന്ത് ചെയ്യും? ഇല്ലടാ, അയാള് കേള്‍ക്കില്ല. അതല്ലേ അവള്‍ നിന്നോട് പറഞ്ഞത് മുട്ടിക്കോളാന്‍. അയാള് കേള്‍ക്കുമെങ്കില്‍ അവളങ്ങനെ പറയുമായിരുന്നോ? നിന്നെക്കാള്‍ അധികം സുഖിക്കാന്‍ വെമ്പി കിടക്കുകയാണ് അവള്‍. ലിംഗസുഖം അറിഞ്ഞ പെണ്ണാണ് അവള്‍. കടിമൂത്ത കാമഭ്രാന്തി.
ഞാന്‍ മുട്ടി; മൂന്നുതവണ. എന്നിട്ട് വേഗം പിന്നിലേക്ക് മാറി മറഞ്ഞുനിന്നു. കതക് തുറക്കുന്നത് നായരാണ് എങ്കില്‍? അയാള്‍ക്ക് പെട്ടെന്ന് എഴുന്നേല്‍ക്കാന്‍ സാധിച്ചാല്‍?
ഓരോ സെക്കന്റിനും ഒരു യുഗത്തിന്റെ ദൈര്‍ഘ്യം ഉള്ളതുപോലെ എനിക്ക് തോന്നി. പെട്ടെന്നൊരു വെളിച്ചം എന്റെ നേരെ വന്നാല്‍? ഞാന്‍ ഭയന്നുവിറച്ചു. കാമവും ഭയവും ഒരേ അളവില്‍ എന്നെ ഞെരിക്കുകയാണ്. കതക് തുറന്നിറങ്ങുന്നത് മാറ്റാരെങ്കിലും ആണെങ്കില്‍? മറ്റാര്? ഇവിടെ ആകെ രണ്ടുപേരല്ലേ ഉള്ളൂ. രാവിന്റെ ശൈത്യത്തിലും ശരീരം വിയര്‍ക്കുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു. ഇരുട്ടില്‍ എന്റെ കണ്ണുകള്‍ വാതിലിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു. ചെറിയ ഒരു ശബ്ദം. ഹൃദയം നെഞ്ചിന്‍കൂട് തകര്‍ത്ത് പുറത്തുചാടും എന്ന് ഞാന്‍ ഭയന്നു. പ്രതീക്ഷകള്‍ക്ക് വിരുദ്ധമായി വല്ലതും സംഭവിച്ചാല്‍ ഓടാന്‍ തയ്യാറായി കരുതലോടെ ഞാന്‍ നിന്നു. മാധവിയോടുള്ള കാമം മാത്രം മനസ്സില്‍ പേറി ഇങ്ങോട്ട് വരുമ്പോള്‍, മറ്റൊരു ചിന്തയും മനസിലുണ്ടയിരുന്നില്ല.
കതകിന്റെ ഓടാമ്പല്‍ നീങ്ങുന്ന ശബ്ദം. വളരെ മൃദുവായാണ് അത് നീങ്ങുന്നത്. മെല്ലെ പാളികള്‍ ഉള്ളിലേക്ക് തുറക്കപ്പെട്ടു. ശക്തമായ ചങ്കിടിപ്പോടെ ഞാന്‍ നോക്കി. അവ്യക്തമായി മാധവിയുടെ രൂപം വാതില്‍ക്കല്‍ ഞാന്‍ കണ്ടു. എന്നെയവള്‍ കണ്ടിട്ടില്ല. മെല്ലെ ഞാന്‍ മറവില്‍ നിന്നും പുറത്തേക്കിറങ്ങി.
“വാ” ശ്വാസോച്ഛ്വാസത്തേക്കാള്‍ പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തില്‍ അവളുടെ വിളി.
നിലത്ത് നിന്നും ഏതാണ്ട് ഒന്നരയടി മുകളിലാണ് അടുക്കള വാതില്‍. ഞാന്‍ അവളുടെ അരികിലേക്ക് ചെന്നു. ഇപ്പോള്‍ മാധവിയുടെ രൂപം എനിക്ക് ഏറെക്കുറെ സ്പഷ്ടമായിരുന്നു. വാതില്‍ക്കല്‍ രണ്ടു കൈകളും കട്ടിളമേല്‍ പിടിച്ച് നില്‍ക്കുകയാണ് അവള്‍. ഞാന്‍ അവളുടെ അരികിലെത്തി നോക്കി. കസ്തൂരിമഞ്ഞളും വെളിച്ചെണ്ണയും ഒപ്പം അവളുടെ വിയര്‍പ്പും കലര്‍ന്ന തീവ്രവശ്യഗന്ധം എന്നെ വരവേറ്റു. വൈകിട്ട് കണ്ടപ്പോള്‍ ധരിച്ചിരുന്നതുപോലെ ചെറിയൊരു ബ്ലൌസ് ആയിരുന്നു അരക്കെട്ടിനുമേല്‍ അവള്‍ ധരിച്ചിരുന്നത്. പടിക്കെട്ടില്‍ നിന്നിരുന്ന അവളുടെ പരന്നുതുടുത്ത, ലേശം ചാടിയ വിശാലമായ വയറിനും വളരെ താഴെ ഉണ്ടായിരുന്നത് ഒരു തോര്‍ത്താണ്; വലിയ ഈരേഴന്‍ തോര്‍ത്ത്. ഇരുട്ടാണെങ്കിലും തോര്‍ത്തിന്റെ ശുഭ്രനിറം എനിക്ക് വ്യക്തത നല്‍കി. മാധവിയുടെ നിറഞ്ഞ, നെഞ്ചുതികഞ്ഞു വളര്‍ന്ന മുലകള്‍ എന്റെ മുഖത്തിന്‌ നേരെയാണ്.
“വാ..”
കിതച്ചുകൊണ്ട് അവളെന്നെ ക്ഷണിച്ചു. എന്നിട്ട് വശത്തേക്ക് മാറി. ഞാന്‍ വിറയലോടെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി. എന്റെ വലതുഭാഗം അവളുടെ മുലകളിലും നഗ്നമായ വയറ്റിലും ശക്തമായി അമര്‍ന്നുരഞ്ഞു. പിന്നില്‍ കതക് ചാരിയടഞ്ഞു. അതിന്റെ ഓടാമ്പല്‍ ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ തിരികെ വീഴുന്ന ശബ്ദം എന്റെ കാതുകളിലെലെത്തി. കണ്ണില്‍ കുത്തിയാല്‍ അറിയാത്തത്ര ഇരുട്ട്. ഉള്ളിലെവിടെയോ അവശരെപ്പോലെ ഞരങ്ങിക്കറങ്ങുന്ന ഫാനുകളുടെ ശബ്ദം. എന്റെ വലതുകൈയില്‍ മാധവിയുടെ ശരീരം പൂര്‍ണ്ണമായി അമര്‍ന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു.
“വാ”
എന്നെയും കൂട്ടി അവള്‍ നടന്നു. വീടിനകം നല്ല തിട്ടമായിരുന്നു അവള്‍ക്ക്. നാലഞ്ചു വാതിലുകള്‍ കടന്ന് ഏതോ മുറിയിലെത്തിയപ്പോള്‍ അവള്‍ നിന്നു. മുകളില്‍ കരയുന്ന ഫാന്‍.
“താഴെ പായുണ്ട്” അവള്‍ നനഞ്ഞ ചുണ്ടുകള്‍ എന്റെ ചെവിയിലുരുമ്മി മന്ത്രിച്ചു. ഇരുട്ടിന്റെ കാഠിന്യം ഭീകരമായിരുന്നു. ഒന്നും കാണാന്‍ സാധിക്കുന്നില്ല.
“അയാള് ഉറങ്ങിയോ?” ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.
“ഉറങ്ങിക്കാണും” അനിഷ്ടത്തോടെയുള്ള മറുപടി. എന്റെ മുന്‍പിലുണ്ടായിരുന്നു അവള്‍.
“മഞ്ഞളരച്ച് എണ്ണയില്‍ ചാലിച്ച് പുരട്ടി കുളിച്ചു..അയാള് അറിയാതെ. കുറച്ചു മുന്‍പാണ് ഞാന്‍ കുളിച്ചു കേറിയത്..” മാധവി അധരങ്ങള്‍ എന്റെ കാതില്‍ മുട്ടിച്ച് അതില്‍ പതിയെ കടിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“എനിക്ക് കാണണം..” കാമാര്‍ത്തിയോടെ എന്റെ ദേഹത്തേക്ക് പടര്‍ന്നു കയറാനാരംഭിച്ച അവളോട്‌ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.
“യ്യോ..വെട്ടം കണ്ടാല്‍ ആ കാലന് അറിയും”
“അയാള് കാണാത്ത ഇടത്ത് പോകാം” കിതച്ചുകൊണ്ട് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു. എനിക്ക് കാണണമായിരുന്നു; അവളുടെ എല്ലാം.
“എവിടെ പോകും. ഒടുക്കത്തെ ചെവീം കണ്ണുമാ അയാള്‍ക്ക്” മാധവി പിറുപിറുത്തു. അവളുടെ ചൂടന്‍ നിശ്വാസം എന്റെ കവിളിലും കഴുത്തിലും പതിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. നാവ് ചെറിയ പാമ്പിനെപ്പോലെ എന്റെ ചെവിക്കുള്ളില്‍ പരതുകയാണ്.
“അയാളെ അങ്ങ് കൊല്ലാമോ? കൊന്നാല്‍ നമുക്ക് പേടിക്കാതെ തോന്നുംപോലെ സുഖിക്കാം” എന്റെ ചെവിയുടെ ഉള്ളിലേക്ക് നാക്ക് കടത്തിക്കൊണ്ട് അവള്‍ പറഞ്ഞു. ഞാന്‍ ഞെട്ടി. മദഭ്രാന്തിളകിയ അവള്‍ക്ക് അയാളെന്ന ശല്യത്തെ ഒഴിവാക്കാന്‍ കൊല ചെയ്യാന്‍ പോലും മടിയില്ല.
“ആ കാലന് ചത്താലേ എനിക്ക് ശരിക്ക് സുഖിക്കാന്‍ പറ്റൂ..” അവള്‍ പുലമ്പി. കിതച്ചുകൊണ്ട് നാഗത്തെപ്പോലെ ചുറ്റിപ്പിണഞ്ഞു കയറുകയാണ് അവള്‍. വലതുചെവി പൂര്‍ണ്ണമായും അവളുടെ വായിലാണ്.
“എനിക്ക് കാണണം”
ഞാന്‍ ശക്തമായി നിശ്വസിച്ചുകൊണ്ട് ആവര്‍ത്തിച്ചു. ഈ ജന്മത്തില്‍ എന്റെ ആദ്യഭോഗം; അതെനിക്കൊരു ദൃശ്യാനുഭൂതി കൂടിയാകണം. എങ്ങനെയും കാമാര്‍ത്തി തീര്‍ത്ത് മടങ്ങിപ്പോകാനല്ല ഞാനീ അപകടസാധ്യതകള്‍ ഏറ്റെടുത്തത്. ഏറെയുണ്ട് ഈ ബന്ധപ്പെടലിന്റെ സവിശേഷതകള്‍. ഒന്ന്, ഇത് എന്റെയീ ജന്മത്തിലെ ഒന്നാമത്തെ സംഭോഗമാണ്‌. ഇതിലെ എന്റെ ഇണയായിരിക്കുന്നവള്‍ മറ്റൊരാളുടെ ഭാര്യയാണ്. അതിലെ നിഷിദ്ധഘടകം ഇതിന്റെ ഹരം വാനോളം ഉയര്‍ത്തുന്നു. ഞാന്‍ കണ്ടതില്‍ വച്ച് ഏറ്റവും കാമാര്‍ത്തയായ, രതിയുടെ പര്യായമായ പെണ്ണാണ് ഇവള്‍. ഒരൊറ്റ ദിവസത്തെ പരിചയം മാത്രമാണ് എനിക്കിവളുമായി ഉള്ളത്; കാമഭ്രാന്തിയാണ് ഇവള്‍. ഒറ്റ ദിവസം കൊണ്ട് എന്നെ സ്വന്തം കഴപ്പ് ശമിപ്പിക്കാന്‍ വലവീശി പിടിച്ചവള്‍. സ്വന്തം ആസക്തിക്ക് വിലങ്ങുതടിയായി നില്‍ക്കുന്നവരെ കൊല്ലാന്‍ പോലും മടിയില്ലാത്ത കാമപ്പിശാചിനി. ഇവളുമൊത്തുള്ള എന്റെ രതിലീല ജീവിതത്തിലെ മറക്കാനാകാത്ത ഒരനുഭവമായിരിക്കണം; എല്ലാ വിധത്തിലും.
എന്റെ ചെവി വായില്‍ നിന്നും സ്വതന്ത്രമാക്കിയിട്ട് മാധവി അകന്നുമാറി. ഇരുട്ടില്‍ ഞാന്‍ തനിച്ചു നിന്നു. ഫാന്‍ മെല്ലെ നിശബ്ദമാകുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു. അതിന്റെ ഇതളുകള്‍ വേഗത കുറഞ്ഞുകുറഞ്ഞു ഒരു ചെറു ഞരക്കത്തോടെ നിശ്ചലമായി. മറ്റേതോ മുറിയില്‍ തിരിഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഫാനിന്റെ കറകറ ശബ്ദം ഇരുട്ടിന്റെ നിശബ്ദതയെ അലോസരപ്പെടുത്തുന്നു. നായരുടെ മുറിയിലെ ഫാനായിരിക്കണം അതെന്ന് ഞാന്‍ കണക്കുകൂട്ടി. പൂര്‍ണ്ണ നിശബ്ദതയും അന്ധകാരവും. എന്റെ താളം തെറ്റിയ നിശ്വാസം നിശബ്ദതയെ, ആ ഫാനിന്റെ ഞരക്കത്തോട് ഒത്തുചേര്‍ന്ന് ഭജ്ഞിക്കുന്നുണ്ട്.
പെട്ടെന്ന് ഇരുട്ടില്‍ തീപ്പെട്ടി ഉരയുന്ന ശബ്ദം എന്നെ ഞെട്ടിച്ചു. മാധവിയുടെ രൂപം ആ വെളിച്ചത്തിന്റെ പിന്നില്‍ ഞാന്‍ കണ്ടു. തീപ്പെട്ടിയില്‍ നിന്നും മണ്ണെണ്ണ വിളക്കിലേക്ക് അവള്‍ വെളിച്ചം പകര്‍ന്നു. ഇരുള്‍ മുറിയുടെ ഉള്ളില്‍ നിന്നും പടിയിറങ്ങി. ചുവപ്പ് കലര്‍ന്ന മഞ്ഞവെളിച്ചം പരന്ന മുറിയാകെ ഞാനൊന്നു കണ്ണോടിച്ചു. അധികം വലിപ്പമില്ലായിരുന്ന അതിന്റെ ഒരു വശത്ത്‌ ചെറിയൊരു കട്ടില്‍. പിന്നെയുള്ളത് ഒരു മേശയും സ്റ്റൂളുമാണ്‌. മേശപ്പുറത്ത് കൂജയും അതിനു മീതെ കമിഴ്ത്തി വച്ചിരിക്കുന്ന സ്റ്റീല്‍ മഗ്ഗും. മാധവി വിളക്ക് മേശമേല്‍ വച്ചിട്ട് കതക് ഉള്ളില്‍ നിന്നുമടച്ചു. രണ്ടു വാതിലുകള്‍ ഉണ്ട് ആ മുറിക്ക്. ഒന്ന് പുറത്തേക്കും മറ്റേത് ഞങ്ങള്‍ കയറിവന്ന മുറിയിലേക്കുമാണ്‌. ആ കതകാണ് അവള്‍ അടച്ചത്. വെളിയിലേക്കുള്ള കതക് തുറക്കാനാകാത്ത വിധം ഉള്ളില്‍ നിന്നും പട്ട വച്ച് അടച്ചിരിക്കുകയാണ്. വിളക്കിന്റെ മങ്ങിയ വെളിച്ചത്തില്‍, എരിയുന്ന മണ്ണെണ്ണയുടെ ഗന്ധത്തില്‍ ഞാന്‍ നോട്ടം മാധവിയുടെ നേര്‍ക്ക് മാറ്റി. പുറം തിരിഞ്ഞു നിന്ന് കതകിന്റെ ഓടാമ്പല്‍ മെല്ലെ കയറ്റുന്ന അവളുടെ പിന്‍ഭാഗം ഞാന്‍ കണ്ടു. ഇളം നീലനിറമുള്ള തീരെ ചെറിയ ബ്ലൌസും, അരയ്ക്ക് വളരെ താഴെ ബന്ധിച്ചു നിര്‍ത്തിയിരുന്ന തോര്‍ത്തും അവളുടെ വിളഞ്ഞു കൊഴുത്ത ദേഹത്തെ പകുതിപോലും മറച്ചിരുന്നില്ല.
ബ്ലൌസ് എന്നത് സാമാന്യം വലിപ്പമുള്ള ഒരു ബ്രാ മാത്രമായിരുന്നു. മുക്കാലും നഗ്നമായിരുന്ന അവളുടെ കൊഴുത്ത പുറം സുഖഭ്രാന്തോടെ ഞാന്‍ നോക്കി. കൊഴുത്ത വയറിന്റെ വശങ്ങളിലെ മടക്കുകളില്‍ എണ്ണമയം. ഒതുങ്ങിയ അരക്കെട്ടില്‍ നിന്നും വിരിഞ്ഞിറങ്ങുന്ന ചന്തികള്‍ തോര്‍ത്തിനുള്ളില്‍ രണ്ട് കുന്നുകള്‍ പോലെ ഉരുണ്ടുന്തി നില്‍ക്കുകയാണ്. അതിനോട് ചേര്‍ന്ന്‍ കാണപ്പെട്ട പാന്റീസിന്റെ നിഴല്‍ എന്റെ തൊണ്ടയെ വരണ്ടനിലമാക്കി. ഇറക്കം കുറഞ്ഞ തോര്‍ത്തിന് താഴെ തടിച്ചുകൊഴുത്ത തുടകളും അവയ്ക്ക് താഴെ രോമം വളര്‍ന്ന കൊഴുത്ത കണംകാലുകളും.
ഓടാമ്പല്‍ ഇട്ടുതിരിഞ്ഞ മാധവിയെ വിളക്കിന്റെ വെളിച്ചത്തില്‍ ഞാന്‍ വ്യക്തതയോടെ കണ്ടു.
വൈകിട്ട് ഞാന്‍ കണ്ട മാധവിയായിരുന്നില്ല മങ്ങിയതെങ്കിലും സ്വര്‍ണ്ണപ്രഭ വിതറുന്ന ഈ മണ്ണെണ്ണ വിളക്കിന്റെ മുന്‍പില്‍ നിന്നിരുന്ന മാധവി. അവള്‍ സമൂലം മാറിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. കരിയെഴുതി കറുപ്പിച്ച കണ്ണുകളില്‍ കത്തിയെരിയുന്ന കാമാസക്തി. ചോരച്ചുണ്ടുകളില്‍ നിന്നും ഊറുന്ന മദരസം. ബ്ലൌസിന്റെ മുകളില്‍ പുറത്തേക്ക് തള്ളി നില്‍ക്കുന്ന പകുതിയിലേറെ നഗ്നങ്ങളായ മുലകള്‍. വൈകിട്ട് കണ്ട ബ്ലൌസില്‍ നിന്നെന്നപോലെ താഴേക്ക് മുലകള്‍ ഇറങ്ങിയിട്ടില്ല. ബ്ലൌസ് പരമാവധി താഴേക്ക് വലിച്ച് മുലകളെ അതിന്റെയുള്ളില്‍ ബന്ധിച്ചു നിര്‍ത്തിയിരിക്കുകയാണ് അവള്‍. ജനാലയും വാതിലുകളും അടച്ച് വായുസഞ്ചാരമില്ലാത്ത മുറിയില്‍ അവള്‍ വിയര്‍ത്തു തുടങ്ങിയിരുന്നു. പുറത്ത് ചെറിയ തണുപ്പുണ്ട് എങ്കിലും മുറിയുടെ ഉള്ളിലുള്ളത് രണ്ടുതരം ചൂടാണ്; ഒന്ന് ഉള്ളില്‍ കെട്ടിനില്‍ക്കുന്ന വായുവിന്റെ ചൂട്; മറ്റേത് സിരകളില്‍ കത്തിപ്പടരുന്ന കാമച്ചൂട്.
“ചൂടുണ്ട് അല്ലെ? ഫാനിട്ടാല്‍ വിളക്ക് കെടും. ജനല് തുറന്നാ വെട്ടം പൊറത്തോട്ട് പോം” എന്റെ അടുത്തെത്തി മുലകള്‍ എന്റെ നെഞ്ചില്‍ മുട്ടിച്ച് അവള്‍ മന്ത്രിച്ചു. കസ്തൂരിമഞ്ഞളും വെളിച്ചെണ്ണയും അവളുടെ വിയര്‍പ്പും ഒരൊറ്റ ഗന്ധമായി എന്റെ മൂക്കിലേക്ക് കയറി.
മാധവി എന്റെ ഷര്‍ട്ടിന്റെ ബട്ടണുകള്‍ വിടര്‍ത്തി. അവള്‍ തന്നെ എന്റെ ദേഹത്ത്നിന്നും അത് നീക്കം ചെയ്തു.
“ഹ്മ്മം” എന്റെ നഗ്നമായ നെഞ്ചിലേക്ക് നോക്കി അവള്‍ കുറുകി. തടിച്ച നെഞ്ചില്‍ അവള്‍ അരുമയോടെ തഴുകി.
വിളക്കിന്റെ അരണ്ടവെളിച്ചത്തില്‍, അഴിച്ചിട്ട ഈറന്‍ മുടിയുടെ ഉള്ളില്‍ അവളുടെ മുഖം ഒരു രക്തദാഹിയായ യക്ഷിക്ക് സമമായിരുന്നു. തല ചെരിച്ച് എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് അവള്‍ നോക്കി.
“ഇപ്പൊ കാണാം അല്ലെ” നാവുനീട്ടി ചുണ്ടുനക്കിക്കൊണ്ട് അവള്‍ ചോദിച്ചു. ഞാന്‍ മൂളി.
‘ഹാ’ എന്റെ നെഞ്ചില്‍ നാവുനീട്ടി നക്കിക്കൊണ്ട്‌ അവള്‍ ഞരങ്ങി. അവളുടെ കൈ എന്റെ ബര്‍മുഡയുടെ മുന്‍പില്‍ പരതി.
“മൂത്ത് മുഴുത്ത് നില്‍ക്കുവാ..കൊതിയന്‍” എന്റെ ലിംഗത്തെ വസ്ത്രത്തിന്റെ മുകളിലൂടെ അമര്‍ത്തിക്കൊണ്ട് അവള്‍ മന്ത്രിച്ചു. മെല്ലെ അതിന്മേല്‍ അവള്‍ തലോടി.
“പായേല്‍ കെടക്ക്‌”
നിലത്ത് വിരിച്ചിരിക്കുന്ന വിശാലമായ തഴപ്പായ. അതിന്മേല്‍ മറ്റൊരു പുല്‍പ്പായയും രണ്ടു തലയണകളും. അതിലേക്കെന്നെ കിടത്തിയിട്ട് അവള്‍ അരികിലിരുന്നു. വിളക്ക് ഞങ്ങള്‍ക്ക് പിന്നിലായിരുന്നതുകൊണ്ട് എനിക്കവളെ വ്യക്തതയോടെ കാണാം. മാധവിയുടെ മുഖം മെല്ലെ താഴ്ന്ന്‍ മലര്‍ന്നു കിടന്നിരുന്ന എന്റെ കഴുത്തിലമര്‍ന്നു. അവിടെ അവളുടെ ദന്തങ്ങള്‍ പുറത്തിറങ്ങി കഴുത്തിന്റെ വശങ്ങളില്‍ ഇറങ്ങുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു. ഞാന്‍ പുളഞ്ഞുപോയി.
“ഞാന്‍ സുന്ദരിയാണോ?” കഴുത്ത് നക്കിനിവര്‍ന്ന അവള്‍ എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി ചോദിച്ചു. വെറും സുന്ദരിയല്ല, സുരസുന്ദരിയായിരുന്നു അവള്‍. ഞാന്‍ മൂളി.
“എന്റെ എന്താ ഏറ്റോം ഇഷ്ടമായത്”
എന്റെ കീഴ്ചുണ്ടില്‍ വിരലമര്‍ത്തി അത് താഴേക്ക് മലര്‍ത്തിക്കൊണ്ട് അവള്‍ ചോദിച്ചു. മറുപടി കേള്‍ക്കാന്‍ നില്‍ക്കാതെ അതിനുള്ളില്‍ അവള്‍ അമര്‍ത്തി നക്കി; തെരുതെരെ. സ്ഖലനം സംഭവിക്കുമെന്ന് ഞാന്‍ ഭയപ്പെട്ടുപോയി. അത്രയ്ക്ക് തീവ്രസുഖമാണ് അവളുടെ നാവെനിക്ക് നല്‍കിയത്. മുലകള്‍ നെഞ്ചിലമര്‍ത്തിക്കിടന്നുകൊണ്ട് അവളെന്റെ ചുണ്ട് തിന്നാന്‍ തുടങ്ങി. കീഴ്ചുണ്ട് മാത്രം വായിലാക്കി അവള്‍ ഉറുഞ്ചി. ഇടയിക്കിടെ അവളതു ചപ്പി വിടുമ്പോള്‍ ഉണ്ടാകുന്ന ശബ്ദം ഇരുട്ടില്‍ ഉയര്‍ന്നുകേട്ടു.
“നിനക്ക് നല്ല രുചി” തലയുയര്‍ത്തി ഒരു സിംഹിയെപ്പോലെ എന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ട് അവള്‍ പറഞ്ഞു.
കാമവെറി തലയ്ക്ക് പിടിച്ചപ്പോള്‍ അവള്‍ എന്നെ അഭിസംബോധന ചെയ്യുന്ന രീതി മാറ്റിയത് ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു. അവളുടെ ശരീരത്തിലേക്ക് ഏതോ ദുരാത്മാവ്‌ കയറിക്കൂടിയ പോലെയായിരുന്നു ആ മുഖഭാവം. വീണ്ടും തലതാഴ്ത്തി അവളെന്റെ വായിലേക്ക് നാവു കയറ്റി. നന്നായി കേറ്റാനായി ഞാന്‍ വായ തുറന്നുകൊടുത്തു. വായുടെ അഗാധതകളിലേക്ക് അവളുടെ തുടുത്ത നാവ് ഇറങ്ങിവന്നു. അവ എന്റെ അണ്ണാക്കില്‍ ഇഴയുന്നത് വ്യക്തതയോടെ ഞാന്‍ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഉമിനീര്‍ ധാരാളമുണ്ടായിരുന്നു മാധവിക്ക്. സ്വന്തം ഉമിനീര്‍ അവളെനിക്ക് പകര്‍ന്നുതന്നു. അതെന്റെ ചുണ്ടുകളിലൂടെ, കടവായിലൂടെ ഇരുവശത്തേക്കും ഒഴുകി. അവള്‍ തന്നെ അത് നക്കിത്തുവര്‍ത്തിയിട്ട് വീണ്ടും എന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് നാവ് കടത്തും. അവസാനം തല മുകളിലേക്കും താഴേക്കും ചലിപ്പിച്ച് സംഭോഗരീതിയില്‍ അവളത് കയറ്റിയിറക്കി.
“എന്റെ ഉണ്ണിക്കുട്ടന്‍..” അവള്‍ തലപൊക്കി മന്ത്രിച്ചു.
“വിഷ്ണു” ഞാന്‍ തിരുത്തി.
“അല്ല, എന്റെ ഉണ്ണിക്കുട്ടനാ നീ..അവനെപ്പോലെ, അവനേക്കാള്‍ ഏറെ സുന്ദരന്‍” മാധവി ഭ്രാന്തിയെപ്പോലെ എന്റെ മുഖം നക്കി. കണ്ണുകളും മൂക്കും ചെവികളും ചുണ്ടുകളും കവിളുകളും കഴുത്തും എന്തിന്, തലമുടി വരെ അവള്‍ നക്കി. ഷഡ്ഡിയുടെ ഉള്ളില്‍ എന്റെ ലിംഗം ഊറി ഒലിക്കുന്നത് ഞാന്‍ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
“അവനെക്കാള്‍ തടിയനാ നീ..തടിയന്‍” മാധവി കുലുങ്ങിച്ചിരിച്ചു.
എന്റെ വളരെ അരികിലായിരുന്നു അവളുടെ മുഖം. ഏതോ ഒരു ഉണ്ണിയുമായി ഇവള്‍ ബന്ധപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട് എന്നെനിക്ക് മനസിലായി. പക്ഷെ ഇതല്ലല്ലോ അതറിയാനുള്ള സമയം.
“ഇതൊന്നു ചപ്പിത്താ”
മുഖം എന്റെ മുകളിലെത്തിച്ച് താഴ്ത്തി കീഴ്ചുണ്ട് എന്റെ വായിലേക്ക് വച്ചുകൊണ്ട് അവള്‍ പറഞ്ഞു. നന്നായി മലര്‍ന്ന ആ മാംസദളം ഞാന്‍ ആവേശത്തോടെ ചപ്പി, ഭ്രാന്തനെപ്പോലെ കടിച്ചു വലിച്ചു.
“മുറിക്കരുത്; അയാള് കണ്ടാ സംശയിക്കും”
എന്റെ ആക്രാന്തം കണ്ടുഭയന്ന മാധവി ചുണ്ട് സ്വതന്ത്രമാക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അവള്‍ക്ക് നന്നേ സുഖിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു എന്റെ പരവേശം. മുറിക്കരുത് എന്ന് പറഞ്ഞെങ്കിലും വീണ്ടും അവള്‍ ചുണ്ടെന്റെ വായിലേക്ക് തിരുകി; ചപ്പിക്കാന്‍. ആ വയറിന്റെ കൊഴുത്ത മടക്കുകളില്‍ വിരലുകള്‍ പൂഴ്ത്തിക്കൊണ്ട് അവളെ എന്നോട് ചേര്‍ത്ത് മുഴുത്തമുലകള്‍ നെഞ്ചിലേക്ക് അമര്‍ത്തി ഞാന്‍ ചുണ്ട് തിന്നു. എന്റെ ആലിംഗനത്തില്‍ മതിമറന്നെന്നപോലെ നെഞ്ചിലേക്ക് വീണു കിടക്കുകയായിരുന്നു അവള്‍. പല്ലുകളുടെ ഇടയില്‍ അമര്‍ന്നിരുന്ന അവളുടെ മദരസവാഹിയായ അധരത്തില്‍ നിന്നും ഞാന്‍ ചാറു വലിച്ചെടുത്തു. മാധവിയുടെ മൂക്കില്‍ നിന്നും എന്റെ മൂക്കിലേക്ക് നിശ്വാസവായു കയറി. എത്ര ചപ്പിയാലും മതിവരാത്ത ചുണ്ട്; എത്ര കുടിച്ചാലും മതിയാകാത്ത മദരസം. അരക്കെട്ടില്‍ നിന്നും, വയറിന്റെയും കൊഴുത്ത പുറത്തിന്റെയും ഉറച്ച മാര്‍ദ്ദവത്തില്‍ നിന്നും താഴേക്ക് നീങ്ങിയ എന്റെ കൈകള്‍ അവളുടെ തോര്‍ത്ത് മുകളിലേക്ക് വലിച്ചുനീക്കി. അവളുടെ തടിച്ചുരുണ്ട തുടകളുടെ വണ്ണം ഞാനെന്റെ കൈകളില്‍ അറിഞ്ഞു. മിനുമിനുത്ത തടിച്ചികള്‍! മാധവി മോഹാലസ്യപ്പെട്ടതുപോലെ എന്റെ മുകളില്‍ കമിഴ്ന്നുകിടക്കുകയാണ്; മുഖത്തിന്മേല്‍ മുഖമമര്‍ത്തി. എന്റെ കൈകള്‍ അവളുടെ തുടകളുടെ ഇടയിലേക്ക് കയറി. കൈകളില്‍ അടിക്കുന്ന യോനീതാപം. ദേഹം അടിമുടി തരിക്കുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു. എന്റെ കൈകള്‍ അവിടേയ്ക്ക് എത്തുകയാണ്. പെണ്ണിന്റെ സുഖാവയവത്തിലേക്ക്. പ്രപഞ്ചത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ സുഖം ആവാഹിച്ചു വച്ചിരിക്കുന്ന മാന്ത്രികച്ചെപ്പിലേക്ക്.
തുടകളില്‍ നിന്നും ചന്തികളിലേക്ക് കയറിയ കൈകളില്‍ അവളുടെ പാന്റീസ് തടഞ്ഞു. കുടങ്ങള്‍ പോലെയുള്ള ചന്തികള്‍ ഞെരിച്ച് ഞാനെന്റെ കൈകള്‍ ഇരുതുടകളുടെയും മുകള്‍ഭാഗത്ത് പിടിച്ച് വശങ്ങളിലേക്ക് അകറ്റി. പിന്നെ വലതുകൈ അവളുടെ സംഗമസ്ഥാനത്തേക്ക് നീക്കി. നനഞ്ഞ വസ്ത്രത്തില്‍ എന്റെ വിരലുകള്‍ സ്പര്‍ശിച്ചു. ശരീരം മുഴുവന്‍ വ്യാപിക്കുന്ന സുഖകമ്പനം. വടിച്ച് വൃത്തിയാക്കി വച്ചിരിക്കുന്ന പെണ്ണലുവ; അത് ഈ നനഞ്ഞ തുണിയുടെ ഉള്ളിലാണ്. എന്റെ വിരലുകള്‍ വിറച്ചു. മെല്ലെ, മെല്ലെ ഞാനതിന്റെ പ്രതലത്തില്‍ സ്പര്‍ശിച്ചു; ഒരു പൂവില്‍ തൊടുന്നത്ര കരുതലോടെ. നനഞ്ഞൊട്ടിയ പാന്റീസ്. അകംതുടകളിലേക്ക് വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്ന മദജലം. ക്രമം തെറ്റിയ നിശ്വാസത്തോടെ ഞാന്‍ തുടയിടുക്കില്‍ നിന്നും ആ കൊഴുത്ത സ്രവം തോണ്ടിയെടുത്ത് അവളുടെ ചുണ്ട് സ്വതന്ത്രമാക്കിയ ശേഷം വായിലേക്ക് കടത്തി. നറുനെയ്യിന്റെ സ്വാദുള്ള യോനീരസം! മാധവി നിശ്ചലയായി കിടക്കുകയാണ്. ഞാന്‍ വീണ്ടും തുടയിടുക്കില്‍ നിന്നും ആ കൊഴുപ്പ് തോണ്ടിയെടുത്ത് രുചിച്ചു. എന്റെ മുകളില്‍ എല്ലാം സമര്‍പ്പിച്ച് മോഹാലസ്യപ്പെട്ടപോലെ കിടക്കുന്ന പെണ്ണിന്റെ മുഖം ഉയര്‍ത്തി ഞാന്‍ നോക്കി. അവള്‍ ഒന്നുമറിയുന്നില്ലേ? കൈവിട്ടപ്പോള്‍ പൂവുപോലെയുള്ള ആ വദനം എന്റെ മുഖത്തേക്ക് വീണു. ലോകം നിശ്ചലമായ പോലെ. ഇവിടെ ഈ പ്രപഞ്ചത്തില്‍ രണ്ടേ രണ്ടു ജീവികള്‍ മാത്രം; ഞാനും മാധവിയും. രതിസുഖമൂര്‍ദ്ധന്യതയുടെ സ്വാധീനത്തില്‍ മയക്കത്തിലേക്ക് വീണിരിക്കുന്ന പെണ്ണ്. ഇഷ്ടപുരുഷന്റെ കരുത്തിന് സ്വയം എറിഞ്ഞു കൊടുത്ത് അതില്‍ ലയിച്ചു കിടക്കുന്നവള്‍.
‘രാസലീലാ……രാസലീലാ…….രതിമന്മഥലീലാ…..മൃദുലവികാരം പുളകംചൂടും മദനോത്സവവേള…’
ഞാന്‍ ഞെട്ടി. എവിടെ നിന്നാണ് ഈ ഗാനം ഒഴുകിവരുന്നത്. ഞാന്‍ സൂക്ഷ്മതയോടെ കാതോര്‍ത്തു. പൂര്‍ണ്ണ നിശബ്ദമാണ് ലോകം. ഒരു ശബ്ദവുമില്ല. എന്റെയും മാധവിയുടെയും താളം തെറ്റിയ നിശ്വാസങ്ങളുടെ ശബ്ദമല്ലാതെ മറ്റൊരു ശബ്ദവുമില്ല ഈ ലോകത്ത്. പിന്നെയീ ഗാനം? ഗന്ധര്‍വ സംഗീതം ഈ രാവില്‍ എവിടെ നിന്നാണ് എന്റെ ചേതനയിലേക്ക് അലയടിച്ചെത്തുന്നത്?! മാധവിയുടെ ഉരുകിയൊലിക്കുന്ന മാംസപുഷ്പത്തിന്റെ ഇതളുകള്‍ വിടര്‍ത്താന്‍, അതിന്റെ ഉള്ളറകളിലേക്ക് കയറാന്‍ വെമ്പി എന്റെ വിരലുകള്‍ പാന്റീസിന്റെ അടിഭാഗം വകഞ്ഞുമാറ്റുന്നു. മുകളില്‍ നിന്നും കൈയിട്ട് ആ വസ്ത്രത്തെ അത് മറച്ചു വച്ചിരുന്ന നിധികുംഭത്തില്‍ നിന്നും ഞാന്‍ അകറ്റി. വിരലുകളിലേക്കഅടിക്കുന്ന യോനീതാപം. ഈ വമിക്കുന്ന ചൂടിനൊരു ഗന്ധമുണ്ടാകും. സുഖത്തിന്റെ ഭ്രാന്തന്‍ ഗന്ധം.
ഞാന്‍ കാതോര്‍ത്തു. എവിടെ ഗാനം? ഉണ്ട്, എവിടെയോ, ഈ അന്തരീക്ഷത്തില്‍ എവിടെയോ ഉണ്ട് ആ ഗാനം. എനിക്കത് കേള്‍ക്കാം. പക്ഷെ ഈ ലോകത്ത് ഒരു ശബ്ദവീചി പോലുമില്ല എന്നതും എനിക്കറിയാം. കിതപ്പുകളുടെ ശബ്ദമല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമില്ല. പെണ്ണിന്റെ സുഖപുഷ്പം നഗ്നമായി വായുവുമായി രമിക്കുകയാണ്. വിരലൊന്നു നീട്ടിയാല്‍ അതിലെനിക്ക് തൊടാം. ഇതെന്താണ് ഇത്ര നിശബ്ദത. അയാളുടെ ഫാനിന്റെ ശബ്ദം എവിടെ? എനിക്ക് മാത്രം കേള്‍ക്കാന്‍ സാധിക്കുന്ന ഈ ഗാനം എവിടെ നിന്നും?
“പകര്‍ന്നാല്‍ തീരാത്ത മധുരാനുഭൂതികള്‍ മുന്തിരിച്ചാറിനായ് വന്നൂ…..ദാഹം അടങ്ങാത്ത ദാഹം…”
മുന്തിരിച്ചാര്‍! തുടകള്‍ വീണ്ടും ഞാന്‍ അകത്തി. പാന്റീസ് വീണ്ടും വകഞ്ഞുമാറ്റി. ഗാനമില്ല; അത് അവസാനിച്ചോ? മാധവിയുടെ ചുണ്ട് വീണ്ടും ഞാന്‍ ചപ്പി. ചപ്പുന്നതിന്റെ ശബ്ദം വ്യക്തമായി കേള്‍ക്കാം. ഭയപ്പെടുത്തുന്ന നിശബ്ദത; പക്ഷെ സുഖഭ്രാന്തിന്റെ കൊടുമുടിയേറ്റുന്ന നിശബ്ദതയുമാണ് അത്. ദാഹം; അടങ്ങാത്ത ദാഹം. മുന്തിരിച്ചാറിനു വേണ്ടിയുള്ള ദാഹം. അകന്നുമാറിയിരിക്കുന്ന പാന്റീസിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് എന്റെ വിരലുകള്‍ നീണ്ടു. പിളര്‍ന്ന പച്ച മാംസം. അതിലേക്ക് ഊഴ്ന്നിറങ്ങുന്ന എന്റെ വിരലുകള്‍. മാധവി കിതച്ചുകൊണ്ട് ഞരങ്ങുന്നു. എന്റെ നാലുവിരലുകള്‍ അവളുടെ ചൂടന്‍ പിളര്‍പ്പിലാണ്. നാലും ഉള്ളിലേക്ക് കയറ്റിയിറക്കി എന്റെ വായിലേക്ക് ഞാന്‍ വച്ചു. വിയര്‍ത്തൊഴുകുന്ന മാധവി. പെണ്ണിന്റെ തേന്‍ എന്റെ മാനസികനില തെറ്റിച്ചിരിക്കുന്നു. വീണ്ടും വിരലുകള്‍ കേറ്റിയിറക്കി ഞാന്‍ ചപ്പി.
അവളെ ഞാന്‍ താഴേക്ക് ഇറക്കി നിലത്ത് മലര്‍ത്തിക്കിടത്തി. തോര്‍ത്ത് അകന്നുമാറി തടിച്ച തുടകള്‍ പൂര്‍ണ്ണ നഗ്നം. അവയുടെ ഇടയില്‍ ഇറുകിക്കിടക്കുന്ന, വീര്‍ത്തുനില്‍ക്കുന്ന പാന്റീസ്. ഇനി ഇവള്‍ക്ക് ഒന്നും വേണ്ട; ഒരു വസ്ത്രവും. കിതച്ചുകൊണ്ട് ഞാനവളുടെ കൊളുത്തുകള്‍ വിടര്‍ത്തി. ആകെയുള്ള നാല് കൊളുത്തില്‍ മൂന്നെണ്ണമേ ഇട്ടിരുന്നുള്ളൂ. അതൂരി ഞാന്‍ ബ്ലൌസ് ഇരുവശത്തേക്കും വകഞ്ഞുവച്ചു. കൂമ്പി തെറിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന മുലകള്‍. ഞാന്‍ കമിഴ്ന്നു കിടന്ന് മുല ചപ്പി. നല്ല ആകൃതിയൊത്ത ഉരുണ്ടു തെറിച്ച മുലകള്‍ കുടിക്കാന്‍ എന്ത് സുഖം! വിയര്‍പ്പിന്റെ ഉപ്പുരസം നിറഞ്ഞ മുലകള്‍. തെന്നുന്ന ഞെട്ടുകള്‍. മാധവി ബോധരഹിതയെപ്പോലെ കിടക്കുകയാണ്. അവളുടെ മുലകള്‍ ഇരയെ കടിച്ചു കീറുന്ന വന്യമൃഗത്തെപ്പോലെ ഞാന്‍ കടിച്ചുകുടഞ്ഞു. മതിവരുവോളം അവ ചപ്പിയ ശേഷം ഞാന്‍ ആ കൊഴുത്തു വിശാലമായ വയറിലൂടെ മുഖമുരുമ്മി താഴേക്ക് നീങ്ങി. അവളുടെ പതുപതുത്ത മാംസത്തിന്റെ സുഖം ഇഞ്ചിഞ്ചായി അറിഞ്ഞ് അവിടെമാകെ നക്കിയിട്ട് ഞാന്‍ പൊക്കിളിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് എന്റെ നാവു കടത്തി.
മാധവി സാമാന്യം ഉച്ചത്തില്‍ ഒന്ന് ഞരങ്ങി.
“ഉഫ്ഫ്ഫ്ഫ്ഫ്………….” ഞാന്‍ കമിഴ്ന്നു വീണ് അവളുടെ വയര്‍ മടക്കുകള്‍ കടിച്ചുചപ്പി. പച്ചമാംസത്തിന്റെ കൊഴുപ്പ്. മതിമറന്ന പോലെ അവളുടെ വയര്‍ എല്ലാ ഭാഗത്തുനിന്നും ഞാന്‍ തിന്നു. മാധവി തുടകള്‍ വലിച്ചകത്തി കവച്ചു. അവള്‍ എന്റെ തലപിടിച്ച് താഴേക്ക് തള്ളി. തുടയിടുക്കിലെത്തി നിന്ന എന്റെ തലയില്‍ അവള്‍ കൈകളമര്‍ത്തി. നനഞ്ഞൊട്ടിയ ആ വസ്ത്രത്തിലേക്ക്‌ എന്റെ മുഖം പൂഴ്ന്നു. മതിമയക്കുന്ന യോനീഗന്ധം! അത് വലിച്ചുകയറ്റി മയങ്ങിപ്പോയ എന്റെ വായുടെ അടിയില്‍ നിന്നും വസ്ത്രം അകന്നുമാറുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു. പാന്റീസ് അവള്‍ വശത്തേക്ക് മാറ്റുകയാണ്. പച്ചയിറച്ചി എന്നെ തീറ്റിക്കാന്‍.
“മാധവീ..എടീ മാധവീ..ആരാടീ അവിടെ? എടീ ആരാന്ന്”
അതുവരെ നിശബ്ദമായിരുന്ന അന്തരീക്ഷത്തില്‍ ശബ്ദങ്ങള്‍ നിറയുന്നു. ചീവീടുകളുടെ, രാത്രീഞ്ചരന്മാരുടെ, ഫാനിന്റെ, അങ്ങനെ മറഞ്ഞിരുന്ന എല്ലാ ശബ്ദങ്ങളും പൊടുന്നനെ അന്തരീക്ഷത്തെ മുഖരിതമാക്കി. ഞാന്‍ മാധവിയെയും അവളെന്നെയും ഞെട്ടലോടെ നോക്കി.
admin
Jan. 31, 2023
1018 views
Comments:
No comments!
Please sign up or log in to post a comment!