ഹിതയുടെ കന്നംതിരിവുകൾ 1

ഫ്രൻഡ്‌സേ…. ഞാൻ പിന്നേം വന്നു ട്ടാ..

താഴെ എഴുതി വെച്ചേക്കുന്നേ മൊത്തം ചളി പിളി ചപ്ളിയാണ്.. വെറുതെ ഓടിനടന്നു തണ്ടലും തല്ലി വീഴരുത്.. എന്തോരം ശ്രമിച്ചിട്ടും ഇമ്മാതിരിയെ മനസ്സിൽ വരുന്നുള്ളു.. സോ.. എന്റെ പ്രിയ പീസ് പ്രേമികളേ.. ഇത് വായിച്ച് എന്റപ്പന് വിളിക്കാണ്ട് പോയി വേറെ നല്ല കഥ തപ്പൂ.. പ്ലീസ്..

ഈ കഥ ഇവിടത്തെ എന്റെ ഒരു സ്വന്തം ചങ്കപ്പൻ “മിഷ്ടർ:വേതാളം അഥവാ ഉണ്നിഷ്ണൻ അഥവാ വില്യം ഡിക്രൂസ് അഥവാ കുട്ടിച്ചാത്തൻ അഥവാ സ്ട്രേഞ്ചർ അഥവാ… (പിന്നെന്തൊക്കെ പേരിൽ ആ കുരുകുരുത്തം കെട്ടവൻ ഇവിടെ ഞെളിഞ്ഞു നടക്കുന്നുണ്ടെന്ന് എനിക്കൊരു പിടീം ഇല്ല.. ആകെ അതൊക്കെ അറിയാവുന്നെ കുട്ടൻ പെരേരക്കാണ്.. ആ മീശപ്പുലിയാണേൽ അതൊട്ടു പറയത്തുമില്ല.. ) അപ്പോ ഈ കഥ ലവന്… ആ ലോക ഉടായിപ്പ് കുട്ടിച്ചാത്തൻ വേതാളത്തിന് സമർപ്പിക്കുന്നു…

ഹിതയുടെ കന്നംതിരിവുകൾ – ഭാഗം ഒന്ന് – (സിമോണ)

“എന്റെ പൊന്നു ഹിതേ.. നീയൊന്നു വരാൻ നോക്ക്.. ഇതിപ്പോ എന്നെക്കൂടി ചീത്തകേൾപ്പിക്കുമല്ലോ.. അന്നത്തെ ബര്ത്ഡേ പാർട്ടീടെ കാര്യമൊന്നും നോക്കണ്ടാ… ഓഫീസിൽ എത്തിയാൽ പിന്നെ അയാള് പുറമെ കാണുന്നപോലൊന്നും അല്ല.. ദേഷ്യം വന്നാൽ ആ മൈരനൊരു പ്രാന്തനാണ്… ” അലക്സ്, കഴുത്തിൽ ലൂസായി തൂങ്ങിക്കിടന്ന ടൈ, കോളർ ബട്ടൺ ഇട്ടതിനുശേഷം വലിച്ചുമുറുക്കി..

“ഹോ.. എന്റ്റിച്ചായാ.. ആ തൂക്കുകയർ ഓഫീസിൽ ചെന്നിട്ട് മുറുക്കിയാ പോരേ.. അരമണിക്കൂർ ഡ്രൈവ് ചെയ്യുമ്പോഴെങ്കിലും ഒന്ന് നേരെ ചൊവ്വേ ശ്വാസം വിട്.. ശ്ശെടാ.. ഇങ്ങനൊരു ബോസിനെ പേടി…” ഇറക്കിയുടുത്തിരുന്ന ഇളം നീല സാറ്റിൻ സാരി, ഒന്നുകൂടി താഴ്ത്തി, അടിവയറിന്റെ മാംസളത നഗ്നമാക്കിക്കൊണ്ട്, ഡ്രസിങ് ടേബിളിനു മുൻപിൽ ഞാൻ പുറം തിരിഞ്ഞു..

ഇറുകിയ പാന്റിയുടെ എലാസ്ടിക്കുകൾ, പിറകിലേക്ക് ഉരുണ്ടു തള്ളിയ കുണ്ടിപ്പന്തുകളെ, ചെരിവോടെ പകുത്ത്, ഇരുവശത്തും തുറിപ്പിച്ചു നിർത്തിയിരിക്കുന്നത് സാരിയിൽ വ്യക്തമായി അറിയാം..

മെല്ലെ ഞാനെന്റെ വലത്തെ കൈകൊണ്ട് ചന്തിയിലൊന്ന് തലോടി.. അവറ്റകളുടെ തുറിപ്പ് ശരിക്കും കയ്യിൽ തടയുന്നുണ്ട്.. കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി കള്ളച്ചിരി ചിരിച്ച് ഞാനൊന്നു കണ്ണിറുക്കി.. “കള്ളിപ്പാത്തുമ്മേ… ഇന്ന് മുതൽ ഇനിയെന്നും കാണാമല്ലോ.. കുറച്ചായില്ലേ ആയില്ലേ എന്നും രാത്രി ഓർത്ത് വിരലിടാൻ തുടങ്ങീട്ട്..”

ഞാൻ ഹിത… എന്നെ നിങ്ങൾക്കറിയാം.. ആ വാതിൽക്കൽ, ചുകന്ന ടൈയ്യും കെട്ടി മുള്ളിന്മേൽ നിൽക്കുന്ന അലക്സ് എന്ന അക്കൗണ്ടന്റിന്റെ ധർമ്മപത്നി.

സത്യം പറഞ്ഞാൽ, ഇന്നെന്റെ ജീവിതത്തിലെ വളരെ ഇമ്പോർട്ടന്റായ ദിവസമാണ്.. വിവാഹശേഷം, ഏതാണ്ട് ഏഴു വർഷത്തെ കുടുംബിനീ ജീവിതത്തിനൊടുവിൽ, ഞാൻ ആദ്യമായി ഒരു ജോലിക്കു കയറാൻ പോവാണ്..

എന്റെ ഭർത്താവിന്റെ കമ്പനിയിൽ തന്നെ.. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ബോസ്സിന്റെ പേഴ്സണൽ സെക്രട്ടറിയായി..

സ്വാഭാവികമായും നിങ്ങൾക്ക് സംശയം തോന്നാം.. ഏഴുവർഷമായി ഒരു പണിക്കും പോവാതെ കുടുമ്മത്തിരുന്ന ഈ പെണ്ണിന് ആര് ജോലി കൊടുക്കാൻ?? അതിനുമാത്രം, അവൾക്കുള്ള യോഗ്യത എന്ത്??? അവളുടെ പ്രായോഗിക പരിചയം?? ഏതു തെണ്ടി അവൾക്ക് ഇതൊന്നുമില്ലാതെ ജോലി കൊടുത്തു?? ആ നാറിയെയെങ്ങാൻ കയ്യിൽ കിട്ടിയാൽ!!!!!……

“യ്യോ… അലമ്പാക്കല്ലേ… ഒരു മിനിറ്റ് നിൽക്കെന്നേ.. ഞാനൊന്ന് പറഞ്ഞോട്ടെ..”

മൂന്നുമാസം മുൻപത്തെ ഒരു ഞായറാഴ്ച.. (ഇവിടെ, ഇത്തിരി നേരത്തേക്കൊരു ക്ളീഷേ തുടങ്ങുന്നു.. ക്ഷമി…) അന്ന് ഞങ്ങളുടെ ഫ്ലാറ്റിൽ ഒരു ചെറിയ ആഘോഷം നടന്നു.. എന്താണെന്നല്ലേ.. ദാ നിൽക്കുന്ന എന്റെ കെട്ട്യോൻകുഞ്ഞിന്റെ ഹാപ്പി ബർത്ത്ഡേ ടു യു….

അങ്ങനെ പറയത്തക്ക ആഘോഷം ഒന്നുമില്ലായിരുന്നു.. ഒരു ചെറിയ ലഞ്ച് പാർട്ടി. ഇച്ചായന്റെ ഒന്നു രണ്ടു റിലേറ്റീവ്സ്, കമ്പനിയിൽ നിന്ന് ഇച്ചായന്റെ അടുത്ത രണ്ടു സുഹൃത്തുക്കൾ.. പിന്നെ…. മെയിൻ ഗസ്റ്റായി പുള്ളീടെ പുതിയ ബോസും… “വില്യമാസോ കോൺസ്റാന്റിനിയോ ഡിക്രൂസ് ഗോസായ്…’

പേര് കേട്ട് പേടിക്കണ്ട.. സങ്കരവർഗ്ഗമാണ്.. കോൺസ്റാന്റിനിയോ ന്നുള്ളത് മൂപ്പരുടെ തറവാട്ടും പേരും, ഡിക്രൂസ് ന്നുള്ളത് അപ്പന്റെ പേരും, ഗോസായ് ന്നുള്ളത് നാട്ടുകാര് അയാൾടെ അപ്പന് വിളിക്കുന്ന പേരും ആവാനേ തരമുള്ളു..

എന്തായാലും “ഹിത നെടുമഞ്ചേരിയിൽ ലാസർ മേസ്തിരി” ന്നുള്ള പേരിന്റെ ഏഴയലത്തു നിൽക്കാനുള്ള തറവാടിത്തമൊന്നും അതിനില്ല..ഷുവറാ…..

കടിച്ചാൽ പൊട്ടാത്ത ഇംഗ്ലീഷെ ഓഫീസിൽ പറയു.. ഒറ്റ വാക്ക് മനസ്സിലാവാണേൽ തപസ്സിരിക്കണം ന്നൊക്കെയാണ് ഇച്ചായന്റെ കമന്റ്..

പുള്ളിക്കാരൻ വിളിച്ചാൽ, സ്റ്റാഫ് ഒക്കെ, പോക്കറ്റിൽ, മൊബൈൽ ഫോണിൽ, റെക്കോർഡറും ഓൺ ചെയ്തു വച്ചാണത്രെ ചെല്ലുന്നത്.. അവിടെ വെച്ച് എല്ലാറ്റിനും “യെസ് സാർ.. ഓക്കേ സാർ…” എന്നൊക്ക പറഞ്ഞു തലയും കുലുക്കി പോരുമ്പോഴും, ഒരു വകപോലും മനസ്സിലായിക്കാണില്ല ആർക്കും. തിരികെ വന്ന്, ഇയർഫോൺ കുത്തി, പറഞ്ഞതെല്ലാം ഒരു പത്തു പ്രാവശ്യം കേട്ടതിനു ശേഷമേ എന്തിനെ പറ്റിയാ മൂപ്പര് പറഞ്ഞതെന്ന് പോലും പിടി കിട്ടുള്ളു ത്രേ..

എനി ഹൌ…. ഇംഗ്ലീഷ് അക്ഷരമാലവെച്ച് ഇച്ചായനോട് അക്ഷരശ്ലോകം കളിക്കുന്നതിൽ, സ്ഥിരമായി ഒന്നാം റാങ്കുകാരിയും ഗോൾഡ് മെഡലിസ്റ്റുമായ എനിക്ക്, കട്ടക്ക് നിൽക്കുന്നൊരാൾ വിരുന്നിനുവന്നാൽ, അതൊരു പാരയാകുമോ എന്ന പേടികൊണ്ട്, അത്തരം കോന്തന്മാരെയൊന്നും പാർട്ടിക്ക് വിളിക്കേണ്ടെന്ന് ഒരു നൂറുതവണ ഞാൻ പറഞ്ഞതാ എന്റെ കെട്ട്യോനോട്..

പ്രൊമോഷനിലേക്ക് കണ്ണും നട്ടിരുന്ന എന്റെ നസ്രാണിക്ക് ആ നേരത്ത് അതൊന്നും തലയിൽ കയറിയില്ല..

പക്ഷെ ആ വരവുകൊണ്ട് മൂന്നു കാര്യങ്ങൾ ഉണ്ടായി… മൂന്നു കാര്യങ്ങൾ ഒന്നിച്ചു നടന്നാൽ “മൂ….പ്പോകും” എന്നൊരു പറച്ചിലില്ലേ.. അതെ.. ഇവിടേം അതുതന്നെ സംഭവിച്ചു… അങ്ങനെ പോയത്, പക്ഷെ പാവം എന്റെ കെട്ട്യോനാണെന്ന് മാത്രം..

കാര്യം ഒന്ന്… ഇംഗ്ലീഷ് മാത്രം കേട്ട് തഴമ്പിച്ച ചെവികളിലേക്ക്, അയാളുടെ പച്ച മലയാളം നല്ല മണിമണിയായി ഒഴുകിയെത്തിയപ്പോൾ അലക്സ് ഉൾപ്പെടെ, അവിടെ കൂടിയിരുന്ന എല്ലാ സ്റ്റാഫ് മെമ്പേഴ്‌സും വണ്ടറടിച്ചു..

എന്തിനധികം… പുള്ളിക്കാരൻ കരൊക്കെയും വെച്ച് “പ്രജ” എന്ന ലാലേട്ടൻ സിനിമയിലെ “ചന്ദനമണി സന്ധ്യയുടെ” ന്നുള്ള പാട്ട് പാടി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ, ഒക്കെറ്റിന്റേം കണ്ണിലെ കൃഷ്ണമണികള് ഞാൻ തറേന്ന് അടിച്ചു കോരി എടുക്കുവായിരുന്നു.. പിന്നെ നറുക്കിട്ടാ, ഓരോരുത്തരുടേം കൃഷ്ണമണി വേർതിരിച്ച്, തിരികെ ഫിറ്റ് ചെയ്‌തു കൊടുത്തത്.. (നേര്.. സത്യായിട്ടും നുണയല്ല)

അലക്സ് അടിച്ചു ഫിറ്റാവുമ്പോ അല്ലാതെ ഇത്രേം നന്നായി മലയാളം പറയുന്നത് ഞാൻ കേട്ടിട്ടില്ല.. എന്റെ കെട്ട്യോനായതുകൊണ്ടു പറഞ്ഞതല്ല.. നല്ലൊന്നാന്തരം ഉപമേം ഉൽപ്രേക്ഷേo മന്താക്രാന്തേം ഒക്കെ കൂട്ടികൊഴച്ച്, മൃഷ്ടാന്നം വെട്ടി വിഴുങ്ങി വിടുന്ന ഏമ്പക്കം പോലെ ഇമ്പമുള്ള മലയാള പദങ്ങൾ, രണ്ടു പെഗ്ഗങ്ങോട്ട് ഫിറ്റ് ചെയ്തു കഴിഞ്ഞാൽ, ആ വായീന്നു വരുന്നത് കേട്ടാൽ… സത്യായിട്ടും, വെളിച്ചെണ്ണക്കുപ്പി എടുത്ത്, ആ നെറും തലയ്ക്കടിച്ചു പൊട്ടിച്ചുകളഞ്ഞാലോ ന്നു എത്ര തവണ ഞാൻ ആലോചിച്ചതാ ന്നാ.???

അതൊക്കെ കേട്ടാ ഞാൻ പീസ്‌ കഥ വായിക്കാൻ പോലും പഠിച്ചത് തന്നെ. (ഞാൻ സിമോണ ചേച്ചിയെക്കൊണ്ട് എഴുതിക്കണ കഥകൾ ഇഷ്ടവാണേൽ നിങ്ങള് അങ്ങേരോടും വല്ലപ്പോഴും മനസ്സിൽ നന്ദി പറഞ്ഞോളോ)

കാര്യം രണ്ട്… അലക്സിന് പ്രൊമോഷനായി മേരി പ്യാരി ദേശവാസിയോം….. അതിശയം!!! അതിശയം!!!… അല്ലേ…

ഞാൻ ഉണ്ടാക്കിയ, അരീടെ വേവ് കൂടി ഒരിത്തിരി കുഴഞ്ഞുപോയ ബിരിയാണിയും, അലക്സ് ചുളുവഴിക്ക് ഒപ്പിച്ച മൂന്നു കുപ്പി ബ്ലാക്ക് ലേബലിൽ നിന്ന് രണ്ടു പെഗ്ഗും കഴിച്ചാണ്, സന്തുഷ്ടനായ “വില്യം ഡിക്രൂസ്” ഇച്ചായന്‌ ഏതാണ്ട് ഇരട്ടിയോളം ശമ്പളക്കയറ്റത്തിൽ പ്രൊമോഷൻ നൽകിയതെന്ന് പറഞ്ഞാ… നിങ്ങളാരേലും വിശ്വസിക്കുവോ???

ഇല്ല്യ ല്ലേ..

(പക്ഷെ അലക്‌സും വീട്ടുകാരുമൊക്കെ അത് വിശ്വസിച്ചു) എന്തായാലും നിങ്ങൾ വെല്യേ ബുദ്ധിമാന്മാര്… സംശയാലുക്കള്!!!!.. അയ്യേ!!!…

കെറുവിക്കണ്ട… നിങ്ങളോടു സത്യം പറഞ്ഞേക്കാം…

അല്ലെങ്കി തന്നെ.. എന്തിനാ പറയണേ… ഞാൻ അന്നത്തെ ദിവസത്തെ വീഡിയോ തന്നെ കാണിക്കാം.. പോരെ. (ഒടുക്കം ഇതാരാ ഈ വീഡിയോ പിടിച്ചേ ന്നു ചോദിക്കല്ലേ.. ഇതൊക്കെ ഞാനറിയാതെ ആ സിമോണച്ചേച്ചി ഒപ്പിച്ച പണിയാണ്.. നിങ്ങള് ഞാൻ പറഞ്ഞാ വിശ്വസിക്കില്ലന്ന് പുള്ളിക്കാരിക്ക് അറിയായിരുന്നു) *******************************************************

“ഇച്ചായാ ഒരബദ്ധം പറ്റി… ആകെ നാറ്റക്കേസാവും ന്നാ തോന്നണേ..” ഞാനൊന്ന് കുളിക്കാൻ പോയ തക്കം നോക്കി, എന്നേം ഇച്ചായനേം പറ്റിച്ച്, നാലുപ്രാവശ്യം നീട്ടി കൂവി, തുള്ളി വിറച്ചു നിന്നിരുന്ന കുക്കറിനെ, സിങ്കിലേക്ക് വെച്ച് വെള്ളം തിരിച്ചിട്ടൊണ്ട്‌ ഞാൻ ഹാളിലേക്ക് ചെന്നു..

“എന്നതാടി..” ഇച്ചായൻ, പെട്ടെന്ന്, കൈ ടിവിയുടെ മറവിലേക്ക് നീട്ടിയത് ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കാതിരുന്നില്ല…

“കള്ള ബഡുവ.. രാവിലെ തന്നെ തുടങ്ങി അല്ലേ…” മുഖത്തെ കള്ളത്തരം കലർന്ന നാണം കണ്ടപ്പോ സംഗതി എനിക്ക് പിടികിട്ടിയിരുന്നു.

“എടി.. ഈ ഹാപ്പിബർത്ത് ഡേ ന്നൊക്കെ ബോസ് പറയുമ്പോ താങ്ക്സ് മാത്രം പറഞ്ഞാ മതിയോടി?? അതോ.. വേറെ എന്തേലും പറയണോ??” ചുമ്മാ എന്നെ സോപ്പാൻ ചോദിക്കുന്നതാണ്.. എനിക്കറിയാത്തതല്ലല്ലോ….

ഹാപ്പി ബർത്ത് ഡേ ന്നല്ല.. ഇനി “നിനക്ക് ഞാനൊരു ഉമ്മ തരട്ടെടാ അലെക്‌സേ” ന്നു പുള്ളി ചോദിച്ചാ പോലും, ഈ ഗഡി മിഴുങ്ങസ്യാന്നു നിൽക്കത്തെ ഉള്ളെന്നെനിക്കറിയാം..

“പോരാ ഇച്ചായാ… അതുപോര. ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്.. ഞാനെന്റെ പെണ്ണിനെ കെട്ടിച്ച് തരട്ടെ സാറിന് ന്നും കൂടി ചോദിക്ക്.. അപ്പൊ ശരിയാവും…” രാവിലെതന്നെ ബിരിയാണീടെ അവസ്ഥ എന്താവുമെന്നറിയാത്ത അനിശ്ശ്ചിതത്വത്തിൽ, ഞാൻ ആ കലിപ്പ് ഇച്ചായന്റെ മേലോട്ടിട്ടു…

“ഹേയ്.. അങ്ങനെ ചോദിച്ചാ… അയ്യേ!!! പുള്ളിക്കാരൻ എന്ത് വിചാരിക്കുമെടി??? അത് മാത്രല്ല.. നിന്നെ ഇനി കല്യാണം കഴിക്കണേൽ ആദ്യം നമ്മള് ഡൈവോഴ്സ് ആയിട്ടൊക്കെ വേണ്ടേ…”

കള്ളപ്പന്നി!!!.. അപ്പൊ അതാണ് ഉള്ളിലിരിപ്പ്… “ആ വെള്ളം അങ്ങ് വാങ്ങി വെച്ചേരെ മോനേ… നിന്നെ ഞാൻ ഡിവോഴ്സ് ചെയ്യും ന്നു നീ സ്വപ്നത്തിൽ പോലും കണക്കു കൂട്ടണ്ട.. എന്നിട്ടാ ബോംബേ കോന്തത്ത്തീടെ കൂടെ പൊറുതി തുടങ്ങാനല്ലേ.. അങ്ങനിപ്പം നീ സുഖിക്കണ്ട..”

ഇതാ!!!…

ഇതാ ഞങ്ങള് തമ്മിലുള്ള ഇരിപ്പുവശം..

ഇച്ചായനും, ഞങ്ങൾ മുൻപ് താമസിച്ചിരുന്ന ഫ്ളാറ്റിലെ നെയ്‌ബർ ബോംബെക്കാരി പെണ്ണും കൂടി, ഒരു ദിവസം കോണിച്ചോട്ടിൽ വെച്ച് കാണിച്ച ഡിങ്കോൾഫി ഞാൻ പിടിച്ചതിനു ശേഷം, എന്ത് പറഞ്ഞാലും ഞാൻ അതെടുത്തിട്ട് പൂശും..

സംഗതി, അതോടെ ഞങ്ങൾ അവിടുന്ന് താമസം മാറിയെങ്കിലും, ഈ രണ്ടു ഉടായിപ്പുകളെ ഹോട്ടലിലും മാളുകളിലും അതിനുശേഷം ഒന്നിച്ചു കണ്ടതിന് എന്റെ കയ്യിൽ വേണ്ടത്ര തെളിവുകളുണ്ട്.. ഞാൻ ആരാ ന്നാ??? പിന്നെന്താ ഞാൻ ആകെ അലമ്പാക്കത്തെ എന്നല്ലേ നിങ്ങടെ സംശയം…

എന്തിനാന്നെ?? മൂപ്പർക്ക് അതിലൊരു സന്തോഷം കിട്ടുന്നേൽ കിട്ടിക്കോട്ടെ.. എനിക്ക് അല്ലേലും മൂപ്പര് ബെഡിൽ കിടന്നു കാട്ടിക്കൂട്ടുന്ന വിക്രിയകളെക്കാളും സുഖം, എന്റെ പാവം ചൂണ്ടുവിരലും, നടുവിരലും, പിന്നെ വല്ലപ്പോഴും മോതിരവിരലും കൂടി ഒപ്പിക്കുന്ന കുഞ്ഞി കുസൃതികളിലാ… പിന്നെ ആവശ്യം വായിനോട്ടവും…

അടുത്ത ഫ്ളാറ്റുകളിലെയും മറ്റും സുന്ദരകുട്ടാപ്പികളെ ഓർത്തുള്ള സ്വപ്ന സഞ്ചാരങ്ങളിൽ, മനുഷ്യനും മൃഗത്തിനും, എന്തിന്, ഒടേതമ്പുരാനുപോലും ചിന്തിക്കാൻ പറ്റാത്തത്ര ഫാന്റസികളിൽക്കൂടി കറങ്ങി നടന്നു അനുഭവിക്കുന്ന സുഖത്തിന്റെ ആയിരത്തിലൊന്ന്, അല്ലേലും ഈ ഫാമിലി എക്സർസൈസിൽ എനിക്ക് തോന്നീട്ടില്ല.. ആരേം ബോധിപ്പിക്കണ്ടല്ലോ… പിന്നെ ഞാനെന്തിനാ മൂപ്പരെ തടയാൻ പോണേ…

എന്ന് വെച്ച്, ഇടയ്ക്കെപ്പോഴെങ്കിലും ഇത്തിരി പഞ്ചാര കിട്ടിയാ തിന്നാണ്ട് വിടാനും കണ്ടിട്ടില്ല ട്ടാ.. അതിൽ സംശയിക്കല്ലേ..

ഒറ്റ കണ്ടിഷനെ ഇച്ചായനോട് ആ സംഭവത്തിന് ശേഷം വെച്ചിട്ടുള്ളു.. ഇനി മേലാക്കം എന്റടുത്തു രാത്രി കുതിരകേറാൻ വരണേൽ, ഉറയും കുന്തോമൊക്കെ കൊണ്ടേ വരാവു ന്ന്.. അല്ലാണ്ട് കണ്ണിക്കണ്ട പെണ്ണുങ്ങളുടെ കയ്യിന്നു വല്ല സൂക്കേട് ഇരന്നു വാങ്ങേണ്ട ഗതികേടൊന്നും എനിക്കില്ലല്ലോ..

അപ്പൊ അത്രേ ഉള്ളു തല്ക്കാലം ഞങ്ങടെ അഡ്ജസ്റ്റ്‌മെന്റ് ലൈഫിനെക്കുറിച്ച്.

പാതിയാക്കിയ ഗ്ലാസും പിടിച്ചു നിൽക്കുന്ന ഇച്ചായനേം വലിച്ചുകൊണ്ട്, അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്നപ്പോഴേക്കും, പ്രെഷർ കുക്കർ, ശിരസ്സിൽ വീണ ഇളനീർ ധാരയിൽ, തന്റെ ക്രോധമൊക്കെ അടക്കി, ധ്യാനനിരതനായി, ചീറ്റിത്തെറിച്ച കഞ്ഞിവെള്ളത്താൽ ആകെ വെള്ളാമ്പിച്ച് സിങ്കിൽ ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു..

“ഇച്ചായാ…

മിക്കവാറും ബിരിയാണിക്ക് പകരം കഞ്ഞീം ചിക്കനും കൊടുക്കേണ്ടി വരും ന്നാ തോന്നണേ ട്ടാ. വിസില് നാലാ വീണത്.. അതും ഈ ബസ്മതി റൈസില്…” ഞാൻ പന്ത്രണ്ടു ശിഷ്യന്മാരിൽ യൂദാസിനെ മാത്രം ഒഴിവാക്കി, ബാക്കിയുള്ളവരെ കൂട്ട് വിളിച്ച് കുക്കർ തുറന്നു..

കർത്താവ് ആ നേരത്ത് ഭയങ്കര ബിസി ആയിരിക്കുമെന്ന് ഊഹിച്ചു.. കാരണം, ഇനി വരാൻ പോണ, ഹിതചരിതം കഥകളിയുടെ തിരക്കഥ എഴുതിക്കൊണ്ടിരിക്കാവൂലോ.. നമ്മളെന്തിനാ ഏതു നേരോം മൂപ്പരെ ശല്യം ചെയ്യണേ ന്നേ???

പരീക്ഷ ജയിപ്പിക്കാൻ കർത്താവ്, അഡ്മിഷൻ കിട്ടാൻ കർത്താവ്, കയ്യിലിരിപ്പിന്റെ ഗുണം കൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കികൂട്ടിയ ശത്രുക്കളെ ഒതുക്കാൻ കർത്താവ്, പ്രൊമോഷൻ കിട്ടാൻ കർത്താവ്, പ്രേമം പൂവണിയാൻ കർത്താവ്, പൂവണിഞ്ഞ പ്രേമം അടിവയറ്റിൽ പിടിച്ച് പുതിയ കായുണ്ടവുമെന്ന് തോന്നിയാൽ, അതിനെ അലസിപ്പിക്കാനും കർത്താവ്… അല്ല.. സത്യതിൽ മൂപ്പര് ആരാ??? ഹോ.. വഴി മാറിപ്പോയി.. മൂപ്പർ ആരെങ്കിലും ആവട്ടെ…

പറഞ്ഞുവന്നെ… പതിനൊന്നിൽ ആരുടെയോ കൃപകൊണ്ട്, പ്രതീക്ഷിച്ച അത്രയ്ക്ക് കഞ്ഞിയായില്ല… എന്നാലും ചോറും വറ്റുകളൊക്കെ സ്നേഹപൂർവ്വം തമ്മിൽ തമ്മിൽ കെട്ടിപിടിച്ച്, ഒരുമാതിരി “ഗ്രൂപ്പ് സെക്സ് സീൻ” പോലായി..

“ഹോ… ഇന്നാ മൈരിന്റെ വായീന്ന് എന്തൊക്കെ കേൾക്കുവോ ആവോ..” ഇച്ചായൻ, ഇത്തിരി ആശ്വാസത്തിലൊന്ന് നിശ്വസിക്കാൻ തുടങ്ങിയ എന്റെ ശ്വാസഗതി ഒരു നിമിഷത്തിക്ക് നിർത്തിച്ചു.

“ഇയാള് പോയേ… പോയി രണ്ടെണ്ണം കൂടി വീശി നല്ല മൂഡിലായിക്കോ.. ഇത് ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം.. പോ പോ…” ഞാൻ ഇച്ചായനെ തള്ളി പുറത്താക്കി, എന്റെ സ്‌പെഷ്യൽ “ചിക്കൻ സെക്സി ബിരിയാണി” തയ്യാറാക്കാൻ നിന്നു.

പ്രതീക്ഷിച്ചത്രയ്ക്ക് ബിരിയാണി അലമ്പായില്ല.. കൈ കഴുകും നേരം, ഒരു ഷേവിങ് ബ്ലേഡ് കൂടെ കൊടുത്താൽ, നല്ല വൃത്തിയായി കയ്യിൽ നിന്ന് വടിച്ചെടുത്ത് കഴുകിയാൽ മതിയാവും… അത്രേ ഉള്ളു… പക്ഷെ സംഗതി ടേസ്റ്റിയാണ്…

ഇനി ആരേലും മോശമായെന്ന് പറയുന്നതിന് ഒരു മുൻ‌കൂർ തടയിടാനായി, ഒട്ടും തരക്കേടില്ലാതെ ഒന്ന് അണിഞ്ഞൊരുങ്ങാൻ ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു..

സീരിയസ്‌ലി… ഇന്നേവരെ ഇത്തരം സന്ദർഭങ്ങളിൽ ഞാൻ സ്ഥിരമായി പുറത്തെടുക്കാറുള്ള എന്റെ “ഓപ്പറേഷൻ പീസ് ഷോ” പരാജയപ്പെട്ടിട്ടില്ല….

അണിഞ്ഞൊരുങ്ങി, അത്യാവശ്യം സെക്സിയായി നിൽക്കുന്ന എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി, ഉണ്ടാക്കികൊടുക്കുന്നത് ആട്ടിൻകാട്ടം ഫ്രൈ ആണേലും, “സൂപ്പർ!!!” എന്നല്ലാതെ അലക്സിന്റെ ഒരു ഫ്രണ്ട് പോലും പറഞ്ഞിട്ടില്ല..

പിന്നെ ഈ ബോസ്… നോക്കാം…. ഒന്നുല്ലെങ്കി അലക്സിന്റെ ബോസ്സല്ലേ..

ഉച്ചയ്ക്ക് പതിനൊന്നര ആയപ്പോഴേക്കും ഡിന്നർ ടേബിൾ റെഡിയായിരുന്നു.

സ്യുട്ട് വലിച്ചു കേറ്റാൻ പോയ ഇച്ചായനെ, “ഫാഷനബിളാവ് ഇച്ചായാ!!! വല്ലപ്പോഴുമൊക്കെ ഒന്ന് ഫാഷനബിളാവ്..” എന്നും പറഞ്ഞ് നിരുത്സാഹപ്പെടുത്തി, ടൈറ്റ് റെഡ് ടി ഷർട്ടും ബ്ലൂ ജീൻസും ഇടീപ്പിച്ചതിൽ എനിക്ക് വ്യക്തമായ ദുരുദ്ദേശം ഉണ്ടായിരുന്നുവെന്ന് കൂട്ടിക്കോ…

ആ എരണം കേട്ട ബോസ്സിന് ഇനിയെങ്ങാനും ബിരിയാണി മോശമാണെന്ന് പറയാൻ തോന്നിയാൽ, ഇച്ചായന്റെ ഉന്തിയ കുടവയറും കള്ളുകുടിയും ഒക്കെ എടുത്തിട്ട്, ഓരോ പെരുക്ക് പെരുക്കി, സെന്റിയടിച്ചാണെലും പുള്ളിയെ എന്റെ വരുതിക്ക് കൊണ്ടുവരാനുള്ള ഒരു ചില്ലറ കുരുട്ടുബുദ്ധി മാത്രമായിരുന്നു ആ ഫാഷൻ ഷോ….

ടൈറ്റ് ടി ഷർട്ടിൽ ഇച്ചായനെ കാണുമ്പൊ, തറവാട്ട് വീട്ടിൽ പണ്ടുണ്ടായിരുന്ന നാഷണലിന്റെ, പെട്ടി ടിവി യൂടെ പിക്ച്ചർ ട്യൂബ് ഓർമ്മവരും… മസിലാണെന്നാണ് ഇച്ചായന്റെ വാദം… പക്ഷെ മസിലിൽ മെല്ലെയൊന്നു ചെവി വെച്ച് നോക്കിയാൽ, അകത്ത്, വിജയ് മല്യയുടെ പൂട്ടിയ ബിയർ ഫാക്ടറിയിലിലെ വലിയ ബിയർ ബ്രൂവറിന്റെ ഒച്ച കേൾക്കാം…

ഫുൾ വെള്ളമാണ്.. ഇതൊക്കെ ഒന്ന് മൂത്രോഴിച്ചെങ്കിലും കളഞ്ഞൂടെ… പാടില്ല… കാശു കൊടുത്തു വാങ്ങിച്ചത് കക്കൂസിലൊഴുക്കി കളയാനോ?? അതിനച്ചായൻ വേറെ ജനിക്കണം…

എനി ഹൌ… ഞാൻ കുറയ്ക്കാൻ പോയില്ല.. ഇളംനീല സാറ്റിൻ സാരി, പല്ലുവിന് ഞൊറിവ് ഇടാതെ വാരിയുടുത്ത്, മടിക്കുത്ത് മനഃപൂർവം അല്പം താഴോട്ടിറക്കി.. ബ്ലൗസിൽ, പല്ലുവിന്റെ ഒരു അരികുമാത്രം സേഫ്റ്റി പിൻ കുത്തിയുറപ്പിച്ചതിനാൽ, ഒഴുകിക്കിടക്കുന്ന സാരിയുടെ മുൻഭാഗത്ത്, എന്റെ താഴ്ത്തിയ മടിക്കുത്തിൽ നിന്ന്, അല്പം തുറിപ്പോടെ തുളുമ്പി നിന്നിരുവുന്ന അടിവയറും, വലിപ്പമുള്ള ആപ്പിൾച്ചുഴിയും വ്യക്തമായിരുന്നു..

പിറകിലേക്ക് താഴ്ത്തിയിറക്കിയ അടിപാവാടയുടെ കെട്ട്, പാന്റിയുടെ എലാസ്റ്റിക്കിനൊപ്പം നിർത്തിയതിനാൽ, ഒരല്പം ഞാനൊന്ന് കുനിഞ്ഞാൽ പാന്റി പാവാടയ്ക്ക് മേലോട്ടുയരും.

അതോടൊപ്പം എന്റെ ഇടതു വശത്തു നിൽക്കുന്നവർക്ക്, ലൂസായ പല്ലുവിന് കീഴെ, എന്റെ തുളുമ്പുന്ന അടിവയർ പൊക്കിളിനോടൊപ്പം ഒരല്പം താഴോട്ട് തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്നത് വ്യക്തമായി കാണാൻ സാധിക്കും… ഒപ്പം, ഒരു ബോണസ് പോലെ, വെൽവെറ്റ് സ്ലീവെലെസ്സ് ബ്ലൗസിലെ രണ്ടു മുഴുത്ത അമ്മിഞ്ഞകളും..

ഒരുപക്ഷെ ഇത്രയും സൂക്ഷമമായി ഒരുങ്ങിയിരിക്കാൻ അറിഞ്ഞിരുന്നേൽ, ഇന്ത്യൻ ആർമി എന്നേ പാക്കിസ്ഥാനിൽ ക്രിക്കറ്റ് ഗ്രൗണ്ട് പണിതേനെ… (വല്ല ആർമീലും ആസൂത്രണവിഭാഗത്തിൽ ചേരായിരുന്നു.. വെറുതെ ഇവിടിരുന്നു കഥ എഴുതി തെറി കേക്കാൻ ഇരിക്കാ.. അസത്ത്!!!..)

ഹൗഎവെർ… വെൽവെറ്റ് ബ്ലൗസ് ബാക്ക് ഓപ്പൺ ടൈപ്പ് ആയതിനാൽ ബ്രാ ഇടാൻ മെനക്കെട്ടില്ല.. അല്ലേലും അതൊരു തൊല്ലയാണ്.. എനിക്ക് ബ്രേസിയർ ഇടുന്നത് ഒട്ടും ഇഷ്ടല്ല. നടക്കുമ്പോ ഇത്തിരി തുളുമ്പിയില്ലേൽ, നാലാണുങ്ങൾ അതൊന്ന് നോക്കി വെള്ളമിറക്കിയില്ലേൽ… പിന്നെന്തിനാ ഈ ഭാരവും ചുമന്നോണ്ട് നടക്കണേ ഞാൻ??? ഇതെന്താ?? എന്നെ തൂക്കി ഇടാനുള്ള കുരിശൊ???? സോ… നോ ബ്രാ…

പാന്റി നല്ലവണ്ണം ഇറുകിയതേ സാറ്റിൻ ശരിക്കു കീഴെ ഇടാറുള്ളു.. രണ്ടു കാരണങ്ങളുണ്ട് അതിന്… ഒന്ന്, എന്റെ കുണ്ടികളുടെ സാധാരണയിൽ അധികമുള്ള വലിപ്പം.. എത്ര കെട്ടിപൊതിഞ്ഞാലും നടക്കുമ്പോൾ കിടന്നു തുള്ളിച്ചാടിക്കൊണ്ടിരിക്കും.. അതിൽ വിഷമം ഉണ്ടായിട്ടല്ല.. അതിലേക്കുള്ള ആണുങ്ങളുടെ നോട്ടം ഇഷ്ടമില്ലാഞ്ഞിട്ടുമല്ല… പക്ഷെ ഉടുത്തിരിക്കുന്ന സാരി ഉലഞ്ഞു ചുളിയും… അത്രേ ഉള്ളു റീസൺ…

രണ്ടാമത്തെ കാരണം, സാറ്റിൻ സാരിയിൽ തെളിയുന്ന പാന്റി ലൈനർ ആണ്… നേരത്തെ പറഞ്ഞതുപോലെ, ടൈറ്റ് പാന്റിയുടെ ഇറുകിയ എലാസ്ടിക്കുകൾ രണ്ടായി പകുക്കുന്ന, എന്റെ പിറകിലേക്ക് ഉന്തിയ മാംസപ്പന്തുകളെ, സാറ്റിൻ സാരി ഉടുക്കുമ്പോൾ നല്ല വ്യക്തമായി കാണാം.. മാളുകളിലും മറ്റും പോവുമ്പോ എന്റെ അന്തർജ്ജനങ്ങൾക്ക് ഏറ്റവുമധികം അഡ്വെർടൈസ്മെന്റ് കിട്ടുന്നതും ആ വേഷത്തിൽ തന്നെ..

കാശുചെലവില്ലാത്ത പരസ്യം ഏതു ബ്രാൻഡ് അംബാസ്സഡറാ ഇഷ്ടപ്പെടാത്തത്??? പിന്നാണോ അംബാസഡർ തോൽക്കുന്ന നിതംബഭാരമുള്ള ഞാൻ??

പന്ത്രണ്ടുമണിയോടെ ആദ്യം ഇച്ചായന്റെ രണ്ട് ഇളയമ്മമാരും പാപ്പന്മാരുമെല്ലാം എത്തി.. (പാപ്പന്മാരെന്നോ പാപ്പാന്മാരെന്നോ വേണെങ്കി പറയാം.. എളേമ്മമാരെ രണ്ടിനേം വല്ല പർദ്ദയിട്ട് കണ്ടാൽ അപ്പൊ ഏതേലും ദേവസ്വം കാര് പിടിച്ചോണ്ട് പോവും.. എഴുന്നള്ളിക്കാൻ..

അജ്ജാതി മൊതലുകളാണ്)

പാപ്പന്മാരുടെ നോട്ടം, അനന്തരവൻ ചെക്കന്റെ ഭാര്യേടെ വെൽവെറ്റ് ബ്ലൗസിനുള്ളിൽ തുളുമ്പുന്ന മുലകളിലും അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടു നടക്കുമ്പോ തൊട്ടുരുമ്മിക്കൊണ്ട് ചാടിക്കളിച്ചിരുന്ന ഉരുണ്ടു മുഴുത്ത കുണ്ടികളിലും തലങ്ങും വിലങ്ങും വിറളിപൂണ്ട് ഇഴഞ്ഞു നടക്കുന്നത് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു… പക്ഷെ കണ്ട ഭാവം വെച്ചില്ല… കാരണം… ആ ഇളയമ്മമാര് അത്ര വെടിപ്പല്ല… ഉള്ളിൽ മൊത്തം കള്ളത്തരമാണ്.. അതുകൊണ്ടു തന്നെ എന്റെ കള്ളത്തരം ചെലപ്പോ, അവര് വേഗം കണ്ടുപിടിക്കും.

അതുമാത്രമല്ല, അവർക്ക് അങ്ങനെ ബിരിയാണി കുഴഞ്ഞത്, കുഴയാത്തത് എന്നൊന്നും വ്യത്യാസമില്ല.. ഇറച്ചീടെ മണം കിട്ടിയാല്പിന്നെ പ്രാന്താണ്.. കണ്ണും മൂക്കുമില്ലാതെ വലിച്ചു കേറ്റിക്കോളും… പാപ്പന്മാരാണെൽ പ്രാക്കുകളും.. അവറ്റകൾ ഒന്നും മിണ്ടത്തില്ലെന്ന് എനിക്കറിയാം… അതുകൊണ്ടു തന്നെ ഈ ടീമുകളെ അധികം കയ്യിലെടുക്കേണ്ട ആവശ്യമില്ല.

പന്ത്രണ്ടരയോടെ അലക്സിന്റെ രണ്ടു ഫ്രണ്ട്സും എത്തിച്ചേർന്നു… അതോടെ ഞാനും ഒന്നുഷാറായി..

“ഹിതക്കുട്ടി ഒന്ന് തടിച്ചു കേട്ടോ… ഇപ്പോ ശരിക്കൊരു സീരിയൽ നടിയെപ്പോലായി… നല്ല കൊഴുത്തു… ഫിഗറൊക്കെ..” അലക്സിന്റെ ക്‌ളോസസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട് മനോഹരേട്ടനാണ്.. അതുപറയുമ്പോഴും ക്ലോസറ്റിന്റെ കണ്ണുകൾ എന്റെ സാരിയുടെ മുൻപിൽ തെളിഞ്ഞിരുന്ന മുലമുഴുപ്പുകളിൽ തന്നെയായിരുന്നു…

“യെസ് യെസ്.. എക്‌സാക്റ്‌ലി… ” കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന, ഓഫീസിലെ ഡോക്യുമെന്റ് കൺട്രോളർ ഡാനി, മനോഹരേട്ടന് കട്ട സപ്പോർട്ടോടെ എന്റെ പെണ്മ തുളുമ്പുന്ന ശരീരത്തിന്, “ചെക്ക്ഡ് ഓക്കേ” സെർട്ടിഫിക്കേറ് നൽകി..

അവസരം കിട്ടിയിരുന്നേൽ, എന്റെ എവിടെല്ലാം അവര് സീലടിച്ചേനെ… (ശ്യോ)

രണ്ടിന്റേം നോട്ടം എന്റെ മുലകളിലും, വയറ്റിലും പൊക്കിളിലും, വിടർന്ന അരക്കെട്ടിലുമെല്ലാം ആർത്തിയോടെ ഉഴറിനടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. അത് പക്ഷെ.. കണ്ടഭാവം വെക്കാതിരിക്കാൻ എനിക്ക് സാധിക്കില്ലല്ലോ…. ബിരിയാണി ഇത്തിരി കുഴഞ്ഞുപോയില്ലേ… (പാവം ഞാൻ)

രണ്ടു മുലകളിലേക്കുമൊന്ന് മാറി മാറി നോക്കി, മനോഹരേട്ടൻ, തന്റെ കണ്ണുകൾ എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്കുയർത്തി. “ശ്യോ.. ഈ മനോഹരേട്ടൻ…”

മെല്ലെ ആ നെഞ്ചിലൊന്നിടിച്ച് കിച്ചണിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു നടക്കുമ്പോൾ, പുള്ളിക്കാരനും, സോഫയിലേക്കമർന്ന ഡാനിക്കും, ആവശ്യത്തിന് കൊതിവെള്ളമിറക്കി വിശപ്പുകൂട്ടാൻ, മനഃപൂർവം ഞാനെന്റെ സാറ്റിൻ സാരിയിൽ പിറകോട്ടുന്തി നിന്നിരുന്ന കുണ്ടികളെ, പരസ്പരം ഉരുമ്മി, തുള്ളിച്ചാടാൻ അനുവദിച്ചു.

കിച്ചൻ ഡോറിലേക്ക് കടക്കും മുൻപൊന്നു തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ നാലു കണ്ണുകളാണ്, ഇരുവശത്തേക്കും ഇളകി തുള്ളിക്കൊണ്ടിരുന്ന എന്റെ പെൺ കുണ്ടികളിൽ ആർത്തിയോടെ പതിഞ്ഞുകിടക്കുന്നത്… വാതിലിനരികിൽ, അവർക്ക് ഇടതുവശം കാണിച്ചൊന്നു തിരിഞ്ഞ്, ഫ്രിഡ്ജിന്റെ താഴെ തട്ടിൽ വെച്ചിരുന്ന ജ്യൂസ് ബോട്ടിൽ കയ്യിലെടുക്കാനായി നന്നായൊന്നു കുനിഞ്ഞപ്പോൾ, നേരത്തെ വാർഫുട്ട് ബേസിൽ ആസൂത്രണം ചെയ്തതുപോലെ, എന്റെ പല്ലു വിടർന്നു.. ബ്രായില്ലാത്ത മുലകൾ വെൽവെറ്റ് ബ്ലൗസിൽ കീഴ്പോട്ട് തുറിച്ചു… അടിവയറും പൊക്കിളും താഴോട്ടല്പം തൂങ്ങി, ഇളകി തുളുമ്പി..

ജ്യൂസ് കയ്യിലെടുത്ത് ഉയർന്നപ്പോൾ, നഗ്നമായ എന്റെ വെളുത്തു തുടുത്ത വയറിനെ ഉഴിഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്ന കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി, ചുണ്ടുകോട്ടി കുസൃതിച്ചിരി കൂടി നൽകി ഞാൻ കിച്ചണിലേക്ക് കടന്നു..

മതി… ഇനി അവറ്റകള് രണ്ടും ബിരിയാണിയെ കുറ്റം പറയത്തില്ല.. ഞാൻ രാവിലെ മുതൽ കഷ്ടപ്പെട്ട് ഉണ്ടാക്കിയതാണെന്ന് പറഞ്ഞാൽ, വേണ്ടിവന്നാൽ കുക്കർ വരെ വടിച്ചു തിന്ന്, കഴുകി വെച്ചേ ഇനി പുറത്തിറങ്ങു… ഏതാണ്ട് അവരടെ കാര്യത്തിൽ തീരുമാനമായി..

ഇനി ബോസ്സാണ്… പുള്ളിക്കാരൻ എത്തുമ്പോൾ ഒരുമണി കഴിയുമെന്നാണ് പറഞ്ഞിരുന്നത്.

സംഗതി, രാവിലെ അയാളുടെ കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോ ഇച്ചായനെ ഒന്നിളക്കി വിട്ടെങ്കിലും, മറ്റു രണ്ടുപേരുടെ വാക്കുകളിലുള്ള അമിത ബഹുമാനം കൂടി കണ്ടപ്പോൾ… എനിക്കെന്തോ, അടിവയറ്റിൽ നിന്നൊരു കാളലും വെപ്രാളവുമൊക്കെ ഇടവിട്ട് വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു.. പണ്ടാരക്കെട്ട്!!!!.. ഒന്ന് വന്നു പോയിക്കിട്ടിയാൽ മതിയായിരുന്നു..

“മനോഹരേട്ടാ… അയാളെങ്ങനെ.. എല്ലാരേം ചീത്ത പറയുവോ??” ജ്യൂസ് രണ്ടു ഗ്ലാസ്സുകളിലേക്ക് പകർന്ന്, രണ്ടു ഫ്രൻസിനും നൽകുമ്പോൾ, ഞാനെന്റെ ദുഖിപ്പിക്കുന്ന ബിരിയാണി കഥ അവരുടെ മുൻപിൽ വിളമ്പി..

കുക്കറിന്റെ മുതുമുത്തശ്ശന്മാർക്കുപോലും തുമ്മൽ വരും വിധം, മൂക്കുതിരുമ്മി പ്രാകുന്നതിനിടയിലും, പരമാവധി എന്റെ അടിവയറും പൊക്കിളും ബ്ലൗസിനുള്ളിൽ തിങ്ങുന്ന മുലക്കുടങ്ങളുമെല്ലാം അവരുടെ കണ്ണുകൾക്ക് മുൻപിൽ കാണിക്ക വെച്ചിരുന്നു.

“ഹേയ്…

അതൊന്നും സാരല്ല്യ ഹിതമോളേ….. ഇനി പറഞ്ഞാൽ തന്നെ ഒരു കുഴപ്പോമില്ല… അയാള് അപ്പനെ വിളിച്ചാ പോലും ആർക്കും മനസ്സിലാവില്ല.. പിന്നല്ലേ ഇനി ബിരിയാണി കുഴഞ്ഞുന്നു പറയാൻ പോണത്… ഡേയ് ഡാനി!!… ഈ “കുഴഞ്ഞു” ന്നുള്ളതിന്റെ ഇംഗ്ലീഷ് എന്തുവാടേ???” മനോഹരേട്ടൻ വളരെ സീരിയസ് ആയി ബിരിയാണിക്കേസ് ഏറ്റെടുത്തിരുന്നു.

“ഏഹ്…. ” ശാന്തമായി, ഗ്ലാസിലെ ജ്യൂസിൽ നിർവാണം പരീക്ഷിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന, ഡാനി, ആ ചോദ്യം കേട്ടതും, പൊക്‌റാനിൽ അണുപരീക്ഷണം നടത്തിയപ്പോൾ ഞെട്ടിയ ബുദ്ധന്റെ അതേ മുഖത്തോടെ ഒന്ന് ഞെട്ടി. “മാതാവേ, ഇതും തലേലായാ???” ന്ന് വിചാരിച്ചാവും.

ഓർമ്മകളിലേക്ക് ഊളാക്കുകുത്തി മറിഞ്ഞ ഡാനിയോടൊപ്പം, ഞാനും ഒരു നിമിഷം കോളേജിലേക്ക് പോയി… ഇല്ല!!!.. ഓർമ്മ വരുന്നില്ല!!! അന്നിനി പീരീഡ്സ് ആയ കാരണം വയറു വേദന എടുത്ത് കോളേജിൽ പോവാൻ പറ്റിക്കാണില്ലേ?? സ്മിതടീച്ചർടെ സബ്ജെക്ട് ആയിരുന്നു ഇംഗ്ലീഷ്.. സാധാരണ നിലക്ക് അത് മിസ്സാവാൻ പാടില്ലാത്തതാണ്

“അത്… ഹോ!!!… നാവിൻ തുമ്പേലിരിക്കുന്നു..” ഡാനി, കയ്യിലിരുന്ന ജ്യൂസ് ഗ്ലാസ്സിലേക്കൊന്നു തുപ്പി… മനോഹരേട്ടൻ തലനീട്ടി ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് എത്തിനോക്കി… കൂടെ ഞാനും.. രക്ഷയില്ല.. ഗ്ലാസിൽ, ഇംഗ്ലീഷ് ആൽഫബെറ്റ്‌സ് ഒന്നും കാണാനില്ല…. വെറും ജ്യൂസ് മാത്രം. ഒക്കെ ചെറുനാവിന്റെ പിറകിൽ അവരുടെ ബോസിനെ പേടിച്ച് ഒളിച്ചിരിക്കാവും.

ഞാൻ മേലോട്ട് നോക്കി, വലതു ചൂണ്ടുവിരൽ മടക്കി, ഓടിച്ചൊന്നു കുരിശു വരച്ചു…

മേലെയിരുന്ന് എന്റെ തിരക്കഥ എഴുതിക്കൊണ്ടിരുന്ന കർത്താവിന്റെ പഴയ ഹീറോ പേനയിലെ മഷി, നിബ്ബിന്റെ പിളർപ്പിനിടയിൽ, താഴെ വീണു കിടന്നൊരു താടിരോമം കുടുങ്ങി ഇത്തിരി ലീക്കായി..

ഹേയ്!!!!…. ന്നും പറഞ്ഞ് പേനയെ ചീത്തപറയാൻ വേണ്ടി കണ്ണുരുട്ടീതും, മൂപ്പരുടെ കോൺസൻട്രേഷൻ പോയിക്കിട്ടി..

എന്തിനധികം എന്റെ പൊന്നു ഒടപ്പെറന്നോരെ…. അതോടെ “അലക്സിന്റെ ബോസ്, ഹിതയെ ചീത്ത വിളിക്കട്ടെ” എന്ന് എഴുതാൻ പോയിടത്ത്, തെറ്റി, “അലക്സിന്റെ ബോസ്, ഹിതയെ ചീത്തയാക്കട്ടെ” എന്നായി മാറി.. (സത്യായിട്ടും..)

ഗുദാഫിസ്… അങ്ങനെ എന്റെ ആപ്പീസ് പൂട്ടാനുള്ള തിരക്കഥയും റെഡിയായി..

എന്തായാലും വരാനുള്ളതൊന്നും വഴീൽ തങ്ങില്ലല്ലോ..

കർത്താവിനു പറ്റിയ കൈയബദ്ധം അറിയാതെ, ശുദ്ധഹൃദയയായ ഞാൻ, വെറുതെ പേടിച്ച്, അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും അലക്സിന്റെ ഫ്രെണ്ട്സിനെ മുന്നിലൂടെ കറങ്ങി നടന്നു.. അവരെങ്കിലും കുണ്ടികളുടെ ഇളകിയാട്ടം കണ്ടു തൃപ്തിയടയട്ടെ..

ഇച്ചായൻ അതിനിടയിൽ, രണ്ടുമൂന്നു പ്രാവശ്യം കൂട്ടുകാരെയും വിളിച്ച് ബെഡ് റൂമിലേക്ക് മുങ്ങുന്നത് ഞാൻ നോട്ട് ചെയ്തിരുന്നു. പിന്നെ കഴിച്ചോട്ടെ ന്നു വെച്ചു.. ബർത്ത് ഡേ ബോയ് അല്ലേ…

കൃത്യം പന്ത്രണ്ടെ അൻപതായപ്പോൾ ഫ്ലാറ്റിന്റെ ഡോറിൽ കാളിംഗ് ബെൽ മുഴങ്ങി. “ഹിതേ…ആരാണെന്നു നോക്കിക്കേടി..” ബെഡ്‌റൂമിൽ കൂട്ടുകാരോടൊപ്പം സ്മാൾ ലാർജാക്കി വിഴുങ്ങിയിരുന്ന ഇച്ചായൻ, പതിവില്ലാത്ത സമയത്തുള്ള മണിമുഴക്കം കേട്ടപ്പോൾ അകത്തുനിന്ന് വിളിച്ചുകൂവി.

“വാച്ച്മാനാവും… ഞാനൊന്നു നോക്കട്ടെ ഇളയമ്മേ…” ദം ബിരിയാണിയാണെന്നു പറഞ്ഞു പറ്റിക്കാൻ, ചെമ്പിന്റെ ഏറ്റവും താഴെ ഞാൻ പതിപ്പിച്ചു വെച്ചിരുന്ന കോഴിക്കഷണങ്ങൾ, ബിരിയാണി ചെമ്പിൽ കൈലിട്ടിളക്കി, മേലോട്ടെത്തിച്ച് നേരെ വയറ്റിലേക്ക് അപ്പ് ലോഡ് ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്ന ഇളയമ്മമാരെ കിച്ചണിൽ തന്നെ ഇരുത്തി ഞാൻ ഹാളിലെ ഡോറിനരികിലെത്തി..

വാതിൽ തുറന്നപ്പോൾ ബ്ലാക്ക് ജീൻസും, അഡിഡാസ് ന്റെ ലോഗോ പ്രിന്റ് ചെയ്ത, റൌണ്ട് നെക്ക് വൈറ്റ് ടി ഷർട്ടുമിട്ടൊരു ചുള്ളൻ ചെക്കൻ.. റൂം മാറി കയറിയതാവും…

ഞാൻ അവന്റെ നെഞ്ചിലും കൈകളിലും എഴുന്നു നിൽക്കുന്ന മസിലുകളെ നിമിഷനേരംകൊണ്ട് ഒന്നളന്നു…

എന്റെ നോട്ടത്തിൽ ഒരല്പം ആൺ കൊതി ഉണ്ടായിരുന്നോ??? അറിയില്ല.. ചിലപ്പോ കാണും… നേരത്തെ ബിരിയാണിച്ചെമ്പ് കണ്മുന്നിൽ കണ്ടപ്പോ ഇളയമ്മമാരുടെ മുഖത്തും ഒടുക്കത്തെ ആർത്തി കണ്ടിരുന്നു… രുചിയുള്ള ഇറച്ചിയോട് ആർക്കാ കൊതിയില്ലാത്തത്??…

എന്റെ നോട്ടം കണ്ട് അവനൊന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു… മനോഹരമായ ചുണ്ടുകൾ വിടർന്നു… വെണ്മയുള്ള പല്ലുകൾ.. കൃത്യമായി വെട്ടിയൊതുക്കിയ മേൽമീശ.. ഷേവ് ചെയ്തു ക്ളീനാക്കിയ കവിൾത്തടങ്ങൾ.. ശരീരത്തിൽ നിന്നുയരുന്ന ആഫ്റ്റർഷേവിന്റെ ത്രസിപ്പിക്കുന്ന ഗന്ധം…

ആ മുഖത്തുനിന്ന് കണ്ണെടുക്കാനാവാതെ ഒരു നിമിഷം നിന്ന് പോയി ഞാൻ..

“അലക്സ് ന്റെ വീട്…” വാതിൽക്കൽ പ്രതിമപോലെ നിൽക്കുന്ന എന്റെ കണ്ണുകൾക്ക് മുൻപിൽ, ഷാരൂഖ് ഖാൻ പ്രീതി സിന്റയുടെ മുഖത്ത് കാണിക്കുന്നതുപോലെ കൈകൊണ്ടൊന്നു വീശിക്കൊണ്ട് അവൻ ചോദിച്ചു…

“ആ… അലക്സിന്റെ വീട്…” എന്റെ തലയ്ക്കുള്ളിൽ ഇരുപത്തിനാലു മണിക്കൂറും ചിലച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ആ കിളി പറന്നു പോയിരുന്നു… ഞാൻ നോക്കുമ്പോ അതവന്റെ ചുണ്ടിൽ പോയിരുന്ന്, മീശയിൽ മെല്ലെ മെല്ലെ കൊക്കുരുമ്മുന്നത് കണ്ടു..

“പതിയെ… ചുണ്ടിൽ കൊത്തല്ലേ..നോവും..” അറിയാതെ എന്റെ ചുണ്ടിൽനിന്ന് ഉതിർന്നു വീണ വാക്കുകൾ അരിമണികളായി ചന്നം പിന്നം താഴെ തറയിൽ വീണു..

കിളി ഒറ്റ കുതിപ്പിന് താഴോട്ട് പോണ കണ്ടു.. അരി തിന്നാനാവും.. ആർത്തിപ്പണ്ടാരം!!!.. ഇത്തിരി നേരം കൂടി ആ മീശയിൽ ഉരുമ്മിക്കൂടായിരുന്നോ…

“എന്താ??” എന്റെ പരാധീനത കണ്ട് മെല്ലെ ഒന്നുകൂടി ചിരിച്ച് അവൻ ചോദിച്ചു.

“ഏഹ്.. അയ്യോ… അല്ല.. അതെ.. അലക്സിന്റെ വീടുതന്നെ.. ആരാ?? ഫ്രണ്ടാണോ?? ബർത്ത് ഡേയ്ക്ക് വന്നതാണോ???”

ഞാൻ ആർത്തിയോടെ ചോദിച്ചത്, ഇനി വല്ല കൊറിയർ കാരും ആണെങ്കിലും, “അയ്യോ.. ഞാൻ ഇച്ചായന്റെ ബർത്ത് ഡേ ആണെന്നു പറഞ്ഞുപോയി ഇച്ചായാ.. ഇത്തിരി ബിരിയാണി കഴിച്ചിട്ട് പോവാം ന്നു പറയു ന്നെ…” എന്നൊന്ന് റെക്കമെന്റ് ചെയ്യാനും കൂടി ആയിരുന്നു..

“ഛെ… ആ കുക്കറിനു പണി തരാൻ കണ്ട ദിവസം” അല്ലെങ്കിൽ ഇവനെ ബിരിയാണി കൊടുത്ത് ശരിക്കൊന്നു വശീകരിക്കാമായിരുന്നു…

നിമിഷ നേരംകൊണ്ട്, മനസ്സ്, പ്ലാനിങ്ങുകളിൽ നിന്ന് പ്ലാനിങ്ങുകളിലേക്ക് ഗ്രാഫ് വരച്ചുകൊണ്ടിരിക്കലെ, ഇച്ചായനും കൂട്ടുകാരും ബെഡ്‌റൂമിൽ നിന്ന് എന്തോ വളിപ്പും പറഞ്ഞ് പൊട്ടിചിരിച്ചുകൊണ്ട് പുറത്തേക്കിറങ്ങിവന്നു.

“അയ്യോ… സാറ്…” ഒറ്റ നിമിഷം കൊണ്ട് അവിടമാകെ പിൻ ഡ്രോപ്പ് സൈലൻസ് ആയി മാറി..

“ഏഹ്… സാറോ???… അതിനിടയിൽ അയാളും വന്നോ???” എന്റെ കിളി, അപ്പോഴും താഴെ അരിമണി കൊത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുവായിരുന്നു…

ഞാൻ വാതിൽക്കൽ നിന്നിരുന്ന ചൊങ്കാപ്പിയുടെ മസിലിൽ പിടിച്ചൊന്നു വശത്തേക്ക് മാറ്റി പുറത്തോട്ട് തലയിട്ട് എത്തി നോക്കി.. അതോടൊപ്പം, മനഃപൂർവം ആ കക്ഷത്തേയ്ക്ക് മുഖമടുപ്പിച്ച് ആഞ്ഞൊന്നു ശ്വസിക്കാനും മറന്നില്ല..

“ഹൌ…ദെന്തൊരു കൊതിപ്പിക്കുന്ന മണമാ ഈ ചെക്കന്റെ…” തിരികെ തല അകത്തോട്ട് വലിക്കും മുൻപേ, മെല്ലെ അവന്റെ മസിലിലൊന്ന് നുള്ളി, ഞാനെന്റെ ഇന്ററെസ്റ് അവനെ ചുമ്മാ ഒന്നറിയിച്ചു.. ഇനി ഈ വഴി വരുമ്പോ, വേണെങ്കി അഡ്രസ് മാറിയൊന്ന് കേറിക്കോട്ടെ.. ഇച്ചായൻ ഓഫീസിലാണേൽ ഒരു ചായ ഒക്കെ കൊടുക്കാലോ..

“സർ… പ്ളീസ് കം… വീ വേർ വെയ്റ്റിംഗ് ഫോർ യു..” ഇച്ചായൻ ഓടിവന്ന് എന്നെ പിടിച്ചു തള്ളി അകത്ത്ക്ക് മാറ്റി ആ ചെക്കന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു കുലുക്കുന്നതു കണ്ടു..

“ഏഹ്… ഇത് സാറോ??? അല്ലാ…. അപ്പൊ “അലക്സിന്റെ വീടല്ലേ” എന്ന് മലയാളത്തിലല്ലേ ചോദിച്ചത്?? കർത്താവെ എന്റെ മലയാള ഭാഷ… അതും ആ പരനാറി ഇംഗ്ലീഷുകാര് അടിച്ചുമാറ്റിയോ???

ആകെ പരവശയായി, എന്റെ മനസ്സ് പാവം എഴുത്തച്ഛനെ ഓർത്ത് നീറിപ്പിടഞ്ഞു…

അതേസമയം… കണ്മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന ഇച്ചായന്റെ ചുള്ളൻ സാറിനെ ഓർത്ത്….. വേറെ ആരൊക്കെയോ എവിടൊക്കെയോ നീറിപ്പിടിക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു..

“പ്ളീസ് കം സാർ.. പ്ലീസ് കം…” ഇച്ചായനോടൊപ്പം ബാക്കി രണ്ടുപേരും സിന്ദാബാദുവിളിയോടെ ഗോസായിയെ അകത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോയി.. വാതിൽക്കൽ അപ്പോഴും കിളിയില്ലാതെ നിന്നിരുന്ന ഞാൻ, വായിൽ ഇടത്തെ കയ്യുടെ ചൂണ്ടുവിരലും കുത്തി ഒടുക്കത്തെ ആലോചനയിലായിരുന്നു..

“അല്ല!!… ഈ ഇംഗ്ലീഷുകാരു മലയാളഭാഷ താങ്ങിക്കൊണ്ടോയത് സ്മിതടീച്ചറു പറഞ്ഞില്ലല്ലോ.. ഇനി ടീച്ചർക്ക് അറിയാഞ്ഞിട്ടാവുമോ?? ഹേയ് …. അതിനു ചാൻസില്ല.. ഈ ലോകത്ത് ആകെ ഇടത്തെ കൈകൊണ്ടു ചോറുണ്ണാനും പുരികം ത്രെഡ് ചെയ്യാനും മാത്രേ ടീച്ചർക്ക് അറിയാണ്ടുള്ളൂ.. പിന്നാ ഇത്.. ഇനി ചെലപ്പോ പഠിപ്പിക്കാൻ മറന്നതാവും..”

“തേ…. ഡി ഹിതേ!!!..” ഇച്ചായന്റെ ഉറക്കെയുള്ള വിളികേട്ട് കോളേജിൽ കറങ്ങിനടന്നിരുന്ന ഞാൻ ഞെട്ടിപിടഞ്ഞു..

“ന്തോ…” ഗോസായി സാർ സോഫയിൽ എനിക്കഭിമുഖമായി ഇരുന്ന് പുഞ്ചിരിക്കുന്നതുകണ്ടു..

“ടെയ്ക്ക് ജ്യുസ്.. ടെയ്ക്ക് ജ്യുസ്..”

ഹോ.. ഇച്ചായന്റെ ഒടുക്കത്തെ ഇംഗ്ലീഷ്… വെറുതെയല്ല മലയാളം നാട്ടുകാര് കൊണ്ടോയത്..

തിരിഞ്ഞ് വാതിലടക്കും മുൻപ്, താഴോട്ട് നോക്കി കണ്ണുരുട്ടിക്കാണിച്ചപ്പോഴേ, താഴെ ഇരുന്നു അരിമണി തീറ്റമത്സരത്തിൽ പെടച്ചു മുന്നേറിക്കൊണ്ടിരുന്ന പേട്ടക്കിളിക്ക്, തീറ്റ നിർത്തി തിരികെ കയറാൻ തോന്നിയുള്ളൂ.. എന്നെയൊന്ന് തല ചെരിച്ചുനോക്കി, കൊക്കുകൊണ്ട് കട്ടിളപ്പടിയിൽ നാല് തേമ്പ് തേമ്പി, അത് വലത്തേ ചെവി വഴി വീണ്ടും തലയിൽ കയറി..

“അയ്യേ… സാറിനെ മെല്ലെ നുള്ളുകേം, കക്ഷത്തൊട്ടു മൂക്കും തള്ളിപ്പിടിച്ച് ശ്വാസം വലിച്ചു കേറ്റുകെം ചെയ്തു.. എന്ത് വിചാരിച്ചോ ആവോ..ഛീ..” കിളി കയറി തലച്ചോറ് പിന്നേം വർക്കിങ് തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഞാൻ ആകെ ചൂളിപ്പോയി..

മെല്ലെയൊന്ന് മുഖമുയർത്തിയപ്പോൾ ആ ചിരിവിടരുന്ന കണ്ണുകളിൽ വല്ലാത്തൊരു കള്ളലക്ഷണം ഉണ്ടായിരുന്നു… ഇച്ചായനും കൂട്ടരും പുള്ളിയുടെമുന്നിൽ ഓച്ഛാനിച്ചു നിൽക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോ പാവം തോന്നി…

അടുക്കളയിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ വലത്തേ കടക്കണ്ണുകൊണ്ട് മെല്ലെയൊന്നു പാളിനോക്കി. ഇച്ചായനോടും മറ്റുള്ളവരോടും സംസാരിക്കുന്നതിനിടയിലും ആ തിളങ്ങുന്ന കണ്ണുകൾ ഇടയ്ക്കിടെ എന്നിലേക്ക് നീളുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു..

ശ്വാസമൊന്നു കനത്തു.. രണ്ടു ഷോൾഡറും പിറകിലേക്ക് വിരിഞ്ഞ്, ബ്രായില്ലാത്ത മുലകൾ സ്വന്തം ഇഷ്ടപ്രകാരം മുന്നോട്ടുന്തിനിന്നു. അരക്കെട്ടിന്റെ ഇളക്കം ധ്രുതതാളത്തിലായി.. പിറകിൽ, മുഴുത്തുന്തിയ എന്റെ ഉണ്ടച്ചന്തികൾ, മഴക്കാറുകണ്ട മയിലിനെപ്പോലെ, വിരിഞ്ഞിളകി ഇണയുടെ മുൻപിൽ നൃത്തം ചെയ്തു..

“നീ ചിക്കൻ പീസൊന്നും ഇട്ടില്ലേടി ബിരിയാണീല്?? ഇതിലാകെ മസാല മാത്രേ ഒള്ളല്ലോ… ഒന്നുല്ലെങ്കി ഞങ്ങടെ കുട്ടീടെ പെറന്നാളല്ലേടി ഹിതേ.. ഇത്തിരി പണി എടുത്തിട്ടായാലും നല്ലമ്പോണം കോഴി വർത്തതൊക്കെ ഇട്ടൊരു ബിരിയാണി വെച്ചൂടെ നിനക്ക്.. ഹൌ… ഇങ്ങനൊരു മെനങ്ങാമടിച്ചി….” ബിരിയാണിച്ചെമ്പിൽ തലയിട്ടു നോക്കിയപ്പോ, കല്യാണസദ്യക്കു സാമ്പാറൊഴിക്കാൻ ചോറിനു നടുവിലുണ്ടാക്കുന്ന കുഴിയുടെ, ഒരു സൂം ഇൻ ചെയ്ത രൂപം ചെമ്പിനകത്തുണ്ട്..

ഞാൻ രണ്ടു മദയാനകളുടെയും സൈഡിലിരുന്ന വെയ്സ്റ്റ് ബക്കറ്റിലേക്കൊന്നു നോക്കി… “മ്മ്… ഭാഗ്യം… എല്ലെങ്കിലും കളഞ്ഞിട്ടുണ്ട്…”

ഇതുങ്ങൾടെ ആക്രാന്തം അറിയാവുന്നതുകൊണ്ട്, ചിക്കൻ, ഫ്രൈ ചെയ്തതിൽ നിന്ന് ഇത്തിരിയെ ബിരിയാണി ചെമ്പിൽ പതിപ്പിച്ചിരുന്നുള്ളു.. ബാക്കി വേറെ പാത്രത്തിലാക്കി ബെഡ്റൂമിലെ കബോഡിൽ കൊണ്ട് വെച്ചിരുന്നു.. (ഇനി അത് ഈ പേട്ടക്കാലൻ കള്ളിന്റെ കൂടെ തൊട്ടു നക്കാൻ എടുത്തോ ആവോ…

ബോസ്സ് വരുന്നോണ്ട് അതിനു ചാൻസില്ല..)

“അതൊക്കെ മതിയെന്നേ.. നിങ്ങള് ദേ ഹാളിലേക്ക് ചെന്നേ.. അവടെ നിങ്ങടെ കുട്ടീടെ ബോസ്സോക്കെ വന്നിട്ടുണ്ട്.. അല്ലെങ്കി മൂപ്പർക്ക് തലമൂത്ത ആരുമില്ലെന്ന് വിചാരിച്ചാലോ..” രണ്ടിനേം ഉന്തിത്തള്ളി ഹാളിലേക്ക് വിട്ട് ഞാൻ ജ്യൂസ്, ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് പകർന്നു..

“ശ്യോ… എന്തൊരു ഭംഗിയുള്ള ചുണ്ടുകളാ അതിന്റെ… എന്റെ ചുണ്ടിൽ അതിങ്ങനെ അമർന്നു ചേരുമ്പോ…” ഞാൻ കിച്ചൻ ക്യാബിനെറ്റിലെ ഗ്ലാസ് ഡോറിലൊന്നു നോക്കി പിങ്ക് ലിപ്സ്റ്റിക്ക് പരന്നിട്ടുണ്ടോ എന്നു ചെക്ക് ചെയ്തു. ജ്യൂസെടുത്ത് പുറത്തേക്കു കടക്കും മുൻപേ വാതിലിന്റെ മറവിലൂടെ ഒന്നുകൂടെ അവനെ എത്തിച്ചുനോക്കി…

ഇളയമ്മമാർ ഇവിടുന്നു പോയെങ്കിലും അവിടെ എത്തിയിട്ടില്ലല്ലോ.. ഇതെവിടെപ്പോയി???

സംസാരിക്കുമ്പോൾ ചുണ്ടുകൾ വിടർന്നും ചേർന്നും കളിക്കുന്നതുകാണാൻ നല്ല ശേലുണ്ട്… ഇച്ചായൻ ഇല്ലേൽ ആ മടിയിൽ കയറിയിരുന്നു കടിച്ചു തിന്നായിരുന്നു… രണ്ടു ഓറഞ്ച് അല്ലികൾ പോലെ.. ചപ്പി ചപ്പി കുടിക്കണം…

“ശ്യേ…” താഴെ ടൈറ്റ് പാന്റി മെല്ലെ മെല്ലെ നനയാൻ തുടങ്ങുന്നോ??? “നാണം കെട്ടോള്!!!… ഇത്തിരി കുറേശ്ശേ കൊതിവെള്ളം ഒലിപ്പിക്കടി ആക്രാന്തപിശാശേ.. ” തുട രണ്ടുമൊന്ന് ചേർത്തമർത്തി, നനയാൻ തുടങ്ങിയ കൊതിപ്പൂറിനെ ഞെക്കിപ്പീക്കി കൊല്ലുമെന്ന് ഭീഷണിപ്പെടുത്തി അവനെ ഒന്നൂടെ നോക്കി…

പിന്നെ, പെട്ടെന്ന് തോന്നിയ കുസൃതിയിൽ, അവനു വേണ്ടി ട്രേയിൽ എടുത്തിരുന്ന ജ്യൂസിൽനിന്ന് അല്പമെടുത്തു മൊത്തി… “അവൻ ഞാൻ കുടിച്ചേന്റെ ബാക്കി കുടിച്ചാ മതി… ജ്യൂസ് കൊതിയൻ!!!… അത്രേം ഇഷ്ടാണേൽ ഇച്ചായനില്ലാത്തപ്പോ വീട്ടിൽ വന്നോട്ടെ.. എത്രവേണേലും ജ്യൂസ് കൊടുക്കാലോ എന്റെ..” മെല്ലെ ജ്യൂസിന്റെ രുചി നുണഞ്ഞിറക്കി ഹാളിലേക്ക് നടന്നു. ഉന്തിനിന്നിരുന്ന മുലകൾ സാറ്റിൻ സാരിയെ ഉലച്ചുകൊണ്ട് തുളുമ്പിക്കുലുങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു…

“അവൻ കുടിക്കാൻ പോണോണ്ടാവും.. ജ്യൂസിനൊക്കെ ഒരു പ്രത്യേക ടേസ്റ്റ്…” മനസ്സിൽ പ്രണയം മൂളിക്കൊണ്ട് ജ്യൂസ് അവനു നീട്ടാൻ പോയപ്പോഴേക്കും, ഇച്ചായൻ, എന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് ട്രേ വാങ്ങി മൂപ്പരുടെ മുന്നിൽ പോയി കുനിഞ്ഞു…

“വൃത്തികെട്ടവൻ!!!… ഇങ്ങനെ കുനിഞ്ഞുനിന്ന് അയാളെ എന്തോ കാണിക്കാനാ??? ഞാനാണേൽ എന്തേലും ഉപകാരമുണ്ടെന്ന് വെക്കാം…

ഛെ… ഇതിലും ഭേദം ബ്രേസിയർ ഇടായിരുന്നു…” കടുത്ത ഇച്ഛാഭംഗം നേരിട്ടതിനാൽ നാക്കിൽ വന്ന പച്ചത്തെറി, “ഉയിരേ.. ഉയിരേ” എന്ന പാട്ടിന്റെ ഈണത്തിലേക്ക് മൊഴിമാറ്റം നടത്തി, അവിടെ നിന്ന് മെല്ലെ മൂളി..

ജ്യൂസ് കയ്യിലെടുത്ത് ചുണ്ടിലേക്കടുപ്പിക്കും മുൻപേ ആ കണ്ണുകൾ വീണ്ടും എന്റെ കണ്ണുകളുമായി ഇടഞ്ഞു.. എന്റെ മുഖം പൊടുന്നനെ ഉയർന്ന ലജ്ജയാൽ കുനിഞ്ഞുപോയിരുന്നു… മേൽക്കണ്ണിലൂടെ നോക്കിയപ്പോൾ ഗ്ലാസ്സിലേക്കൊന്നു സൂക്ഷിച്ചുനോക്കി, അവൻ മെല്ലെ ഗ്ലാസ് കയ്യിലിട്ടു തിരിക്കുന്നത് കണ്ടു.. പിന്നെ എന്നെ നോക്കി ഒന്നുകൂടി പുഞ്ചിരിച്ച് ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് ചുണ്ടമർത്തി…

“ഹിത.. അല്ലേ…” എന്റെ പേര് അവന്റെ ഭംഗിയുള്ള ചുണ്ടുകൾക്കിടയിലൂടെ ഇടറിവീണപ്പോൾ, ജീവിതത്തിലാദ്യമായി ആ പേരിൽ ഞാൻ അഹങ്കരിച്ചു… “ഇന്ദിരാ പ്രിയദർശിനി” എന്ന് പേരിടാഞ്ഞതിന്, ഞാൻ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് കുത്തി നോവിച്ചിരുന്ന പാവം എന്റെ അപ്പനോടും അമ്മച്ചിയോടും മനസ്സാ മാപ്പുപറഞ്ഞ്, ഞാൻ അവന്റെ മുന്നിൽ നമ്ര നിരസ്കയായി തലയാട്ടി..

“യെസ് സാർ.. ദിസ് ഈസ് മൈ വൈഫ് ഹിത അലക്സ്.. ഷീ ഈസ് എ ഹൌസ് വൈഫ് സാർ.. ഷീ കുക്ക് വെരി വെൽ സാർ.. ടുഡേ ഔർ സ്‌പെഷ്യൽ, ഈസ് ഹെർ ചിക്കൻ ബിരിയാണി സാർ..” അത് കേട്ടതും എന്റെ ഉള്ളു മൊത്തം കാളി മൂക്കിലൂടെ പുകവന്നപോലൊരു ഫീലിംഗ് വന്നു..

“കർത്താവെ… വേറെ ഏതേലും കള്ള കന്യാസ്ത്രിമാരുടെ തലേൽ കെട്ടി വെക്കേണ്ടതിന് പകരം, ഈ അന്തക്കാലനെ നീ എന്തിനെനിക്ക് തീറെഴുതി തന്നു???” ഞാൻ നോക്കുമ്പോ മനോഹരേട്ടനും ഡാനിയുമെല്ലാം വാ പൊത്തി ചിരിയമർത്തുന്നു…

“തരാം.. കള്ളപ്പന്നികളെ.. ഇനിം ഇവിടെ ബർത്ത് ഡേയും ആനിവേഴ്‌സറിയുമൊക്കെ വരും… ഞാൻ വല്ല പുല്പായ ചുറ്റിപ്പൊതിഞ്ഞു നിക്കും.. നീയൊക്കെ എന്തോന്നെടുത്തുവെച്ച് വെള്ളമൊലിപ്പിക്കുമെന്ന് ഞാനൊന്ന് കാണട്ടെ..” പല്ലിറുമ്മി മനസ്സിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ട്, കലിപ്പിൽ ഞാനൊന്നു നോക്കിയതും, മനോഹരേട്ടൻ ടപ്പേ ന്നു ഡീസന്റായി.. ഡാനി മൂപ്പരുടെ തൊട്ടപ്പുറത്തായതിനാൽ എന്റെ നോട്ടം കണ്ടില്ല..

ഫ്രൻസ് സിനിമയിലെ ശ്രീനിവാസനെപ്പോലെ, ചിരി നിർത്താൻ പാടുപെടുന്ന അവനെനോക്കി മനോഹരേട്ടൻ മെല്ലെ ആത്മഗതം ഇറക്കി… “ഹതഭാഗ്യൻ”

കള്ളു ചെറുതായി തലയ്ക്കു പിടിച്ചതോണ്ടാവും… തന്റെ ബോസ് “ഹിത അല്ലേ” ന്നു മലയാളത്തിൽ ചോദിച്ചത് ഇച്ചായന്റെ ചെവിയിലോട്ടു കയറിയിരുന്നില്ലെന്നു തോന്നുന്നു..

“അലക്സിന്റെ റിലേറ്റീവ്‌സ് വേറെ ആരും വന്നില്ലേ… ” ബോസ്സിന്റെ ചോദ്യം കേട്ടതും ഇച്ചായന്റെ രണ്ടു കണ്ണുകളും ഉന്തിത്തള്ളി പുറത്തോട്ടു തലയിട്ടു.. വീണ്ടും വീണ്ടും കണ്ണുകൾ അടച്ചു തുറന്ന് ഇച്ചായൻ ഒന്ന് തല കുടയുന്നു കണ്ടു.. ഡാനിയുടെ മുഖം, അപ്പോഴും ചിരി അടക്കാൻ പറ്റാതെ വക്രിച്ച്, കണ്ണൊക്കെ ചീമ്പിയിരുന്നു.. മനോഹരേട്ടൻ ഒരു കൈ മുൻപിൽ കെട്ടി മറ്റേകൈകൊണ്ടു ചുണ്ടു പൊത്തി ഓച്ഛാനിച്ചു നിൽപ്പുണ്ട്.

“വൺ മിനിറ്റ് സാർ.. ഐ വിൽ കം ബാക്ക്..” വാഷ്ബേസിന്റെ അടുത്തേക്ക് പായുന്നതുകണ്ടപ്പോൾ ഇച്ചായൻ വാളുവെക്കാൻ ഓടുകയാണെന്നാണ് ഞാൻ കരുതിയത്.. “പണി പാളിയോ??” മനോഹരേട്ടൻ ആത്മഗതത്തോടെ വേഗം ഇച്ചായന്റെ പിറകെ വിട്ടു..

“ഉണ്ട്.. ഇളയമ്മമാരും പാപ്പന്മാരുമൊക്കെ വന്നിട്ടുണ്ട്. ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നല്ലോ…” ഞാൻ കിട്ടിയതാപ്പിന് അല്പം കൂടി അവനോടടുത്തു നിന്ന് മെല്ലെ പറഞ്ഞു.. എന്റെ മലയാളത്തിലുള്ള മറുപടി കേട്ടതുകൊണ്ടാണോ എന്നറിയില്ല, ഡാനിയുടെ വശത്തുനിന്ന് കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്ന നനഞ്ഞ പടക്കം ചീറ്റുന്നപോലുള്ള ശബ്ദം നിലച്ചു.

കുടിച്ചു കഴിഞ്ഞ ജ്യൂസ് ഗ്ലാസ്, മുന്നിലെ ടീപോയിലേക്ക് വെച്ചപ്പോൾ, നെഞ്ചിൽ അഹങ്കാരത്തോടെ ഉയർന്നുനിന്നിരുന്ന എന്റെ സ്തനമുഴുപ്പുകളെ വീണ്ടുമൊന്ന് തുളുമ്പിച്ചുകൊണ്ട്, അവനരികിലേക്കുചെന്ന് ഞാനെന്റെ ഇടതുവശം അവനഭിമുഖമാക്കി കുനിഞ്ഞു.. തൊട്ടടുത്ത് ചെന്ന് കുനിഞ്ഞ്, ഗ്ലാസ് തിരികെ എടുക്കുമ്പോൾ, പല്ലുവിന് പിറകിൽ മറച്ചുവെച്ചിരുന്ന എന്റെ പെണ്ണഴകുകളെ, മുഴുവനായി, അവന്റെ കണ്ണുകൾക്ക് ഞാൻ വിരുന്നൂട്ടി..

“ഹിതേടെ ലിപ്സ്റ്റിക്കിന് നല്ല ടേസ്റ്റ്.. ആ ചുണ്ടു തൊട്ടതുകൊണ്ടാവും… ജ്യൂസിനും…” മറ്റാരെയും കേൾപ്പിക്കാതെ പതിയെ അവൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാനൊന്നു കിടുങ്ങിപ്പോയി.. തല തിരിച്ചു നോക്കുമ്പോൾ ആ കണ്ണുകൾ, തന്റെ തൊട്ടുമുന്നിൽ കിടന്നു തുളുമ്പുന്ന എന്റെ വയറിലും, പൊക്കിൾ ചുഴിയിലും വെൽവെറ്റ് ബ്ലൗസിനുള്ളിലെ മുഴുപ്പുകളിലുമായി ഉഴിഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു..

“ഹെന്താ??..”

ആന്തലോടെയുള്ള എന്റെ ചോദ്യത്തിന് മറുപടിയായി, ഒരു കുസൃതിച്ചിരിയോടെ അവൻ ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് കണ്ണുകൊണ്ടു ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു..

“അയ്യേ….” ഗ്ലാസിന്റെ വക്കിൽ പിങ്ക് നിറത്തിൽ എന്റെ ചുണ്ടു പതിഞ്ഞു കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു.. അപ്പോൾ അതാണ് നേരത്തെ അവൻ ഗ്ലാസ് തിരിച്ചു പിടിച്ചത്…

അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ എന്റെ ലിപ്സ്റ്റിക്കിൽ പതിഞ്ഞ നിമിഷത്തെ ഓർത്തതും അരക്കെട്ടൊന്ന് ഇറുകിയപ്പോൾ തുടകൾ അറിയാതെ തമ്മിലുരസിപ്പോയി.. അവന്റെ കണ്മുന്നിൽ, ബ്രായില്ലാത്ത എന്റെ മുലകൾ മെല്ലെയൊന്ന് ആടിത്തുളുമ്പിക്കൊണ്ട് ബ്ലൗസിനകത്തെ, തങ്ങളുടെ സ്വാതന്ത്ര്യം വിളിച്ചു പറഞ്ഞു..

ഇച്ചായനെ നോക്കിയപ്പോൾ മനോഹരേട്ടനും പുള്ളിക്കാരനും കൂടി വാഷ്ബേസിനരികെനിന്ന് എന്തൊക്കെയോ കുശുകുശുക്കുന്നതു കണ്ടു…

“ഞാൻ അകത്തോട്ടു ചെല്ലട്ടെ…” അനുവാദം ചോദിക്കുമ്പോഴും, ആ കണ്ണുകൾ എന്റെ തുളുമ്പുന്ന പെണ്മയിൽ ഇഴഞ്ഞു നടന്നുകൊണ്ടിരുന്നു… കിച്ചണിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ ഡാനി “വൺ മിനിറ്റ് സാർ” ന്നും പറഞ്ഞ് ഇച്ചായനടുത്തേക്കു പോകുന്നത് കണ്ടു..

കിച്ചന്റെ ഡോർ കടക്കും മുൻപ് തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ, ആ കണ്ണുകൾ എന്റെ സമൃദ്ധമായ നിതംബഭാരങ്ങളുടെ ഇളകി ഉലയുന്ന ചലനങ്ങളെ ഉറ്റുനോക്കി ഇരിപ്പുണ്ട്.. നാണം കുതിർന്ന കവിളുകളോടെ ചൂണ്ടുവിരലിന്റെ നഖം കടിച്ച് ഞാൻ പുഞ്ചിരിച്ചു.. ഇച്ചായനും കൂട്ടരും ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ലെന്ന് ഉറപ്പു വരുത്തി, അവനെന്നെ നോക്കി മെല്ലെ കണ്ണിറുക്കി.. കൊതിപ്പിക്കുന്ന ചിരിയോടെ…

കിച്ചണിലേക്ക് കടക്കുമ്പോൾ, മനഃപൂർവം എന്റെ ഭാര്യച്ചന്തികളെ അല്പം കൂടുതലിളക്കി, അവനെ ഞാനെന്റെ ഇഷ്ടമറിയിച്ചു…

“അല്ല… ഈ ഇളയമ്മമാർ????” പെട്ടെന്നെന്റെ നെഞ്ചിലൊരു കൊള്ളിയാൻ മിന്നി..

“എന്റെ മാതാവേ… ബെഡ്‌റൂം???” നൂറേ നൂറിൽ കിച്ചണിൽ നിന്ന്, ബെഡ്റൂമിലേക്ക് അന്തമില്ലാതെ പായുന്ന എന്നെ കണ്ട്, അവനും അന്തം വിട്ടു പോയിരിക്കണം…..

“വിരലിടാൻ പോവാണെന്നെങ്ങാൻ വിചാരിക്കോ??? ഉള്ളിലിരുന്ന് ബുദ്ധി സ്വയം ചോദിച്ചു… “ഹേയ്.. ഇങ്ങനെയോ?? ചാൻസില്ല… ചെലപ്പം വയറിളകീട്ടാവും ന്നു കരുതിക്കാണും..” ബുദ്ധിയുടെ ചോദ്യത്തിന്, മനസ്സ് ഉത്തരം നൽകി.

ബെഡ്‌റൂമിലേക്കുള്ള വാതിലിലെത്തും മുൻപ്, അകത്തുനിന്ന് അടക്കിപ്പിടിച്ച സംസാരം കേട്ടതും, നേരത്തെ അരി തിന്നു വയറു നിറയാതെ മനസില്ലാമനസോടെ എന്റെ തലയിൽ പോയി മുട്ടയിടാനിരുന്ന കിളി, പുറത്തേക്ക് ചീറിപ്പറന്നു….

“ഇളയമ്മേ…”

ഏതാണ്ടൊരു അലർച്ചയോടെയാണ് ഞാൻ ബെഡ്‌റൂമിലേക്ക് ചാടിക്കയറിയത്.. എങ്ങാൻ ചിക്കൻ പാത്രത്തിൽ കൈ തൊട്ടാൽ, “ഹീയാ!!!..” ന്നുള്ള അലർച്ചയും ഒരു ഫ്രണ്ട് കിക്കും, ഒരു ഹുക്ക് പഞ്ചും വഴി രണ്ടിനേം ശരിപ്പെടുത്തി പാത്രം തട്ടിപ്പറിച്ച് കിച്ചണിലേക്ക് ഓടണം, എന്ന് തീർച്ചപ്പെടുത്തി തന്നെ..

പച്ചപ്രാക്കുകൾ.. ഇത്രനേരം ബിരിയാണിച്ചെമ്പിൽ മുങ്ങിത്താണ ക്ഷീണത്തിൽ ബെഡ്‌റൂമിൽ മലർന്നു കിടപ്പായിരുന്നു.. പാപ്പന്മാർ രണ്ടും ബാൽക്കണിയിൽ നിന്ന് പുറം കാഴ്ച നോക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു… എന്റെ ശ്വാസം നേരെവീണു… കിളി വീണ്ടും മുഖം വീർപ്പിച്ച് തലയിൽ കയറി.. പഞ്ചും കിക്കും വെറുതെയായി…

“അതേയ്.. നിങ്ങളിങ്ങനെ നിന്നാൽ എങ്ങനാ… അവിടെ സാർ ചോദിച്ചു, ഇച്ചായന്റെ ബന്ധുക്കൾ ആരും വന്നില്ലേ ന്ന്.. അങ്ങോട്ട് ചെന്നേ..” ഞാൻ ബാൽക്കണിയിലേക്ക് തലയിട്ട് പാപ്പന്മാരെ വിളിച്ച്, തിരികെ ബെഡിലേക്ക് വന്ന്, ഇളയമ്മയുടെ കൈ പിടിച്ചു വലിച്ചു..

“ഞങ്ങളൊന്ന് കിടക്കട്ടെടി.. യാത്രെടെ ആവും.. നല്ല ക്ഷീണം.. ദേ.. നിങ്ങള് രണ്ടാളും ആ ബാൽക്കണീൽ എന്തോ എടുക്കുവാ.. അങ്ങോട്ട് ചെന്നേ.. നമ്മടെ മോന്റെ കമ്പനീലെ വെല്യേ മേനേജരാ വന്നേക്കുന്നെ.. ചെന്ന് വിശേഷം ചോദിച്ചേ…” ഇളയമ്മയുടെ ഉത്തരവ് കേട്ടതും രണ്ടു പാപ്പന്മാരും “റാൻ” മൂളിക്കൊണ്ട് ഹാളിലേക്ക് നടന്നു.

“ശരി.. എന്നാ കിടന്നോ.. ഞാൻ കഴിക്കാറാവുമ്പോ വിളിക്കാം..” ഒന്നര കിലോമീറ്ററോളം കാറിൽ വന്നതിന്റേം, ഒന്നരകിലോ കോഴി കൊത്തി വിഴുങ്ങിയതിന്റേം ക്ഷീണം തീർക്കാൻ അവരെ അനുവദിച്ച്, ഞാൻ മെല്ലെ കബോഡിനടുത്തേക്കു ചെന്ന്, അവര് കാണാതെ വാതിൽ പൂട്ടി താക്കോൽ ബ്ലൗസിനകത്തേക്കിട്ടു.. ഇനി ആ ടെൻഷൻ വേണ്ട.

തിരികെ ഹാൾ വഴി കിച്ചണിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ, മനോഹരേട്ടൻ ഇച്ചായനോടൊപ്പം സാറിന്റെ മുന്നിൽ ഇരുന്നു മലയാളത്തിൽ എന്തോ വളിപ്പടിച്ചു പൊട്ടിച്ചിരിക്കുന്നുണ്ട്… കൂടെ വില്യമും….

ഇപ്പോഴേ എല്ലാറ്റിനും സംഗതിയുടെ കിടപ്പു മനസ്സിലായിട്ടുള്ളു..

ഗോസായി ആണേലും, പൂസായിട്ടാണേലും, മലയാളം നമ്മക്കിടയിൽ ചിലപ്പോഴെല്ലാം ഒരു ഐസ് ബ്രെയ്ക്കർ തന്നെ… സംശയമില്ല. ഞാൻ എഴുത്തച്ഛനെ വീണ്ടുമൊന്ന് സ്മരിച്ചു…

എന്റെ മലയാളം… പുന്നാര മലയാളം.. ഉമ്മ….

(അലമ്പായില്ലേൽ തുടരും)