ബ്രഹ്മഭോഗം 2

ആന്റിയുടെ കൈകളില്‍ നിന്നും ചായ വാങ്ങണം; പക്ഷെ ആപാദചൂഡം ഒരു വിറയല്‍ ബാധിച്ചിരിക്കുകയാണ് എന്നെ. പ്രേമമാണോ അതോ കാമമാണോ ഞരമ്പുകളില്‍ നിറഞ്ഞുകവിഞ്ഞ് ഞെരിച്ചുടയ്ക്കുന്നത് എന്നെനിക്ക് വിവേചിക്കാന്‍ സാധിക്കന്‍ അവസ്ഥ. കൈകളുടെ വിറയല്‍ ആന്റി കണ്ടാല്‍ എന്ത് കരുതും? കണ്മുന്നില്‍ ചുരിദാറില്‍ നിന്നുമൂര്‍ന്ന് വെളിയിലേക്ക് പൂര്‍ണ്ണമായി ഇറങ്ങാന്‍ വെമ്പി നില്‍ക്കുകയാണ് ആ വെണ്ണക്കുടങ്ങള്‍! എന്റെ ശരീരം തളര്‍ത്തുകയാണ് അവയുടെ ദര്‍ശനം.. മുന്‍പും ആന്റി ഇതേപോലെ നിന്നിട്ടുണ്ടാകണം; ദഹിപ്പിക്കുന്ന ഈ നഗ്നത മുന്‍പും അനാവൃതമായിട്ടുണ്ടാകണം; പക്ഷെ അപ്പോഴൊന്നും അവയ്ക്ക് എന്റെയീ മാംസനേത്രങ്ങളില്‍ രാസപ്രക്രിയകള്‍ സൃഷ്ടിക്കാന്‍ സാധിക്കുമായിരുന്നില്ല. അതെനിക്കൊരു ദൃശ്യവിഷയമായിപ്പോലും ഭവിക്കുമായിരുന്നില്ല. കാരണം അന്നെന്റെ മനസ്സ് പരിപാവനമായിരുന്നു, നിര്‍മ്മലവും നിഷ്കളങ്കവുമായിരുന്നു; അതെന്റെ നേത്രങ്ങള്‍ക്കും സംശുദ്ധി നല്‍കിയിരുന്നു. എന്നാലിപ്പോള്‍ അവ രണ്ടിലും നിറഞ്ഞുകവിയുന്നത് മൃഗീയതൃഷ്ണയാണ്.

എങ്ങനെയോ വിറയല്‍ നിയന്ത്രിച്ച് കൈനീട്ടി ഞാന്‍ ചായ വാങ്ങി. ആന്റി നിവര്‍ന്ന് പിന്നിലേക്ക് മാറി എനിക്കെതിരെ കിടന്ന സോഫയിലേക്ക് തന്റെ വിരിഞ്ഞു വികസിച്ച ജഘനങ്ങള്‍ വച്ചു. ആ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാന്‍ എനിക്ക് ഭയം തോന്നി. എന്റെ മനസ്സ് ആന്റി വായിച്ചെടുത്താലോ? ഞാന്‍ കുനിഞ്ഞിരുന്ന് കള്ളനെപോലെ ചായ കുടിച്ചു. ചൂട് ചായ ഊതാതെ മൊത്തിയത് ചുണ്ടുകളെ പൊള്ളിച്ചു.

“എന്താ വിഷ്ണു ഒരു വല്ലായ്ക? എന്ത് പറ്റി?”

ആന്റിയുടെ ചോദ്യമെന്നെ ഞെട്ടിച്ചു. എന്റെ അങ്കലാപ്പ് ആന്റി അറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. താളം തെറ്റിയ മനസ്സില്‍ നിന്നും സ്വാഭാവികമായ ഒരു പുഞ്ചിരി ചുണ്ടുകളിലേക്ക് എത്തിക്കാന്‍ ഞാനൊരു ശ്രമം നടത്തി. അതൊരു വികൃതഭാവമായി പരിണമിച്ചോ എന്നറിഞ്ഞുകൂടാ. വായയുടെ ഇരുവശത്തുമുള്ള പേശികള്‍ ബലം കൊടുത്ത് ഞാന്‍ വശങ്ങളിലേക്ക് വലിച്ചു നിര്‍ത്തി. ആന്റി പൊട്ടിച്ചിരിച്ചുപോയി അത് കണ്ട്. ഈശ്വരാ എന്തഴകുള്ള ചിരിയാണിത്? ചിരിക്കുമ്പോള്‍ ദൃശ്യമാകുന്ന ആ ചുവന്ന മോണകള്‍ക്ക് എന്ത് മാദകത്വം! കണ്ണാടി പോലെ തിളങ്ങുന്ന കവിളുകളില്‍ വിരിയുന്ന നാലുമണിപ്പൂക്കള്‍ക്ക് എത്ര ചാരുത!

“നിനക്ക് എന്തോ പറ്റിയല്ലോ? വന്നപ്പോള്‍ മുതല്‍ ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിക്കുന്നു” എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് ചുഴിഞ്ഞുനോക്കിക്കൊണ്ടാണ് ചോദ്യം.

സ്വയം ഇല്ലാതാകുന്ന പ്രതീതി. എന്തെങ്കിലും പറയണം; എന്ത് പറയും?

“ഒരു തലവേദന ആന്റീ.

അതാ..” പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.

“യ്യോ സോറി കുട്ടാ; ഞാന്‍ മറ്റെന്തോ ധരിച്ചാണ് ചിരിച്ചത്..” ആന്റി കുറ്റബോധം നിഴലിക്കുന്ന കണ്ണുകളോടെ വേഗം എഴുന്നേറ്റ് എന്റെ അടുത്തെത്തി. ആന്റി മാത്രമല്ല, സ്ത്രൈണസൌന്ദര്യത്തിന്റെ പ്രതീകമായ ആ ശരീരം പ്രസരിപ്പിക്കുന്ന കസ്തൂരിഗന്ധം കൂടിയാണ് എന്നെ സമീപിച്ചത്. സിരകളില്‍ ലഹരിയുണര്‍ത്തുന്ന മന്മഥ ഗന്ധം. നീല ഞരമ്പുകളുടെ നിഴലുകളുള്ള വെളുത്തു തുടുത്ത കൈ നീട്ടി, മൃദുലങ്ങളായ വിരലുകള്‍ കൊണ്ട് എന്റെ നെറ്റിയില്‍ ആന്റി സ്പര്‍ശിച്ചു. നെറ്റിയില്‍ നിന്നും ശരീരമാകെ ആ സ്പര്‍ശനത്തിന്റെ അനുരണനങ്ങള്‍ വ്യാപിച്ചു; വൈദ്യുതി പോലെ. ആ മാസ്മരിക സ്പര്‍ശനത്തില്‍ മയങ്ങിയ ഞാന്‍ കണ്ണുകളടച്ചുപോയി. എന്ത് വശ്യമായ സുഗന്ധം! എത്ര സുഖകരമാണ് ഈ വിരല്‍സ്പര്‍ശം!

“പനിയില്ല. ഞാനൊരു ഗുളിക തരട്ടെ” കൈ പിന്‍വലിച്ചിട്ട് ആന്റി ചോദിച്ചു.

ആ ശരീരത്തില്‍ നിന്നും പ്രസരിച്ച സുഗന്ധസാഗരത്തിന്റെ ആഴത്തിലേക്ക് സ്വയം മുങ്ങിത്താഴ്ന്നുപോയിരുന്ന ഞാന്‍ എങ്ങനെയോ വേണ്ടെന്ന് ശിരസ്സനക്കി. എന്നെ ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട് ആന്റി തിരികെ ചെന്നിരുന്നു.

“ചായ കുടിക്ക്. ഒന്ന് ഫ്രഷ്‌ ആയാല്‍ ചിലപ്പോഴങ്ങു മാറും” ആന്റി പറഞ്ഞു.

ഞാന്‍ അങ്ങോട്ട്‌ നോക്കാതെ ചായ ഊതിക്കുടിച്ചു. ഗോകുല്‍ വരാന്‍ വൈകണേ എന്ന് ഞാന്‍ അതിയായി മോഹിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ആന്റിയുടെ ഒപ്പം എനിക്കിങ്ങനെ തനിച്ചിരിക്കണം; കുറെയേറെ നേരം. ആദ്യമായാണ് മനസ്സില്‍ വൈകൃതവും പേറി ഞാനിവിടെ വന്നിരിക്കുന്നത്; അന്നുതന്നെ ആന്റിയെ എനിക്ക് തനിച്ചു കിട്ടിയിരിക്കുന്നു. പക്ഷെ ഒരു പെണ്ണിനോട് എങ്ങനെയാണ് പെരുമാറേണ്ടതെന്നറിയാതെ ആ സൌന്ദര്യത്തില്‍ മതിമറന്നു കുഴങ്ങുകയാണ് ഞാന്‍.

“വിഷ്ണുവിന് സ്പോര്‍ട്സില്‍ താല്‍പര്യമില്ലേ?” ആന്റി ചോദിക്കുന്നു.

ഞാന്‍ തലയുയര്‍ത്താതെ നിഷേധാര്‍ത്ഥത്തില്‍ തലയാട്ടി. കണ്ണുകള്‍ അറിയാതെ ആ ഇറുകിയ ലെഗിന്‍സിലേക്ക് നീണ്ടു. ഹൃദയമിടിപ്പിന്റെ വേഗത വീണ്ടും കൂടുന്നു. നെഞ്ചിന്റെ ഭിത്തികളില്‍ ഭും ഭും ശബ്ദം. കൊഴുത്തുരുണ്ട തുടകളുടെ ഭ്രാന്തുളവാക്കുന്ന വണ്ണം എന്നെ ഉരുക്കുന്നു! വേഗം ഞാന്‍ നോട്ടം മാറ്റിക്കളഞ്ഞു.

“പിന്നെ മോന്റെ ഹോബീസ് എന്താ?”

ആന്റിയോട്‌ തനിച്ചൊരു സംഭാഷണം ഇതാദ്യമാണ്. കാരണം അല്ലാത്തപ്പോഴൊക്കെ ഗോകുലിന്റെ സാന്നിധ്യം ഉണ്ടാകും. മനസ്സിലേക്ക് നിഷിദ്ധചിന്തകള്‍ കയറിക്കൂടിയ ശേഷമുള്ള ആദ്യ സന്ദര്‍ശനത്തില്‍ വിധി ഗോകുലിനെ എങ്ങോട്ടോ മാറ്റിയിരിക്കുന്നു. ഇത് എന്തിന്റെയെങ്കിലും സൂചനയാണോ? കൊഴുത്തു മദമിളകിയ സ്വന്തം അമ്മയും ഞാനും തനിച്ചായിക്കോട്ടേ എന്നവന്‍ മനപ്പൂര്‍വ്വം തീരുമാനിച്ച് മാറി നില്‍ക്കുന്നതാണോ? പയ്യന്മാരെ കാമിക്കുന്ന അമ്മയ്ക്ക് എന്നെ അവന്‍ ഇട്ടുകൊടുത്തിട്ട് പോയതാണോ? അവനറിയാമായിരിക്കും സ്വന്തം അച്ഛന്‍ പിണങ്ങിപ്പോയതിന്റെ കാരണം! ശരീരമാകെ തരിച്ചു കയറുന്നു.

ഏയ്‌ എന്തൊക്കെയാണ് ഞാനീ ചിന്തിക്കുന്നത്? സാറിന്റെ ഫോണ്‍ വന്നു എന്നല്ലേ ആന്റി പറഞ്ഞത്; അല്ലാതെ അവന്‍ സ്വയം പോയതല്ലല്ലോ. ആന്റിയെ ഞാന്‍ നോക്കി. എന്നെത്തന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ട്‌ തഴച്ച കേശസമൃദ്ധി അഴിച്ചിടുകയാണ് മീരാദേവി! ആ മുഴുത്ത മുലകളുടെ തള്ളല്‍; സോഫയില്‍ അമര്‍ന്നിരിക്കുന്ന തുടകളുടെ പരപ്പ്!

“ഞാന്‍ വായിക്കും..പാട്ട് കേള്‍ക്കും..പിന്നെ അത്യാവശ്യം വരയ്ക്കും” ചിരിക്കാനുള്ള പാഴ്ശ്രമം വീണ്ടും നടത്തിക്കൊണ്ട് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.

“ഓ..മോന്‍ വരയ്ക്കുമോ?” അത്ഭുതത്തോടെ ആന്റി ചോദിച്ചു. ഞാന്‍ മൂളി. ആശ്ചര്യദ്യോതകമായി വശീകരണയന്ത്രങ്ങളെപ്പോലെ വര്‍ത്തിക്കുന്ന ആ ചെറിയ ചെഞ്ചുണ്ടുകള്‍ വക്രാകൃതിയിലായിട്ടു പൂര്‍വ്വസ്ഥിതി പ്രാപിച്ചു.

“എന്റെ ഒരു ചിത്രം വരയ്ക്കാമോ?” കുസൃതിച്ചിരിയോടെ അടുത്ത ചോദ്യം.

ആ ചോദ്യം എന്റെയുള്ളില്‍ ശക്തമായ ഒരാന്തലുണ്ടാക്കി. അലസമായ എന്റെ ചേതനയില്‍ ഒരമ്പു കണക്കെ അത് തറഞ്ഞുകയറി. സിരകള്‍ വലിഞ്ഞ് മുറുകുന്നു. എനിക്ക്, എനിക്കെന്തുകൊണ്ടിത് സ്വയം തോന്നിയില്ല! വിഡ്ഢി, വിഡ്ഢി, പമ്പരവിഡ്ഢി; എന്നെ ഞാന്‍ ഭത്സിച്ചു, ശക്തമായി, വൈരത്തോടെ. ഞാന്‍ തലയുയര്‍ത്തി നോക്കി. ആന്റിയുടെ മുഗ്ദ്ധസൌന്ദര്യം എന്റെ കണ്ണിന്റെ ലെന്‍സുകള്‍ ചിത്രമാക്കി മനസ്സില്‍ പതിപ്പിച്ചു. ചായക്കപ്പ് വച്ചിട്ട് ഞാന്‍ ധൃതിയില്‍ എഴുന്നേറ്റു.

“ഞാന്‍ പോട്ടെ ആന്റി” എന്റെ നാവ് തിടുക്കത്തോടെ ഉരുവിട്ടു. ആന്റി എന്റെ പെരുമാറ്റത്തിലെ പന്തികേട് ശരിക്കും അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“പടം വരയ്ക്കാമോന്നു ചോദിച്ചേനാണോ പോകാന്‍ തുടങ്ങിയെ?”

“അ..അല്ല. ഗോകുല്‍ താമസിക്കുമായിരിക്കും..പിന്നെ..ഞാന്‍….” വാക്കുകള്‍ എന്റെ നാവില്‍ എവിടെയൊക്കെയോ ഉടക്കി നില്‍ക്കുന്നു. ആന്റി ചിരിക്കുകയാണ്; വശ്യതയാര്‍ന്ന ചിരി.

“എന്റെ വിഷ്ണൂ നിനക്ക് പരീക്ഷ ഒന്നുമില്ലല്ലോ ചെന്നിട്ടു പഠിക്കാന്‍. ഗോകുല്‍ വരും. നീ ഇരിക്ക്. എന്റെ പടം വരയ്ക്കണ്ട. ഞാനതങ്ങ് പിന്‍വലിച്ചു”

എന്ത് ചെയ്യണം എന്നെനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു. വീട്ടിലേക്ക് പോകാന്‍ എന്റെ മനസ്സ് ധൃതിപ്പെടുകയാണ്. അവിടെ ചെന്നിട്ടു വേണം.. പക്ഷെ ആന്റി എന്നോട് ഇരിക്കാന്‍ പറയുന്നു; ഞാന്‍ ഇരുന്നു.

“നിനക്കെന്തോ പറ്റി; സത്യം പറ; നീ വല്ല ട്രാപ്പിലും പെട്ടോ?” ഒരു പോലീസുകാരിയുടെ മട്ടിലുള്ള ചോദ്യം.

ആന്റിയുടെ തുറന്ന, സുഹൃത്തിനെപ്പോലെയുള്ള സംസാരം എനിക്ക് കുറെയൊക്കെ സഹായകരമായി മാറുന്നുണ്ടായിരുന്നു. മനസിന്റെ വിഭ്രമം കുറയുന്നുണ്ട്. കുറയണം. സാധാരണ നിലയിലെത്തി എനിക്ക് ആന്റിയോട്‌ സംസാരിക്കണം. കാമം എന്നെ ഞാനല്ലാതെ മാറ്റിയിരിക്കുകയാണ് എന്ന് ആന്റി അറിയരുത്, ഒരിക്കലും.

“ട്രാപ്പോ? എന്ത് ട്രാപ്പ്?” ഇന്ദ്രന്റെ മനസ്സുപോലും ഇളക്കാന്‍ കെല്‍പ്പുള്ള ആ നീള്‍മിഴികളിലേക്ക് നോക്കി ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.

“നിന്റെ പ്രായത്തിലുള്ള പിള്ളേര് പൊതുവേ വീഴാറുള്ള ട്രാപ്പ്” വീണ്ടും ആ കള്ളച്ചിരി.

ദേഹമാകെ കോരിത്തരിക്കുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു. ആന്റി ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് എന്താണെന്ന് സ്പഷ്ടമായിരുന്നു. പക്ഷെ ഞാന്‍ അജ്ഞത നടിച്ചു.

“ഏതാടാ മോനെ ആ പെണ്ണ്?” മറകളില്ലാതെ ആന്റിയുടെ ചോദ്യം വീണ്ടും.

“അങ്ങനെയൊന്നുമില്ല” ലജ്ജയോടെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.

“ഉം ഉം. ഗോകുലിത് പറഞ്ഞാല്‍ ഞാന്‍ വിശ്വസിക്കും. കാരണം അവനൊരു കായികതാരം ആണ്. അവനെ മനസ്സില്‍ യാതൊരു ദുര്‍ബല ചിന്തകളുമില്ല. പക്ഷെ നീയൊരു കലാകാരനാണ്; പോരാതെ പ്രശസ്തനായ വാമനന്‍ നമ്പൂതിരിയുടെ മകനും. അച്ഛന്റെയല്ലേ മോന്‍”

ഞാന്‍ ഞെട്ടി. ആന്റി എന്താണീ പറയുന്നത്? അച്ഛന്റെയല്ലേ മോന്‍ എന്നാല്‍, ഞാനും അച്ഛനെപ്പോലെതന്നെ എന്നല്ലേ? അച്ഛനെപ്പോലെ ഞാനുമൊരു സ്ത്രീലമ്പടനാണ് എന്നാണോ ആന്റി ധരിച്ചിരിക്കുന്നത്? വസ്ത്രം ഉടുത്തിരിക്കെ നഗ്നനായി മാറിയ അവസ്ഥ.

“ഞാന്‍ പോവ്വാ ആന്റി” വീണ്ടും ഞാന്‍ എഴുന്നേറ്റു.

“യ്യോ പിണങ്ങിയോ? ഞാനൊരു തമാശ പറഞ്ഞതല്ലേ? അച്ഛനെപ്പോലെ മോനും ആരാധികമാര്‍ കാണും എന്നല്ലേ പറഞ്ഞുള്ളൂ? അത് മോശം കാര്യമാണോ?” എന്റെ മനസ്സ് വായിച്ചെടുത്തത് പോലെയായിരുന്നു ആന്റിയുടെ സംസാരം. അതെന്നെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തി. ഈ സ്ത്രീയ്ക്ക് മറ്റുള്ളവരുടെ മനസ് കാണാനുള്ള കഴിവും ഉണ്ടോ?

ഞാന്‍ മറുപടി നല്‍കാതെ ആന്റിയെ നോക്കി. ആ മുഖത്ത് വിളയാടിയിരുന്ന ഭാവം എനിക്ക് വിവേചിക്കാന്‍ സാധിച്ചില്ല. എന്നാലും പരിഹസിച്ചതല്ല എന്നെനിക്ക് തോന്നി. അച്ഛനെപ്പറ്റി ആന്റിക്ക് ഒന്നുമറിയില്ല. ഈ നാട്ടുകാരില്‍ പലര്‍ക്കും ശരിയായ വാമനന്‍ നമ്പൂതിരിയെ അറിഞ്ഞുകൂടാ. അച്ഛന് ആരാധകര്‍ ധാരാളമുണ്ട്; ധാരാളം. അച്ഛനെ കാമിക്കാത്ത സ്ത്രീകളില്ല എന്നാണ് ഞാന്‍ കേട്ടിരിക്കുന്നത്. പക്ഷെ ഈ നാട്ടില്‍ അച്ഛന്‍ സ്വന്തം പേര് കളങ്കപ്പെടുത്താന്‍ തക്ക യാതൊന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല; ചെയ്യുകയുമില്ല. അഥവാ ചെയ്താലും അത് ഭദ്രമായി മറയ്ക്കാന്‍ അച്ഛനറിയാം. എന്തായാലും ഇത്രയും പറഞ്ഞ സ്ഥിതിക്ക്, അച്ഛനെപ്പറ്റി ആന്റിയുടെ അഭിപ്രായമറിയാന്‍ എനിക്ക് ഔത്സുക്യമുണ്ടായി.

“ആന്റിയും അച്ഛന്റെ ആരാധികയാണോ?” ഞാന്‍ ചോദിച്ചു. ആന്റി വീണ്ടും പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. മനുഷ്യനെ കൊന്നുകൊലവിളിക്കുന്ന ചിരി.

“എന്ത് ചോദ്യമാടാ കുട്ടാ ഇത്? ഈ നാട്ടില്‍ ഏതെങ്കിലും സ്ത്രീയുണ്ടാകുമോ അദ്ദേഹത്തെ ആരാധിക്കാത്തവരായി? ക്ഷേത്രത്തില്‍ വല്ലപ്പോഴും ദര്‍ശനം തരുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ കാണാറുണ്ട് അദ്ദേഹത്തെ തേടി ചെല്ലുന്ന കണ്ണുകളെ”

ഞാന്‍ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വീണ്ടും ഇരുന്നു. പെണ്‍സൗന്ദര്യത്തിന്റെയും തീവ്രരതിഭാവത്തിന്റെയും ഉത്തുംഗതയിരുന്നു ആന്റിയെങ്കിലും സംഭാഷണത്തില്‍ വെറും സാധാരണക്കാരിയായിരുന്നു ആള്‍; ഒപ്പം അങ്ങേയറ്റം സരസയും. ആന്റിയോടുള്ള എന്റെ മതിഭ്രമത്തെ വലിയ ഒരളവുവരെ നിയന്ത്രിക്കാനും മെരുക്കാനും എനിക്കതുമൂലം സാധിച്ചു.

“എനിക്ക് ആരാധകര്‍ ഒന്നുമില്ല ആന്റി. ഞാന്‍ അച്ഛനെപ്പോലെ പണ്ഡിതന്‍ ഒന്നുമല്ലല്ലോ” ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.

“പക്ഷെ അച്ഛനേക്കാളും സുന്ദരനാണല്ലോ”

അത് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ആ മുഖത്തുണ്ടായ ഭാവം! പയ്യന്മാരെ കാമിക്കുന്ന കാമഭ്രാന്തി; അച്ഛന്റെ സുരപാനസദസ്സിലെ സംഭാഷണങ്ങള്‍ എന്റെ സ്മൃതിയിലെത്തി. എന്തിനാണ് ആന്റി വിരല്‍ കടിച്ചുകൊണ്ട് ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നത്. വിരല്‍ ആ ചുണ്ടില്‍ അമരുമ്പോള്‍ അതൊരു പുഷ്പദളം പോലെ വിടരുന്നു. മതിമോഹനമായ കാഴ്ച. സ്ത്രീയുടെ അധരങ്ങള്‍ പൂവിതളുകളാണ്; സുഗന്ധവാഹിയായ രണ്ടിതള്‍പ്പൂവ്.

“ആന്റി എങ്ങനെ സമയം കളയുന്നു?” ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.

ഗോകുല്‍ പോയിക്കഴിഞ്ഞാല്‍ തനിച്ചാകുന്ന ആന്റിയുടെ ദിനചര്യ അറിയാന്‍ എനിക്ക് മോഹമുണ്ടായിരുന്നു. ദിനചര്യ മാത്രമല്ല, ആന്റിയെപ്പറ്റി സകലതും എനിക്കറിയണമായിരുന്നു; സകലതും.

“അയല്‍ക്കാരികള്‍ ആരെങ്കിലും വരും. കുറെ പരദൂഷണം പറയും. പിന്നെ, പിന്നെ ഞാന്‍ പാടും. സ്മ്യൂളില്‍ ഒരു ഐഡി ഉണ്ട്”

അതെനിക്കൊരു പുതിയ അറിവായിരുന്നു; സ്മ്യൂളില്‍ പാടുന്ന മീരാദേവി.

“ഉവ്വോ, ആന്റി പാടുമോ? എനിക്ക് പാട്ട് ക്രേസ് ആണ് ആന്റീ” ഉത്സാഹത്തോടെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.

“സ്മ്യൂളില്‍ ചെറിയൊരു താരമാണ് ഞാന്‍. നിനക്കതില്‍ മെമ്പര്‍ഷിപ് ഉണ്ടോ?”

“ഇല്ല. എനിക്ക് പാടാന്‍ അറിയില്ലല്ലോ”

“രസമാണ്. പാടാന്‍ അറിയാത്തവരും ഗായകരായി മാറുന്ന വേദിയല്ലേ സ്മ്യൂള്‍. ഓരോന്നിന്റെ കാറല്‍ കേട്ടാല്‍ ദാസേട്ടനും ചിത്രേച്ചിയും മറ്റും സംഗീതം തന്നെ വേറുത്തേക്കാന്‍ ഇടയുണ്ട്” ആന്റി ചിരിച്ചു.

“എനിക്ക് ആന്റിയുടെ ഒരു പാട്ട് കേള്‍ക്കണം”

“വേണ്ട; എനിക്ക് വയ്യ നിന്റെ ചിരി കാണാന്‍”

“പോ ആന്റീ; ഞാന്‍ ചിരിക്കില്ല. പ്ലീസ്”

“പ്രോമിസ്?” “പ്രോമിസ്”

ആന്റി തലയട്ടിയ ശേഷം എഴുന്നേറ്റ് ഉള്ളിലേക്ക് നടന്നു. സൌഹൃദ സംഭാഷണത്തിലൂടെ ഏറെക്കുറെ മെരുങ്ങിയിരുന്ന മനസ്സ് നിമിഷാര്‍ദ്ധം കൊണ്ട് വീണ്ടും പഴയ തലത്തിലേക്ക് കൂപ്പുകുത്തി. ഈശ്വരാ ഈ ചന്തികള്‍! ഉഫ്ഫ്ഫ്! തളരുകയാണ് ശരീരം. എന്നെ ഇവ ഈ സ്ത്രീയുടെ ദാസനാക്കി മാറ്റുന്നു. വയ്യ എനിക്കിത് കാണാന്‍. അച്ഛന്‍ വെറുതെയല്ല ഇവരെ മോഹിച്ച് ഭ്രമിച്ച് ജീവിക്കുന്നത്. എത്ര അഴകേറിയ നടനമാണ് അവയാടിത്തിമിര്‍ക്കുന്നത്! ഹ്മം. ഇത്രയേറെ തെന്നുമോ ചന്തികള്‍? ഈ ആകാരവടിവ് പ്രത്യേകം പറഞ്ഞുണ്ടാക്കിച്ചതോ? ലിംഗം മുഴുത്ത് ഷഡ്ഡിയില്‍ നനവ് പടര്‍ത്തുന്നു.

“ഏതു പാട്ടാണ് ഇഷ്ടം? പഴയതോ പുതിയതോ?” ആന്റി മൊബൈലുമായി തിരികെ എത്തിയിട്ട് ചോദിച്ചു. മനസ്സിനെ കടിഞ്ഞാണിട്ടു പിടിച്ച് ഞാന്‍ നിലയ്ക്ക് നിര്‍ത്തി.

“ആന്റിക്ക് പാടിയതില്‍ ഏറ്റവും ഇഷ്ടം തോന്നിയത്”

തലയാട്ടിയ ശേഷം ആന്റി സോഫയിലേക്ക് ഇരുന്ന്‍ മൊബൈലില്‍ വിരലുകള്‍ അമര്‍ത്തി. ദുരാഗ്രഹികളായ എന്റെ കണ്ണുകള്‍ ആന്റിയെ അടിമുടി ഉഴിയുകയായിരുന്നു. മൊബൈലില്‍ നിന്നും ഗാനത്തിന്റെ അകമ്പടിസംഗീതം ആരംഭിച്ചപ്പോള്‍ ആന്റി പുഞ്ചിരിയോടെ എന്നെ നോക്കി.

“മന്ദസമീരനില്‍… ഒഴുകിയൊഴുകിയെത്തും ഇന്ദ്രചാപം നീ.. മന്ദസ്മിതങ്ങള്‍ മാടിവിളിക്കും ഇന്ദുഗോപം നീ..” ആന്റിയുടെ സ്വരം സംഗീതത്തിന്റെ പിന്നാലെ ഒഴുകിയെത്തി.

പലവുരു ഞാന്‍ കേട്ടിട്ടുള്ള പാട്ട്; കണ്ടിട്ടുള്ള പാട്ട്. ഗാനഗന്ധര്‍വ്വന്റെ സ്വരമാധുരിയില്‍ ഞാന്‍ ലയിച്ചിരുന്നിട്ടുള്ള ഗാനം. ലക്ഷ്മിയുടെ വശ്യസൌന്ദര്യം ആവോളം ഉപയോഗിച്ച് ചിത്രീകരിച്ച ഗാനം. പക്ഷെ ഇവിടെ, അതിനെയെല്ലാം വെല്ലുകയാണ് ആന്റി! ആന്റിയുടെ മദഭരരൂപം പോലെതന്നെ വശ്യതയാര്‍ന്ന ആലാപനം. ഇത്ര മനോഹരമായി പാടാനുള്ള കഴിവ് ആന്റിക്കുണ്ടയിരുന്നോ? ഗന്ധര്‍വ്വന് മാത്രം അവകാശപ്പെടാന്‍ സാധിക്കുന്ന ആലാപന മാധുര്യത്തിന് ആന്റി വെല്ലുവിളി ഉയര്‍ത്തുന്നോ? ഈ സൌന്ദര്യം ഇതിന്റെ സീനില്‍ അഭിനയിച്ച നടിക്ക് പോലും ഇല്ല. മതിമറന്ന്, കണ്ണുകള്‍ പൂട്ടിയിരുന്നുപോയി ഞാന്‍. അടഞ്ഞ നേത്രങ്ങള്‍ക്ക് മുന്‍പില്‍ മന്ദമായി ഒഴുകുന്ന പുഴയിലെ പാറക്കൂട്ടങ്ങളില്‍ എന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചാരിക്കിടക്കുന്ന മീര! അവളെ എന്റെ കരങ്ങള്‍ കൊണ്ട് ചുറ്റിവരിഞ്ഞ് വിറകൊള്ളുന്ന അധരങ്ങളിലേക്ക് ചുണ്ടുകള്‍ കൊണ്ട് മുദ്രണം ചെയ്യുന്ന ഞാന്‍..

“ഹൂ..ചളിയായി അല്ലെ” ആന്റിയുടെ സ്വരം എന്നെ ഉണര്‍ത്തി. പാട്ട് തീര്‍ന്നുകഴിഞ്ഞിരുന്നു. അത്ഭുതാദരവുകളോടെ ഞാന്‍ ആന്റിയെ നോക്കിയിരുന്നുപോയി.

“ഒന്നും പറയണ്ട. എനിക്കറിയാം. പാവം ദാസേട്ടന്‍ ഇതെങ്ങാനും കേട്ടാല്‍ എന്നെ ഒളക്കയ്ക്കടിക്കും” മൊബൈല്‍ മാറ്റി വച്ചിട്ട് ആന്റി ഒരു കൌമാരിക്കാരിയുടെ പ്രസരിപ്പോടെ ചിരിച്ചു.

“ആന്റി യു ആര്‍ ആന്‍ അമേസിംഗ് സിങ്ങര്‍..അയാം സ്പീച്ച്ലെസ്സ്…റിയലി” ഞാനറിയാതെ എന്റെ മനസ്സ് വാക്കുകള്‍ പൊഴിച്ചു.

“യ്യോ ഇംഗ്ലീഷ്; നമ്മളൊരു പാവാണേ; മലയാളം പറയടാ ചെക്കാ” ഈശ്വരാ വീണ്ടും ആ കൊല്ലുന്ന ചിരി. ഞാനും ചിരിച്ചു; ഇത്തവണ മനസ്സ് തുറന്നുതന്നെ. ഒരു ഗാനഭ്രാന്തനാണല്ലോ ഞാന്‍.

“ആന്റി എന്നെ ഞെട്ടിച്ചു. ഉഗ്രന്‍ ഗാനം. ദാസേട്ടനെ കടത്തിവെട്ടിയോന്നു സംശയം” ആത്മാര്‍ത്ഥതയോടെ തന്നെയായിരുന്നു എന്റെ സംസാരം. ദാസേട്ടനെ കടത്തിവെട്ടി എന്നൊക്കെയുള്ള പ്രയോഗം പക്ഷെ ആന്റിയോടുള്ള എന്റെ തീവ്രമായ ഭ്രമത്തിന്റെ അനുരണനം മാത്രമായിരുന്നിരിക്കണം. ഒരാളോട് സീമാതീതമായ ആരാധന തോന്നുമ്പോള്‍ അയാളില്‍ ഒരു ഊനവും നമ്മുടെ മനസ്സ് കണ്ടെത്തുകയില്ല. ആന്റി എന്റെയുള്ളില്‍ ഒരു പ്രതിഷ്ഠയായി മാറിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു; മറ്റു സകലരെയും സകലതിനെയും പുറംതള്ളിക്കൊണ്ട്.

“പോടാ; ഭംഗിയായി കളിയാക്കാന്‍ നീ മിടുക്കനാണ്”

“അല്ല ആന്റി, സത്യമാണ്. ആന്റിയുടെ ശബ്ദവും ആലാപനവും പെര്‍ഫെക്റ്റ് ആയിരുന്നു”

എന്റെയാ പുകഴ്ത്തല്‍ ആന്റിയുടെ മനസിനെ സ്പര്‍ശിച്ചു എന്ന് ആ മുഖത്ത് പടര്‍ന്നുപിടിച്ച കുങ്കുമച്ഛവിയില്‍ നിന്നും ഞാന്‍ മനസിലാക്കി. പുകഴ്ത്തുകയായിരുന്നില്ല ഞാന്‍, പറഞ്ഞത് ആത്മാര്‍ഥമായിത്തന്നെയായിരുന്നു.

“ചിലതൊക്കെ ഒക്കും. ഇതാണ് പാടിയതില്‍ കുറെയെങ്കിലും ശരിയായത്. എനിക്ക് ആ സിനിമയും പ്രത്യേകിച്ച് ഈ ഗാനരംഗത്തെ സീനുകളും ഒത്തിരി ഇഷ്ടമായോണ്ടാകും” കുസൃതി വിട്ടു ഗൌരവഭാവത്തോടെ ആന്റി പറഞ്ഞു.

സംഗീതാസ്വാദനം പൊടുന്നനെ രതിയിലേക്ക് കൂപ്പുകുത്തി. അതെ ആ സീനിലെ രംഗങ്ങള്‍ എനിക്കും ഇഷ്ടമാണ്; ഒരുപാട്. രതിദാഹിയും അതിസുന്ദരിയും അര്‍ദ്ധനഗ്നയുമായ നായിക! സംഗീതം നല്‍കിയ സ്വര്‍ഗീയാനുഭൂതി പൊടുന്നനെ മൃഗീയ തൃഷ്ണയ്ക്ക് വഴിമാറിയിരിക്കുന്നു. ഹൃദയം വീണ്ടും പെരുമ്പറ മുഴക്കുന്നു.

“നീ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ ഈ പാട്ട്?” ആന്റി ചോദിക്കുന്നു.

കേട്ടിട്ടുണ്ടോ എന്നല്ല, കണ്ടിട്ടുണ്ടോ എന്ന്! ചോദ്യത്തിന്റെയൊപ്പം ആ നേത്രങ്ങളില്‍ ജ്വലിച്ചുയര്‍ന്ന തീക്ഷ്ണത എന്നെ ദഹിപ്പിക്കാന്‍ പോന്നതായിരുന്നു. മനസ്സിന്റെ ഉള്ളറകളിലേക്ക് ചൂഴ്ന്നിറങ്ങുന്ന നോട്ടം. മറുപടി പറയാനാഞ്ഞ ഞാന്‍ ഒരു വാഹനം വന്നു നിന്ന ശബ്ദം കേട്ട് പുറത്തേക്ക് നോക്കി. ഗേറ്റിനു സമീപം നിന്ന കാറില്‍ നിന്നും ഇറങ്ങുന്ന ഗോകുല്‍. ആന്റി മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റ് ഭാരിച്ച നിതംബങ്ങള്‍ ഒന്നൊന്നായി തെന്നിച്ച് വാതില്‍ക്കലേക്ക് നീങ്ങി. സിരകളിലൂടെ അഗ്നി പടര്‍ന്നുപിടിക്കുന്നു! ഈ ചന്തികള്‍! ഇവയെന്തിനാണ് എന്നെ ഇത്രയധികം തളര്‍ത്തുന്നത്? തടിച്ച തുടകളുടെ കൊഴുപ്പ്..അറിയാതെ വലതുകൈ എന്റെ ലിംഗത്തില്‍ അമര്‍ത്തിത്തിരുമ്മി.

“സോറിടാ, നീ കാത്തിരുന്നു മുഷിഞ്ഞുകാണും അല്ലെ” ഉള്ളിലേക്ക് ഓടിക്കയറി വന്ന ഗോകുല്‍ കൈയിലുണ്ടായിരുന്ന ബാഗ് എവിടെയോ എറിഞ്ഞിട്ട് എന്റെ അരികിലേക്കെത്തി.

“ഏയ്‌, ഞാന്‍ ആന്റിയോട്‌ സംസാരിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു”

“മമ്മി നിന്നെ ബോറടിപ്പിച്ചില്ലല്ലോ?” അവന്‍ സോഫയിലേക്ക് വീണു.

“പോടാ. ആന്റി സൂപ്പറായി പാടും. ഞാനൊരു പാട്ടും കേട്ടു”

ഗോകുല്‍ ചിരിച്ചു.

“എങ്കില്‍ നമുക്ക് കളിക്കാം;വാടാ” അവന്‍ വേഗം ചാടി എഴുന്നേറ്റുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഇന്നിനി വേണ്ടടാ. നാളെയാകാം. ആ മൂഡ്‌ പോയി”

“ഇതിനൊക്കെ എന്തിനാടാ മൂഡ്‌. ഒന്ന് വാടാ..” അവനെന്റെ കൈയില്‍ പിടിച്ചു പുറത്തേക്ക് വലിച്ചു.

കളിക്കാതെ അവനടങ്ങില്ല എന്നെനിക്കറിയാമായിരുന്നു. എന്റെ മനസിലും കളിക്കാന്‍ തന്നെയായിരുന്നു മോഹം. പക്ഷെ ഈ കളിയല്ല എന്നുമാത്രം. വാതില്‍ക്കല്‍ നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്ന ആന്റിയുടെ ശരീരത്തിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോള്‍ എനിക്ക് ഒരേ സമയം കുതിച്ചുയരുന്ന കാമഭ്രാന്തും ഒപ്പം തന്നെ കുറ്റബോധവും തോന്നി. പാവം ഗോകുലിനെ ചതിക്കുകയാണ് ഞാന്‍. അവനറിയുന്നുണ്ടോ എന്റെ വെറി? മകന്‍ എത്തിയതോടെ ആന്റി അകന്നുമാറിയത്‌ ഞാന്‍ പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിച്ചു. അന്തരീക്ഷം പൊടുന്നനെ മാറിയതുപോലെ. ആന്റിയെത്തന്നെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നതുകൊണ്ടാണ് ഇതൊക്കെ എനിക്ക് മനസിലാക്കാന്‍ സാധിച്ചത്. ഗോകുലിന്റെ മുന്‍പില്‍ ആന്റി മറ്റൊരാളാണ് എന്നെനിക്ക് തോന്നി.

“ചായ വേണോ മോനെ” ആന്റി അവനെ വിളിച്ചു ചോദിച്ചു.

“വേണ്ട മമ്മി; സാറ് വടയും ചായേം വാങ്ങിത്തന്നു..”

ആന്റി മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. ചെടികള്‍ക്ക് വെള്ളമൊഴിക്കാന്‍ ഹോസ് വലിക്കുന്ന ആന്റിയെ നോക്കിയിട്ട് ഞാനവനെ നോക്കി.

“ഇന്ന് വേണ്ടടാ. നിനക്ക് റസ്റ്റ്‌ എന്നൊരു സാധനമേ വേണ്ടേ?” കൈ വിടുവിച്ചിട്ട് ഞാന്‍ ചോദിച്ചു. മനസ്സ് നിറയെ ആന്റിയോടുള്ള ഭ്രമം നിറഞ്ഞു വീര്‍പ്പുമുട്ടിക്കുമ്പോള്‍ എനിക്ക് കളിക്കാന്‍ സാധിക്കുമോ?

“മടിയന്‍. ഒക്കെ എങ്കില്‍ വാ” ഭാഗ്യത്തിന് അവന്‍ കളി വേണ്ടെന്ന് വച്ച് എന്നെ ഉള്ളിലേക്ക് വീണ്ടും കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി; അവന്റെ മുറിയിലേക്ക്.

“നീ ഇരിക്ക്. ഞാനൊന്നു കുളിച്ചിട്ടു വരാം.”

“ഞാന്‍ ബോറടിക്കും..” പുറത്ത് പോയി ആന്റിയെ കാണാനുള്ള ആര്‍ത്തിയോടെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.

“നീ എന്റെ അച്ഛനെ കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ? ദാ ഈ ആല്‍ബത്തില്‍ ഉണ്ട്. സ്വയം കണ്ടുപിടിച്ചോ. അപ്പഴേക്കും ഞാനെത്തി” ഒരു വലിയ ആല്‍ബം എന്റെ മുന്‍പിലേക്ക് വച്ചിട്ട് അവന്‍ കുളിക്കാനായി ഓടി. വലിയ സ്പീഡ് ആണ് അവന് എല്ലാ കാര്യത്തിലും. പുറത്തേക്ക് പോകാനും ആന്റിയുടെ വശ്യവദനവും നീണ്ടു വിടര്‍ന്നു വിരിഞ്ഞ ശരീരവും കാണാന്‍ മനസ്സ് വെകിളിപ്പെട്ടെങ്കിലും ഞാനതിനെ പിടിച്ചടക്കി. ഗോകുലിനു സംശയം തോന്നിയാലോ?

ആല്‍ബം നിവര്‍ത്തിയപ്പോള്‍ ഒരു ഫോട്ടോ നിലത്തേക്ക് തെന്നി വീണു. ഞാനത് കുനിഞ്ഞെടുത്ത് തിരിച്ചു നോക്കി. അടിമുടി വീണ്ടുമൊരു വിറയല്‍! ആന്റിയുടെ ചിത്രം! വശ്യമായ ഭാവത്തോടെ ഒരു വയലറ്റ് സാരിയില്‍ പ്രശോഭിതയായി നില്‍ക്കുന്ന ആന്റി. ആന്റിയുടെ ചിത്രത്തിന് പോലും എന്ത് ഓജസ്സാണ്! മനസ്സില്‍ കമ്പനം സൃഷ്ടിക്കുന്ന നോട്ടം. എനിക്കൊരുമ്മ താടാ മോനെ..ആന്റിയുടെ അധരങ്ങള്‍ ചലിക്കുന്നോ? ഞാന്‍ ഭ്രാന്തനെപ്പോലെ ആ അധരപുടങ്ങളില്‍ ചുംബിച്ചു. സ്ഥലകാലബോധമുണ്ടായ ഞാന്‍ ഞെട്ടിത്തരിച്ച് ചുറ്റും നോക്കി. ഹോ, സമാധാനം. ഗോകുല്‍ വന്നിട്ടില്ല. അവനെങ്ങാനും ഞാനങ്ങനെ ചെയ്യുന്നത് കണ്ടിരുന്നെങ്കില്‍! വേഗമെന്റെ മനസ്സില്‍ മറ്റൊരു ചിന്ത ചേക്കേറി. ഈ ചിത്രം, ഇതെനിക്ക് വേണം; എനിക്ക് തോന്നുമ്പോള്‍ ഒക്കെ ആന്റിയെ കാണാന്‍. ഞാന്‍ വേഗം അതെന്റെ ടീഷര്‍ട്ടിന്റെ ഉള്ളിലെക്കിട്ട് ബര്‍മുഡയുടെ ഉള്ളിലേക്ക് അല്‍പ്പം കടത്തിവച്ചു. പിന്നെ ആല്‍ബം തുറന്ന് നോക്കി. ഗോകുലിന്റെ ചിത്രങ്ങളായിരുന്നു അതില്‍ കൂടുതലും. അവന്‍ പങ്കെടുത്ത മത്സരങ്ങളുടെയും ചില ബന്ധുക്കളുടെയും ഒക്കെ ചിത്രങ്ങള്‍. എനിക്കതൊന്നും കാണാന്‍ മനസുണ്ടായിരുന്നില്ല. ചിത്രങ്ങളുടെ ഇടയില്‍ ഞാന്‍ തേടിക്കൊണ്ടിരുന്നത് ഒരേയൊരു മുഖം മാത്രമായിരുന്നു.

“ഹാവൂ..കഴിഞ്ഞു” ഗോകുലിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടു ഞാന്‍ നോക്കി. മുടി തുവര്‍ത്തിക്കൊണ്ട്, മസിലുകള്‍ മാത്രമുള്ള ശരീരം പ്രദര്‍ശിപ്പിച്ച് അവന്‍ അടുത്തേക്കെത്തി. ഞാന്‍ ആല്‍ബം മടക്കിവച്ചു.

“അച്ഛനെ കണ്ടുപിടിച്ചോ”

“ഏയ്‌; ഇത്രേം വല്യ ആല്‍ബത്തീന്ന് എങ്ങനെ കണ്ടുപിടിക്കാനാ. ഞാന്‍ പോവാടാ. കുറച്ചു വായിക്കാനുണ്ട്” ഞാന്‍ പറഞ്ഞു. എനിക്ക് പോകണമായിരുന്നു; അവിടെ ചെന്നിട്ടു വേണം..

“എങ്കില്‍ ശരി. നാളെ വൈകിട്ട് നീ വാ; നമുക്ക് കളിക്കാം”

“ശരിയെടാ”

ഞാന്‍ വേഗം പുറത്തിറങ്ങി. ഗോകുലും എന്റെയൊപ്പം ഇറങ്ങിവന്നു. ആന്റി മുറ്റത്ത് ചെടികള്‍ക്ക് വെള്ളമൊഴിക്കുന്നത് നോക്കിക്കൊണ്ട് ഞാന്‍ സൈക്കിളെടുത്തു.

“പോവാ ആന്റി”

“ശരി മോനെ..” ആന്റി എന്നെ നോക്കി മധുരമായി പുഞ്ചിരിച്ചു. എന്റെ കണ്ണുകള്‍ ആ ഭാഗ്യം ചെയ്ത ചുരിദാറിനെ അസൂയയോടെ നോക്കി. അതിലേറെ ഭാഗ്യവാന്മാരായ വസ്ത്രശകലങ്ങള്‍ അതിന്റെ ഉള്ളിലുണ്ട് എന്നോര്‍ത്തപ്പോള്‍ എനിക്കവയോട് കടുത്ത അസൂയ തോന്നി. വാതില്‍ക്കല്‍ നിന്നിരുന്ന ഗോകുലിനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചിട്ട് ഞാന്‍ സൈക്കിളില്‍ക്കയറി പുറത്തേക്ക് ചവിട്ടി.

വീട്ടിലെത്തിയ ഞാന്‍ നേരെ എന്റെ മുറിയിലെത്തി ആന്റിയുടെ ഫോട്ടോ എടുത്ത് ഭദ്രമായി ഒളിപ്പിച്ചു. പിന്നെ പുറത്തിറങ്ങി വേഗമൊരു കുളി പാസാക്കി. അച്ഛനവിടെയില്ല എന്നത് എനിക്കാശ്വാസം നല്‍കി. അച്ഛനുണ്ട്‌ എങ്കില്‍ ഇടയ്ക്ക് മുകളിലേക്ക് വരാന്‍ സാധ്യതയുണ്ട്. അമ്മയോ ചേച്ചിയോ അനുജനോ അത്യാവശ്യകാര്യം വല്ലതുമുണ്ടെങ്കില്‍ മാത്രമേ എന്റെ മുറിയിലേക്ക് വരൂ. അവര്‍ മൂവരും പൂജാമുറിയിലായിരുന്നു. ഞാനും അതിനുള്ളില്‍ കയറി ഒന്ന് തൊഴുതിട്ട് തിരികെ മുറിയില്‍ത്തന്നെ എത്തി. എന്റെ ഉപനയനം കഴിഞ്ഞതാണ് എങ്കിലും, പൂണൂല്‍ ഞാന്‍ വിരളമായി മാത്രമേ ധരിക്കുമായിരുന്നുള്ളൂ; അമ്പലത്തില്‍ പോകുമ്പോഴോ മറ്റോ മാത്രം. കണ്ണാടിയുടെ മുന്‍പില്‍ നിന്ന് മുടി ചീകിക്കൊണ്ട് ഞാനന്റെ ശരീരത്തിലേക്ക് നോക്കി. ഗോകുലിനെപ്പോലെ എമ്പാടും മസിലുകള്‍ എനിക്കില്ല. അവന്റെ ദേഹം ഏറെക്കുറെ ഇരുണ്ടതാണ്. ആന്റിയുടെ നിറം അവനില്ല. കൈകാലുകളിലും നെഞ്ചിലും ഉദരഭാഗത്തുമെല്ലാം നല്ല ഉറച്ച മസിലുകളാണ്. സ്ഥിരം കായിക വിനോദങ്ങളില്‍ ഏര്‍പ്പെടുന്ന അവന്റെ ശരീരം അങ്ങനെ ആയില്ലെങ്കിലേയുള്ളൂ അത്ഭുതം. എന്റെ ദേഹം അത്ര ഉറച്ചതല്ല എങ്കിലും ദുര്‍ബലവുമല്ല. ആകൃതിയൊത്ത ശരീരമാണ്. തങ്കനിറം. നെഞ്ചിനു നല്ല മുഴുപ്പുണ്ട്. അവിടെ കിളിര്‍ത്തുതുടങ്ങിയിരിക്കുന്ന ചെറുരോമങ്ങള്‍. മൂക്കിനു താഴെയും താടിയിലും രോമവളര്‍ച്ച ആരംഭിച്ചിരിക്കുന്നു.

“അതിനെന്താ, അച്ഛനെക്കാള്‍ സുന്ദരനല്ലേ” ആന്റിയുടെ വാക്കുകള്‍ എന്റെയുള്ളില്‍ മാറ്റൊലിക്കൊണ്ടു. ആണോ? സുന്ദരനാണോ ഞാന്‍? എന്റെ കണ്ണുകള്‍ ആദ്യമായി കാണുന്നതുപോലെ എന്റെ ശരീരത്തെ ഉഴിഞ്ഞു.

തീക്ഷ്ണതയുള്ള കണ്ണുകളാണ് എനിക്ക്. വരച്ചത് പോലെ തോന്നിക്കുന്ന പുരികങ്ങള്‍. ചെറിയ, ലേശം ഉയര്‍ന്ന നാസിക. പെണ്‍കുട്ടികളെ വെല്ലുന്ന നിറമുള്ള ചെറിയ ചുണ്ടുകള്‍. കവിളുകള്‍ക്ക് അല്പം കൂടി ദൃഡത വേണ്ടിയിരുന്നു എന്നെനിക്ക് തോന്നി. കൈകളിലെ മസിലുകള്‍ക്ക് ഗോകുലിന്റെയത്ര ഉറപ്പില്ല എങ്കിലും വലിപ്പമുണ്ട്‌. വണ്ണമുള്ള കൈകളാണ് എന്റേത്. ക്രീമെടുത്ത് മുഖത്തും കൈകളിലും പുരട്ടിയ ശേഷം ഞാന്‍ ഒരിക്കല്‍ക്കൂടി എന്റെ രൂപഭംഗിയില്‍ നോക്കി. എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിക്കുന്ന ഞാന്‍.

എന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ്‌ കൂടാനരംഭിച്ചു; പാടില്ല. മനസ്സ് നിയന്ത്രണത്തില്‍ നിന്നാല്‍ മാത്രമേ എനിക്കത് ഏറ്റവും ഭംഗിയാക്കാന്‍ സാധിക്കൂ. കണ്ണുകളടച്ച് ഒരു നിമിഷം ദീര്‍ഘമായി ശ്വസിച്ചിട്ട് ഞാന്‍ മേശവലിപ്പില്‍ നിന്നും പേപ്പര്‍ റോള്‍ എടുത്തു. കുറെ ദിവസമായി ഇത് ഉപയോഗമില്ലാതെ ഇരിക്കുകയാണ്.

റോള്‍ എടുത്ത് പൊടിതട്ടിയ ശേഷം കട്ടിലിന്റെ അടിയില്‍ മടക്കി വച്ചിരുന്ന ഈസല്‍ എടുത്ത് മുറിയുടെ മൂലയ്ക്ക് വച്ചു. ആ ഭാഗത്തേക്ക് വെളിച്ചം നന്നായി ലഭിക്കുന്നുണ്ട്. ഈസലില്‍ പേപ്പര്‍ റോള്‍ വച്ചിട്ട് ഞാന്‍ താഴേക്ക് വലിച്ച് നിവര്‍ത്തി മൂന്നു ചുറ്റിലും ഉള്ള ഹോള്‍ഡറുകളില്‍ ഉറപ്പിച്ചു നിര്‍ത്തി. പിന്നെ ചായക്കൂട്ടും ബ്രഷുകളും എടുത്തു. കുറെ നാളുകള്‍ക്ക് ശേഷമാണ് ഒരു ചിത്രം വരയ്ക്കുന്നത്. വരയ്ക്കാന്‍ നൈസര്‍ഗ്ഗികമായ കഴിവും, ആ കഴിവ് പരിശീലനത്തിലൂടെ മൂര്‍ച്ചകൂട്ടി എടുത്തിട്ടുമുണ്ടെങ്കിലും മനസ്സില്‍ ശക്തമായ ചലനം ഉണ്ടാക്കുന്ന വസ്തുക്കളുടെയോ സംഭവങ്ങളുടെയോ ചിത്രങ്ങള്‍ മാത്രമേ ഞാന്‍ വരയ്ക്കാറുള്ളൂ. അങ്ങനെയൊരു സംഭവമോ വസ്തുവോ ഒന്നും കുറെ നാളുകളായി കണ്ണില്‍ പെട്ടിരുന്നില്ല; ഒരു പക്ഷെ ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിക്കാഞ്ഞത് കൊണ്ടുമാകാം. എന്നാല്‍ ഇന്ന് അങ്ങനെയൊന്ന് മനസ്സില്‍ കൊത്തിവച്ചതുപോലെ പതിഞ്ഞിരിക്കുകയാണ്; മീരയാന്റിയുടെ രൂപം. ഞാനാഗ്രഹിക്കുന്ന രീതിയില്‍ എനിക്ക് ആന്റിയെ കാണണം. അതിനായിരുന്നു ഞാന്‍ അവിടെവച്ച് ഇങ്ങോട്ട് വരാനായി തിടുക്കപ്പെട്ടത്.

വേഗം ചെന്ന് ആന്റിയുടെ ഫോട്ടോ ഞാന്‍ എടുത്തുകൊണ്ടുവന്നു. അത് കാണാന്‍ പാകത്തില്‍ അടുത്തുണ്ടായിരുന്ന മേശപ്പുറത്ത് ചാരി വച്ച ശേഷം ഞാന്‍ ഒരു നിമിഷം മൈക്കല്‍ ആഞ്ചലോയെ മനസ്സില്‍ ധ്യാനിച്ചു. പിന്നെ ചായം മുക്കിയ ചെറിയ പോയിന്റ്‌ ബ്രഷ് പേപ്പറില്‍ പതിപ്പിച്ചു. എന്റെ മനസ്സ് ഏകാഗ്രമായി. ആന്റി ഇപ്പോള്‍ എനിക്ക് ഒരു ഉപാദാനവസ്തു മാത്രം. എന്റെ കലയിലേക്ക് ആന്റിയെ ഞാന്‍ ആവാഹിക്കുകയാണ്. ഇവിടെ ഞാനെന്ന വ്യക്തിയില്ല; എന്നിലെ കലാകാരന്‍ മാത്രമേയുള്ളൂ ഈ ചിത്രം പൂര്‍ത്തിയാകുന്നത് വരെ.

എങ്ങനെയിരിക്കണം ആന്റിയുടെ ചിത്രത്തിന്റെ സംസ്ഥിതി? ഇരിക്കുന്ന ആന്റിയോ അതോ നില്‍ക്കുന്ന ആന്റിയോ? ആ ചിന്ത മനസ്സിലുദിച്ചതോടെ എന്നില്‍ നിന്നും ചിത്രകാരന്‍ പടിയിറങ്ങി; പകരം കാമഭ്രാന്തനായ എന്റെ യഥാര്‍ത്ഥ സത്ത ശരീരത്തെയും മനസിനെയും കീഴടക്കി. കിടക്കുന്ന ആന്റി! അതേ പരിപൂര്‍ണ്ണനഗ്നയായി മലര്‍ന്നു കിടക്കുന്ന ആന്റി; വശ്യമായി എന്നെ നോക്കി മദഹാസം തൂകിക്കൊണ്ട്‌!

എന്റെ കൈകള്‍ വിറച്ചു. അതെ അതുതന്നെയാണ് ഞാന്‍ മോഹിക്കുന്നത്; അതുതന്നെ. പക്ഷെ കാമം സിരകളില്‍ കൂലംകുത്തിയൊഴുകുമ്പോള്‍ വിരലുകള്‍ സ്ഥിരമാകുന്നത് എങ്ങനെ? മനസ്സ് വരുതിയില്‍ നില്‍ക്കുന്നതെങ്ങനെ? വീണ്ടും ഞാന്‍ ദീര്‍ഘമായി നിശ്വസിച്ചു; പലതവണ. മനസ്സ് ഏറെക്കുറെ അടങ്ങിയപ്പോള്‍ വേഗം ഞാന്‍ പ്രവൃത്തിയിലേക്ക് കടന്നു. ആന്റിയുടെ രതിജന്യ രൂപം എന്റെ മനസ്സില്‍ മിഴിവോടെ തെളിഞ്ഞു. എന്റെ മനസ്സ് വിരലുകളിലേക്ക് ഇറങ്ങിച്ചെന്നു.

“വിഷ്ണൂ..അച്ഛന്‍ വിളിക്കുന്നു”

പുറത്ത് ചേച്ചിയുടെ ശബ്ദം. എന്റെ നല്ല ജീവന്‍ പോയിരുന്നു മനസ്സ് ഏകാഗ്രമായ സമയത്തുണ്ടായ ആ അപ്രതീക്ഷിത വിളിയില്‍. ഞാന്‍ നോക്കി. ചിത്രം തുടങ്ങിയിട്ടില്ല. ആന്റിയുടെ ഫോട്ടോ ഒളിപ്പിച്ച ശേഷം കതക് തുറന്ന് ഞാന്‍ പുറത്തിറങ്ങി.

“താഴെയുണ്ട്” ചേച്ചി അത്രയും പറഞ്ഞിട്ട് താഴേക്ക് പോയി; എന്തിനാണ് അച്ഛന്‍ വിളിക്കുന്നത് എന്ന് ചിന്തിച്ചുകൊണ്ട്‌ പിന്നാലെ ഞാനും ചെന്നു.

“ങാ, നീ എന്തെടുക്കുകയായിരുന്നു?” ചാരുകസേരയില്‍ സഗൌരവം കിടക്കുകയായിരുന്ന അച്ഛന്‍ ചോദിച്ചു.

“ചുമ്മാ ഒരു പടം വരയ്ക്കാന്‍…”

“ഞാന്‍ ശല്യപ്പെടുത്തി അല്ലെ. ദാ ഈ പണം കോവിലകത്തെ പത്മനാഭന്‍ നായരുടെ വീട്ടില്‍ നല്‍കണം. അയാള്‍ സുഖമില്ലാതെ ആശുപത്രിയിലാണ്. നാളെ അവര്‍ക്ക് കുറച്ചു പണം ആശുപത്രിയില്‍ കെട്ടണം. ഇത് ഞാന്‍ തന്നു വിട്ടതാണ് എന്ന് മാധവിയോട് പറ..” ഒരു ചെറിയ പൊതി എന്റെ നേരെ നീട്ടിക്കൊണ്ട് അച്ഛന്‍ പറഞ്ഞു. മനസില്ലാമനസോടെ ഞാനാ പൊതി വാങ്ങി.

ഛെ, ആന്റിയുടെ ചിത്രം വരയ്ക്കാന്‍ നല്ല മൂഡില്‍ എത്തിയതായിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് അച്ഛന്‍ വിഘ്നമുണ്ടാക്കിയിരിക്കുന്നത്. പോകാതെ പറ്റില്ലല്ലോ. ഞാന്‍ മുറിയിലെത്തി തുണി കൊണ്ട് ഈസല്‍ മൂടിയ ശേഷം ചായക്കൂട്ടുകള്‍ അടച്ചുവച്ചു. ആന്റിയുടെ ചിത്രമെടുത്ത് പഴയപടി ആരും പെട്ടെന്ന് കണ്ടുപിടിക്കാത്ത ഒരിടത്ത് ഭദ്രമായി വച്ചിട്ട് ഞാന്‍ വേഷം മാറിയിറങ്ങി.

സന്ധ്യ കഴിഞ്ഞിരുന്നതിനാല്‍ റോഡില്‍ ഇരുട്ടായിരുന്നു. അവിടവിടെ മാത്രമാണ് നിരത്തുവിളക്കുകള്‍ ഉള്ളത്. കോവിലകത്തെ പത്മനാഭന്‍ നായരെ എനിക്കറിയാം. പണ്ട് വലിയ ജന്മിയായിരുന്നു; ഉള്ള പണം മൊത്തം ചൂതുകളിച്ചും കള്ളുകുടിച്ചും തീര്‍ത്തു. രണ്ടോ മൂന്നോ വിവാഹങ്ങള്‍ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. കൈയിലിരിപ്പ് കാരണം മക്കളോ ഭാര്യമാരോ ഇപ്പോള്‍ കൂടെയില്ല എന്നാണ് കേട്ടിരിക്കുന്നത്. ഇപ്പോഴത്തെ ഭാര്യയാകണം മാധവി; ഞാനവരെ കണ്ടിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല. അച്ഛന് നാട്ടില്‍ എല്ലാവരെയും അറിയാം. ഇതുപോലെ ഓരോ സഹായങ്ങള്‍ ഇടയ്ക്കിടെ അച്ഛന്‍ ചെയ്യാറുണ്ട്. പക്ഷെ ഒന്നുകാണാതെ ഒന്ന് നല്‍കുന്നവനല്ല അച്ഛന്‍ എന്നെനിക്കറിയാം. ഈ സഹായത്തിന്റെ പിന്നിലും ഉണ്ടാകും എന്തെങ്കിലും വക്രലക്‌ഷ്യം. എന്തെങ്കിലുമാകട്ടെ; എങ്ങനെയും വേഗം തിരികെയെത്തി ആന്റിയുടെ ചിത്രം എനിക്ക് വരയ്ക്കണം. ഞാന്‍ സൈക്കിള്‍ ആഞ്ഞു ചവിട്ടി.

പടിപ്പുര ഇരുട്ടില്‍ മുങ്ങിക്കിടക്കുകയായിരുന്നു. ഇടിഞ്ഞുപൊളിഞ്ഞു തുടങ്ങിയ പഴയ വലിയ വീട് പുറത്ത് നിന്ന് ഞാന്‍ നോക്കി. ഉമ്മറത്ത് വെളിച്ചമുണ്ട്. സൈക്കിളില്‍ നിന്നുമിറങ്ങി അത് പടിപ്പുരയുടെ ഉയരമുള്ള പടികളിലൂടെ എടുത്ത് അപ്പുറത്ത് വച്ചിട്ട് ഞാന്‍ വീട് ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. കാല്‍ ഉയര്‍ത്തിച്ചവിട്ടി ശബ്ദമുണ്ടാക്കിക്കൊണ്ടാണ് ഞാന്‍ നടന്നത്. കാരണം ഇരുട്ടാണ്‌; വല്ല വിഷജന്തുക്കളും ഇഴഞ്ഞു വന്നാല്‍ കാണാന്‍ പറ്റില്ല. വീടിന്റെ മുറ്റത്തോട് അടുത്തപ്പോള്‍ ഞാന്‍ നടപ്പ് സാധാരണമട്ടിലാക്കി. ഇവിടെ വെളിച്ചമുണ്ട്. വരാന്തയില്‍ നിന്നും മുറ്റത്തിന്റെ കാല്‍ഭാഗത്തെ ഇരുട്ട് നീക്കാനുള്ള ശക്തിയെ ആ ബള്‍ബിനുണ്ടയിരുന്നുള്ളൂ. അവരുടെ ഇല്ലായ്മയുടെ ആഴം ആ വെളിച്ചത്തിന്റെ ദുര്‍ബ്ബലതയില്‍ത്തന്നെ പ്രകടമായിരുന്നു. മുന്‍വാതില്‍ തുറന്ന് കിടന്നിരുന്നതിനാല്‍ ഞാന്‍ ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കി. ആരെയും കാണാനില്ല.

“ആരേലും ഉണ്ടോ?” ഞാന്‍ വിളിച്ചു ചോദിച്ചു.

“ആരാണ്ട് വന്നടി..” ഉള്ളില്‍ നിന്നും ദുര്‍ബ്ബലമായ ഒരു പുരുഷശബ്ദം. ആരാണത്? പത്മനാഭന്‍ നായര്‍ ആശുപത്രിയിലാണ് എന്നല്ലേ അച്ഛന്‍ പറഞ്ഞത്?

ഉള്ളിലെ മങ്ങിയ വെളിച്ചത്തിലൂടെ ആരോ വരുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടു. ആള്‍ അടുത്തെത്തിയപ്പോള്‍ ഞാനൊന്നു ഞെട്ടി. ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് തൊണ്ട വരണ്ടുണങ്ങിപ്പോയ പ്രതീതി. കൊഴുത്തു വിരിഞ്ഞ ഒരു അമറന്‍ ചരക്ക്!

“ആരാ”

വിശാലമായ വയറും പൊക്കിളും ഒപ്പം ചെറിയ ബ്ലൌസിന്റെ ഉള്ളില്‍ താഴെയും മുകളിലും വെളിയിലേക്ക് ചാടിക്കിടന്നിരുന്ന പോര്‍മുലകളും കാണിച്ച് എന്നെ നോക്കി കോപഭാവത്തോടെ അവള്‍ ചോദിച്ചു. കാമം തീക്കടല്‍ പോലെ എന്നെ വിഴുങ്ങിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ഒരു നിമിഷം എന്റെ കണ്ണുകള്‍ അവളുടെ തലമുതല്‍ പാദംവരെ ഒരു മിന്നല്‍ഗമനം നടത്തി.

ഏറിയാല്‍ പത്തൊമ്പതോ ഇരുപതോ വയസ്സ് പ്രായം കാണും; ഇരുനിറം. സാമാന്യം സൌന്ദര്യമുള്ള തുടുത്ത മുഖം. മുഖത്തെ ഏറ്റവും ആകര്‍ഷക ഘടകം അവളുടെ ചുണ്ടുകളായിരുന്നു. ചുവന്നു തുടുത്ത നനവുള്ള ചുണ്ടുകള്‍. കീഴ്ചുണ്ട് തൊണ്ടിപ്പഴം പോലെ മലര്‍ന്നിട്ടാണ്. ചുണ്ടുകള്‍ തമ്മിലടുക്കാതെ വിടര്‍ന്നാണിരിക്കുന്നത്. നീളമുള്ള കഴുത്തില്‍ ഏതോ തകിട് കെട്ടിയ ഒരു കറുത്ത ചരട്. അതിനു താഴെയാണ് സംഭവബഹുലമായ കാര്യങ്ങള്‍ ഉള്ളത്. ഒരു നരച്ച ഇളം ചുവപ്പ് നിറത്തിലുള്ള ചെറിയ ബ്ലൌസ് ആണ് ആ വിരിഞ്ഞു കൊഴുത്ത ദേഹം മറയ്ക്കാനായി അരയ്ക്ക് മീതെ ആകെപ്പാടെ അവള്‍ ധരിച്ചിരുന്ന വസ്ത്രം. തേങ്ങകളുടെ മുഴുപ്പുള്ള അവളുടെ മുലകളെ ഒരുതരത്തിലും പൂര്‍ണ്ണമായി മറയ്ക്കാന്‍ ആ വസ്ത്രത്തിന് സാധിക്കുമായിരുന്നില്ല. പിന്നെന്തിനാണ് ഇത്രയേറെ ബുദ്ധിമുട്ടി അവളത് വലിച്ചു കയറ്റിയത് എന്ന് ഞാന്‍ ചിന്തിക്കാതിരുന്നില്ല. അതിനടിയില്‍ അവളൊന്നും ഇട്ടിട്ടില്ല എന്ന സൂക്ഷ്മമായ അറിവ് എരിതീയില്‍ വീണ എണ്ണ പോലെ എന്റെ കാമാഗ്നിയെ ആളിക്കത്തിച്ചു.

ബ്ലൌസിന്റെ മുകളില്‍ തമ്മിലമര്‍ന്ന മുലകളുടെ വിള്ളലും, താഴെ കാല്‍ഭാഗത്തോളം ബ്ലൌസിന് പുറത്തേക്ക് ചാടിക്കിടക്കുന്ന അവയുടെ കൊഴുപ്പും എന്റെ സ്ഥിതി പരമദയനീയമാക്കി. ബ്ലൌസിന് താഴെ ഒരു വിശാലമായ മൈതാനം പോലെ പരന്നു കാലിയായിക്കിടക്കുന്ന വയര്‍. രണ്ടു വശങ്ങളിലും മടക്കുകളുടെ ബഹളം. ഒരു കൈലിയാണ് പൊക്കിളിനു താഴ്ഭാഗം മറയ്ക്കാനുള്ള ദൌത്യം ഏറ്റെടുത്തിരിക്കുന്നത്. പൊക്കിളില്‍ നിന്നും ഏതാണ്ട് ഒരു ചാണ്‍ താഴെയാണ് കൈലിയുടെ ബന്ധനയിടം. ബര്‍മുഡയുടെ ഉള്ളില്‍, ഷഡ്ഡിക്കും ഉള്ളില്‍ നല്ല നീരൊഴുക്ക് നടക്കുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു. മലര്‍ന്ന കീഴ്ചുണ്ട് നാവുനീട്ടി നക്കിക്കൊണ്ട്‌ എന്നെ കോപത്തോടെ നോക്കി നിന്നിരുന്ന അവളോട്‌ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു:

“ഞാന്‍ വിഷ്ണു; ആറ്റൂര്‍ മനേന്നാ”

ആ മുഖഭാവം മാറിയ മാറ്റം ഒന്ന് കാണേണ്ടത് തന്നെയായിരുന്നു. കിഴക്കന്‍ കാറ്റിന്റെ ശക്തിയില്‍ വാനം നിറഞ്ഞു പടര്‍ന്നിരുന്ന കാര്‍മേഘങ്ങള്‍ ഒറ്റയടിക്ക് അപ്രത്യക്ഷമായ പോലെ.

“യ്യോ ആറ്റൂ മനേന്നോ? വാമനന്‍ അങ്ങുന്നിന്റെ?” അവള്‍ ദേഹമാകെ എന്തോ കത്തിപ്പടര്‍ന്ന ഭവാത്തോടെ, ഉടന്‍ പൊട്ടിത്തെറിച്ചു കഷണങ്ങളായി ചിതറിയേക്കുമെന്ന മട്ടില്‍ ചോദിച്ചു.

“മോനാ, വിഷ്ണു”

“ഈശ്വരാ..യ്യോ..എന്താ കുഞ്ഞേ..ശ്ശൊ..കേറി വാ” വിഭ്രമം ബാധിച്ചവളെപ്പോലെ അവള്‍ പിച്ചും പേയും പോലെ പറഞ്ഞു. അവള്‍ ചിരിക്കുന്നും പരിഭ്രമിക്കുന്നുമുണ്ടായിരുന്നു. വാമനന്‍ നമ്പൂതിരിയുടെ പേരിന്റെ പ്രഭാവം ഞാന്‍ നേരില്‍ ഒരിക്കല്‍ക്കൂടി കണ്ടു.

“ആരാ മാധവീ അത്” ഉള്ളില്‍ നിന്നും ആദ്യം കേട്ട ദുര്‍ബല പുരുഷശബ്ദം. പൊടുന്നനെ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് കോപം ഇരച്ചുകയറി എങ്കിലും ഞാനുള്ളത് കാരണമാകാം, സ്വരം മൃദുവാക്കി അവളിങ്ങനെ മറുപടി നല്‍കി:

“ആറ്റൂ മനേന്നാ; വാമനന്‍ അങ്ങുന്നിന്റെ മോന്‍” പറഞ്ഞിട്ടവള്‍ ശൃംഗാരഭാവത്തോടെ എന്നെ നോക്കി.

ഉള്ളില്‍ നിന്നും മറുപടി ഒന്നുമുണ്ടായില്ല.

“ഇതിവിടെ തരാന്‍ അച്ഛന്‍ തന്നുവിട്ടതാ” പൊതി അവള്‍ക്ക് നേരെ നീട്ടിക്കൊണ്ട് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു. വേഗം കൈനീട്ടി അവളതു വാങ്ങി.

“ഞാന്‍ പോവ്വാണ്” പറഞ്ഞിട്ട് ഞാന്‍ പോകാനായി തിരിഞ്ഞു.

“യ്യോ കുഞ്ഞേ ഇവിടെ വന്നിട്ട് ഒരു ഗ്ലാസ് വെള്ളമെങ്കിലും കുടിക്കാതാന്നോ പോന്നെ..വാ ഇരിക്ക്” അവള്‍ മടിക്കുത്തിലേക്ക് പൊതി വച്ചിട്ട് എന്നെ ക്ഷണിച്ചു.

അവളെ കുറേക്കൂടി അടുത്തു നിന്ന്, കുറേക്കൂടി വിശാലമായി കാണാന്‍ എനിക്ക് മോഹമുണ്ടായിരുന്നു. സാക്ഷാല്‍ വെടിമരുന്നാണ് ഈ പെണ്ണ്; ഞാന്‍ തീപ്പെട്ടിയും. തലയാട്ടിയ ശേഷം ഞാന്‍ വരാന്തയിലേക്ക് കയറി. അവള്‍ ഒരു കസേരയെടുത്ത്‌ നീക്കിയിട്ടു. അവളില്‍ നിന്നും വമിക്കുന്ന പെണ്ണിന്റെ രതിഗന്ധം.

“ഇരിക്ക്. ഞാന്‍ ചായ എടുക്കാം”

“വേണ്ട; വെള്ളം മതി”

“പറ്റില്ല, ചായ ഇടാം. എന്താ ഞങ്ങള്‍ പാവങ്ങളുടെ ചായ കുഞ്ഞ് കുടിക്കില്ലേ” ഒരു കാമുകിയുടെ ചേഷ്ടയോടെ അവള്‍ ചോദിച്ചു.

“വേണ്ടെങ്കില്‍ എന്തിനാടി നിര്‍ബന്ധിക്കുന്നത്? നീയിങ്ങു വന്നെ” ഉള്ളില്‍ നിന്നും വീണ്ടും ആ ശബ്ദം. മാധവി കടുത്ത അനിഷ്ടത്തോടെ ചുണ്ട് മലര്‍ത്തി ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കി.

“കുഞ്ഞിരിക്ക്. പോകല്ലേ. ഞാനിപ്പം വരാം” അത്രയും പറഞ്ഞിട്ട് അവള്‍ ഉള്ളിലേക്ക് ചടുലമായി നടന്നുപോയി. ഉറപ്പായും എന്റെ കണ്ണുകള്‍ അവളെ പിന്തുടര്‍ന്നു. ഓളം വെട്ടുന്ന മടക്കുകള്‍ വീണ ആ ഒതുങ്ങിയ അരക്കെട്ടിന്റെ നൃത്തം എന്റെ യന്ത്രത്തെ പൂര്‍ണ്ണമായി ഉദ്ധരിപ്പിച്ചു. കൈലിയുടെ ഉള്ളില്‍ ഉരുളുന്ന രണ്ടു വലിയ ഫുട്ബോളുകള്‍.

“സുഖമില്ലെങ്കിലും വരുന്നവരെ ഒക്കെ വെറുപ്പിച്ചോണം. ഒന്ന് മിണ്ടാതെ കിടക്കുന്നുണ്ടോ” ഉള്ളില്‍ മാധവിയുടെ അടക്കിപ്പിടിച്ച ശാസന. ചില പിറുപിറുപ്പുകള്‍ അതെത്തുടര്‍ന്നുണ്ടായി. ആരാണയാള്‍? എനിക്കറിയാന്‍ ഉദ്വേഗമായി. ആരാണീ മാധവി?

“ചായ” ചിന്തയിലാണ്ടുപോയ എന്നെ അവളുടെ ശബ്ദം ഉണര്‍ത്തി. ഞാന്‍ കൈനീട്ടി സ്റ്റീല്‍ തംബ്ലറിലെ ചായ വാങ്ങി. സുഗന്ധമുള്ള ചായ. മറ്റു വീടുകളില്‍, അബ്രാഹ്മണരുടെ, നിന്നും ഒന്നും കഴിക്കാത്ത മുന്‍തലമുറക്കാരുടെ ശീലങ്ങള്‍ എല്ലാം വേരോടെ പിഴുതെറിഞ്ഞവനാണ് എന്റെ അച്ഛന്‍. അതെപ്പറ്റി ഞങ്ങള്‍ മക്കള്‍ക്ക് അദ്ദേഹം നല്കിയ നിര്‍ദ്ദേശം ഇങ്ങനെയായിരുന്നു:

“തീണ്ടലും തൊടീലും ഒക്കെ പുറമേ മാറിയെങ്കിലും, ഇന്നും അത് മനസ്സില്‍ പേറി ജീവിക്കുന്നവരാണ് ഇന്നാട്ടിലെ ബ്രാഹ്മണര്‍. പുറമെയല്ല, മനസ്സില്‍ നിന്നും കളയണം ഇത്തരം അനാചാരങ്ങള്‍. വൃത്തിയും വെടിപ്പുമുള്ള ആരുണ്ടാക്കുന്ന ഭക്ഷണവും നിങ്ങള്‍ക്ക് കഴിക്കാം. അതില്‍ ജാതിയോ മതമോ നോക്കേണ്ട കാര്യമില്ല. ഈശ്വരന് ജാതിയും മതവുമില്ല. പിന്നെ, നിങ്ങള്‍ക്ക് ഇഷ്ടമുണ്ടെങ്കില്‍ മാത്രം മതി; പൂര്‍വികരുടെ സമ്പ്രദായം തുടരാനാണ് നിങ്ങള്‍ക്ക് മോഹമെങ്കില്‍ അങ്ങനെ; ഒന്നിനും ഞാന്‍ നിങ്ങളെ നിര്‍ബന്ധിക്കില്ല; പക്ഷെ നിങ്ങള്‍ക്ക് മതപരമായ ചിന്തകള്‍ മൂലം ഇഷ്ടഭക്ഷണവും ഇഷ്ടമുള്ളവര്‍ നല്‍കുന്ന ഭക്ഷണവും വേണ്ടെന്നു വയ്ക്കേണ്ട കാര്യമില്ല എന്ന് പറഞ്ഞതാണ്”

മാധവി എന്നെ വളരെ കൌതുകത്തോടെ നോക്കി നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു; തൂണും ചാരി. അവളുടെ മുലകള്‍ കുറേക്കൂടി പുറത്തേക്ക് ചാടിയിട്ടുണ്ട് എന്നെനിക്ക് തോന്നി. അതെന്റെ സ്ഥിതി കൂടുതല്‍ മോശമാക്കി.

“ഉള്ളിലാരാ” ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.

“ഭര്‍ത്താവ്” അനിഷ്ടത്തോടെ അവള്‍ ചുണ്ട് പുറത്തേക്ക് തള്ളി.

“പേര്..”

“പത്മനാഭന്‍ നായര്‍”

ഞാന്‍ ഞെട്ടി. അയാള്‍ ആശുപത്രിയില്‍ ആണെന്നല്ലേ അച്ഛന്‍ പറഞ്ഞത്? പിന്നെ?

“അദ്ദേഹം ആശുപത്രിയില്‍ ആയിരുന്നില്ലേ?”

“ആരുന്നു. പക്ഷെ മരുന്ന് കഴിച്ചാലും മാറത്തില്ല എന്ന് ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞോണ്ട് അവരിവിടെ ആക്കീട്ടുപോയി”

ആര്? ആരാണീ അവര്‍? ചോദിക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു; പക്ഷെ അവള്‍ വല്ലതും ധരിച്ചാലോ.

“ആശുപത്രിയില്‍ കെട്ടാന്‍ തന്ന പണമാണ്” ഞാന്‍ പറഞ്ഞു. അവളുടെ വദനം ചുവന്നുതുടുത്തു.

“പോവാണെങ്കില്‍ എടുത്തോളാം..”

എനിക്ക് ആകെ ആശയകുഴപ്പമായി. പത്മനാഭന്‍ നായര്‍ക്ക് കുറഞ്ഞത് അറുപതു വയസെങ്കിലും ഉണ്ടാകും. ഇവള്‍ക്ക് ഇരുപതിന് മീതെ എന്തായാലും പ്രായമില്ല. പിന്നെങ്ങനെ ഇവള്‍ അയാളുടെ ഭാര്യയായി? ചോദിക്കണോ? അയാള്‍ ഉള്ളിലുണ്ട്. കേട്ടാല്‍?

“എന്താ ആലോചിക്കുന്നേ” വിരല്‍ കടിച്ചുകൊണ്ട് അവള്‍ ചോദിച്ചു.

“മൊത്തത്തില്‍ കണ്‍ഫ്യൂഷന്‍” അറിയാതെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു. കണ്‍ഫ്യൂഷന്‍ എന്ന വാക്ക് അവള്‍ക്ക് മനസിലായില്ലെന്ന് തോന്നുന്നു. ചോദ്യഭാവത്തില്‍ അവളെന്നെ നോക്കി. ഞാന്‍ വിശദീകരിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കാതെ ചായ കുടിച്ച് പാത്രം തിരികെ നല്‍കി.

“അപ്പറത്ത് വരാമോ. പറയാം” അവള്‍ മന്ത്രിക്കുന്ന മട്ടില്‍ പറഞ്ഞു. എന്റെ സംശയങ്ങള്‍ അവള്‍ക്ക് മനസിലായിരിക്കുന്നു. ഒരു നിമിഷം ഞാന്‍ ആലോചിച്ചു. വയസനും രോഗിയുമായ മനുഷ്യന്റെ തിളപ്പുള്ള, കൊഴുത്ത ചെറുപ്പക്കാരിയായ ഭാര്യ. ഇവള്‍ക്ക് അച്ഛന്‍ പണം കൊടുത്തുവിട്ടത് നായര്‍ക്ക് നല്‍കാന്‍ തന്നെയാണോ; ഒന്ന് കാണാതെ ഒന്ന് നല്‍കാത്ത എന്റെ അച്ഛന്‍?

“അതിലെ വാ. അയാളറിയണ്ട” അവള്‍ വീണ്ടും മന്ത്രിച്ചു. ഞാന്‍ തലയാട്ടി. അവള്‍ ചിരിച്ചിട്ട് ഉള്ളിലേക്ക് പോയി. എന്റെ മനസിന്റെ സന്തുലിതാവസ്ഥ എപ്പോഴേ തെറ്റിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നതാണ്. രഹസ്യമയിട്ടുള്ള അവളുടെ ക്ഷണം അതിന്റെ ആക്കം കൂട്ടി.

“പോയോടി അവന്‍” നായരുടെ ശബ്ദം.

“പോയി”

“അവനെ എനിക്കിഷ്ടമല്ല. വാമനന്‍. എന്തിനാ അവന്‍ ചെറുക്കനെ അയച്ചത്?”

“പണം തരാന്‍. ഇവിടുത്തെ സ്ഥിതി അറിഞ്ഞോണ്ട്‌. ദാ”

“ആണോ..അവന്‍ പണം കൊടുത്തുവിട്ടോ. എടീ മാധവീ, ആ പപ്പുവിനോട് പറഞ്ഞു നീ രണ്ടു കുപ്പി വാങ്ങിക്കണം. എനിക്ക് കുടിക്കണം..” നായരുടെ ശബ്ദത്തിന്റെ ദൌര്‍ബല്യം മാറി ഉത്സാഹം നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

“വയ്യെങ്കിലും കുടിച്ചേ പറ്റൂ അല്ലെ?”

“ഭ പറേന്ന കേക്കടി ചോത്തീ..എന്നെ കൊണദോഷിക്കാന്‍ വരുന്നോ”

“നാളെയെ ഒക്കൂ. പണ്ടാരക്കാലന്‍. ഞാന്‍ കുളിക്കാമ്പോവാ. കണ്ടില്ലെന്നും പറഞ്ഞ് ഇവിടെ കിടന്ന് കാറല്ലേ”

“ഇന്നെന്താടി സന്ധ്യക്കൊരു കുളി..”

“എനിക്ക് തോന്നീട്ട്”

ആ സംഭാഷണം അവര്‍ തമ്മിലുള്ള ഊഷ്മളബന്ധത്തിന്റെ സാക്ഷ്യപത്രമായി ഞാന്‍ കേട്ടു. വീട് ചുറ്റി വടക്കുഭാഗത്തേക്ക് ഞാന്‍ ചെന്നു. പഴയതാണെങ്കിലും വലിയ വീടാണ്. ഞാന്‍ ചെന്നപ്പോള്‍ അടുക്കളയുടെ അപ്പുറത്തുള്ള ചായ്പ്പില്‍ അവള്‍ നില്‍പ്പുണ്ടായിരുന്നു. മങ്ങിക്കത്തുന്ന ബള്‍ബിന്റെ വെളിച്ചത്തില്‍ അവളെ സ്പഷ്ടമായി ഞാന്‍ കണ്ടു; രാവിന്റെ വന്യതയില്‍ ഒരു യക്ഷിയെപ്പോലെ മുടിയില്‍ എണ്ണയും പുരട്ടിക്കൊണ്ട് നില്‍ക്കുന്ന മാധവി. ഇറക്കം കുറവായിരുന്നു എങ്കിലും തഴച്ചു തിങ്ങി വളര്‍ന്നിരുന്ന മുടിയായിരുന്നു അവളുടേത്‌; ചുരുണ്ട മുടി. അടുത്തേക്ക് സമീപിച്ചപ്പോള്‍ ശുദ്ധമായ വെളിച്ചെണ്ണയുടെ സുഗന്ധം എന്നെ തഴുകി.

“രാത്രീല്‍ ഞാന്‍ കുളിക്കത്തില്ല. ചുമ്മാ എണ്ണ പുരട്ടി മുടി കെട്ടിവയ്ക്കും” എന്നെ കണ്ടപ്പോള്‍ അവള്‍ പറഞ്ഞു.

ചുറ്റിലും ചീവീടുകളുടെ ശബ്ദം. സന്ധ്യമയങ്ങിയാല്‍ അവറ്റകള്‍ സംഗീതം ആരംഭിക്കും; ഇരുട്ടാകാന്‍ നോക്കിയിരിക്കുന്നതുപോലെ.

“എന്താ പറയാമെന്നു പറഞ്ഞെ” ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.

കൈകളുയര്‍ത്തി മുടി പിന്നിലേക്ക് വിടര്‍ത്തിയിട്ടുകൊണ്ട് അവളെന്നെ നോക്കി. കൈകള്‍ക്കനുസരിച്ച് ബ്ലൌസും മേലേക്ക് നീങ്ങിയപ്പോള്‍ അവളുടെ ഓമക്കായകള്‍ കുറേക്കൂടി താഴേക്കൂര്‍ന്നു. എന്റെ തൊണ്ട വരണ്ടുതുടങ്ങിയിരുന്നു.

“അയാള്‍ ആശൂത്രീ ആരുന്നു. നോക്കാന്‍ വയ്യാന്നും പറഞ്ഞു കൂടെ ഒണ്ടാരുന്ന ബന്ധുക്കളാ ഇവിടെ കൊണ്ടുവിട്ടെ. കാശ് മൊടക്കാന്‍ ആരുവില്ല. വാമനന്‍ അങ്ങുന്ന് മാത്രമാ അതിനു മനസ് കാണിച്ചേ” അച്ഛന്റെ പേര് പറഞ്ഞപ്പോഴേക്കും അവളൊരു നവവധുവിന്റെ തുടുപ്പില്‍ എത്തിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

“മാധവി അയാളെ കെട്ടിയത്??” സംശയം ദുരീകരിക്കാനായി ഞാന്‍ ചോദിച്ചു. “എന്നെ ഒരുത്തന്‍ കെട്ടി ഇട്ടേച്ചു പോയി; പതിനാറാമത്തെ വയസ്സീ. പിന്നെ ഒരിക്കെ കുഞ്ഞിന്റെ അച്ഛനാ ഇവിടുത്തെ അങ്ങേരെ നോക്കാന്‍ എന്നെ ഇവിടാക്കിയത്. പേരിന് എന്നെ അങ്ങേരുടെ ഭാര്യേം ആക്കി. അങ്ങേരു ചത്താല്‍ ഈ സ്ഥലോം വീടും എനിക്ക് കിട്ടും. ഇനി ഇത് മാത്രേ ഒള്ളു അങ്ങേരുടെ പേരീ. എനിക്ക് വീടില്ല. ഞങ്ങടെ വീട് പണയം വച്ച കാശും കൊണ്ടാ എന്നെ കെട്ടിയവന്‍ പോയത്. അമ്മ കാണിച്ച മണ്ടത്തരം. വീട് ബാങ്കുകാര് കൊണ്ടുപോയി. വീടെന്നു പറയാന്‍ ഒന്നുവില്ല, പത്തു സെന്റ്‌ സ്ഥലത്ത് ഒരു ഓലപ്പെര” അവള്‍ ചിരിച്ചു.

“അമ്മ?”

“രണ്ടുമാസം മുന്നേ ചത്തുപോയി”

അപ്പോള്‍ അച്ഛനും ഇവളും തമ്മില്‍ എന്തോ ബന്ധമുണ്ട്. അതാണ്‌ സംഗതി. പക്ഷെ ചോദിക്കാന്‍ പറ്റില്ലല്ലോ. അല്ലെങ്കില്‍ ചോദിച്ചാലോ? എന്നെ മാറ്റിനിര്‍ത്തി ഇത്രയും ഇവള്‍ പറഞ്ഞ സ്ഥിതിക്ക്, ചോദിക്കാം.

“അച്ഛനെ മാധവിക്ക് എങ്ങനാ പരിചയം..?” ചോദിച്ചു.

അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് രക്തം ഇരച്ചുകയറി.

“ഞാനിതൊന്നു മേപ്പോട്ടു വച്ചോട്ടെ” ജനലില്‍ വച്ചിരുന്ന ചെറിയ എണ്ണക്കുപ്പി എടുത്തിട്ട് അവള്‍ പറഞ്ഞു.

ചായ്പ്പിലെ പഴയ തടിയലമാരയുടെ മുകളിലേക്ക് കൈ ഉയര്‍ത്തി അവള്‍ അതവിടെ വയ്ക്കാനായി ശ്രമിച്ചു. ആ ശ്രമത്തില്‍ മുകളിലേക്ക് നിരങ്ങിക്കയറിയ ബ്ലൌസിന്റെ ഉള്ളില്‍ നിന്നും അവളുടെ വലതുമുല പൂര്‍ണ്ണമായി പുറത്തേക്ക് ചാടി. വിങ്ങി വീര്‍ത്ത് വിജ്രുംഭിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന വന്മുല! അതെന്റെ കണ്മുന്നില്‍ അനാവൃതമായിരിക്കുന്നു.

മുന്തിരിങ്ങായുടെ വലിപ്പമുള്ള അതിന്റെ ഞെട്ട് തുറിച്ചുന്തി നില്‍ക്കുന്നത് കണ്ട ഞാന്‍ കാമാഗ്നിയില്‍ വെന്തുരുകി. അതിനു ചുറ്റിലും വളര്‍ന്നിരിക്കുന്ന രോമങ്ങള്‍. രക്തം തിളച്ചു മറിയുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു. വളര്‍ന്നു മുറ്റിയ ഒരു പെണ്ണിന്റെ നഗ്നമായ മുല ആദ്യമായി കാണുകയാണ് ഞാന്‍. ശരീരം തളരുന്നതുപോലെ. പച്ചമുലയാണ് തൊട്ടുമുന്‍പില്‍. അത് വെളിയിലേക്കിറങ്ങിയത് അറിയാതെയാണോ അവള്‍ കാലുകളില്‍ എത്തിക്കുത്തി ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നത്. അതവിടെത്തന്നെ വയ്ക്കണം എന്നിവള്‍ക്കിത്ര നിര്‍ബന്ധമെന്താണ്? സ്വന്തം മാംസക്കൊഴുപ്പ് എന്നെ കാണിക്കാന്‍ വേണ്ടി മാത്രമല്ലെ ഈ കോപ്രായം. വയ്യാതെ കിടക്കുന്ന കിഴവനില്‍ നിന്നും ഒന്നും കിട്ടില്ല എന്നറിയാവുന്ന, കടിമൂത്ത് കഴപ്പിളകി നില്‍ക്കുന്ന ഭോഗാര്‍ത്തി പെരുത്ത ആരോഗ്യവതിയായ പെണ്ണിന്റെ മനപ്പൂവ്വമായ ചേഷ്ട! അവളുടെ മുഴുത്ത മുലയും നഗ്നമായ വലിയ വയറും, എണ്ണപുരണ്ട തുടുത്ത മുഖവും മുകളിലേക്കുയര്‍ന്നിരിക്കുന്ന കൊഴുത്ത കൈയും, വിയര്‍ത്ത കക്ഷവും എന്റെ എല്ലാ നിയന്ത്രണങ്ങളും നഷ്ടമാക്കി.

ഭ്രാന്തമായ ആസക്തിയോടെ നേരെ ചെന്ന് ചന്തികള്‍ക്കടിയില്‍ കൈകള്‍ കോര്‍ത്ത് കെട്ടിപ്പിടിച്ചുപൊക്കി അവളെ ഞാന്‍ മേലേക്കുയര്‍ത്തി. ബ്ലൌസിന്റെ ബന്ധനത്തില്‍ നിന്നും വിമുക്തമായിരുന്ന തെറിച്ച മുല എന്റെ മുഖത്ത് ഞെരിഞ്ഞമര്‍ന്നു. സുഖമുള്ള വിയര്‍പ്പിന്റെ ഗന്ധം; മാംസത്തിന്റെ കൊഴുത്ത മാര്‍ദ്ദവം. മുലഞെട്ട് തെന്നിക്കളിച്ച് എന്റെ ചുണ്ടുകളില്‍ ഉരസി. അറിഞ്ഞോ അറിയാതെയോ തുറന്ന എന്റെ വായിലേക്ക് അതുകയറി..