കോകില മിസ്സ് 3

പച്ച പുതച്ച കുന്നിൻ മുകളിൽ, കോടയുടെ മറവിൽ നിന്നും ജിതിൻ പുറത്തു വന്നു. മഞ്ഞു പെയ്തിറങ്ങി തളിർത്തു നിന്ന ചെറുപുൽ നാമ്പുകളിലെ തെളിനീർ തുള്ളികൾ കാൽ കൊണ്ട് തട്ടിത്തെറിപ്പിച്ചു കൊണ്ടവൻ ആ കുന്നിൻചരിവിലൂടെ നടന്നിറങ്ങി. അങ്ങ് താഴെ ചെറു ഓളങ്ങൾ തല്ലുന്ന പുഴയുടെ കരയിൽ വളർന്ന് പന്തലിച്ചു നിൽക്കുന്ന ശിഖിരങ്ങളിൽ നിറയെ ചുവന്ന പൂക്കൾ വിരിയിച്ച് നിൽക്കുന്ന ഒരു വലിയ വാക മരം ലക്ഷ്യമാക്കി അവൻ പ്രൗഢിയോടെ നടന്നു. അവിടെ ആ മരത്തണലിൽ അവനെയും കാത്ത്, ചെഞ്ചോല ചുറ്റി ഒരു കാട്ടുപെണ്ണ് മരം ചാരി നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. കസവു കൊണ്ടലങ്കരിച്ച നീല കുർത്തയും കസവു മുണ്ടും ഉടുത്ത് തലയെടുപ്പോടെ നടന്നടുക്കുന്ന തന്റെ മാരനെ കണ്ടവൾ നാണിച്ചു പൂത്തുലഞ്ഞു. തന്റെ തമ്പുരാനെ അന്തിക്കൂട്ടിന് മണിയറയൊരുക്കി കാത്തിരുന്ന ആ കാട്ടുചെമ്പകത്തെ കണ്ടവന്റെ ഉള്ളം പ്രണയാർദ്രമായി. കൈ നിറയെ കരിവളകൾ അണിഞ്ഞ്, മുഖത്തേക്ക് വീണ അളകങ്ങൾ ചെവിക്ക് പുറകിലേക്ക് മാടിയൊതുക്കി നിന്ന അവളിലേക്ക് നടന്നടുക്കുംതോറും തിളക്കമാർജിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന അവളുടെ ചുവന്ന കല്ല് പതിച്ച മൂക്കുത്തി അവളുടെ വശ്യ മനോഹരമായ പുഞ്ചിരിക്ക് അഴകേകി. പ്രകൃതിയുടെ മുഴുവൻ സൗന്ദര്യവും തന്നിലേക്കാവഹിച്ച് സൂര്യ കിരണങ്ങളെ നിഷ്പ്രഭമാക്കിയ അവളുടെ ചിരിയിൽ മയങ്ങി ഒരു മായാലോകത്തെന്ന പോലെ അവൻ അവളിലേക്കടുത്തു. നീളത്തിൽ വാലിട്ട് മഷിയെഴുതിയ കണ്ണുകൾ അവന്റെ ദര്ശനമാത്രയിൽ ഒരു നിമിഷം പിടഞ്ഞു ചിമ്മി. അവളുടെ ചേല നീക്കി നഗ്നമായ അണിവയറിൽ കൈചേർത്തു കൊണ്ട് അവൻ അവളെ തന്നിലേക്കടുപ്പിച്ചു. “കോകില….” അവന്റെ ചുടുനിശ്വാസം തന്റെ കഴുത്തിൽ തട്ടിയപ്പോൾ കോകില രോമാഞ്ജമണിഞ്ഞു കുറുകി. “മം….” “എന്നെ ഇഷ്ടമല്ലേ?” “മം….” അവളുടെ അധരങ്ങളിലേക്ക് ചുണ്ടടുപ്പിച്ചു കൊണ്ടവൻ ചോദിച്ചു. “പിന്നെന്താ അത് പറയാത്തെ?” “അത്….. ഫൈസൽ….” പെട്ടെന്ന് പുഴയിലെ വെള്ളം ചിതറിത്തെറിപ്പിച്ചുകൊണ്ട്‌ ഫൈസൽ പുഴയിൽ നിന്നും ഉയർന്നു വന്നു. അരയിൽ നിന്നും കത്തി വലിച്ചൂരിക്കൊണ്ട് അലർച്ചയോടെ അവൻ വെള്ളത്തിലൂടെ പാഞ്ഞടുത്തു. കരയ്ക്ക് കയറി ജിതിന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് കത്തി കുത്തിയിറക്കാനാഞ്ഞ ഫൈസലിനെ കണ്ട് ജിതിൻ തന്റെ മുണ്ട്‌ വകഞ്ഞു മാറ്റി കുണ്ണയെടുത്ത് പുറത്തിട്ട് ഒന്നു വട്ടം കറക്കി. പാഞ്ഞു വന്ന ഫൈസലിന്റെ മുഖം നോക്കി കുണ്ണ കൊണ്ട് ഒറ്റയടി! ഫൈസൽ നിന്ന നിൽപ്പിൽ കറങ്ങി. ഒന്നു കൂടി അടിക്കാനാഞ്ഞ ജിതിന്റെ കുണ്ണയിൽ കയറിപ്പിടിച്ച ഫൈസൽ അവന്റെ കുണ്ണക്കിട്ട് കത്തി കൊണ്ട് കുത്താനൊരുങ്ങി.

“അയ്യോ എന്റെ കുണ്ണേ കുത്ത്യേ….”

ജിതിൻ ഞെട്ടിയെണീറ്റ് നിലവിളിച്ചു. വെട്ടി വിയർത്തു കൊണ്ട് അവൻ ആദ്യം അവന്റെ പാതിയുറക്കത്തിലായിരുന്ന കുണ്ണ, പുതപ്പിനടിയിൽ സുരക്ഷിതനാണോ എന്ന് തപ്പി നോക്കി. കാലിനിടയിലെ കുഞ്ചൻ നമ്പ്യാരുടെ ചൂടറിഞ്ഞപ്പോൾ അവന് എന്തെന്നില്ലാത്ത ആശ്വാസം തോന്നി. എന്നാലും സ്വപ്നം എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാൽ, ഇത് പോലത്തെ മൈര് സ്വപ്നങ്ങളൊക്കെ കാണിക്കാവോ ദൈവമേ… അവനൊന്നു ചുറ്റും നോക്കി, അവൻ അവന്റെ വീട്ടുമുറിയിൽ തന്നെയല്ലേ എന്നുറപ്പിച്ചു. കാരണം, ഇന്നലെ മുതൽ നടക്കുന്നതൊക്കെ സത്യമോ അതോ മിഥ്യയോ എന്ന് തരം തിരിക്കാനുള്ള കഴിവ് നഷ്ടമായത് പോലെ അവന് തോന്നി . അവന്റെ ബഹളം കേട്ട് ആരെങ്കിലും, പ്രത്യേകിച്ചു ‘അമ്മ ഓടിവരും എന്നവൻ വെറുതെ പ്രതീക്ഷിച്ചു. അല്ല, അതാണല്ലോ പതിവ്? പത്തു പതിനഞ്ചു മിനിറ്റ് കാത്തിരുന്നിട്ടും ആരും വരാതായപ്പോൾ അവൻ തന്നെ കട്ടിലിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി, ജഗ്ഗിൽ നിന്നും വെള്ളമെടുത്ത് കുടിച്ചു.

നീണ്ട ഉറക്കം ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്ന ജിതിൻ രാത്രി ഇടക്കിടെ ഉറക്കം മുറിഞ്ഞ് മുറിയിൽ എണീറ്റ് നടന്നു. അന്ന് രാത്രി വെളുക്കുവോളം ഒരു 12 ഗ്ലാസ്സ് വെള്ളമെങ്കിലും താൻ കുടിച്ചു കാണും എന്നവൻ ഊഹിച്ചു. വെളുപ്പിനെ 6 മണിക്ക് വെച്ച അലാറം കൃത്യത പാലിച്ചെങ്കിലും ഉറക്കത്തിന്റെ കൂടപ്പിറപ്പായ അലസത അവനെ ടൈംപീസ് എടുത്തെറിയാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചു. എങ്കിലും ഇന്നത്തെ ദിവസം അവന് പ്രധാനപ്പെട്ടതാണെന്ന് മനസ്സിന്റെ ഉള്ളിൽ നിന്നും ആരോ വിളിച്ചു പറയുന്നത് പോലെ. ഒരു വിധം അവൻ എണീറ്റ് താഴേക്കിറങ്ങി. “അമ്മേ ചായ…” കോത്തിൽ വെയിലടിച്ചാലും സ്വയം എഴുന്നേൽക്കാത്ത തിരുമകൻ വെളുപ്പിനെ അലാറം വച്ച് എണീറ്റ് അതും അടുക്കളയിൽ വന്ന് ചായ ചോദിക്കുന്നത് കണ്ട് അംബികച്ചേച്ചി ദോശയുണ്ടാക്കിക്കൊണ്ടിരുന്ന കൈയ്യിൽ ചട്ടുകം കുത്തനെ പിടിച്ച് അമാന്ദിച്ചു നിന്ന്‌ ഒരു ദോശ കരിച്ചു. തുടർന്ന് അടുക്കളയിൽ അരങ്ങേറിയ നാടകീയ രംഗങ്ങൾക്ക് സാക്ഷിയാവതെ, ചായ ഊതിക്കുടിച്ച് അവൻ കോട്ടുവായിട്ട് മുറിയിറങ്ങി വന്ന പ്രഭാകരന് പ്രഭാതവന്ദനം നൽകി കുളിമുറിയിൽ കയറി. ഇന്ന് മീശ വടിക്കണം. അതൊരു അധികപ്പെറ്റു പോലെ. ഹൈ സ്കൂൾ കാലഘട്ടത്തിൽ ഒരിക്കൽ പോലും അവൻ മീശ വടിച്ചിട്ടില്ല എന്നു മാത്രമല്ല, തന്റെ വേഷവിധാനത്തിൽ മാറ്റം വന്നത് ജോലി കിട്ടി അന്യനാട്ടിലേക്ക് കുടിയേറിയപ്പോളാണെന്ന് അവനോർത്തു. ഐശ്വര്യമായിട്ട് മീശ വടിച്ച് പുതിയൊരു ദിവസം തുടങ്ങാം എന്ന ചിന്തയോടെ, അച്ഛനുമായി പങ്കിട്ടിരുന്ന ഷേവിങ്ങ് സെറ്റ് കയ്യിലെടുത്ത അവൻ തുരുമ്പിച്ച ബ്ലേഡിൽ പറ്റിയിരുന്നു കുറ്റിറോമങ്ങൾ കണ്ട് ഒന്നറക്കാതിരുന്നില്ല. തന്തയാണേലും വൃത്തിയില്ലെങ്കിൽ കുറ്റം പറഞ്ഞല്ലേ പറ്റു? മിണ്ടാൻ പോയില്ല. ഷെൽഫിൽ നിന്നും പുതിയതൊരെണ്ണം എടുത്തിട്ടു. കണ്ണാടിയിലെ തന്റെ പ്രതിബിംബത്തിൽ തന്റെ മീശയും ക്ഷൗരക്കത്തിയും തമ്മിലുള്ള ദൂരമളന്നു.

“അളിയാ… പുതിയ ലുക്ക് കൊള്ളാം. നല്ല കിടിലായിട്ടുണ്ട്. എന്റത്രേം ഐശ്വര്യം കിട്ടിയിട്ടില്ലേലും ഒരു ഗജനി സ്റ്റൈൽ സൂര്യ കട്ട് ഒക്കെയുണ്ട്. നാളെ മുതൽ ഞാനും കളീൻ ഷേവാ. അല്ലളിയാ, നീയും ഫൈസലുമായിട്ട് വല്ല പ്രശ്നവും ഉണ്ടായോ? അവൻ രാവിലെ മുതൽ നിന്നെപ്പറ്റി അന്വേഷിക്കാൻ തുടങ്ങീതാ. നീ ഏതു വഴി വരുന്നു, ട്യൂഷൻ എവിടെയാ എന്നെല്ലാം. അളിയാ നിനക്ക് ട്യൂഷൻ ഉണ്ടോ അളിയാ, എന്നിട്ട് ഞാനറിഞ്ഞില്ലല്ലോ???” രാവിലെ ക്ലാസ്സിൽ ചെന്നത് തൊട്ട് സോണിയുടെ വക കത്തി കേൾക്കാതെ ഒരു ദിവസം തുടങ്ങുന്നതെങ്ങിനെ എന്നാലോചിച്ച നിമിഷത്തെ ജിതിൻ സ്വയം ശപിച്ചു. ഹോ, ഫൈസലിന്റെ കണ്ണില്പെടാതെ ക്ലാസ്സിൽ കയറിയ പാട്…. ജിതിൻ നെടുവീർപ്പിട്ടു. “ഒന്നു മിണ്ടാതിരി വെടല മൈരേ… ഞാനിപ്പോ ഇങ്ങു വന്നു കയറിയതല്ലേ ഉള്ളു? ഞാനൊന്ന് ആശ്വസിക്കട്ടെ.” “അളിയാ… ഇന്നലെത്തൊട്ട് ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കുന്നതാ, നിനക്കെന്തോ ഒരു മാറ്റം പോലെ. ഇതു നീ തന്നെയല്ലേ മച്ചമ്പീ…” സോണി ജിതിന്റെ മുഖത്തേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി. ജിതിൻ രാവിലെ മുതലുള്ള കാര്യങ്ങൾ ഓർത്തു തുടങ്ങി. ശെരിയാണ്, ക്ലീൻ ഷേവ് ചെയ്ത് തലയിൽ എണ്ണ പുരാട്ടാതെ ഒതുക്കമുള്ള നീളൻ മുടി പിന്നിലേക്ക് ചീകി വെച്ച് കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി നിന്നപ്പോൾ അവൻ മറ്റാരോ ആണെന്ന് അവന് സ്വയം തോന്നിപ്പോയി. ഡ്രെസ്സ് മാറി പുറത്തു വന്നപ്പോൾ അവൻ കണ്ണാടിയിൽ കണ്ട അമ്പരപ്പ് തന്റെ മാതാപിതാക്കളുടെ മുഖത്തേക് വ്യാപിക്കുന്നത് കണ്ട് അവൻ പരുങ്ങി നിന്നതും, സൈക്കിളിൽ വരുന്ന വഴി ചില മുതിർന്ന ചേച്ചിമാർ ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ തന്നെ കടാക്ഷിച്ചതും എല്ലാം ഓർത്തപ്പോൾ ഒരു കുളിര്. സാധാരണ പൊക്കിളിനു മേലെ പാന്റ് വലിച്ചു കയറ്റി ബെൽറ്റ് മുറുക്കിക്കെട്ടി നടന്നിരുന്ന താൻ ഇപ്പൊ സ്കൂൾ യൂണിഫോം ധരിച്ച ഒരു ഉദ്യോഗാർത്ഥിയെ പോലുണ്ട്. “പിന്നെ ഞാൻ ഞാനല്ലാണ്ട്? മച്ചമ്പീ, പിന്നെ ഞാനൊരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ?” “ചോദിക്കളിയാ… കോകിലാപുരാണം ആണെങ്കിൽ അവിടെ നിൽക്കട്ടെ, വെറുതെ ഓരോന്ന് ചോദിച്ചു നീ ഗ്യാസ് കേറ്റിക്കല്ല്. രാവിലെ ഒന്നും കഴിക്കാൻ പറ്റീല്ല. ഹേം…” “ഇതതല്ലളിയാ, എടാ വന്നപ്പോ തൊട്ട് പൂജ ഇടക്കിടെ എന്നെത്തന്നെ നോക്കുന്നു. ഞാനത്ര ഗ്ലാമർ ആണോ അളിയാ?” “ടാ ടാ… ആ റൂട്ട് വിട്ട് പിടി… ഒന്നു പൊക്കി വിട്ടപ്പോളേക്കും അവനങ്ങു പറന്നു ആകാശത്തോട്ട് പോയി. ഒന്നു പോടേയ്‌ പൂജ നിന്നേം നോക്കിയിരിക്കാൻ നീയാര് പരമശിവനോ?” “എനിക്ക് തോന്നീത് ചോതിച്ചെന്നെയുള്ളൂ. നീയല്ലാതെ വേറെ ആരുണ്ട് മച്ചമ്പീ എനിക്ക് എല്ലാം തുറന്നു പറയാൻ? നിനക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ലേൽ വിട്ടു കള.” “നീ സെന്റിയടിച് ചളവാക്കാതെടെയ്. പുല്ല്, എടാ ക്ലാസ്സിൽ മൊത്തം ഇപ്പൊ മറ്റതാ സംസാരം. ഹാ, നിന്റെ കമ്പി കണ്ടില്ലേ? ആ കാര്യം. പെൺപുള്ളാര് നിന്നെ നോക്കിയില്ലെങ്കിലെ ഉള്ളു അത്ഭുതം. നിന്റെ ടൈമളിയാ…” സോണി പറഞ്ഞത് കേട്ട് ജിതിൻ ഒന്ന് ചമ്മാതിരുന്നില്ല. അവൻ പെൺകൂട്ടത്തിനിടയിലേക്ക് ഒന്ന് പാളി നോക്കി. ചിലരൊക്കെ അവന്റെ നോട്ടം കണ്ട് അടക്കം പറഞ്ഞു ചിരിക്കുന്നുണ്ട്. ആക്കൂട്ടത്തിൽ അന്നയുടെ മുഖം കണ്ടപ്പോൾ അവന്റെ നോട്ടം പോയത് ഇന്നലെ ഫൈസൽ പിടിച്ചുടച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന മുലകളിലേക്കാണ്. അവന്റെ നോട്ടം കണ്ട് അന്നയുടെ മുഖം വിവർണ്ണമായി. ലജ്ജയോടെ അവൾ മിഴികൾ താഴ്ത്തി.

“അന്നേടെ മുല ദിവസം ചെല്ലുംതോറും അങ്ങു കൊഴുക്കുവാണല്ലോ അളിയാ? മം… നല്ല കൈവളം ചെല്ലുന്നുണ്ട്. കണ്ടിട്ട് ഷെഡ്ഡിൽ കേറ്റാൻ കൊതിയായിട്ട് വയ്യ.” “പൊന്നാളിയാ എന്നാ നീയാദ്യം എന്റെ കൂട്ടങ്ങു വിട്ടേര്. എന്നിട്ട് നീ അന്നേടെ ഷെഡ്ഡിലോ ഷെഡ്‌ഡിയിലോ എവിടാന്ന് വച്ചാ കയറ്റ്. അവളും ആ പോലയടിമോൻ ഫൈസലും ലൈനാണെന്നു നിനക്കറിയുല്ലേ? കാര്യം ചരക്കൊക്കെ തന്നെ. പക്ഷെ അവളെ ഒന്നു നോക്കീന്നറിഞ്ഞാ പിന്നെ നിനക്ക് മരണമാപ്പീസ് ചൊല്ലാം. വേറാരുടേമല്ല, നിന്റെ കൂട്ടും കൂടി നടക്കുന്ന ദീ… യെന്റെ. ഭാഗ്യം ഇന്ന് ന്യൂസ് വായിക്കാൻ പ്രിൻസി അവനെ വിളിച്ചത്. നേരത്തേ തന്നെ അവൻ പ്രാക്ടീസിന് പോയില്ലരുന്നെങ്കിൽ കാണാമായിരുന്നു.” “മം… ഞാനവനെ തല്ലി അളിയാ” സോണി പെട്ടെന്ന് അവനെ കൂർപ്പിച്ചു നോക്കി. “ആരെ?” “ശ് ശ്… പതുക്കെ മൈരേ… അവനില്ലേ, ആ ഫൈസൽ? ഞാനിന്നലെ അവനിട്ട് രണ്ടു പൊട്ടിച്ചു.” “ഫൈ…. ഫൈസലോ?” “അവനെന്നെയല്ല, ഞാൻ… അവനിട്ട്…” “കർത്താവേ, എന്നിട്ടാണോ മൈരേ കഥേം പറഞ്ഞോണ്ടിരിക്കണേ? നിയിതെന്തൊക്കെയ ഈ കാട്ടിക്കൂട്ടണേ… നിനക്കെന്താ തലക്ക് വല്ല അസുഖോമുണ്ടോ? എടാ, അവൻ, അവനാരാണെന്നറിയോ, അവന്റെ അപ്പൻ ഹൈക്കോടതീ വല്ല്യ ക്രിമിനൽ വക്കീലാ. എത്ര സ്കൂള് മാറിയ അവൻ ഇങ്ങോട്ട് കെട്ടിയെടുത്തേക്കണേ എന്നറിയോ? ഇനിയെന്തൊക്കെ പുലിവാല് പിടിക്കണ്ടി വരും ദൈവമേ…” സോണി തലയിൽ കൈ വച്ചു. “പിന്നെ വെറുതേയിരുന്ന എന്നെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് തോണ്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നാൽ ഞാനെന്തു ചെയ്യും? അവൻ കോകില മിസ്സിനെ ഇട്ട് വാരാൻ തുടങ്ങീപ്പോ ഞാൻ ഓങ്ങി വച്ചതാ.” “ആഹാ, മോൻ പ്രതികാരം ചെയ്‌തതാണോ? ഒന്നും കണ്ടില്ലെന്നു വച്ചു മിണ്ടാതിരുന്നൂടെ പരനാറീ …എപ്പോഴും അതു തന്നെയല്ലേ ശീലം? പിന്നെ ഇപ്പൊ എന്തിനാ? വെറുതെ എന്നെക്കൂടെ തല്ലു കൊള്ളിക്കാൻ.” “ആഹാ, എന്ന നീ ഒരു കാര്യം ചെയ്, നീ ഇനി മുതൽ എന്റെ കൂടെ നടക്കേണ്ട. പോയി അവന്റെ കൂട്ടു കൂടിക്കോ. എന്നെ ആരെങ്കിലും തല്ലിക്കൊന്നാൽ പോലും ആരും ചോദിക്കാനില്ലല്ലോ? ആത്മാർത്ഥ സുഹൃത്തല്ലേ, നമ്മടെ ചങ്കല്ലേ എന്നൊക്കെ വിചാരിച്ചു നിന്നോടിത് പറഞ്ഞ എന്നെ പറഞ്ഞാ മതി.” “ഹാ നീ ഒടക്കല്ലേ മച്ചമ്പീ, ഞാൻ ചില വരുംവരായ്കകൾ പറഞ്ഞെന്നേയുള്ളൂ. നീയൊരു കാര്യം ചെയ്… ഒന്നും നോക്കണ്ട, നാട് വിട്ടോ…” “ഫാ… എരപ്പേ…” “വേറെ വഴിയില്ല അളിയാ, അങ്കിളിനേം ആന്റിയേം ഞാൻ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കാം.” “ചേട്ടൻ ഒരുപാട് ബുദ്ധിമുട്ടണ്ട. ഞാനൊരു വഴി കണ്ടിട്ടുണ്ട്.” “എന്തു വഴി?” “അതൊക്കെയുണ്ട്. നീ കണ്ടോ.”

അസംബ്ലിക്കിടെ ഫൈസലിന്റെ പേപ്പർ വായന കേട്ട് അവന് കലി കയറി. എന്നാലും അവൻ തന്നെക്കാൾ നന്നായി ഭാഷ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നുണ്ടെന്ന് അവന് തോന്നി. ഒരിടി കൂടെ കൊടുത്ത് അവന് എണീക്കാൻ മുട്ടി നിൽക്കുന്ന പരുവമാക്കാമായിരുന്നു എന്നവൻ മനസ്സിലോർത്തു. ക്ലാസ്സിൽ കയറിയിട്ടും ടീച്ചർമാർ മാറി മാറി ക്ലാസ്സെടുത്തു പോയിട്ടും ഫൈസലിന്റെ ഭാഗത്തു നിന്നും നീക്കമൊന്നും ഉണ്ടായില്ലെന്ന് മാത്രമല്ല, അവൻ ജിതിനേ മൈൻഡ് പോലും ചെയ്തില്ല. പക്ഷെ അവന്റെ പരിചിതമല്ലാത്ത ഈ പെരുമാറ്റം ജിതിന്റെയുള്ളിൽ സംശയത്തിന്റെ വിത്തു പാകി.

കൃത്യം കെമിസ്ട്രി പീരിയഡ് ആയപ്പോൾ അവൻ ബാഗിൽ കരുതിയിരുന്ന ടിഫിൻ ബോക്സിൽ നിന്നും ഒരു ചുവന്ന പനിനീർ പൂവ് വെളിയിലെടുത്ത് ടീച്ചേഴ്സ് ടേബിളിലെ വേസിൽ കൊണ്ടു വച്ചു. പ്രത്യേകിച്ചു കാരണമൊന്നുമില്ലെങ്കിലും എപ്പോഴും അടക്കം പറഞ്ഞു ചിരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന പെണ്ണുങ്ങളെയും ചുവന്ന് കലങ്ങിയ കണ്ണുകളോടെ അവനെ നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്ന ഫൈസലിനെയും നിസ്സംഗ ഭാവത്തോടെ പരത്തി നോക്കിക്കൊണ്ട് അവൻ തിരികെ ചെന്ന് ഉപവിഷ്ഠനായി. ബെല്ലടിച്ച് തീർന്നപ്പോൾ തൊട്ട് അക്ഷമയോടെ വാച്ചിൽ നോക്കിയിരിക്കുന്ന ജിതിനേയും ചാരി സോണി പൂജയുമായി കണ്ണേറ് തുടർന്നു. ചോരച്ചുവപ്പിൽ കറുത്ത കരയുള്ള കോട്ടൻ സാരിയുമുടുത്ത് ക്ലാസ്സിലേക്ക് കയറി വന്ന കോകിലയെ കണ്ട് അതവൾ തന്നെയാണോ എന്നുറപ്പിക്കാൻ ജിതിൻ കണ്ണുകൾ ഒന്നിറുക്കി അടച്ചു തുറന്നു നോക്കി. അവന്റെ മനസ്സിലേക്ക് വെളുപ്പിനെ കണ്ട സ്വപ്നം ഓടിയെത്തി. അതേ, അവൾ ഇന്നുടുത്തിരിക്കുന്നത് താൻ സ്വപ്നത്തിൽ കണ്ട അതേ ചേല തന്നെ. അവളിൽ നിന്നും കണ്ണെടുക്കണം എന്നാഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നിട്ടും അവളെന്ന മായാവലയത്തിൽ അകപ്പെട്ടിരുന്ന അവനതിന് സാധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. അവളുടെ മൂക്കുത്തിക്കല്ലിന് മുൻപെങ്ങും കാണാത്ത ഒരു പ്രത്യേകത തിളക്കം. അവളെത്തന്നെ ഉറ്റുനോക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ താൻ താനല്ലാതാകുന്ന ഒരു പ്രത്യേക അവസ്ഥയിൽ ചെന്നെത്തുന്നതായി അവന് തോന്നി. ഒരു നൂറു ജന്മം ജനിച്ച് ജീവിച്ചാലും തന്റെ ലോകത്ത് അവളില്ലെങ്കിൽ മറ്റൊന്നിനും അർത്ഥമില്ലാത്ത പോലെ. തിരുനടയിൽ അർപ്പിച്ച പൂവിൽ കണ്ണുടക്കിയപ്പോൾ അവളുടെ ചൊടികളിൽ ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരി വിടർന്നത് കണ്ടത് താൻ മാത്രമാണോ? ഹോ, കൊല്ലുന്ന ചിരിയാണ് ഈ പെണ്ണിന്. അവന്റെയുള്ളിലെ ചുടുമണലാരണ്യത്തിലേക്ക് ഒരു മഞ്ഞുനീർക്കണം വന്നു വീണ പോലെ ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് അവളുടെ നോട്ടമുന അവനു മേൽ പതിഞ്ഞു. ഇടനെഞ്ചിനുള്ളിൽ, മിടിക്കുന്ന ഹൃദയത്തിനുള്ളിൽ നിന്നും പുറപ്പെട്ട നൊമ്പരം കലർന്ന കുളിര് അവന്റെ ശരീരമാകെ പടരാൻ അധികസമയം വേണ്ടി വന്നില്ല. പരിചിതമായ, എന്നാൽ പുതുമ മാറാത്ത ഏതോ വികാരത്തിൻ പ്രേരണയാൽ അവന്റെ കണ്ണുകൾ ഈറനണിഞ്ഞു. അത് മറ്റാരും കാണാതെ ഒളിപ്പിക്കൻ അവൻ ദീർഘനിശ്വാസങ്ങളിൽ അഭയം തേടി.

“ഓൾ ഓഫ് യു ടേക്ക് യുവർ നോട്‌സ് ആൻഡ് ഫോളോ മീ റ്റു ദി ലാബ്.” “മൈര് നിന്റെ പെണ്ണുംപിള്ള മനുഷ്യനെ ഉറങ്ങാൻ സമ്മതിക്കില്ലല്ലോ മച്ചമ്പീ…” പ്രാക്ടിക്കൽ ലാബിലാണ് അന്നത്തെ ക്ലാസ് എന്ന് മനസ്സിലാക്കി സോണി പിറുപിറുത്തു. തന്റെ പെണ്ണിനെ പ്രാകിയതിന് ജിതിൻ തന്നെക്കേറി തെറി വിളിക്കാഞ്ഞത് ശ്രദ്ധയിൽപെട്ട സോണി ഉള്ളിൽ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ജിതിനേ അവന്റെ ലോകത്ത് തനിച്ചു വിട്ട് അവന്റെ തോളിൽ കയ്യിട്ട് നടന്നു. ജിതിൻ കോകിലയെപ്പറ്റി മനസ്സു തുറന്നപ്പോൾ ആദ്യം കളിതമാശയായി എടുത്തിരുന്നെങ്കിലും നിഴൽ പോലെ കൂടെ നടക്കുന്നവന്റെ ഉള്ള് മനസ്സിലാക്കാൻ സോണിക്ക് അധികം ദിവസം വേണ്ടി വന്നില്ല. ജിതിനുമായുള്ള സോണിയുടെ ബന്ധം ക്ലാസ്സ്‌ മുറിയിലെ കൂട്ടത്തിനിടയിലെ ഒറ്റപ്പെടൽ ഒരു പോലെ അനുഭവിക്കുന്ന രണ്ടു പേർ എന്നത് മാത്രമായിരുന്നില്ല. മൂന്നാം ക്ലാസ്സിൽ വച്ച് ജിതിന്റെ പെൻസിൽ ബോക്സ് ഒളിപ്പിച്ചു വച്ച ക്ലാസ്സിലെ വികൃതി പയ്യനുമായി അടിയുണ്ടാക്കി അവന്റെ നെറ്റിയിൽ പെൻസിൽ കൊണ്ട് കുത്തി കോലാഹലമുണ്ടാക്കി തുടങ്ങിയ സൗഹൃദമാണ്. അന്ന് കിട്ടിയ അടി മുതൽ ഇന്ന് വരെ എന്തും അവർ പങ്കു വച്ചിരുന്നു.

ലാബ്ക്ലാസ്സിൽ വച്ചു ചിട്ടമനുസരിച്ച് രാസലായനികൾ പറഞ്ഞു തരുമ്പോഴും, ,രാസപ്രവർത്തനങ്ങൾ ഊഴമനുസരിച്ചു ചെയ്യിക്കുമ്പോഴും കോകിലയുടെ മേൽ തന്നെയായിരുന്നു അവന്റെ കണ്ണ്. അവളുടെ സാമീപ്യം, അവളുടെ മണം, അവളുടെ മേൽചുണ്ടിന്‌ മേൽ പൊടിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന വിയർപ്പ് കണങ്ങൾ, ഒരു വണ്ടായി പറന്നു ചെന്ന് മുത്തമിടാൻ കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ എന്നു പലതവണ കൊതിച്ചിരുന്ന കീഴ്ചുണ്ടിനു കീഴെയുള്ള മറുക്… പ്രണയ പാരവശ്യത്താൽ തന്റെ ശ്വാസം നിലച്ചു പോകുമോയെന്ന് അവൻ ഭയപ്പെട്ടു. ഈ ചൊടിയും വദനവും ഒരു നിമിഷം പോലും കാണാതെ, ഒരു നിമിഷനേരത്തിന്റെ ദർശന ഭാഗ്യം പോലും സിദ്ധിക്കാതെ, കഴിഞ്ഞ കുറേ വർഷങ്ങൾ താൻ തള്ളി നീക്കിയതെങ്ങനെ? കാലത്തിന്റെ കുത്തൊഴുക്കിൽ, സമയത്തിനെതിയരെയുള്ള പ്രയാണത്തിനിടക്ക് അവളെയും അവളുടെ ഓർമ്മകളും തനിക്ക് നഷ്ടപ്പെട്ടത് എന്നാണ്? ഒരിക്കലും പിരിക്കരുതെയെന്ന് പൂജാമുറിയിലെ അമ്പാടിക്കണ്ണനോട് ദിനവും മനസ്സിൽ നിന്നെങ്കിലും പ്രാർത്ഥിക്കാറുള്ളതല്ലേ? എന്നിട്ടും തനിക്കവളെ നഷ്ടപ്പെട്ടതെന്തേ? അവൾ തന്റെ അധ്യാപികയാണ് എന്നതോ, അവർ തമ്മിലുള്ള പ്രായവ്യത്യാസമോ ഒന്നും, ഒരു ന്യായവും ഉൾക്കൊള്ളാൻ അവൻ മനസ്സാ തയ്യാറായിരുന്നില്ല. പക്ഷെ, കയ്യെത്തുന്ന ദൂരത്ത് അവൾ ഉണ്ടായിട്ടും ഒന്ന് വിരലനക്കാൻ പോലും സാധിക്കാത്ത നിസ്സഹായാവസ്ഥ, അതവന്റെയുള്ളിൽ ആരോടൊക്കെയോ ഉള്ള ദേഷ്യമായി രൂപാന്തരപ്പെട്ടു. എന്നാൽ ഇനിയും എത്ര നാൾ, ഇങ്ങനെ നിസ്സഹായനായി, എത്ര നാൾ കാത്തിരിക്കും? ഇനി വയ്യ. സമയം കുറവാണ്. അത് സന്തോഷിക്കാനോ അതോ ദുഃഖിക്കാനോ, ഏതായാലും ഇന്ന് കൊണ്ട് തീരുമാനണ്ടാക്കണം. അവൻ ചിന്തിച്ചു കൊണ്ട് അടുത്തിരുന്ന പിപ്പറ്റിന്റെ നോബ് ആരും കാണാതെ ഊരിയെടുത്ത്‌ ടവലിൽ പൊതിഞ്ഞ് പോക്കറ്റിലിട്ടു. മെല്ലെയെങ്കിലും സമയം കടന്നുപോയി. ക്ലാസ്സ് തീർക്കാനുള്ള ബെല്ലടിച്ചപ്പോൾ അതവനുള്ള അപായ മണി മുഴങ്ങുന്നത് പോലെ തോന്നിയവന്. ജിതിൻ നിന്നു വിയർത്തു. കൂടെയുള്ളവരെല്ലാം പുറത്തിറങ്ങി തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവൻ പെട്ടെന്ന് മുട്ടുകുത്തി അവിടുള്ള ടേബിളിന്റെ അടിയിലെല്ലാം എന്തിനോ വേണ്ടി തിരയാൻ തുടങ്ങി.

“ജിതിൻ, നിയവിടെ എന്തെടുക്കാ? വാ പെട്ടെന്ന്.” “മിസ്സെ, ഈ പിപ്പറ്റിന്റെ നോബ് കാണാനില്ല. ഞാനത് നോക്കുവാ.” അവൻ പിപ്പറ്റ് ചൂണ്ടി കാണിച്ചിട്ട് വീണ്ടും തപ്പൽ തുടങ്ങി. “ശോ, സമയമില്ലാത്ത നേരത്ത്…. നീയെന്തൊക്കെയ കാണിക്കണേ? മാറ്‌.” അവളും തിരച്ചിലിൽ പങ്കു ചേർന്നു. “ഞാൻ സഹായിക്കാം അളിയാ…അല്ല ജിതിൻ..” സോണി വിടാൻ ഭാവമില്ല “വേണ്ട സോണി പി തോമസ്, ഞാൻ നോക്കിയെടുത്തോളാം. നീ പൊയ്ക്കോ ക്ലസ്സിലേക്ക്.” ജിതിൻ സോണിയെ കണ്ണു മിഴിച്ചു പോകാൻ ആംഗ്യം കാണിച്ചു. സോണി ഒന്നു മിഴിച്ചു നോക്കിയിട്ട് എന്തോ മനസ്സിലായത് പോലെ തിരിഞ്ഞു നടന്നു. എല്ലാരും പോയി എന്നുറപ്പായപ്പോൾ ജിതിൻ പതുക്കെ എഴുന്നേറ്റു. “മിസ്സെ.” “ടാ ജിത്തൂ, കാണുന്നില്ലല്ലോടാ, അതെങ്ങാനും മിസ്സായാ, കത്രീന മാഡം അറിഞ്ഞ, ആലോചിക്കാൻ വയ്യ.” “കൂടുതൽ നോക്കണ്ട, അതിവിടുണ്ട്.” ജിതിൻ പോക്കെറ്റിൽ നിന്നും ടവലിൽ പൊതിഞ്ഞ നോബ് പുറത്തെടുത്ത് കോകിലക്ക് നേരെ നീട്ടി. അവൾ എഴുന്നേറ്റ് നോബ് വാങ്ങിക്കൊണ്ട് ഒന്നും മാനസ്സിലാവാത്തത് പോലെ അവനെ നോക്കി. “എനിക്കൊന്ന് തനിച്ചു കിട്ടണമായിരുന്നു മിസ്സിനെ. എനിക്ക്… എനിക്ക് ചില കാര്യങ്ങൾ പറയാനുണ്ട്.” “എന്താണെങ്കിലും വേഗം പറ, പോയിട്ട് കുറെ അസ്സൈന്മെന്റ്‌സ് ചെക്ക് ചെയ്യാനുണ്ട്.” ജിത്തു പെട്ടെന്ന് ചെന്ന് വാതിൽ ചാരിയിട്ടു. “അത്… മിസ്സെ, മിസ്സിനെന്നെ പറ്റി എന്തൊക്കെയറിയാം?” അവളോട് നടന്നടുത്തു കൊണ്ട് അവൻ ചോദിച്ചു. “നീ മാറിയെ ജിത്തൂ വെറുതെ സമയം കളയാതെ” പോകാനൊരുങ്ങിയ കോകിലയുടെ കയ്യിൽ കയറിപ്പിടിച്ച് ലാബിന്റെ ഒരു മൂലക്ക് വലിച്ചു കൊണ്ട് പോയി നിർത്തി. അവളുടെ ഇരുവശവും കൈകൾ കുത്തി നിന്ന് അവൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് ഉറ്റു നോക്കി. അവന്റെ കണ്ണുകളിലെ തീക്ഷ്ണത അവളിൽ ഭയപ്പാടുണ്ടാക്കി. “പറ, തനിക്കെന്തറിയാം എന്നെപ്പറ്റി?” അവന്റെ സംസാരത്തിൽ വന്ന ഭാവമാറ്റം അവളിൽ വിറയലുണ്ടാക്കി. അവൾ അവന്റെ ബലിഷ്ഠമായ കൈകൾക്കിടയിൽ നിന്ന് രക്ഷപെടുവാൻ വിഫലമായൊരു ശ്രമം നടത്തി. “പഠിപ്പിക്കുന്ന ടീച്ചർമാരെ താൻ എന്നൊക്കെ വിളിക്കാമോ എന്നു താൻ എന്നോട് ചോദിച്ചില്ലേ? ഞാനിനി തന്നെ താൻ എന്നും കോകില എന്നുമൊക്കെയെ വിളിക്കു. എന്താണെന്നറിയോ?” കോകില ഒന്നും പറയാനാവാതെ അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്നു. അവൾ ശ്വാസമെടുക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടുന്നത് പോലെ അവനു തോന്നി. അവളുടെ ഐശ്വര്യം തുളുമ്പുന്ന മുഖവും വാലിട്ട കണ്ണുകളും അവനെന്നും കാണാൻ കൊതിച്ചിരുന്ന ചുവന്ന കല്ല് വച്ച മൂക്കുത്തിയും വിറയാർന്ന ചെഞ്ചൊടികളും, തൊട്ടടുത്ത്കണ്ട് അവൻ ഉള്ളിൽ ഉറഞ്ഞു കൂടുന്ന ആന്തലിനെ പണിപ്പെട്ട് പിടിച്ചു നിർത്തി. അവൻ കൈകൾ മാറ്റി അവളെ മോചിതയാക്കി. കോകില ഉള്ളംകയ്യിലെ വിയർപ്പാൽ ചെറുനനവാർന്ന വെള്ളത്തൂവാല കയ്യിൽ ചുരുട്ടിപ്പിടിച്ച് വർധിച്ച ശ്വാസഗതിയാൽ തന്നിലും പൊക്കമുള്ള അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് തുറിച്ചു നോക്കി നിന്നു. ഒന്നാഞ്ഞു നിശ്വാസിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ തുടർന്നു.

“എനിക്കിഷ്ടമാണ് തന്നെ. ഒരു വിദ്യാർത്ഥിക്ക് തന്റെ ഗുരുനാഥയോട് തോന്നുന്ന ഇഷ്ടമല്ല, എന്നു വച്ച് ആ ഒരിഷ്ടം ഇല്ലെന്നല്ല, ഒണ്ട്. എന്നാൽ അതിനുമപ്പുറം, എന്തൊക്കെയോ…. എനിക്കാരൊക്കെയോ ആണ് താൻ. ഞാനിന്നലെ മര്യാദക്ക് ഒന്നുറങ്ങിയിട്ടില്ല തനിക്കറിയോ, ഇന്നലെന്നല്ല, പല രാത്രികളിലും. എനിക്ക് , എനിക്ക് തന്നോട് എന്താ പറയണ്ടേ എന്നറിയില്ല. പക്ഷെ, ഞാനിപ്പോ ഇത്, ഇത്‌ തന്നോടിപ്പോ പറഞ്ഞില്ലാരുന്നെങ്കിൽ എനിക്ക് ഭ്രാന്ത് പിടിച്ചു പോയേനെ.”

കോകില ഒരു നിമിഷം എന്തു ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ പകച്ചു പോയി. ജിതിന്റെ മുഖം ഇത്രയടുത്ത്, ഒരു വിരൽപ്പാടകലെ, അവന്റെ നിശ്വാസങ്ങൾ അവളിൽ ഉഷ്ണമുണർത്താൻ പാകത്തിന് ചൂട് പകർന്നു. പിന്നാലെ സംയമനം വീണ്ടെടുത്ത് അവൾ സംസാരിക്കാനൊരുങ്ങിയപ്പോൾ ജിതിൻ തടഞ്ഞു. “വേണ്ട. ഇപ്പോ ഒന്നും പറയണ്ട. ഇനി പറയാൻ പോകുന്നത് അനുകൂലം ആണെങ്കിലും അല്ലെങ്കിലും എനിക്കിപ്പോ കേൾക്കേണ്ട. എനിക്കറിയാം, കോകിലക്ക് ഇങ്ങനെ, ഇതൊക്കെ… ഉൾക്കൊള്ളാൻ കഴിയുന്നില്ലെന്ന്. ഐ നോ, ഇറ്റ്സ് എ ലോട്ട് റ്റു ടേക്ക് ഇൻ, യു നോ… ഓൾ ഓഫ് എ സഡൻ. ഹൂ…” ജിതിൻ നെടുവീർപ്പിട്ടു. “ടാ, മന്ദബുദ്ധീ… ഇതു പറയാൻ വേണ്ടിയാണോ നീ എന്നെയിങ്ങനെ പിടിച്ചു ചങ്ങലക്കിട്ടത്? ഹെന്റെ ജിത്തൂ… ഇതൊക്കെ ഈ പ്രായത്തിൽ എല്ലാവർക്കും തോന്നണതല്ലേ? ദിസ് ഇസ് നോട് ലൗ…. ഇത് പ്രേമമല്ല, ഒരു തരം ഇൻഫാക്ചുവേഷൻ. ഇതീ പ്രായത്തിൽ എല്ലാവർക്കും ഉണ്ടാവുന്നതാ. അതിനെ പ്രണയമായിട്ടൊക്കെ…” അവൾ പറഞ്ഞു തീരുന്നതിന് മുൻപേ അവളുടെ അരക്കെട്ടിലൂടെ കൈചുറ്റി അവളെ തന്നിലേക്കടുപ്പിച്ച് അവളുടെ ചോരച്ചുണ്ടുകളിലേക്ക് ചുണ്ട് ചേർത്തിരുന്നു ജിതിൻ. പെട്ടെന്നുള്ള നീക്കത്തിൽ കോകില ഒന്നു പതറി. അവനെ തന്നിൽ നിന്നും അകറ്റാൻ ആഞ്ഞ അവളുടെ കൈകളിൽ കടന്നു പിടിച്ചവൻ അവളുടെ രണ്ടു കൈകളും അവളുടെ പുറകിലേക്ക് ചേർത്തു പിടിച്ചു. ശേഷം, ചുണ്ടുകൾ മോചിപ്പിക്കാതെ അവളെ ചുവരിലേക്കു ചേർത്തു നിർത്തി. അവൾ അവ്യക്തമായി മൂളിക്കൊണ്ട് അവന്റെ കൈപ്പിടിക്കുള്ളിൽ നിന്ന് ഞരങ്ങി. അല്പനേരത്തെ ദുർബലമായ എതിർപ്പുകൾക്ക് തെല്ലൊരു ശമനം വന്നപ്പോൾ ജിതിൻ കയ്യയച്ചു. അവൾക്ക് വേദനിച്ചിരുന്നോ? അവന്റെ ഉള്ളൊന്നു പൊള്ളി. മുഷ്ഠി ചുരുട്ടി കണ്ണുമടച്ചു നിൽക്കുന്ന കോകിലയെ കണ്ട് ചുംബനം ആസ്വദിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ ഒരു നിമിഷം കണ്ണടച്ചു. എന്നാലും അവളിൽ നിന്നും പ്രതികരണങ്ങൾ ഒന്നുമില്ലാത്തത് അവനിൽ ഒരേസമയം നിരാശയും ആകാംക്ഷയും നിറച്ചു. അവളുടെ മൃദുലമായ ഇടുപ്പിൽ വിറച്ചുകൊണ്ടു വിശ്രമിച്ചിരുന്ന കയ്യിലേക്ക് ഒരു ചുടുനീർക്കണം പൊഴിഞ്ഞു വീണതറിഞ്ഞ്, അവൻ പെട്ടെന്ന് അവളിൽ നിന്നകന്നു മാറി. അവൻ സംശയിച്ചത് പോലെ, ഭയപ്പെട്ടിരുന്നത് പോലെ അവൾ മിഴികൾ ഉയർത്തിയപ്പോൾ ചുവന്നു തുടങ്ങിയ കണ്കോണുകളിൽ മിഴിനീർ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പുകയായിരുന്നു. അവന്റെ ചങ്ക് പിടഞ്ഞു. പണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ അവൻ ആദ്യം ഓടി പുറത്തിറങ്ങിയേനെ. പിന്നെല്ലാം വരുന്നിടത്ത് വച്ച്. പക്ഷെ ഇന്നത്തെ ജിതിന് അവളെ ഇങ്ങനെ ഒരു അവസ്ഥയിൽ ഒറ്റക്കാക്കി പോവുക എന്നത് ചിന്തിക്കുക പോലും സാധ്യമല്ലായിരുന്നു. “ഞാൻ… ഞാനറിയാതെ ചെയ്തതല്ല. താൻ വിചാരിക്കുന്നത് പോലെ ഇതൊരു…ഒരു ഇൻഫാക്ചുവേഷനും അല്ല. പക്ഷെ, തനിക്കറിയില്ല, ഞാൻ തന്നെ കാണുന്ന ഓരോ നിമിഷവും എങ്ങനെ തള്ളി നീക്കുന്നു എന്ന്. എനിക്ക് പൈങ്കിളി പ്രേമത്തിലൊന്നും വിശ്വാസമില്ല. എന്നാൽ തന്നെ കാണുമ്പോ, എനിക്കറിയില്ല, ഞാൻ ചിലപ്പോൾ ശ്വസിക്കാൻ പോലും മറന്ന് പോവാ. ഞാനിപ്പോ ചെയ്തതൊക്കെ ശെരിയാണോ തെറ്റാണോ എന്നു പോലും എനിക്കറിഞ്ഞു കൂടാ…”

അവൻ പറഞ്ഞു മുഴുവിപ്പിക്കുന്നതിന് മുന്നേ അവൾ തൂവാല കൊണ്ട് കണ്ണു നീരൊപ്പി അവനെ നോക്കാതെ അവനെക്കടന്നു പോയി. വാതിലിനടുത്തെത്തി അവനോടെന്തോ പറയാൻ തുനിഞ്ഞ്, വീണ്ടും കണ്ണു നിറഞ്ഞപ്പോൾ മുഖം വെട്ടിച്ച് ഇറങ്ങിപ്പോയി.

ജിതിൻ നിന്നിടത്തു നിന്ന് ഉരുകി. ദേഷ്യമോ സങ്കടമോ അതോ പ്രണയമോ, ഏതു വികാരം കൊണ്ടെന്നറിയില്ല, ഒന്നുറക്കെ അലറണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു, അവന്‌. ഉള്ളിലെ അലമുറയിട്ടുകൊണ്ടിരുന്ന കടൽ ഒന്ന് ശാന്തമായപ്പോൾ അവൻ, ചിന്തിച്ചു. താനെന്തൊക്കെയാണ് ഈ കാട്ടിക്കൂട്ടുന്നത്? ശ്ശെ, ഉമ്മ വക്കണ്ടായിരുന്നു. ഇനി അവൾക്ക് തന്നോട് താൻ കരുതുന്ന പോലത്തെ ഇഷ്ടമില്ലെങ്കിലോ? മാത്രവുമല്ല, അവൾ കരഞ്ഞുകൊണ്ടാണ് ഇറങ്ങിപ്പോയത്. താൻ അബദ്ധങ്ങളിൽ നിന്നും അബദ്ധങ്ങളിലേക്കാണ് എടുത്ത് ചാടുന്നത് എന്നവന് തോന്നി. ഇനിയെങ്ങനെ ക്ലാസ്സിൽ പോവും? എങ്ങിനെ അവളുടെ മുഖത്തു നോക്കും? എന്നാലും ഒരു പെണ്ണിന്റെ സമ്മതമില്ലാതെ അവളെ കയാറിപ്പിടിക്കാൻ, തക്ക വൃത്തികേട്ടവനാണോ ഞാൻ? മറുനാട്ടിലെ തന്റെ ജീവിതം സ്വഭാവത്തിൽ എത്രത്തോളം മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തി എന്നവൻ വിസ്മയിച്ചു. അല്ലെങ്കിലും പ്രോജക്ടുകളും ടാർഗറ്റും വട്ടമെത്തിക്കാൻ, രാവുകൾ പകലാക്കി ഉറക്കമിളച്ച് സമയം ലാഭിക്കുമ്പോഴും, ജോലിത്തിരക്കിനിടയിൽ സമയത്തിന് പുറകെ ഓടുമ്പോഴും തനിക്ക് തന്നെ തന്നെ നഷ്ടമായത്തെപ്പോളാണ്? ദിനവും രാവിലെ തന്റെ മകനും ഭർത്താവിനും വേണ്ടി സൂര്യന് മുന്നേ എഴുന്നേറ്റ് അടുക്കളയിൽ കഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്ന അവന്റെ അമ്മയെ അവൻ ഓർത്തു. വീട്ടിൽ നിന്നും മാറി നിന്ന ശേഷം വളരെ വിരളമായെ താൻ അമ്മയെ വിളിച്ചിട്ടുള്ളൂ. കഴിഞ്ഞ അഞ്ചാറു മാസക്കാലാത്തിനിടക്ക് അവൻ അമ്മയോട് സംസാരിച്ചത് ഒരിക്കൽ മാത്രം. തന്റെ പിറന്നാളിന്റന്ന്. അവന് കരച്ചിൽ വന്നു.

ഛേ, ചിന്തിച്ചു ചിന്തിച്ചു കാട് കയറി. അവനു ക്ലാസ്സിൽ പോവാൻ തോന്നിയില്ല. അവൻ ഒരു ജനൽ തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് നോക്കി നിന്നു. പണ്ട് പ്രാക്ടിക്കൽ ഉള്ള സമയങ്ങളിൽ, ആ ജനലിലൂടെ അവനും സോണിയും സ്കൂൾ മതിലിന്റെ അപ്പുറത്തെ വീട്ടിലെ ലിൻസ ചേച്ചി വീടിന് പുറകു വശത്തിട്ടിരിക്കുന്ന അലക്കു കല്ലിൽ കാൽ ഉരച്ചു കഴുകുന്നത് ഒളിച്ചു കാണാറുള്ളത് അവനോർമ്മ വന്നു. അവർ കുനിഞ്ഞു നിന്ന് കാലുരക്കുമ്പോൾ നൈറ്റിക്കുള്ളിൽ കുലുങ്ങുന്ന മുലകൾ ഒരിക്കൽ പോലും അവർ ബ്രാ കൊണ്ട് മറക്കാതെ ഞങ്ങൾക്ക് കാട്ടിതന്നിരുന്നു. ഇടക്കിടെ കൈപൊക്കി മുടി ചുറ്റിക്കെട്ടുമ്പോൾ നൈറ്റിക്കിടയിലൂടെ കാണാവുന്ന കക്ഷത്തിലെ കട്ടിരോമങ്ങളും, തിരിഞ്ഞു കുനിഞ്ഞു നിൽക്കുമ്പോൾ വിരിഞ്ഞു തള്ളിയ കുണ്ടിയും എത്ര രാത്രികളിൽ തന്റെ ഉറക്കം കളഞ്ഞിരിക്കുന്നു? എല്ലാം കഴിഞ്ഞ്, ആർക്കോ വേണ്ടി അവർ അലക്കുകല്ലിൽ കാൽ കയറ്റിവച്ച്, നൈറ്റി തുടവരെ പൊക്കി തുടമുതൽ താഴേക്ക് വെള്ളം ചെരിച്ചൊഴിക്കുമായിരുന്നു. ഒരിക്കൽ പോലും പിടിക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ല എന്നു മാത്രമല്ല, ലിൻസ ചേച്ചിക്ക് ആര് കൂടുതൽ വാണം സമർപ്പിക്കും എന്ന വിഷയത്തിൽ ജിതിനും സോണിയും തമ്മിൽ തർക്കം വരെ നിലനിന്നിരുന്നു. അവൻ പൂർവകാല നിമിഷങ്ങളുടെ മധുരസ്മരണയിൽ, സമയം കടന്നു പോയതറിയാതെ ലയിച്ചു പോയി. അവനെ ചിന്തകളിൽ നിന്നും ഉണർത്താനെന്നവണ്ണം സ്കൂൾ ബെല്ലടിച്ചു.

ഉച്ചക്ക് ഊണ് കഴിക്കാനുള്ള ഇന്റർവെൽ ബെല്ലാണ്. ജിതിന് വിശന്നില്ല, അല്ലെങ്കിൽ കഴിക്കാൻ തോന്നിയില്ല എന്നു പറയുന്നതാവും ശെരി. പക്ഷെ ആ ബെല്ലിന് അവന്റെ മനസ്സിനെ ശൂന്യതയിലേക്ക് തള്ളി വിടാൻ തക്ക ശക്തിയുണ്ടായിരുന്നു. അതു വരെ ആലോചിച്ചിരുന്നതോ, താനെന്താണവിടെ ചെയ്യുന്നത് എന്ന് പോലും അവൻ മറന്നു പോയി. പക്ഷെ, ഒന്ന് മാത്രം അറിയാം. മനസ്സിൽ എവിടെയോ ഒരു വലിയ കല്ല് കെട്ടി താത്തിയത് പോലെ, എന്തോ ഭാരം അവന്റെ ഹൃദയത്തിൽ നിന്ന് അവനെ ഉള്ളിലേക്ക് വലിക്കും പോലെ. അതു പോലെ തന്നെ ദേഷ്യവും. തനെന്താ കാണാൻ കൊള്ളില്ലേ? അതോ പ്രായമാണോ അവളുടെ പ്രശ്നം? തന്റെ ഉള്ള് മനസ്സിലാക്കാൻ സാധിച്ചില്ലെങ്കിൽ അവളൊരു പെണ്ണാണോ? പൊളിഞ്ഞു കുത്തി നിൽക്കുന്ന സമയത്താണ് വാതിൽപാളിക്കൊരനക്കം. ജിതിൻ പെട്ടെന്ന് അടുത്തുള്ള ഷെൽഫിന് മറവിൽ ഒളിച്ചു. എന്നിട്ട് വാതിൽക്കലേക്ക് എത്തി നോക്കി. ക്ലാസ്സ് ലീഡർ അന്ന പരിസരം വീക്ഷിച്ചു കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് കയറി. എന്നിട്ട് വാതിൽപ്പാളി മെല്ലെ ചാരി, അവൻ നിൽക്കുന്നിടത്തേക്ക് നടന്നടുത്തു. ജിതിൻ ഒന്ന് ഞെട്ടി. ഈയൊരവസ്ഥയിൽ പിടിക്കപ്പെട്ടലുള്ള അവസ്ഥ ആലോചിച്ച് അവനിൽ ഭയം നുരപൊന്തി. അവൻ നോട്ടം മതിയാക്കി മറഞ്ഞു തന്നെ നിന്നു. ഷെല്ഫിനു പിന്നിലേക്ക് പതുങ്ങി വന്ന അന്ന പെട്ടെന്ന് ജിതിനേ കണ്ട് ഞെട്ടി. “ഹോ… പേടിച്ചു പോയല്ലോടോ, താനെന്താ ഇവിടെ? “ അവനെ കണ്ട നടുക്കത്തിൽ അവൾ നെഞ്ചിൽ കൈ വച്ചു ചോതിച്ചു. “ഞാൻ….. ഞാനെ, കോകില മിസ്സ് ഒരു അസ്സൈന്മെന്റ്‌ തന്നിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. അതു തീർക്കുവായിരുന്നു.” “ പിന്നേ, ഈ ഷെൽഫിന്റെ പുറകിലല്ലേ അസ്സൈന്മെന്റ്‌? എന്തോ ഉടായിപ്പ് മണക്കുന്നുണ്ടല്ലോ?” “ഒരുടായിപ്പുമില്ല. അല്ല അന്നയെന്താ ഇവിടെ? ചോറെല്ലാം പെട്ടെന്ന് ഉണ്ട് തീർന്നോ?” അതോ കാറ്റു കൊള്ളാൻ വന്നതാണോ?” “ആ…., അല്ല, അത്…. അതൊന്നുല്ല….” അവൾ പരിഭ്രമിച്ചത് പോലെ, പെട്ടെന്ന് പോവാനൊരുങ്ങി. അവളുടെ വിക്കും വെപ്രാളവും കണ്ടപ്പോ തന്നെ ജിതിന്‌ കാര്യം കത്തി. അവൻ അവളുടെ കയ്യിൽ കയറിപ്പിടിച്ച് അവളെ തന്നിലേക്ക് വലിച്ചെടുപ്പിച്ചു. അവളെ ജനാലക്കരുകിലേക്ക് പിടിച്ചു നിർത്തി അവളുടെ ഇരുവശവും കൈകളൂന്നിക്കൊണ്ട് അവളുടെ മുഖത്തോടടുത്തു. അവൾക്ക് കുതറണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ അന്തരീക്ഷത്തിന്റെ ചൂടിൽ എന്തൊക്കെയോ തേടി വന്ന അവൾ അതിന് തുനിയാതെ അവന് വശംവദയായി. “സത്യം പറയെടി…. നീ ആ ഫൈസലിനെ കാണാൻ വന്നതല്ലേ?” അവൾ തല താഴ്ത്തി. “മം… അതേ.” “എന്നിട്ട് അവനെവിടെ?” “വരുമെന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നതാ. കാണുന്നില്ല.” കൂത്തിച്ചിമോള് തീറ്റീം കഴിഞ്ഞ് ബാക്കി സമയം സുഖിക്കാൻ വന്നതാ. ജിതിന്റെ ഞരമ്പുകൾ ചൂടായി. അവളുടെ കഴുത്തിലൂടെ ഒലിച്ചിറങ്ങുന്ന വിയർപ്പു കണങ്ങളും അവളുടെ അടുത്തു നിന്നും വമിക്കുന്ന സ്ട്രൊബെറി ഫ്ലേവർ പേർഫ്യൂമിന്റെ മണവും അവനെ ഉന്മത്തനാക്കി. അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ കത്തുന്ന ഏതോ വികാരത്തിന്റെ അർത്ഥം മനസ്സിലാവാതെ അവളുടെ മുലകൾ വേഗത്തിൽ ഉയർന്നു താഴാൻ തുടങ്ങി. കണ്മുന്പിൽ ചുണ്ടും നനച്ച് ഒരു ഇളം ചരക്ക് എന്തിനും തയ്യാറായി വിയർത്തു നിൽക്കുന്നത് കണ്ട്‌ ജിതിന്റെ കുണ്ണക്ക് രൂപമാറ്റം സംഭവിച്ചു. അവന്റെ അടുത്തു നിന്നും വല്ലാത്ത ആവി തന്നിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നിയ അന്ന ശ്വാസഗതി നിയന്ത്രിക്കാൻ പാട് പെട്ടുകൊണ്ട് അവനോട് ചോദിച്ചു.

“എന്നെ എന്ത് ചെയ്യാൻ പോവാ?” “ഞാനോ? ഞാനെന്ത് ചെയ്യാൻ? നിനക്ക് വേണ്ടത് ഫൈസലിനെയല്ലേ?” “അതിന് ഇപ്പൊ ഫൈസൽ ഇല്ലല്ലോ?” “അപ്പൊ ഫൈസൽ വേണ്ടേ?” “അതിന് ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ഇഷ്ടത്തിലൊന്നുവല്ല. ഞങ്ങടെ വീട്ടുകാർ അതിനൊക്കെ സമ്മതിക്കുമെന്നു തോന്നുന്നുണ്ടോ?” “പിന്നെ അന്ന് ലൈബ്രറിയിൽ വച്ച് ചെയ്തതോ?” “അത്… അതവൻ അങ്ങിനൊക്കെ ചെയ്യും. എന്നോട് ഇടക്ക് ഇവിടേം, ലൈബ്രറിയിലും ഒക്കെ വരാൻ പറയും. ആദ്യം എനിക്കിഷ്ടല്ലായിരുന്നു. പിന്നെ ഇടക്ക് പൂജേം കിരണും കൂടി ഇങ്ങനൊക്കെ ചെയ്യും എന്ന് പറഞ്ഞു കേട്ടപ്പോൾ… പിന്നെ എനിക്കും ചെയ്യണമെന്നു തോന്നി.” ജിതിൻ ഒന്നു ഞെട്ടി. പൂജ? സോണി ലൈൻ അടിക്കുന്ന പെണ്ണോ? അവളും കിരണും തമ്മിൽ….. അപ്പൊ സോണി മൂ…. “എന്നാരു പറഞ്ഞു? ഫൈസലോ?” “അല്ല, പൂജ തന്നെയാ പറഞ്ഞേ.” ഞഞ്ഞായി. ഇവളുമ്മാരെല്ലാം പോക്കാണല്ലോ… എന്നിട്ടും ദൈവമേ, എന്നിൽ നിന്നും നീയിതൊക്കെ…. ഞാൻ മാത്രം കന്യകനായി…. ജിതിൻ വിധിയെ മനസ്സാ ശപിച്ചു.

“പൂജ എന്തൊക്കെയാ പറഞ്ഞേ?” അവളോടടുത്തു കൊണ്ട് അവൻ ചോദിച്ചു. അടുത്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന അവന്റെ ചുണ്ടുകളിലേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ടവൾ മറുപടി നൽകി. “അത്…. അവർ… അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ഒക്കെ ഉമ്മ വെക്കും…” “പിന്നെ?” അവനവളുടെ ഇടുപ്പിൽ തൊട്ടു. അവൾ ഒന്നു ഞെട്ടി. “പിന്നെ, പിന്നെ അവിടേം ഇവിടേം ഒക്കെ പിടിക്കും.” “എവിടേം എവിടേം? “അത്….” ജിതിൻ ഇടുപ്പിലിരുന്ന കൈ മുകളിലേക്കിഴച്ച് അവളുടെ മുലകളിലൊന്ന് തടവി. “ഇവിടെയാണോ?” “മം…”അവൾ നാണിച്ചുകൊണ്ടു മൊഴി നൽകി. അവളുടെ ചുണ്ട് മലർത്തിക്കൊണ്ട് അവൻ ചോദിച്ചു, “പിന്നെന്തൊക്കെ ചെയ്യും?” “അത്… അത്… അവിടേം ഇവിടേം ഒക്കെ ഉമ്മ വെക്കും.” ജിതിൻ അവളുടെ ചുണ്ടോട് തന്റെ ചുണ്ടടുപ്പിച്ചു. അവൾ അവന്റെ ചുംബനം സ്വീകരിക്കാൻ കണ്ണടച്ചു കൊണ്ട് അവനിലേക്കടുത്തു. അവളുടെ വായിൽ നിന്നും മുഖത്തടിച്ച ചുടു നിശ്വാസം അവനിൽ ആവേശമുണർത്തി. അവൻ അവളുടെ ചോരച്ചുവപ്പാർന്ന ചെഞ്ചുണ്ടുകൾ വായിലാക്കി ചപ്പി നുണയാൻ തുടങ്ങി. അവന്റെ കൈകൾ യൂണിഫോമിനു മുകളിലൂടെ അന്നയുടെ മുലക്കുടങ്ങളെ തലോലിക്കാൻ തുടങ്ങി. പാന്റിനുള്ളിൽ കുടപ്പൻ പോലെ താഴേക്ക് മുഴുത്തു നിന്ന കുണ്ണ അവൻ അവളുടെ പൂറപ്പത്തിന് മുകളിൽ വച്ച് അമർത്തി. മുലക്ക് മുകളിൽ വിജ്രംഭിച്ചു നിന്ന മുലഞെട്ട് തപ്പിപിടിച്ച് യൂണിഫോമിനു മുകളിലൂടെ ഒന്ന് നുള്ളി വലിച്ചപ്പോൾ അവൾ കുറുകി. “മം… സ്‌…” “കിരൺ പൂജയെ പിന്നെന്തൊക്കെ ചെയ്തു?” അവൻ നിന്ന് കിതച്ചു. അവളുടെ കുണ്ടിപ്പാളികളിൽ കൈയമർത്തി അവളെ അവനോട് കുറച്ചു കൂടെ ചേർത്തു നിർത്തി അവർ തമ്മിലുള്ള ദൂരത്തിന് വിരാമമിട്ടു.

“അത്…. അവർ തമ്മിൽ… അവളവന്റെ അവിടെ… ആ സാധനത്തിലൊക്കെ പിടിക്കും.” അവൾ വാക്കുകൾക്ക് വേണ്ടി പരതി. “ഏത് സാധനത്തിൽ?” “അവന്റെ…. അവന്റെ മൂത്രമൊഴിക്കുന്ന സാധനത്തിൽ.” അവന്റെ കയ്യിലെ ഉറച്ച പേശികളിൽ തഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്ന അവളുടെ കയ്യെടുത്ത് അവൻ തന്റെ പാന്റിന്റെ ഉള്ളിൽ വീർത്തു നിന്ന കുണ്ണക്ക് മുകളിൽ കൊണ്ട് വയ്പ്പിച്ചു. അവൾ കയ്യനക്കാതെ വെച്ചപ്പോൾ അവൻ അവളിൽ നിന്നും അല്പം അകന്ന് മാറി നിന്നു. “അവന്റെ സാധനം കണ്ടിട്ടുണ്ടോ നീയ് ?” “ആരുടെ?” “ഫൈസലിന്റെ?” അവളിൽ നാണം മൊട്ടിട്ടു. എന്നാൽ കാമം തലക്ക് പിടിച്ച അവളുടെ ഷെഡ്‌ഡി മതജലത്താൽ നനഞ്ഞിരുന്നു. അവളൊന്നും മിണ്ടാതെ താഴെ നോക്കി കിതക്കുന്നത് കണ്ട് അവൻ ചോദിച്ചു, “എന്റെ കാണണോ?” അവൾ മൗനം തുടർന്നു. ജിതിൻ സിബ്ബ് ഊരി വളരെ കഷ്ടപ്പെട്ട് പാന്റിനുള്ളിൽ നീണ്ടു വിങ്ങി നിന്ന കുണ്ണ പുറത്തെടുത്തു .താഴേക്ക് തൂങ്ങി വളഞ്ഞു നിന്ന കുണ്ണയുടെ നീളം കണ്ടവൾ വാ പൊളിച്ചു. “ഫൈസലിന്റെ ഇത്രേം ഉണ്ടോ?” “അന്ന് കണ്ടതല്ലേ?” അവളുടെ ശബ്ദത്തിന് വല്ലാത്തൊരു രഹസ്യഭാവം കൈവന്നു. “നീ പറ, ഇത്രേം ഉണ്ടോ?” “ഇല്ല.” അവൾ അവന്റെ കുണ്ണയിലേക്ക് പാളി നോക്കിക്കൊണ്ട് മറുപടി നൽകി. “എന്റെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടോ?” “മം…. വലുതാ…” അവൾ ചുണ്ടു നനച്ചുകൊണ്ടു പരവേശത്തോടെ പറഞ്ഞു. “പാവാട പൊക്കിക്കേടി…” “ഏ… എന്താ…” അവൾ ശരിക്ക് കേൾക്കാത്തത് പോലെ തിരിച്ചു ചോദിച്ചു. “എടി നിന്റെ പാവാട പൊക്കാൻ…” അവളുടെ മുഖം ചുവന്നു തുടുത്തു. “എനിക്ക് നാണവാ…” “അപ്പൊ ഈ കുണ്ണേം പുറത്തിട്ടു നിൽക്കണ ഞാൻ നാണോം മാനോം ഇല്ലാത്തവനോ? അവന്റെ മുൻപിൽ ഇല്ലല്ലോടി? അതോ ഈ എന്റടുത്തു മാത്രേ ഉള്ളോ നാണം? അങ്ങോട്ട് പൊക്കെടി…” ഒരു നിമിഷം അവൻ ബാലൻ കെ നായരായി. “ശ്ശോ… “ അവനിലെ അധികാരഭാവം കണ്ട് അവൾക്ക് പൂറു തരിച്ചു. അപ്പോൾ കയ്യിൽ കിട്ടുന്നതെന്തും അവൾ പൂറ്റിൽ കുത്തിക്കേറ്റിയേനെ. അവൾ മെല്ലെ കുനിഞ്ഞ് മുട്ടിറക്കമുള്ള പാവാടത്തുമ്പിൽ പിടിച്ച് മുകളിലേക്കുയർന്നു. ഇളം നീല ഷെഡ്‌ഡിക്കുള്ളിൽ പൊതിഞ്ഞ തടിച്ചുന്തിയ പൂറപ്പം കണ്ട് അവന്റെ വായിൽ വെള്ളമൂറി. കാലിനിടയിൽ മദജലം ഒഴുകി നനഞ്ഞ ഷെഡിയിൽ നിന്ന് അവളുടെ തുടയിലേക്ക് പടർന്ന നനവ് അവളുടെ ഉള്തുടകൾക്ക് തിളക്കമേകി. “അപ്പടി നനവാണല്ലോടി…” അവളുടെ പൂറപ്പത്തിന് മുകളിൽ തലോടിക്കൊണ്ടവൻ പറഞ്ഞു. ഇടക്ക് നനവൂറി വരുന്നിടത്ത് അവൻ വിരൽ കൊണ്ടമർത്തിയപ്പോൾ, അവൾ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി കഴച്ചു ചുണ്ടു കടിച്ചു. അവന്റെ നീണ്ടു മുഴുത്തു വളഞ്ഞ ലിംഗം അവളുടെ കയ്യിലേക്ക് വച്ചു കൊടുത്തിട്ട് അവൻ അവളുടെ പിൻകഴുത്തിലേക്ക് കയ്യോടിച്ച് അവളെ തന്നോട് ചേർത്തു.

തുടുത്തു ചോര കിനിയുന്ന നിറത്തിലുള്ള ചുണ്ടുകളിലെ തേൻ നക്കി കുടിക്കുമ്പോൾ അവൾ അവന്റെ കുതിരക്കുണ്ണ കയ്യിലിട്ട് തൊലിച്ചു കൊടുത്തു. അവന്റെ ആ നീളവും വണ്ണവും കണ്ട് അവൾക്ക് ഒരു കൈ പോരെന്നു തോന്നി. അവൻ അവളുടെ ഷർട്ടിന്റെ നടുബട്ടൺ അഴിച്ച്‌ ഉള്ളിലേക്ക് കൈ കടത്തി, ഷെമ്മീസിന് മുകളിൽ കൂടി വലത്തെ മുല ഞെരിക്കാൻ തുടങ്ങി. അവളുടെ കൊഴുത്തു നെയ്‌ മുറ്റിയ മുല അവന്റെ കയ്യിൽ കിടന്ന് ഞെരിഞ്ഞുടഞ്ഞു. “ശ്…. ഹാ…” അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ മാറി മാറി കടിച്ചു വിട്ടുകൊണ്ട് അവൻ അവളുടെ തിണിർത്തു നിന്ന മുലഞെട്ട് പിടിച്ചു തിരുമ്മിയപ്പോൾ അവളിൽ നിന്നും ശീല്ക്കാരമുയർന്നു. അവൾ അവന്റെ കുണ്ണമേൽ പിടിച്ച് മുറുക്കിയടിക്കാൻ തുടങ്ങി. “ഹാ… എടി… നീ വായിലെടുക്കോ?” അവൾ പാതിയടഞ്ഞ കണ്ണുകളാൽ ഇല്ലായെന്ന് മൂളി. “ഇങ്ങനൊക്കെയല്ലേ പഠിക്കുന്നെ? മുട്ടിലിരി…ഹാ… അങ്ങോട്ടിരിയെടി…” അവൾ മടിച്ചു നിന്നപ്പോൾ അവൻ അവളുടെ തോളിൽ പിടിച്ചു താഴെക്കിരുത്തി. അവളോട് എന്തെങ്കിലും പറയുന്നതിന് മുൻപേ അവൾ അവന്റെ കുണ്ണയിൽ പിടിച്ചു തൊലിച്ചു കൊണ്ട് അവന്റെ കുണ്ണയിൽ ചുണ്ടു കൊണ്ട് നീളത്തിൽ ഉരസാൻ തുടങ്ങി. അവളിൽ നിന്നുമുള്ള അപ്രതീക്ഷിത നീക്കത്തിൽ ജിതിൻ ഒരു നിമിഷം ഒന്നനങ്ങാതെ നിന്നു. അവളുടെ ചുണ്ടുകളുടെ ചൂടറിഞ്ഞപ്പോൾ കുണ്ണ പൂർവാധികം ശക്തിയിൽ വിറച്ചു. അവളുടെ മുടിയിൽ തടവിക്കൊണ്ട് അവൻ കുണ്ണയെടുത്ത് അവളുടെ ചുണ്ടിലുരച്ചു. തുറന്ന് വന്ന വായിലേക്ക് അവൻ മെല്ലെ കുണ്ണ കടത്തി. വാ നിറക്കാൻ പോന്ന കുണ്ണ മകുടം അവൾ കടിച്ചു നിർത്തി. അവൾ ആഞ്ഞു ചപ്പിക്കൊണ്ട്‌ കുണ്ണത്തുമ്പിൽ ഊറി വന്ന നീര് നുണഞ്ഞിറക്കി. അവളവന്റെ ലിംഗത്തെചുംബനങ്ങൾ കൊണ്ട് മൂടി. വീണ്ടു കുണ്ണത്തല വായിലേക്ക് തള്ളിക്കയറ്റി ഒരു അധമയെപ്പോലെ, അഭിസാരികയെപ്പോലെ ആഞ്ഞൂമ്പി വലിക്കാൻ തുടങ്ങി. ജിതിന്റെ പിടിത്തം വിട്ടു പോയി. അവൾ തന്റെ വൃഷ്ണത്തിലെ അവസാന തുള്ളി ശുക്ലവും വലിച്ചെടുക്കാനുള്ള പുറപ്പാടാണെന്നു തോന്നിയ ജിതിൻ അവളെ പിടിച്ചെഴുന്നേല്പിച്ച് , അവളുടെ പിന്നിൽ നിന്ന് പാവാട പൊക്കി അവളുടെ ഷെഡ്ഡിക്ക് മുകളിലൂടെ കുണ്ടിയിൽ കുണ്ണയിട്ടുരച്ചു. ഒരു കൈ കൊണ്ട് ഷെഡ്‌ഡിക്കുള്ളിൽ കയ്യിട്ട് അവളുടെ മുൻവശത്തെ മദനകവടത്തിന്റെ വിള്ളൽ തേടി താഴേക്കിറക്കി. വർധിച്ച ആവേശത്തോടെ പിന്നിൽ നിന്നും മുലകൾ രണ്ടും ഒരു കൈ കൊണ്ട് ഞെക്കി പിഴിയാൻ തുടങ്ങി. അവൾ ശബ്ദം പുറത്തു വരാതിരിക്കാൻ ചോരച്ചുണ്ട് കടിച്ചു പിടിച്ച് നിന്ന് കിതക്കാൻ തുടങ്ങി. “നിനക്കും എനിക്കും ഒരുപോലെ സുഖിക്കുന്ന ഒരു പരുപാടി ചെയ്യട്ടെ?” അവളുടെ പൂർവിള്ളലിൽ വിരളിളക്കിക്കൊണ്ട് അവൻ കിതപ്പോടെ ചോദിച്ചു. അവൾ ചുണ്ടു കടിച്ചു കൊണ്ട് മൂളി. ഷെഡ്ഡിക്കുള്ളിലായിരുന്ന കൈ വലിച്ചൂരിയെടുത്ത് മദജലത്താൽ കുതിർന്ന വിരലുകൾ അവൻ ഒന്ന് മണത്തു നോക്കി. സ്ത്രൈണതയുടെ, പൂർതേനിന്റെ മണം അവനെ കൂടുതൽ ഉന്മത്തനാക്കി. കുണ്ണ ഞരമ്പുകൾ പിടച്ചു വിങ്ങി. അവനാ വിരലുകൾ വായിലിട്ട് ഉറുഞ്ചി. അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് കണ്ണടച്ച് തല ചായ്ച്ചു നിന്ന അന്നയുടെ മുഖം പിടിച്ചുയർത്തി, അവളുടെ ചെഞ്ചൊടികളിലേക്ക് ജിതിൻ ചുണ്ടമർത്തി. അവൾ പുറത്തേക്ക് തള്ളിത്തന്ന നാക്ക് ചപ്പി വലിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ അവളുടെ ഷെഡ്‌ഡി വകഞ്ഞു മാറ്റി. പുറത്തേക്ക് തള്ളി വന്ന പൂർ അല്ലികൾക്കു നടുവിൽ വിരൽ കൊണ്ടുരച്ചു. “ഹാ…. ഹാ… ശ്…. ടാ…. ശ് … ഹാ…” “മിണ്ടല്ലേടി മൈരേ…, പതുക്കെ. കാലകത്തി വെയ്.” ആവൾ നിന്ന നിൽപ്പിൽ തുടകളത്തിയപ്പോൾ അവൻ വാതിൽക്കലേക്ക് ഒന്നെത്തി നോക്കിക്കൊണ്ട് തന്റെ കുണ്ണ അവളുടെ തുടയിടുക്കിലേക്കു ചരിച്ചു കയറ്റി. “ഇനി അടക്ക്. ഇറുക്കി വെക്ക്.” അവൾ തുടകൾ ഇറുക്കി അവന്റെ കുണ്ണയെ ഇടയിലാക്കി ഞെരിച്ചു. അവളുടെ പൂർമുഖത്തിന് മുന്പിലിരുന്ന അവന്റെ കുണ്ണ കണ്ണീർപൊഴിച്ചു. അവൻ മെല്ലെ മുന്പോട്ടും പിന്നോട്ടും ചലിക്കാൻ തുടങ്ങി. സുഖം കൊണ്ട് വായ തുറന്ന അന്നയുടെ വായിലേക്ക് അവൻ അവളുടെ പാവാട പൊക്കി തിരുകി വച്ചു. “അതും കടിച്ചു പിടിച്ചു മിണ്ടാതെ നിന്നോണം”

പൂർമുഖത്ത് അവന്റെ കുണ്ണയുടെ ചൂടറിഞ്ഞ അവൾ കടുത്ത കമാസക്തിയോടെ അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് ഉറ്റു നോക്കി. ആ കണ്ണുകളിൽ നിന്ന് ആയിരം അർഥങ്ങൾ വായിച്ചറിഞ്ഞ ജിതിൻ അവളുടെ ഇടുപ്പിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് അവളെ വണ്ടി കെട്ടിക്കളിച്ചു. അവൾ അവന്റെ കൈകളിൽ പിടിച്ച് അവളുടെ മുഴുത്ത മുലകളിലേക്ക് ആനയിച്ചു. പെട്ടെന്ന് കയറി അമർത്തിപ്പിടിച്ച മുലകൾ നന്നായി ഞെക്കി കശക്കിക്കൊണ്ട് അവൻ ആഞ്ഞടിച്ചു. വഴുക്കുന്ന പൂർദളങ്ങളിൽ കുണ്ണ ഉരഞ്ഞു ചൂട് പിടിച്ചു. അവൻ അവളുടെ ഷർട്ടിന്റെ മുകളിലെ രണ്ടു ബട്ടണുകൾ കൂടെ തുറന്നിട്ട് മലർത്തി. ചൂട് വമിക്കുന്ന കക്ഷത്തിനിടയിലൂടെ കയ്യിട്ട്, ഓരോ ഞെക്കിനും മുകളിലേക്ക് തള്ളി വരുന്ന ഷെമ്മീസിനും പിങ്ക് ബ്രായ്ക്കും ഇടയിലുള്ള മുലയിടുക്ക് കണ്ട് അവൻ അവളുടെ പിൻകഴുത്തിൽ നക്കി . അവൾ പവാടയിലെ കടി വിട്ട് അവന്റെ മുടിയിൽ മുറുക്കി പിടിച്ചു കൊണ്ട് അവന്റെ അരക്കെട്ടിലേക്ക് അവളുടെ നിതംബമമർത്തി. വെടിപൊട്ടിയിറങ്ങിയ മദജലത്തിന്റെ ചൂടിൽ അവന്റെ കുണ്ണ ചുട്ട് പൊള്ളി. അവൾ കിതച്ചു കൊണ്ട് അവന്റെ കുണ്ണ വിട്ട് മുൻപോട്ട് നീങ്ങി. “ഹാ അതെന്നാ പണിയാ ലീഡറേ, വരാറായി നില്കുവായിരുന്നു. ഇങ്ങടുത്തു വന്നേ.” അന്ന തുടകളകത്തി ഷെഡ്‌ഡി നേരെ പിടിച്ചിട്ട്, ഷർട്ടിന്റെ ബട്ടൻ നേരെയാക്കി പോവനൊരുങ്ങിയപ്പോൾ അവൻ അവളുടെ കയ്യിൽ കടന്നു പിടിച്ചു. “വിട് ജിത്തൂ, പോട്ടെ സമയമില്ല.” “പൂറിമോളെ, നിന്റെ കാര്യം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ വെറും ഊളയായോ? ഇങ്ങു വന്ന് തൊലിച്ചു താ.” അവനവളെ ബലമായി പിടിച്ച് കുണ്ണ കയ്യിൽ വച്ചു കൊടുത്തു. പൂർവെള്ളത്തിൽ കുളിച്ച് വെട്ടിത്തിളങ്ങി വിങ്ങി വിറച്ചു നിൽക്കുന്ന നീളൻ കുണ്ണ അവൾ രണ്ടു വിരലുകൾ കൊണ്ട് തൂക്കിപ്പിടിച്ച് തൊലിക്കാൻ തുടങ്ങി. “അറച്ചു നിൽക്കാണ്ട്അമർത്തിപ്പിടിയെടീ” അവൻ അവളുടെ വിരലുകൾ കൊണ്ട് കുണ്ണ മേൽ പൊതിഞ്ഞു വയ്പ്പിച്ച് തൊലിപ്പിച്ചു. വെപ്രാളത്തോടെ, എന്നാൽ കൗതുകത്തോടെ അവൾ അവന്റെ അപാര വലിപ്പമുള്ള പുരുഷായുധം നീട്ടിത്തൊലിച്ചു. വീണ്ടും കുനിഞ്ഞ് ചെന്ന് അതിന്റെ തുമ്പിൽ മുത്തമിടാൻ അവൾ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു. എന്നാൽ സമയപരിധി അവളെ ആ ചിന്തയിൽ നിന്നും പിന്തിരിപ്പിച്ചു. അവനെ ഏതു വിധേനയും രതിമൂർച്ഛയിൽ എത്തിക്കാൻ പണിപ്പെട്ട് അവൾ അവന്റെ വഴുക്കുന്ന ലിംഗം ആഞ്ഞു തൊലിച്ചു കൊടുത്തു. “ഹാ…. അങ്ങനെ തന്നെ…. ഇപ്പൊ വരും… സ്‌ ഹാ….” അവൻ നിറയൊഴിക്കാൻ തുനിഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ പെട്ടെന്ന് കുണ്ണമുഖത്ത് നിന്ന് വെട്ടി ഒഴിഞ്ഞു മാറി നിന്നു. അവന്റെ കുണ്ണക്കുടപ്പൻ ചുവരിലേക്കു നീട്ടി നിറയൊഴിച്ചു. ചുരുങ്ങിയ ഇടവേള കൊണ്ട്ചീറ്റിത്തെറിച്ച ശുക്ലമഴ ചുവരിൽ നിന്നും ഒഴുകിയിറങ്ങി. അവസാന തുള്ളി വരെ ഒഴുകിനിന്നപ്പോൾ അവൻ പോക്കറ്റിൽ നിന്നും ടവൽ എടുത്ത് കുണ്ണ കടവരെ തുടച്ചു മിനുക്കി. “എവടെപ്പോവാ…? പോകാനൊരുങ്ങിയ അന്നയുടെ വട്ടം കയറി നിന്ന്‌ കുണ്ണ പിടിച്ച് പാന്റിനുള്ളിലേക്ക് തിരുകി വക്കുന്നതിനിടയിൽ അവൻ ചോദിച്ചു. അവൾ സംശയിച്ചു നിന്നപ്പോൾ അവൻ ശുക്ലം തുടച്ച ടവൽ അവൾക്കു നേരെ നീട്ടി. “ഈ ചുവരിലുള്ളതൊക്കെ തുടച്ചു കളഞ്ഞിട്ട് പോയാ മതി. “

അതു കേട്ട് അവനെ മയക്കാനെന്നോണം അവൾ അവനിലേക്ക് ചായാനൊരുങ്ങിയപ്പോൾ അവൻ അവളെ പിടിച്ചു മാറ്റി. “ഒരുപാട് കൊഞ്ചലൊന്നും വേണ്ട. നേരം കളയാണ്ട് ആ പണിയങ്ങു തീർേത്തര്. ഞാൻ ക്ലാസ്സിൽ നിന്നിറങ്ങിയിട്ട് നേരം കുറെയായി. ഇനിയും നിന്നാൽ പണി കിട്ടും. ആ ടവൽ നീയെടുത്തോ. രാത്രി അതിൽ പറ്റിയ പാലും മണത്തോണ്ട് വിരലിട്ടു സുഖിച്ചോ.” “മൊശടൻ….” അവൾ അവനെ നോക്കി കെർവ്വ് കാട്ടി പറഞ്ഞു. ഓ… ശീലവാതി.., അവൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു.അവൾ നിലത്തു കുന്തിച്ചിരുന്ന് മുലയിളക്കിക്കൊണ്ട് ചുവരിൽ നിന്നും താഴെക്കൊഴുകുന്ന ശുക്ലം അമർത്തിതുടക്കാൻ തുടങ്ങി. ആ കാഴ്ച അവന്റെ കുണ്ണയെ വീണ്ടും ഉണർത്തി തുടങ്ങിയെങ്കിലും അവൻ സംയമനം പാലിച്ച് അവിടെ നിന്നും തിരിഞ്ഞു നടന്നു. നെറ്റിയിൽ പൊടിഞ്ഞു നിന്ന വിയർപ്പ്‌ ഷർട്ടിന്റെ കയ്യിൽ തുടച്ച് അവൻ വാതിൽ മെല്ലേതുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങി നോക്കുമ്പോൾ ഹാളിന്റെ അങ്ങിങ്ങായി ഓരോരുത്തർ ഊണും കഴിഞ്ഞ് അവരവരുടെ ലോകത്തെ തിരക്കുകളിലായിരുന്നു. ചിലർ കാമുകിമാരുമായി സൊള്ളുന്നു. കണ്ണട വച്ച ഒരു പഠിപ്പി പുസ്തകം വായിച്ചു കൊണ്ട് ഹാളിലൂടെ തെക്കു വടക്ക് നടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഇവനൊക്കെ ഇതെന്തിനാണോ ഇത്ര പഠിച്ച് ബാക്കിയുള്ളോരെ ചീത്തപ്പേര് കേൾപ്പിക്കുന്നേ? ഭാഗ്യം ഈ മൈരൻ അകത്തേക്ക് കയറി വരാഞ്ഞത്. അവൻ വാതിൽ പഴയത് പോലെ അടച്ച് മുകളിലേക്ക് കയറിപ്പോയി. നല്ല വിശപ്പ്, ബാക്കി നേരമുണ്ടെങ്കിൽ എന്തെകിലുമൊക്കെ കഴിക്കാം എന്ന് കരുതി അവൻ മുകളിലേക്ക് ഓടിക്കയറി, ക്ലാസ്സിലെത്തി ബാഗ് തുറന്നപ്പോളേക്കും ബെല്ലടിച്ചു.

വിശപ്പ് അവനൊരു പ്രശ്നമായിരുന്നില്ല. വിശപ്പെന്താണെന്നു മനസ്സിലാവാതെ തന്റെ ഓഫീസ് മുറിയിൽ ഒരുപാട് ഇടവേളകൾ അവന്റെ ജോലിസമയങ്ങളാക്കി മാറ്റിയിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ, ഇപ്പോഴത്തെ തന്റെ ശരീരത്തിന് ആ ശീലങ്ങളൊന്നും പരിചിതമല്ല. ഫിസിക്സ് ക്ലാസ് തൽക്കാലത്തേക്ക് കത്രീനാ മാഡം ഏറ്റെടുത്തിരുക്കുന്നത് കൊണ്ട് ഒരു ഉടായിപ്പും പറ്റില്ല. കത്രീന മാഡം ആർക്കും പരിചിതമല്ലാത്ത ബോറ് രീതിയിൽ ക്ലാസ്സ് എടുത്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത് വിശന്ന് കുടല് കരിഞ്ഞിട്ടും അവന് കേട്ടിരിക്കേണ്ടി വന്നു. എന്നാൽ ഒരു വശത്ത് കോകില കുടയും ചൂടി സ്കൂളിന് പുറത്തേക്ക് മിഴിനീരൊപ്പി നടന്ന് പോകുന്നതവൻ കണ്ടില്ല.