യുവപൂജ

(എന്റെ ആദ്യത്തെ കഥയ്ക്ക് കിട്ടിയ പ്രതികരണം വച്ച് ഈ കഥയും ഒരു ട്രൈബൽ പരിസരത്തു തന്നെ ആണ് സംഭവിക്കുന്നത്. ഇൻറർനെറ്റിൽ വായിച്ച ഒരു കഥയുടെ പുനരാഖ്യാനം ആണ് ഇതും).

ചെന്നൈയിലെ ഒരു ഞായറാഴ്ച രാവിലെ. തലേന്ന് പെയ്ത മഴയിൽ മുറ്റമെല്ലാം നനഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ചെടികളെല്ലാം മഴയിൽ നനഞ്ഞു സന്തോഷിച്ചു നിൽക്കുന്നു. ECR ഇലെ ആ വലിയ വീട്ടിൽ ബാൽക്കണിയിൽ നിന്ന് പ്രൊഫസർ സംഗീത മേനോൻ പുറത്തേക്കു നോക്കി. മഴ പെയ്തതിനാൽ പ്രഭാതം തെളിഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു. ചെന്നൈയിൽ ഇതപൂർവമാണ്. തിരക്കു പിടിച്ച ജീവിതത്തിൽ നിന്നും ഒരു അവധി തനിക്കു കിട്ടിയിട്ട് കുറച്ചേ ആയുള്ളൂ. നരവംശശാസ്ത്രത്തിൽ യൂണിവേസിറ്റി പ്രൊഫസർ ആയിരുന്നു സംഗീത മേനോൻ. മകനെ വളർത്തി വലുതാക്കാനുള്ള ഓട്ടത്തിൽ നിന്ന് അവൻ പ്ലസ് ടു കഴിഞ്ഞാൽ ഒരവധി എടുക്കണം എന്ന് സംഗീത വിചാരിച്ചിട്ട് കുറെയായി. അതുകൊണ്ടാണ് റിട്ടയര്മെന്റിനു വര്ഷങ്ങള്ക്കു മുൻപ് തന്നെ വളന്ററി റിട്ടയർമെന്റ് എടുക്കാൻ അവർ തീരുമാനിച്ചത്.

വളരെ വൈകിയായിരുന്നു അവരുടെ വിവാഹം. പഠനവും അധ്യാപനവും ഒരുമിച്ചു കൊണ്ടുപോകുന്പോലും ഒരു വിവാഹത്തെ പറ്റി അവർ ചിന്തിച്ചിട്ടില്ല. നിർബന്ധിക്കാൻ അച്ഛനും അമ്മയും അപ്പോൾ ജീവിച്ചും ഇരുന്നിരുന്നില്ല എന്നത് മറ്റൊരു സത്യം. ചെന്നൈ നഗരത്തിൽ ഒറ്റയ്ക്ക് അതിജീവിച ഒരു സ്ത്രീ. തന്റെ മുപ്പത്തി രണ്ടാമത്തെ വയസ്സിൽ ആണ് സംഗീത രാജനെ കണ്ടുമുട്ടിയത്. തന്റെ കോളേജിലേക്ക് സ്ഥലം മാറി വന്ന അധ്യാപകൻ. ഒരേ വയസ്സ്. ഒരു വർഷത്തെ സൗഹൃദം അവരെ പതുക്കെ പ്രണയിതാക്കൾ ആക്കി. വിവാഹത്തിന് ശേഷം തന്റെ ഇഷ്ട ശാസ്ത്രമായ നരവംശശാസ്ത്രത്തിലെ ഗവേഷണത്തിനായി ഒരു ഇന്റർനാഷണൽ ലെവലിൽ യൂണിവേഴ്സ്റ്റി അദ്ധ്യാപകരും ഗവേഷകരും ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാരുമായി ഒരുമിച്ചു പ്രവർത്തിക്കണം എന്നായിരുന്നു പ്ലാൻ. പക്ഷെ രാജന്റെ അഭിപ്രായ പ്രകാരം അത് ഒരു കുഞ്ഞായതിനു ശേഷം അകാം എന്ന് കരുതി മാറ്റി വച്ചു . അതിനു വേണ്ടിയുള്ള കാത്തിരിപ്പായിരുന്നു പിന്നെ.

ലൈംഗികത ഒരിക്കലും രാജന്റെ ഒരു തുറുപ്പുചീട്ടായിരുന്നില്ല. വാടിയ ചേമ്പിൻ തണ്ടുപോലുള്ള രാജന്റെ ലിംഗത്തെ ഒന്ന് ഉയർത്തി നിർത്താൻ പോലും പാട് പെടേണ്ടിയിരുന്നു. എങ്കിലും തുടരെയുള്ള ബന്ധപ്പെടലുകൾ കൊണ്ടും പ്രയോജനമില്ലാതായപ്പോൾ ആണ് കൃതിമ ഗര്ഭധാരണം എന്ന വഴി തിരഞ്ഞെടുക്കാൻ അവർ തുനിഞ്ഞത്. ചികിത്സയുടെ ഫലമായി മുപ്പത്തി ഏഴാം വയസ്സിൽ അവൾ ഗർഭിണിയായി. ഭയപ്പെട്ട നാളുകൾ. വയസ്സ് കൂടിയതിനാൽ കുഞ്ഞിനെന്തെങ്കിലും പറ്റുമോ എന്നുള്ള ഭയം .

പക്ഷെ അവസാനം അവൻ വന്നു. ആരോഗ്യവാനായ ഒരു കുട്ടി. അവനു അരുൺ എന്ന് പേരിട്ടു. അവന്റെ കൂടെയുള്ള ആദ്യവര്ഷങ്ങളിൽ ആണ് അവളുടെ ജീവിതത്തെ പിടിച്ചുകുലുക്കിയ ആ സംഭവം നടക്കുന്നത്. ചെന്നൈ കേരള റോഡിൽ നടന്ന ഒരു വാഹനാപകടത്തിൽ രാജൻ അവളെ വിട്ടുപോയി. പിന്നീടുള്ള ഒരു വര്ഷം എന്ത് നടന്നു എന്നവൾക്കൊര്മയില്ല. വീട്ടിനുള്ളിൽ തന്നെ ഒതുങ്ങിപ്പോയ അവളെയും മകനെയും പുറത്തേക്കു കൈ പിടിച്ചു നടത്തിയത് അവളുടെ സീനിയർ കതിരവൻ ആണ്.

വീട്ടിൽ ഒരു ആയയെ വച്ച് സംഗീത വീണ്ടും അധ്യാപന വൃത്തിയിലേക്കു വന്നു, എല്ലുമുറിയെ ജോലി ചെയ്തു അരുണിനെ പഠിപ്പിച്ചു വലുതാക്കി. അവൻ പ്ലസ് വണ്ണിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ ആണ് സംഗീതയിൽ ആ പഴയ ഗവേഷക വീണ്ടും ഉണ്ടാർന്നതു. തനിക്കു അൻപത്തി നാല് വയസ്സായി. പക്ഷെ അതവൾക്കൊരു വിഷയമേ അല്ലായിരുന്നു. കതിരവൻ സാറിനോട് സംസാരിച്ചപ്പോൾ അദ്ദേഹവും അതിനെ അനുകൂലിച്ചു. യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ നിന്നും റിട്ടയർമെന്റ് എടുത്തതിനു ശേഷം കുറച്ചു നാൾ അവന്റെ പഠിത്തത്തിൽ ശ്രദ്ധിച്ചു. നാളെ അവന്റെ അവസാന എക്സാം ആണ് പ്ലസ് ടുവിന്റെ. അതിനു ശേഷം അവൻ ഒരു വര്ഷം ഗാപ് ചോദിച്ചിരിക്കുന്നു.അടുത്തത് എന്ത് എന്ന് ഡിസൈഡ് ചെയ്യണം അത്രേ. സംഗീത അതിന് സമ്മതിച്ചു.

ബീച്ചിൽ നിന്ന് വീശിയടിച്ച തണുത്ത പുലർകാറ്റു അവളെ വർത്തമാനകാലത്തേക്കു കൊണ്ട് വന്നു. താൻ ഇട്ടിരുന്ന നേർത്ത നൈറ്റിയെ അത് ശരീരത്തോട് ചേർത്ത് ഒട്ടിച്ചു വച്ചു. തണുപ്പുള്ള കാറ്റിൽ സാറ്റിൻ തുണി ഉരഞ്ഞിട്ടാണോ എന്തോ അവളുടെ മുലക്കണ്ണുകൾ ഉദ്ധരിച്ചുവന്നു. ഒരു നിമിഷം രാജൻ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ തന്നെ ഇപ്പോൾ പിന്നിൽ നിന്ന് ഇറുകെ കെട്ടിപിടിച്ചേനെ എന്നവൾ ചിന്തിച്ചു. അരുണിന്റെ പരീക്ഷ കഴിഞ്ഞാൽ എവിടെയെങ്കിലും ഒരു യാത്ര പോകണം. ഐ നീഡ് എ ബ്രേക്ക്. എന്നവൾ മനസ്സിൽ കരുതി.

അടുക്കളയിൽ ചെന്ന് ഒരു ഗ്ലാസ് ചായ ഇട്ടതിനു ശേഷം സംഗീത കുളിക്കാൻ കയറി. അരുൺ ഉറക്കമാണ്. നാളെ അവന്റെ ലാസ്‌റ്റ് എക്സാം ആണ്. അതിനു ശേഷം അവനും ഫ്രീ ആണ്. കുളിമുറിയിൽ കയറി അവൾ തന്റെ നൈറ്റി അഴിച്ചു വച്ചു. രാജന്റെ വിയോഗത്തിന് ശേഷം അവൾ ചില തീരുമാനങ്ങൾ എടുത്തിരുന്നു. അവളുടെ ഇഷ്ട ഗവേഷണ വിഷയമായ ആഫ്രിക്കൻ ട്രൈബൽസിന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിന്നുള്ള ഒരു തീരുമാനം അവൾ എടുത്തിരുന്നു. ചില വംശങ്ങൾ സ്വന്തം ഭർത്താവു മരിച്ചാൽ പിന്നെ മരണം വരേയ്ക്കും തന്റെ ശരീരത്തിലെ രോമങ്ങൾ കളയാറില്ല. പതിനേഴുകൊല്ലമായി താനും അത് ആചരിക്കുന്നു. ഇത്രയും വർഷങ്ങൾകൊണ്ട്.തന്റെ യോനീതടത്തിലെ രോമങ്ങൾ ഒരു വലിയ കാടായി മാറിയിരിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ടു തന്നെ കുറച്ചു വർഷങ്ങൾ ആയി താൻ അടിവസ്ത്രങ്ങളും ഉപയോഗിക്കാറില്ല. കോളേജിൽ വർക്ക് ചെയ്യുമ്പോൾ ചില വിരുതന്മാർ അത് മനസ്സിലാക്കി നോക്കി നിൽക്കാറുള്ളത് അവർ ചിരിയോടെ ഓർത്തു.

ഇളം ചൂടുള്ള വെള്ളം അവരുടെ ശരീരത്തെ തഴുകി നിലത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. ഡോവ് സോപ്പിന്റെ മൃദുവായ പാതയിൽ സംഗീതയുടെ ശരീരം തിളങ്ങി. ഉടയാതെ നിൽക്കുന്ന ശരീരം തനിക്കു തന്റെ പാരമ്പര്യം ആണെന്ന് അവൾ ഓർത്തു. പതിനേഴു വർഷമായി ഒരു കരസ്പർശം ഏൽക്കാതെ നിൽക്കുന്ന ഭൂമി. എപ്പോളെങ്കിലും സ്വന്തമായി ഉഴുതുമറിക്കാനുള്ള ഒരു ആഗ്രഹം ഉണ്ടാകാറുണ്ടെങ്കിലും അവൾ അത് ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നില്ല. എത്ര അധ്യാപകരും സഹപ്രവർത്തകരും തന്നോട് ഇഷ്ടം പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. എന്തോ, ഒന്നും അവൾക്കു സ്വീകാര്യം ആയിരുന്നില്ല.

കുളി കഴിഞ്ഞു പുറത്തിറങ്ങി തല ഉണക്കികൊണ്ടിരിക്കുമ്പോളാണ് അരുൺ എഴുന്നേറ്റത്. ഇവൻ എന്താണ് തടി വക്കാത്തതു? പോയി “പല്ലു തേക്ക് മോനെ.ഭക്ഷണം എടുത്തു വക്കാം. അമ്മക്ക് ഇന്ന് കതിരവൻ സാറിന്റെ അടുത്ത് ഒന്ന് പോകണം.” അവനു ഭക്ഷണം എടുത്തു വക്കുന്ന സമയത്തു ആണ് ഫോൺ റിങ് ചെയ്തത്. കതിരവൻ സാർ ആണ്. 10 മണിക്ക് സാറിന്റെ ഓഫീസിൽ എത്തണം എന്ന്. ഒരു അന്താരാഷ്ട്ര ഹ്യുമാനിറ്റേറിയൻ സംഘടനയിലാണ് ഇപ്പോൾ സർ വർക്ക് ചെയ്യുന്നത്. ആന്ത്രോപോളജി കൺസൾറ്റൻറ് ആണ്. ഏതോ പ്രൊജക്റ്റ് സംബന്ധിച്ച് സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ടെന്നു സർ വിളിച്ചു പറഞ്ഞിരുന്നു.

പത്തു മണി ആയപ്പോൾ സംഗീത തന്റെ കാറിൽ കതിരവൻ സർന്റെ ഓഫീസിൽ എത്തി. ഇത്ര പ്രായമായിട്ടും എത്ര ചുറുചുറുക്കാന് അദ്ദേഹത്തിന്. സംഗീതയെ കണ്ട ഉടൻ കതിരവൻ സർ പുറത്തേക്കു വന്നു. തിരിച്ചു ഓഫീസിലേക്ക് നടക്കുംമ്പോൾ വീട്ടിലെ വിശേഷങ്ങൾ ഒക്കെ ചോദിച്ചു.കതിരവൻ സർ ആണ് തന്റെ ഗുരു, അവർ മനസ്സിൽ ആലോചിച്ചു. “സംഗീത, ഒരു പ്രൊജക്റ്റ് ഉണ്ട്. തനിക്കു ഇഷ്ടപ്പെടും എന്ന് കരുതിയാണ് തന്നെ വിളിച്ചത്. ഇന്റര്നാഷനൽ ഹ്യൂമൻ ആക്ടിവിറ്റിസ്റ് എന്നൊരു സംഘടനക്കു വേണ്ടി ആണ് ഞാൻ ഇപ്പോ കൺസൾട് ചെയ്യുന്നത്. അവർ ഒരു പര്യടനം അറേഞ്ച് ചെയ്യുന്നുണ്ട്. പരമ്പരാഗതമായ രീതികൾ പിന്തുടരുന്ന ഒരു ട്രൈബൽ യൂണിറ്റിന്റെ ജീവിതത്തെ പറ്റി വിശദമായി പഠിക്കുകയാണ് ലക്‌ഷ്യം. തന്റെയും വല്യ ഒരു ആഗ്രഹമായിരുന്നില്ലേ ഇങ്ങനെ ഒരു ദൗത്യം. സംഗീത സന്തോഷം കൊണ്ട് വീർപ്പു മുട്ടി. താൻ വര്ഷങ്ങളായി അടക്കി വച്ച ആ മോഹം ഇങ്ങനെ പൂവണിയും എന്നവൾ കരുതിയിരുന്നില്ല. ഈ ഒരു ദൗത്യത്തിൽ നിന്ന് തന്റെ ഗവേഷണ ജീവിതം പുനരാരംഭിക്കും. മരിക്കുന്നതു വരെ ഗവേഷകയായിരിക്കുക എന്ന തന്റെ സ്വപ്നം പതുക്കെ സാക്ഷാത്ക്കരിക്കുകയാണ്.

പതുക്കെ ചുമച്ചു കൊണ്ട് കതിരവൻ സർ തുടർന്നു, കൃത്യമായി പറഞ്ഞാൽ സിംബാബ്‌വെയിൽ ആണ് ഈ ട്രൈബ്. ഈ സംഘടനാ മാത്രമാണ് അവരുടെ കൂടെ ബന്ധം പുലർത്തുന്നത്. അവർക്കു ആധുനികതയുടെ രോഗങ്ങളൊന്നും പകരരുത് എന്നതാന് അവരിൽ നിന്ന് അകലം പാലിക്കുന്നതിന്റെ ലക്‌ഷ്യം. ആദ്യത്തെ കുറച്ചു ബന്ധപ്പെടലുകൾക്കു ശേഷം ഇപ്പോൾ അവർ ആദ്യമായി അവരുടെ ഗ്രാമത്തിലേക്ക് നമ്മളെ ക്ഷണിച്ചിരിക്കുകയാണ്. ആ ദൗത്യമാണ് തനിക്കു, തന്റെ വിഷയത്തിലുള്ള അറിവും തന്റെ മുതിർന്ന പ്രായവും അതിനു തന്നെ സഹായിക്കും. ഒരു വർഷത്തേക്കാണ് തന്റെ അസ്സൈന്മെന്റ് .

സംഗീതക്ക് നടക്കുന്നതൊന്നും വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ഒരു വര്ഷം. ദിസ് ഈസ് അമേസിങ്. അവൾ കരുതി. കതിരവൻ സാറിനോട് ഒക്കെ പറഞ്ഞു തിരിചു പോരുമ്പോൾ അവർ ഒരു ഇരുപതു വയസ്സ് ചെറുപ്പമായിരുന്നു.

വഴിയരികിലുള്ള ഒരു കഫെയിൽ കയറി അവൾ ഒരു ചായ ഓർഡർ ചെയ്തു. കതിരവൻ സാർ തന്ന ഡോക്യൂമെന്റസ് വായിച്ചു തുടങ്ങി. എന്തൊക്കെ യാണ് അടുത്ത സ്റ്റെപ്പുകൾ എന്ന് വിശദമായി എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. ഒരു ഇന്റേൺ കൂടെ കൊണ്ട് പോകാം. അല്ലെങ്കിൽ ഒരു വര്ഷം അവിടെ തനിച്ചായിരിക്കും. ബട്ട് എനിക്ക് എവിടെയാണ് ഇന്റേൺ. അപ്പോളാണ് തന്റെ എതിർ വശത്തെ ടേബിളിൽ ഇരിക്കുന്ന പയ്യൻ തന്നെ നോക്കുന്നത് അവൾ കണ്ടത്. തന്നെക്കാളും ഒരു ഇരുപതു ഇരുപത്തഞ്ചു വയസ്സ് ചെറുതായിരിക്കും. തന്റെ മുലകളിലേക്കും അരയിലേക്കും ആണവന്റെ നോട്ടം. കുറെ നാളായി തന്നെ ഏതെങ്കിലും ഒരു ആണ് ഇങ്ങനെ നോക്കിയിട്ടു. ചുരിദാറിന്റെ ദുപ്പട്ട ഒന്ന് മാറ്റിയിട്ട് ഒന്നുകൂടെ വിരിഞ്ഞു ഇരുന്നു അവൾ അവനെ സഹായിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. ആ ടേബിളിൽ ഇരുന്ന യുവാവ് കണ്ടത് ഒരു കാമദേവതയെ ആണ്. ഇത്രയും തിളക്കമുള്ള തൊലി അവൻ ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ല. എന്തൊരു ഭംഗിയുള്ള മുലകൾ. നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന മുലകൾക്കടിയിൽ ഒട്ടി നിൽക്കുന്ന വയറും വിരിഞ്ഞൊഴുകി ഇറങ്ങുന്ന അരക്കെട്ടും ചന്തികളും. ആരായിരിക്കും ഇതെല്ലം ദിവസവും കാണുന്ന ഭാഗ്യവാൻ.

പെട്ടെന്നാണ് സംഗീത അത് ആലോചിച്ചത്. അരുണിനെ എന്ത് ചെയ്യും. അവൻ കോളേജിൽ ജോയിൻ ചെയ്താൽ അവനെ ഹോസ്റ്റലിൽ ആക്കാമായിരുന്നു. പക്ഷെ അവൻ ഒരു വര്ഷം ഗാപ് എടുക്കുകയാണല്ലോ. അപ്പോൾ പിന്നെ അവന്റെ ആന്റിയുടെ അടുത്ത് ആക്കേണ്ടി വരും. പക്ഷെ അതവൻ സമ്മതിക്കാൻ ഒരു ചാൻസ്-ഉം ഇല്ല. പിന്നെ എന്ത് ചെയ്യും? അവനെ കൂടെ കൂട്ടിയാലോ? കാടും അവിടത്തെ ലൈഫ്-ഉം എല്ലാം അവനു പിടിക്കുമോ?

കഫെയിൽ നിന്നിറങ്ങി അരുനിഷ്ടപ്പെട്ട ബിരിയാണി വാങ്ങിച്ചു അവർ വീട്ടിലേക്കു നടന്നു. അവൻ കാലത്തുതന്നെ ടി വി കാണാൻ തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. ഉച്ചക്ക് ഭക്ഷണം ഒരുമിച്ചിരുന്നു കഴിച്ചതിനു ശേഷം സംഗീത അവനോടു തന്റെ പ്ലാൻസ് പറഞ്ഞു. അവൾ വിചാരിച്ചതിനു വിപരീതമായി അവൻ ഭയങ്കര ഹാപ്പി ആയി. അവിടെ ടി വി ഉണ്ടാവില്ലല്ലോ എന്നാണത് മാത്രമായിരുന്നു അവന്റെ വിഷമം. ആ പ്രോബ്ലം സോൾവ് ആയ സന്തോഷത്തിൽ ഉടനെ തന്നെ സംഗീത യാത്രക്ക് വേണ്ട പേപ്പർ വർക്കുകൾ സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്യാൻ കതിരവൻ സിറിന്റെ സ്റ്റാഫിനോട് വിലിഹ് പറഞ്ഞു.

അങ്ങനെ പെട്ടെന്ന് തന്നെ അടുത്ത ഒരു മാസം കടന്നു പോയി. യാത്രക്കുള്ള വിസയും ടിക്കറ്റുകളും എത്തി. യാത്രയുടെ തലേന്ന് രാത്രി സംഗീത അക്ഷമയായി അങ്ങോട്ട്എം ഇങ്ങോട്ടും നടക്കുകയായിരുന്നു. ഒരു നൂറു പ്രാവശ്യം ബാഗുകൾ തുറന്നു നോക്കി എല്ലാം എടുത്തു എന്ന് ഉറപ്പു വരുത്തി. ചൂടുള്ള പ്രദേശം ആയതു കൊണ്ട് നേർത്ത വസ്ത്രങ്ങളും മഴക്കാടുകളിലേക്കു കയറാൻ ഉള്ള ട്രെക്കിങ്ങ് ഉപകരണങ്ങളും എല്ലാം അവർ ഒരുക്കിയിരുന്നു.

അടുത്ത ദിവസം അവർ യാത്ര തുടങ്ങി. സിംബാബ്‌വെയിൽ ഇറങ്ങിയ അവരെ കാത്തു അവരുടെ ഗൈഡ് നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു, നകിബോ എന്നാണ് അവന്റെ പേര്.

ശുഭദിനം സംഗീത മാഡം. അവൻ പറഞ്ഞു. ഹ്രസ്വമായ ഒരു പരിചയപ്പെടലിനു ശേഷം അവൻ അവരെ അവന്റെ കാറിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി. ഇനി ഒരു രണ്ടു മണിക്കൂർ യാത്ര. ഒരു ചെറിയ ഹോട്ടലിൽ എത്തി കുളിച്ച ഫ്രഷ് ആയിട്ടു അവിടെ നിന്ന് ഒരു ജീപ്പ് യാത്രയാണ്. ഏഴു മണിക്കൂർ നീളുന്ന ആ യാത്രക്ക് ശേഷം അവർ നകിബോയുടെ ഗ്രാമത്തിലെത്തും. നകിബോ ഒരു കറുത്തവർഗക്കാരനാണ്. സംഗീത പോകുന്ന ആദിവാസി ഗ്രാമത്തിനോട് സംസാരിച്ചിട്ടുള്ള വളരെ ചുരുക്കം വ്യക്തികളിൽ ഒരാളാണ് അയാൾ. പക്ഷെ ഇത് വരെ മറ്റൊരു നാട്ടിൽ നിന്നുള്ള ആരും അങ്ങോട്ട് വന്നിട്ടില്ല. നകിബോ പക്ഷെ വളരെ വിദ്യാഭ്യാസമുള്ള വ്യക്തിയാണ് . അയാൾ തന്റെ യാത്രകളിൽ ആ ഗ്രാമമുഖ്യനെ കുറച്ചു ഇംഗ്ലീഷ് എല്ലാം പഠിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ടത്രെ. സംഗീതക്ക് അത് കുറച്ചു ആശ്വാസമായി.

നീണ്ട യാത്ര സംഗീതയെ ഒരു ഗാഢനിദ്രയിലാഴ്ത്തി. വൈകീട്ട് അവർ നകിബോയുടെ ഗ്രാമത്തിലെത്തി. അന്ന് രാത്രി അവിടെ താങ്ങി അതിരാവിലെയാണ് അടുത്ത യാത്ര. ഇരു ചെറിയ കുടിലിൽ കയറു കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ ഒരു ചെറിയ കട്ടിലിൽ അമ്മയും മകനും കിടന്നുറങ്ങി. അതിരാവിലെ രണ്ടു കൂട്ടുകാരെയും കൊണ്ടാണ് നകിബോ വന്നത്. സംഗീതയുടെയും അരുണിന്റേയും ബാഗുകൾ എടുത്തു അവർ നടന്നു. സാമ്പ്ൾസ് ശേഖരിക്കാനും, നോട്സും മറ്റുമായി കുറച്ചു കനമുണ്ടായിരുന്നു ബാഗിന്, അവിടെ നിന്ന് ഒരു പത്തു മിനിറ്റ് കാട്ടിലൂടെ നടന്നു അവർ ഒരു അരുവിക്കടുത്തെത്തി. ഒരാൾ ഒരു ചെറിയ തോണി മരങ്ങൾക്കിടയിൽ നിന്ന് വലിച്ചെടുത്തു. തോണിയിൽ ആ സംഘം യാത്ര തുടർന്നു. അരുവി പതിയെ ഒരു നടിയുമായി ചേരുന്നു. ആ നദിയിലൂടെ ഒരു മണിക്കൂർ പോയിട്ടുണ്ടാകും അവർ ഒരു കരക്ക്‌ തോണി അടുപ്പിച്ചു. അവിടെ അവർ അകത്തു ആറ് പേര് നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഒരു എൺപതു വയസ്സായ മെലിഞ്ഞ ഒരു മനുഷ്യൻ ആയിരുന്നു ഗ്രാമത്തലവൻ എന്ന് ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ മനസ്സിലായി. വെളുത്തു നരച്ച നീളൻ തലമുടിയായിരുന്നു അയാൾക്ക്. മറ്റുള്ളവരെല്ലാം മുപ്പതുകളിൽ ഉള്ളവരായിരുന്നു. സംഗീത മാഡത്തിനെ കണ്ട മൂപ്പൻ വിശാലമായി ഒന്ന് ചിരിച്ചു. അവരെ സ്വാഗതം ചെയ്തു. അരുണിനെ ഓരോരുത്തരായി വന്നു കെട്ടിപ്പിടിച്ചു തങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തിലേക്കു സ്വാഗതം ചെയ്തു. കുറച്ചു നേരം സംസാരിച്ചതിന് ശേഷം നകിബോ സംഗീതയുടെ അടുത്ത് എത്തി. “മേഡം, ഇനി ഞാൻ തിരിച്ചു പോകുകയാണ്. ഇവർ നിങ്ങളുടെ കാര്യങ്ങളൊക്കെ നന്നായി നോക്കിക്കോളും, എന്തെങ്കിലും അത്യാവശ്യമുണ്ടെങ്കിൽ മാഡത്തിന്റെ കയ്യിലുള്ള സാറ്റലൈറ്റ് ഫോണിൽ വിളിച്ചാൽ മതി. ഇടയ്ക്കു സോളാർ ചാർജിങ് ചെയ്യാൻ മറക്കരുത്. മൂപ്പനും മറ്റു സഹായികളും മാഡത്തിന്റെ ഗവേഷണത്തിന് സഹായിക്കും.ഈ വംശത്തിനു കുറെ പ്രത്യേകതകളും ആചാരങ്ങളും ഉണ്ട്. അതിനെ അപമാനിക്കാതിരിക്കാൻ പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കണം ” ഇത്രയും പറഞ്ഞു നകിബോ മൂപ്പന്റെ അടുത്ത് ചെന്ന് അവരുടെ ഭാഷയിൽ അഞ്ചു മിനിറ്റ് സംസാരിച്ചു. അതിനു ശേഷം, സഹായികളുടെ കൂടെ അവർ തിരിച്ചു യാത്രയായി.

അന്ന് രാത്രി പുതിയ അതിഥികളെ വരവേൽക്കാനുള്ള വിരുന്നായിരുന്നു ഗ്രാമത്തിൽ. പലതരം വിഭവങ്ങളും ഗ്രാമത്തിൽ ഉണ്ടാക്കിയിരുന്ന മദ്യവും സുലഭമായി ഒഴുകി. അരുണിന് ഇതെല്ലം ഒരു പുതുമയായിരുന്നു, പുസ്തകങ്ങളിൽ മാത്രം കണ്ടറിഞ്ഞ ഒരു ജീവിതം. വൃത്താകൃതിയിലാണ് ഗ്രാമം ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നത്. നടുക്ക് ഒരു വലിയ ഇടം അവരുടെ സൽക്കാരങ്ങൾക്കും ഉത്സാവങ്ങൾക്കും ഒക്കെ ഉപയോഗിക്കുന്ന പോലെ ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നു. ആ വൃത്തത്തിന്റെ ഒരു വശത്തു അവരുടെ പ്രാർത്ഥനാലയം. നിറയെ ദീപങ്ങൾ കൊണ്ട് അലങ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു അതിനടുത്തേക്കു അരുൺ ചെന്നു. വളരെ ഉയരമുള്ള ഒരു പ്രതിമയാണ് അതിന്റെ ഉള്ളിൽ. ബലിഷ്ഠമായ ശരീരമുള്ള ഒരു പാതി മനുഷ്യനും പാതി മൃഗവും ആയിട്ടുള്ള ഒരു രൂപമായിരുന്നു അത്. കൂടെ ഒരു ഭീമാകാരനായ നായും ഉണ്ട്. ആ മുറ്റത്തിന്റെ നടുക്കായി ഒരു വലിയ മേശ വച്ചിരിക്കുന്നു. മേശയെക്കാളും ഒരു സ്റ്റേജ് പോലെ ആണത് ഇരിക്കുന്നത്. രണ്ടു വശത്തും ചെറിയ പടികൾ ഉണ്ട്. ഇപ്പോൾ അവിടെയായാണ് വിഭവങ്ങൾ എല്ലാം ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നത്. അരുൺ നോക്കി നിൽക്കെ ഒരു നൃത്ത സംഗം അവിടേക്കു കടന്നു വന്നു. ഒരു പാട്ടിന്റെ അകമ്പടിയോടെ അവർ നൃത്തം തുടങ്ങി മറ്റുള്ള ആളൂകളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി നൃത്തം വയ്ക്കുന്ന എല്ലാവരും നഗ്നരാണ്. ശരീരത്തിൽ മുഴുവൻ പെയിന്റ് പോലെ എന്തോ പുരട്ടിയിട്ടാണ് അവർ.

നൃത്തത്തിന്റെയും സംഗീതത്തിന്റെയും ഇടയിൽ അവന്റെ അടുത്തേക്ക് രണ്ടു പയ്യന്മാർ കടന്നു വന്നു. അവൻറെ പ്രായത്തിലുള്ള പയ്യന്മാരാണ് അവർ. ഭാഷാ അറിയില്ലെങ്കിലും അവർ ഉടനെ തന്നെ ചിരപരിചിതരെ പോലെ സുഹൃത്തുക്കളായി. ആംഗ്യങ്ങളിലൂടെയും ഭാവങ്ങളിലൂടെയും അവർ സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി. അതെ സമയം സംഗീതയുടെ അടുത്തേക്ക് മുഖ്യന്റെ ഭാര്യ നടന്നു വന്നു. അവർ ആണ് ആ ഗ്രാമത്തിലെ ‘അമ്മ. അവർ സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്തി. സ്ത്രീകൾക്കു പ്രാധാന്യം അധികമുള്ള ചുരുക്കം ചില വംശങ്ങളിൽ ഒന്നാണ് ഇത് എന്ന് സംഗീത കേട്ടിട്ടുണ്ട്. അമ്മയാണ് ഗ്രാമത്തിലെ പ്രധാന തീരുമാനങ്ങൾ എല്ലാം അനുമതി കൊടുത്തിരുന്നത്. അവർക്കു തനിയെ ഒരു കുടിൽ തന്നെ ഉണ്ട്. ഗ്രാമത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ കുടിൽ അവരുടേതാണ്. സംഗീതയോടു ഇംഗ്ലീഷിൽ സംസാരിച്ച അവർ സംഗീതയുടെ അമ്പരപ്പ് കണ്ടു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. നിങ്ങളെ ഇങ്ങോട്ടു കൊണ്ട് വന്ന നകിബോ എന്റെ മകനാണ്. അവനാണ് എന്നെയും അവന്റെ അച്ഛനെയും ഈ ഭാഷ പഠിപ്പിച്ചത്. നിങ്ങള്ക്ക് ഇവിടെ വേണ്ട സൗകര്യങ്ങൾ എല്ലാം ഞാൻ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. എന്റെ കുടിലിന്റെ അടുത്ത് തന്നെയാണ് നിങ്ങളുടെ കുടിൽ. രണ്ടു കയർ കട്ടിലുകളും മറ്റെല്ലാ സൗകര്യങ്ങളും അവിടെ ഉണ്ട്. കാലത്തു നേരത്തെ എല്ലാ സ്ത്രീകളും ചേർന്ന് നിങ്ങൾ ഇപ്പോൾ വന്ന ആ നദിയുടെ ഒരു അരുവിയിൽ ആണ് കുളിക്കുക. അതിനു ശേഷം നിങ്ങളുടെ ഗവേഷണത്തിനുള്ള യാത്രകൾ എങ്ങനെ ആണെകിലും ചെയ്യാം. എത്ര ആളുകളെ വേണമെങ്കിലും അതിനു വിട്ടു തരാം. ഞങ്ങളുടെ ഗ്രാമത്തിലെ അടുത്ത പരമ്പരാഗതമായ ചടങ്ങു ഇവിടെ നിന്ന് ഒരു മാസത്തിനു ശേഷം ആണ്. യുവപൂജ എന്നാണ് അത് അറിയപ്പെടുന്നത്. ഒരു പയ്യൻ യുവാവായി എന്ന് അറിയിക്കുന്ന ചടങ്ങു ആണ് അത്.

അടുത്തതു ഇവിടെ ഉള്ള പൊമ്പോ എന്ന പയ്യന്റെ ചടങ്ങാണ്. ഇതും പറഞ്ഞു ‘അമ്മ അരുണിന്റെ അടുത്ത് നിൽക്കുന്ന രണ്ടു പയ്യന്മാരിൽ ഒരുവനെ ചൂണ്ടി കാണിച്ചു. വരുമ്പോളേക്കും നിങ്ങൾ ഗ്രാമവുമായി ഒന്ന് അടുത്തിട്ടുണ്ടാകും. സംഗീത സന്തോഷവതിയായി. ഒരു മാസത്തിനുള്ളിൽ തന്നെ ഒരു ചടങ്ങു കാണാൻ പറ്റുക എന്നത് ഇരു ഭാഗ്യം ആണ്. എല്ലാം റെക്കോർഡ് ചെയ്യണം.

പിറ്റേന്ന് അതിരാവിലെ തന്നെ പൊമ്പോഴും ടാക്കോയും ചേർന്ന് അരുണിനെ വിളിച്ചു കൊണ്ട് പോയി. കുറച്ചു സമയം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ‘അമ്മ വന്നു സംഗീതയെ വിളിച്ചു, നദിക്കരയിൽ എത്തിയപ്പോൾ ഗ്രാമത്തിലെ ഒരു അമ്പതു പെണ്ണുങ്ങളോളം നദിയിൽ കുളിക്കുന്നു. എല്ലാവരും നഗ്നരാണ്. കാരിരുമ്പിന്റെ നിറമാണ് എല്ലാവര്ക്കും. സംഗീത മടിച്ചിട്ടാണെങ്കിലും തന്റെ വസ്ത്രം അഴിച്ചു വചച്ചു. ഗോതമ്പിന്റെ നിറമുള്ള ആ മലയാളി ശരീരത്തെ എല്ലാവരും കൊതിയോടെ നോക്കി. കാടുപോലെ തഴച്ചു വളർന്ന അവളുടെ യോനീതടം കണ്ടു ‘അമ്മ പുഞ്ചിരിച്ചു. പെട്ടെന്ന് തന്നെ സംഗീത ആ പെണ്ണുങ്ങളോട് കൂടെ ഒരു ജന്മത്തിന്റെ മുഴുവൻ സൗഹൃദം എന്ന പോലെ ഇഴുകിച്ചേർന്നു.

ഒരു മാസം കടന്നു പോയതേ അറിഞ്ഞില്ല. സംഗീതയുടെ ഗവേഷണം നല്ല രീതിയിൽ പുരോഗമിക്കുന്നു. അരുൺ അവിടത്തെ പയ്യന്മാരുടെ കൂടെ നായാട്ടും മറ്റു വിനോദങ്ങളുമായി മുന്നോട്ടു പോകുന്നു. രണ്ടു പേരും കുറച്ചൊക്കെ അവരുടെ ഭാഷയും പഠിച്ചു തുടങ്ങി. കൂടാതെ ഇപ്പോൾ സംഗീത എല്ലാവര്ക്കും വേണ്ടി ഒരു മലയാളം ക്ലാസും തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. അങ്ങനെയിരിക്കെ ഒരു നാൾ ‘അമ്മ സംഗീതയുടെ കുടിലിലേക്കു വന്നു. നാളെ വൈകീട്ട് ആണ് യുവപൂജ. നിന്റെ പഠനത്തിന് എന്താണ് ആവശ്യമായത് എല്ലാം തയ്യാറാക്കിക്കോളൂ. ഒരു കാര്യം ശ്രദ്ധിക്കണം, സ്ത്രീകൾക്കും യുവപൂജ കഴിഞ്ഞ പുരുഷന്മാർക്കും മാത്രമാണ് അന്ന് മൈതാനത്തിലേക്കു പ്രവേശനം. കുട്ടികളും പയ്യന്മാരും അവരുടെ കുടിലുകളിൽ തന്നെ കഴിയണം. മൈതാനത്തിനു ചുറ്റും ഇന്ന് വൈകിട്ട് തന്നെ ഒരു വലിയ കർട്ടൻ കെട്ടും. നടുവിലുള്ള സ്റ്റേജ്-ഇത് ആണ് പൂജ നടക്കുക. നീ നിന്റെ ഉപകരണങ്ങൾ എല്ലാം അതിനടുത്തു ഒരുക്കി വച്ചോളു. പിന്നെ ഒരു കാര്യം. പൂജയിൽ എന്ത് നടക്കുന്നു എന്നുള്ളത് ആരും പുറത്തു പറയാൻ പാടില്ല. അത് ഗ്രാമത്തിനു ദൗർഭാഗ്യം കൊണ്ട് വരും എന്നാണ് വിശ്വാസം.

സംഗീത വേഗം തന്നെ തന്റെ ഒരുക്കങ്ങൾ തുടങ്ങി. ആണുങ്ങൾ കര്ട്ടനും മറ്റു ഒരുക്കങ്ങളും നടത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നു. അവൾ തന്റെ കാമറ കൊണ്ട് വന്നു സ്റ്റേജും അമ്പലവും ഒരുമിച്ചു കിട്ടുന്ന പോലെ ഒരുക്കി. ഇനി നാളേക്കുള്ള കാത്തിരിപ്പാണ്.

അങ്ങനെ അടുത്ത ദിവസം ആയി. ഗ്രാമവാസികളിൽ സ്ത്രീകളും യുവപൂജ കഴിഞ്ഞ പുരുഷന്മാരും ഒഴികെ എല്ലാവരും ആ മൈതാനത്തിൽ ഇടം പിടിച്ചു. ക്യാമറയും മറ്റും ഒരുക്കി സംഗീതയും റെഡി ആയി. ഇരുട്ട് പടർന്നു തുടങ്ങി അരുണും കൂട്ടുകാരും പുറത്തു കുടിലുകളിൽ ആണ്. എന്താണാവോ അവന്മാർ ചെയ്യുന്നത്?

ഒരു കൂട്ടം ആളുകൾ അവിടെയുള്ള ദീപങ്ങൾ തെളിയിക്കുന്ന തിരക്കിലാണ്. പൊമ്പോ മാത്രം അവിടെ ഇല്ല. അതുപോലെ അമ്മയും അവിടെ കാണാനില്ല. സ്റ്റേജിന്റെ ഒരു ഭാഗത്തു മൂപ്പൻ നിലായുറപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. സ്റ്റേജിന്റെ നടുക്ക് ഒരു ഏഴു അടിക്കു മുകളിലായി ഒരു വലിയ കുടം പോലെ ഒന്ന് തൂക്കിയിട്ടിരിക്കുന്നു. പതിയെ മൈതാനത്തിലെ മുഴുവൻ ദീപങ്ങളും തെളിഞ്ഞു.

സ്വർണ്ണപ്രഭയുള്ള പ്രകാശത്തിൽ അവിടം മുങ്ങി. പെട്ടെന്ന് ഒരു വശത്തു നിലയുറപ്പിച്ച പെരുമ്പറകൾ മുഴങ്ങി തുടങ്ങി. സംഗീത അങ്ങോട്ടു തിരഞ്ഞു നോക്കി. പൊമ്പോയെ ഒരു ചെറിയ ഘോഷയാത്ര പോലെ കൊണ്ട് വരുകയാണ്. ഒരു വലിയ ളോഹ പോലത്തെ കുപ്പായമാണ് അവൻ ധരിച്ചിരിക്കുന്നത്. ആഘോഷത്തോട് കൂടെ അവനെ കൊണ്ട് വന്നു അവനെ അവർ ആ സ്റ്റേജിൽ കിടത്തി. അടുത്തതായി മുഖ്യൻ അവന്റെ കയ്യുകൾ മുകളിൽക്കു എടുത്തു സ്റ്റേജിൽ അവന്റെ തലയ്ക്കു മുകളിൽ ഉള്ള ഒരു ഇരുമ്പു വലയത്തിൽ കെട്ടി. മറ്റു രണ്ടു പേര് അവന്റെ കാലുകൾ വിടർത്തി രണ്ടു വശത്തുമുള്ള ഇരുമ്പ് കുറ്റികളിൽ ബന്ധിച്ചു. ഇപ്പോൾ അവൻ പൂർണമായും മലർന്നു തറയിൽ ബന്ധിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുകയാണ്. മൂപ്പൻ ഒരു കറുത്ത തുണി കൊണ്ടുവന്നു അവന്റെ കണ്ണുകൾ അടച്ചു കെട്ടി. അതിനു ശേഷം അയാൾ ഒരു കത്തിയെടുത്തു അവന്റെ വസ്ത്രം മുഴുവനായി മുറിച്ചു മാറ്റി. കണ്ണിമയ്ക്കാതെ സംഗീത ഇതെല്ലം നോക്കി ഇരുന്നു. തടിച്ചു കൊഴുത്ത ഒരു വാഴപ്പഴം പോലെ അവന്റെ കുണ്ണ ആ രണ്ടു കാലുകൾക്കിടയിൽ തളർന്നു കിടക്കുന്നു ഈ പ്രായത്തിൽ ഇത്രയും വലിയ ലിംഗം അവളുടെ ശ്വാസം മുട്ടിച്ചു.

മൂപ്പൻ എഴുന്നേറ്റു ചെന്ന് ആ തൂക്കിയിട്ടിരിക്കുന്ന കുടത്തിന്റെ അടിയിൽ നിന്ന് കോർക്ക് പോലെയുള്ള ഒന്ന് വലിച്ചെടുത്തു. എണ്ണ പോലുള്ള എന്തോ ഒന്ന് അതിൽ നിന്ന് തുള്ളി തുള്ളിയായി വീഴാൻ തുടങ്ങി. അത് വന് വീഴുന്നത് അവന്റെ പഴത്തിലേക്കാണ്. പത്തു തുള്ളിയോളം വീണു കാണും അത് അതിന്റെ വിശ്വരൂപം പ്രാപിക്കാൻ തുടങ്ങി. കുലച്ചു വന്നതിനു ശേഷം അതിന്റെ തുമ്പിൽ വന്നു വീണ ഓരോ തുള്ളിയാലും അത് നിന്ന് വെട്ടി വിറച്ചു. ഇത് നടന്നു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ എതിര്വശത്തുനിന്നും ഒരു ശബ്ദം ഉയര്ന്നു. അടുത്ത സംഘത്തിനെ വരവേൽക്കുന്നതായിരുന്നു അത്. സംഗീത അങ്ങോട്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കി. പത്തോളം സ്ത്രീകൾ ആ തട്ടിനടുത്തേക്കു നടന്നടുത്തു. എല്ലാവരും പൂർണ നഗ്നകളാണ്. എല്ലാവരും മുഖം മൂടി ധരിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഒരാൾ സ്വർണ നിറമുള്ള ഒരു മുഖം മൂടി.മറ്റൊരാൾ വെള്ളി നിറത്തിലും.ബാക്കി എല്ലാവരും ഒരേ പോലുള്ള കറുത്ത മുഖം മൂടികളാണ് ധരിച്ചിരിക്കുന്നത്. തട്ടിന്റെ അടുത്ത് വന്നപ്പോൾ പെരുംപറയുടെ താളം മാറി. മനസ്സിൽ കാമത്തിന്റെ അലകൾ ഉയർത്തുന്ന ഒരു സംഗീതം. അടുത്ത് നിന്ന ഒരു സേവകനിൽ നിന്നു ഒരു ഗ്ലാസ് മദ്യം സംഗീത വാങ്ങി ഒറ്റ വലിക്കു കുടിച്ചു.

സ്വര്ണമുഖം മൂടിക്കരിയുടെ മാത്രം ശരീരത്തിൽ ഒറ്റ രോമം പോലുമില്ലാതെ വൃത്തിയാക്കിയിരിക്കുന്നു. എന്ന പുരട്ടി ഒരു പ്രതിമ പോലെ അവളുടെ കറുത്ത ദേഹം വിളക്കുകളുടെ വെളിച്ചത്തിൽ വെട്ടി തിളങ്ങി. കൂർത്തു നിന്ന മുലകളും ആനചന്തികളും പൂർണ നഗ്നമായി വിറച്ചു നിന്നു.വെള്ളി മുഖം മൂടികാരി അവൾക്കു ചുറ്റും പതിയെ നൃത്തം തുടങ്ങി.നൃത്തത്തോടു കൂടെ അവൾ സ്വര്ണമുഖം മൂടിക്കാരിയെ സ്റ്റേജ്-യിലേക്ക് ആനയിച്ചു.

മലർന്നു കിടക്കുന്ന പയ്യന്റെ അടുത്ത് വന്നു നിന്ന രണ്ടു പേരും അവന്റെ ആയുധത്തെ നോക്കി സ്വര്ണമുഖം മൂടിക്കാരി അവന്റെ രണ്ടു വശത്തും കാലുകൾ വച്ച് കവച്ചു നിന്നു. മറ്റു പെണ്ണുങ്ങൾ എല്ലാവരും ആ തട്ടിന് ചുറ്റും നൃത്തം ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി. പെട്ടെന്ന് അവൾ അവളുടെ സ്വർണ മുഖം മൂടി മുഖത്ത് നിന്ന് പറിച്ചെറിഞ്ഞു. ഒരു നിമിഷം സംഗീതയുടെ ഹൃദയം നിന്നു. അത് പൊമ്പോയുടെ അമ്മയായിരുന്നു.!!!! മകന്റെ ഉദ്ധരിച്ച ലിംഗത്തിനു മുകളിൽ അവന്റെ അമ്മയുടെ യോനി നിൽക്കുന്ന കാഴ്ച അവളുടെ സമനില തെറ്റിച്ചു.

സ്റ്റേജിനു ചുറ്റുമുള്ള നൃത്തം പുരോഗമിച്ചു. പൊമ്പോയുടെ ‘അമ്മ അവന്റെ ലിംഗത്തിൽ ഒരു കയ്യുകൊണ്ട് പിടിച്ചു അവരുടെ യോനിക്കുള്ളിലേക്കു അതിനെ നയിച്ചു. ഹ്മ്മ്മ് എന്നോരു ശബ്ദം അമ്മയുടെയും മകന്റെയും ഉള്ളിൽ നിന്നുയരുന്ന. പക്ഷെ തൻ കടന്നിരിക്കുന്നത് അമ്മയുടെ ഉള്ളിലേക്കാണെന്നു പൊമ്പോ മാത്രം അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല. പെരുമ്പറയുടെ പതിഞ്ഞ താളത്തിനൊപ്പം ആ സ്ത്രീ അവളുടെ ചന്തികൾ ചലിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി. താൻ പുറത്തേക്കു വന്ന അതെ ദ്വാരത്തിലേക്കു അവന്റെ ലിംഗം കടക്കുന്ന കാഴ്ച സംഗീത ആശ്ചര്യത്തോടെയും തെല്ലു ഭയത്തോടയും നോക്കി നിന്നു.

ഒരു പത്തു മിനിറ്റ് കഴിഞിട്ടുണ്ടാകും പൊമ്പോയുടെ ശരീരം വില്ലു പോലെ വളയാൻ തുടങ്ങി. കൃത്യം ആ സമയത്തു മൂപ്പൻ അവന്റെ കൈകളുടെ കെട്ടഴിച്ചു. അതെ സമയത്തു തന്നെ അവന്റെ കാലുകളിലെയും കെട്ടുകൾ മറ്റു രണ്ടു പേര് അഴിച്ചു. അടുത്ത നിമിഷം അവൻ അവന്റെ കണ്ണിലെ കേട്ട് പറിച്ചെറിഞ്ഞു. അത്ര നേരവും ഭോഗിച്ചിരുന്നത് സ്വന്തം അമ്മയെ ആണെന്ന് തിരിച്ചറിയാലും അവന്റെ ശുക്ലം അവന്റെ അമ്മയുടെ ഗര്ഭപാത്രത്തിലേക്കു ചീറ്റിയതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു, കാമത്തിന്റെ കൊടുമുടികളിൽ കയറിയ അവൻ അവന്റെ അമ്മയുടെ ചന്തികളിൽ അമർത്തിപ്പിടിച്ചു ആഞ്ഞാഞ്ഞടിച്ചു. അവസാനതുള്ളി പാലും കഴിയുന്ന വരെ അവർ ഭോഗം തുടർന്നു,

“ഇപ്പോൾ നീ ഒരു പുരുഷനായിരുന്നു. ഇനി മുതൽ നീ ഒരു ഭാര്യയെ കണ്ടെത്തുന്നത് വരെ നിന്റെ കാമം ‘അമ്മ നിനക്ക് തീർത്തു തരും. നിങ്ങള്ക്ക് ഇനി നിങ്ങളുടെ കുടിലിലേക്ക് പോകാം”.

ഭ്രാന്തമായ ആ ബോഗിക്കലിന് ശേഷം അവനും അമ്മയും പതിയെ ആ തട്ടിൽ നിന്നെഴുന്നേറ്റു. ഒരു വലിയ ആരവത്തോടു കൂടി അലങ്കരിച്ച ഒരു കുടിലിലേക്ക് അവരെ ആനയിച്ചു.

അന്ന് രാത്രി അവർ അവിടെ കഴിയും എന്ന് സംഗീതക്ക് മനസ്സിലായി. എല്ലാം ഒരു സ്വപ്നം പോലെ അവൾക്കു തോന്നി.

തിരിച്ചു കുടിലിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ അവൾ അന്ന് കാലത്തു ‘അമ്മ പറഞ്ഞത് ഓർത്തു. അരുണിനും പോകുന്നതിനു മുൻപ് ഒരു യുവപൂജ നടത്തണം.

എന്തെന്നറിയാത്ത ഒരു ഭയം അവളുടെ കണ്ണുകളെ പൊതിഞ്ഞു. കാമത്തിന്റെ കൊടുമുടികളിൽ വിഹരിച്ച അവളുടെ മനസ്സ് എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ കുഴങ്ങി.