രാധികയുടെ കഴപ്പ് 8
ഉറങ്ങിക്കിടക്കുന്ന രാധികയുടെ മുഖത്ത് നിന്ന് കണ്ണുകൾ മാറ്റാൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല.
ഉറങ്ങുമ്പോൾ മാലാഖാമാർക്ക് ഈ മുഖമാണ്, ഞാൻ മനസ്സിലോർത്തു.
രാധിക എന്ന മാലാഖ.
അഭൗമ സൗന്ദര്യത്തിന്റെ ഭൂമിയിലെ അംബാസഡർ.
ഓരോ ഭോഗത്തിനു ശേഷവും സൗന്ദര്യം ഇരട്ടിക്കുകയാണ് ഇവളിൽ.
ഓരോ പുരുഷനും അവരുടെ പ്രളയ രേതസ്സിനോടൊപ്പം നവ സൗന്ദര്യത്തിന്റെ സമവാക്യങ്ങൾ കൂടി രാധികയ്ക്ക് നൽകുന്നു.
നൂറു പുരുഷന്മാരോടൊപ്പം ഒരു രാത്രി ചെലവിട്ട ക്ലിയോപാട്രാ, പുരുഷ രാജാക്കന്മാരെപ്പോലെ അന്തപ്പുരത്തെ യുവാക്കളെകൊണ്ട് നിറച്ച ചൈനീസ് ചക്രവർത്തിനി വൂ സെറ്റിയൻ [തന്റെ അറുപത്തി ഒന്നാമത്തെ വയസ്സിലാണ് ചക്രവർത്തിനി തനിക്ക് ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ടവൻ എന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ച പതിനാറുകാരനായ സ്യൂ ഹുവായിയെ സ്വീകരിക്കുന്നത്.]
ആധുനിക ചരിത്രമെടുത്താൽ നൂറിലേറെ ലൈംഗിക പങ്കാളികളുണ്ടായിരുന്ന എത്രയോ വനിതകൾ! ഒന്നാം എലിസബത്ത് രാജ്ഞി മുതൽ!
രാധികയെ കണ്ടുമുട്ടുന്നത് ഒരു വര്ഷം മുമ്പാണ്. പരിചയപ്പെട്ട ആദ്യനാളുകളിൽ തന്നെ മനസ്സിലായി, അന്വേഷിക്കുന്ന ജീവിതപങ്കാളിയിൽ ഞാൻ കണ്ടെത്താൻ ആഗ്രഹിച്ച സകല ഗുണങ്ങളും രാധികയിലുണ്ടെന്ന്. കണ്ടുമുട്ടുമ്പോഴൊക്കെ അവളിൽ ഒരു കാര്യത്തിൽ മാത്രം അൽപ്പം വിഷാദമുണ്ടായിരുന്നു.
അച്ഛന്റെ കാര്യത്തിൽ.
അച്ഛൻ പട്ടാളത്തിൽ ക്യാപ്റ്റനായിരുന്നു.
ക്യാപ്റ്റൻ രാജശേഖരൻ നായർ.
പക്ഷെ തൊണ്ണൂറ്റി ഒൻപതിലെ കാർഗിൽ വാറിൽ അദ്ദേഹം ശത്രുക്കളുടെ പിടിയിലകപ്പെട്ടു.
പിടിക്കപ്പെട്ടതിന്റെ അഞ്ചാം നാൾ ഒരു ശവപ്പെട്ടി അതിർത്തിക്കിപ്പുറത്തെ ഇന്ത്യൻ കാമ്പിലേക്കെത്തി.
ആരുടേയും കരളലിയിക്കുന്ന കാഴ്ച്ചയായിരുന്നു അതിൽ.
ഓരോ അവയവവും ച്ഛേദിക്കപ്പെട്ട് ക്യാപ്റ്റൻ രാജശേഖരൻ നായർ!
അമ്മയുടെ മാനസിക നില തെറ്റുകയും ഒരു നാൾ സ്വയം തീകൊളുത്തി ആത്മഹത്യ ചെയ്യുകയും ചെയ്തു.
അച്ഛൻ മരിക്കുമ്പോൾ രാധികയ്ക്ക് ഏഴുവയസ്സായിരുന്നു.
പിന്നെ അമ്മാവൻമാരുടെ സംരക്ഷണയിൽ ആണ് അവൾ വളർന്നത്.
എന്തായാലും അന്നുമുതൽ ആവറേജ് വിദ്യാർത്ഥിനി എന്ന നിലയിൽ നിന്ന് ക്ലാസ്സിലെ ടോപ്പറായി അവൾ മാറി.
തീക്ഷ്ണമായ ദൃഢനിശ്ചയം അവളെ ഭരിക്കാൻ തുടങ്ങി….
രാധിക അനങ്ങുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ എന്റെ വിരാമമായി.
അവൾ കണ്ണുകൾ തുറന്നു.
“ഉറങ്ങിയില്ലേ?”
ഉറക്കച്ചടവോടെ അവൾ ചോദിച്ചു.
“ഇല്ല…അൽപ്പം കൂടി കഴിഞ്ഞിട്ട്…”
അവൾ സാവധാനം ശിരസ്സ് ചരിച്ച് ഭിത്തിയിലേക്ക് നോക്കി.
“ഇനിയും അൽപ്പം കൂടി കഴിയാനോ? പന്ത്രണ്ടായി സമയം…വാ..കിടക്ക്…”
അവൾ എന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് വലിച്ചു.
“നാളെ ഞായറായത് കൊണ്ട്….
“വഴിസൈഡിൽ ലോഡ് കയറ്റാൻ ഇട്ടിരിക്കുന്ന തടിപോലെ ഉറങ്ങിയ പെണ്ണാ…” എന്റെ കൈകൾ അവളുടെ ഇരുമുലകളെയും കശക്കി ഞെരിക്കവേ രാധിക പറഞ്ഞു. “ചേട്ടൻ ഒന്ന് തൊട്ടതേ വന്ന ചേഞ്ച് കണ്ടോ! സ്നേഹമുള്ള ആണിന്റെ വിലയാണത്…” ഞാൻ അവളെ നോക്കി. “ഞാൻ സ്നേഹമുള്ളയാൾ ആണോ പെണ്ണെ?” രാധികയുടെ കൈകൾ എന്റെ ഷോട്ട്സിന്റെ മുൻഭാഗം തേടിയെത്തി. അപ്പോഴേക്കും പൂർണ്ണകായപ്രതിമ കണക്കെ നിവർന്നു നിൽക്കാൻ തുടങ്ങിയ കുണ്ണയെ അവൾ ഡ്രസ്സിന്റെ മേലെ കൂടി പിടിച്ച് അമർത്തി. “ഞാൻ കണ്ടിട്ടുള്ള ഏറ്റവും സ്നേഹമുള്ളയാൾ!” അവൾ പറഞ്ഞു. “എന്താ അങ്ങനെ ചോദിച്ചേ ചേട്ടൻ?” “അല്ല..അങ്ങനെ സ്നേഹമുള്ളയാൾ ആയിരുന്നേൽ…നീ പറഞ്ഞപോലെ അത്രേം ലവബിൾ ആരുന്നേൽ നിന്നെ ഞാൻ അവർക്ക് വിട്ടുകൊടുക്കുമാരുന്നോ?” രാധിക പുഞ്ചിരിച്ചു.
രാധിക എന്റെ ഒരു കൈയ്യെടുത്ത് അവളുടെ തുടയിടുക്കിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി. പൂറ് പിളർന്നിരുന്നു. അവിടെ മുഴുവൻ ചൂടുള്ള കൊഴുപ്പ് നിറഞ്ഞിരുന്നു. എന്റെ വിരലുകൾ സുഖകരമായ ചൂടിൽ പൂണ്ടു. അവൾ കൈകൊണ്ട് എന്റെ കയ്യിലമർത്തി ശരിക്കും വിരലിട്ട് ഇളക്കാൻ സൂചന തന്നു. “ഹിസ്റ്ററീൽ കണ്ടത് എന്നെ ശരിക്കും വണ്ടർ അടുപ്പിച്ചു…വൈഫ് സ്വാപ്പിങ്ങും സ്വിങ്ങിങ്ങും പോലെയുള്ള കഥകൾ…അപ്പോൾത്തന്നെ ചേട്ടന്റെ മനസ്സ് എനിക്ക് പിടികിട്ടി…പിന്നീടുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ ഒരു കാര്യം എനിക്ക് മനസ്സിലായി ..ചേട്ടന് അൺകണ്ടീഷണലായി സ്നേഹിക്കാനറിയാം… ഒരു തരത്തിലുമുള്ള ഈഗോയില്ല, ശാഠ്യങ്ങളില്ല, ആകെയുള്ള ഒരേയൊരു വീക്നെസ്സ് …വെൽ ….അതിനെ വീക്ക്നെസ്സ് എന്ന് വിളിക്കാമെങ്കിൽ ….പോൺ റീഡിങ്ങും റീഡിങ്ങിന് തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന സബ്ജക്റ്റും….” എന്റെ വിരലുകൾ അവളുടെ വിടർത്തി വെച്ച പൂറിൽ ശബ്ദം കേൾപ്പിച്ച് ഇളക്കി.
“യാഥാർഥ്യമാക്കാം…” ശബ്ദം കേൾപ്പിച്ച് കുണ്ണയിൽ പിടിച്ചടിച്ചുകൊണ്ട് രാധിക പറഞ്ഞു. “ഷുവർ?” “ഷുവർ! ഭാര്യ എന്ന് പറയുന്നത് പിന്നെ എന്തിനാ?” “എന്തിനാ?” ഞാൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “കെട്ട്യോന്റെ കഴപ്പ് തീർക്കാൻ….അവന്റെ ഇഷ്ടത്തിന് വായും കൂതിയും പൂറും പൊളിച്ചുകൊടുക്കാൻ …അവന്റെ കുണ്ണയുടെ കഴപ്പ് മാറുവോളം ഊക്കാനും നക്കാനും കടിക്കാനും ഉരയ്ക്കാനും ചതയ്ക്കാനും പൂറും തൊടേം മൊലേം കൂതിയും ഒക്കെ കൊടുക്കാൻ…അല്ലെ? അതിനല്ലേ, ഭാര്യ?” രാധികയുടെ ചോദ്യം എന്നെ വല്ലാതെ ലഹരി പിടിപ്പിച്ചു.
അവളിലേക്ക് ഞാൻ ആഞ്ഞ് തള്ളി. അവളുടെ കൂറ്റൻ മുലകൾ ഇളകിത്തുളുമ്പി അപ്പോൾ. “രാധി…ക…” സുഖാവശത്താൽ എന്റെ വാക്കുകൾ മുറിഞ്ഞു. പതിയെ പതിയെ കിതപ്പടങ്ങുവോളവും ഞങ്ങൾ ഒരു മോണോലിത് പോലെ വേർപെടാതെ കിടന്നു. പിന്നെ വിയർപ്പിൽ പുതഞ്ഞ ദേഹം അവളിൽ നിന്ന് മാറ്റി ഞാൻ മലർന്ന് കിടന്നു. രാധിക എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു. ഞാൻ അവളുടെചുണ്ടിൽ ഒരു മൃദു ചുംബനം നൽകി. അവൾ എപ്പോഴത്തെയും പോലെ എന്റെ കയ്യെടുത്ത് തലക്കടയിൽ വെച്ചു.
“രാധികാ…” ജാലകത്തിലൂടെ ആകാശത്തിലെ നക്ഷത്രങ്ങളുടെ പ്രകാശ നുറുങ്ങുകളിലേക്ക് നോക്കി കിടക്കവേ ഞാൻ അവളെ വിളിച്ചു. “ഉം….” “നിന്റെ ഹോളിഡേയ്സ് തീരാൻ പോകുന്നു….” അവൾ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. “ഇനി എപ്പോഴാണ്…ഇങ്ങനെ അടുത്ത് ….” കണ്ണുകൾ നനയുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു. “ഗവണ്മെന്റ് എഞ്ചിനീയറായതുകൊണ്ട് ഏറ്റവും സേഫ് സൈഡിലാണ് എന്റെ ജോലി..നീ പക്ഷെ…പിന്നെയും …അപകടം…ചിലപ്പോൾ ഒറ്റയ്ക്ക്….” രാധിക എന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു. അവൾ എന്നെ അമർത്തി ചുംബിച്ചു. അധരത്തിൽ ദീർഘ നേരം. “ചേട്ടാ…” അവൾ മൃദുവായി വിളിച്ചു. ഞാൻ അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് ഉറ്റുനോക്കി. “നമ്മൾ തമ്മിൽ ഒരു കോൺട്രാക്ട് ഉണ്ട്…മറന്നോ…?” അവൾ എന്റെ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു. “ഇല്ല, മറന്നിട്ടില്ല…” “എന്താ? എന്താ അത്?” “അത്…” വീണ്ടും ഉരുണ്ടുകൂടുന്ന മിഴിനീർ കൺപോളകൾ കൊണ്ട് പ്രതിരോധിക്കാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ പറയാൻ തുടങ്ങി. “അത്?” രാധിക സ്വരത്തിലെ മൃദുലത മാറ്റാതെ ചോദിച്ചു. “അത് ഞാൻ നിന്റെ ജോബിനെ പറ്റി ഇനിയൊന്നും മിണ്ടില്ലന്ന്… ” “ഗുഡ് ബോയ്…” അവൾ എന്നെ വീണ്ടും ചുംബിച്ചു. രാധികേ” ഞാൻ വീണ്ടും വിളിച്ചു. “നമ്മള് കഴിഞ്ഞ ലൂവർ മ്യൂസിയത്തിന്റെ മുമ്പിൽ ഇരുന്നപ്പോൾ ഒരു ചാരക്കണ്ണൻ, ഡെന്മാർക്ക്കാരനെ പരിചയപ്പെട്ടത് ഓർക്കുന്നോ?” “പിന്നെ ഓർക്കാതെ!” രാധിക ഉറക്കെ ചിരിച്ചു. ആ ഓർമ്മ എത്രമാത്രം സുഖം അവൾക്ക് നൽകി എന്ന് അവൾ ചിരിയിലൂടെ അവതരിപ്പിച്ചു. ഒരു ഗ്ലോബൽ ഡെസ്റ്റിനേഷൻ ഹണ്ടിന് ശേഷമാണ് ഞങ്ങൾ ഹണിമൂൺ പ്ലാൻ ചെയ്തത്. ക്യൂബക്, കോപ്പാക്കബാന, പാരീസ്, കാശ്മീർ അങ്ങനെ. പാരീസിൽ, വിശ്വപ്രസിദ്ധമായ ലൂവർ മ്യൂസിയത്തിന് മുമ്പിലെ ഒരു ബിർച്ച് മരത്തിന് കീഴെയുള്ള ബെഞ്ചിലിരിക്കവെയാണ് ഗന്ധർവ ഭംഗിയുള്ള ഒരു യുവാവ് ഞങ്ങളെ സമീപിച്ചത്. ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ തന്നെ അയാളുടെ നോർഡിക്ക് ഒറിജിൻ ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
വിടർന്ന കാന്തശക്തിയുള്ള ചാരക്കണ്ണുകൾ. ഭംഗിയുള്ള നീണ്ട മൂക്ക്, നേർത്ത മേൽചുണ്ട്. അൽപ്പം കട്ടിയുള്ള അധരം. പുരുഷഭംഗിയുടെ ഏറ്റവും വശ്യമാതൃകപോലെയുള്ള ദേഹം നീല നിറത്തിലുള്ള സ്ളാക്കിലും ജീൻസിലും മറച്ച് അയാൾ അങ്ങോട്ട് ഞങ്ങളുടെയടുത്തേക്ക് വന്നു. സമീപത്തുള്ള പെൺകുട്ടികൾ കണ്ണുകൾ പറിക്കാതെയാണ് അയാളെ നോക്കിയത്. “ഏർ ദ്യൂ ഇൻദ്യേനെയ്റേ?” അയാൾ ചോദിച്ചു. ആ ഭാഷയോ അതിന്റെ അർത്ഥമോ എനിക്ക് മനസിലായില്ല. “ജാ. ഹ്വോർ ദാൻ ഇന്ദ്സെർ ദ്യൂ? രാധിക അയാളോട് ചോദിച്ചു. “എന്താ മോളു ഇയാള് ചോദിക്കുന്നെ?” ഞാൻ അപ്പോൾ രാധികയോട് ചോദിച്ചു. “നമ്മൾ ഇൻഡ്യാക്കാരാണോ എന്നാണ് ചേട്ടാ ഇയാൾ ചോദിക്കുന്നെ” “ഓഹോ! ഏത് ഭാഷയിലാ?” “ഡാനിഷ്” “ആണോ? അപ്പം ഇയാള് ഡെന്മാർക്കീന്നാണോ?” “ആയിരിക്കാം…” “നീയെന്താ പറഞ്ഞെ?” “അതെ. എങ്ങനെ മനസ്സിലായി എന്ന്” പിന്നെയും അയാൾ എന്തൊക്കെയോ രാധികയോട് സംസാരിക്കുന്നത് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു. രണ്ടുമൂന്ന് മിനിറ്റുകൾക്കുള്ളിൽ രാധികയുടെ സ്വരവും സംസാര രീതിയും മാറുന്നതും. പിന്നെ അയാൾ പോയി. “എന്ത് പറ്റി?” അവളുടെ മുഖം ചുവന്നിരിക്കുന്നത് കണ്ടിട്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു. “അത് ചേട്ടാ…” “പറ എന്തായാലും…” ബിർച്ച് മരങ്ങൾക്ക് മേൽ കൊച്ചു സ്വാലോ പക്ഷികൾ വന്നിരുന്നു. “അയാള് കൊറേ നേരം ഞാൻ സുന്ദരിയാ എന്നൊക്കെ കലപിലാന്ന് പറഞ്ഞു…” അഭിമാനം കൊണ്ട് എന്റെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു. “പിന്നെ വൈകുന്നേരം റ്യു ദേ റോസിയേഴ്സിലെ നൈറ്റ് ക്ലബ്ബിൽ കാണാമോ എന്ന് ചോദിച്ചു…” പാരീസിലെ ഏറ്റവും മനോഹരമായ തെരുവുകളിലൊന്നാണ് റ്യു ദേ റോസിയേഴ്സ്. “വൗ!! എന്നിട്ടോ?” “വൗ എന്നോ!!” രാധിക ദേഷ്യത്തോടെ എന്നെ നോക്കി. “അയാളുടെ കൂടെ ആടാനും നൈറ്റ് ബെഡ് റൂം ഷേർ ചെയാനും ഒക്കെ …അതൊക്കെ കേട്ടിട്ട് വൗ എന്നാണോ പറയുന്നേ?” “രാധികേ അതല്ല,” ഞാൻ വിശദീകരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. “അതല്ല. അയാളെപ്പോലെ ഒരു സിപ്ലൻ നിന്റെ അടുത്തല്ലേ വന്നേ? ഇക്കണ്ട പെണ്ണുങ്ങളൊക്കെ വായിൽ വെള്ളമൊലിപ്പിച്ചാ അയാളെ നോക്കി നിന്നെ! അപ്പോൾ നീ എന്ത് സുന്ദരി ആയിട്ടാരിക്കും! അതാ ഞാൻ ഉദ്ദേശിച്ചത്. അല്ലാതെ…” “ഒന്ന് പോ ചേട്ടാ…” രാധികയുടെ മുഖത്ത് നാണത്തിന്റെ ചുവപ്പ് വീണു. “നൈറ്റ് ക്ലബ്ബിൽ വരാവോ എന്ന് ചോദിച്ചാൽ ഒരു മീനിങ്ങേയുള്ളൂ. ക്യാൻ ഐ ഹാവ് സെക്സ് വിത്ത് യൂ”
അവൾ പറഞ്ഞു. “രാധികേ” ഞാൻ വീണ്ടും വിളിച്ചു. “പറയൂ,” “അന്ന് അയാളെപ്പോലെ ഒരു ലോക സുന്ദരൻ നിന്നെ ഇൻവൈറ്റ് ചെയ്തതാ. നീ അയാൾക്ക് മുഖമടച്ച് റിപ്ലൈ കൊടുത്തു….” ഞാൻ വീണ്ടും ആകാശത്തേക്ക് നോക്കി. നക്ഷത്രങ്ങൾ എന്താണ് മന്ത്രിക്കുന്നത്? “അതേ നീ ഇപ്പോൾ….നീയെന്താ റോയി അങ്കിളിലും വേണുഗോപാലിലും ഹബീബിലും കണ്ടത്? മനുഷ്യൻ കുരങ്ങിൽ നിന്ന് പരിണമിച്ച് ഉണ്ടായതാണ് എന്ന് ഡാർവിൻ തിയറിയെഴുതിയത് ആ മൂന്ന് പേരേം കണ്ടിട്ടാ….എന്നിട്ട് അവരോട് നിനക്ക് അട്ട്രാക്ഷൻ!” ഞാൻ വീണ്ടും അദ്ഭുതപ്പെട്ടു. “പറ മോളൂ. നീ എന്താ അവന്മാരിൽ ഇത്ര ആകർഷകയായത്?” അപ്പോൾ പുറത്ത് വാഹനം വന്നു നിൽക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു. ആരാണ് ഈ അസമയത്ത്? ഞാൻ എഴുന്നേൽക്കാൻ തുടങ്ങി. രാധികയും എന്നോടൊപ്പം എഴുന്നേറ്റു. അവളുടെ മുഖത്ത് പക്ഷെ ഒരു വിധ ആകാംക്ഷയോ പരിഭ്രമമോ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. കതക് തുറന്ന് ഞാൻ പുറത്തേക്ക് നടന്നു. ഹാൾ കഴിഞ്ഞ് സിറ്റൗട്ടിലേക്കുള്ള വാതിൽ തുറന്നു. പുറത്ത് ഒരു ബ്ളാക്ക് ഓഡി പാർക്ക് ചെയ്ത് നിൽക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു. അതിൽനിന്നും ദീര്ഘകായരായ, അരോഗദൃഢഗാത്രരായ മൂന്ന് പേർ ഇറങ്ങി. സിറ്റൗട്ടിലേക്ക്, ഞങ്ങളുടെ നേരെ നടന്നു. “ആരാ ഇവരൊക്കെ?” ചുറുചുറുക്കുള്ള ചലനങ്ങളോടെ ഞങ്ങളെ സമീപിക്കുന്ന ആ മൂന്ന് യുവാക്കളെ നോക്കി ഞാൻ മന്ത്രിച്ചു. അവർ ഞങ്ങളുടെ മുമ്പിൽ നിന്നു. അറ്റൻഷനിൽ നിന്ന് രാധികയെ നോക്കി. പിന്നെ ബലിഷ്ഠമായ കൈകൾ ഉയർത്തി അവർ അവളെ സല്യൂട്ട് ചെയ്തു. “ഏജന്റ് മുഖേഷ് വ്യാസ് റിപ്പോർട്ടിങ് മാഡം,” “ഏജന്റ് എസ് വി ഖുറേഷി റിപ്പോർട്ടിങ് മാഡം,” “ഏജന്റ് രാമ നാരായണയ്യർ റിപ്പോർട്ടിങ് മാഡം,” രാധിക കയ്യുയർത്തി നെറ്റിയിൽ ചേർത്തു “ഏജന്റ് എസ് വി പി…” അവൾ പറഞ്ഞു.
[വിത്ത് ലക്ക് അടുത്ത ലക്കത്തോടെ അവസാനിക്കും: വി കെ എന്നിനോട് കടപ്പാട്]
Comments:
No comments!
Please sign up or log in to post a comment!